Overig
alle pijlers
Thuissituatie is killing me! Help!
donderdag 30 oktober 2008 om 23:27
Hallo mensen!
Ik heb me zojuist geregistreerd omdat ik al jaren met een probleem zit. Ik wil er het liefst met niemand over praten maar toch wil ik eens feedback, en het liefst een oplossing, voor mijn verhaal. Ik kan hier lekker anoniem blijven en dat doe ik dan ook graag.
Mijn thuissituatie is erg vervelend voor mij. Ik mis een hele hoop dingen, vrienden, vriendinnen of een warm thuis. Het zit er voor mij niet in. Dit komt omdat mijn ouders misschien erg gemakkelijk zijn. Mijn moeder is dol op katten. Het begon allemaal klein, toen ik nog jong was. Toen ik een jaar of 12 was hadden wij 6 a 7 katten in huis. We hebben een huis met 3 verdiepingen, dus opzich valt dat mee. Al gauw werden het er meer.. mijn moeder werd gek van raskatten etc. en het liep uit de hand. Mijn vriendjes en ik vonden vroeger al dat ik teveel huisdieren had. Ouders van mijn vriendjes zeiden altijd dat het een dierentuin moest zijn, en dat was het ook. Toen ik een jaar of 15 was hadden we ongeveer 10 katten in huis.
Je komt in de periode dat je meer met meisjes omgaat en dat soort dingetjes gaat ontdekken. Ik schaamde mij heel erg voor mijn huis. 10 katten geven namelijk een hoop problemen, het stinkt, je huis ruikt naar kattenbak en het haart. Veel katten poepen of pissen ook nog eens naast de bak. Ik wilde nooit thuis zijn, niet met vrienden of vriendinnen naar binnen. Als mensen langskwamen, liet ik ze altijd buiten wachten. Mijn kamer, waar uiteraard geen katten kwamen, was de enige schone, reine plek in het huis.
Mijn thuis was niet warm, ik voelde me er niet welkom. Vanaf die tijd, rond een jaar of 15, ben ik gaan geloven dat mijn ouders mij verwaarloosden. Ze luisterden niet naar mij, ik voelde me achtergesteld. Ik vertelde ze dat het genoeg was, dat er geen katten meer bij moesten komen. (Daarbij hadden(hebben) we ook nog eens 2 honden). Ik heb het zinnetje wel 8 x gehoord..'nee er komt nu echt niets meer bij'. Mijn moeder had het beloofd.. maar toch wou ze die ene kat hebben. Ik ben toen in tranen uitgebarst, en heb gezegd dat het genoeg is en dat ze niet geeft om wat ik denk of voel. Dat gevoel werd ook versterkt omdat ik een slechte band heb met mijn ouders.
Mijn ouders werken beiden hele dagen, ze zijn vanaf 7 tot 7 uur de deur uit. Vroeger deden we nooit wat samen, we deden erg weinig leuke dingen. Wat ik me nog kan herinneren was de apenheul, dolfinarium en een keertje Eurodisney. Nooit gingen we op vakantie. Mijn vriendjes gingen naar Spanje etc. en ik verveelde me in Nederland. Die paar gezinsuitjes zijn het enige wat ik me nog herinner. Maargoed, zodra mijn moeder thuiskomt uit haar werk, is ze erg moe. Ze moet dan nog eten maken voor mijn pa en mij. Daarna gaat ze achter de computer zitten spelletjes spelen. Mijn vader doet he-le-maal niks in huis. Mijn moeder draait op voor het hele huishouden. Hij gaat na zijn werk op de bank liggen en kijkt tv of gaat liggen maffen. Zo gaat het dag in, dag uit. Ik sluit mijzelf op in mijn kamer. Ik kan niet lekker beneden op de bank tv kijken. Ik erger me aan de haren, de katten, de vieze lucht etc. We hebben ook nog een vrij jongehond, een duitse herder, die de hele dag in een kennel zit. Hij kan niet overweg met de katten als er niemand thuis is, dus alleen als hij uit moet gaat hij eruit. Soms schijt hij zijn kennel onder en hij blaft heel vaak. Als ik mijn pa was had ik hem zelf allang de deur uitgezet, omdat ze er geen tijd voor hebben en een hond niet in een kooitje hoort. Beide ouders willen hem niet trainen, vooral mijn pa wilt hem erg graag houden. Ik mag er niets van zeggen, want dat zeur ik.
Maar met 17 katten in huis, vraag je om problemen. Ik heb ze verteld dat ze er geen tijd voor hebben, de ene kat is nog meer gestresst dan de ander. Het huis is een zooitje. We zijn nog half in verbouwing, en de zogenaamde kattenkamer is een hel. Alles is goor. Overal, tegen elk muurtje is weleens gezeken. Mijn huis meurt naar kattenzeik en stront. Ik heb ze zovaak verteld wat ik ervan vind en dat ik zooo ongelukkig ben. Ik kan geen meisje uitnodigen om lekker een film te kijken oid. Ik moet zelfs uitkijken dat ik niet in de pis of stront sta. Op het aanrecht ligt regelmatig een kattendrol. Waarom die katten het doen weet ik niet.. maar het sloopt me. Altijd als ik uit school of werk kwam, lag er wel ergens stront. Dat is toch geen thuiskomen?! Ik kan niet lekker op de bank neerploffen, want het ligt vol met kattenhaar of katten. Ze zitten me al mijn hele leven in de weg.
Mijn moeder kan ze de deur niet uitdoen zegt ze. Andere oplossingen zijn er niet. Me ma doet heeel weinig aan het huishouden, op zaterdag doet ze meestal de woonkamer en de keuken, maar ze vergeet dat er nog tig andere kamers in huis zijn. Als ik er iets van zeg, dat ze het moet opruimen omdat ze zélf voor al die katten + bijkomende probleme gekozen heeft, word ze boos. Ze zegt dat ik zeur en gaat me negeren.
