Overig
alle pijlers
Schoonzus wil kastje terug..
dinsdag 10 februari 2009 om 10:13
Tja de titel zegt het al..
Mijn schoonzus en haar gezinnetje zijn vorig jaar verhuisd. Ze hebben meteen een berg nieuwe meubels gekocht en er bleef een klein dressoirkastje over dat wij hebben gekregen.
Het was een oud ding, maar wel stijlvol en ik zag er wel een leuk opknapprojectj in. Mijn vriend heeft er nieuwe poten onder gezet en een glasdeurtje hersteld, ik heb het afgeschuurd en opnieuw geschilderd, inmiddels ziet het kastje er weer erg mooi uit. Zo mooi dat het mij al wel was opgevallen dat schoonzus met een licht jaloerse blik naar haar vroegere kastje keek.
Nu belde dus vorige week mijn schoonzus naar mijn vriend.. en tussen neus en lippen door vertelde ze dat ze het kastje graag terug wilde hebben voor op de babykamer. Mijn vriend heeft dit meteen afgekapt en gezegd dat ze het heeft weggegeven. Maar het verhaal van mijn schoonzus is nu dat ze het heeft 'uitgeleend' omdat het tijdelijk niet van pas kwam, en vervolgens kwam er kennelijk ook een verhaal dat het niet voor haar maar voor de baby was... Maar goed mijn vriend hield voet bij stuk en ik dacht dat daarmee de kous wel af was.
Nu belde dus een paar dagen geleden haar man naar mijn mobiel, eerst om vriendelijk bij te kletsen maar vervolgens vroeg hij wanneer hij een afspraak kon maken om het kastje op te halen. Ik: maar dat kastje is toch echt gewoon van ons. Hij: oh, maar volgens (schoonzus) kon ik een afspraak maken om het op te halen. Hij is op zich een goedzak, maar wordt nu dus voor haar karretje gespannen. Ik heb gezegd dat dat niet de afspraak is.
Nu krijgt mijn vriend vanochtend dus een mail van zijn zus, getiteld 'mijn kastje' en een verhaal dat het voor haar emotionele waarde heeft, dat ze het heel graag terugwil en eventueel wel een vergoeding wil betalen voor onze opknapbeurt.
Vraag: wat zouden jullie doen? De lieve vrede bewaren en haar het kastje teruggeven? Of voet bij stuk houden?
Mijn schoonzus en haar gezinnetje zijn vorig jaar verhuisd. Ze hebben meteen een berg nieuwe meubels gekocht en er bleef een klein dressoirkastje over dat wij hebben gekregen.
Het was een oud ding, maar wel stijlvol en ik zag er wel een leuk opknapprojectj in. Mijn vriend heeft er nieuwe poten onder gezet en een glasdeurtje hersteld, ik heb het afgeschuurd en opnieuw geschilderd, inmiddels ziet het kastje er weer erg mooi uit. Zo mooi dat het mij al wel was opgevallen dat schoonzus met een licht jaloerse blik naar haar vroegere kastje keek.
Nu belde dus vorige week mijn schoonzus naar mijn vriend.. en tussen neus en lippen door vertelde ze dat ze het kastje graag terug wilde hebben voor op de babykamer. Mijn vriend heeft dit meteen afgekapt en gezegd dat ze het heeft weggegeven. Maar het verhaal van mijn schoonzus is nu dat ze het heeft 'uitgeleend' omdat het tijdelijk niet van pas kwam, en vervolgens kwam er kennelijk ook een verhaal dat het niet voor haar maar voor de baby was... Maar goed mijn vriend hield voet bij stuk en ik dacht dat daarmee de kous wel af was.
Nu belde dus een paar dagen geleden haar man naar mijn mobiel, eerst om vriendelijk bij te kletsen maar vervolgens vroeg hij wanneer hij een afspraak kon maken om het kastje op te halen. Ik: maar dat kastje is toch echt gewoon van ons. Hij: oh, maar volgens (schoonzus) kon ik een afspraak maken om het op te halen. Hij is op zich een goedzak, maar wordt nu dus voor haar karretje gespannen. Ik heb gezegd dat dat niet de afspraak is.
