Overig
alle pijlers
De klant is koning... !?
woensdag 25 februari 2009 om 21:29
De klant is koning.
In een ander topic kwam dit ter sprake. Ik heb hier eigenlijk wel wat positieve en negatieve ervaringen mee. Wat is jouw ervaring. Voel jij je de koning als klant of behandel jij je klanten als koning? Het lijkt me leuk om verhalen hier te delen met een grappige inslag of een ruzie of allerlei uit de hand gelopen dingen.. In ieder geval 'vermaak' al dan niet 'leedvermaak'. Daarvoor is dit topic bedoeld.
Ik trap af met een aantal ervaringen..
In een ander topic kwam dit ter sprake. Ik heb hier eigenlijk wel wat positieve en negatieve ervaringen mee. Wat is jouw ervaring. Voel jij je de koning als klant of behandel jij je klanten als koning? Het lijkt me leuk om verhalen hier te delen met een grappige inslag of een ruzie of allerlei uit de hand gelopen dingen.. In ieder geval 'vermaak' al dan niet 'leedvermaak'. Daarvoor is dit topic bedoeld.
Ik trap af met een aantal ervaringen..
DTEEZ!
vrijdag 27 februari 2009 om 19:12
ik weet er stiekum toch nog wel meer 
rechtenstudentje
een jongen had een week eerder een spijkerbroek gekocht, ik had 'm geholpen, broek zat prima, niks mis mee...
maar hij wilde 'm toch ruilen... prima, wil je een andere? nee hij wilde z'n geld terug... ik uitgelegd dat we dat niet deden, tegoedbon blabla... ok, ook prima ik koop hier toch altijd m'n broeken... opgelost iedereen blij
een paar uur later komt er een arrogant/irritant guus meeuwis typje binnen.... en ergens om het hoekje zag ik die jongen van vanochtend staan... en guus meeuwis begint een heel verhaal of het nederlandse recht.. hij studeerde rechten en hij wist mij te vertellen dat ik verplicht was om geld terug te geven als iemand kwam ruilen... na een poging om het vriendelijk uit te leggen dat dat niet klopte en hij steeds arroganter ging doen (jij dom verkoopstertje tegen een intelligente rechtenstudent) heb ik hem toch keihard uit gelachen en gezegd dat ie toch echt beter zijn huiswerk moest gaan doen en dat dit domme verkoopstertje heel wat beter op de hoogte was van de rechten en plichten van de consument dan hij...
guus is kwaad weggelopen en die andere jongen durfde zich pas na een hele lange tijd weer te vertonen in de winkel... hij is nog steeds een tevreden klant
rechtenstudentje
een jongen had een week eerder een spijkerbroek gekocht, ik had 'm geholpen, broek zat prima, niks mis mee...
maar hij wilde 'm toch ruilen... prima, wil je een andere? nee hij wilde z'n geld terug... ik uitgelegd dat we dat niet deden, tegoedbon blabla... ok, ook prima ik koop hier toch altijd m'n broeken... opgelost iedereen blij
een paar uur later komt er een arrogant/irritant guus meeuwis typje binnen.... en ergens om het hoekje zag ik die jongen van vanochtend staan... en guus meeuwis begint een heel verhaal of het nederlandse recht.. hij studeerde rechten en hij wist mij te vertellen dat ik verplicht was om geld terug te geven als iemand kwam ruilen... na een poging om het vriendelijk uit te leggen dat dat niet klopte en hij steeds arroganter ging doen (jij dom verkoopstertje tegen een intelligente rechtenstudent) heb ik hem toch keihard uit gelachen en gezegd dat ie toch echt beter zijn huiswerk moest gaan doen en dat dit domme verkoopstertje heel wat beter op de hoogte was van de rechten en plichten van de consument dan hij...
guus is kwaad weggelopen en die andere jongen durfde zich pas na een hele lange tijd weer te vertonen in de winkel... hij is nog steeds een tevreden klant
vrijdag 27 februari 2009 om 19:19
klant met maar 2 broeken
ik had ook eens een man, had een broek gekocht, die had hij aan en er was een piepklein naadje los, wat we daaraan gingen doen...
nou, was die broek ff uit en breng 'm langs, dan laten we het maken... hevig teleurgesteld, want hij had verwacht meteen een nieuwe broek te krijgen...jah sorry, maar zo werkt 't niet... tis ff een naaimasjien d'r langs en je ziet er niks meer van.... en omdat de broek al wel gedragen is, kunnen we 'm niet terugnemen om weer in de winkel te hangen...
meneer helemaal boos... slechte service en hij had maar 2 broeken... ja, meneer ik snap dat dat lastig is, maar daar kan ik ook weinig aan doen (ik maakte nog een grapje dat wij genoeg broeken te koop hebben, werd ook niet echt gewaardeerd)... we zullen ons best doen om de broek de volgende dag weer klaar te hebben...
meneer uiteindelijk weg gegaan...
en een dag later was hij er weer, met gewassen broek... en naar mijn idee oprechte excuses, want ik had gelijk en hij was onredelijk geweest
ook deze meneer is nog steeds een tevreden klant...
ik had ook eens een man, had een broek gekocht, die had hij aan en er was een piepklein naadje los, wat we daaraan gingen doen...
nou, was die broek ff uit en breng 'm langs, dan laten we het maken... hevig teleurgesteld, want hij had verwacht meteen een nieuwe broek te krijgen...jah sorry, maar zo werkt 't niet... tis ff een naaimasjien d'r langs en je ziet er niks meer van.... en omdat de broek al wel gedragen is, kunnen we 'm niet terugnemen om weer in de winkel te hangen...
meneer helemaal boos... slechte service en hij had maar 2 broeken... ja, meneer ik snap dat dat lastig is, maar daar kan ik ook weinig aan doen (ik maakte nog een grapje dat wij genoeg broeken te koop hebben, werd ook niet echt gewaardeerd)... we zullen ons best doen om de broek de volgende dag weer klaar te hebben...
meneer uiteindelijk weg gegaan...
en een dag later was hij er weer, met gewassen broek... en naar mijn idee oprechte excuses, want ik had gelijk en hij was onredelijk geweest
ook deze meneer is nog steeds een tevreden klant...
vrijdag 27 februari 2009 om 19:32
in december kwam er een vrouw binnen tegen sluitingstijd... druk aan het bellen, ik kon alles horen... ze kwam niet erg dankbaar over... blijkbaar was ze net gescheiden en in de schuldsanering ofzo... ze had een allemaal kerstversieringen gekregen en een kerstboom, maar hoe hadden ze dat toch kunnen bedenken? die kleuren, dat past helemaal niet bij mij... zo kan ik toch geen kerst vieren? oja, ik heb van els nog een warme winterjas gekregen, maar hij staat me helemaal niet (ze had 'm aan, een simpele vlotte zwarte jas) veel te netjes, ik ben veel sportiever.... ja hij is wel lekker warm... en oja, je hebt laatst wat foldertjes in mijn bus gegooid met goedkope meubels enzo... nou dat hoefde ze ook niet weer te doen, want dat kon ze zelf ook wel uitzoeken... oh ja jij zou toch meegaan naar maatschappelijk werk/ advocaat/ arbeidsburo ofzo (t was iets belangrijks iig), nou die afspraak had ze verzet, want ze moest die dag ook naar de kapper en dat kon ze niet aan op 1 dag... t was duidelijk te horen dat 't die ander nu vrij moest nemen van 't werk, maar daar had ze geen boodschap aan...
