Overig
alle pijlers
Rare mensen uit je kindertijd die je altijd zijn bijgebleven
zondag 8 maart 2020 om 15:52
Waar je in je volwassen leven gelukkig je eigen vrienden kunt kiezen en net iets makkelijker mensen kunt vermijden die niet trekt, had je het er als kind maar mee te doen.
Denk aan de rare oude buurvrouw (zielig, want jong weduwe) waar je met je moeder op de koffie ging en die altijd heel hard in je wangetjes kneep omdat ze je zo lief vond, de oom die op verjaardagen altijd steevast een kwade dronk had, of de zonderlinge achterneef die er altijd wel was maar verder nooit een kop open deed.
Stuk voor stuk zijn ze je bijgebleven en denk je er nog weleens aan terug. Met een glimlach, een "weet je nog met tante Mien"....of een ongemakkelijk of boos gevoel.
TO trapt af:
Bij mijn opa en oma kwam er altijd een zgn. ouwe vrijster over de vloer zoals ze dat toen noemden. Geen man, geen kinderen...overgebleven dus en in haar geval een enorm verzuurde, gefrustreerde nare vrouw die 's middags al aan de sherry zat en rookte als een ketter. Daarnaast had ze een enorme bloedhekel aan kinderen en stak dat niet onder stoelen of banken met haar one liner: "kinderen zijn hinderen"
Ik kwam vaak en graag bij opa en oma en zij helaas ook. Altijd als ik binnenkwam en zij zat pontificaal aan de tafel (huis van opa en oma was zo klein dat een bankstel niet paste, je zat altijd aan tafel die in het midden van de kamer stond), voelde ik mij heel ongemakkelijk, vooral als ze mij dan minzaam toeknikte, haar rook uitblies en zei: 'zo...ben jij daar ook weer joh'. Dit deed ze ook bij mijn nichtje en neefje dus geijkte uitspraak als wij bij elkaar zijn in ons volwassen leven.
Daarnaast nog een hele aparte mannelijke kennis van mijn ouders die vaarde en "in elk stadje een ander schatje had". Hij had thuis een gezin en schroomde niet zijn schatjes uit de andere stadjes mee te nemen naar feestjes of verjaardagen. Wat ik dan altijd bizar vond is dat mijn ouders mij instrueerde met: 'denk erom, als ome Jan met een andere vrouw komt straks, dan zeg je niets over tante Riet begrepen'. Als kind vond ik dat al raar (heb ik mijn ouders later ook wel verteld) maar ja je hebt geen keuze.
De kennis in kwestie was altijd wel erg gezellig en aardig en nam altijd mooie cadeaus voor mij mee maar ik kan het ongemakkelijke gevoel als kind mij nog goed voor de geest halen...het klopte natuurlijk voor geen meter.
Denk aan de rare oude buurvrouw (zielig, want jong weduwe) waar je met je moeder op de koffie ging en die altijd heel hard in je wangetjes kneep omdat ze je zo lief vond, de oom die op verjaardagen altijd steevast een kwade dronk had, of de zonderlinge achterneef die er altijd wel was maar verder nooit een kop open deed.
Stuk voor stuk zijn ze je bijgebleven en denk je er nog weleens aan terug. Met een glimlach, een "weet je nog met tante Mien"....of een ongemakkelijk of boos gevoel.
TO trapt af:
Bij mijn opa en oma kwam er altijd een zgn. ouwe vrijster over de vloer zoals ze dat toen noemden. Geen man, geen kinderen...overgebleven dus en in haar geval een enorm verzuurde, gefrustreerde nare vrouw die 's middags al aan de sherry zat en rookte als een ketter. Daarnaast had ze een enorme bloedhekel aan kinderen en stak dat niet onder stoelen of banken met haar one liner: "kinderen zijn hinderen"
Ik kwam vaak en graag bij opa en oma en zij helaas ook. Altijd als ik binnenkwam en zij zat pontificaal aan de tafel (huis van opa en oma was zo klein dat een bankstel niet paste, je zat altijd aan tafel die in het midden van de kamer stond), voelde ik mij heel ongemakkelijk, vooral als ze mij dan minzaam toeknikte, haar rook uitblies en zei: 'zo...ben jij daar ook weer joh'. Dit deed ze ook bij mijn nichtje en neefje dus geijkte uitspraak als wij bij elkaar zijn in ons volwassen leven.