Nu krijgt mijn vriend vanochtend dus een mail van zijn zus, getiteld 'mijn kastje' en een verhaal dat het voor haar emotionele waarde heeft, dat ze het heel graag terugwil en eventueel wel een vergoeding wil betalen voor onze opknapbeurt.
Vraag: wat zouden jullie doen? De lieve vrede bewaren en haar het kastje teruggeven? Of voet bij stuk houden?
dinsdag 10 februari 2009 om 11:04
quote:MissMara schreef op 10 februari 2009 @ 10:51:
Laura, hebben we het hier over de zwangerosaurus van het hilarische kerstdinerverhaal dat het forum dagen in zijn greep gehouden heeft?!
In dat geval: voet bij stuk houden, deze dame is verminderd toerekeningsvatbaar. Don't feed the trolls!!!
Het gaat inderdaad om dezelfde dame. Zo langzamerhand is ze echt hoogzwanger. Ondanks dat ze m.i. volstrekt onredelijk is, maak ik me dus wel zorgen dat ze zich nu druk maakt hierom.
Verder vind ik vooral dat mijn vriend het maar moet zeggen (het is zijn zus). Maar tegelijkertijd ben ik bang dat het nogal escaleert.
Zij heeft er wel enig talent voor om zelf onredelijk te zijn, maar de ander zich onredelijk te laten voelen. Bijvoorbeeld: het kastje is voor de nieuwe baby. Als ze het zo brengt, is het net alsof we haar ongeboren kind groot onrecht aandoen als we haar niet direct het kastje teruggeven. Dat is nogal wat.
En ik weet ook zeker dat als mijn vriend een keer uit zijn slof schiet, ze hier een enorm drama van maakt waarbij hij de 'bad guy' is. Terwijl ze zelf begonnen is met deze heisa.
Laura, hebben we het hier over de zwangerosaurus van het hilarische kerstdinerverhaal dat het forum dagen in zijn greep gehouden heeft?!
In dat geval: voet bij stuk houden, deze dame is verminderd toerekeningsvatbaar. Don't feed the trolls!!!
Het gaat inderdaad om dezelfde dame. Zo langzamerhand is ze echt hoogzwanger. Ondanks dat ze m.i. volstrekt onredelijk is, maak ik me dus wel zorgen dat ze zich nu druk maakt hierom.
Verder vind ik vooral dat mijn vriend het maar moet zeggen (het is zijn zus). Maar tegelijkertijd ben ik bang dat het nogal escaleert.
Zij heeft er wel enig talent voor om zelf onredelijk te zijn, maar de ander zich onredelijk te laten voelen. Bijvoorbeeld: het kastje is voor de nieuwe baby. Als ze het zo brengt, is het net alsof we haar ongeboren kind groot onrecht aandoen als we haar niet direct het kastje teruggeven. Dat is nogal wat.
En ik weet ook zeker dat als mijn vriend een keer uit zijn slof schiet, ze hier een enorm drama van maakt waarbij hij de 'bad guy' is. Terwijl ze zelf begonnen is met deze heisa.
dinsdag 10 februari 2009 om 11:06
Wat ik het naarste vind is niet dat ze het kastje ineens terug wil, maar dat ze het op een oneerlijke manier probeert te doen.
Ze liegt gewoon over het zogenaamde uitlenen. Als ik iets uitleen waar ik emotionele waarde aan hecht, zorg ik er echt wel voor dat de lenende partij goed begrijpt dat ik het terug wil. Het kulverhaal over 'het is niet voor mij, maar voor de baby' vind ik grenzen aan emotionele chantage. Alsof een baby er uberhaubt notie van heeft op wat voor kastje hij ligt.
Als ik jou was zou ik aanbieden om een ander oud kastje in dezelfde stijl voor haar op te knappen (tegen vergoeding uiteraard). Dan heeft zij de baby een mooi kastje, jij houdt je eigen kastje en hebt toch je goeie wil getoond.