en zo ging t de hele tijd door...
eindelijk was t telefoongesprek afgelopen, ging ze zich bij mij verontschuldigen, maar ja het was zo koud buiten en haar handen deden zo zeer van t vasthouden van de telefoon... blabla zeikzeik... oh wat een enige tasje (wijzend op de plastic tasjes op de toonbank) mag ik daar wel 1 van? of doe maar 2 ook voor mijn dochter...
ik kon ff niks uitbrengen, maar blijkbaar was t antwoord wel te lezen op mijn gezicht.... of moet je er iets voor hebben?
een euro graag en dan krijgt u 2 tasjes
ze keek me vuil aan (hoe kan je zo'n zielig mens als ik zo afzetten) en betaalde een euro en ze kreeg met een grote glimlach 2 plastic tasje van me
en zo ging t de hele tijd door...
eindelijk was t telefoongesprek afgelopen, ging ze zich bij mij verontschuldigen, maar ja het was zo koud buiten en haar handen deden zo zeer van t vasthouden van de telefoon... blabla zeikzeik... oh wat een enige tasje (wijzend op de plastic tasjes op de toonbank) mag ik daar wel 1 van? of doe maar 2 ook voor mijn dochter...
ik kon ff niks uitbrengen, maar blijkbaar was t antwoord wel te lezen op mijn gezicht.... of moet je er iets voor hebben?
een euro graag en dan krijgt u 2 tasjes
ze keek me vuil aan (hoe kan je zo'n zielig mens als ik zo afzetten) en betaalde een euro en ze kreeg met een grote glimlach 2 plastic tasje van me
vrijdag 27 februari 2009 om 19:37
vrijdag 27 februari 2009 om 22:29
heb op klantenservice van groothandel gewerkt, Erg leuke ervaringen.
Eerst een meneer die een koffiezetapparaat kwam terugbrengen. Nee was niets mis mee, verkeerde meegenomen, moest ander merk hebben. Oke kan gebeuren. Standaard werden daar alle artikelen nagekeken. Meneer zegt nog "Ik heb het echt niet gebruikt hoor". Meneer ik vertrouw u ook, maar is nu eenmaal standaard procedure. Ik doe de doos open, water in watertank, filtergedeelte is nat en ruikt duidelijk naar de koffie. Volgens meneer had hij het echt niet gebruikt. Leidinggevende bleef gelukkig bij het standpunt, gebruikt is niet te ruilen. Toen was het ineens kapot volgens meneer. Toen wij hem er op wezen dat bij constateren van geen gebrek de kosten voor hem waren, nam hij het zo weer mee naar huis
Een keer een stel met een navigatiesysteem(soort pdageval). Als je die voor het eerst gebruikt, moet je het scherm kalibreren. Je ziet een kruisje tikt erop, en dat vier keer. Stond ook stap voor stap beschreven in handleiding. Man gooit de pda op de balie, met een grote bek dat dat kolere apparaat het niet doet. Meneer zegt er komt een kruisje in beeld te staan. Ik vraag nog en? heeft u daarop gedrukt? Nee zegt hij en weer een hoop gemopper. Ik pak de handleiding, sla deze open op de juiste bladzijde (blz 1) en tik 4 keer op de kruisjes. Meneer liep rood aan en liep snel weg met apparaat.
Mensen die met een weegschaal ( ook wel eens digitale wekkers) terugkwamen. Ja hij blijft op 000 staan. Bleek stickertje er nog op te zitten.
Mensen die het raar vonden dat ze de diepvries patat niet terug mochten brengen.
1 keer hebben we een geval gehad van absoluut klant is koning. Man komt aan de balie met melding dat hij bij aankoop van een doos senseo een aantal vriendjes kado had gekregen. We wisten dat er een muizenplaag was en dat deze zich opo het gemak voelde tussen de pads van senseo,(vakken werden elke avond schoongemaakt en gereinigd) dus er begon bij mij al iets te knagen. Meneer vertelde dat hij een nest muizen thuis had, en dat helaas de kat geen muizenjager was. We hebben meteen de directie gebeld en meneer mocht op kosten van de zaak een ongediertebestrijder laten komen, want muizen fokken echt behoorlijk. Maar ik heb echt even naar achter moeten lopen om mn lachen in te houden. Tuurlijk supervervelend voor die man, maar ergens was het wel komisch.
Verder regelmatig mensen gehad die uit hun dak gingen. die oorbellen willen terugbrengen en niet snappen dat dat nou hygienische goederen zijn. Kussens die echt niet zijn beslapen, maar waar je wel de haren vanaf kan plukken. Ik legde dan altijd uit dat er borden op de afdeling staan waar staat dat het niet terug mag. 1keer een man gehad die zei dat dat echt niet waar was. Ik heb hem nog net niet bij de hand gepakt, maar ben wel even met hem bij het bord gaan staan, waar hij moest erkennen dat het er toch wel stond.
1 keer een man gehad die een wcbril over de balie gooide. De afdeling stond vol met klanten en wij werkte met nummertjes. Hij was even buiten gaan bellen en zijn nummer was inmiddels ruim(echt 15 nummers verder) voorbij. Hij komt binnen ziet het en smijt de wc bril net naast het hoofd van een collega. Dat hij aan de beurt was en dat we hadden moeten wachten op hem. Meneer is meteen door de beveiliging naar buiten gebracht met de toevoeging van mijn collega dat hij de wc bril maar ergens moest stoppen waar de zon niet schijnt.
Eerst een meneer die een koffiezetapparaat kwam terugbrengen. Nee was niets mis mee, verkeerde meegenomen, moest ander merk hebben. Oke kan gebeuren. Standaard werden daar alle artikelen nagekeken. Meneer zegt nog "Ik heb het echt niet gebruikt hoor". Meneer ik vertrouw u ook, maar is nu eenmaal standaard procedure. Ik doe de doos open, water in watertank, filtergedeelte is nat en ruikt duidelijk naar de koffie. Volgens meneer had hij het echt niet gebruikt. Leidinggevende bleef gelukkig bij het standpunt, gebruikt is niet te ruilen. Toen was het ineens kapot volgens meneer. Toen wij hem er op wezen dat bij constateren van geen gebrek de kosten voor hem waren, nam hij het zo weer mee naar huis
Een keer een stel met een navigatiesysteem(soort pdageval). Als je die voor het eerst gebruikt, moet je het scherm kalibreren. Je ziet een kruisje tikt erop, en dat vier keer. Stond ook stap voor stap beschreven in handleiding. Man gooit de pda op de balie, met een grote bek dat dat kolere apparaat het niet doet. Meneer zegt er komt een kruisje in beeld te staan. Ik vraag nog en? heeft u daarop gedrukt? Nee zegt hij en weer een hoop gemopper. Ik pak de handleiding, sla deze open op de juiste bladzijde (blz 1) en tik 4 keer op de kruisjes. Meneer liep rood aan en liep snel weg met apparaat.
