Overig
alle pijlers
De klant is koning... !?
woensdag 25 februari 2009 om 21:29
De klant is koning.
In een ander topic kwam dit ter sprake. Ik heb hier eigenlijk wel wat positieve en negatieve ervaringen mee. Wat is jouw ervaring. Voel jij je de koning als klant of behandel jij je klanten als koning? Het lijkt me leuk om verhalen hier te delen met een grappige inslag of een ruzie of allerlei uit de hand gelopen dingen.. In ieder geval 'vermaak' al dan niet 'leedvermaak'. Daarvoor is dit topic bedoeld.
Ik trap af met een aantal ervaringen..
In een ander topic kwam dit ter sprake. Ik heb hier eigenlijk wel wat positieve en negatieve ervaringen mee. Wat is jouw ervaring. Voel jij je de koning als klant of behandel jij je klanten als koning? Het lijkt me leuk om verhalen hier te delen met een grappige inslag of een ruzie of allerlei uit de hand gelopen dingen.. In ieder geval 'vermaak' al dan niet 'leedvermaak'. Daarvoor is dit topic bedoeld.
Ik trap af met een aantal ervaringen..
DTEEZ!
woensdag 25 februari 2009 om 22:24
Ik heb zelf 2 winkels en ik sta er nog steeds van te kijken hoe vreselijk klanten kunnen zijn. Het is dat het mijn boterham is anders.
Wij verkopen oa lampen en ook de modellen uit de winkel. Makkelijk voor de klant, hoeven zijn het niet meer in elkaar te zetten en hoeven ze niet op een andere te wachten. En alles wisseld heel snel dus het is bijna een nieuwe lamp. Is het een lamp die aan is in de winkel dan krijgen ze er een nieuw lampje bij. Willen ze dit wel, maar alleen met een flinke korting, dan bestellen wij een nieuwe voor de klant. Want het in en uitpakken van zo'n lamp kost veel tijd en als ik er dan ook nog een hoop korting op moet geven, kan ik net zo goed de deuren dicht doen.
Soms vinden mensen dat je dan moeilijk doet, maar vandaag had ik een klant......
Ik had de lamp die hij wilde op voorraad in doos. Kijkt hij me vreemd aan, waarom hij het winkel exemplaar niet krijgt? AAARRRRGGGHHHHH!!! Wat willen jullie nou mensen???
Hij was verder aardig hoor en hij heeft de lamp in de doos meegenomen, maar hoe verschillend de mens is,daar sta ik zo van te kijken!
Wij verkopen oa lampen en ook de modellen uit de winkel. Makkelijk voor de klant, hoeven zijn het niet meer in elkaar te zetten en hoeven ze niet op een andere te wachten. En alles wisseld heel snel dus het is bijna een nieuwe lamp. Is het een lamp die aan is in de winkel dan krijgen ze er een nieuw lampje bij. Willen ze dit wel, maar alleen met een flinke korting, dan bestellen wij een nieuwe voor de klant. Want het in en uitpakken van zo'n lamp kost veel tijd en als ik er dan ook nog een hoop korting op moet geven, kan ik net zo goed de deuren dicht doen.
Soms vinden mensen dat je dan moeilijk doet, maar vandaag had ik een klant......
Ik had de lamp die hij wilde op voorraad in doos. Kijkt hij me vreemd aan, waarom hij het winkel exemplaar niet krijgt? AAARRRRGGGHHHHH!!! Wat willen jullie nou mensen???
Hij was verder aardig hoor en hij heeft de lamp in de doos meegenomen, maar hoe verschillend de mens is,daar sta ik zo van te kijken!
woensdag 25 februari 2009 om 22:36
ik ben als puberende weekendhulp weleens enorm onbeschoft geweest tegen klanten. Een verhaal van de andere kant dus. Werkte in een slagerij. Hard en zwaar werk was het. Aan het eind van de dag was ik bekaf. Toen in al m'n pubergedrag en vermoeidheid zodanig onbeschoft geweest dat een klant zei nooit meer door mij geholpen te willen worden. Toen was dat stoer natuurlijk, maar als ik er nu aan denk krijg ik het schaamrood op m'n kaken.
