Overig
alle pijlers
Klem in het vliegtuig
zaterdag 16 mei 2009 om 16:13
Het vliegveld van Rome, 5 uur 's middags. Ik zit inmiddels op een raamplaats in het vliegtuig dat zo direct naar Amsterdam zal vertrekken. Langzaam druppelt het vliegtuig steeds verder vol; het lijkt een drukke vlucht te worden.
Mijn oog valt op een vrouw die opvalt door haar enorme omvang. Ik schat haar gewicht ergens tussen de 140 en 160 kilo. Daarbij heeft ze haar figuur niet mee en kleedt ze zich nou ook niet echt goed; ik zie overal vlees en vet uitsteken.
Met moeite wurmt ze zich door het krappe gangpad heen. Ik zie hoe ze steeds dichterbij komt en mijn kant op kijkt. 'Oh nee' denk ik. 'Laat haar alsjeblieft doorlopen'. Ik heb niets tegen mensen met wat overtollig lichaamsgewicht, maar ik zag dat dit gewoon niet ging passen.
Het is kennelijk mijn dag niet. Ze bergt kreunend haar handbagage op en maakt aanstalten om naast mij te gaan zitten. Ik knik schuchter goedendag maar ze reageert niet. Ze is bezig met iets anders, namelijk het omhoogzetten van de stoelleuning tussen de middenstoel en de gangpadstoel. Hierdoor kan ze zich met enige moeite naar binnen wurmen. Zodra ze zit, pakt ze uit een klein tasje dat ze op haar schoot houdt een chocolade brownie die ze in recordtijd opeet.
Ik zie een zakenreiziger aan komen lopen, die wat verschrikt kijkt. Hij blijkt de gangpadstoel te hebben. De dikke dame heeft de stoelleuning omhoog laten staan en haar lichaam hangt ruimschoots over zijn stoel heen. Hij neemt het sportief op en leunt wat richting het gangpad om lichamelijk contact enigszins te beperken.
Ik heb geen gangpad, alleen een raampje waar ik bijna tegenaan wordt gedrukt. 'Mijn' stoelleuning staat naar beneden, maar haar lichaam is veel te breed en uitgezet voor deze vliegtuigstoel, de kwabben van haar buik hangen zo ongeveer tegen mijn heupen aan. Ook haar benen dijen enorm uit en raken die van mij. Ik kijk wanhopig naar een stewardess die rondloopt. Hoewel ik het genant vond, vroeg ik of er nog elders plek was. De vlucht zat echter helemaal vol vanwege een feestdag. Om een lang verhaal maar kort te maken, ik had nauwelijks ruimte om te ademen en de 2,5 uur leek wel 5 uur te duren. Ik was blij dat ik weer kon bewegen toen ik op Schiphol de slurf uitliep.
Je zult wel denken, wat moet ze hier nou mee, behalve haar gal spuwen over mensen die de pech hebben om wat overgewicht mee te torsen, wat hier overigens niet de insteek is. Ik wil afsluiten met een vraag. Is er ergens bepaald dat vliegtuigmaatschappijen mensen mogen weigeren of verplichten om twee stoelen af te nemen? Dit gaat zo overduidelijk ten koste van het reiscomfort van medereizigers dat m.i. een wanprestatie wordt geleverd. Voor hetzelfde geld had er iemand op mijn plek gezeten die er tromboseklachten aan had overgehouden.
Mijn oog valt op een vrouw die opvalt door haar enorme omvang. Ik schat haar gewicht ergens tussen de 140 en 160 kilo. Daarbij heeft ze haar figuur niet mee en kleedt ze zich nou ook niet echt goed; ik zie overal vlees en vet uitsteken.
Met moeite wurmt ze zich door het krappe gangpad heen. Ik zie hoe ze steeds dichterbij komt en mijn kant op kijkt. 'Oh nee' denk ik. 'Laat haar alsjeblieft doorlopen'. Ik heb niets tegen mensen met wat overtollig lichaamsgewicht, maar ik zag dat dit gewoon niet ging passen.
Het is kennelijk mijn dag niet. Ze bergt kreunend haar handbagage op en maakt aanstalten om naast mij te gaan zitten. Ik knik schuchter goedendag maar ze reageert niet. Ze is bezig met iets anders, namelijk het omhoogzetten van de stoelleuning tussen de middenstoel en de gangpadstoel. Hierdoor kan ze zich met enige moeite naar binnen wurmen. Zodra ze zit, pakt ze uit een klein tasje dat ze op haar schoot houdt een chocolade brownie die ze in recordtijd opeet.