Ze liegt gewoon over het zogenaamde uitlenen. Als ik iets uitleen waar ik emotionele waarde aan hecht, zorg ik er echt wel voor dat de lenende partij goed begrijpt dat ik het terug wil. Het kulverhaal over 'het is niet voor mij, maar voor de baby' vind ik grenzen aan emotionele chantage. Alsof een baby er uberhaubt notie van heeft op wat voor kastje hij ligt.
Als ik jou was zou ik aanbieden om een ander oud kastje in dezelfde stijl voor haar op te knappen (tegen vergoeding uiteraard). Dan heeft zij de baby een mooi kastje, jij houdt je eigen kastje en hebt toch je goeie wil getoond.
The time is now
dinsdag 10 februari 2009 om 11:08
Belachelijk!!
Ik zou het kastje in oude staat proberen te herstellen en voor haar deur dumpen. De relatie met schoonzus zou hoe dan ook wel bekoelen wat mij betreft.
Mmm, als hij hoe dan ook zou bekoelen zou ik hem houden eigenlijk! En wat voor emotionele waarde heeft dat ding nog voor haar als dat kastje er helemaal niet meer uitziet als 'haar' kastje.
Perfectionisme is niet perfect...
dinsdag 10 februari 2009 om 11:08
dinsdag 10 februari 2009 om 11:10
quote:Starshine schreef op 10 februari 2009 @ 10:22:
geef het terug, maar wel nadat je het kastje eerst opnieuw in de verf hebt gezet 'voor de babykamer'. Pols even wat de kleuren van de kamer zijn en doe dan iets totaal anders (bv kamertje pastelroze, kastje gifgroen). Als ze dat raar vindt, doen alsof je het verkeerd begrepen hebt (je begrijpt immers wel vaker iets verkeerd, nl dat je het kastje te leen had )Briljant!!
geef het terug, maar wel nadat je het kastje eerst opnieuw in de verf hebt gezet 'voor de babykamer'. Pols even wat de kleuren van de kamer zijn en doe dan iets totaal anders (bv kamertje pastelroze, kastje gifgroen). Als ze dat raar vindt, doen alsof je het verkeerd begrepen hebt (je begrijpt immers wel vaker iets verkeerd, nl dat je het kastje te leen had )Briljant!!
dinsdag 10 februari 2009 om 11:11
Jaa dit is volgens mij dezelfde schoonzus als van het kerstdiner.. Wat kunnen sommige mensen toch vermoeiend zijn.
Mijn broer en ik hebben diverse meubelen van elkaar in 'bruikleen', maar dit is van tevoren heel duidelijk afgesproken. Zonder afspraak op deze manier gegeven spullen terugclaimen is wel vreemd hoor. Ik zou zelf denk ik idd het kastje precies in de oude staat herstellen en teruggeven. Dan kan je altijd zeggen dat je de zelf gekochte onderdelen ook zelf weer wilt gaan gebruiken. En dat het ding zelf nu mooi een kleurtje kunnen geven. Ik zou het sowieso niet geven in de staat waarin deze nu is, en dan met name door haar hele foute manier van handelen in dit hele gebeuren.
Mijn broer en ik hebben diverse meubelen van elkaar in 'bruikleen', maar dit is van tevoren heel duidelijk afgesproken. Zonder afspraak op deze manier gegeven spullen terugclaimen is wel vreemd hoor. Ik zou zelf denk ik idd het kastje precies in de oude staat herstellen en teruggeven. Dan kan je altijd zeggen dat je de zelf gekochte onderdelen ook zelf weer wilt gaan gebruiken. En dat het ding zelf nu mooi een kleurtje kunnen geven. Ik zou het sowieso niet geven in de staat waarin deze nu is, en dan met name door haar hele foute manier van handelen in dit hele gebeuren.
dinsdag 10 februari 2009 om 11:11
quote:Laura80 schreef op 10 februari 2009 @ 11:04:
[...]