woensdag 25 februari 2009 om 22:44
quote:TouchOfPink schreef op 25 februari 2009 @ 22:05:
Had afgelopen Valentijnsdag een gevalletje jammer: Had bij een bekende koekjesfabrikant een Valentijnshart besteld (landelijke tv reclame). Helaas is dit hart tot op vandaag niet bezorgd. Toch jammer. Eerst legt deze fabrikant de verantwoordelijkheid bij TNT, als ik aangeef dat het hun verantwoordelijkheid is want ik ben klant bij hun heb ik gelijk maar dat levert verder niks op. Daarna moet ik een klacht indienen aan de hand van een bevestigingsmail die ik niet meer had. Laat mijn mail vaak openstaan en het moest een verrassing blijven dus die mail was allang gewist. De reactie? Tja jammer mevrouw, geen bevestigingsmail geen hart. Dat ik een betalingsbewijs van mijn internetbankieren had maakte niks uit. Het was als kleinigheidje bedoeld, we zouden er helemaal niks aan doen, maar toch.was onderwerp bij kassa deze week
Had afgelopen Valentijnsdag een gevalletje jammer: Had bij een bekende koekjesfabrikant een Valentijnshart besteld (landelijke tv reclame). Helaas is dit hart tot op vandaag niet bezorgd. Toch jammer. Eerst legt deze fabrikant de verantwoordelijkheid bij TNT, als ik aangeef dat het hun verantwoordelijkheid is want ik ben klant bij hun heb ik gelijk maar dat levert verder niks op. Daarna moet ik een klacht indienen aan de hand van een bevestigingsmail die ik niet meer had. Laat mijn mail vaak openstaan en het moest een verrassing blijven dus die mail was allang gewist. De reactie? Tja jammer mevrouw, geen bevestigingsmail geen hart. Dat ik een betalingsbewijs van mijn internetbankieren had maakte niks uit. Het was als kleinigheidje bedoeld, we zouden er helemaal niks aan doen, maar toch.was onderwerp bij kassa deze week
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 25 februari 2009 om 22:48
Uit de tijd dat ik bij een autoleasebedrijf werkte heb ik verhàlen... Maar 1 meneer springt er echt tussenuit. De beste man reed met z'n leaseauto dagelijks over dezelfde provinciale weg, waar een flitskast staat. En hij reed ook bijna dagelijks te hard. Dat werd een flinke bonnenregen, die natuurlijk niet na dag 1 meteen op gang kwam. Nadat hij een aantal weken bijna dagelijks op post van Hare Majesteit was getrakteerd begon hij met bellen. Eerst met de eis dat de leasemaatschappij de bonnen betaalde, want de auto was immers niet van hem
Toen het duidelijk werd dat dàt niet ging gebeuren, veranderde hij van taktiek: de leasemaatschappij moest dan maar een radarverklikker bekostigen (dit speelt in de tijd dat die krengen nog niet verboden waren), want de auto was immers niet van hem... Wekenlang heeft hij de salesafdeling met die telefoontjes bestookt, en uiteindelijk kreeg hij (met goedkeuring van zijn werkgever) een verbod om de sales afdeling te bellen, zeker over dat onderwerp.
Via via had ik die verhalen al gehoord (ik zat op een andere afdeling) en toen de dag kwam dat ik die man zelf aan de lijn kreeg, kon ik in zijn dossier het hele verhaal nog fijntjes nalezen. Ik zat al helemaal klaar om mee te veren en om te buigen, ik was vastbesloten dat deze man mij niet op de kast zou krijgen.
Ik had hem aan de lijn omdat er in de auto ingebroken was, en de radio was weg, inclusief het frontje. Volgens de polisvoorwaarden zou de nieuwe radio alleen vergoed worden als hij het frontje kon overleggen, dus in dit geval moest hij zelf een nieuwe radio betalen. En dat was meneer toch echt niet van plan, want.... je raadt het al: de auto was immers niet van hem...
Toen ik hem wees op de polisvoorwaarden was het hek van de dam, want die had hij nooit gehad. Tja, kan me voorstellen dat dat lullig is op zo'n moment, maar daar kon ik toch echt niks mee. Dat was namelijk de verantwoordelijkheid van zijn werkgever. En die wees weer naar de (door deze man ondertekende) autoregeling waar in stond dat die polisvoorwaarden desgewenst door de afdeling PZ ter beschikking zouden worden gesteld. Hij had die overeenkomst getekend dus ging men er van uit dat hij wist wat er in stond en hij had niet om die voorwaarden gevraagd.
Zijn verweer waarom hij niet naar de polisvoorwaarden had gevraagd? Juist ja... de auto was immers niet van hem...
Gedurende 3 weken werd ik 2 tot 3 keer per dag door deze beste man hierover gebeld, en ook 2 keer door z'n vrouw en 1 keer door z'n moeder. Nadat ook Mams bij mij geen poot aan de grond kreeg veranderde hij weer van taktiek: in 'n half uur tijd werd ik 4 keer gebeld door hem en hij werd enorm agressief, schold me uit voor van alles en nog wat, hij had m'n naam in de telefoonboeken opgezocht en wist waar ik woonde (en dat was geen bluf merkte ik toen hij t adres noemde... ) en zou me diezelfde avond nog opzoeken als ik niet NU geld overmaakte OF een afspraak met de voorzitter van de directie maakte. Dat geld heb ik niet overgemaakt, maar die afspraak met de voorzitter was zo geregeld: niet voor hem, maar voor mezelf. Dat gesprek duurde maar kort: er werd niet betaald. Punt. Er werd wel gebeld met meneer zijn werkgever. Een hele grote klant, maar voorzitter maakte (in mijn bijzijn) duidelijk dat hele grote klant mocht vertrekken als ze hun medewerker niet terugfloten. En oh ja, excuses naar mij werd door voorzitter ook zeer gewaardeerd. Zo niet, dan konden ze wieberen met hun wagenpark.
Dag later stonden er 2 bossen bloemen op m'n bureau: 1 van mijn werkgever, en 1 van de klant, met excuses van hun directie. Briefje van de klant meldde dat de medewerker in kwestie never nooit nie meer met ons bedrijf mocht bellen, ongeacht waarvoor, op straffe van ontslag.
Briefje van de directeur:"De klant mag dan koning zijn, maar IK ben keizer!"
Toen het duidelijk werd dat dàt niet ging gebeuren, veranderde hij van taktiek: de leasemaatschappij moest dan maar een radarverklikker bekostigen (dit speelt in de tijd dat die krengen nog niet verboden waren), want de auto was immers niet van hem... Wekenlang heeft hij de salesafdeling met die telefoontjes bestookt, en uiteindelijk kreeg hij (met goedkeuring van zijn werkgever) een verbod om de sales afdeling te bellen, zeker over dat onderwerp.