Ik zie een zakenreiziger aan komen lopen, die wat verschrikt kijkt. Hij blijkt de gangpadstoel te hebben. De dikke dame heeft de stoelleuning omhoog laten staan en haar lichaam hangt ruimschoots over zijn stoel heen. Hij neemt het sportief op en leunt wat richting het gangpad om lichamelijk contact enigszins te beperken.
Ik heb geen gangpad, alleen een raampje waar ik bijna tegenaan wordt gedrukt. 'Mijn' stoelleuning staat naar beneden, maar haar lichaam is veel te breed en uitgezet voor deze vliegtuigstoel, de kwabben van haar buik hangen zo ongeveer tegen mijn heupen aan. Ook haar benen dijen enorm uit en raken die van mij. Ik kijk wanhopig naar een stewardess die rondloopt. Hoewel ik het genant vond, vroeg ik of er nog elders plek was. De vlucht zat echter helemaal vol vanwege een feestdag. Om een lang verhaal maar kort te maken, ik had nauwelijks ruimte om te ademen en de 2,5 uur leek wel 5 uur te duren. Ik was blij dat ik weer kon bewegen toen ik op Schiphol de slurf uitliep.
Je zult wel denken, wat moet ze hier nou mee, behalve haar gal spuwen over mensen die de pech hebben om wat overgewicht mee te torsen, wat hier overigens niet de insteek is. Ik wil afsluiten met een vraag. Is er ergens bepaald dat vliegtuigmaatschappijen mensen mogen weigeren of verplichten om twee stoelen af te nemen? Dit gaat zo overduidelijk ten koste van het reiscomfort van medereizigers dat m.i. een wanprestatie wordt geleverd. Voor hetzelfde geld had er iemand op mijn plek gezeten die er tromboseklachten aan had overgehouden.
zaterdag 16 mei 2009 om 19:09
quote:Digitalis schreef op 16 mei 2009 @ 19:03:
Hey Roosvrouw, verander hart eens in heart in je motto
Ouch, ehm ja, zo terug.
quote:Intercontinentaal maakt het me trouwens niet uit, want dan ben ik in diepe coma Mij dus wel! Slaap is altijd wel mijn plan, maar no way dat ik in slaap raak als ik mijn stoel moet delen. En de enige manier waarop ik tijdens zo'n lange vlucht wakker wil blijven en eventueel zelfs even het stoel delen tijdelijk wil tolereren is met een lekkere man. Moet het ook nog eens mijn man zijn.
Hey Roosvrouw, verander hart eens in heart in je motto
Ouch, ehm ja, zo terug.
quote:Intercontinentaal maakt het me trouwens niet uit, want dan ben ik in diepe coma Mij dus wel! Slaap is altijd wel mijn plan, maar no way dat ik in slaap raak als ik mijn stoel moet delen. En de enige manier waarop ik tijdens zo'n lange vlucht wakker wil blijven en eventueel zelfs even het stoel delen tijdelijk wil tolereren is met een lekkere man. Moet het ook nog eens mijn man zijn.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 16 mei 2009 om 19:12
quote:quadesh schreef op 16 mei 2009 @ 19:08:
Ik ben dan ook zeer zeker voor de "vet tax" alhoewel het een chamantere naam kan krijgen.Customers of size...... nog wattus (argh, dat geheugen....) noemt bijv. Southwest Airlines hun beleid op dit gebied, die hiervoor dus inderdaad stellen dat je voor een 2e stoel 'mag' betalen.
Ik ben dan ook zeer zeker voor de "vet tax" alhoewel het een chamantere naam kan krijgen.Customers of size...... nog wattus (argh, dat geheugen....) noemt bijv. Southwest Airlines hun beleid op dit gebied, die hiervoor dus inderdaad stellen dat je voor een 2e stoel 'mag' betalen.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 16 mei 2009 om 19:14
Oja, nachtmerrie? Ach ja. Ik denk dan in zo n situatie: okee, dat wordt even 9 uur afzien. Was ik toch al min of meer op voorbereid. 9 Uur op een mensenleven.... Waddeffer.
Misschien scheelt het dat ik jarenlang met kleine kinderen de oceaan ben overgestoken, dat voelt voor de andere passagiers een beetje hetzelfde als een oversized mens naast je. Ik zie ze nóg kijken van: Oh nee he, als ze maar niet naast ons komen zitten!
