Overig
alle pijlers
Irriteren aan mensen die wat hebben
dinsdag 12 april 2022 om 20:18
Ik heb dus best wel veel mensen in mijn omgeving die altijd wel iets met hun gezondheid hebben. Hoofdpijn, moe, rugpijn, andere pijn….. Naar 100 specialisten gaan waar vervolgens niets uitkomt. Deze mensen wil ik ook niet uit mijn leven omdat ze ook gezelligheid en andere leuke dingen brengen/geven. Maar ik merk aan mezelf dat ik niet meer weet hoe ik moet reageren en er zo langzamerhand wel een beetje klaar mee ben. Soms moet ik echt goed nadenken als ik een appje stuur of bel waar ze nu weer last van hadden want ik toon wel interesse en vraag hoe het gaat. Ik vind dit een slechte gedachte van mezelf omdat ik natuurlijk niet in hun lijf kan kijken….en ze misschien echt wel overal last van hebben 
. Maar word er inmiddels zelf moe van 
Weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil maar misschien herkent iemand het en heeft tips voor mij hoe ik daarmee om kan gaan.
. Maar word er inmiddels zelf moe van Weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil maar misschien herkent iemand het en heeft tips voor mij hoe ik daarmee om kan gaan.
vrijdag 15 april 2022 om 10:43
En als de huisarts het dan ook niet weet? En de specialist naar wie je doorverwezen wordt ook niet? Klachten hebben waarvan je niet weet waar ze door komen of wat je eraan kunt doen, is rot, niet serieus genomen worden ook.Gewooniemand schreef: ↑15-04-2022 09:43Dat is ook absoluut waar! Maar bij deze mensen waar ik het over heb gaat er geen maand voorbij of er is weer een nieuwe kwaal bijgekomen en over die andere kwaal hoor je ineens niets meer. Dus ik neem hun klachten steeds minder serieus.
De laatste dagen sta ik elke dag met een licht hoofdpijntje op. Ik neem een paracetamol en klaar!! En als het te lang duurt dan ga ik naar de huisarts
Dat er steeds klachten bijkomen, betekent niet dat de oude klachten niet echt waren. Misschien zijn ze vanzelf overgegaan (mooi), misschien is wat erbij komt zoveel rotter dat het overheersend is (minder mooi).
vrijdag 15 april 2022 om 10:44
Nou, beter niet. Maar bij mij hoef je daar inderdaad niet mee aan te komen. Waarom moet je bespreken dat je al een paar dagen wat hoofdpijn hebt, of je even niet zo goed voelt? Neem een paracetamol, of ga in bed liggen. Hoofdpijn hoort bij het leven. Hooguit een; ik voel me k#t vandaag, en dat is het dan wel lijkt me. Wat voor diepe gevoelens komen daar bij kijken? Nee, daar zou ik ook geen zin in hebben.Jufjoke schreef: ↑15-04-2022 10:33Die laatste zin is interessant. Want daar zit je oordeel. Jij neemt een paracetamol en klaar. En anders ga je naar de dokter. En dat zou die ander dus ook moeten doen, want het ergert je dat die ander dat niet doet. Waarom is jouw norm hierin beter? Waarom is het beter om te zwijgen over hoe je je voelt?
Dat vind ik echt wat anders dan iemand die worstelt met chronische klachten of die zoekende is naar een diagnose.
lorem_ipsum wijzigde dit bericht op 15-04-2022 10:51
6.86% gewijzigd
vrijdag 15 april 2022 om 10:45
Is natuurlijk ook wel veel beter, hip je ziekte ownen, dan operaties waarvan je moet herstellen of medicijnen met bijwerkingen ofzo.
Doe mij dat teiltje ook maar.
vrijdag 15 april 2022 om 10:47
Irritant zo'n TO die niet tot nauwelijks reageert in eigen topic. 
En mooiste is nog wel die mensen die meteen uitgaan van allemaal vreselijke klagende mensen en dan schatten zij wel even in dat vast zonder echte pijn en ziektes is.
Geeft wel aan waarom chronische zieken dus leren om hun klep te houden, mensen vinden gewoon vervelend. Duidelijk.
En mooiste is nog wel die mensen die meteen uitgaan van allemaal vreselijke klagende mensen en dan schatten zij wel even in dat vast zonder echte pijn en ziektes is.