Via via had ik die verhalen al gehoord (ik zat op een andere afdeling) en toen de dag kwam dat ik die man zelf aan de lijn kreeg, kon ik in zijn dossier het hele verhaal nog fijntjes nalezen. Ik zat al helemaal klaar om mee te veren en om te buigen, ik was vastbesloten dat deze man mij niet op de kast zou krijgen.
Ik had hem aan de lijn omdat er in de auto ingebroken was, en de radio was weg, inclusief het frontje. Volgens de polisvoorwaarden zou de nieuwe radio alleen vergoed worden als hij het frontje kon overleggen, dus in dit geval moest hij zelf een nieuwe radio betalen. En dat was meneer toch echt niet van plan, want.... je raadt het al: de auto was immers niet van hem...
Toen ik hem wees op de polisvoorwaarden was het hek van de dam, want die had hij nooit gehad. Tja, kan me voorstellen dat dat lullig is op zo'n moment, maar daar kon ik toch echt niks mee. Dat was namelijk de verantwoordelijkheid van zijn werkgever. En die wees weer naar de (door deze man ondertekende) autoregeling waar in stond dat die polisvoorwaarden desgewenst door de afdeling PZ ter beschikking zouden worden gesteld. Hij had die overeenkomst getekend dus ging men er van uit dat hij wist wat er in stond en hij had niet om die voorwaarden gevraagd.
Zijn verweer waarom hij niet naar de polisvoorwaarden had gevraagd? Juist ja... de auto was immers niet van hem...
Gedurende 3 weken werd ik 2 tot 3 keer per dag door deze beste man hierover gebeld, en ook 2 keer door z'n vrouw en 1 keer door z'n moeder. Nadat ook Mams bij mij geen poot aan de grond kreeg veranderde hij weer van taktiek: in 'n half uur tijd werd ik 4 keer gebeld door hem en hij werd enorm agressief, schold me uit voor van alles en nog wat, hij had m'n naam in de telefoonboeken opgezocht en wist waar ik woonde (en dat was geen bluf merkte ik toen hij t adres noemde... ) en zou me diezelfde avond nog opzoeken als ik niet NU geld overmaakte OF een afspraak met de voorzitter van de directie maakte. Dat geld heb ik niet overgemaakt, maar die afspraak met de voorzitter was zo geregeld: niet voor hem, maar voor mezelf. Dat gesprek duurde maar kort: er werd niet betaald. Punt. Er werd wel gebeld met meneer zijn werkgever. Een hele grote klant, maar voorzitter maakte (in mijn bijzijn) duidelijk dat hele grote klant mocht vertrekken als ze hun medewerker niet terugfloten. En oh ja, excuses naar mij werd door voorzitter ook zeer gewaardeerd. Zo niet, dan konden ze wieberen met hun wagenpark.
Dag later stonden er 2 bossen bloemen op m'n bureau: 1 van mijn werkgever, en 1 van de klant, met excuses van hun directie. Briefje van de klant meldde dat de medewerker in kwestie never nooit nie meer met ons bedrijf mocht bellen, ongeacht waarvoor, op straffe van ontslag.
Briefje van de directeur:"De klant mag dan koning zijn, maar IK ben keizer!"
Iets anders
woensdag 25 februari 2009 om 23:03
Jaaaa dan nog een leuk verhaal.
Ik werk op een technische helpdesk van Internetbankieren.
Krijg een client aan de lijn die meteen begint te schelden. "Ik ben systeembeheerder van dat en dat bedrijf en er is altijd wel wat met die kutbank,klotezooi dit en dat". Nou goed, zo ging het nog effe door. Tot ik er eindelijk tussen kon komen en vriendelijk vroeg wat er dan niet lukte? Nou hij kon niet eens zijn rekeningnummer invoeren en die kutsite werkte weer eens niet. En hij begon weer helemaal te flippen. Tot ik hem vroeg of hij zijn numlock wel aan had staan. Het werd stil. Heeeeel stil en even later verbrak hij de verbinding zonder nog een woord te zeggen. En ik....... ik lag dubbel.
Jaja systeembeheerder. Want zal die zich geschaamd hebben zeg.
Ik werk op een technische helpdesk van Internetbankieren.
Krijg een client aan de lijn die meteen begint te schelden. "Ik ben systeembeheerder van dat en dat bedrijf en er is altijd wel wat met die kutbank,klotezooi dit en dat". Nou goed, zo ging het nog effe door. Tot ik er eindelijk tussen kon komen en vriendelijk vroeg wat er dan niet lukte? Nou hij kon niet eens zijn rekeningnummer invoeren en die kutsite werkte weer eens niet. En hij begon weer helemaal te flippen. Tot ik hem vroeg of hij zijn numlock wel aan had staan. Het werd stil. Heeeeel stil en even later verbrak hij de verbinding zonder nog een woord te zeggen. En ik....... ik lag dubbel.
Jaja systeembeheerder. Want zal die zich geschaamd hebben zeg.
woensdag 25 februari 2009 om 23:04
En een niet-klant als koning behandelen? Mag dat ook?
Een behoorlijk ge-emotioneerde man aan de lijn: zijn zus en haar aanstaande echtgenoot waren in het buitenland met de auto verongelukt. Ze waren daar om te trouwen. De locale politie weigerde echter om hen dingen te vertellen of om bagage uit het wrak te (laten) halen omdat de auto niet op naam stond van zus/aanstaande/beller of wie er dan ook maar probeerde de locale hermandad tot actie te bewegen. Het enige wat deze mensen wisten was dat 2 van hun geliefden waren omgekomen, maar hoe en waar? En wat ze er al helemaal niet bij konden hebben: er waren veel mensen onderweg of zouden binnen 2 dagen afreizen om bij de bruiloft te zijn.