Nu ik 21 ben, en een hele hoop heb gemist en me eenzaam voel wil ik het anders doen. Het is tijd voor verandering. Mijn thuis nu is waar ik weg wil. Ik wil lekker thuis kunnen komen, zonder zorgen. Met of zonder vrienden, iedereen kan langskomen wanneer hij/zij wil. Dat lijkt me ideaal. Ik ben jaloers als ik bij vrienden thuiskom waar het zo schoon is omdat ze geen huisdieren hebben. Heerlijk!
Ik heb alleen mijn HAVO afgerond en werk momenteel in een supermarkt. Ik ben van plan HBO te gaan doen maar ik wil zo graag uit huis. Ik wil dolgraag op mezelf wonen. Ik weet niet wat ik hiermee aan moet.. maar sinds ik van mijn bloosprobleem af ben, wil ik dit probleem aanpakken. Iemand enig idee wat ik zou kunnen doen?
Met mijn ouders valt niet te praten, ze zijn heel kinderachtig en zij zoeken nooit naar oplossingen. Voorbeeldje: Ik trap altijd de katten van het aanrecht, want daar word eten gemaakt en daar hoef ik geen kattenharen bij. Mijn ma zet toch elke keer weer dat drinkensbakje op het aanrecht. En ze trapt ze er nooit vanaf. Ze doen er zelf niets aan, ze doen mij alleen een hoop verdriet. Ik denk dat ik me de moeite bespaar om nog iets aan het huis te doen en dat het het beste is om zelf een woning te zoeken. De vraag is alleen, hoe moet ik dit doen? Ik wil zeker nog een opleiding doen!
Excuses voor het lange, saaie verhaal.
Ik heb me zojuist geregistreerd omdat ik al jaren met een probleem zit. Ik wil er het liefst met niemand over praten maar toch wil ik eens feedback, en het liefst een oplossing, voor mijn verhaal. Ik kan hier lekker anoniem blijven en dat doe ik dan ook graag.
Mijn thuissituatie is erg vervelend voor mij. Ik mis een hele hoop dingen, vrienden, vriendinnen of een warm thuis. Het zit er voor mij niet in. Dit komt omdat mijn ouders misschien erg gemakkelijk zijn. Mijn moeder is dol op katten. Het begon allemaal klein, toen ik nog jong was. Toen ik een jaar of 12 was hadden wij 6 a 7 katten in huis. We hebben een huis met 3 verdiepingen, dus opzich valt dat mee. Al gauw werden het er meer.. mijn moeder werd gek van raskatten etc. en het liep uit de hand. Mijn vriendjes en ik vonden vroeger al dat ik teveel huisdieren had. Ouders van mijn vriendjes zeiden altijd dat het een dierentuin moest zijn, en dat was het ook. Toen ik een jaar of 15 was hadden we ongeveer 10 katten in huis.
Je komt in de periode dat je meer met meisjes omgaat en dat soort dingetjes gaat ontdekken. Ik schaamde mij heel erg voor mijn huis. 10 katten geven namelijk een hoop problemen, het stinkt, je huis ruikt naar kattenbak en het haart. Veel katten poepen of pissen ook nog eens naast de bak. Ik wilde nooit thuis zijn, niet met vrienden of vriendinnen naar binnen. Als mensen langskwamen, liet ik ze altijd buiten wachten. Mijn kamer, waar uiteraard geen katten kwamen, was de enige schone, reine plek in het huis.
Mijn thuis was niet warm, ik voelde me er niet welkom. Vanaf die tijd, rond een jaar of 15, ben ik gaan geloven dat mijn ouders mij verwaarloosden. Ze luisterden niet naar mij, ik voelde me achtergesteld. Ik vertelde ze dat het genoeg was, dat er geen katten meer bij moesten komen. (Daarbij hadden(hebben) we ook nog eens 2 honden). Ik heb het zinnetje wel 8 x gehoord..'nee er komt nu echt niets meer bij'. Mijn moeder had het beloofd.. maar toch wou ze die ene kat hebben. Ik ben toen in tranen uitgebarst, en heb gezegd dat het genoeg is en dat ze niet geeft om wat ik denk of voel. Dat gevoel werd ook versterkt omdat ik een slechte band heb met mijn ouders.
Mijn ouders werken beiden hele dagen, ze zijn vanaf 7 tot 7 uur de deur uit. Vroeger deden we nooit wat samen, we deden erg weinig leuke dingen. Wat ik me nog kan herinneren was de apenheul, dolfinarium en een keertje Eurodisney. Nooit gingen we op vakantie. Mijn vriendjes gingen naar Spanje etc. en ik verveelde me in Nederland. Die paar gezinsuitjes zijn het enige wat ik me nog herinner. Maargoed, zodra mijn moeder thuiskomt uit haar werk, is ze erg moe. Ze moet dan nog eten maken voor mijn pa en mij. Daarna gaat ze achter de computer zitten spelletjes spelen. Mijn vader doet he-le-maal niks in huis. Mijn moeder draait op voor het hele huishouden. Hij gaat na zijn werk op de bank liggen en kijkt tv of gaat liggen maffen. Zo gaat het dag in, dag uit. Ik sluit mijzelf op in mijn kamer. Ik kan niet lekker beneden op de bank tv kijken. Ik erger me aan de haren, de katten, de vieze lucht etc. We hebben ook nog een vrij jongehond, een duitse herder, die de hele dag in een kennel zit. Hij kan niet overweg met de katten als er niemand thuis is, dus alleen als hij uit moet gaat hij eruit. Soms schijt hij zijn kennel onder en hij blaft heel vaak. Als ik mijn pa was had ik hem zelf allang de deur uitgezet, omdat ze er geen tijd voor hebben en een hond niet in een kooitje hoort. Beide ouders willen hem niet trainen, vooral mijn pa wilt hem erg graag houden. Ik mag er niets van zeggen, want dat zeur ik.