Geeft wel aan waarom chronische zieken dus leren om hun klep te houden, mensen vinden gewoon vervelend. Duidelijk.
vrijdag 15 april 2022 om 10:48
Ze heeft een uurtje geleden nog gereageerd hoor.LuciFee2022 schreef: ↑15-04-2022 10:47Irritant zo'n TO die niet reageert in eigen topic.
En mooiste is nog wel die mensen die meteen uitgaan van allemaal klagende mensen en dan schetten zij wel even in dat vast zonder echte pijn en ziektes is.
Geeft wel aan waarom chronische zieken dus leren om hun klep te houden, mensen vinden gewoon vervelend. Duidelijk.
Maar verder eens.
Misschien dat dat ook wel is waarom lotgenoten contact prettig is: veel minder onbegrip. Op zich is het natuurlijk niet gek dat een ander niet kan aanvoelen of weten wat ziek zijn met je doet, maar het wordt wel lastig als er ook nul bereidheid is om daar meer over te horen, omdat je hun energie ‘kaapt’.
agen wijzigde dit bericht op 15-04-2022 10:51
24.88% gewijzigd
vrijdag 15 april 2022 om 10:49
Als iemand alléén maar over eigen dingen kan praten is dat zeker niet fijn. Dat is voor mij niet alleen ‘kwaaltjes’, maar dat kunnen ook andere dingen zijn.DingDong schreef: ↑15-04-2022 10:27Zo was het ook bedoelden dan vooral omdat een psycholoog veel meer ervaring heeft in verwerkingsprocessen, je wil altijd de beste oplossing voor iemand van wie je houdt, dus ook je vrienden.
Ik vraag me af of de verwijtende toontjes komen van mensen die zich nu afvragen of ze ook niet te veel praten over hun "kwaaltjes" maar deze discussie is alweer gekaapt door mensen die het blijkbaar heel normaal vinden om alle tijd en energie te kapen van vrienden. Iedereen die een beetje normaal leven heeft kan niet 100% in de meeleefstand als het gaat om getut, het is zelfs belachelijk egoïstisch om dat te verwachten.
Op dit moment heb ik onder mijn vrienden een verse scheiding, iemand met een chemokuur en iemand met een burn-out. Daarnaast heb ik een partner, familie, vrienden, kennissen, werk en veel mensen hebben ook nog kinderen. Ik wil dan geen energie meer vrijmaken voor mensen met "dagelijkse" probleempjes omdat ik geen bodemloze put ben die aandacht, tijd en energie niet over iedereen kan verdelen zonder er zelf niet aan onderdoor te gaan.
Jammer dat mensen die het altijd maar over hún "dingetjes" hebben niet kunnen bedenken dat anderen ook recht hebben op een eigen leven en niet altijd hoeven "aan" te staan voor een ander.
Maar iemand na kanker bij het benoemen van ongemakken, dingen die nooit meer kunnen, pijn en/of verdriet verwijzen naar een ‘professional’ is wel lomp hoor. Die moet dan maar zijn bek houden want ‘genezen’? Het is meestal niet zo dat je lichaam dan ineens weer als vanouds is hè? En toen die persoon nog kanker had mocht het wel besproken worden?
Nou ja, ik hoop maar dat je het anders bedoelt, maar zo kwam het wel over.
Mij lijkt dat er in vriendschappen of allerlei soort relaties allerlei dingen kunnen worden besproken. En natuurlijk wil je dat daar ruimte is voor elkaar. Dus ook het verdriet, blijvende schade, wat je gister gegeten hebt, dat je partner een scheet heeft gelaten, je shoppingspree, die gekke collega etc. etc. Als het maar (grotendeels) tweerichtingsverkeer is.
En verder zou je het ook gewoon kunnen benoemen als je vindt dat de balans voor jou de verkeerde kant op is gegaan. Soms hebben mensen dat niet helemaal door en kan dat helpen. En soms zijn mensen gewoon een kapotte plaat en dan kun je het contact verminderen.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 15 april 2022 om 10:50
Precies.LuciFee2022 schreef: ↑15-04-2022 10:47Irritant zo'n TO die niet tot nauwelijks reageert in eigen topic.
En mooiste is nog wel die mensen die meteen uitgaan van allemaal vreselijke klagende mensen en dan schatten zij wel even in dat vast zonder echte pijn en ziektes is.