De mensen die al van het overlijden wisten hadden geen gastenlijsten, wisten maar van een paar mensen telefoonnummers. De gastenlijsten zaten in de auto, en daar mochten ze niet bij.
Helaas wist de beller geen kenteken van de auto, maar wel dat het om een leaseauto ging van zijn as. zwager maar helaas geen naam van de werkgever die de auto geleast zou hebben.
Al vrij snel kwam ik er achter de auto niet bij mijn bedrijf werd geleast. Dus aan een kenteken kon ik 'm ook niet helpen, laat staan dat ik meer kon doen om die gastenlijsten "los" te krijgen.
Ik kon en wilde deze mensen echter ook niet zo laten zitten. M'n teamleider was het met me eens, en ik ben gaan bellen, leasemaatschappijen, verzekeraars, alarmcentrales. 2 uur later wist ik het kenteken en waar de auto geleast werd. Die leasemaatschappij was enòrm verbaasd dat iemand die voor hun concurrent werkte zoveel moeite voor hun klant had gedaan. Ik vond het echter de normaalste zaak van de wereld en was al lang blij dat ik die beller had kunnen helpen. En gelukkig dat mijn teamleider er ook zo over dacht!
Een behoorlijk ge-emotioneerde man aan de lijn: zijn zus en haar aanstaande echtgenoot waren in het buitenland met de auto verongelukt. Ze waren daar om te trouwen. De locale politie weigerde echter om hen dingen te vertellen of om bagage uit het wrak te (laten) halen omdat de auto niet op naam stond van zus/aanstaande/beller of wie er dan ook maar probeerde de locale hermandad tot actie te bewegen. Het enige wat deze mensen wisten was dat 2 van hun geliefden waren omgekomen, maar hoe en waar? En wat ze er al helemaal niet bij konden hebben: er waren veel mensen onderweg of zouden binnen 2 dagen afreizen om bij de bruiloft te zijn.
De mensen die al van het overlijden wisten hadden geen gastenlijsten, wisten maar van een paar mensen telefoonnummers. De gastenlijsten zaten in de auto, en daar mochten ze niet bij.
Helaas wist de beller geen kenteken van de auto, maar wel dat het om een leaseauto ging van zijn as. zwager maar helaas geen naam van de werkgever die de auto geleast zou hebben.
Al vrij snel kwam ik er achter de auto niet bij mijn bedrijf werd geleast. Dus aan een kenteken kon ik 'm ook niet helpen, laat staan dat ik meer kon doen om die gastenlijsten "los" te krijgen.
Ik kon en wilde deze mensen echter ook niet zo laten zitten. M'n teamleider was het met me eens, en ik ben gaan bellen, leasemaatschappijen, verzekeraars, alarmcentrales. 2 uur later wist ik het kenteken en waar de auto geleast werd. Die leasemaatschappij was enòrm verbaasd dat iemand die voor hun concurrent werkte zoveel moeite voor hun klant had gedaan. Ik vond het echter de normaalste zaak van de wereld en was al lang blij dat ik die beller had kunnen helpen. En gelukkig dat mijn teamleider er ook zo over dacht!
Iets anders
woensdag 25 februari 2009 om 23:08
quote:famke76 schreef op 25 februari 2009 @ 22:12:
De klant is koning... Tsja dat doet mij altijd aan een patiënt van mij denken. Die mankeerde dus totaal niets aan zijn handen, was een jonge vent die zich prima kon redden. Hij lag in het ziekenhuis omdat hij een medicijn nodig had, wat hij alleen via het infuus kon krijgen, maar was volledig zelfredzaam.
Hij wilde volledig gewassen worden door een verpleegkundige. Maakte daar een hoop stennis over.Toen ik dit weigerde, vertelde hij me dat hij genoeg premie betaald had en dat de klant... :puke: nou juist ja...
ik had persoonlijk het hele ziekenhuis afgestroopt naar een hardhandige broeder !
klant is koning
De klant is koning... Tsja dat doet mij altijd aan een patiënt van mij denken. Die mankeerde dus totaal niets aan zijn handen, was een jonge vent die zich prima kon redden. Hij lag in het ziekenhuis omdat hij een medicijn nodig had, wat hij alleen via het infuus kon krijgen, maar was volledig zelfredzaam.
Hij wilde volledig gewassen worden door een verpleegkundige. Maakte daar een hoop stennis over.Toen ik dit weigerde, vertelde hij me dat hij genoeg premie betaald had en dat de klant... :puke: nou juist ja...
ik had persoonlijk het hele ziekenhuis afgestroopt naar een hardhandige broeder !
klant is koning
woensdag 25 februari 2009 om 23:09
De Pornokoningin
Heb een tijd in een bekende sekswinkel gewerkt. Op een dag kwam een vrouw een vibrator terugbrengen (of ruilen, dat weet ik niet meer precies), in ieder geval: deze beviel haar niet.
Maar gelukkig, ze had hem wel met een sopje schoongemaakt, dus 'mag ik nu een andere uitzoeken?'.
Ze was verbaasd dat dat niet zo werkte.
Heb een tijd in een bekende sekswinkel gewerkt. Op een dag kwam een vrouw een vibrator terugbrengen (of ruilen, dat weet ik niet meer precies), in ieder geval: deze beviel haar niet.
Maar gelukkig, ze had hem wel met een sopje schoongemaakt, dus 'mag ik nu een andere uitzoeken?'.
