Overig
alle pijlers
Klem in het vliegtuig
zaterdag 16 mei 2009 om 16:13
Het vliegveld van Rome, 5 uur 's middags. Ik zit inmiddels op een raamplaats in het vliegtuig dat zo direct naar Amsterdam zal vertrekken. Langzaam druppelt het vliegtuig steeds verder vol; het lijkt een drukke vlucht te worden.
Mijn oog valt op een vrouw die opvalt door haar enorme omvang. Ik schat haar gewicht ergens tussen de 140 en 160 kilo. Daarbij heeft ze haar figuur niet mee en kleedt ze zich nou ook niet echt goed; ik zie overal vlees en vet uitsteken.
Met moeite wurmt ze zich door het krappe gangpad heen. Ik zie hoe ze steeds dichterbij komt en mijn kant op kijkt. 'Oh nee' denk ik. 'Laat haar alsjeblieft doorlopen'. Ik heb niets tegen mensen met wat overtollig lichaamsgewicht, maar ik zag dat dit gewoon niet ging passen.
Het is kennelijk mijn dag niet. Ze bergt kreunend haar handbagage op en maakt aanstalten om naast mij te gaan zitten. Ik knik schuchter goedendag maar ze reageert niet. Ze is bezig met iets anders, namelijk het omhoogzetten van de stoelleuning tussen de middenstoel en de gangpadstoel. Hierdoor kan ze zich met enige moeite naar binnen wurmen. Zodra ze zit, pakt ze uit een klein tasje dat ze op haar schoot houdt een chocolade brownie die ze in recordtijd opeet.
Ik zie een zakenreiziger aan komen lopen, die wat verschrikt kijkt. Hij blijkt de gangpadstoel te hebben. De dikke dame heeft de stoelleuning omhoog laten staan en haar lichaam hangt ruimschoots over zijn stoel heen. Hij neemt het sportief op en leunt wat richting het gangpad om lichamelijk contact enigszins te beperken.
Ik heb geen gangpad, alleen een raampje waar ik bijna tegenaan wordt gedrukt. 'Mijn' stoelleuning staat naar beneden, maar haar lichaam is veel te breed en uitgezet voor deze vliegtuigstoel, de kwabben van haar buik hangen zo ongeveer tegen mijn heupen aan. Ook haar benen dijen enorm uit en raken die van mij. Ik kijk wanhopig naar een stewardess die rondloopt. Hoewel ik het genant vond, vroeg ik of er nog elders plek was. De vlucht zat echter helemaal vol vanwege een feestdag. Om een lang verhaal maar kort te maken, ik had nauwelijks ruimte om te ademen en de 2,5 uur leek wel 5 uur te duren. Ik was blij dat ik weer kon bewegen toen ik op Schiphol de slurf uitliep.
Je zult wel denken, wat moet ze hier nou mee, behalve haar gal spuwen over mensen die de pech hebben om wat overgewicht mee te torsen, wat hier overigens niet de insteek is. Ik wil afsluiten met een vraag. Is er ergens bepaald dat vliegtuigmaatschappijen mensen mogen weigeren of verplichten om twee stoelen af te nemen? Dit gaat zo overduidelijk ten koste van het reiscomfort van medereizigers dat m.i. een wanprestatie wordt geleverd. Voor hetzelfde geld had er iemand op mijn plek gezeten die er tromboseklachten aan had overgehouden.
Mijn oog valt op een vrouw die opvalt door haar enorme omvang. Ik schat haar gewicht ergens tussen de 140 en 160 kilo. Daarbij heeft ze haar figuur niet mee en kleedt ze zich nou ook niet echt goed; ik zie overal vlees en vet uitsteken.
Met moeite wurmt ze zich door het krappe gangpad heen. Ik zie hoe ze steeds dichterbij komt en mijn kant op kijkt. 'Oh nee' denk ik. 'Laat haar alsjeblieft doorlopen'. Ik heb niets tegen mensen met wat overtollig lichaamsgewicht, maar ik zag dat dit gewoon niet ging passen.
Het is kennelijk mijn dag niet. Ze bergt kreunend haar handbagage op en maakt aanstalten om naast mij te gaan zitten. Ik knik schuchter goedendag maar ze reageert niet. Ze is bezig met iets anders, namelijk het omhoogzetten van de stoelleuning tussen de middenstoel en de gangpadstoel. Hierdoor kan ze zich met enige moeite naar binnen wurmen. Zodra ze zit, pakt ze uit een klein tasje dat ze op haar schoot houdt een chocolade brownie die ze in recordtijd opeet.