Ik ben daar dus in die zin stoicijns in, dat ik enerzijds begrijp hoe vervelend het is die "overlast" op te leveren voor de andere reizigers, en anderzijds heel goed heb geleerd om mijn verstand op nul te zetten tijdens een reis omdat je er zelf ook last van hebt.
Op een gegeven moment ben je er gewoon en stap je weer uit.
Vlgende probleem.
Was getekend,
Nijnarella,
Stoicijn pur sang
Misschien scheelt het dat ik jarenlang met kleine kinderen de oceaan ben overgestoken, dat voelt voor de andere passagiers een beetje hetzelfde als een oversized mens naast je. Ik zie ze nóg kijken van: Oh nee he, als ze maar niet naast ons komen zitten!
Ik ben daar dus in die zin stoicijns in, dat ik enerzijds begrijp hoe vervelend het is die "overlast" op te leveren voor de andere reizigers, en anderzijds heel goed heb geleerd om mijn verstand op nul te zetten tijdens een reis omdat je er zelf ook last van hebt.
Op een gegeven moment ben je er gewoon en stap je weer uit.
Vlgende probleem.
Was getekend,
Nijnarella,
Stoicijn pur sang
zaterdag 16 mei 2009 om 19:15
Ow Roosvrouw maar ik weet niks van kussentjes en slings in vliegtuigen. Niemand die ook maar mij een vraag gesteld heeft
Ik lig echt in coma tijdens lange vluchten. Niet van mezelf, maar van de pilletjes. Dus dan kan ik het iets beter hebben (en neig ik ook niet naar sigaretten roken op de plee, hehe).
Het is lullig, maar ik vind echt dat je moet betalen voor een tweede stoel. Het is duurder ja, maar het is voor iedereen beter. Iemand die speciaal vervoer nodig heeft moet ook extra betalen. Da's soms ook zuur, maar dat accepteert men weer wel.
Ik lig echt in coma tijdens lange vluchten. Niet van mezelf, maar van de pilletjes. Dus dan kan ik het iets beter hebben (en neig ik ook niet naar sigaretten roken op de plee, hehe).
Het is lullig, maar ik vind echt dat je moet betalen voor een tweede stoel. Het is duurder ja, maar het is voor iedereen beter. Iemand die speciaal vervoer nodig heeft moet ook extra betalen. Da's soms ook zuur, maar dat accepteert men weer wel.
zaterdag 16 mei 2009 om 19:18
quote:Nijntje schreef op 16 mei 2009 @ 19:14:
Oja, nachtmerrie? Ach ja. Ik denk dan in zo n situatie: okee, dat wordt even 9 uur afzien. Was ik toch al min of meer op voorbereid. 9 Uur op een mensenleven.... Waddeffer.
Misschien scheelt het dat ik jarenlang met kleine kinderen de oceaan ben overgestoken, dat voelt voor de andere passagiers een beetje hetzelfde als een oversized mens naast je. Ik zie ze nóg kijken van: Oh nee he, als ze maar niet naast ons komen zitten!
Ik ben daar dus in die zin stoicijns in, dat ik enerzijds begrijp hoe vervelend het is die "overlast" op te leveren voor de andere reizigers, en anderzijds heel goed heb geleerd om mijn verstand op nul te zetten tijdens een reis omdat je er zelf ook last van hebt.
Op een gegeven moment ben je er gewoon en stap je weer uit.
Vlgende probleem.
Was getekend,
Nijnarella,
Stoicijn pur sangDan wil jij vast je stoel wel met me ruilen als ik naast een corpulent persoon in het vliegtuig zit en jij niet.
Oja, nachtmerrie? Ach ja. Ik denk dan in zo n situatie: okee, dat wordt even 9 uur afzien. Was ik toch al min of meer op voorbereid. 9 Uur op een mensenleven.... Waddeffer.
Misschien scheelt het dat ik jarenlang met kleine kinderen de oceaan ben overgestoken, dat voelt voor de andere passagiers een beetje hetzelfde als een oversized mens naast je. Ik zie ze nóg kijken van: Oh nee he, als ze maar niet naast ons komen zitten!
Ik ben daar dus in die zin stoicijns in, dat ik enerzijds begrijp hoe vervelend het is die "overlast" op te leveren voor de andere reizigers, en anderzijds heel goed heb geleerd om mijn verstand op nul te zetten tijdens een reis omdat je er zelf ook last van hebt.