Het gaat inderdaad om dezelfde dame. Zo langzamerhand is ze echt hoogzwanger. Ondanks dat ze m.i. volstrekt onredelijk is, maak ik me dus wel zorgen dat ze zich nu druk maakt hierom.
Verder vind ik vooral dat mijn vriend het maar moet zeggen (het is zijn zus). Maar tegelijkertijd ben ik bang dat het nogal escaleert.
Zij heeft er wel enig talent voor om zelf onredelijk te zijn, maar de ander zich onredelijk te laten voelen. Bijvoorbeeld: het kastje is voor de nieuwe baby. Als ze het zo brengt, is het net alsof we haar ongeboren kind groot onrecht aandoen als we haar niet direct het kastje teruggeven. Dat is nogal wat.
En ik weet ook zeker dat als mijn vriend een keer uit zijn slof schiet, ze hier een enorm drama van maakt waarbij hij de 'bad guy' is. Terwijl ze zelf begonnen is met deze heisa.
Helaas ga je al overstag voor haar schrikbewind. Dat zij het zo doet overkomen alsof jullie haar baby groooooot onrecht aandoen, wil toch niet zeggen dat jij in die waangedachte moet meegaan?
Het lijkt me werkelijk niet zo moeilijk om de bal terug te leggen waar hij hoort en haar te laten inzien dat zij zelf van de pot gerukt is.
[...]
Het gaat inderdaad om dezelfde dame. Zo langzamerhand is ze echt hoogzwanger. Ondanks dat ze m.i. volstrekt onredelijk is, maak ik me dus wel zorgen dat ze zich nu druk maakt hierom.
Verder vind ik vooral dat mijn vriend het maar moet zeggen (het is zijn zus). Maar tegelijkertijd ben ik bang dat het nogal escaleert.
Zij heeft er wel enig talent voor om zelf onredelijk te zijn, maar de ander zich onredelijk te laten voelen. Bijvoorbeeld: het kastje is voor de nieuwe baby. Als ze het zo brengt, is het net alsof we haar ongeboren kind groot onrecht aandoen als we haar niet direct het kastje teruggeven. Dat is nogal wat.
En ik weet ook zeker dat als mijn vriend een keer uit zijn slof schiet, ze hier een enorm drama van maakt waarbij hij de 'bad guy' is. Terwijl ze zelf begonnen is met deze heisa.
Helaas ga je al overstag voor haar schrikbewind. Dat zij het zo doet overkomen alsof jullie haar baby groooooot onrecht aandoen, wil toch niet zeggen dat jij in die waangedachte moet meegaan?
Het lijkt me werkelijk niet zo moeilijk om de bal terug te leggen waar hij hoort en haar te laten inzien dat zij zelf van de pot gerukt is.
dinsdag 10 februari 2009 om 11:13
quote:Flashy schreef op 10 februari 2009 @ 10:24:
Lastig.
Ik zou zelf ook eerst zeggen: houden.
Maar de familierelatie moet wel goed blijven natuurlijk.
Ik heb hier iets gelijkaardigs meegemaakt, weliswaar met m'n schoonbroer, wist echt niet wat te doen en heb toen ook her en der raad gevraagd ... één iemand had het bij het rechte eind: nl.
Wat je ook doet, houden of niet, kwaad zal hij (in jou geval zij) altijd zijn;
En idd ... we spreken al meer dan 15 jaar niet meer met elkaar.....
Ondanks dat IK heb toegegeven!!!
Lastig.
Ik zou zelf ook eerst zeggen: houden.
Maar de familierelatie moet wel goed blijven natuurlijk.
Ik heb hier iets gelijkaardigs meegemaakt, weliswaar met m'n schoonbroer, wist echt niet wat te doen en heb toen ook her en der raad gevraagd ... één iemand had het bij het rechte eind: nl.
Wat je ook doet, houden of niet, kwaad zal hij (in jou geval zij) altijd zijn;
En idd ... we spreken al meer dan 15 jaar niet meer met elkaar.....