Mensen die met een weegschaal ( ook wel eens digitale wekkers) terugkwamen. Ja hij blijft op 000 staan. Bleek stickertje er nog op te zitten.
Mensen die het raar vonden dat ze de diepvries patat niet terug mochten brengen.
1 keer hebben we een geval gehad van absoluut klant is koning. Man komt aan de balie met melding dat hij bij aankoop van een doos senseo een aantal vriendjes kado had gekregen. We wisten dat er een muizenplaag was en dat deze zich opo het gemak voelde tussen de pads van senseo,(vakken werden elke avond schoongemaakt en gereinigd) dus er begon bij mij al iets te knagen. Meneer vertelde dat hij een nest muizen thuis had, en dat helaas de kat geen muizenjager was. We hebben meteen de directie gebeld en meneer mocht op kosten van de zaak een ongediertebestrijder laten komen, want muizen fokken echt behoorlijk. Maar ik heb echt even naar achter moeten lopen om mn lachen in te houden. Tuurlijk supervervelend voor die man, maar ergens was het wel komisch.
Verder regelmatig mensen gehad die uit hun dak gingen. die oorbellen willen terugbrengen en niet snappen dat dat nou hygienische goederen zijn. Kussens die echt niet zijn beslapen, maar waar je wel de haren vanaf kan plukken. Ik legde dan altijd uit dat er borden op de afdeling staan waar staat dat het niet terug mag. 1keer een man gehad die zei dat dat echt niet waar was. Ik heb hem nog net niet bij de hand gepakt, maar ben wel even met hem bij het bord gaan staan, waar hij moest erkennen dat het er toch wel stond.
1 keer een man gehad die een wcbril over de balie gooide. De afdeling stond vol met klanten en wij werkte met nummertjes. Hij was even buiten gaan bellen en zijn nummer was inmiddels ruim(echt 15 nummers verder) voorbij. Hij komt binnen ziet het en smijt de wc bril net naast het hoofd van een collega. Dat hij aan de beurt was en dat we hadden moeten wachten op hem. Meneer is meteen door de beveiliging naar buiten gebracht met de toevoeging van mijn collega dat hij de wc bril maar ergens moest stoppen waar de zon niet schijnt.
vrijdag 27 februari 2009 om 23:13
Mag het een onsje meer zijn
Op mijn 15e had ik mijn eerste weekendbaantje. Ik was net verhuisd vanuit de Randstad naar Brabant. Ik had veel vriendinnen achtergelaten. Moest nieuwe vrienden maken, ik sprak té stads voor de mensen op school, kortom... ik ging maar werken om zo iets te doen te hebben. (toevoeging een dag later: met werken bedoel ik een zaterdagbaantje, ik maakte echt wel mijn school af! )
Ik ging solliciteren bij de lokale supermarkt. De man keek mij aan of hij water zag branden toen ik vroeg of hij nog een baantje voor me had. Het liefst in de slagerij.
'Weet je dat wel zeker, daar word je vies van hoor.'
Omdat ik toevallig niet plat kon praten dachten ze dat ik netjes was, tsss!
Ik mocht beginnen! Helemaal blij. Vroeg opstaan op de zaterdagen. Vleeswaren snijden, koelingen vullen. Gehakt draaien. Verse worsten maken. Ik vond het zo ranzig dat het heerlijk was. Ik had alleen een probleempje. Die taal.
'Doe mèn een ons sissies vrouwke'
'Wat zegt u mevrouw, sorry.'
'Ik sej, doe de gij men een ons sissies.'
'Ik begrijp u niet zo goed, het spijt me, wat wilt u hebben.'
'Godsakkernonderju, hedde weer zo unne stadse. Een ons snijworst.'
'Oh. Ja natuurlijk mevrouw!. Anders nog iets?'
Zo hielp ik de mensen. Maar ik moest vechten tegen de taal.
'Kan ik u helpen?'
'Wellek se de gij?'
'Kan ik u helpen?'
'Warom pratte gij zo bekakt?'
'Ik praat gewoon zoals ik praat, kan ik u helpen?'
'un ons blikzult aaaaaaaaaaalsteblief.'
'Blikzult?'
'ja zekers ja.'
'Is dat de grote broer van zure zult?'
'wellek?'
'U bedoelt zure zult?'
'Neeeje, ik bedoel blikzult.'
'Ik weet niet wat dat is, het spijt me echt mevrouw ik moet het even navragen.'
'Godsakker, waar is oe baas?'
De manager werd erbij gehaald. De vrouw gaf aan dat ze niet meer door mij geholpen wilde worden omdat het iedere keer het zelfde liedje was, ik verstond er geen jota van.
Ik vroeg aan mijn baas 'wat zegt die mevrouw?' want ik verstond het niet.
'Laat maar Djoels, ga maar gehakt maken achter in de slagerij, ik zet iemand anders aan de balie.'
Ik droop echt af met de staart tussen mijn benen. Ik was toch áárdig voor die mensen? Ik kon ze alleen niet verstaan, maar ik deed zo heel erg mijn best.
Op school benaderde ik een meisje die erg plat kon praten en zij werkte in een andere supermarkt. Ik vertelde haar mijn probleem. Zij leerde mij in een kort tempo het accent uit het dorp. Leerde me alle bijnamen voor de vleeswaren, worsten en de hele mikmak.
Op een zaterdag zag ik die ene vrouw naar de vleeswaren komen. Ik liep snel naar de toonbank en lachte naar haar. Ze lachte vriendelijk teurg, maar haar ogen zochten een collega.
'Weh wilde gij mevrouw?'
'Huh'
'onske botterhammuworst, onee, ik bedoel onske blikzult?'
Ze moest heel hard lachen.
'Waarom praat jij zo?' zei ze?
'Omdat ik graag aan de toonbank wil werken, dat vind ik leuk.Dus heb ik een lesje dialect genomen.'
Dat werd het gesprek van de dag, nee van de week. Ons kent ons en iedereen had het over 'die stadse die opeens zo plat sprak'. Uiteindelijk heb ik maar een week of twee plat gesproken en ging daarna weer over op mijn eigen accent. En wat bleekt, zelfs boeren kunnen gewoon ABN praten, als ze maar willen....