Ik zie een zakenreiziger aan komen lopen, die wat verschrikt kijkt. Hij blijkt de gangpadstoel te hebben. De dikke dame heeft de stoelleuning omhoog laten staan en haar lichaam hangt ruimschoots over zijn stoel heen. Hij neemt het sportief op en leunt wat richting het gangpad om lichamelijk contact enigszins te beperken.
Ik heb geen gangpad, alleen een raampje waar ik bijna tegenaan wordt gedrukt. 'Mijn' stoelleuning staat naar beneden, maar haar lichaam is veel te breed en uitgezet voor deze vliegtuigstoel, de kwabben van haar buik hangen zo ongeveer tegen mijn heupen aan. Ook haar benen dijen enorm uit en raken die van mij. Ik kijk wanhopig naar een stewardess die rondloopt. Hoewel ik het genant vond, vroeg ik of er nog elders plek was. De vlucht zat echter helemaal vol vanwege een feestdag. Om een lang verhaal maar kort te maken, ik had nauwelijks ruimte om te ademen en de 2,5 uur leek wel 5 uur te duren. Ik was blij dat ik weer kon bewegen toen ik op Schiphol de slurf uitliep.
Je zult wel denken, wat moet ze hier nou mee, behalve haar gal spuwen over mensen die de pech hebben om wat overgewicht mee te torsen, wat hier overigens niet de insteek is. Ik wil afsluiten met een vraag. Is er ergens bepaald dat vliegtuigmaatschappijen mensen mogen weigeren of verplichten om twee stoelen af te nemen? Dit gaat zo overduidelijk ten koste van het reiscomfort van medereizigers dat m.i. een wanprestatie wordt geleverd. Voor hetzelfde geld had er iemand op mijn plek gezeten die er tromboseklachten aan had overgehouden.
zondag 17 mei 2009 om 00:20
quote:Digitalis schreef op 16 mei 2009 @ 22:37:
Nijn, het is ook niet charming maar dat iets niet lang duurt wil niet zeggen dat het niet vervelend is. Dat wilde ik enkel aantonen middels een ziek voorbeeld.
.
Moet je misschien niet doen. Twee uur naast een dik iemand zitten vergelijken met een verkrachting doorstaan doet deze discussie geen goed.
Maar dat snap je zelf ook wel denk ik.
Nijn, het is ook niet charming maar dat iets niet lang duurt wil niet zeggen dat het niet vervelend is. Dat wilde ik enkel aantonen middels een ziek voorbeeld.
.
Moet je misschien niet doen. Twee uur naast een dik iemand zitten vergelijken met een verkrachting doorstaan doet deze discussie geen goed.
Maar dat snap je zelf ook wel denk ik.
zondag 17 mei 2009 om 02:11
Mensen die slank zijn krijgen vaak een betere baan dan mensen die dik zijn (immers, die zijn vies, lui, hebben kwabben etcetera). Dus mensen die slank zijn kunnen vast wel een businessclass ticket betalen!
En troost je: als het waar is wat men zegt, zijn dikke mensen sneller dood dan slanke mensen. Dus je bent er snel weer vanaf...!
Overigens is het verschil tussen dik door vreten en dik door medicijnen (je wordt niet alleen van prednison dik) minder goed te zien dan sommige mensen denken.
En troost je: als het waar is wat men zegt, zijn dikke mensen sneller dood dan slanke mensen. Dus je bent er snel weer vanaf...!
Overigens is het verschil tussen dik door vreten en dik door medicijnen (je wordt niet alleen van prednison dik) minder goed te zien dan sommige mensen denken.
zondag 17 mei 2009 om 02:18
Oh ja...
En topicstarter was misschien dezelfde dame die van die heftige parfum gebruikte, toen ik een tijdje geleden in het vliegtuig zat, waardoor ik weer behoorlijk last van mijn longen kreeg en achteraf extra ontstekingremmers moest. Toch alweer goed voor een kilootje of vijf erbij, zo'n stootkuurtje...!
En topicstarter was misschien dezelfde dame die van die heftige parfum gebruikte, toen ik een tijdje geleden in het vliegtuig zat, waardoor ik weer behoorlijk last van mijn longen kreeg en achteraf extra ontstekingremmers moest. Toch alweer goed voor een kilootje of vijf erbij, zo'n stootkuurtje...!
zondag 17 mei 2009 om 10:00
quote:floor72 schreef op 16 mei 2009 @ 19:48:
[...]