Ze was verbaasd dat dat niet zo werkte.
woensdag 25 februari 2009 om 23:14
woensdag 25 februari 2009 om 23:16
quote:draaiorgel schreef op 25 februari 2009 @ 21:41:
Gehoord van een ex-collega:
Klant komt bij boekenafdeling van de Bijenkorf, en haalt een overduidelijk oud, gelezen,-nat-geworden-en-weer-opgedroogd-boek uit haar tas. De bladzijdes waren aan het los laten. Klant eist een nieuw boek, want het is zo'n fijn boek dat al tig jaar mee gaat op vakantie en nu opeens vallen de bladzijdes eruit. En nee, ze had geen bonnetje meer, want boek was al lang geleden gekocht. Verkoper weigert boek terug te nemen. Klant gaat boos naar klantenservice....
Wat denk je?
KLANTENSERVICE GEEFT KLANT GELIJK EN EEN VERGOEDING!!!Tja, bij de Bijenkorf mag je ten alle tijden je boek terug brengen, gelezen of ongelezen. Is hun beleid (waar ook wat achter zit).
Gehoord van een ex-collega:
Klant komt bij boekenafdeling van de Bijenkorf, en haalt een overduidelijk oud, gelezen,-nat-geworden-en-weer-opgedroogd-boek uit haar tas. De bladzijdes waren aan het los laten. Klant eist een nieuw boek, want het is zo'n fijn boek dat al tig jaar mee gaat op vakantie en nu opeens vallen de bladzijdes eruit. En nee, ze had geen bonnetje meer, want boek was al lang geleden gekocht. Verkoper weigert boek terug te nemen. Klant gaat boos naar klantenservice....
Wat denk je?
KLANTENSERVICE GEEFT KLANT GELIJK EN EEN VERGOEDING!!!Tja, bij de Bijenkorf mag je ten alle tijden je boek terug brengen, gelezen of ongelezen. Is hun beleid (waar ook wat achter zit).
woensdag 25 februari 2009 om 23:26
Tijdens mijn eindexamenjaar werkte ik in een plaatselijke sigarenboer. Ja, zo eentje waar ze ook tijdschriften verkochten.
"Meisje, ik zoek een tijdschrift voor mijn kleindochter. Help me eens."
"Natuurlijk mevrouw, ik loop even mee. Hoe oud is uw kleindochter?"
"Ze is 12 en zit in de brugklas."
"Nou, dan heb je de H*tkr*nt, de F*nc*, G*rlzz, en eventueel de Br**k **t. Wat voor tijdschrift wilt u precies geven?"
"Het mag niet te expliciet zijn, als je begrijpt wat ik bedoel *giecheltje*, maar ook niet te kinderachtig. Wat las jij?"
"Nou mevrouw, toen ik in de brugklas zat, las ik de F*nc* of de G*rlz. De F*nc* is wat explicieter, dat wel."
"Goed. Mijn kleindochter zit in de brugklas van het Gymnasium. Zijn die blaadjes op haar niveau ook nog relevant? Dan moet ik waarschijnlijk wat anders nemen dan jij las."
Mond vol tanden.
"Uhm, mevrouw, ik zit in mijn examenjaar van het gymnasium."
"En wat doe jij dan hier, op een donderdag, bij een sigarenboer?".
"Ook gymnasiumleerlingen werken in hun vakanties voor hun geld."
Ik heb me omgedraaid en ben weggelopen. Mijn baas stond erachter, en vroeg de vrouw zijn personeel niet zo denigrerend te behandelen. Ze liep op hoge poten weg, maar met de tijdschriften.
"Meisje, ik zoek een tijdschrift voor mijn kleindochter. Help me eens."
"Natuurlijk mevrouw, ik loop even mee. Hoe oud is uw kleindochter?"
"Ze is 12 en zit in de brugklas."
"Nou, dan heb je de H*tkr*nt, de F*nc*, G*rlzz, en eventueel de Br**k **t. Wat voor tijdschrift wilt u precies geven?"
"Het mag niet te expliciet zijn, als je begrijpt wat ik bedoel *giecheltje*, maar ook niet te kinderachtig. Wat las jij?"
"Nou mevrouw, toen ik in de brugklas zat, las ik de F*nc* of de G*rlz. De F*nc* is wat explicieter, dat wel."
"Goed. Mijn kleindochter zit in de brugklas van het Gymnasium. Zijn die blaadjes op haar niveau ook nog relevant? Dan moet ik waarschijnlijk wat anders nemen dan jij las."
Mond vol tanden.
"Uhm, mevrouw, ik zit in mijn examenjaar van het gymnasium."
"En wat doe jij dan hier, op een donderdag, bij een sigarenboer?".
"Ook gymnasiumleerlingen werken in hun vakanties voor hun geld."
Ik heb me omgedraaid en ben weggelopen. Mijn baas stond erachter, en vroeg de vrouw zijn personeel niet zo denigrerend te behandelen. Ze liep op hoge poten weg, maar met de tijdschriften.
donderdag 26 februari 2009 om 00:07
Mooie (achteraf) verhalen allemaal
Ik heb nog wel een recente positieve ervaring; winkelen in NY, oke, het was op 5th Avenue, maar toch maar een gewone Esprit winkel; tijdens het winkelen worden de kledingstukken die je op je arm hebt uit handen genomen, met de vraag hoe je heet. Oke Demo, zegt de verkoopster, ik ben Jennifer, ik leg deze kledingstukken even in een paskamer, ik schrijf jou en mijn naam op de deur, dan kun je ze zo makkelijk terugvinden, en dan kun je nog even makkelijk verder kijken.
