Overig
alle pijlers
Klem in het vliegtuig
zaterdag 16 mei 2009 om 16:13
Het vliegveld van Rome, 5 uur 's middags. Ik zit inmiddels op een raamplaats in het vliegtuig dat zo direct naar Amsterdam zal vertrekken. Langzaam druppelt het vliegtuig steeds verder vol; het lijkt een drukke vlucht te worden.
Mijn oog valt op een vrouw die opvalt door haar enorme omvang. Ik schat haar gewicht ergens tussen de 140 en 160 kilo. Daarbij heeft ze haar figuur niet mee en kleedt ze zich nou ook niet echt goed; ik zie overal vlees en vet uitsteken.
Met moeite wurmt ze zich door het krappe gangpad heen. Ik zie hoe ze steeds dichterbij komt en mijn kant op kijkt. 'Oh nee' denk ik. 'Laat haar alsjeblieft doorlopen'. Ik heb niets tegen mensen met wat overtollig lichaamsgewicht, maar ik zag dat dit gewoon niet ging passen.
Het is kennelijk mijn dag niet. Ze bergt kreunend haar handbagage op en maakt aanstalten om naast mij te gaan zitten. Ik knik schuchter goedendag maar ze reageert niet. Ze is bezig met iets anders, namelijk het omhoogzetten van de stoelleuning tussen de middenstoel en de gangpadstoel. Hierdoor kan ze zich met enige moeite naar binnen wurmen. Zodra ze zit, pakt ze uit een klein tasje dat ze op haar schoot houdt een chocolade brownie die ze in recordtijd opeet.
Ik zie een zakenreiziger aan komen lopen, die wat verschrikt kijkt. Hij blijkt de gangpadstoel te hebben. De dikke dame heeft de stoelleuning omhoog laten staan en haar lichaam hangt ruimschoots over zijn stoel heen. Hij neemt het sportief op en leunt wat richting het gangpad om lichamelijk contact enigszins te beperken.
Ik heb geen gangpad, alleen een raampje waar ik bijna tegenaan wordt gedrukt. 'Mijn' stoelleuning staat naar beneden, maar haar lichaam is veel te breed en uitgezet voor deze vliegtuigstoel, de kwabben van haar buik hangen zo ongeveer tegen mijn heupen aan. Ook haar benen dijen enorm uit en raken die van mij. Ik kijk wanhopig naar een stewardess die rondloopt. Hoewel ik het genant vond, vroeg ik of er nog elders plek was. De vlucht zat echter helemaal vol vanwege een feestdag. Om een lang verhaal maar kort te maken, ik had nauwelijks ruimte om te ademen en de 2,5 uur leek wel 5 uur te duren. Ik was blij dat ik weer kon bewegen toen ik op Schiphol de slurf uitliep.
Je zult wel denken, wat moet ze hier nou mee, behalve haar gal spuwen over mensen die de pech hebben om wat overgewicht mee te torsen, wat hier overigens niet de insteek is. Ik wil afsluiten met een vraag. Is er ergens bepaald dat vliegtuigmaatschappijen mensen mogen weigeren of verplichten om twee stoelen af te nemen? Dit gaat zo overduidelijk ten koste van het reiscomfort van medereizigers dat m.i. een wanprestatie wordt geleverd. Voor hetzelfde geld had er iemand op mijn plek gezeten die er tromboseklachten aan had overgehouden.
Mijn oog valt op een vrouw die opvalt door haar enorme omvang. Ik schat haar gewicht ergens tussen de 140 en 160 kilo. Daarbij heeft ze haar figuur niet mee en kleedt ze zich nou ook niet echt goed; ik zie overal vlees en vet uitsteken.
Met moeite wurmt ze zich door het krappe gangpad heen. Ik zie hoe ze steeds dichterbij komt en mijn kant op kijkt. 'Oh nee' denk ik. 'Laat haar alsjeblieft doorlopen'. Ik heb niets tegen mensen met wat overtollig lichaamsgewicht, maar ik zag dat dit gewoon niet ging passen.