Ik heb 't over de toon en de arrogante inslag van To. Dat vind ik niet prettig. En als je dan zo graag verzekerd wil zijn van een ruime zitplaats, waarom betaal je dan zelf niet wat meer?Dat helpt helaas niet. Ik heb eens een vergelijkbaar genoegen gehad als TO, maar dan in business class. Heb toen gelukkig (!) kunnen downgraden. Te gek voor woorden natuurlijk.
[...]
Ik heb 't over de toon en de arrogante inslag van To. Dat vind ik niet prettig. En als je dan zo graag verzekerd wil zijn van een ruime zitplaats, waarom betaal je dan zelf niet wat meer?Dat helpt helaas niet. Ik heb eens een vergelijkbaar genoegen gehad als TO, maar dan in business class. Heb toen gelukkig (!) kunnen downgraden. Te gek voor woorden natuurlijk.
zondag 17 mei 2009 om 10:07
Is het niet heel normaal dat we onbekende mensen - zonder enige aantrekkingskracht - niet willen voelen , ze niet aan ons willen laten zitten ( al is het " maar " dij aan dij ) en ook niet willen ruiken ? En zelfs bepaalde dingen liever ook niet willen hóren ?
Zoiets ervaar ik al in een stampvolle lift of tijdens spitsuur in de tram . En dan maakt het niet uit welk postuur iemand heeft , of van welk geslacht iemand is . En het is nog erger als het zomer is en er echt sprake is van huid tegen huid contact .
Zoiets ervaar ik al in een stampvolle lift of tijdens spitsuur in de tram . En dan maakt het niet uit welk postuur iemand heeft , of van welk geslacht iemand is . En het is nog erger als het zomer is en er echt sprake is van huid tegen huid contact .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 17 mei 2009 om 10:17
zondag 17 mei 2009 om 11:44
quote:Nijntje schreef op 16 mei 2009 @ 19:14:
Misschien scheelt het dat ik jarenlang met kleine kinderen de oceaan ben overgestoken, dat voelt voor de andere passagiers een beetje hetzelfde als een oversized mens naast je. Ik zie ze nóg kijken van: Oh nee he, als ze maar niet naast ons komen zitten!
Gevoelsmatig vind ik dat wel een verschil. Zelf erger ik me eigenlijk nooit aan kinderen in vliegtuigen, ook niet als ze gillen of schreeuwen. Als ik een schreeuwend kind in een vliegtuig hoor, voel ik vooral medelijden met de ouders omdat die zich meestal nogal opgelaten voelen over de situatie. Niet iedereen is zo stoicijns als jij zeg maar. Kinderen zijn nu eenmaal kinderen, en het schreeuwen duurt meestal maar kort. En dan nog.. ik heb honderd keer liever een vervelend kind naast me dan een mevrouw die door haar omvang een deel van mijn stoel inneemt en tegen me aan plakt.
Misschien scheelt het dat ik jarenlang met kleine kinderen de oceaan ben overgestoken, dat voelt voor de andere passagiers een beetje hetzelfde als een oversized mens naast je. Ik zie ze nóg kijken van: Oh nee he, als ze maar niet naast ons komen zitten!
Gevoelsmatig vind ik dat wel een verschil. Zelf erger ik me eigenlijk nooit aan kinderen in vliegtuigen, ook niet als ze gillen of schreeuwen. Als ik een schreeuwend kind in een vliegtuig hoor, voel ik vooral medelijden met de ouders omdat die zich meestal nogal opgelaten voelen over de situatie. Niet iedereen is zo stoicijns als jij zeg maar. Kinderen zijn nu eenmaal kinderen, en het schreeuwen duurt meestal maar kort. En dan nog.. ik heb honderd keer liever een vervelend kind naast me dan een mevrouw die door haar omvang een deel van mijn stoel inneemt en tegen me aan plakt.
zondag 17 mei 2009 om 11:47
quote:milaatje schreef op 16 mei 2009 @ 21:21:
Beetje laat, maar ik vind het wel een beetje infantiel van TO om op deze zogenaamd 'grappige' manier mensonterend over een dikke dame te spreken. Ook al kan ik mij helemaal voorstellen dat het vervelend was, ik irriteer mij ook vrij snel aan écht dikke mensen die zich ongegeneerd zitten vol te vreten in het openbaar. Niet netjes, dat weet ik, maar ik ga niet mijn ervaringen op het forum zetten en op een dergelijk denigrerende wijze over hen schrijven. Niet zo chique.