Wat een heerlijke tijd was het daar, 2 jaar heb ik daar gewerkt.. Oja... brengt me gelijk bij een volgend verhaal. Tijdens mijn supermarktavonturen werd ik 'ontdekt'. Het dorp opende een golfbaan. De manager van deze baan daar kwam in de supermarkt en vond mij heel netjes praten en een hele nette jongedame. Hij bood me een baan aan op zijn club op de zaterdagen als receptiemeisje en barmeisje.
'Maar ik werk hier op zaterdag' zei ik.
'Wat verdien je, dan betaal ik je het dubbele!'
'Ik verdien 3,65 gulden per uur'
'Ik betaal je 7,50!'
'Zoveel!!!!!!!'
'Ja.'
'Ik doe het!'
En daar ging ik. En wat voor avonturen ik daar meemaakte. De bekakte mensheid die geloven in de klant is koning...
Wordt vervolgd.
Op mijn 15e had ik mijn eerste weekendbaantje. Ik was net verhuisd vanuit de Randstad naar Brabant. Ik had veel vriendinnen achtergelaten. Moest nieuwe vrienden maken, ik sprak té stads voor de mensen op school, kortom... ik ging maar werken om zo iets te doen te hebben. (toevoeging een dag later: met werken bedoel ik een zaterdagbaantje, ik maakte echt wel mijn school af! )
Ik ging solliciteren bij de lokale supermarkt. De man keek mij aan of hij water zag branden toen ik vroeg of hij nog een baantje voor me had. Het liefst in de slagerij.
'Weet je dat wel zeker, daar word je vies van hoor.'
Omdat ik toevallig niet plat kon praten dachten ze dat ik netjes was, tsss!
Ik mocht beginnen! Helemaal blij. Vroeg opstaan op de zaterdagen. Vleeswaren snijden, koelingen vullen. Gehakt draaien. Verse worsten maken. Ik vond het zo ranzig dat het heerlijk was. Ik had alleen een probleempje. Die taal.
'Doe mèn een ons sissies vrouwke'
'Wat zegt u mevrouw, sorry.'
'Ik sej, doe de gij men een ons sissies.'
'Ik begrijp u niet zo goed, het spijt me, wat wilt u hebben.'
'Godsakkernonderju, hedde weer zo unne stadse. Een ons snijworst.'
'Oh. Ja natuurlijk mevrouw!. Anders nog iets?'
Zo hielp ik de mensen. Maar ik moest vechten tegen de taal.
'Kan ik u helpen?'
'Wellek se de gij?'
'Kan ik u helpen?'
'Warom pratte gij zo bekakt?'
'Ik praat gewoon zoals ik praat, kan ik u helpen?'
'un ons blikzult aaaaaaaaaaalsteblief.'
'Blikzult?'
'ja zekers ja.'
'Is dat de grote broer van zure zult?'
'wellek?'
'U bedoelt zure zult?'
'Neeeje, ik bedoel blikzult.'
'Ik weet niet wat dat is, het spijt me echt mevrouw ik moet het even navragen.'
'Godsakker, waar is oe baas?'
De manager werd erbij gehaald. De vrouw gaf aan dat ze niet meer door mij geholpen wilde worden omdat het iedere keer het zelfde liedje was, ik verstond er geen jota van.
Ik vroeg aan mijn baas 'wat zegt die mevrouw?' want ik verstond het niet.
'Laat maar Djoels, ga maar gehakt maken achter in de slagerij, ik zet iemand anders aan de balie.'
Ik droop echt af met de staart tussen mijn benen. Ik was toch áárdig voor die mensen? Ik kon ze alleen niet verstaan, maar ik deed zo heel erg mijn best.
Op school benaderde ik een meisje die erg plat kon praten en zij werkte in een andere supermarkt. Ik vertelde haar mijn probleem. Zij leerde mij in een kort tempo het accent uit het dorp. Leerde me alle bijnamen voor de vleeswaren, worsten en de hele mikmak.
Op een zaterdag zag ik die ene vrouw naar de vleeswaren komen. Ik liep snel naar de toonbank en lachte naar haar. Ze lachte vriendelijk teurg, maar haar ogen zochten een collega.
'Weh wilde gij mevrouw?'
'Huh'
'onske botterhammuworst, onee, ik bedoel onske blikzult?'
Ze moest heel hard lachen.
'Waarom praat jij zo?' zei ze?
'Omdat ik graag aan de toonbank wil werken, dat vind ik leuk.Dus heb ik een lesje dialect genomen.'
Dat werd het gesprek van de dag, nee van de week. Ons kent ons en iedereen had het over 'die stadse die opeens zo plat sprak'. Uiteindelijk heb ik maar een week of twee plat gesproken en ging daarna weer over op mijn eigen accent. En wat bleekt, zelfs boeren kunnen gewoon ABN praten, als ze maar willen....
Wat een heerlijke tijd was het daar, 2 jaar heb ik daar gewerkt.. Oja... brengt me gelijk bij een volgend verhaal. Tijdens mijn supermarktavonturen werd ik 'ontdekt'. Het dorp opende een golfbaan. De manager van deze baan daar kwam in de supermarkt en vond mij heel netjes praten en een hele nette jongedame. Hij bood me een baan aan op zijn club op de zaterdagen als receptiemeisje en barmeisje.
'Maar ik werk hier op zaterdag' zei ik.
'Wat verdien je, dan betaal ik je het dubbele!'
'Ik verdien 3,65 gulden per uur'
'Ik betaal je 7,50!'
'Zoveel!!!!!!!'
'Ja.'
'Ik doe het!'
En daar ging ik. En wat voor avonturen ik daar meemaakte. De bekakte mensheid die geloven in de klant is koning...
Wordt vervolgd.
DTEEZ!
zaterdag 28 februari 2009 om 00:49
Geweldig topic Djoels !!!
Jaren geleden was ik met mijn gezin op vakantie in Zuid-Frankrijk. Ze hebben daar allerlei heerlijke kazen maar mijn (toen nog) vrouw wilde Nederlandse kaas. Ik vroeg dus aan het meisje achter de balie: "un demi kilo de fromage Gouda s'il vous plaït".
Ze begreep me niet en daarom wees ik het stuk Gouda kaas aan in de vitrine.
"ah ... fromage Koedà" zei het wicht.
Waarop ik haar mijn paspoort liet zien (we woonden toen in Gouda) en in het Frans zei: "ik woon er nota bene, zal jij me vertellen hoe je het moet uitspreken"
Jaren geleden was ik met mijn gezin op vakantie in Zuid-Frankrijk. Ze hebben daar allerlei heerlijke kazen maar mijn (toen nog) vrouw wilde Nederlandse kaas. Ik vroeg dus aan het meisje achter de balie: "un demi kilo de fromage Gouda s'il vous plaït".