Maar met 17 katten in huis, vraag je om problemen. Ik heb ze verteld dat ze er geen tijd voor hebben, de ene kat is nog meer gestresst dan de ander. Het huis is een zooitje. We zijn nog half in verbouwing, en de zogenaamde kattenkamer is een hel. Alles is goor. Overal, tegen elk muurtje is weleens gezeken. Mijn huis meurt naar kattenzeik en stront. Ik heb ze zovaak verteld wat ik ervan vind en dat ik zooo ongelukkig ben. Ik kan geen meisje uitnodigen om lekker een film te kijken oid. Ik moet zelfs uitkijken dat ik niet in de pis of stront sta. Op het aanrecht ligt regelmatig een kattendrol. Waarom die katten het doen weet ik niet.. maar het sloopt me. Altijd als ik uit school of werk kwam, lag er wel ergens stront. Dat is toch geen thuiskomen?! Ik kan niet lekker op de bank neerploffen, want het ligt vol met kattenhaar of katten. Ze zitten me al mijn hele leven in de weg.
Mijn moeder kan ze de deur niet uitdoen zegt ze. Andere oplossingen zijn er niet. Me ma doet heeel weinig aan het huishouden, op zaterdag doet ze meestal de woonkamer en de keuken, maar ze vergeet dat er nog tig andere kamers in huis zijn. Als ik er iets van zeg, dat ze het moet opruimen omdat ze zélf voor al die katten + bijkomende probleme gekozen heeft, word ze boos. Ze zegt dat ik zeur en gaat me negeren.
Nu ik 21 ben, en een hele hoop heb gemist en me eenzaam voel wil ik het anders doen. Het is tijd voor verandering. Mijn thuis nu is waar ik weg wil. Ik wil lekker thuis kunnen komen, zonder zorgen. Met of zonder vrienden, iedereen kan langskomen wanneer hij/zij wil. Dat lijkt me ideaal. Ik ben jaloers als ik bij vrienden thuiskom waar het zo schoon is omdat ze geen huisdieren hebben. Heerlijk!
Ik heb alleen mijn HAVO afgerond en werk momenteel in een supermarkt. Ik ben van plan HBO te gaan doen maar ik wil zo graag uit huis. Ik wil dolgraag op mezelf wonen. Ik weet niet wat ik hiermee aan moet.. maar sinds ik van mijn bloosprobleem af ben, wil ik dit probleem aanpakken. Iemand enig idee wat ik zou kunnen doen?
Met mijn ouders valt niet te praten, ze zijn heel kinderachtig en zij zoeken nooit naar oplossingen. Voorbeeldje: Ik trap altijd de katten van het aanrecht, want daar word eten gemaakt en daar hoef ik geen kattenharen bij. Mijn ma zet toch elke keer weer dat drinkensbakje op het aanrecht. En ze trapt ze er nooit vanaf. Ze doen er zelf niets aan, ze doen mij alleen een hoop verdriet. Ik denk dat ik me de moeite bespaar om nog iets aan het huis te doen en dat het het beste is om zelf een woning te zoeken. De vraag is alleen, hoe moet ik dit doen? Ik wil zeker nog een opleiding doen!
Excuses voor het lange, saaie verhaal.
donderdag 30 oktober 2008 om 23:57
quote:babado schreef op 30 oktober 2008 @ 23:55:
Voorbeeldje uit mijn tijd, was nog in guldens, maar de bedragen zijn hetzelfde : )
Schoolgeld 150, huur 400, telefoon 35, boodschappen 150, = 735
Uitwonende beurs: 450 + Baantjes: 600,- per maand = 1050
Dan hield ik dus ruim 300,- over voor kleding en uitgaanbijna niet helemaal, uitgaven: klopt, beurs: 270, baantjes ws ook wel minder. maar dan nog, kan makkelijk.
Voorbeeldje uit mijn tijd, was nog in guldens, maar de bedragen zijn hetzelfde : )
Schoolgeld 150, huur 400, telefoon 35, boodschappen 150, = 735
Uitwonende beurs: 450 + Baantjes: 600,- per maand = 1050
Dan hield ik dus ruim 300,- over voor kleding en uitgaanbijna niet helemaal, uitgaven: klopt, beurs: 270, baantjes ws ook wel minder. maar dan nog, kan makkelijk.
donderdag 30 oktober 2008 om 23:59
Het leger....
Sja, dan moet je binnenslaper worden, dan ben je je van zondagavond tot vrijdagmiddag op de kazerne inderdaad.
Kost je wel wat voedingskosten maar dat is peanuts. Reiskosten worden vergoed, wordt verrekend met je salaris, krijg je erbij. Vanaf dag 1 krijg je salaris.
Als je flink wat opleidingen doet bij Defensie, kun je het best ver schoppen.
Als je havo hebt kun je naar de KMS. VWO naar de KMA.
Of de AMO, (kan met elke vooropleiding) de algemene militaire opleiding, te volgen in o.a Oirschot en Ermelo, dwz, als je voor de KL kiest.
Marine of KLU kan natuurlijk ook.
Mogelijkheden genoeg.
Sja, dan moet je binnenslaper worden, dan ben je je van zondagavond tot vrijdagmiddag op de kazerne inderdaad.