Daarnaast nog een hele aparte mannelijke kennis van mijn ouders die vaarde en "in elk stadje een ander schatje had". Hij had thuis een gezin en schroomde niet zijn schatjes uit de andere stadjes mee te nemen naar feestjes of verjaardagen. Wat ik dan altijd bizar vond is dat mijn ouders mij instrueerde met: 'denk erom, als ome Jan met een andere vrouw komt straks, dan zeg je niets over tante Riet begrepen'. Als kind vond ik dat al raar (heb ik mijn ouders later ook wel verteld) maar ja je hebt geen keuze.
De kennis in kwestie was altijd wel erg gezellig en aardig en nam altijd mooie cadeaus voor mij mee maar ik kan het ongemakkelijke gevoel als kind mij nog goed voor de geest halen...het klopte natuurlijk voor geen meter.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 8 maart 2020 om 16:08
De eeuwig dronken overbuurvrouw van mijn oma. Af en toe kwam ze op bezoek, tankte in recordtempo een fles sherry leeg en dan moest mijn opa haar de trap weer af dragen en naar huis brengen. Eén keer viel buuf midden op straat om en trok opa over zich heen, wat een hele worsteling opleverde voor buuf weer in zoverre overeind was gekomen dat ze haar weg naar de overkant van de straat kon vervolgen. En wij zaten eerste rang, in de erker 
zondag 8 maart 2020 om 16:11
das wel eng Minnie 
schiet mij zo even niemand te binnen, heb een hoop aparte gevallen ontmoet.
altijd als ik na schooltijd bij mijn oma kwam zat er wel is een ver familielid of verre familie vrienden. mijn oma was namelijk erg geliefd en iedereen was dol op haar, zelfs ex vriendinnen van mijn neven waren kind aan huis bij mijn oma
schiet mij zo even niemand te binnen, heb een hoop aparte gevallen ontmoet.
altijd als ik na schooltijd bij mijn oma kwam zat er wel is een ver familielid of verre familie vrienden. mijn oma was namelijk erg geliefd en iedereen was dol op haar, zelfs ex vriendinnen van mijn neven waren kind aan huis bij mijn oma
Relax we're all crazy, it's not a competition
zondag 8 maart 2020 om 16:11
Mijn leraar blokfluit.
Bij ons op de basisschool werd het aangemoedigd dat je op blokfluitfles ging, verderop in de straat. Spotgoedkoop, gesponsord door de gemeente. Dus in grote getale gingen de kindertjes daarheen om blokfluit te leren spelen.
Ik heb geen moment het gevoel gehad dat die leraar plezier had in zijn werk. Of van kinderen hield. Veeel later hoorde pas dat veel muziekleraren eigenlijk liever UM (uitvoerend muzikant) zouden zijn.
Het ergste vond ik dat die man hardop een absentiebriefje van een leerling ging voorlezen, waar de leerling bij was. Het briefje (geschreven door de moeder van het kind) stond vol met taalfouten en die taalfouten benadrukte hij. Ik zat daar te koken en wist niet wat ik moest zeggen. Ik had het voor het meisje, en haar moeder, willen opnemen en roepen: "Dat is gemeen." Maar ik verstijfde alleen maar.
In die tijd bestonden er nog geen trainingen met hoedjes of rots&water.
Bij ons op de basisschool werd het aangemoedigd dat je op blokfluitfles ging, verderop in de straat. Spotgoedkoop, gesponsord door de gemeente. Dus in grote getale gingen de kindertjes daarheen om blokfluit te leren spelen.
Ik heb geen moment het gevoel gehad dat die leraar plezier had in zijn werk. Of van kinderen hield. Veeel later hoorde pas dat veel muziekleraren eigenlijk liever UM (uitvoerend muzikant) zouden zijn.
Het ergste vond ik dat die man hardop een absentiebriefje van een leerling ging voorlezen, waar de leerling bij was. Het briefje (geschreven door de moeder van het kind) stond vol met taalfouten en die taalfouten benadrukte hij. Ik zat daar te koken en wist niet wat ik moest zeggen. Ik had het voor het meisje, en haar moeder, willen opnemen en roepen: "Dat is gemeen." Maar ik verstijfde alleen maar.
