Overig
alle pijlers
Mirlo's inloophuis: hangbank voor probleemgevallen
vrijdag 15 augustus 2008 om 13:59
Via dit forum wil ik graag mijn ongenoegen uiten over het feit dat mijn riante woonruimte wordt misbruikt door probleemgevallen. In de loop van de jaren dat ik hier woon, heb ik al meerdere problematisch en aparte gevallen over de vloer gehad.
In 2006 begon het met een Turkse vriend van mijn moeder die altijd beweerde dat het gras in Turkije groener was dan hier. Uitermate vermoeiend soms.
Jaarlijks krijg ik mijn hippie-papa op bezoek, waar ik altijd uitermate van geniet, maar waar ik ook redelijk wereldvreemd van wordt. De discussies over Nietzsche zijn op den duur vermoeiend.
Nu heb ik Yasmijn bij mij in huis wonen. Op zich niks aan de hand, zou je zeggen. Ware het niet dat ik elke dag moet aanhoren welke kwaaltjes ze nu weer heeft (gekneusde ribben, sproeidiarree en andere trauma's). Daarnaast ben ik van alle perikelen in relationele en Ex-relationele sfeer op de hoogte.
Ik weet alle intieme details van de hele vriendenclub. Dit betekent dat ik mij uitermate verantwoordelijk voel voor het welzijn van de vriendenclub. Een last op de schouders van een jonge meid. Tranen heb ik gelaten om de plotselinge en explosieve groei richting de volwassenheid. Als dit het volwassen leven is, wil ik hier niet toe behoren.
Help mij. Geef me tips. Hoe moet ik met deze situatie omgaan?
Veel liefs van een verward meisje.
In 2006 begon het met een Turkse vriend van mijn moeder die altijd beweerde dat het gras in Turkije groener was dan hier. Uitermate vermoeiend soms.
Jaarlijks krijg ik mijn hippie-papa op bezoek, waar ik altijd uitermate van geniet, maar waar ik ook redelijk wereldvreemd van wordt. De discussies over Nietzsche zijn op den duur vermoeiend.
Nu heb ik Yasmijn bij mij in huis wonen. Op zich niks aan de hand, zou je zeggen. Ware het niet dat ik elke dag moet aanhoren welke kwaaltjes ze nu weer heeft (gekneusde ribben, sproeidiarree en andere trauma's). Daarnaast ben ik van alle perikelen in relationele en Ex-relationele sfeer op de hoogte.
Ik weet alle intieme details van de hele vriendenclub. Dit betekent dat ik mij uitermate verantwoordelijk voel voor het welzijn van de vriendenclub. Een last op de schouders van een jonge meid. Tranen heb ik gelaten om de plotselinge en explosieve groei richting de volwassenheid. Als dit het volwassen leven is, wil ik hier niet toe behoren.
Help mij. Geef me tips. Hoe moet ik met deze situatie omgaan?
Veel liefs van een verward meisje.
donderdag 9 oktober 2008 om 20:52
donderdag 9 oktober 2008 om 20:56
Van Brel moeten zo ook afblijven. Dit jaar 30 jaar geleden dat ie stierf...!
Mir, ik wens je heel veel plezier morgen. Ik kan er helaas niet bij zijn, omdat ik tot 17.00 uur aan de bak moet...
Maar ik ben heel blij voor je! Je eerste echte mijlpaal in je nog zo prille leventje!
Het weekend daarop ga ik het goedmaken! Wat vind je erg lekker??
Mir, ik wens je heel veel plezier morgen. Ik kan er helaas niet bij zijn, omdat ik tot 17.00 uur aan de bak moet...
Maar ik ben heel blij voor je! Je eerste echte mijlpaal in je nog zo prille leventje!
Het weekend daarop ga ik het goedmaken! Wat vind je erg lekker??
donderdag 9 oktober 2008 om 22:08
Tissues? Stel je niet aan, joh. Het is het volgende.
Officieel praatje 1, officieel praatje 2, dan het opnoemen van namen (alsof je op een lijn moet staan voor je executie), dan kan je naar voren lopen je propedeuse ophalen (je laatste avondmaal doorgeven), dan moet je tekenen en dan ben je afgeschreven.
Dat is het ongeveer.
Officieel praatje 1, officieel praatje 2, dan het opnoemen van namen (alsof je op een lijn moet staan voor je executie), dan kan je naar voren lopen je propedeuse ophalen (je laatste avondmaal doorgeven), dan moet je tekenen en dan ben je afgeschreven.
Dat is het ongeveer.
donderdag 9 oktober 2008 om 22:45