Kost je wel wat voedingskosten maar dat is peanuts. Reiskosten worden vergoed, wordt verrekend met je salaris, krijg je erbij. Vanaf dag 1 krijg je salaris.
Als je flink wat opleidingen doet bij Defensie, kun je het best ver schoppen.
Als je havo hebt kun je naar de KMS. VWO naar de KMA.
Of de AMO, (kan met elke vooropleiding) de algemene militaire opleiding, te volgen in o.a Oirschot en Ermelo, dwz, als je voor de KL kiest.
Marine of KLU kan natuurlijk ook.
Mogelijkheden genoeg.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:02
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:02
Het is echt niet erg je huis te delen met anderen als ze geen 17 katten hebben. Vaak deel je een studentenhuis maar met 2 of 3 anderen, maar ik heb ook vaak een etage met 1 andere huurder gedeeld en dan heb je echt wel je eigen plekje!
En niet elk studentenhuis is vies, daar is ook keuze in...
Via de woningbouw kun je ook een kleine woning voor 250,- huren en dan komt er nog energie en water bij.
Tegenwoordig hebben studenten volgens mij veel meer mogelijkheden, bijvoorbeeld de containerwoningen, dan heb je alles voor jezelf, douche keuken enz. en er zijn ook studentenflats met kleine apartementen.
Heb je met je ouders besproken dat je wilt gaan studeren?
Succes! lijkt me de hoogste tijd om te vertrekken!
En niet elk studentenhuis is vies, daar is ook keuze in...
Via de woningbouw kun je ook een kleine woning voor 250,- huren en dan komt er nog energie en water bij.
Tegenwoordig hebben studenten volgens mij veel meer mogelijkheden, bijvoorbeeld de containerwoningen, dan heb je alles voor jezelf, douche keuken enz. en er zijn ook studentenflats met kleine apartementen.
Heb je met je ouders besproken dat je wilt gaan studeren?
Succes! lijkt me de hoogste tijd om te vertrekken!
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:03
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:06
Mijn eerste kamer was in een studentenflat met 14 huisgenoten en een kamer van ongeveer12m2 en het was enig! Natuurlijk kon ik het niet met iedereen vinden maar het was van mezelf, ik was verantwoordelijk en kon doen en laten wat ik wou! Dat was heel wat belangrijker dan wachten tot de wasmachine vrij was of een vieze keuken. (en die zijn echt wel schoner dan een keuken waar 17 katten ronddwalen)
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:09
Ik heb nog een kamer gedeeld met 2 anderen. Een kamer ja. Niet in NL, maar toch. En in een tent geleefd, dat ook.
In een oud pand (zolderpand) waar alles van mij was maar waar ik me de tyfus verveelde, op een studentencampus, een soutterain (kelder dus) waarbij alles van mij was maar schrikbarend duur, vies en niet leuk, en nu een gedeelgde keuken en badkamer maar een enorme kamer waar een bed, twee zetels, een paar kasten, vier (!) tafels en een piano in kunnen.
In een oud pand (zolderpand) waar alles van mij was maar waar ik me de tyfus verveelde, op een studentencampus, een soutterain (kelder dus) waarbij alles van mij was maar schrikbarend duur, vies en niet leuk, en nu een gedeelgde keuken en badkamer maar een enorme kamer waar een bed, twee zetels, een paar kasten, vier (!) tafels en een piano in kunnen.
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:14
quote:alejandra schreef op 31 oktober 2008 @ 00:04:
Ik vind het echt een enorm zeurverhaal en ik vraag me af of het allemaal wel echt is.Bah wat een onaardige reactie. Voegt ook zo lekker veel toe.
TO, ik kan me goed voorstellen dat je het helemaal zat bent thuis. Het is ook echt geen leuke situatie zo. Gelukkig heb je de leeftijd en de mogelijkheid (studeren) om verder te gaan in je leven, namelijk door je vleugels uit te slaan.
Het lijkt mij zinnig als je nu eerst spijkers met koppen gaat slaan, namelijk concrete stappen ondernemen.
Dan kun je als je eenmaal gesetteld bent en je leven een beetje ritme gevonden heeft eventueel van een afstandje wat beter bekijken wat je van je jeugd en je thuissituatie vindt.
Sowieso ga je heel anders in het leven staan als je eenmaal op eigen benen staat en sowieso worden de rollen van het gezin waar je uitkomt dan ook allemaal heel wat anders.
Ik denk dat dit de beste volgorde voor je is, als ik je posts zo lees:
1. Studie kiezen, kamer zoeken en geld regelen
2. Verhuizen
3. Je ritme hervinden
Stap 4 zal vanzelf gaan: met wat meer afstand en rust kunnen kijken naar wie je bent, wat je wil en uit wat voor nest je komt.
Veel sterkte en probeer jezelf even tot actie aan te zetten, daarmee doe je jezelf denk ik echt het grootste plezier!
Ik vind het echt een enorm zeurverhaal en ik vraag me af of het allemaal wel echt is.Bah wat een onaardige reactie. Voegt ook zo lekker veel toe.
TO, ik kan me goed voorstellen dat je het helemaal zat bent thuis. Het is ook echt geen leuke situatie zo. Gelukkig heb je de leeftijd en de mogelijkheid (studeren) om verder te gaan in je leven, namelijk door je vleugels uit te slaan.
Het lijkt mij zinnig als je nu eerst spijkers met koppen gaat slaan, namelijk concrete stappen ondernemen.
Dan kun je als je eenmaal gesetteld bent en je leven een beetje ritme gevonden heeft eventueel van een afstandje wat beter bekijken wat je van je jeugd en je thuissituatie vindt.
Sowieso ga je heel anders in het leven staan als je eenmaal op eigen benen staat en sowieso worden de rollen van het gezin waar je uitkomt dan ook allemaal heel wat anders.