Op een gegeven moment ben je er gewoon en stap je weer uit.
Vlgende probleem.
Was getekend,
Nijnarella,
Stoicijn pur sangDan wil jij vast je stoel wel met me ruilen als ik naast een corpulent persoon in het vliegtuig zit en jij niet.
Cum non tum age
zaterdag 16 mei 2009 om 19:23
Er zijn een paar redenen voor mij om altijd het gangpad te verkiezen.
1.Benen streken is onmogelijk voor mij in economy class.
2.Moet altijd iemand storen als ik naar het toilet moet.
3.Meer verkrampt zitten door een vrij breed persoon.
Zoals Nijn al schrijft mag je blij zijn dat je niet Intercontinentaal vliegt want dan ben je pas echt de klos. Het is mij gelukkig nog nooit overkomen maar dat ga ik zeker afkloppen.
En mocht het mij gebeuren dan ga ik zeker een klacht bij de maatschappij indienen als ik geen andere plaats kan krijgen.
Mensen die uren in de wind stinken aangezien zij zich niet hebben gewassen of oude stink kleren aan hebben staan bij mij ook op de irritatie lijst.
Schreeuwende kinderen heb ik geen last van, die mogen zelfs nog naast mij zitten. Heb namelijk al jaren een hoofdtelefoon met geluid onderdrukking.
1.Benen streken is onmogelijk voor mij in economy class.
2.Moet altijd iemand storen als ik naar het toilet moet.
3.Meer verkrampt zitten door een vrij breed persoon.
Zoals Nijn al schrijft mag je blij zijn dat je niet Intercontinentaal vliegt want dan ben je pas echt de klos. Het is mij gelukkig nog nooit overkomen maar dat ga ik zeker afkloppen.
En mocht het mij gebeuren dan ga ik zeker een klacht bij de maatschappij indienen als ik geen andere plaats kan krijgen.
Mensen die uren in de wind stinken aangezien zij zich niet hebben gewassen of oude stink kleren aan hebben staan bij mij ook op de irritatie lijst.
Schreeuwende kinderen heb ik geen last van, die mogen zelfs nog naast mij zitten. Heb namelijk al jaren een hoofdtelefoon met geluid onderdrukking.
zaterdag 16 mei 2009 om 19:28
tuurlijk is het niet prettig om de helft van je stoel kwijt te zijn, maar moet er echt op deze manier over geschreven worden zoals in de OP? Denk dat de meeste dikke mensen zich net zo opgelaten voelen dat ze meer ruimte innemen dan een slank persoon, ik iig wel.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 16 mei 2009 om 19:28
quote:roosvrouw schreef op 16 mei 2009 @ 19:12:
Customers of size...... nog wattus (argh, dat geheugen....) noemt bijv. Southwest Airlines hun beleid op dit gebied, die hiervoor dus inderdaad stellen dat je voor een 2e stoel 'mag' betalen.Het klopt inderdaad dat customer service in de VS een stuk hoger ligt als in een Nederland. Echter weet niet hoe het zit met een Delta, Continental en/of AA.
Customers of size...... nog wattus (argh, dat geheugen....) noemt bijv. Southwest Airlines hun beleid op dit gebied, die hiervoor dus inderdaad stellen dat je voor een 2e stoel 'mag' betalen.Het klopt inderdaad dat customer service in de VS een stuk hoger ligt als in een Nederland. Echter weet niet hoe het zit met een Delta, Continental en/of AA.
zaterdag 16 mei 2009 om 19:30
quote:noa schreef op 16 mei 2009 @ 19:18:
[...]
Dan wil jij vast je stoel wel met me ruilen als ik naast een corpulent persoon in het vliegtuig zit en jij niet.
Haha, leuk geprobeerd.
Nee, dan denk ik, de fractie van een seconde dat ik me daarmee bezig hou: Goh, die Noa heeft wel pech zeg, voor de komende 9 uur van haar leven. En duik ik weer breeduit in mijn inflight magazine.
[...]
Dan wil jij vast je stoel wel met me ruilen als ik naast een corpulent persoon in het vliegtuig zit en jij niet.
Haha, leuk geprobeerd.
Nee, dan denk ik, de fractie van een seconde dat ik me daarmee bezig hou: Goh, die Noa heeft wel pech zeg, voor de komende 9 uur van haar leven. En duik ik weer breeduit in mijn inflight magazine.
zaterdag 16 mei 2009 om 19:32
quote:Nijntje schreef op 16 mei 2009 @ 19:30:
[...]