Ondanks dat IK heb toegegeven!!!
dinsdag 10 februari 2009 om 11:14
quote:Laura80 schreef op 10 februari 2009 @ 10:13:
Nu krijgt mijn vriend vanochtend dus een mail van zijn zus, getiteld 'mijn kastje' en een verhaal dat het voor haar emotionele waarde heeft, dat ze het heel graag terugwil en eventueel wel een vergoeding wil betalen voor onze opknapbeurt.
Vraag: wat zouden jullie doen? De lieve vrede bewaren en haar het kastje teruggeven? Of voet bij stuk houden?Hoi Schoonzus.
Het is me opgevallen dat je emotionele waarde en emotionele chantage nogal door mekaar haalt, met betrekking tot het kastje. Als het kastje voor jou werkelijk van emotionele waarde was geweest, had je het nooit weggegeven. Mag ik je op www.marktplaats.nl wijzen?
Groetjes, Laura 80 en partner.
Nu krijgt mijn vriend vanochtend dus een mail van zijn zus, getiteld 'mijn kastje' en een verhaal dat het voor haar emotionele waarde heeft, dat ze het heel graag terugwil en eventueel wel een vergoeding wil betalen voor onze opknapbeurt.
Vraag: wat zouden jullie doen? De lieve vrede bewaren en haar het kastje teruggeven? Of voet bij stuk houden?Hoi Schoonzus.
Het is me opgevallen dat je emotionele waarde en emotionele chantage nogal door mekaar haalt, met betrekking tot het kastje. Als het kastje voor jou werkelijk van emotionele waarde was geweest, had je het nooit weggegeven. Mag ik je op www.marktplaats.nl wijzen?
Groetjes, Laura 80 en partner.
dinsdag 10 februari 2009 om 11:14
dinsdag 10 februari 2009 om 11:16
Stuur haar deze link http://images.google.nl/i...s2SeaIF7Xfz ... l%26sa%3DN
en de link van marktplaats .
Wat een darm van een griet zeg .
Heeft ze zélf gezegd dat het kastje niet mee verhuisd hoefde te worden of haar kerel ? Zal je zien dat ze het op hem afschuift ....
en de link van marktplaats .
Wat een darm van een griet zeg .
Heeft ze zélf gezegd dat het kastje niet mee verhuisd hoefde te worden of haar kerel ? Zal je zien dat ze het op hem afschuift ....
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 10 februari 2009 om 11:17
Ik snap niet dat je zoveel energie erin steekt, wat te doen.
Je hebt toch wel andere dingen aan je hoofd?
Geef gewoon dat vervloekte kastje terug ben je van het gezeik af.
Neem geen spullen meer van haar aan, voorkom je ellende.
Straks denk je weer zou ik ook met de ellende zitten als ik het wel had teruggegeven.
Jeetje, ik zou dat kastje echt niet meer willen nu.
Je hebt toch wel andere dingen aan je hoofd?
Geef gewoon dat vervloekte kastje terug ben je van het gezeik af.
Neem geen spullen meer van haar aan, voorkom je ellende.
Straks denk je weer zou ik ook met de ellende zitten als ik het wel had teruggegeven.
Jeetje, ik zou dat kastje echt niet meer willen nu.
dinsdag 10 februari 2009 om 11:19
Ik kan me als hoogzwangere nog wel enigszins verplaatsen in waanideeën over wat de beebie allemaal echt echt echt nodig heeft (veel te dure onzin, of 20 kledingsetjes maat 50/56 ) maar ik ben altijd blij als anderen me tot de orde roepen dat hier mijn hormonen met me aan de haal gaan.
Niet aan toegeven. Echt niet. Feiten noemen: dit kastje stond praktisch bij het grofvuil, wij hebben het gekregen, zelf opgeknapt en zijn er aan gehecht geraakt. Eens gegeven blijft gegeven.
Ofwel ze ziet later in dat ze zich belachelijk gedragen heeft, of niet, en in dat laatste geval is het een bodemloze put waar je zo min mogelijk in moet gooien.