Het is kennelijk mijn dag niet. Ze bergt kreunend haar handbagage op en maakt aanstalten om naast mij te gaan zitten. Ik knik schuchter goedendag maar ze reageert niet. Ze is bezig met iets anders, namelijk het omhoogzetten van de stoelleuning tussen de middenstoel en de gangpadstoel. Hierdoor kan ze zich met enige moeite naar binnen wurmen. Zodra ze zit, pakt ze uit een klein tasje dat ze op haar schoot houdt een chocolade brownie die ze in recordtijd opeet.
Ik zie een zakenreiziger aan komen lopen, die wat verschrikt kijkt. Hij blijkt de gangpadstoel te hebben. De dikke dame heeft de stoelleuning omhoog laten staan en haar lichaam hangt ruimschoots over zijn stoel heen. Hij neemt het sportief op en leunt wat richting het gangpad om lichamelijk contact enigszins te beperken.
Ik heb geen gangpad, alleen een raampje waar ik bijna tegenaan wordt gedrukt. 'Mijn' stoelleuning staat naar beneden, maar haar lichaam is veel te breed en uitgezet voor deze vliegtuigstoel, de kwabben van haar buik hangen zo ongeveer tegen mijn heupen aan. Ook haar benen dijen enorm uit en raken die van mij. Ik kijk wanhopig naar een stewardess die rondloopt. Hoewel ik het genant vond, vroeg ik of er nog elders plek was. De vlucht zat echter helemaal vol vanwege een feestdag. Om een lang verhaal maar kort te maken, ik had nauwelijks ruimte om te ademen en de 2,5 uur leek wel 5 uur te duren. Ik was blij dat ik weer kon bewegen toen ik op Schiphol de slurf uitliep.
Je zult wel denken, wat moet ze hier nou mee, behalve haar gal spuwen over mensen die de pech hebben om wat overgewicht mee te torsen, wat hier overigens niet de insteek is. Ik wil afsluiten met een vraag. Is er ergens bepaald dat vliegtuigmaatschappijen mensen mogen weigeren of verplichten om twee stoelen af te nemen? Dit gaat zo overduidelijk ten koste van het reiscomfort van medereizigers dat m.i. een wanprestatie wordt geleverd. Voor hetzelfde geld had er iemand op mijn plek gezeten die er tromboseklachten aan had overgehouden.
zaterdag 16 mei 2009 om 16:19
Ik snap je frustratie, lijkt me geen plezierige vlucht.
Maar dat je nog even melding maakt van het feit dat ze 'in record tempo een brownie opeet' is een beetje overbodige informatie in deze context en daar spreekt wel een beetje een oordeel uit...
Maar dat je nog even melding maakt van het feit dat ze 'in record tempo een brownie opeet' is een beetje overbodige informatie in deze context en daar spreekt wel een beetje een oordeel uit...
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
zaterdag 16 mei 2009 om 16:19
Nee een passagier is niet verplicht om 2 stoelen te kopen voor zover ik weet, behalve bij sommige luchtvaartmaatschappijen. Ik zou het wel oke vinden dat een passagier 2 stoelen moet kopen als hij niet normaal in een stoel past. Niet alleen vanwege het comfort van zichzelf en de mede-passagiers, maar ook op het oog van de vliegveiligheid. Ik denk niet dat als er geevacueerd had moeten worden, jij dan makkelijk langs die mevrouw met overgewicht had kunnen komen.
