Hoe vrouwen praten over hun man.....

17-10-2008 15:52 128 berichten
Tegenwoordig breng ik nogal wat tijd door op een schoolplein. Dochter van vier moet gebracht en gehaald worden en hoe laat ik ook wegga, het lukt men nooit om nou eens net op tijd te komen voordat de school begint, of aan te komen fietsen als de kinderen op het punt staan om naar buiten te rennen.



Omdat ik dus bijna altijd te vroeg ben, sta ik tussen de andere moeders op het plein te wachten tot er naar binnen kan worden gegaan, of tot je je boreling(en) weer mee naar huis kunt nemen. Vooral tijdens die laatste wachttijd, als alleen de baby/peuter broertjes en zusjes erbij zijn gaan de gesprekken vaak over mannen.



Zoals bekend (denk ik, voor degenen die dat niet van mij weten; bij deze) observeer ik graag en ben ik bovengemiddeld geïnteresseerd in menselijke verhoudingen/relaties. Als ik dan zo naar de vrouwen om mij heen sta te luisteren vraag ik me werkelijk vaak af of het mogelijk is dat ik niet veel meer hoor over scheidingen. Van die groep vrouwen met wie ik sta te wachten dan he...



Hoe die vrouwen praten over hun man, niet te geloven. Ik kan me nog weleens opwinden over hoe mannen over vrouwen praten maar nu ik deze moeders regelmatig hoor begrijp ik dat ineens veel beter. Die mannen, de vaders van hun kinderen, die deugen nergens voor, doen niks, moeten maar stofzuigen als ze thuiskomen, moeten maar voetbal gaan kijken bij de buren, stinken, zijn dom, sloom, niet nuttig en lopen in de weg. En dan probeer ik een spoor van humor te ontdekken maar nee hoor, het is bittere ernst.



Wat ik me afvraag; is dit een vorm van vrouwelijk opscheppen of zo? Een beetje zoals je dat over een man zegt die een grote mond buiten de deur heeft maar waarvan je vermoedt dat hij thuis 'niks in te brengen heeft'.



Ik mag graag over mijn man praten, met trots, vol liefde en ook wel eens zogenaamd alsof ik het een konijn vind maar iedereen weet dat mijn man voor mij de zon, de maan en het hemelgewelf is, als ik iets lelijks over hem zeg is dat meestal komische humor om te lachen en geen haar op mijn hoofd die het in een groep van 15 vrouwen op een schoolplein zou gaan doen.



Ben ik de enige die zich hierover verbaast? Over die onvriendelijke, respectloze en vooral liefdeloze manier van praten van vrouwen over hun mannen in een groep? En is dat dan hetzelfde als wat mannen in de kroeg over hun vrouwen zeggen? Is het schoolplein de vrouwelijke kroeg? Geen wonder dat ik het dan niet leuk vind......
Ik hoor vrouwen ook wel 'ns zo over hun vriend/man praten en niet specifiek moeders. Ook mannen kunnen er trouwens wat van om hun vriendin/vrouw op zo'n negatieve manier neer te zetten in gesprekken. Ik denk daarbij dat op het moment dat ik ooit zo over 'n partner zou praten, ik een punt achter de relatie zet. Vind het dus ook niet normaal en snap niet wat mensen nog in 'n relatie doen als hun partner vooral als last gezien wordt.
Alle reacties Link kopieren
Voor de dames die het - nog - niet snappen, kan ik 'n "foute" film met slimme cliches aanraden: 100 girls (onlangs op RTL5 geweest)

Daarin komen cliches voor die van beide kanten zo vaak letterlijk in de real-world voorkomen naarvoren en worden op 'n iet-wat seksistsiche - e doch humoristische - wijze ontkracht/uitegelegd net als de reden waarom mannen niet zo gemakkelijk in de ogen van 'n mooie vrouw kijken..



Voor de kritische dames: Het seksime komt hier van beide zijdes btw, echt 'n perfecte school-film voor tegenwoordig. (tijdens lessen in: maatschappelijke- & inter-relationele ontwikkeling)

Iemand die zich de P&W van 02-10 kan herinneren?



zo niet: check de aflevering en realiseer je wat de zanger van Blof niet snapt/kan verwoorden..