Enorm goede verkoopstrategie natuurlijk, en heerlijk winkelen. En als je dan iets koopt dan vragen ze bij de kassa wie je geholpen heeft, en dan krijgt die verkoopster provisie over de verkoop. Goed man.
Heel anders dan hier... hier staan de meeste verkoopsters meestal druk met elkaar te praten en voel je je een indringer als je per ongeluk even iets wilt vragen...
Ik heb nog wel een recente positieve ervaring; winkelen in NY, oke, het was op 5th Avenue, maar toch maar een gewone Esprit winkel; tijdens het winkelen worden de kledingstukken die je op je arm hebt uit handen genomen, met de vraag hoe je heet. Oke Demo, zegt de verkoopster, ik ben Jennifer, ik leg deze kledingstukken even in een paskamer, ik schrijf jou en mijn naam op de deur, dan kun je ze zo makkelijk terugvinden, en dan kun je nog even makkelijk verder kijken.
Enorm goede verkoopstrategie natuurlijk, en heerlijk winkelen. En als je dan iets koopt dan vragen ze bij de kassa wie je geholpen heeft, en dan krijgt die verkoopster provisie over de verkoop. Goed man.
Heel anders dan hier... hier staan de meeste verkoopsters meestal druk met elkaar te praten en voel je je een indringer als je per ongeluk even iets wilt vragen...
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
donderdag 26 februari 2009 om 09:41
Mennn...Als ik jullie verhalen lees dan schaam ik me plaatsvervangend....Je brengt toch niet gedragen ondergoed terug?
Ik heb ook wel een mooi verhaal. Voordat ik als secretaresse aan de slag ging, werkte ik in de horeca. En nu zijn mensen vaak niet erg beleefd als ze wat gedronken hebben of vinden dat de porties wel erg klein zijn (als je veel wil eten moet je naar MacDonalds ). Die meneer bleef maar klagen dat hij meer wilde eten en daarop besloot de partymanager vier border bij te halen en die voor de neus van meneer neer te zetten. Ik snap best dat het soms weinig lijkt, maar dat is hoe het werkt als je een vier gangen menu hebt. Die porties worden aangepast aan de gangen.
Maar een spande toch wel de kroon. Meneer had duidelijk te veel gedronken en was ook nog eens de zoon van degene die het feest organiseerde. Maar dat lijkt me dan weer geen reden om je ongegeneerd in je kont te knijpen en even later te bedreigen omdat je geen drank meer aan hem wil schenken omdat de bar dicht zit (en er geen drank meer geschonken mag worden)....Echt niet normaal...
Om nog maar te zwijgen over het feit hoe sommige mensen het klantentoilet kunnen achterlaten :puke: ...Nog vervelende herinneringen aan hhahahahha
Ik heb ook wel een mooi verhaal. Voordat ik als secretaresse aan de slag ging, werkte ik in de horeca. En nu zijn mensen vaak niet erg beleefd als ze wat gedronken hebben of vinden dat de porties wel erg klein zijn (als je veel wil eten moet je naar MacDonalds ). Die meneer bleef maar klagen dat hij meer wilde eten en daarop besloot de partymanager vier border bij te halen en die voor de neus van meneer neer te zetten. Ik snap best dat het soms weinig lijkt, maar dat is hoe het werkt als je een vier gangen menu hebt. Die porties worden aangepast aan de gangen.
Maar een spande toch wel de kroon. Meneer had duidelijk te veel gedronken en was ook nog eens de zoon van degene die het feest organiseerde. Maar dat lijkt me dan weer geen reden om je ongegeneerd in je kont te knijpen en even later te bedreigen omdat je geen drank meer aan hem wil schenken omdat de bar dicht zit (en er geen drank meer geschonken mag worden)....Echt niet normaal...
Om nog maar te zwijgen over het feit hoe sommige mensen het klantentoilet kunnen achterlaten :puke: ...Nog vervelende herinneringen aan hhahahahha
donderdag 26 februari 2009 om 09:54
quote:fleurtje schreef op 25 februari 2009 @ 23:16:
[...]
Tja, bij de Bijenkorf mag je ten alle tijden je boek terug brengen, gelezen of ongelezen. Is hun beleid (waar ook wat achter zit).
Nou ja, ik heb meer erg kort bij de Bijenkorf gewerkt, dus ik persoonlijk wist dat niet. Maar de man van de boekenafdeling (die er al jaaaaaaaaaaren werkt) wist het kennelijk ook niet. Dat is dan wel weer vreemd eigenlijk.
Maar je kan dus ook je boeken terug brengen die je misschien niet bij de Bijenkorf hebt gekocht (zonder bonnetje geen bewijs toch?) Dan ga ik eens mijn boeken die ik niet meer wil hebben daar heen brengen!
[...]
Tja, bij de Bijenkorf mag je ten alle tijden je boek terug brengen, gelezen of ongelezen. Is hun beleid (waar ook wat achter zit).
Nou ja, ik heb meer erg kort bij de Bijenkorf gewerkt, dus ik persoonlijk wist dat niet. Maar de man van de boekenafdeling (die er al jaaaaaaaaaaren werkt) wist het kennelijk ook niet. Dat is dan wel weer vreemd eigenlijk.
Maar je kan dus ook je boeken terug brengen die je misschien niet bij de Bijenkorf hebt gekocht (zonder bonnetje geen bewijs toch?) Dan ga ik eens mijn boeken die ik niet meer wil hebben daar heen brengen!
donderdag 26 februari 2009 om 09:55
Haha, over die klant die koning wil zijn in het ziekenhuis... ben zelf ook pleeg, kwam met zo'n verhaal in de zusterpost, en een ontzettend mannelijke collega (bedoel ik niet in de zin van homo of hetero, maar groot, breed en harig, we noemden hem Teddy vanwege al dat haar...) zei: 'Laat mij maar even. Jullie mogen luisteren, maar niet binnenkomen'.