Cum non tum age
zaterdag 16 mei 2009 om 16:21
Ik weet het niet zeker maar volgens mij heb ik ooit eens ergens gelezen dat er luchtvaartmaatschappijen zijn die mensen vanaf een bepaalde overgewicht twee stoelen laten betalen. In dit geval blijkbaar dus niet. Wel vind ik het niet handig dat degene die deze dame heeft ingecheckt, haar een stoel in het midden heeft toebedeeld.
zaterdag 16 mei 2009 om 16:23
Haha, leuk omschreven (jij was toch ook van de schoonzus?). Heb het ook eens gehad, een nogal corpulente meneer.....niet fijn. Nu neem ik zelf weinig plek in maar vind het idee van aanraking niet prettig. En vind dat die mensen maar twee stoelen moeten betalen. Iedereen betaalt voor 1 zitplek, dus als je je zitplek half wordt ontnomen door iemand anders, dan klopt er iets niet. Maar daar zijn de meningen geloof ik over verdeeld (betaal je voor de reis of betaal je voor de zitplek).
zaterdag 16 mei 2009 om 16:27
quote:Digitalis schreef op 16 mei 2009 @ 16:23:
Haha, leuk omschreven (jij was toch ook van de schoonzus?). Heb het ook eens gehad, een nogal corpulente meneer.....niet fijn. Nu neem ik zelf weinig plek in maar vind het idee van aanraking niet prettig. En vind dat die mensen maar twee stoelen moeten betalen. Iedereen betaalt voor 1 zitplek, dus als je je zitplek half wordt ontnomen door iemand anders, dan klopt er iets niet. Maar daar zijn de meningen geloof ik over verdeeld (betaal je voor de reis of betaal je voor de zitplek).
Ja ik heb inderdaad een bijzondere schoonzus waar ik wel eens wat over geschreven heb. Door dit forum word ik vaak aan haar herinnerd, want om de een of andere reden moet ik steeds aan haar denken als ik het populaire topic over de olifant die aan het bevallen is weer zie staan (niet zo aardig, maar goed).
Volgens mij betaal je bij de NS voor de reis, maar in vliegtuigen toch ook echt voor een plek overigens. Ik heb tenminste nog nooit gezien dat er mensen in het gangpad blijven staan wegens te weinig stoelen.
Haha, leuk omschreven (jij was toch ook van de schoonzus?). Heb het ook eens gehad, een nogal corpulente meneer.....niet fijn. Nu neem ik zelf weinig plek in maar vind het idee van aanraking niet prettig. En vind dat die mensen maar twee stoelen moeten betalen. Iedereen betaalt voor 1 zitplek, dus als je je zitplek half wordt ontnomen door iemand anders, dan klopt er iets niet. Maar daar zijn de meningen geloof ik over verdeeld (betaal je voor de reis of betaal je voor de zitplek).
Ja ik heb inderdaad een bijzondere schoonzus waar ik wel eens wat over geschreven heb. Door dit forum word ik vaak aan haar herinnerd, want om de een of andere reden moet ik steeds aan haar denken als ik het populaire topic over de olifant die aan het bevallen is weer zie staan (niet zo aardig, maar goed).
Volgens mij betaal je bij de NS voor de reis, maar in vliegtuigen toch ook echt voor een plek overigens. Ik heb tenminste nog nooit gezien dat er mensen in het gangpad blijven staan wegens te weinig stoelen.
zaterdag 16 mei 2009 om 16:30
quote:Laura80 schreef op 16 mei 2009 @ 16:13:
Het vliegveld van Rome, 5 uur 's middags. Ik zit inmiddels op een raamplaats in het vliegtuig dat zo direct naar Amsterdam zal vertrekken. Langzaam druppelt het vliegtuig steeds verder vol; het lijkt een drukke vlucht te worden.
Mijn oog valt op een vrouw die opvalt door haar enorme omvang. Ik schat haar gewicht ergens tussen de 140 en 160 kilo. Daarbij heeft ze haar figuur niet mee en kleedt ze zich nou ook niet echt goed; ik zie overal vlees en vet uitsteken.