Ze begreep me niet en daarom wees ik het stuk Gouda kaas aan in de vitrine.
"ah ... fromage Koedà" zei het wicht.
Waarop ik haar mijn paspoort liet zien (we woonden toen in Gouda) en in het Frans zei: "ik woon er nota bene, zal jij me vertellen hoe je het moet uitspreken"
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
zaterdag 28 februari 2009 om 09:35
@Djoels lachen van de rivierboot. Ook ik heb er een heel seizoen als stewardess gewerkt. Ik zit weer helemaal met een glimlach, wat een tijd.
Zo ook een keer....
We hadden een kapitein die nogal erg op ons neerkeek en niks mocht van die vent. Maar eens in de zoveel weken kwam er een vervanger en dat was een hele lieve man. Halverwege de reis met gasten werd de leuke kapitein weer afgelost door onze norse kapitein. De gasten zaten net te eten en dat was bij ons beneden, waar je alleen aan de bovenkant raampjes had en verder niet naar buiten kon kijken. Ik deed toen de bar en was net klaar met de drankjes en zat boven in de bar/lounge. Kapitein start de motor, we moeten eerst nog keren. En ik zie het nog gebeuren, we knallen met volle vaart in een andere boot die aan de kade ligt! Veel glasgerinkel, aangezien rivierboten hele grote ramen hebben.
Nou, ik heb de hele week aan moeten horen of kapitein nog een beginner was, of hij wel gekwalificeerd was om te varen etc.
Erg goed voor zijn ego!
Zo ook een keer....
We hadden een kapitein die nogal erg op ons neerkeek en niks mocht van die vent. Maar eens in de zoveel weken kwam er een vervanger en dat was een hele lieve man. Halverwege de reis met gasten werd de leuke kapitein weer afgelost door onze norse kapitein. De gasten zaten net te eten en dat was bij ons beneden, waar je alleen aan de bovenkant raampjes had en verder niet naar buiten kon kijken. Ik deed toen de bar en was net klaar met de drankjes en zat boven in de bar/lounge. Kapitein start de motor, we moeten eerst nog keren. En ik zie het nog gebeuren, we knallen met volle vaart in een andere boot die aan de kade ligt! Veel glasgerinkel, aangezien rivierboten hele grote ramen hebben.
Nou, ik heb de hele week aan moeten horen of kapitein nog een beginner was, of hij wel gekwalificeerd was om te varen etc.
Erg goed voor zijn ego!
zaterdag 28 februari 2009 om 10:41
Djoels, wat een leuke avonturen beleef jij. Ik kijk uit naar 'Djoels op de golfbaan'.
Nog een verhaal van mij, over hoe Essent niet geloofde dat we teveel betaald hadden.
Heel wat jaren geleden ging ik voor het eerst samenwonen met mijn huidige partner. We waren jong en armlastig dus waren we maar wat blij met een mini-appartementje in een mindere buurt van de stad (blowers in het portiek enzo). Maar dat kon ons niet zoveel deren aangezien we vaak hele dagen van huis waren voor werk en studie.
Het energiebedrijf schatte het verbruik voor het eerste jaar of baseerde dat op de vorige bewoner, ik weet het niet, maar we betaalden braaf wat ze vroegen.
Nu waren we dus veel van huis en verbruikten sowieso niet zoveel. Na een jaar kwam een invulbriefje voor de meterstand en dat vulden we ook braaf in. We deden dat vooruitstrevend via internet, maar na het invullen kwam de melding dat 'dit verbruik niet mogelijk was'. Opnieuw invullen ging niet en ons werd medegedeeld dat Essent wederom zou schatten/baseren op eerder verbruik.
We hadden toen bezwaar moeten maken, maar ja, hoe gaan die dingen? Je hebt nog geen kaas gegeten van die dingen, je vergeet het en het gaat over.
Vervolgens ging het elke jaar zo en elke keer lieten we het erbij zitten. Navraag bij andere mensen leerde ons dat onze rekening ook echt niet hoog was, dus we lieten het erbij.
Tot het moment dat we gingen verhuizen....
De huisbaas kwam langs voor de laatste inspectie en vulde op een formulier onze eindstand in. We sloten de deur achter ons en klaar, dachten we.
Een aantal weken later belde Essent mij op over de eindstand...
Essent: 'heeft u die zelf ingevuld?'
Ik: 'nee, de huisbaas, hoezo?'
Essent: 'Nou, het kan niet kloppen, het is veel te laag, kunt u wellicht de meter controleren?'
Ik: 'nou nee, want ik heb geen sleutel meer, Bel de huisbaas maar. Maar vertel eens wat meer over die eindstand.'
Essent: 'nou, volgens de eindstand hebben jullie in 1 jaar voor 1 maand energie gebruikt en dat kan niet.'
Ik: 'goh, nou vreemd. Bel de huisbaas dus maar, dan moet hij het maar uitzoeken.'
Na veel vijven en zessen is er dus een meteropnemer op ons oude adres geweest die de boel heeft gecontroleert en wat bleek: de stand klopte!!!
Omdat Essent ons al die tijd op internet voorhield dat onze stand fout was en dat ze het wel zouden schatten, hebben we jaren teveel betaald.
Ik kreeg een brief die duidelijk maakte dat we met rente erbij zo'n 4000 euro terugkregen.
Feest in huize Starshine, want zo'n bedrag is zeer welkom als je net verhuisd bent. Maar de kous was nog niet af.
De brief was binnen en in spanning wachtten we op het geld dat maar niet kwam. Weer bellen...
De dames en heren op de administratie hadden bij de verhuizing keurig een nieuw rekeningnr van ons ingevoerd voor de maandelijkse betaling, maar de administratie die jaarafrekeningen verzorgd had ons oude nummer nog.
Im zou toch denken dat die administraties gekoppeld waren of zo.
Nou ja, fout werd verbazingwekkend snel rechtgezet en het geldschip liep binnen.
Daarna, was het weer zeer snel op aan allerlei dingen die je in een nieuw huis nodig hebt, maar we hebben er toch erg van genoten.
Nog een verhaal van mij, over hoe Essent niet geloofde dat we teveel betaald hadden.
Heel wat jaren geleden ging ik voor het eerst samenwonen met mijn huidige partner. We waren jong en armlastig dus waren we maar wat blij met een mini-appartementje in een mindere buurt van de stad (blowers in het portiek enzo). Maar dat kon ons niet zoveel deren aangezien we vaak hele dagen van huis waren voor werk en studie.
Het energiebedrijf schatte het verbruik voor het eerste jaar of baseerde dat op de vorige bewoner, ik weet het niet, maar we betaalden braaf wat ze vroegen.
Nu waren we dus veel van huis en verbruikten sowieso niet zoveel. Na een jaar kwam een invulbriefje voor de meterstand en dat vulden we ook braaf in. We deden dat vooruitstrevend via internet, maar na het invullen kwam de melding dat 'dit verbruik niet mogelijk was'. Opnieuw invullen ging niet en ons werd medegedeeld dat Essent wederom zou schatten/baseren op eerder verbruik.