In die tijd bestonden er nog geen trainingen met hoedjes of rots&water.
zondag 8 maart 2020 om 16:22
Ik was vroeger bang van de eigenaar van de snackbar. Ik weet niet meer waarom maar ik vond hem eng. Sinds een paar jaar wonen we weer in onze oude wijk en ik snap niet meer waarom ik hem zo eng vond.
Wie me ook is bijgebleven is een vrouw bij ons uit de straat die regelmatig topless in de tuin lag te zonnen. Dan gingen wij met de buurtkinderen stiekem kijken en joelen.
Wie me ook is bijgebleven is een vrouw bij ons uit de straat die regelmatig topless in de tuin lag te zonnen. Dan gingen wij met de buurtkinderen stiekem kijken en joelen.
zondag 8 maart 2020 om 16:26
Op de basisschool zat ik bij een meisje in de klas wiens vader altijd zo gek naar mij zat te glimlachen. Dat meisje zei ook altijd uit zichzelf dat vader mij zooo'n mooi meisje vond. Achteraf gezien vind ik het maar een engerd. Ze hadden thuis ook allemaal porno kanalen zonder beveiliging. Waardoor wij dus al zappend steeds daar terecht kwamen en hele rijen vol seks dvd's (of video's in die tijd) totaal niet subtiel opgeborgen.
zondag 8 maart 2020 om 16:40
Ik kan me dat vervelende gezin met hun veels te dikke verwende kind nog herinneren, mijn familie was altijd aan het afgeven op deze mensen en hun kind, op een dag kreeg ik ruzie met die jongen en toen heb ik even precies datgene herhaald wat mijn familie van ze vond.......ze zijn daarna nooit meer op bezoek geweest 
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
zondag 8 maart 2020 om 16:41
Het eierboertje van het dorp. Echt heel bijzondere mensen, leefden zowat tussen de kippen, verder niet al te sociaal vaardig en vriendelijk. En woonachtig in tja een stal? En vies dat het er was.
En verder wel geld als water, maar uitgeven hoor maar. Een keer naar de kapper gaan of nieuwe kleren kopen zat er niet in. De hele week in de dezelfde vieze oude kleren, en ‘s zondags een beetje opgepoetst naar de kerk.
Het hele gezin was zo. Ik geloof echter dat het met de kinderen naderhand nog wel redelijk goed gekomen is.
En verder wel geld als water, maar uitgeven hoor maar. Een keer naar de kapper gaan of nieuwe kleren kopen zat er niet in. De hele week in de dezelfde vieze oude kleren, en ‘s zondags een beetje opgepoetst naar de kerk.
Het hele gezin was zo. Ik geloof echter dat het met de kinderen naderhand nog wel redelijk goed gekomen is.
Reik niet naar de hemel - maar haal hem naar je toe, Karin Bloemen.
zondag 8 maart 2020 om 16:41
Mijn oude gymleraar. Ik was denk ik 7 of zo. Hele rare man. Niet dat hij aan je zat, maar hij was nooit vrolijk en blafte je af en toe af. Het was ook niet zo dat ik maar een greintje talent had. Dus om te stimuleren om een gouden plak te halen was dat niet.
Was altijd doodsbang voor de man en heel blij toen ik op jazz ballet mocht.
Was altijd doodsbang voor de man en heel blij toen ik op jazz ballet mocht.
zondag 8 maart 2020 om 16:43
Tante C.
De zus van mijn opa, overgeschoten, verzuurd en immer zeer zuinig.
Ze heeft jaren voor haar ouders gezorgd en bij ze gewoond. Woonde voor het eerst alleen na haar pensioen. Mijn overgrootvader werd namelijk net geen 100. Tante hield niet van moderne dingen, reed in 1985 nog op de fiets die zij als jonge vrouw van haar ouders gekregen had. Fiets was nog in prima staat.
Haar zuinigheid was hilarisch. Ze ging een kopje thee maken voor opa, mijn moeder en haarzelf. Ze vulde drie kopjes met koud water, die drie kopjes goot ze daarna leeg in de theepot, vervolgens schonk ze de theepot leeg in de fluitketel. Zo wist ze zeker dat er geen water en geen gas verspild werd.