Haha, leuk geprobeerd.
Nee, dan denk ik, de fractie van een seconde dat ik me daarmee bezig hou: Goh, die Noa heeft wel pech zeg, voor de komende 9 uur van haar leven. En duik ik weer breeduit in mijn inflight magazine.Jaja en ondertussen weer een nieuwe blessing aan het counten he (dat je een fijne stoel hebt).
[...]
Haha, leuk geprobeerd.
Nee, dan denk ik, de fractie van een seconde dat ik me daarmee bezig hou: Goh, die Noa heeft wel pech zeg, voor de komende 9 uur van haar leven. En duik ik weer breeduit in mijn inflight magazine.Jaja en ondertussen weer een nieuwe blessing aan het counten he (dat je een fijne stoel hebt).
Cum non tum age
zaterdag 16 mei 2009 om 19:32
zaterdag 16 mei 2009 om 19:34
zaterdag 16 mei 2009 om 19:35
quote:Digitalis schreef op 16 mei 2009 @ 19:15:
Ow Roosvrouw maar ik weet niks van kussentjes en slings in vliegtuigen. Niemand die ook maar mij een vraag gesteld heeft
Sorry, was ik onduidelijk? My bad. Sling is medisch, niet iets dat je in het vliegtuig kunt krijgen. Kussens zie ik ook eigenlijk nooit meer op die korte vluchten, bovendien zijn dat toch vodjes. Ik heb zelf altijd een kussentje bij met (stof). Sling is een modernere en comfortabelere versie van een mitella. Kun je hier in NL ook zo kopen.
quote:Ik lig echt in coma tijdens lange vluchten. Niet van mezelf, maar van de pilletjes. Dus dan kan ik het iets beter hebben (en neig ik ook niet naar sigaretten roken op de plee, hehe).
Heerlijk! Zowel dat coma als dat niet roken op de plee. Pillen hebben bij mij geen coma tot resultaat, dus daar maak je me zo weer dwars doorheen wakker. Wel handig overigens in geval van nood.
quote:Het is lullig, maar ik vind echt dat je moet betalen voor een tweede stoel. Het is duurder ja, maar het is voor iedereen beter. Iemand die speciaal vervoer nodig heeft moet ook extra betalen. Da's soms ook zuur, maar dat accepteert men weer wel.
Mee eens, maar dat had ik geloof ik al gezegd.
Nijn; inderdaad; nachtmerrie. Ik kan goed stoïcijns zijn waar het bijv. een 9-urige vlucht betreft met een onbedaarlijk huilende baby. Niet leuk, kan tot frustrerend toe zijn, maar so be it. Maar iemand die in mijn stoel plaats neemt? No way dat ik daar stoïcijns in ben, noch kan zijn. Nu heb ik een extra reden om dit soort (vermijdbare!) situaties niet te kunnen noch willen velen, maar net als sommige anderen op dit topic ben ook ik niet het type dat erg vrolijk wordt van verplicht lichaamscontact voor de komende uren.
Ow Roosvrouw maar ik weet niks van kussentjes en slings in vliegtuigen. Niemand die ook maar mij een vraag gesteld heeft
Sorry, was ik onduidelijk? My bad. Sling is medisch, niet iets dat je in het vliegtuig kunt krijgen. Kussens zie ik ook eigenlijk nooit meer op die korte vluchten, bovendien zijn dat toch vodjes. Ik heb zelf altijd een kussentje bij met (stof). Sling is een modernere en comfortabelere versie van een mitella. Kun je hier in NL ook zo kopen.
quote:Ik lig echt in coma tijdens lange vluchten. Niet van mezelf, maar van de pilletjes. Dus dan kan ik het iets beter hebben (en neig ik ook niet naar sigaretten roken op de plee, hehe).
Heerlijk! Zowel dat coma als dat niet roken op de plee. Pillen hebben bij mij geen coma tot resultaat, dus daar maak je me zo weer dwars doorheen wakker. Wel handig overigens in geval van nood.
quote:Het is lullig, maar ik vind echt dat je moet betalen voor een tweede stoel. Het is duurder ja, maar het is voor iedereen beter. Iemand die speciaal vervoer nodig heeft moet ook extra betalen. Da's soms ook zuur, maar dat accepteert men weer wel.