Het scheelt dat mijn ouwe pa piloot is bij KLM. IPB-en scheelt een hoop geld én ik vertoef (bij KLM vluchten) niet in de economyclass. BC heeft van zichzelf al genoeg ruimte dat ook adipeuze mensen mij niet zo snel zullen storen.Ehm ik heb mijn openingspost nog eens gelezen, maar wat was er zo denigrerend/mensonterend aan? Ik heb me redelijk beperkt tot de feiten.
Beetje laat, maar ik vind het wel een beetje infantiel van TO om op deze zogenaamd 'grappige' manier mensonterend over een dikke dame te spreken. Ook al kan ik mij helemaal voorstellen dat het vervelend was, ik irriteer mij ook vrij snel aan écht dikke mensen die zich ongegeneerd zitten vol te vreten in het openbaar. Niet netjes, dat weet ik, maar ik ga niet mijn ervaringen op het forum zetten en op een dergelijk denigrerende wijze over hen schrijven. Niet zo chique.
Het scheelt dat mijn ouwe pa piloot is bij KLM. IPB-en scheelt een hoop geld én ik vertoef (bij KLM vluchten) niet in de economyclass. BC heeft van zichzelf al genoeg ruimte dat ook adipeuze mensen mij niet zo snel zullen storen.Ehm ik heb mijn openingspost nog eens gelezen, maar wat was er zo denigrerend/mensonterend aan? Ik heb me redelijk beperkt tot de feiten.
zondag 17 mei 2009 om 13:17
Alleen de eerste pagina gelezen.
Ik krijg het al benauwd bij het lezen. Je mag blij zijn dat je geen blaasontsteking of iets anders had!
Ik zelf zou - zodra de vrouw eindelijk in de stoelen gewurmd was- spontaan naar het toilet moeten ben ik bang
Aan de andere kant: t is voor haar ook niet leuk natuurlijk. Wellicht had ze, als er bredere stoelen waren, die graag genomen. Ik heb zo'n 'brede' buurvrouw en vraag me ook regelmatig af hoe die zich redt in het vliegtuig.
Misschien wordt het tijd dat ze de vliegtuigen aanpassen. Ik ben zelf niet dik maar voel me ook al ongemakkelijk in het stoeltje (lange benen, maar ook niet extreem lang).
Broertje is 1.95 en vraagt altijd de plek bij de nooduitgang, om nog enigszins comfortabel te zitten. Voorwaarde is dan wel dat hij bij eventuele incidenten alles doet om zoveel mogelijk mensen naar buiten te helpen. (alsof je dat van tevoren kunt afspreken). Lange mensen bij de nooduitgang zetten lijkt me prima, hele dikke mensen dan weer liever niet (kom je nooit naar buiten, mocht er een noodlanding zijn)
Ik krijg het al benauwd bij het lezen. Je mag blij zijn dat je geen blaasontsteking of iets anders had!
Ik zelf zou - zodra de vrouw eindelijk in de stoelen gewurmd was- spontaan naar het toilet moeten ben ik bang
Aan de andere kant: t is voor haar ook niet leuk natuurlijk. Wellicht had ze, als er bredere stoelen waren, die graag genomen. Ik heb zo'n 'brede' buurvrouw en vraag me ook regelmatig af hoe die zich redt in het vliegtuig.
Misschien wordt het tijd dat ze de vliegtuigen aanpassen. Ik ben zelf niet dik maar voel me ook al ongemakkelijk in het stoeltje (lange benen, maar ook niet extreem lang).
Broertje is 1.95 en vraagt altijd de plek bij de nooduitgang, om nog enigszins comfortabel te zitten. Voorwaarde is dan wel dat hij bij eventuele incidenten alles doet om zoveel mogelijk mensen naar buiten te helpen. (alsof je dat van tevoren kunt afspreken). Lange mensen bij de nooduitgang zetten lijkt me prima, hele dikke mensen dan weer liever niet (kom je nooit naar buiten, mocht er een noodlanding zijn)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 17 mei 2009 om 13:50
Lijkt me vreselijk om je eigen stoel niet voor jezelf te hebben. Daar moet iets op te vinden zijn, ruimere stoelen, twee stoelen bestellen en dat dat meer kosten met zich meebrengt is niet meer dan logisch.
Wat me wel opvalt is dat het steeds vaker normaal gevonden wordt om dikke mensen zo walgelijk mogelijk te beschrijven en daarna even tussen neus en lippen door op te merken dat ze zo vreselijk gevoelig zijn voor commentaar op hun gewicht.
Ik zit momenteel drie kilo boven een gezond gewicht, ben al kilo's afgevallen. Dat is me gelukt door op mijn eten te letten, meer te bewegen. Wat je eet en of je beweegt is je eigen verantwoordelijkheid.