Met moeite wurmt ze zich door het krappe gangpad heen. Ik zie hoe ze steeds dichterbij komt en mijn kant op kijkt. 'Oh nee' denk ik. 'Laat haar alsjeblieft doorlopen'. Ik heb niets tegen mensen met wat overtollig lichaamsgewicht, maar ik zag dat dit gewoon niet ging passen.
Het is kennelijk mijn dag niet. Ze bergt kreunend haar handbagage op en maakt aanstalten om naast mij te gaan zitten. Ik knik schuchter goedendag maar ze reageert niet. Ze is bezig met iets anders, namelijk het omhoogzetten van de stoelleuning tussen de middenstoel en de gangpadstoel. Hierdoor kan ze zich met enige moeite naar binnen wurmen. Zodra ze zit, pakt ze uit een klein tasje dat ze op haar schoot houdt een chocolade brownie die ze in recordtijd opeet.
Ik zie een zakenreiziger aan komen lopen, die wat verschrikt kijkt. Hij blijkt de gangpadstoel te hebben. De dikke dame heeft de stoelleuning omhoog laten staan en haar lichaam hangt ruimschoots over zijn stoel heen. Hij neemt het sportief op en leunt wat richting het gangpad om lichamelijk contact enigszins te beperken.
Ik heb geen gangpad, alleen een raampje waar ik bijna tegenaan wordt gedrukt. 'Mijn' stoelleuning staat naar beneden, maar haar lichaam is veel te breed en uitgezet voor deze vliegtuigstoel, de kwabben van haar buik hangen zo ongeveer tegen mijn heupen aan. Ook haar benen dijen enorm uit en raken die van mij. Ik kijk wanhopig naar een stewardess die rondloopt. Hoewel ik het genant vond, vroeg ik of er nog elders plek was. De vlucht zat echter helemaal vol vanwege een feestdag. Om een lang verhaal maar kort te maken, ik had nauwelijks ruimte om te ademen en de 2,5 uur leek wel 5 uur te duren. Ik was blij dat ik weer kon bewegen toen ik op Schiphol de slurf uitliep.
Je zult wel denken, wat moet ze hier nou mee, behalve haar gal spuwen over mensen die de pech hebben om wat overgewicht mee te torsen, wat hier overigens niet de insteek is. Ik wil afsluiten met een vraag. Is er ergens bepaald dat vliegtuigmaatschappijen mensen mogen weigeren of verplichten om twee stoelen af te nemen? Dit gaat zo overduidelijk ten koste van het reiscomfort van medereizigers dat m.i. een wanprestatie wordt geleverd. Voor hetzelfde geld had er iemand op mijn plek gezeten die er tromboseklachten aan had overgehouden.Ik denk..wees blij dat je maar vanaf Rome bent gevlogen en niet vanaf Amerika!!
Het vliegveld van Rome, 5 uur 's middags. Ik zit inmiddels op een raamplaats in het vliegtuig dat zo direct naar Amsterdam zal vertrekken. Langzaam druppelt het vliegtuig steeds verder vol; het lijkt een drukke vlucht te worden.
Mijn oog valt op een vrouw die opvalt door haar enorme omvang. Ik schat haar gewicht ergens tussen de 140 en 160 kilo. Daarbij heeft ze haar figuur niet mee en kleedt ze zich nou ook niet echt goed; ik zie overal vlees en vet uitsteken.
Met moeite wurmt ze zich door het krappe gangpad heen. Ik zie hoe ze steeds dichterbij komt en mijn kant op kijkt. 'Oh nee' denk ik. 'Laat haar alsjeblieft doorlopen'. Ik heb niets tegen mensen met wat overtollig lichaamsgewicht, maar ik zag dat dit gewoon niet ging passen.
Het is kennelijk mijn dag niet. Ze bergt kreunend haar handbagage op en maakt aanstalten om naast mij te gaan zitten. Ik knik schuchter goedendag maar ze reageert niet. Ze is bezig met iets anders, namelijk het omhoogzetten van de stoelleuning tussen de middenstoel en de gangpadstoel. Hierdoor kan ze zich met enige moeite naar binnen wurmen. Zodra ze zit, pakt ze uit een klein tasje dat ze op haar schoot houdt een chocolade brownie die ze in recordtijd opeet.