De aflevering als geheel slaat meer op mij dan ik los laat
Precies Elninjoo, helemaal mee eens.
Alle reacties Link kopieren
Wat vreemd dat vrouwen dit doen, misschien zijn het hele geïsoleerde vrouwen die hele dagen lang geen normaal volwassen gesprek kunnen voeren en daarom maar aan jan en alleman hun opgebouwde frustraties uiten? Zoals de barman fungeert als therapeut voor de eenzamen onder ons, zo 'helpen' die moeders elkaar?

Zelf kan ik me werkelijk waar niet voorstellen dat ik tegen anderen over mijn vriend zou klagen. Als ik het al doe, dan is hij de eerste en enige die het weet.
Alle reacties Link kopieren
@Soundpost: tja totdat...



Maar met je filosofie ben ik het deels eens hoor.

Ik hoef niet per sé de enige te zijn, zolang ik het wel zó spoedig mogelijk te horen/voelen krijg wat het issue is.
Hoezo generaliseren Rouke?
Alle reacties Link kopieren
@Sarah: generaliseren?



leg n's ff uit..

ben overigens weg, moet rug rust gunnen
quote:rouke schreef op 17 oktober 2008 @ 17:21:

@Soundpost: tja totdat...Ja, dit stond er eerst alleen. Dan generaliseer je, want je impliceert dat iedere vrouw op een gegeven moment een punt bereikt dat ze gaat klagen tegen anderen over haar man.
Alle reacties Link kopieren
Misschien is het wel een soort van stoerdoenerij of groepsgedrag. dat diegene met de meest onuitstaanbare man "wint" ofzo? Of stoerdoenerij want : ondanks die lapzwans van een man, 3 kinderen, een baan en een hond, etc. hou IK toch wel ff helemaal alleen het huishouden/opvoeden van kinderen/honduitlaten/etc. draaiende ! Wow goed hè?



Ikzelf ben zo niet, want ik heb niet zoveel om over te klagen, m'n vriend is namelijk perfect ! hehe ;)
Ik kom nooit op schoolpleinen en andere plaatsen waar ik zulke dames tegenkom, maar ik geloof meteen dat ze bestaan. En eigenlijk heel sneu, dat je zo lult over je kerel, maar ook niet besef hebt er iets aan te doen, want die man weet waarschijnlijk van niks. Als ik zo teleurgesteld zou zijn in mijn man en mijn leven dan bakte ik m'n koffers en ging een leukere zoeken.

Maarja, die wil niet zo'n ingedroogde verbitterde beptante!
Alle reacties Link kopieren
quote:rouke schreef op 17 oktober 2008 @ 17:21:

@Soundpost: tja totdat...



Maar met je filosofie ben ik het deels eens hoor.

Ik hoef niet per sé de enige te zijn, zolang ik het wel zó spoedig mogelijk te horen/voelen krijg wat het issue is. Totdat wat?
quote:elninjoo schreef op 17 oktober 2008 @ 16:49:

Ik hoor vrouwen ook wel 'ns zo over hun vriend/man praten en niet specifiek moeders. Ook mannen kunnen er trouwens wat van om hun vriendin/vrouw op zo'n negatieve manier neer te zetten in gesprekken. Ik denk daarbij dat op het moment dat ik ooit zo over 'n partner zou praten, ik een punt achter de relatie zet. Vind het dus ook niet normaal en snap niet wat mensen nog in 'n relatie doen als hun partner vooral als last gezien wordt.Het gaat ook niet specifek om moeders. Ik zet dat als voorbeeld neer omdat ik daar toevallig tussen sta en omdat het me daar opvalt. Mannen staan er om bekend in de kroeg te klagen over hun vrouw, vrouwen hoor ik het (althans in groepen) veel minder doen. Dat ligt vast aan mij maar voor mij was het in deze vorm nieuw in ieder geval.
quote:Razzmatazz schreef op 17 oktober 2008 @ 17:33:

Misschien is het wel een soort van stoerdoenerij of groepsgedrag. dat diegene met de meest onuitstaanbare man "wint" ofzo? Of stoerdoenerij want : ondanks die lapzwans van een man, 3 kinderen, een baan en een hond, etc. hou IK toch wel ff helemaal alleen het huishouden/opvoeden van kinderen/honduitlaten/etc. draaiende ! Wow goed hè?