Geeft wel aan waarom chronische zieken dus leren om hun klep te houden, mensen vinden gewoon vervelend. Duidelijk.
vrijdag 15 april 2022 om 10:51
Gewooniemand schreef: ↑15-04-2022 09:43Dat is ook absoluut waar! Maar bij deze mensen waar ik het over heb gaat er geen maand voorbij of er is weer een nieuwe kwaal bijgekomen en over die andere kwaal hoor je ineens niets meer. Dus ik neem hun klachten steeds minder serieus.
De laatste dagen sta ik elke dag met een licht hoofdpijntje op. Ik neem een paracetamol en klaar!! En als het te lang duurt dan ga ik naar de huisarts
Is dat familie ofzo, dat iets in de wisselwerking binnen familie om zo te doen?
Ik ken heel wat echt zieke mensen en zelfs die hebben niet elke week wat nieuws en verkondigen dat al helemaal maar niet, voor reacties zoals jij je OP tikt en nog wat meer mensen in dit topic.
vrijdag 15 april 2022 om 11:00
Op mij ook hoor. In het specifieke voorbeeld; dat ‘klaar met behandeling’ (dat was mijn woordkeus) veranderd was in ‘genezen’ (DingDong) was ook al veelzeggend. Vaak is dat helemaal niet zo, en is er een reële kans dat het terugkomt, met fatale gevolgen. Dat een ander dat niet weet, is niet gek, maar dat die ander er ook niet naar wil luisteren en je voor het gemak maar doorstuurt naar een psycholoog is inderdaad lomp. Waarom moet iemand nou weer meteen naar de psycholoog als een luisterend oor genoeg is?Chienandalou schreef: ↑15-04-2022 10:49Als iemand alléén maar over eigen dingen kan praten is dat zeker niet fijn. Dat is voor mij niet alleen ‘kwaaltjes’, maar dat kunnen ook andere dingen zijn.
Maar iemand na kanker bij het benoemen van ongemakken, dingen die nooit meer kunnen, pijn en/of verdriet verwijzen naar een ‘professional’ is wel lomp hoor. Die moet dan maar zijn bek houden want ‘genezen’? Het is meestal niet zo dat je lichaam dan ineens weer als vanouds is hè? En toen die persoon nog kanker had mocht het wel besproken worden?
Nou ja, ik hoop maar dat je het anders bedoelt, maar zo kwam het wel over.
Mij lijkt dat er in vriendschappen of allerlei soort relaties allerlei dingen kunnen worden besproken. En natuurlijk wil je dat daar ruimte is voor elkaar. Dus ook het verdriet, blijvende schade, wat je gister gegeten hebt, dat je partner een scheet heeft gelaten, je shoppingspree, die gekke collega etc. etc. Als het maar (grotendeels) tweerichtingsverkeer is.
En verder zou je het ook gewoon kunnen benoemen als je vindt dat de balans voor jou de verkeerde kant op is gegaan. Soms hebben mensen dat niet helemaal door en kan dat helpen. En soms zijn mensen gewoon een kapotte plaat en dan kun je het contact verminderen.
Natuurlijk zijn gesprekken over opgewekte dingen leuker dan gesprekken over klachten, kwaaltjes en zorgen, maar dat gesprek wel hebben, kan er ook juist voor zorgen dat er meer ruimte komt voor leuke gesprekken.
(Bij hoogbejaarden of heel ernstig zieken voor wie de wereld heel klein geworden is, misschien ook niet, trouwens).
vrijdag 15 april 2022 om 11:03
Dit is toch precies het onderwerp? Er zijn mensen met ernstige ziekten en handicaps en die hoor je er nauwelijks over en dan zijn er collega’s die elke keer dat ze een stijve arm hebben of een nacht niet goed geslapen hebben moeten melden.LuciFee2022 schreef: ↑15-04-2022 10:51Is dat familie ofzo, dat iets in de wisselwerking binnen familie om zo te doen?