We hadden toen bezwaar moeten maken, maar ja, hoe gaan die dingen? Je hebt nog geen kaas gegeten van die dingen, je vergeet het en het gaat over.
Vervolgens ging het elke jaar zo en elke keer lieten we het erbij zitten. Navraag bij andere mensen leerde ons dat onze rekening ook echt niet hoog was, dus we lieten het erbij.
Tot het moment dat we gingen verhuizen....
De huisbaas kwam langs voor de laatste inspectie en vulde op een formulier onze eindstand in. We sloten de deur achter ons en klaar, dachten we.
Een aantal weken later belde Essent mij op over de eindstand...
Essent: 'heeft u die zelf ingevuld?'
Ik: 'nee, de huisbaas, hoezo?'
Essent: 'Nou, het kan niet kloppen, het is veel te laag, kunt u wellicht de meter controleren?'
Ik: 'nou nee, want ik heb geen sleutel meer, Bel de huisbaas maar. Maar vertel eens wat meer over die eindstand.'
Essent: 'nou, volgens de eindstand hebben jullie in 1 jaar voor 1 maand energie gebruikt en dat kan niet.'
Ik: 'goh, nou vreemd. Bel de huisbaas dus maar, dan moet hij het maar uitzoeken.'
Na veel vijven en zessen is er dus een meteropnemer op ons oude adres geweest die de boel heeft gecontroleert en wat bleek: de stand klopte!!!
Omdat Essent ons al die tijd op internet voorhield dat onze stand fout was en dat ze het wel zouden schatten, hebben we jaren teveel betaald.
Ik kreeg een brief die duidelijk maakte dat we met rente erbij zo'n 4000 euro terugkregen.
Feest in huize Starshine, want zo'n bedrag is zeer welkom als je net verhuisd bent. Maar de kous was nog niet af.
De brief was binnen en in spanning wachtten we op het geld dat maar niet kwam. Weer bellen...
De dames en heren op de administratie hadden bij de verhuizing keurig een nieuw rekeningnr van ons ingevoerd voor de maandelijkse betaling, maar de administratie die jaarafrekeningen verzorgd had ons oude nummer nog.
Im zou toch denken dat die administraties gekoppeld waren of zo.
Nou ja, fout werd verbazingwekkend snel rechtgezet en het geldschip liep binnen.
Daarna, was het weer zeer snel op aan allerlei dingen die je in een nieuw huis nodig hebt, maar we hebben er toch erg van genoten.
zaterdag 28 februari 2009 om 11:13
Haha, geweldig. Ik gooi er ook een verhaaltje tegenaan. Moet er bij zeggen dat ik het NIET zelf heb meegemaakt, maar jaren geleden in de NRC las. Maar toch vind ik het zo'n ijzersterk verhaal, dat ik (met bronvermelding) van deze pagina gebruik maak.
KLM vlucht Johannesburg-Amsterdam begin jaren 90. Een Zuid Afrikaanse dame van middelbare leeftijd, roept de stewardess en begint zich op redelijk luide toon te beklagen dat zij een andere plaats wil omdat zij naast een zwarte man moet zitten.... En daar is zij niet van gediend.
De stewardess gaat niet in discussie, vraagt niets en zegt: mevrouw ik ga direct overleggen.
Na 5 minuten komt zij terug samen met de purser. De purser vertelt dat er een probleem is, omdat het vliegtuig vol is en er ook in de businessclass geen plaats vrij is. Maar, gelukkig, gezien de aard van het probleem heeft hij speciaal met de gezagvoerder overlegd. Voor deze uitzonderlijke situatie mag gebruik worden gemaakt van de Royal class suite.
De vrouw glimlacht vergenoegzaam en pakt alvast haar handtas en maakt aanstalten om op te staan.
Komt u maar mee, meneer, zegt de stewardess tegen de zwarte man. Het zal u aan niets ontbreken en namens de KLM onze oprechte excuses voor deze zeer vervelende situatie.
Het verhaal vertelt dat de passagiers in de omliggende rijen hebben geapplaudisseerd toen de man op stond.
KLM vlucht Johannesburg-Amsterdam begin jaren 90. Een Zuid Afrikaanse dame van middelbare leeftijd, roept de stewardess en begint zich op redelijk luide toon te beklagen dat zij een andere plaats wil omdat zij naast een zwarte man moet zitten.... En daar is zij niet van gediend.
De stewardess gaat niet in discussie, vraagt niets en zegt: mevrouw ik ga direct overleggen.
Na 5 minuten komt zij terug samen met de purser. De purser vertelt dat er een probleem is, omdat het vliegtuig vol is en er ook in de businessclass geen plaats vrij is. Maar, gelukkig, gezien de aard van het probleem heeft hij speciaal met de gezagvoerder overlegd. Voor deze uitzonderlijke situatie mag gebruik worden gemaakt van de Royal class suite.
De vrouw glimlacht vergenoegzaam en pakt alvast haar handtas en maakt aanstalten om op te staan.
Komt u maar mee, meneer, zegt de stewardess tegen de zwarte man. Het zal u aan niets ontbreken en namens de KLM onze oprechte excuses voor deze zeer vervelende situatie.
Het verhaal vertelt dat de passagiers in de omliggende rijen hebben geapplaudisseerd toen de man op stond.
zaterdag 28 februari 2009 om 11:46
Wat een geweldige verhalen, soms ook erg sneu (zoals Djoels en de vuistslag), maar wát een herkenning. Ik heb zelf jaren een winkel gehad en daarna nog een tijdje op de afdeling Export Duitsland bij een grote houthandel gewerkt. Dit verhaal vergeet ik nooit meer (sorry voor taalfouten, mijn Duits is ondertussen wat weggezakt -niet dat ik dát nou zo erg vind ):
'Guten Tag, firma **** Frau Amaranth am Apparat'
"Ja hallo, Obi Baumarkt aus **** hier. Wir haben Feier en sie sollen uns 100 Käse, 1000 Kugelschreiber und 2000 Skatspiele schicken."(Mijn nekharen stonden al overeind bij zijn toon en het woord 'sollen' wat 'moeten, in opdracht' betekent. Möchten (zou graag willen) had hem heel wat netter gestaan)
Ik vraag die man naar het marktnummer en zie een jaaromzet van nog geen 700 euro het afgelopen kalenderjaar. Daarbij stond de toon me al gigantisch tegen, echt werkelijk zo'n nazi.