Ik denk dat dit de beste volgorde voor je is, als ik je posts zo lees:
1. Studie kiezen, kamer zoeken en geld regelen
2. Verhuizen
3. Je ritme hervinden
Stap 4 zal vanzelf gaan: met wat meer afstand en rust kunnen kijken naar wie je bent, wat je wil en uit wat voor nest je komt.
Veel sterkte en probeer jezelf even tot actie aan te zetten, daarmee doe je jezelf denk ik echt het grootste plezier!
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:19
quote:Digitalis schreef op 31 oktober 2008 @ 00:02:
Ik begrijp het niet. Je deelt je huis nu met 17 katten, een schijterige hond en je ouders die je niet leuk vindt, en dan mekker je over een hypothetische situatie waarin je weleens het wat minder zou kunnen vinden met een huisgenoot?
Mmm ja zo denk ik er ook over
Hoe kut vind jij de situatie eigenlijk. Je schrijft hier een heel verhaal hoe erg je thuissituatie is en dan zie je overal beren op de weg als anderen met een voorstel komen. Je bent in het bezit van een PC nou ga eens rondsnuffelen op het internet naar kamers etc.
En volgens mij kan de situatie nooit zo erg worden als waar je nu in zit. Ik ben ook een kattenliefhebster maar 17 katten pff dat word mij echt te gek
Ik begrijp het niet. Je deelt je huis nu met 17 katten, een schijterige hond en je ouders die je niet leuk vindt, en dan mekker je over een hypothetische situatie waarin je weleens het wat minder zou kunnen vinden met een huisgenoot?
Mmm ja zo denk ik er ook over
Hoe kut vind jij de situatie eigenlijk. Je schrijft hier een heel verhaal hoe erg je thuissituatie is en dan zie je overal beren op de weg als anderen met een voorstel komen. Je bent in het bezit van een PC nou ga eens rondsnuffelen op het internet naar kamers etc.
En volgens mij kan de situatie nooit zo erg worden als waar je nu in zit. Ik ben ook een kattenliefhebster maar 17 katten pff dat word mij echt te gek
vrijdag 31 oktober 2008 om 00:22
quote:Mevrouwdekees schreef op 31 oktober 2008 @ 00:08:
Mijn zussie deelt haar kamer volgens mij met 5 andere vrouwen op de kazerne. En die heeft idd ook de schurft er in als ze dan alles weer messcherp moet vouwen!
Toch heeft dat zijn voordelen, dat messcherpe opvouwen en het strijken met militaire precisie.
Ik vouw ook zo.
Strijken dan weer niet, ghegheghe.
Mijn zussie deelt haar kamer volgens mij met 5 andere vrouwen op de kazerne. En die heeft idd ook de schurft er in als ze dan alles weer messcherp moet vouwen!
Toch heeft dat zijn voordelen, dat messcherpe opvouwen en het strijken met militaire precisie.
Ik vouw ook zo.
Strijken dan weer niet, ghegheghe.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
vrijdag 31 oktober 2008 om 06:38
Ga je duitse herder trainen en als je ouders niet thuis zijn, laat je 'm in huis: byebye katten!
Neem de katten mee en breng ze naar 'n asiel minstens een uur rijden van jullie vandaan zodat je ouders ze niet (zo snel) kunnen traceren.
En verder, ga maar snel 't huis uit en op jezelf wonen.
En hoe komt 't dat je na de HAVO niet bent gaan studeren? Als je nu 21 bent dan ben je al minstens 3 jaar van school af. Die jaren had je ook nuttig kunnen besteden ipv thuis te blijven zitten en wat ongeschoold werk te doen. Volgens mij heb jij niet echt 'n gemotiveerdere instelling als je ouders. Jij klaagt er over dat zij het huis niet schoon houden en dat zij de hond niet trainen. Als je niet studeert had jij dat soort dingen makkelijk kunnen doen. En dan ondertussen die katten een voor een uit de weg ruimen natuurlijk.
Neem de katten mee en breng ze naar 'n asiel minstens een uur rijden van jullie vandaan zodat je ouders ze niet (zo snel) kunnen traceren.
En verder, ga maar snel 't huis uit en op jezelf wonen.
En hoe komt 't dat je na de HAVO niet bent gaan studeren? Als je nu 21 bent dan ben je al minstens 3 jaar van school af. Die jaren had je ook nuttig kunnen besteden ipv thuis te blijven zitten en wat ongeschoold werk te doen. Volgens mij heb jij niet echt 'n gemotiveerdere instelling als je ouders. Jij klaagt er over dat zij het huis niet schoon houden en dat zij de hond niet trainen. Als je niet studeert had jij dat soort dingen makkelijk kunnen doen. En dan ondertussen die katten een voor een uit de weg ruimen natuurlijk.
vrijdag 31 oktober 2008 om 08:35
Jeez, kerel, grow up. Duizenden mensen redden het op stufi in een kamertje van 10m2. Zoek een baan, ga studeren, en wordt alsjeblieft volwassen. De wereld is geen gespreid bedje waar je zó in kunt duiken, de wereld is een huis vol katten waar je moet vechten voor je eigen plekje. Dus hop, aan de slag jij!
vrijdag 31 oktober 2008 om 08:52
Hoi Groninguh,
Allereerst... wat een klote situatie voor je.. Zal niet leuk zijn op die manier thuis zijn.
Maar ook een hart onder de riem.. ik was 17 jaar toen ik uit huis 'vluchtte' en had geen geld, helemaal niets. Het was heel hard werken (een beetje wat babado schreef alleen betaalde ik meer aan collegegeld en boeken enzo) maar ik heb het gered. En het was zo'n heerlijke bevrijding om eens iets aan je eigen leven te kunnen gaan doen.. succes!