Ik zie een zakenreiziger aan komen lopen, die wat verschrikt kijkt. Hij blijkt de gangpadstoel te hebben. De dikke dame heeft de stoelleuning omhoog laten staan en haar lichaam hangt ruimschoots over zijn stoel heen. Hij neemt het sportief op en leunt wat richting het gangpad om lichamelijk contact enigszins te beperken.
Ik heb geen gangpad, alleen een raampje waar ik bijna tegenaan wordt gedrukt. 'Mijn' stoelleuning staat naar beneden, maar haar lichaam is veel te breed en uitgezet voor deze vliegtuigstoel, de kwabben van haar buik hangen zo ongeveer tegen mijn heupen aan. Ook haar benen dijen enorm uit en raken die van mij. Ik kijk wanhopig naar een stewardess die rondloopt. Hoewel ik het genant vond, vroeg ik of er nog elders plek was. De vlucht zat echter helemaal vol vanwege een feestdag. Om een lang verhaal maar kort te maken, ik had nauwelijks ruimte om te ademen en de 2,5 uur leek wel 5 uur te duren. Ik was blij dat ik weer kon bewegen toen ik op Schiphol de slurf uitliep.
Je zult wel denken, wat moet ze hier nou mee, behalve haar gal spuwen over mensen die de pech hebben om wat overgewicht mee te torsen, wat hier overigens niet de insteek is. Ik wil afsluiten met een vraag. Is er ergens bepaald dat vliegtuigmaatschappijen mensen mogen weigeren of verplichten om twee stoelen af te nemen? Dit gaat zo overduidelijk ten koste van het reiscomfort van medereizigers dat m.i. een wanprestatie wordt geleverd. Voor hetzelfde geld had er iemand op mijn plek gezeten die er tromboseklachten aan had overgehouden.Ik denk..wees blij dat je maar vanaf Rome bent gevlogen en niet vanaf Amerika!!
zaterdag 16 mei 2009 om 16:30
Heb ik vandaag al verteld over de kindertjes uit Afrika?
M.a.w. ik vind dit een luxeprobleem!
En ik vind 't verhaal lichtelijk dramatisch en beledigend gebracht. Dat met die kwabben enzo had er van mij niet bij gehoeven.
Je had ook gewoon een stelling in kunnen brengen met de vraag of mensen boven een bepaald gewicht twee stoelen af moeten nemen.
Wat niet wegneemt dat ik onmiddelijk geloof dat jij een hele onaangename vlucht hebt gehad en niet comfortabel zat.
M.a.w. ik vind dit een luxeprobleem!
En ik vind 't verhaal lichtelijk dramatisch en beledigend gebracht. Dat met die kwabben enzo had er van mij niet bij gehoeven.
Je had ook gewoon een stelling in kunnen brengen met de vraag of mensen boven een bepaald gewicht twee stoelen af moeten nemen.
Wat niet wegneemt dat ik onmiddelijk geloof dat jij een hele onaangename vlucht hebt gehad en niet comfortabel zat.
zaterdag 16 mei 2009 om 16:33
Ik krijg een beetje een flashback, is hier niet pas geleden een (lang) topic over geweest?
Persoonlijk vind ik ook dat je verhaal vrij beledigend overkomt door de (overbodige) details w.b.t kwabben en brownies.
Ik vind overigens wel dat iemand die twee stoelen in beslag neemt, er ook twee moet betalen.
Persoonlijk vind ik ook dat je verhaal vrij beledigend overkomt door de (overbodige) details w.b.t kwabben en brownies.
Ik vind overigens wel dat iemand die twee stoelen in beslag neemt, er ook twee moet betalen.