1 Kaas (edammer) kostte al 12 euro, denkt die man nou echt dat ik hem er 100 zou sturen alleen omdat zijn markt 5 jaar bestond?? Ik hem dus uitgelegd dat er geen 100 kazen, geen 1000 balpennen en geen 2000 kaartspellen verstuurd zouden worden (die werden alleen naar heropeningen gestuurd, grote ombouw van onze presentatie en dan nóg niet in zulke aantallen). Ondertussen zat mijn collega geinteresseerd mee te luisteren en had ik het gesprek op speaker gezet. Hij begon me helemaal verrot te schelden voor nederlandse tyfushoer en dat ze ons tijdens WO II allemaal af hadden moeten maken! Pardon? Ik heb hem een gezellig feest gewenst en de verbinding verbroken. Hij hing meteen weer aan de telefoon, mijn kollega nam op en hij vroeg naar mij. Ik zat ondertussen bij mijn chef over dit gesprek te vertellen. Chef wilde zelf met die meneer spreken. Marktleider helemaal blij toen mijn collega hem vertelde dat hij doorverbonden zou worden met de 'grote baas' omdat die hem persoonlijk wilde feliciteren met zijn marktjubileum. Ik heb mijn chef nog nooit iemand zó de mantel uit horen vegen. Daarna kreeg ik opdracht om deze klant te blokkeren met vermelding van reden omdat we met zulke mensen geen zaken deden, ongeacht wat de hoge meneren aan het hoofd van de organisaties met hun grote contracten 'vereinbard' hadden.
'Guten Tag, firma **** Frau Amaranth am Apparat'
"Ja hallo, Obi Baumarkt aus **** hier. Wir haben Feier en sie sollen uns 100 Käse, 1000 Kugelschreiber und 2000 Skatspiele schicken."(Mijn nekharen stonden al overeind bij zijn toon en het woord 'sollen' wat 'moeten, in opdracht' betekent. Möchten (zou graag willen) had hem heel wat netter gestaan)
Ik vraag die man naar het marktnummer en zie een jaaromzet van nog geen 700 euro het afgelopen kalenderjaar. Daarbij stond de toon me al gigantisch tegen, echt werkelijk zo'n nazi.
1 Kaas (edammer) kostte al 12 euro, denkt die man nou echt dat ik hem er 100 zou sturen alleen omdat zijn markt 5 jaar bestond?? Ik hem dus uitgelegd dat er geen 100 kazen, geen 1000 balpennen en geen 2000 kaartspellen verstuurd zouden worden (die werden alleen naar heropeningen gestuurd, grote ombouw van onze presentatie en dan nóg niet in zulke aantallen). Ondertussen zat mijn collega geinteresseerd mee te luisteren en had ik het gesprek op speaker gezet. Hij begon me helemaal verrot te schelden voor nederlandse tyfushoer en dat ze ons tijdens WO II allemaal af hadden moeten maken! Pardon? Ik heb hem een gezellig feest gewenst en de verbinding verbroken. Hij hing meteen weer aan de telefoon, mijn kollega nam op en hij vroeg naar mij. Ik zat ondertussen bij mijn chef over dit gesprek te vertellen. Chef wilde zelf met die meneer spreken. Marktleider helemaal blij toen mijn collega hem vertelde dat hij doorverbonden zou worden met de 'grote baas' omdat die hem persoonlijk wilde feliciteren met zijn marktjubileum. Ik heb mijn chef nog nooit iemand zó de mantel uit horen vegen. Daarna kreeg ik opdracht om deze klant te blokkeren met vermelding van reden omdat we met zulke mensen geen zaken deden, ongeacht wat de hoge meneren aan het hoofd van de organisaties met hun grote contracten 'vereinbard' hadden.
zaterdag 28 februari 2009 om 19:01
Hiltje, dat is inderdaad een mooi verhaal. Is dit echt gebeurd of is het een 'broodje aap' verhaal... ?
Amaranth, wat een mensen heb je toch ook in de wereld. Vreselijk! Goede baas van jou!!
Mijn vervolgen laten nog even op zich wachten, stap net binnen, bad loopt vol en rond half 9 krijg ik een vriendinnetje. Ben van plan eens lekker aan de drank te gaan... dus schrijven kan ik beter laten vanavond.
Amaranth, wat een mensen heb je toch ook in de wereld. Vreselijk! Goede baas van jou!!
Mijn vervolgen laten nog even op zich wachten, stap net binnen, bad loopt vol en rond half 9 krijg ik een vriendinnetje. Ben van plan eens lekker aan de drank te gaan... dus schrijven kan ik beter laten vanavond.
DTEEZ!
zaterdag 28 februari 2009 om 19:13
Oe, schiet me ook wat te binnen.
Vorig jaar had ik bij de AH een zak broccoliroosjes gekocht. Die moest je dan 3 minuten in de magnetron mikken en dan waren ze gaar.
Dus ik deed dat, haal de zak daarna uit de magnetron, kieper hem leeg in een schaal en... zie een mee-gemagnetronde rups uit de zak komen. Gekookt. IEUW!
Dus ik kieper de hele boel weer in de zak en loop gelijk terug naar de AH. Dat hoofd van het meisje bij de balie. Arm kind werd bijna zo groen als de broccoli
Kreeg netjes een nieuwe zak mee, van een collega van haar, want zij moest even naar achteren.
Op de een of andere manier kijk ik elke keer weer in de zakken met voorgesneden groenten of er niks geks in zit
Vorig jaar had ik bij de AH een zak broccoliroosjes gekocht. Die moest je dan 3 minuten in de magnetron mikken en dan waren ze gaar.
Dus ik deed dat, haal de zak daarna uit de magnetron, kieper hem leeg in een schaal en... zie een mee-gemagnetronde rups uit de zak komen. Gekookt. IEUW!
Dus ik kieper de hele boel weer in de zak en loop gelijk terug naar de AH. Dat hoofd van het meisje bij de balie. Arm kind werd bijna zo groen als de broccoli
Kreeg netjes een nieuwe zak mee, van een collega van haar, want zij moest even naar achteren.
Op de een of andere manier kijk ik elke keer weer in de zakken met voorgesneden groenten of er niks geks in zit
zaterdag 28 februari 2009 om 20:30
quote:Vinyl schreef op 28 februari 2009 @ 19:13:
Oe, schiet me ook wat te binnen.
Vorig jaar had ik bij de AH een zak broccoliroosjes gekocht. Die moest je dan 3 minuten in de magnetron mikken en dan waren ze gaar.
Dus ik deed dat, haal de zak daarna uit de magnetron, kieper hem leeg in een schaal en... zie een mee-gemagnetronde rups uit de zak komen. Gekookt. IEUW!
Rupsen zijn gek op broccoli volgens mij! Ik heb namelijk een keer beetje hetzelfde gehad. Had een stronk broccoli gekocht, zo eentje die strak in plastic ingepakt zit. Na een dag of 2, 3 broccoli uit de groentenla gehaald, om daar ook een rups te ontdekken! Beestje was in die paar dagen flink gegroeid, zo erg dat ie helemaal vast zat tussen de broccoli en dat strakke plastic... Geplette rups! BAH!