Niet aan toegeven. Echt niet. Feiten noemen: dit kastje stond praktisch bij het grofvuil, wij hebben het gekregen, zelf opgeknapt en zijn er aan gehecht geraakt. Eens gegeven blijft gegeven.
Ofwel ze ziet later in dat ze zich belachelijk gedragen heeft, of niet, en in dat laatste geval is het een bodemloze put waar je zo min mogelijk in moet gooien.
dinsdag 10 februari 2009 om 11:21
quote:Vela schreef op 10 februari 2009 @ 11:17:
Ik snap niet dat je zoveel energie erin steekt, wat te doen.
Je hebt toch wel andere dingen aan je hoofd?
Geef gewoon dat vervloekte kastje terug ben je van het gezeik af.
Neem geen spullen meer van haar aan, voorkom je ellende.
Straks denk je weer zou ik ook met de ellende zitten als ik het wel had teruggegeven.
Jeetje, ik zou dat kastje echt niet meer willen nu.
Het zou voor mij nu een principe kwestie worden, vooral omdat dat mens zo'n verwend stuk vreten is
Ze kreeg het echt niet terug van mij
Ik snap niet dat je zoveel energie erin steekt, wat te doen.
Je hebt toch wel andere dingen aan je hoofd?
Geef gewoon dat vervloekte kastje terug ben je van het gezeik af.
Neem geen spullen meer van haar aan, voorkom je ellende.
Straks denk je weer zou ik ook met de ellende zitten als ik het wel had teruggegeven.
Jeetje, ik zou dat kastje echt niet meer willen nu.
Het zou voor mij nu een principe kwestie worden, vooral omdat dat mens zo'n verwend stuk vreten is
Ze kreeg het echt niet terug van mij
dinsdag 10 februari 2009 om 11:21
Zo, wat kinderachtig. Ze wilde het kastje bij het grofvuil doen, dus no way dat ze het 'slechts uitgeleend' heeft. Ik zou dat ook gewoon zeggen: "Hoor eens, jij wilde het kastje bij het grofvuil doen, maar omdat broer er nog wel heil in zag heb je het kastje toch maar aan hem mee gegeven. Je hebt hem dus níet uitgeleend, je hebt hem gegeven. Wij hebben hem nu opgeknapt. Dat jij dat opknappen zo mooi gedaan vindt beschouw ik natuurlijk als compliment, ik vind het alleen nogal jammer dat je alles op alles zet om het kastje weer terug te krijgen nu het opeens wel mooi is. Ik weet het goed gemaakt: je mag hem van me overkopen. Wij zijn in totaal 10 uur bezig geweest met het kastje, met een uurloon van 25 euro per uur: per persoon. Dat maakt 500 euro. Tel daarbij op de kosten voor de verf, het raampje, het schuurpapier, de kwasten, de pootjes, de mondmaskertjes, de handschoenen, de verfemmers en de terpetine en je komt op 650 euro. Aan jou de keus."
Zoooowww...
Zoooowww...
dinsdag 10 februari 2009 om 11:23
Och, dezelfde als die van het kerstdiner. Tja.
Eens met Evidenza: niet meegaan in haar emotionele chantage. De baby kent het kastje niet en het zal de baby de niet kunnen schelen dat het ooit in huis van de ouders heeft gestaan en vervolgens is weggegeven, kapot en wel.
Ik herzie mijn mening om het in oude staat terug te geven. Niet doen. Gewoon houden.
Heeft die schoonzus niets beters te doen dan haar schoonfamilie lastig te vallen?
Eens met Evidenza: niet meegaan in haar emotionele chantage. De baby kent het kastje niet en het zal de baby de niet kunnen schelen dat het ooit in huis van de ouders heeft gestaan en vervolgens is weggegeven, kapot en wel.
Ik herzie mijn mening om het in oude staat terug te geven. Niet doen. Gewoon houden.
Heeft die schoonzus niets beters te doen dan haar schoonfamilie lastig te vallen?