Allereerst... wat een klote situatie voor je.. Zal niet leuk zijn op die manier thuis zijn.
Maar ook een hart onder de riem.. ik was 17 jaar toen ik uit huis 'vluchtte' en had geen geld, helemaal niets. Het was heel hard werken (een beetje wat babado schreef alleen betaalde ik meer aan collegegeld en boeken enzo) maar ik heb het gered. En het was zo'n heerlijke bevrijding om eens iets aan je eigen leven te kunnen gaan doen.. succes!
vrijdag 31 oktober 2008 om 08:52
Ik begrijp dat je het huis uit wilt, maar volgens mij weet je nog niet zo goed wat je wilt. Is het een idee een tijdje naar het buitenland te gaan om uit te vinden wat je wilt? Misschien vinden sommige mensen in je omgeving commerciële economie wel heel leuk, maar dan hoeft het nog niet interessant voor jou te zijn. Leger/politie/sport als interessegebieden klinkt voor mij heel anders; meer actief en fysiek.
Kun je ergens beroepskeuzebegeleiding krijgen? Misschien bij het CWI?
Kun je ergens beroepskeuzebegeleiding krijgen? Misschien bij het CWI?
Ga in therapie!
vrijdag 31 oktober 2008 om 09:08
Heb je er al eens aangedacht om een serieuze studiekeuzetest te doen (op het internet vindt je er veel, maar je moet wel even puzzelen naar een goede).
Eventueel kun je ook naar je oude school gaan en daar om advies vragen. Ik werk zelf op een havo/vwo en weet dat ze graag bereid zijn oud-leerlingen te helpen!
Ik attendeer je hierop, omdat ik het idee krijg dat je wilt studeren, maar niet goed weet wat. Om een teleurstelling te voorkomen van een tegenvallende keuze, zul je er even over na moeten denken wat precies!
Enne op kamers redt jij je prima! Er zal een hele andere wereld voor je open gaan! Een studentenhuis is meestal gezellig. Financieel gezien heb je al genoeg tips gekregen, dus ik zou zegen....GA ERVOOR!
Succes!!!!!
Eventueel kun je ook naar je oude school gaan en daar om advies vragen. Ik werk zelf op een havo/vwo en weet dat ze graag bereid zijn oud-leerlingen te helpen!
Ik attendeer je hierop, omdat ik het idee krijg dat je wilt studeren, maar niet goed weet wat. Om een teleurstelling te voorkomen van een tegenvallende keuze, zul je er even over na moeten denken wat precies!
Enne op kamers redt jij je prima! Er zal een hele andere wereld voor je open gaan! Een studentenhuis is meestal gezellig. Financieel gezien heb je al genoeg tips gekregen, dus ik zou zegen....GA ERVOOR!
Succes!!!!!
vrijdag 31 oktober 2008 om 09:09
Als ik dit zo lees, krijg ik de indruk dat Groninguh van zijn ouders niet zoveel vaardigheden en begeleiding heeft meegekregen. Na de havo in de supermarkt werken? Was ik nooit mee weggekomen bij mijn ouders. Die hadden me gewoon bij een hbo-opleiding ingeschreven of ik nou wilde of niet.
Ik kreeg ook geen bak geld mee om op kamers te gaan, maar ze hielpen me wel met het aanvragen van mijn stufi, het schoonmaken van mijn eerste kamer en het naaien van gordijnen. Als jouw ouders dat niet doen (of zelf niet kunnen) dan zie je al snel beren op de weg en lijkt het je boven het hoofd te groeien.
Het lastige is dat je je nu volgens mij niet meer kunt inschrijven voor een opleiding. Het studiejaar is al begonnen. Dus je moet tot augustus een periode overbruggen. Geen probleem, kan je in die tijd allerlei voorlichtingsdagen bezoeken en bedenken wat je echt met je leven wilt.
Wat je wel al kunt doen:
- inschrijven bij woningbouwvereniging. Heb je nu niets aan, als je afgestudeerd bent wel.
- Betere baan zoeken of meer geld verdienen in je huidige baan. Meer uren werken of promotie van vakkenvuller (als je dat doet) naar kaasman (ofzoiets). Zodat je geld hebt om direct op kamers te gaan. Als je fulltime werkt, moet je genoeg verdienen voor huur/verzekeringen/eten.
- direct een kamer zoeken. Dat mag ook een kleintje zijn, alles beter dan dit gedoe. Met vervelende huisgenoten wonen is minder erg dan met zeventien katten. Bijkomend voordeel: je kunt meisjes mee naar huis nemen!
Suuces
Ik kreeg ook geen bak geld mee om op kamers te gaan, maar ze hielpen me wel met het aanvragen van mijn stufi, het schoonmaken van mijn eerste kamer en het naaien van gordijnen. Als jouw ouders dat niet doen (of zelf niet kunnen) dan zie je al snel beren op de weg en lijkt het je boven het hoofd te groeien.
Het lastige is dat je je nu volgens mij niet meer kunt inschrijven voor een opleiding. Het studiejaar is al begonnen. Dus je moet tot augustus een periode overbruggen. Geen probleem, kan je in die tijd allerlei voorlichtingsdagen bezoeken en bedenken wat je echt met je leven wilt.
Wat je wel al kunt doen:
- inschrijven bij woningbouwvereniging. Heb je nu niets aan, als je afgestudeerd bent wel.
- Betere baan zoeken of meer geld verdienen in je huidige baan. Meer uren werken of promotie van vakkenvuller (als je dat doet) naar kaasman (ofzoiets). Zodat je geld hebt om direct op kamers te gaan. Als je fulltime werkt, moet je genoeg verdienen voor huur/verzekeringen/eten.