Wij gingen met mijn moeder wel eens bij 'opa' op bezoek. Tante had speciaal voor die gelegenheid ooit snoepjes voor ons gekocht. Omdat wij de enige kinderen waren die daar wel eens kwamen aten we jaren van dat ene zakje.
Mijn kinderen waren ervan overtuigd dat tante wel een heks moest zijn, want toen ze tegen de honderd liep werd ze steeds magerder en echt eng om te zien. Ze bleef al haar te groot geworden kleren gewoon dragen want nieuwe kopen voor die paar jaar was zonde. Daardoor zag ze er nog enger uit.
De zus van mijn opa, overgeschoten, verzuurd en immer zeer zuinig.
Ze heeft jaren voor haar ouders gezorgd en bij ze gewoond. Woonde voor het eerst alleen na haar pensioen. Mijn overgrootvader werd namelijk net geen 100. Tante hield niet van moderne dingen, reed in 1985 nog op de fiets die zij als jonge vrouw van haar ouders gekregen had. Fiets was nog in prima staat.
Haar zuinigheid was hilarisch. Ze ging een kopje thee maken voor opa, mijn moeder en haarzelf. Ze vulde drie kopjes met koud water, die drie kopjes goot ze daarna leeg in de theepot, vervolgens schonk ze de theepot leeg in de fluitketel. Zo wist ze zeker dat er geen water en geen gas verspild werd.
Wij gingen met mijn moeder wel eens bij 'opa' op bezoek. Tante had speciaal voor die gelegenheid ooit snoepjes voor ons gekocht. Omdat wij de enige kinderen waren die daar wel eens kwamen aten we jaren van dat ene zakje.
Mijn kinderen waren ervan overtuigd dat tante wel een heks moest zijn, want toen ze tegen de honderd liep werd ze steeds magerder en echt eng om te zien. Ze bleef al haar te groot geworden kleren gewoon dragen want nieuwe kopen voor die paar jaar was zonde. Daardoor zag ze er nog enger uit.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 08-03-2020 16:48
0.13% gewijzigd
zondag 8 maart 2020 om 16:54
Twee achterbuurmannen, Peter en Dirk. Wij hadden een boomhut gebouwd en speelden daar soms in. Peter (of Dirk) vond dat niet tof, hij dacht dat het ons erom te doen was om bij hen naar binnen te gluren. De heren, hun huis, hun relatie... We hadden ze tot dan toe nauwelijks opgemerkt en het interesseerde ons geen biet. Tot Dirk (of Peter) hysterisch in zijn tuin stond te schreeuwen: GA DAAR GVD UIT OF IK SCHIET JULLIE ERUIT!!! Gezellig opgroeien in de eighties in Groningen.
zondag 8 maart 2020 om 16:58
Mijn buurvrouw rookte maar het rook ook wel weer lekker ofzo? Combinatie van muf en rooklucht. Als ik die geur nu ergens ruik dan ga ik gelijk terug naar m'n childhood (op een goede manier).
Op de middelbare school liep ik ergens stage en daar werkte mensen die een psychische stoornis hadden of een verslaving. Er was daar een man die verslaafd was geloof ik en zijn vriendin had een chronische ziekte. Weet niet precies meer wat maar hij praatte er weleens over, dat ze bij elkaar bleven ondanks dat de situatie soms slecht was. En dat heeft echt veel indruk op me gemaakt (ik was 13 denk ik?).
Op de middelbare school liep ik ergens stage en daar werkte mensen die een psychische stoornis hadden of een verslaving. Er was daar een man die verslaafd was geloof ik en zijn vriendin had een chronische ziekte. Weet niet precies meer wat maar hij praatte er weleens over, dat ze bij elkaar bleven ondanks dat de situatie soms slecht was. En dat heeft echt veel indruk op me gemaakt (ik was 13 denk ik?).
zondag 8 maart 2020 om 16:58
Toevallig had ik er afgelopen week nog over met mijn moeder. Niet perse raar of eng. Maar wat me altijd is bij gebleven als kind, ik denk dat ik toen een jaar of 7 moest zijn geweest. Woonde naast ons een stel, vrouw overleed aan kanker. Paar dagen later had die man zelfmoord gepleegd, werd ie dood in zijn huis gevonden.