Ik ken heel wat echt zieke mensen en zelfs die hebben niet elke week wat nieuws en verkondigen dat al helemaal maar niet, voor reacties zoals jij je OP tikt en nog wat meer mensen in dit topic.
vrijdag 15 april 2022 om 11:09
Ik snap niet waarom het blijkbaar zo aanstootgevend is als mensen dat even willen melden. Natuurlijk, het wordt iets anders als je het nergens anders over kan hebben, maar waarom is het zo erg als ze het willen melden?Lorem_Ipsum schreef: ↑15-04-2022 11:03Dit is toch precies het onderwerp? Er zijn mensen met ernstige ziekten en handicaps en die hoor je er nauwelijks over en dan zijn er collega’s die elke keer dat ze een stijve arm hebben of een nacht niet goed geslapen hebben moeten melden.
vrijdag 15 april 2022 om 11:21
Ik begrijp dan weer echt niet waarom iemand zulke dingen als een slechte nacht of een verzwikte enkel persé kwijt moet.
vrijdag 15 april 2022 om 11:28
Dan is de vraag wel waarom die eersten het er niet over hebben. Willen ze dat niet, hebben ze het niet nodig of hebben ze inmiddels wel geleerd dat ze beter maar hun mond kunnen houden? In dit topic zijn meerdere posts van mensen die er eigenlijk wel behoefte aan hebben dingen te delen, maar het maar niet meer doen na teveel negatieve reacties. Dat vind ik heel verdrietig.Lorem_Ipsum schreef: ↑15-04-2022 11:03Dit is toch precies het onderwerp? Er zijn mensen met ernstige ziekten en handicaps en die hoor je er nauwelijks over en dan zijn er collega’s die elke keer dat ze een stijve arm hebben of een nacht niet goed geslapen hebben moeten melden.
vrijdag 15 april 2022 om 12:04
Professionele hulp kan toch heel goed zijn als je vastloopt in je ziekte, rouw of iets anders.
Een familielid van mij heeft er veel aan gehad en zonder professionele hulp was ze er denk ik niet door gekomen hoeveel lieve vrienden/ familie je ook hebt. Mensen willen ook soms anderen niet belasten met hun gevoelens die erg heftig kunnen zijn. Dat ben je toch niet lomp??
Een nichtje van mij had een burnout en kreeg professionele hulp en ja ook hulp van familie en vrienden. Kan toch ook samengaan.
En nee ik heb ( gelukkig)geen grote ziektes
gehad. Het is ook.logisch dat je als je schoon bent van kanker de angst je hele leven blijft, je bent toch bang dat je lichaam je weer in de steek kan laten. Dan is het toch juist fijn als een prof je hierbij kan helpen??
Een familielid van mij heeft er veel aan gehad en zonder professionele hulp was ze er denk ik niet door gekomen hoeveel lieve vrienden/ familie je ook hebt. Mensen willen ook soms anderen niet belasten met hun gevoelens die erg heftig kunnen zijn. Dat ben je toch niet lomp??
Een nichtje van mij had een burnout en kreeg professionele hulp en ja ook hulp van familie en vrienden. Kan toch ook samengaan.
En nee ik heb ( gelukkig)geen grote ziektes
gehad. Het is ook.logisch dat je als je schoon bent van kanker de angst je hele leven blijft, je bent toch bang dat je lichaam je weer in de steek kan laten. Dan is het toch juist fijn als een prof je hierbij kan helpen??
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
vrijdag 15 april 2022 om 12:30
Ja, kan. Ik sta er bij die eersten in ieder geval wel voor open. Bij die tweede trouwens ook, want ik luister en reageer gewoon. In mijn ogen verpesten de zeurders het dan voor de rest.Agen schreef: ↑15-04-2022 11:28Dan is de vraag wel waarom die eersten het er niet over hebben. Willen ze dat niet, hebben ze het niet nodig of hebben ze inmiddels wel geleerd dat ze beter maar hun mond kunnen houden? In dit topic zijn meerdere posts van mensen die er eigenlijk wel behoefte aan hebben dingen te delen, maar het maar niet meer doen na teveel negatieve reacties. Dat vind ik heel verdrietig.
vrijdag 15 april 2022 om 13:06
Professionele hulp adviseren an sich is ook niet lomp en ik neem aan dat je daarnaast nog steeds voor die persoon klaarstaat en dat diegene wat dingen kan delen. Verder wordt dat tegenwoordig vaak in een plan meegenomen. Omdat dat wel steeds dudelijker is dat mensen na behandeling nog moeten herstellen, nieuwe aandoeningen hebben opgedaan door bijv de behandelingen en vaak in een zwart gat vallen en soms weinig begrip ontvangen van hun omgeving.Joppie schreef: ↑15-04-2022 12:04Professionele hulp kan toch heel goed zijn als je vastloopt in je ziekte, rouw of iets anders.