- direct een kamer zoeken. Dat mag ook een kleintje zijn, alles beter dan dit gedoe. Met vervelende huisgenoten wonen is minder erg dan met zeventien katten. Bijkomend voordeel: je kunt meisjes mee naar huis nemen!
Suuces
vrijdag 31 oktober 2008 om 09:18
quote:Groninguh schreef op 30 oktober 2008 @ 23:51:
Ik ben inderdaad een jongetje.
Tot voor kort wilde ik graag het leger in. Daar kon ik lekker op de kazerne hangen, weg van huis. En het kostte me allemaal geen drol dan. Helaas heb ik dan weinig voor in de toekomst, dus ik heb besloten een HBO opleiding te gaan doen. Welke richting ik precies op wil weet ik niet, maar ik hoor veel positieve verhalen over Commerciele Economie. Dit zou ook vrij breed zijn dus je kan er alle kanten mee op. Verder dan politie, leger of sport kwam ik niet in de zogenaamde studietestjes.
Het huis uit gaan. Dat is idd wat er moet gebeuren. Ik moet hier eens echt werk van maken. Ik wilde op mijn 18e al heel graag weg maar heb er nooit goed naar gekeken. Ik wist niet waar ik moest beginnen, wat moest ik studeren, moest ik het leger ingaan?
Nu is het iets duidelijker, een eigen plek vinden en HBO doen. Het probleem van een eigen plek als student, is dat je vaak op kamers moet. Nou heb ik geen vrienden die op kamers zitten, maar het klinkt erg kut. Soms zit je met (vervelende?) mensen op een kamer, of je moet vanalles delen. Ik zou liever meer dan een kamertje hebben. Ik ben alleen bang dat dit financieel niet haalbaar is. Ik ben wel bereid te lenen bij IBGroep. Jeetje zeg, waar ben ik in beland. :p
ehm, je bent nog nergens in beland...je hebt namelijk nog niets veranderd aan je situatie. Een studie volgens is ook geen vereiste om uit huis te gaan, dat kan ook met je huidige werk.
Ga er vanuit dat je op een (kleine) kamer komt te zitten in een huis met meerdere studenten/werkenden. Dat is over het algemeen superleuk. Maar als je de voorkeur geeft aan een bejaarde hospita (wellicht met een paar katten ) die iedere middag thee met je wil drinken en controleert hoe laat je thuis bent en of je je college's wel hebt voorbereid...tjsa, dat kan ook..
Je kan blijven vitten op je ouders en daar een flink drama van maken. Maar je kan ook gewoon uit huis gaan, je bent verdorie al 21, echt hoog tijd om op jezelf te gaan wonen dus.
Geen geld is geen excuus. Als je werkt naast je studie (volkomen normaal, doet iedere gezonde student) en je hebt je beurs dan kan je best rondkomen. Nog niet gestart met je studie? Dan kan je evengoed op kamers. Het minimumloon/loon wat je nu verdient is voldoende voor een kamer en je normale zaken te bekostigen. Geen vetpot maar dat is logisch.
Je hebt het voortdurend over een HBO volgen, dan wordt alles beter. Weet je al welke?? Of is het een soort "vlucht". Economie "hoor je goede verhalen over" is het slechtste argument om een opleiding te gaan doen. Zelf al bedacht wat je met die economische studie wil gaan doen? Of je het überhaupt interessant vindt???
Lijkt me trouwens verstandig om sowieso wat na je HAVO te gaan doen want daarmee zal je niet verder komen dan de supermarkt waar je nu werkt...
Ik ben inderdaad een jongetje.
Tot voor kort wilde ik graag het leger in. Daar kon ik lekker op de kazerne hangen, weg van huis. En het kostte me allemaal geen drol dan. Helaas heb ik dan weinig voor in de toekomst, dus ik heb besloten een HBO opleiding te gaan doen. Welke richting ik precies op wil weet ik niet, maar ik hoor veel positieve verhalen over Commerciele Economie. Dit zou ook vrij breed zijn dus je kan er alle kanten mee op. Verder dan politie, leger of sport kwam ik niet in de zogenaamde studietestjes.
Het huis uit gaan. Dat is idd wat er moet gebeuren. Ik moet hier eens echt werk van maken. Ik wilde op mijn 18e al heel graag weg maar heb er nooit goed naar gekeken. Ik wist niet waar ik moest beginnen, wat moest ik studeren, moest ik het leger ingaan?
Nu is het iets duidelijker, een eigen plek vinden en HBO doen. Het probleem van een eigen plek als student, is dat je vaak op kamers moet. Nou heb ik geen vrienden die op kamers zitten, maar het klinkt erg kut. Soms zit je met (vervelende?) mensen op een kamer, of je moet vanalles delen. Ik zou liever meer dan een kamertje hebben. Ik ben alleen bang dat dit financieel niet haalbaar is. Ik ben wel bereid te lenen bij IBGroep. Jeetje zeg, waar ben ik in beland. :p
ehm, je bent nog nergens in beland...je hebt namelijk nog niets veranderd aan je situatie. Een studie volgens is ook geen vereiste om uit huis te gaan, dat kan ook met je huidige werk.
Ga er vanuit dat je op een (kleine) kamer komt te zitten in een huis met meerdere studenten/werkenden. Dat is over het algemeen superleuk. Maar als je de voorkeur geeft aan een bejaarde hospita (wellicht met een paar katten ) die iedere middag thee met je wil drinken en controleert hoe laat je thuis bent en of je je college's wel hebt voorbereid...tjsa, dat kan ook..