zondag 8 maart 2020 om 17:00
O ja, en de blokfluitleraar, of bij ons had de xylofoon de blokfluit vervangen. Meneer Keverkamp vond het uitermate grappig om kinderen over de knie te leggen. Hij sloeg dan op zijn eigen handen, hihi, haha. Waar hij het meest van genoot was een rijtje kinderen opstellen, ze een voor een te ontbieden en te laten bukken, dan gaf hij een paar klappen. Zachtjes, dat wel, maar mijn hemel, wat een engerd.
zondag 8 maart 2020 om 17:02
Vroeger een vent die altijd stond te schreeuwen naar ons omdat we volgens hem teveel herrie maakten. Was een hele dikke vent die door zijn figuur bijna niet meer kon lopen.
Was een huisvriend van de ouders van een klasgenoot. Later bleek hij die klasgenoot jaren misbruikt te hebben en ook nog een ander meisje uit de buurt. Heeft in de gevangenis gezeten en liep later weer vrolijk in de buurt rond.
En op de middelbare was een gymleraar die altijd de kleedkamers binnenkwam, net op het moment dat de meiden zich om stonden te kleden. Hij stond later ook met een stijve op een klassenfoto. En weer veel jaren later was er een bekende moordenaar van een meisje in het nieuws (en uit dezelfde regio) met dezelfde naam. Dacht even dat hij het was, maar hij bleek het niet te zijn.
Was een huisvriend van de ouders van een klasgenoot. Later bleek hij die klasgenoot jaren misbruikt te hebben en ook nog een ander meisje uit de buurt. Heeft in de gevangenis gezeten en liep later weer vrolijk in de buurt rond.
En op de middelbare was een gymleraar die altijd de kleedkamers binnenkwam, net op het moment dat de meiden zich om stonden te kleden. Hij stond later ook met een stijve op een klassenfoto. En weer veel jaren later was er een bekende moordenaar van een meisje in het nieuws (en uit dezelfde regio) met dezelfde naam. Dacht even dat hij het was, maar hij bleek het niet te zijn.
zondag 8 maart 2020 om 17:05
M’n oom was sociaal erg ongemakkelijk. Gescheiden, zag z’n kinderen nooit meer en was heel vaak bij m’n oma. Had altijd een stoppelbaard en gaf altijd heel hard drie zoenen. Als pubers probeerde we hem altijd te ontwijken. Was altijd erg overheersend in gesprekken en leek nooit plezier te hebben. Als hij ooit eens lachte kwam het er uit als een soort gehinnik. Het potje scrabbel/rummicub nam hij heel serieus. Dus m’n broer, zus en ik werkte altijd samen om hem te laten verliezen. Best sneu eigenlijk. Denk dat hij best eenzaam was. Heb hem sinds m’n oma overleden is eigenlijk nooit meer gezien.
Lach hard, duik diep, kom terug..
zondag 8 maart 2020 om 17:07
Haha doet me denken aan onze gymleraar in groep 5...had gewoon zn pijp in zn mond tijdens de lessen en als niet lukte tijdens gym,gaf jij de rij zo een duw dat we als dominostenen omvielenHecamel schreef: ↑08-03-2020 16:41Mijn oude gymleraar. Ik was denk ik 7 of zo. Hele rare man. Niet dat hij aan je zat, maar hij was nooit vrolijk en blafte je af en toe af. Het was ook niet zo dat ik maar een greintje talent had. Dus om te stimuleren om een gouden plak te halen was dat niet.
Was altijd doodsbang voor de man en heel blij toen ik op jazz ballet mocht.
moet er nu om lachen,toen vond ik m zoooo eng. Ook pakte hij de brandslang als we niet snel genoeg omkleedden..dit alles is echt gebeurd he, nu kan zoiets never nooit voor de klas
zondag 8 maart 2020 om 17:08
Ik had een gierige oudtante daar stond ze echt om bekend. Ook type wangknijpen enz.