Hij heeft een jurk gepakt (hadden wij op de afdeling liggen), deze aangetrokken, waskommen onder de arm, en wandelde de kamer binnen.
'Hallootjes!! Ik hoorde dat U als Koning behandeld wenst te worden, en laat mijn doel in het leven nu zijn om aan alle wensen van lekkere mannetjes te voldoen!! Doe de broek maar omlaag, dan ga ik je eens lekker verwennen!!!'
Goh... meneer wenste opeens niet meer gewassen te worden
Hij heeft een jurk gepakt (hadden wij op de afdeling liggen), deze aangetrokken, waskommen onder de arm, en wandelde de kamer binnen.
'Hallootjes!! Ik hoorde dat U als Koning behandeld wenst te worden, en laat mijn doel in het leven nu zijn om aan alle wensen van lekkere mannetjes te voldoen!! Doe de broek maar omlaag, dan ga ik je eens lekker verwennen!!!'
Goh... meneer wenste opeens niet meer gewassen te worden
Om een kort verhaal lang te maken...
donderdag 26 februari 2009 om 09:59
ff snel een klein verhaaltje dan
ook horeca;
een gast eet heerlijk zijn eten op, maar dan ook alles, kom je later of alles gesmaakt heeft, zegt mr. nee het was vies en ik wil mijn geld terug...... jaja u maakt zeker een grapje want alles is op.
als iets niet goed is, geef je dit tijdig aan en dan krijg je iets vervangends of zelfs je geld terug maar niet op deze manier mr.
nou ik wil gewoon mijn geld terug want het was niet te vreten, heel hard door de zaak, ja, daar sta je dan.
uiteindelijk heeft meneer gewoon betaald maar echt leuk zijn dit soort dingen niet.
ook horeca;
een gast eet heerlijk zijn eten op, maar dan ook alles, kom je later of alles gesmaakt heeft, zegt mr. nee het was vies en ik wil mijn geld terug...... jaja u maakt zeker een grapje want alles is op.
als iets niet goed is, geef je dit tijdig aan en dan krijg je iets vervangends of zelfs je geld terug maar niet op deze manier mr.
nou ik wil gewoon mijn geld terug want het was niet te vreten, heel hard door de zaak, ja, daar sta je dan.
uiteindelijk heeft meneer gewoon betaald maar echt leuk zijn dit soort dingen niet.
donderdag 26 februari 2009 om 10:06
quote:weatherwax schreef op 26 februari 2009 @ 09:55:
Haha, over die klant die koning wil zijn in het ziekenhuis... ben zelf ook pleeg, kwam met zo'n verhaal in de zusterpost, en een ontzettend mannelijke collega (bedoel ik niet in de zin van homo of hetero, maar groot, breed en harig, we noemden hem Teddy vanwege al dat haar...) zei: 'Laat mij maar even. Jullie mogen luisteren, maar niet binnenkomen'.
Hij heeft een jurk gepakt (hadden wij op de afdeling liggen), deze aangetrokken, waskommen onder de arm, en wandelde de kamer binnen.
'Hallootjes!! Ik hoorde dat U als Koning behandeld wenst te worden, en laat mijn doel in het leven nu zijn om aan alle wensen van lekkere mannetjes te voldoen!! Doe de broek maar omlaag, dan ga ik je eens lekker verwennen!!!'
Goh... meneer wenste opeens niet meer gewassen te worden HULDE aan Teddy!
Haha, over die klant die koning wil zijn in het ziekenhuis... ben zelf ook pleeg, kwam met zo'n verhaal in de zusterpost, en een ontzettend mannelijke collega (bedoel ik niet in de zin van homo of hetero, maar groot, breed en harig, we noemden hem Teddy vanwege al dat haar...) zei: 'Laat mij maar even. Jullie mogen luisteren, maar niet binnenkomen'.
Hij heeft een jurk gepakt (hadden wij op de afdeling liggen), deze aangetrokken, waskommen onder de arm, en wandelde de kamer binnen.
'Hallootjes!! Ik hoorde dat U als Koning behandeld wenst te worden, en laat mijn doel in het leven nu zijn om aan alle wensen van lekkere mannetjes te voldoen!! Doe de broek maar omlaag, dan ga ik je eens lekker verwennen!!!'
Goh... meneer wenste opeens niet meer gewassen te worden HULDE aan Teddy!
donderdag 26 februari 2009 om 10:30
Ik werkte bij een autoverzekeraar en een mijnheer belde rijdend vanuit zijn nieuwe auto die hij wilde verzekeren. Hij wist het merk en type te noemen maar het systeem wist nog wat versies te noemen. Hij wist het niet, maar het is wel belangrijk dat de juiste auto verzekerd worden ivm terugkrijgen dagwaarde. Ik vroeg of hij zijn kenteken wist, dan kon ik het opzoeken. Nee, dat kon niet, want hij reed in de auto en de autopapieren had hij niet (????) en hij wilde ook de auto niet stopzetten. Toen begon hij al k-opmerkingen te maken over mijn kunde/knowledge. Toen ik aandrong dat ik toch echt meer informatie nodig had om de auto goed te kunnen verzekeren kreeg ik allerlei vleeswaren-scheldwoorden over me heen. Na twee keer rustig waarschuwen dat ik de verbinding zou gaan verbreken, heb ik dit ook gedaan, hem achterlatend in vele decibelen van scheldwoorden...