Je kan blijven vitten op je ouders en daar een flink drama van maken. Maar je kan ook gewoon uit huis gaan, je bent verdorie al 21, echt hoog tijd om op jezelf te gaan wonen dus.
Geen geld is geen excuus. Als je werkt naast je studie (volkomen normaal, doet iedere gezonde student) en je hebt je beurs dan kan je best rondkomen. Nog niet gestart met je studie? Dan kan je evengoed op kamers. Het minimumloon/loon wat je nu verdient is voldoende voor een kamer en je normale zaken te bekostigen. Geen vetpot maar dat is logisch.
Je hebt het voortdurend over een HBO volgen, dan wordt alles beter. Weet je al welke?? Of is het een soort "vlucht". Economie "hoor je goede verhalen over" is het slechtste argument om een opleiding te gaan doen. Zelf al bedacht wat je met die economische studie wil gaan doen? Of je het überhaupt interessant vindt???
Lijkt me trouwens verstandig om sowieso wat na je HAVO te gaan doen want daarmee zal je niet verder komen dan de supermarkt waar je nu werkt...
vrijdag 31 oktober 2008 om 09:18
quote:Flauwegeit schreef op 31 oktober 2008 @ 09:09:
Als ik dit zo lees, krijg ik de indruk dat Groninguh van zijn ouders niet zoveel vaardigheden en begeleiding heeft meegekregen.Dat idee heb ik ook. Groningen (als groninger krijg ik groninguh niet uit mijn toetsenbord ...), heb je in je omgeving niet iemand die een soort van mentor voor je kan zijn? Keuzes maken en de boel in beweging zetten is aan jou, maar het kan erg prettig zijn om iemand op de achtergrond te hebben waar je het met zaken als studiekeuze, zelfstandig wonen en weet ik het over kunt hebben. Heb je geen ooms of tantes, ouders van vrienden van je, of vrienden van je ouders waar je met dit soort dingen terecht kunt?
Als ik dit zo lees, krijg ik de indruk dat Groninguh van zijn ouders niet zoveel vaardigheden en begeleiding heeft meegekregen.Dat idee heb ik ook. Groningen (als groninger krijg ik groninguh niet uit mijn toetsenbord ...), heb je in je omgeving niet iemand die een soort van mentor voor je kan zijn? Keuzes maken en de boel in beweging zetten is aan jou, maar het kan erg prettig zijn om iemand op de achtergrond te hebben waar je het met zaken als studiekeuze, zelfstandig wonen en weet ik het over kunt hebben. Heb je geen ooms of tantes, ouders van vrienden van je, of vrienden van je ouders waar je met dit soort dingen terecht kunt?
vrijdag 31 oktober 2008 om 09:31
waarom ga je trouwens niet solliciteren bij de politie? als dat je wat lijkt. het is niet meer inwonend, maar je krijgt wel meteen salaris (daar kan je wat mee huren of zelfs wat kopen)
je doet dan 4 jaar opleiding waarbij je 3 maanden naar school gaat en 3 maanden gaat werken.
op die manier heb je toch ook alles wat je wilt...?
wat betreft de katten en honden, je zegt dat ze het goed hebben ze krijgen tenslotte eten. die katten hebben t volgens mij helemaal niet goed, met 17 in een huis is ook voor de katten te veel! daarom plassen ze overal, dat ze naast de bak gaan is omdat ze die bak vies vinden en die hond in de bench is echt heel zielig! (tenzij het een echte kennel is, maar dat maak ik uit je verhaal niet echt op)
lekker op eigen benen gaan staan! en zeker wel de dierenbescherming bellen!
je doet dan 4 jaar opleiding waarbij je 3 maanden naar school gaat en 3 maanden gaat werken.
op die manier heb je toch ook alles wat je wilt...?
wat betreft de katten en honden, je zegt dat ze het goed hebben ze krijgen tenslotte eten. die katten hebben t volgens mij helemaal niet goed, met 17 in een huis is ook voor de katten te veel! daarom plassen ze overal, dat ze naast de bak gaan is omdat ze die bak vies vinden en die hond in de bench is echt heel zielig! (tenzij het een echte kennel is, maar dat maak ik uit je verhaal niet echt op)
lekker op eigen benen gaan staan! en zeker wel de dierenbescherming bellen!
vrijdag 31 oktober 2008 om 09:38
Eeeh, je stelt je een beetje aan. Zowat niemand gaat vanuit huis direct een riant appartement bewonen. Een kamer van zo'n 16 m2 en dan keuken/douche/toilet delen met een aantal huisgenoten is heus heel haalbaar.
Je komt uit Groningen? Dan zou ik zeggen: helemaal haalbaar!
Als je eenmaal een kamer hebt kan je altijd verder blijven kijken, veel mensen op kamers verhuizen regelmatig. Als je bijvoorbeeld tijdens je studie mensen leert kennen in een huis waar een kamer vrijkomt, kan je gaan samenwonen met mensen waarmee je een klik hebt.
Wat je ook kan proberen is samen met een vriend een tijdelijk huis te krijgen (dat gesloopt gaat worden of anti-kraak ofzo). Dan woon je vaak voor lage maandlasten heel behoorlijk.
Je komt uit Groningen? Dan zou ik zeggen: helemaal haalbaar!
Als je eenmaal een kamer hebt kan je altijd verder blijven kijken, veel mensen op kamers verhuizen regelmatig. Als je bijvoorbeeld tijdens je studie mensen leert kennen in een huis waar een kamer vrijkomt, kan je gaan samenwonen met mensen waarmee je een klik hebt.
Wat je ook kan proberen is samen met een vriend een tijdelijk huis te krijgen (dat gesloopt gaat worden of anti-kraak ofzo). Dan woon je vaak voor lage maandlasten heel behoorlijk.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