Toen ik puber was hadden we een familie reünie. Ik kom uit een grote familie dus de vraag: van wie ben jij er 1? was een veel gestelde vraag. Ook die oudtante vroeg dat. Toen ik de namen van mijn ouders zei kreeg ze een zielige glimlach. Mijn vader is overleden toen ik 3 was en mijn moeder was op dat moment opgenomen in een GGZ instelling. En opeens kreeg ik 10 gulden.
Kort gesprek met zussen en zij hadden 10 gulden gekregen. Navraag gedaan bij onze neef met wie we goed contact hadden maar die had niks gekregen.
Tot op de dag van vandaag hebben mijn zussen en ik het over "ons zieligheidstientje". Zo van: ja onze jeugd was klote maar he we hebben er toch mooi een zieligheidstientje aan overgehouden.
Ze was er ook op de begrafenis van mijn moeder een jaar of 3 later. Toen liet ze eerst mij niet met rust en toen mijn schoonmoeder vond het wel zielig voor mijn schoonmoeder maar was blij dat ze mij iig met rust liet.
Toen ik puber was hadden we een familie reünie. Ik kom uit een grote familie dus de vraag: van wie ben jij er 1? was een veel gestelde vraag. Ook die oudtante vroeg dat. Toen ik de namen van mijn ouders zei kreeg ze een zielige glimlach. Mijn vader is overleden toen ik 3 was en mijn moeder was op dat moment opgenomen in een GGZ instelling. En opeens kreeg ik 10 gulden.
Kort gesprek met zussen en zij hadden 10 gulden gekregen. Navraag gedaan bij onze neef met wie we goed contact hadden maar die had niks gekregen.
Tot op de dag van vandaag hebben mijn zussen en ik het over "ons zieligheidstientje". Zo van: ja onze jeugd was klote maar he we hebben er toch mooi een zieligheidstientje aan overgehouden.
Ze was er ook op de begrafenis van mijn moeder een jaar of 3 later. Toen liet ze eerst mij niet met rust en toen mijn schoonmoeder vond het wel zielig voor mijn schoonmoeder maar was blij dat ze mij iig met rust liet.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 8 maart 2020 om 17:20
Zo iemand kan ik me ook herinneren. Mijn ouders hadden een goede kennis/vriend. Toen ik een jaar of 12 was, mocht ik regelmatig met hem mee, hij moest dan met de auto ergens naartoe (weet bij god niet meer waarom). Om iets op te halen of om bij iemand langs te gaan, geen flauw idee meer. Maar ik mocht dan af en toe mee. Ik weet zelfs nog wat voor auto hij had: een groene Vauxhall Viva. Op zich vond ik dat leuk, het waren leuke ritjes meestal en een (half) dagje weg in de schoolvakantie was best geinig, en ik hield van auto's en autorijden, dus al met al ging ik met plezier mee. Tot op zekere dag. We waren onderweg, en reden naast een vrachtwagen waarvan de luchtleiding even ventileerde met een scherpe uitstoot van lucht (tsssjjjj….). De vriend van mijn ouders keek me even aan en zei olijk: "Hoorde je dat? Die vrachtwagen kwam klaar!"-Darkside- schreef: ↑08-03-2020 16:27Een kennis van vrienden (ik was puber).
Beetje rare, viezige vent. Alleen al dat hij als ruim volwassene met pubers optrok.
Hoorde later dat hij een vriendin aangerand had en nog later is hij veroordeeld wegens ontucht en bezit van kinderporno
Als 12-jarige wist ik niet zo goed wat daarop te zeggen.
Maar oom X (ik noemde hem oom) ging door.
"Ben jij al eens klaargekomen? Weet je hoe dat voelt?"
Ik wist nu helemaal niet meer wat te zeggen en stamelde wat, vuurrood.
"Oom" ging door.
"Joh, daar hoef je je toch niet voor te schamen, dat is heel gewoon hoor, mag je best zeggen."...
Zijn hand lag opeens op mijn knie.
Terugdenkend geloof ik dat ik heb voorgewend dat ik opeens érg moest plassen, en eenmaal terug in de auto dat ik me niet lekker voelde en naar huis wilde. We waren nog maar op een kwartier van huis, dus dat is ook gebeurd.
Ik ben nooit meer met "oom" meegegaan. Ik heb mijn ouders er ook nooit over verteld, en zes jaar later overleed hij, midden 50.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