Mee eens, maar dat had ik geloof ik al gezegd.
Nijn; inderdaad; nachtmerrie. Ik kan goed stoïcijns zijn waar het bijv. een 9-urige vlucht betreft met een onbedaarlijk huilende baby. Niet leuk, kan tot frustrerend toe zijn, maar so be it. Maar iemand die in mijn stoel plaats neemt? No way dat ik daar stoïcijns in ben, noch kan zijn. Nu heb ik een extra reden om dit soort (vermijdbare!) situaties niet te kunnen noch willen velen, maar net als sommige anderen op dit topic ben ook ik niet het type dat erg vrolijk wordt van verplicht lichaamscontact voor de komende uren.
anoniem_19774 wijzigde dit bericht op 16-05-2009 19:39
Reden: quoten blijkt lastig....
Reden: quoten blijkt lastig....
% gewijzigd
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 16 mei 2009 om 19:36
quote:Qijana schreef op 16 mei 2009 @ 19:29:
Het hele stukje schreeuwt een oordeel uit. Wat een lang verhaal om gewoon te zeggen dat je weinig ruimte had.
Compleet zinloos ook.
Google dan gewoon op ruimere stoelen en airlines..Ja...goed idee! Maar dan niet voor de slanke medemens, want die heeft immers niet een ruimere stoel nodig. Don't get me wrong, ik veroordeel een dikker iemand helemaal niet! Doe je ding, eet zoveel je wil, ik leef mee met degenen die er niets aan kunnen doen. Maar val een ander niet lastig. Doe ik ook niet met mijn zwakten/ziekten.
Het hele stukje schreeuwt een oordeel uit. Wat een lang verhaal om gewoon te zeggen dat je weinig ruimte had.
Compleet zinloos ook.
Google dan gewoon op ruimere stoelen en airlines..Ja...goed idee! Maar dan niet voor de slanke medemens, want die heeft immers niet een ruimere stoel nodig. Don't get me wrong, ik veroordeel een dikker iemand helemaal niet! Doe je ding, eet zoveel je wil, ik leef mee met degenen die er niets aan kunnen doen. Maar val een ander niet lastig. Doe ik ook niet met mijn zwakten/ziekten.
zaterdag 16 mei 2009 om 19:37
Nijntje, je bedoelt het goed maar zo bezien duurt een verkrachting ook niet zo lang....
Ik heb liever geen ongemakken tijdens het vliegen, aangezien ik ook nog kamp met vliegangst (gelukkig sterk verminderd). En nee, daar merkt niemand wat van, voordat dat een argument wordt.
Ik zei al eerder dat ik naast de familie Geilbek zat, en dat duurde ook maar 2,5 uur maar zo erg prettig voelde ik me niet. Die kwamen ook nogal mijn personal space binnen, net als een corpulent iemand die mijn halve stoel inneemt. Bijna niets vind ik zo irritant als dat.
Ik heb liever geen ongemakken tijdens het vliegen, aangezien ik ook nog kamp met vliegangst (gelukkig sterk verminderd). En nee, daar merkt niemand wat van, voordat dat een argument wordt.
Ik zei al eerder dat ik naast de familie Geilbek zat, en dat duurde ook maar 2,5 uur maar zo erg prettig voelde ik me niet. Die kwamen ook nogal mijn personal space binnen, net als een corpulent iemand die mijn halve stoel inneemt. Bijna niets vind ik zo irritant als dat.
zaterdag 16 mei 2009 om 19:38
quote:rosanna08 schreef op 16 mei 2009 @ 19:28:
Denk dat de meeste dikke mensen zich net zo opgelaten voelen dat ze meer ruimte innemen dan een slank persoon, ik iig wel.Als iemand het zelf erkent en zich realiseert dat 'ie overlast veroorzaakt, dan ben ik veel eerder geneigd om te zeggen 'joh, samen maken we er het beste van'. Maar het gaat ook om hoe iemand zich in zo'n situatie opstelt. Tenminste, zo werkt het bij mij.
Denk dat de meeste dikke mensen zich net zo opgelaten voelen dat ze meer ruimte innemen dan een slank persoon, ik iig wel.Als iemand het zelf erkent en zich realiseert dat 'ie overlast veroorzaakt, dan ben ik veel eerder geneigd om te zeggen 'joh, samen maken we er het beste van'. Maar het gaat ook om hoe iemand zich in zo'n situatie opstelt. Tenminste, zo werkt het bij mij.