Ikzelf ben zo niet, want ik heb niet zoveel om over te klagen, m'n vriend is namelijk perfect ! hehe ;)Ik denk ook niet dat ze iets anders doen dan opscheppen. Stoer dien en tegen elkaar oppijpen. Andere keren gaat het over hoe snel hun eigen kinderen dingen kunnen, in tegenstelling tot andere kinderen, die dat allemaal veel langzamer deden.
Alle reacties Link kopieren
ik herken dat echt helemaal niet. Niet om me heen, en zeker niet bij vriendinnen. Ik lees wel eens verhalen op het forum waarvan ik denk, pffff, wat een eikel, zou ik ook over klagen, maar irl herken ik het niet. Ik ken van al mijn vriendinnen de eigenaardigheden van hun man, kunnen we om lachen en ik bespreek die van mij ook met hen, maar niet op een negatieve klagende manier. Verschrikkelijk vind ik dat. Ik ben echt wel eens boos op man, maar dat is heel wat anders dan dat geklaag.
Alle reacties Link kopieren
quote:eleonora schreef op 17 oktober 2008 @ 18:09:

[...]





Ik denk ook niet dat ze iets anders doen dan opscheppen. Stoer dien en tegen elkaar oppijpen. Andere keren gaat het over hoe snel hun eigen kinderen dingen kunnen, in tegenstelling tot andere kinderen, die dat allemaal veel langzamer deden.



Jeetje, ik heb zelf geen kinderen, dus weet ook niet hoe het er op een schoolplein eraan toe gaat, maar dit vind ik toch wel erg triest hoor... Opscheppen dat je eigen kind veel beter is dan de anderen. Serieus. Mag hopen dat ik niet zo word als ik later kinderen krijg. (Maar dat denk ik niet)

Ik ken trouwens een aantal moeders met schoolgaande kinderen (mijn collega's) en die zijn allemaal niet zo hoor. Ze zijn blij met hun man (af en toe wel eens een ergernisje, maar dat heeft iedereen wel denk ik) en relaxed met hun kinderen.
quote:arwen173 schreef op 17 oktober 2008 @ 18:19:

ik herken dat echt helemaal niet. Niet om me heen, en zeker niet bij vriendinnen. Ik lees wel eens verhalen op het forum waarvan ik denk, pffff, wat een eikel, zou ik ook over klagen, maar irl herken ik het niet. Ik ken van al mijn vriendinnen de eigenaardigheden van hun man, kunnen we om lachen en ik bespreek die van mij ook met hen, maar niet op een negatieve klagende manier. Verschrikkelijk vind ik dat. Ik ben echt wel eens boos op man, maar dat is heel wat anders dan dat geklaag.



Het zijn geen vriendinnen hoor. Ze zien elkaar op het schoolplein. Meer niet. Ja sommigen zijn bevriend maar niet de hele club of zo. Het zijn gewoon moeders onder elkaar.



Ik ben gewaarschuwd door heel veel mensen, voor het schoolpleingebeuren maar dat ging dan vooral over het gebemoei met elkaar. Dat maak ik praktisch nooit mee trouwens en dat opscheppen over hoe snel je kind al om kon rollen, dat heb ik altijd alleen maar bespottelijk gevonden. Maar dat er een groepsdynamiek zou zijn waarin de echtgenoten op deze manier besproken daarvan had ik geen idee.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken dat wel. Sommige vrouwelijke collega's zijn ook zo. En maar zeiken en maar mopperen. Ga dan weg bij die vent denk ik dan. Zo praat je toch niet over je geliefde?

(sowieso al de uitspraak 'die van mij', dat vind ik zo'n minne manier van praten, blegh)
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Kies gewoon lekker een vrolijkere tegel!



Zulke gesprekken herken ik gelukkig niet, hier gaan de vervelendste gesprekken vooral over nare eigenschappen van juffen en onopgevoede kinderen van anderen.



Aangezien wij de oudste van onze 4 kinderen volgens hun slecht opgevoed hebben (de anderen zijn schatjes), wissel ik af en toe van stoeptegel op het plein. Eens in de zoveel tijd is het namelijk nodig dat ik een plek kies vlakbij de roddelbrigade, om zo te voorkomen dat ze kletsen. Maar zodra het even kan, sta ik bij positievere mensen of, als ik even geen zin heb, gewoon een keertje geïsoleerd.
Alle reacties Link kopieren
(ik ben laatst voor het eerst sinds eeuwen weer eens op een schoolplein geweest. Wat érg! Dat wil je toch niet?)
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Is het zo erg?? Kan me het haast niet voorstellen. Ik ben enorm trots op mijn man en ik hou van hem.
Alle reacties Link kopieren
ik heb laatst toevallig voor het eerst iemand ontmoet die zo sprak over haar man/vriend. Ik sloeg er daadwerkelijk steil van achterover. Ik kende haar verder niet (was op verjaardag) en hij zat nog geen twee meter verderop. Alle andere vrouwen (inclusief ik) hebben helemaal niets meer gezegd gedurende dat gesprek.