The time is now
zaterdag 16 mei 2009 om 16:34
Nou ik vind het verhaal wel goed geschreven. En waarom altijd dat voorzichtig omschrijven als het om de dikke medemens gaat. Ze had toch kwabben, dat is gewoon een feit, niks beledigends aan. En nu niet aankomen met het verhaal dat ze misschien wel een ziekte heeft ofzo, want de meeste dikke mensen hebben die kilo's er zelf aangegeten.
Cum non tum age
zaterdag 16 mei 2009 om 16:52
Hoezo beledigend? Ik zat vorige week 10 uur langs naast een ieniemienie Chineesachtige man die ook vond dat de helft van mijn stoel voor hem was. Ik heb veel beledigender dingen gedacht en gezegd...ondanks dat ie geen kwabben had dus.
Dat mevrouw overgewicht heeft is toch gewoon een feit, dat haar vet over de stoelleuning bulkt ook. Net als dat ze een brownie snel naar binnen werkt. Dat geeft alleen maar aan dat haar er niet zo veel aan gelegen is om de situatie te verbeteren.
De meeste dikkerts eten gewoon te veel en bewegen te weinig, er zijn er maar heel weinig die dik zijn door een of andere aandoening. Een vriendin van mij heeft jarenlang prednison gebuikt en werd daar ook heel dik van, maar dat is een heel andere dikheid dan dat vetzucht veroorzaakt. Zij was niet zacht en kwabbig, maar kogelrond met ook veel spanning op haar huid.
En ook voor mensen met schildklierproblemen geldt dat er vaak meer lichamelijke kenmerken zijn dan alleen een heel dik lijf.
Maar het is natuurlijk wel heel rot als je zo dik bent, of het nou door het eten komt of niet. Het is voor overeters ook lastig om hun leven aan te passen.
Dat mevrouw overgewicht heeft is toch gewoon een feit, dat haar vet over de stoelleuning bulkt ook. Net als dat ze een brownie snel naar binnen werkt. Dat geeft alleen maar aan dat haar er niet zo veel aan gelegen is om de situatie te verbeteren.
De meeste dikkerts eten gewoon te veel en bewegen te weinig, er zijn er maar heel weinig die dik zijn door een of andere aandoening. Een vriendin van mij heeft jarenlang prednison gebuikt en werd daar ook heel dik van, maar dat is een heel andere dikheid dan dat vetzucht veroorzaakt. Zij was niet zacht en kwabbig, maar kogelrond met ook veel spanning op haar huid.
En ook voor mensen met schildklierproblemen geldt dat er vaak meer lichamelijke kenmerken zijn dan alleen een heel dik lijf.
Maar het is natuurlijk wel heel rot als je zo dik bent, of het nou door het eten komt of niet. Het is voor overeters ook lastig om hun leven aan te passen.
zaterdag 16 mei 2009 om 16:57
quote:Banba schreef op 16 mei 2009 @ 16:33:
Ik krijg een beetje een flashback, is hier niet pas geleden een (lang) topic over geweest?
Persoonlijk vind ik ook dat je verhaal vrij beledigend overkomt door de (overbodige) details w.b.t kwabben en brownies.
Ik vind overigens wel dat iemand die twee stoelen in beslag neemt, er ook twee moet betalen.Dat van die brownies is zeker wel relevant in dit opzicht, want dan kun je er vanuit gaan dat deze dikkerd niet om medische redenen te dik was maar 't er gewoon zelf had aangevreten.
Ik krijg een beetje een flashback, is hier niet pas geleden een (lang) topic over geweest?
Persoonlijk vind ik ook dat je verhaal vrij beledigend overkomt door de (overbodige) details w.b.t kwabben en brownies.