Heb ook en horeca gewerkt en daar kwam zo'n mannetje in de huizenbranche met gezelschap binnen. Ik wist niet dat 50 + ers er zo'n zooi van kunnen maken... Volle asbakken vlogen door de lucht, sexuele opmerkingen over benen van serveersters waar vrouwen bij waren (die dom gingen lachen) totdat mijn manager het lef had om te vragen of ze wilden afrekenen omdat ze het creditcardapparaat uit wilden zetten. Schelden en vloeken en toen waren ze weg. Gelukkig maar.
Heb ook en horeca gewerkt en daar kwam zo'n mannetje in de huizenbranche met gezelschap binnen. Ik wist niet dat 50 + ers er zo'n zooi van kunnen maken... Volle asbakken vlogen door de lucht, sexuele opmerkingen over benen van serveersters waar vrouwen bij waren (die dom gingen lachen) totdat mijn manager het lef had om te vragen of ze wilden afrekenen omdat ze het creditcardapparaat uit wilden zetten. Schelden en vloeken en toen waren ze weg. Gelukkig maar.
donderdag 26 februari 2009 om 10:45
Ik heb een eigen winkel en af en toe zijn er zulke nare mensen. Soms gaat het om grote bedragen en dan reken ik even snel uit wat het ongeveer gaat kosten.
Nou mijn collega's hadden alles geinstalleerd en het ziet er prachtig uit, alle service verleend die je je maar voor kunt stellen, helemaal top.
Ik zend ze de factuur, netjes gespecificeerd, krijg ik een dag later een telefoontje, dat ze voor iets kleins niets wensten te betalen, wat we wel gedaan hebben en ook heel normaal is, maar dat was niet afgesproken. Let wel: het factuurbedrag was niet hoger dan het bedrag wat ik in de winkel met ze had afgesproken!
In de envelop zat ook een tegoedbon voor een cadeautje, dat ze wel hebben opgehaald, maar tot op de dag van vandaag staat er nog steeds ¤ 12,50 open. (op een factuur van iets van ¤ 3000,-)
Echt hele nare mensen, zuigers noem ik ze. Ze willen dat je alles voor ze doet, eisen korting, maar wensen ook niet het kleinste beetje mee te werken. Als ik deze mensen ooit nog in de winkel krijg, dan maak ik een hele gespecificeerde offerte, en ik reken voor alles de hoofdprijs en als ze dan wat te zeuren hebben, dan zeg ik: daar kan ik niet aan beginnen, het is graag of in het geheel niet!
Brrrrr, als ik ze voor m'n auto krijg.....
Nou mijn collega's hadden alles geinstalleerd en het ziet er prachtig uit, alle service verleend die je je maar voor kunt stellen, helemaal top.
Ik zend ze de factuur, netjes gespecificeerd, krijg ik een dag later een telefoontje, dat ze voor iets kleins niets wensten te betalen, wat we wel gedaan hebben en ook heel normaal is, maar dat was niet afgesproken. Let wel: het factuurbedrag was niet hoger dan het bedrag wat ik in de winkel met ze had afgesproken!
In de envelop zat ook een tegoedbon voor een cadeautje, dat ze wel hebben opgehaald, maar tot op de dag van vandaag staat er nog steeds ¤ 12,50 open. (op een factuur van iets van ¤ 3000,-)
Echt hele nare mensen, zuigers noem ik ze. Ze willen dat je alles voor ze doet, eisen korting, maar wensen ook niet het kleinste beetje mee te werken. Als ik deze mensen ooit nog in de winkel krijg, dan maak ik een hele gespecificeerde offerte, en ik reken voor alles de hoofdprijs en als ze dan wat te zeuren hebben, dan zeg ik: daar kan ik niet aan beginnen, het is graag of in het geheel niet!
Brrrrr, als ik ze voor m'n auto krijg.....
donderdag 26 februari 2009 om 13:43
Wat een verhalen allemaal....... Wat goed.
Fleurtje de pornokoningin! En dat verhaal van die leasemaatschappij babsjuh, wat goed hij jij je hebt ingezet.
Ik verbaas me over de verpleegsters verhalen, wist niet dat mensen zo konden doen als ze in het ziekenhuis liggen. De winkel en horecaverhalen, daar moeten er volgens mij miljoenen van zijn..... Blijf schrijven, dit is heerlijk vermaak!
Fleurtje de pornokoningin! En dat verhaal van die leasemaatschappij babsjuh, wat goed hij jij je hebt ingezet.
Ik verbaas me over de verpleegsters verhalen, wist niet dat mensen zo konden doen als ze in het ziekenhuis liggen. De winkel en horecaverhalen, daar moeten er volgens mij miljoenen van zijn..... Blijf schrijven, dit is heerlijk vermaak!
DTEEZ!
donderdag 26 februari 2009 om 14:26
Ik was met mijn ex in Duitsland aan het stadten, daar hebben ze ook dat mensen die er werken extraatje krijgen als ze een verkoop doen.
Hij zag een leuke jas en bijna gelijk een vent bovenop ons om die (of een andere jas) te verkopen. Hij deed echt zó zijn best, dat ik ondertussen echt half in een deuk lag. We hebben de beste man uiteindelijk blij gemaakt en m gekocht.
Zó schattig.
Hij zag een leuke jas en bijna gelijk een vent bovenop ons om die (of een andere jas) te verkopen. Hij deed echt zó zijn best, dat ik ondertussen echt half in een deuk lag. We hebben de beste man uiteindelijk blij gemaakt en m gekocht.
Zó schattig.