Maar ik heb ook geleerd ogen/oren/gevoel af te sluiten voor opmerkingen (en die komen maar al te vaak voor bij gespreksonderwerpen die niks met gewicht te maken hebben) als dikke luie reet, hanguiers, volgevreten vetzak, walgelijke rollen, uitgezakt vies lijf en noem maar op. Dat is allemaal in dit topic niet gezegd, maar de toon is wel gezet.
Mijn punt: de huidige tendens om zo beeldend en afkeurend mogelijk te praten of schrijven over mensen met overgewicht (of tegenwoordig zelfs mensen met een gezond maar niet modisch gewicht) heeft niet het gewenste resultaat, tenzij je graag de slanke tussen de dikkerds wil blijven.
Ik denk dat weinig mensen met overgewicht boos zullen worden over redelijke argumenten als: letten op voeding, kijk hoe je meer kunt bewegen en dergelijke. Maar je hoofd recht houden terwijl je uitgemaakt wordt voor alles wat slecht en lelijk is, is lastiger.
Dus als je die stoel echt voor jezelf wilt: bezie mensen met respect. Hoe beter ze zich over zichzelf voelen, hoe meer ze geneigd zijn verkeerd eetgedrag aan te pakken!
Wat me wel opvalt is dat het steeds vaker normaal gevonden wordt om dikke mensen zo walgelijk mogelijk te beschrijven en daarna even tussen neus en lippen door op te merken dat ze zo vreselijk gevoelig zijn voor commentaar op hun gewicht.
Ik zit momenteel drie kilo boven een gezond gewicht, ben al kilo's afgevallen. Dat is me gelukt door op mijn eten te letten, meer te bewegen. Wat je eet en of je beweegt is je eigen verantwoordelijkheid.
Maar ik heb ook geleerd ogen/oren/gevoel af te sluiten voor opmerkingen (en die komen maar al te vaak voor bij gespreksonderwerpen die niks met gewicht te maken hebben) als dikke luie reet, hanguiers, volgevreten vetzak, walgelijke rollen, uitgezakt vies lijf en noem maar op. Dat is allemaal in dit topic niet gezegd, maar de toon is wel gezet.
Mijn punt: de huidige tendens om zo beeldend en afkeurend mogelijk te praten of schrijven over mensen met overgewicht (of tegenwoordig zelfs mensen met een gezond maar niet modisch gewicht) heeft niet het gewenste resultaat, tenzij je graag de slanke tussen de dikkerds wil blijven.
Ik denk dat weinig mensen met overgewicht boos zullen worden over redelijke argumenten als: letten op voeding, kijk hoe je meer kunt bewegen en dergelijke. Maar je hoofd recht houden terwijl je uitgemaakt wordt voor alles wat slecht en lelijk is, is lastiger.
Dus als je die stoel echt voor jezelf wilt: bezie mensen met respect. Hoe beter ze zich over zichzelf voelen, hoe meer ze geneigd zijn verkeerd eetgedrag aan te pakken!
zondag 17 mei 2009 om 17:45
zondag 17 mei 2009 om 17:49
quote:Laura80 schreef op 17 mei 2009 @ 11:47:
[...]
Ehm ik heb mijn openingspost nog eens gelezen, maar wat was er zo denigrerend/mensonterend aan? Ik heb me redelijk beperkt tot de feiten.
Ach, kom op..!
Je hebt wel een bepaalde selectie gemaakt van de feiten die je noemt toch? Ga nou niet zeggen dat die beschrijving van haar te krappe kleding en de snelheid waarmee ze een brownie naar binnen werkt puur gegeven werd omdat je de 'feiten' wilde geven. Die staan erbij om een beeld te scheppen van een 'vies dik lelijk mens' dat ook nog eens te veel en te snel eet.
Prima hoor, maakt het verhaal smeuïg om te lezen, maar kom daar dan ook voor uit.
[...]
Ehm ik heb mijn openingspost nog eens gelezen, maar wat was er zo denigrerend/mensonterend aan? Ik heb me redelijk beperkt tot de feiten.
Ach, kom op..!
Je hebt wel een bepaalde selectie gemaakt van de feiten die je noemt toch? Ga nou niet zeggen dat die beschrijving van haar te krappe kleding en de snelheid waarmee ze een brownie naar binnen werkt puur gegeven werd omdat je de 'feiten' wilde geven. Die staan erbij om een beeld te scheppen van een 'vies dik lelijk mens' dat ook nog eens te veel en te snel eet.
Prima hoor, maakt het verhaal smeuïg om te lezen, maar kom daar dan ook voor uit.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