Ik vind overigens wel dat iemand die twee stoelen in beslag neemt, er ook twee moet betalen.Dat van die brownies is zeker wel relevant in dit opzicht, want dan kun je er vanuit gaan dat deze dikkerd niet om medische redenen te dik was maar 't er gewoon zelf had aangevreten.
zaterdag 16 mei 2009 om 17:02
quote:elninjoo schreef op 16 mei 2009 @ 16:57:
[...]
Dat van die brownies is zeker wel relevant in dit opzicht, want dan kun je er vanuit gaan dat deze dikkerd niet om medische redenen te dik was maar 't er gewoon zelf had aangevreten.En als ze het er zelf 'aangevreten' heeft, waarom is dat dan relevant in dit geval?
[...]
Dat van die brownies is zeker wel relevant in dit opzicht, want dan kun je er vanuit gaan dat deze dikkerd niet om medische redenen te dik was maar 't er gewoon zelf had aangevreten.En als ze het er zelf 'aangevreten' heeft, waarom is dat dan relevant in dit geval?
The time is now
zaterdag 16 mei 2009 om 17:08
zaterdag 16 mei 2009 om 17:09
quote:Banba schreef op 16 mei 2009 @ 17:02:
[...]
En als ze het er zelf 'aangevreten' heeft, waarom is dat dan relevant in dit geval?
Persoonlijk zou ik me niet ergeren aan iemand die dik is door de Prednison (kan er niks aan doen, is al erg genoeg dat die persoon ziek is, dat doet dus een beroep op mijn empathie).
Iemand die het er zelf aan gegeten heeft, kan er wel degelijk iets aan doen en door zijn/haar toedoen moet ik zwaar oncomfortabel een vlucht doorstaan. Bovendien, en nu trek ik het heel ver door, kan het zelfs zijn dat ik door die persoon minder snel het vliegtuig uit kan komen indien dit noodzakelijk zou blijken.
[...]
En als ze het er zelf 'aangevreten' heeft, waarom is dat dan relevant in dit geval?
Persoonlijk zou ik me niet ergeren aan iemand die dik is door de Prednison (kan er niks aan doen, is al erg genoeg dat die persoon ziek is, dat doet dus een beroep op mijn empathie).
Iemand die het er zelf aan gegeten heeft, kan er wel degelijk iets aan doen en door zijn/haar toedoen moet ik zwaar oncomfortabel een vlucht doorstaan. Bovendien, en nu trek ik het heel ver door, kan het zelfs zijn dat ik door die persoon minder snel het vliegtuig uit kan komen indien dit noodzakelijk zou blijken.
Cum non tum age
zaterdag 16 mei 2009 om 17:13
Maakt het wat uit of de mevrouw in kwestie overmatig overgewicht heeft omdat ze een ziekte heeft of omdat ze het er zelf heeft aan gegeten? Het feit blijft dat in dit geval deze passagier met overgewicht minstens twee stoelen nodig zou hebben om zelf een beetje comfortabel te kunnen zitten, en daarbij twee andere passagiers heeft belast met haar omvang. Ik heb zelf ook overgewicht maar ik vind niet dat ik iemand anders daar letterlijk mee in de weg mag gaan zitten. Als ik ooit (wat niet zal gebeuren hoewel zeg nooit nooit) niet meer in een vliegtuigstoel zou passen, dan zou ik voor twee stoelen gaan betalen.
zaterdag 16 mei 2009 om 17:20
Nee Diem, maar dan zit je wel gewoon geheel op je eigen stoel. Je betaalt dus voor de stoel, niet voor de sfeer. Ik vind krijsende baby's ook niet leuk naast me (of ook maar in de buurt), maar ja, dat komt voor.
Noa, waar moet je zoiemand plaatsen? Bij het raam? En vooral niet bij de nooduitgang? Of in het midden van 3 stoelen? (er vanuit gaande dat dit een klein toestel is)
Noa, waar moet je zoiemand plaatsen? Bij het raam? En vooral niet bij de nooduitgang? Of in het midden van 3 stoelen? (er vanuit gaande dat dit een klein toestel is)