Ik snap niet dat vrouwen het kunnen. Ik kan itsman soms ook wel een beetje wurgen maar dan wel met echte liefde. Maar die dingen zijn niet zo belangrijk dat ik er uren over kan vollullen. Misschien heb ik dan toch gewoon een droomprins
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
Alle reacties Link kopieren
in mijn geval was ze niet spreken over het feit dat haar partner zijn schoenen niet onder de kapstok had gezet maar onder de tafel in de huiskamer
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
Alle reacties Link kopieren
Ik kan ook wel eens klagen over mijn man hoor. En dan idd over het huishouden. Moet er dan wel bijzeggen dat ik net zo hard over mezelf klaag. Ben ook gene ster in het huishouden, haha. Ik kan dan bijvoorbeeld zeggen dat hij heeft opgeruimd en dan zegt dat hij heeft schoongemaakt. Als ik dan vraag of hij heeft afgestoft en stofgezogen is het, nee ik heb opgeruimd. Daar moet ik dan om lachen naar anderen toe. Maar wel met de mededeling erbij dat hij beter kan opruimen dan ik (is ook waar). Zo kunnen we elkaar dan weer mooi aanvullen natuurlijk, hij ruimt op en ik maak het schoon. Ik ben in staat gewoon het stapeltje post op te tillen en eronder schoon te maken en het daarna weer terug te leggen Dus kan wel klagen, maar wel met een knipoog. Ach en soms moet ik even echt stoom afblazen, maar dat doe ik dan bij een goede vriendin, zodat ik even kan relativeren voordat ik hem spreek. Anders komt het soms ook zo rauw op z`n dak en dan soms ook nog eens om niets. Tja we hebben allebei zo onze onhebbelijkheden. Maar iedereen weet wel dat we gek op elkaar zijn. Weet nog dat er mensen helemaal ontdaan waren dat wij ruzie hadden (waar anderen bij waren). Ruzie viel wel mee hoor, hadden gewoon een woordenwisseling, maar dat zijn ze van ons niet gewend.

Of ik kan iets zgegen als, ACh ja dat is typisch ... (naam van mijn man), maar gelukkig heeft ie ook genoeg leuke kanten. Of iets met een lach vertellen. En kan ook heel goed de voordelen van mijn man vertellen. Dat hij zo`n leuke vader is etc. Soms denk ik dan wel eens, hmm ik heb toch wel echt met hem geboft, als ik zo aan het praten ben.

Maar aj ik ben ook niet iemand die heel makkelijk met iedereen praat, dus dit soort gesprekken op een schoolplein zou ik niet snel voeren.

Bij mij is het eerder in de trant van. Als ik dan laat thuiskom dan heeft mijn man gekookt, pizza uit de oven (met een lach erbij). Echt uitgebreid koken doet hij niet, maar ben wel heel blij dat ik het dan niet meer hoef te doen.
Alle reacties Link kopieren
Dat is het voordeel van zelf niet zo netjes zijn, dat soort ergenissen heb ik dus niet, haha. Toen ik wilde dat hij meer meehielp in huis had ik gewoon een schoonmaakrooster gemaakt met daarop bij elke dag wat er moest gebeuren. Is veel effectiever dan klagen lijkt mij. Al is het soms wel heerlijk om even te klagen. Maar volgens mij gaat dat hier niet op de manier die hier beschreven wordt.
Alle reacties Link kopieren
Waarom er dan niet meer gescheiden wordt?

Omdat heel veel vrouwen helemaal niet zo onafhankelijk zijn als ze zich zelf graag voelen.



Met een part time baantje van 24 uur kun je nu eenmaal niet je kinderen onderhouden en in een mooi huis wonen.

Als je alleen woont moet je zelf beslissen over die nieuwe auto / verwarmingsketel / computer ed. Je moet zelf je belastingpapieren invullen en de vuilnis buiten zetten.

Dingen die ze nu liever aan hun man overlaten.



Dus blijven ze toch maar liever bij hem en mopperen dat hij zo weinig in huis doet. Wat mij ook geheel logisch lijkt omdat hij tenslotte full time werkt en zij er naast die part time baantjes genoeg tijd voor hebben.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven