Overig
alle pijlers
Hoevaak huilen jullie?
maandag 29 juli 2019 om 19:37
Succes daarmee dan! Hoop dat er snel een stijgende lijn komt. Nog een smakkerd uit Rotterdam (zuid)
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
maandag 29 juli 2019 om 19:39
Mijn haptonoom zegt van wel. Sterker nog ze zweert het bijna.schorpioentje28 schreef: ↑29-07-2019 19:37Succes daarmee dan! Hoop dat er snel een stijgende lijn komt. Nog een smakkerd uit Rotterdam (zuid)
maandag 29 juli 2019 om 19:50
Ik vind huilen geen teken van zwakte. Integendeel, je durft je kwetsbaarheid te laten zien. Al moet het ook weer niet te vaak gebeuren, want dat is een teken dat je iets aan de situatie moet doen.Stefke schreef: ↑29-07-2019 19:25Ik ga janken als ik ruzie maak of boos/teleurgesteld op/in iemand ben. Dat HAAT ik echt. Wil dan ook niet huilen want voel me dan echt een zwakkeling. Daarnaast functioneert mijn stem dan niet meer goed, waardoor ik in de ruzie niet verder kan discussiëren. Zo irritant!
Om tv heb ik nog nooit gehuild.
Verder, omdat ik verdrietig ben of zo, een paar keer per jaar.
Ik heb wel een hekel aan krokodillentranen. Die herken ik, en ik reageer er gepast op.
maandag 29 juli 2019 om 19:55
De afgelopen weken regelmatig, om de dag ofzo. Burn out.
En begin vorig jaar toen mijn moeder overleed.
Verder zelden. Wel veel vaker dan vroeger tranen in mijn ogen van ontroering, bij een zielige film of een bruiloft of een staande ovatie voor ons koor, en bij bepaalde muziek. Zal de leeftijd wel zijn.
En begin vorig jaar toen mijn moeder overleed.
Verder zelden. Wel veel vaker dan vroeger tranen in mijn ogen van ontroering, bij een zielige film of een bruiloft of een staande ovatie voor ons koor, en bij bepaalde muziek. Zal de leeftijd wel zijn.
The owls are not what they seem
maandag 29 juli 2019 om 20:01
Best vaak, zal gemiddeld een paar keer per week zijn.
Meestal van pijn en frustratie /verdriet.
Maar ook van ontroering komt regelmatig voor. Zielig verhaal of juist heel lief, topprestatie van iemand.
Bovenste redenen duren wel langer. Soms kwartier soms een paar uur.
Als je het leest is het best soort van zielig. Maar ik lach nog steeds veel vaker dan ik huil. Gelukkig
Meestal van pijn en frustratie /verdriet.
Maar ook van ontroering komt regelmatig voor. Zielig verhaal of juist heel lief, topprestatie van iemand.
Bovenste redenen duren wel langer. Soms kwartier soms een paar uur.
Als je het leest is het best soort van zielig. Maar ik lach nog steeds veel vaker dan ik huil. Gelukkig
maandag 29 juli 2019 om 20:01
Als ik me weer eens realiseer dat ik zoveel heb moeten inleveren van mijn gezondheid en vaardigheden (en inkomen) en steeds meer leef als een vrouw van halverwege de 80 in plaats van halverwege de 50.
Ik jank best veel tegenwoordig want ik kom sinds deze zomer eigenlijk het dorp niet meer uit. Te zwaar, te vermoeiend.
Ik jank best veel tegenwoordig want ik kom sinds deze zomer eigenlijk het dorp niet meer uit. Te zwaar, te vermoeiend.
maandag 29 juli 2019 om 20:04
Stefke schreef: ↑29-07-2019 19:25Ik ga janken als ik ruzie maak of boos/teleurgesteld op/in iemand ben. Dat HAAT ik echt. Wil dan ook niet huilen want voel me dan echt een zwakkeling. Daarnaast functioneert mijn stem dan niet meer goed, waardoor ik in de ruzie niet verder kan discussiëren. Zo irritant!
Om tv heb ik nog nooit gehuild.
Verder, omdat ik verdrietig ben of zo, een paar keer per jaar.
Herkenbaar. Vind ik zo slap van mezelf. Wil het op zo 'n moment echt niet maar geen controle over. Ik zeg dan al snikkend nog wel eens.. Niks van aantrekken hoor.