Ik was toen alleen nog niet zo mondig dat ik ermee terug ben gegaan naar de supermarkt...
Oe, schiet me ook wat te binnen.
Vorig jaar had ik bij de AH een zak broccoliroosjes gekocht. Die moest je dan 3 minuten in de magnetron mikken en dan waren ze gaar.
Dus ik deed dat, haal de zak daarna uit de magnetron, kieper hem leeg in een schaal en... zie een mee-gemagnetronde rups uit de zak komen. Gekookt. IEUW!
Rupsen zijn gek op broccoli volgens mij! Ik heb namelijk een keer beetje hetzelfde gehad. Had een stronk broccoli gekocht, zo eentje die strak in plastic ingepakt zit. Na een dag of 2, 3 broccoli uit de groentenla gehaald, om daar ook een rups te ontdekken! Beestje was in die paar dagen flink gegroeid, zo erg dat ie helemaal vast zat tussen de broccoli en dat strakke plastic... Geplette rups! BAH!
Ik was toen alleen nog niet zo mondig dat ik ermee terug ben gegaan naar de supermarkt...
zaterdag 28 februari 2009 om 20:51
quote:weatherwax schreef op 26 februari 2009 @ 09:55:
Haha, over die klant die koning wil zijn in het ziekenhuis... ben zelf ook pleeg, kwam met zo'n verhaal in de zusterpost, en een ontzettend mannelijke collega (bedoel ik niet in de zin van homo of hetero, maar groot, breed en harig, we noemden hem Teddy vanwege al dat haar...) zei: 'Laat mij maar even. Jullie mogen luisteren, maar niet binnenkomen'.
Hij heeft een jurk gepakt (hadden wij op de afdeling liggen), deze aangetrokken, waskommen onder de arm, en wandelde de kamer binnen.
'Hallootjes!! Ik hoorde dat U als Koning behandeld wenst te worden, en laat mijn doel in het leven nu zijn om aan alle wensen van lekkere mannetjes te voldoen!! Doe de broek maar omlaag, dan ga ik je eens lekker verwennen!!!'
Goh... meneer wenste opeens niet meer gewassen te worden Beetje een late reactie, lees nu pas bij. Maar... wat had ik toen graag een Teddy gehad!!! Ge-wel-dig.
Haha, over die klant die koning wil zijn in het ziekenhuis... ben zelf ook pleeg, kwam met zo'n verhaal in de zusterpost, en een ontzettend mannelijke collega (bedoel ik niet in de zin van homo of hetero, maar groot, breed en harig, we noemden hem Teddy vanwege al dat haar...) zei: 'Laat mij maar even. Jullie mogen luisteren, maar niet binnenkomen'.
Hij heeft een jurk gepakt (hadden wij op de afdeling liggen), deze aangetrokken, waskommen onder de arm, en wandelde de kamer binnen.
'Hallootjes!! Ik hoorde dat U als Koning behandeld wenst te worden, en laat mijn doel in het leven nu zijn om aan alle wensen van lekkere mannetjes te voldoen!! Doe de broek maar omlaag, dan ga ik je eens lekker verwennen!!!'
Goh... meneer wenste opeens niet meer gewassen te worden Beetje een late reactie, lees nu pas bij. Maar... wat had ik toen graag een Teddy gehad!!! Ge-wel-dig.
tsja.....
zaterdag 28 februari 2009 om 21:36
quote:Flashy schreef op 27 februari 2009 @ 12:52:
Voor degene die geen verkade hart heeft gehad:
(Indien u uw bevestigingsmail niet meer in uw bezit heeft, graag mailen naar consumentenservice@verkade.nl, onder vermelding van 'bevestigingsmail kwijt'. Deze wordt dan opnieuw naar u toegezonden)
https://verkade.deskservices.nl/klachten/
Heb geen hart besteld en dus niets gekregen. Kan ik dan ook mailen dat ik die bevestigingsmail kwijt ben???
En krijg ik dan alsnog een hart??
Voor degene die geen verkade hart heeft gehad:
(Indien u uw bevestigingsmail niet meer in uw bezit heeft, graag mailen naar consumentenservice@verkade.nl, onder vermelding van 'bevestigingsmail kwijt'. Deze wordt dan opnieuw naar u toegezonden)
https://verkade.deskservices.nl/klachten/
Heb geen hart besteld en dus niets gekregen. Kan ik dan ook mailen dat ik die bevestigingsmail kwijt ben???
En krijg ik dan alsnog een hart??
zondag 1 maart 2009 om 12:37
Wat een leuk topic!
Ik werk zelf (bijbaan) als receptioniste in een sauna en daar maak je ook wel eens wat dingetjes mee. Over het algemeen zijn de mensen wel tevreden en relaxed, maar er zijn natuurlijk uitzonderingen.
Zo hebben we een vaste gast die altijd, maar dan ook echt altijd, over vanalles klaagt. Tegen mij, tegen het horecapersoneel, iedereen die hij tegenkomt. Mijn collega's kunnen onder het mom van 'iemand anders wil iets bestellen' nog vluchten maar ik zit vast achter mijn balie en krijg daarom meestal de volle laag. De man heeft een 10-badenkaart en wij keken vol enthousiasme uit naar het moment dat die leeg was. Hij benadrukte iedere keer dat hij nooooooit meer terug zou komen. De kaart was leeg, wij blij, komt hij een week later doodleuk weer binnenstappen en koopt een nieuwe kaart. Het hele verhaal begon gewoon weer opnieuw.
Zou hij nou echt niet snappen dat je niet verplicht bent om naar ons toe te komen en dan je gewoon thuis mag blijven als het je niet bevalt?
Sommige mensen leven om te zeuren.
Ik werk zelf (bijbaan) als receptioniste in een sauna en daar maak je ook wel eens wat dingetjes mee. Over het algemeen zijn de mensen wel tevreden en relaxed, maar er zijn natuurlijk uitzonderingen.
Zo hebben we een vaste gast die altijd, maar dan ook echt altijd, over vanalles klaagt. Tegen mij, tegen het horecapersoneel, iedereen die hij tegenkomt. Mijn collega's kunnen onder het mom van 'iemand anders wil iets bestellen' nog vluchten maar ik zit vast achter mijn balie en krijg daarom meestal de volle laag. De man heeft een 10-badenkaart en wij keken vol enthousiasme uit naar het moment dat die leeg was. Hij benadrukte iedere keer dat hij nooooooit meer terug zou komen. De kaart was leeg, wij blij, komt hij een week later doodleuk weer binnenstappen en koopt een nieuwe kaart. Het hele verhaal begon gewoon weer opnieuw.
Zou hij nou echt niet snappen dat je niet verplicht bent om naar ons toe te komen en dan je gewoon thuis mag blijven als het je niet bevalt?
Sommige mensen leven om te zeuren.