Een familielid van mij heeft er veel aan gehad en zonder professionele hulp was ze er denk ik niet door gekomen hoeveel lieve vrienden/ familie je ook hebt. Mensen willen ook soms anderen niet belasten met hun gevoelens die erg heftig kunnen zijn. Dat ben je toch niet lomp??
Een nichtje van mij had een burnout en kreeg professionele hulp en ja ook hulp van familie en vrienden. Kan toch ook samengaan.
En nee ik heb ( gelukkig)geen grote ziektes
gehad. Het is ook.logisch dat je als je schoon bent van kanker de angst je hele leven blijft, je bent toch bang dat je lichaam je weer in de steek kan laten. Dan is het toch juist fijn als een prof je hierbij kan helpen??
En als je naar een arts/psycholoog/fysio of wat dan ook gaat, dan mag je dat toch nog steeds wel bespreken? En chronische restklachten kan een psycholoog ook niet wegnemen.
Maar degene die dat benoemde in dit topic zei:
“En ja, als jij genezen bent van kanker maar je hebt het er nog steeds elke keer over als ik je zie, dan zou ik je adviseren om misschien professionele hulp te zoeken”
Dan komt die opmerking op me over als dat zij vindt dat het benoemen van pijn, verdriet, angst, chronische restklachten en wat niet meer kan gewoon niet meer besproken mag worden. Ga maar tegen een professional aanlullen.
Ik denk dat daar flink wat empathie te winnen valt.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 15 april 2022 om 14:00
Toen er hier ergens een baby overleed werd er door de ene oma tegen de andere gezegd. Die van mij is veel erg jij hebt je kleinkind niet gekend die van mij is twaalf jaar geworden.
Inderdaad heel erg bot maar die vrouw had zelf zoveel verdriet dat ze het verdriet van de ander gewoon niet zag/ erkende
Inderdaad heel erg bot maar die vrouw had zelf zoveel verdriet dat ze het verdriet van de ander gewoon niet zag/ erkende
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
vrijdag 15 april 2022 om 14:09
Ja, dat is wellicht te begrijpen gezien iemands achtergrond, maar dat is echt niet oké om tegen iemand te zeggen.Joppie schreef: ↑15-04-2022 14:00Toen er hier ergens een baby overleed werd er door de ene oma tegen de andere gezegd. Die van mij is veel erg jij hebt je kleinkind niet gekend die van mij is twaalf jaar geworden.
Inderdaad heel erg bot maar die vrouw had zelf zoveel verdriet dat ze het verdriet van de ander gewoon niet zag/ erkende
vrijdag 15 april 2022 om 14:50
Maar vind je iemand die de ene dag zeurt over een kuchje en de andere dag over een kleine teen dan echt een chronisch zieke mens? Je kunt toch niet ontkennen dat er ook echt mensen zijn die gewoon onnodig klagen?LuciFee2022 schreef: ↑15-04-2022 10:47Geeft wel aan waarom chronische zieken dus leren om hun klep te houden, mensen vinden gewoon vervelend. Duidelijk.
vrijdag 15 april 2022 om 14:58
In mijn ervaring is het geen kwestie van iets even willen melden. In mijn ervaring is het een doodvermoeiende manier van communiceren. Aangeleerd gedrag door het trauma van een ander, zoals een andere poster sprak over haar oma en moeder. Het idee hebben dat leed delen de enige manier is om (positieve?) aandacht te krijgen, een gesprek te starten, in het middelpunt van de belangstelling te staan. Het is in dat geval een hele ongezonde manier van communiceren (leuk, in deze context) die relaties niet ten goede komt.
Ik ben opgegroeid in zo'n gezin. Ziek/zwak/misselijk zijn was de enige manier om zonder conflict aandacht en liefde te krijgen. Da's niet goed hoor.
vrijdag 15 april 2022 om 15:07
Ik ontken dan ook helemaal niets.
Ik zie wel dat sowieso weinig mensen eigenlijk behoefte hebben aan een echt antwoord op de vraag hoe het gaat. Buiten de antwoorden van de kleine groep echt miepende aandachtsvragers na.