Ik weet eigenlijk niet of dat niet juist een averechts effect heeft.
maandag 29 juli 2019 om 20:06
Dikke knuffel! Best herkenbaar.quattro-stagioni schreef: ↑29-07-2019 20:01Als ik me weer eens realiseer dat ik zoveel heb moeten inleveren van mijn gezondheid en vaardigheden (en inkomen) en steeds meer leef als een vrouw van halverwege de 80 in plaats van halverwege de 50.
Ik jank best veel tegenwoordig want ik kom sinds deze zomer eigenlijk het dorp niet meer uit. Te zwaar, te vermoeiend.
Frustrerend!
maandag 29 juli 2019 om 20:23
Dit is herkenbaar van mijn eerste zwangerschapDuchessMeganMarkle schreef: ↑29-07-2019 18:25Ik heb de afgelopen tijd veel gehuild, zwanger door mijn spiraal heen, zonder dat ik het wist en nu is mijn leven op z’n kop. Even aan wennen nog rationeel kan het, maar emotioneel heb ik het zwaar.
Ontopic: Met combinatie van baby, peuterpuber en hormonen bijna dagelijks
maandag 29 juli 2019 om 20:24
Nog eentje dan maar, van een RotterdammerT die tegenwoordig daar niet meer woont.Westerpaviljoen schreef: ↑29-07-2019 19:39Mijn haptonoom zegt van wel. Sterker nog ze zweert het bijna.
maandag 29 juli 2019 om 20:40
Een paar keer per week tot soms een paar keer per dag. Maar ik ben overspannen, dat is dus geen graadmeter.
Zonder overspannenheid ben ik ook best emotioneel om films of als ik ongesteld ben. Dus dan nog wel eens per week of twee weken ofzo. Maar dan is het meer even een paar traantjes, niet vol huilen.
Zonder overspannenheid ben ik ook best emotioneel om films of als ik ongesteld ben. Dus dan nog wel eens per week of twee weken ofzo. Maar dan is het meer even een paar traantjes, niet vol huilen.
maandag 29 juli 2019 om 20:53
Ik denk een paar keer per jaar. Meestal tijdens een ruzie of als ik even oververmoeid ben bijvoorbeeld. Soms met dikke tranen, meestal een beetje trillende onderlip en een natte neus. Af en toe roep ik het weleens op door muziek te luisteren, als ik me heel erg 'gesloten' voel en dat wil doorbreken.
maandag 29 juli 2019 om 20:58
Veel sterkte @apestaartje30 schreef: ↑29-07-2019 18:15Elke dag de afgelopen weken. Om ALLES. Ik was zwanger dus ik denk dat het door de hormonen komt. Vandaag in de trein moest een kleuter oprecht huilen en ik huilde stiekem mee
Ik heb inmiddels een miskraam gehad dus het zal snel minder worden denk ik. Dan gaan we weer na één keer per maand voor mijn menstruatie.
maandag 29 juli 2019 om 20:59
Aan de lopende band. Ik kan mezelf behoorlijk aan het janken maken door bepaalde muziek te luisteren, films te kijken of in te denken hoe het zou zijn als een dierbare van me zou overlijden. Ook kom ik in mijn werk helaas vaak in aanraking met heftige situaties die soms wel een behoorlijke impact kunnen hebben. Maar huilen vanwege echt verdriet zelden, en al helemaal niet waar andere mensen bijzijn, dat haat ik echt. Recent nog vanwege het overlijden van een huisdier, maar kan me de vorige keer niet heugen.
maandag 29 juli 2019 om 21:01
Een paar keer per week? Speelt er iets want dat lijkt me wel veel.benmamma schreef: ↑29-07-2019 20:01Best vaak, zal gemiddeld een paar keer per week zijn.
Meestal van pijn en frustratie /verdriet.
Maar ook van ontroering komt regelmatig voor. Zielig verhaal of juist heel lief, topprestatie van iemand.
Bovenste redenen duren wel langer. Soms kwartier soms een paar uur.
Als je het leest is het best soort van zielig. Maar ik lach nog steeds veel vaker dan ik huil. Gelukkig
maandag 29 juli 2019 om 21:07
