Overig
alle pijlers
Victim blaming vs eigen verantwoordelijkheid
donderdag 3 oktober 2024 om 12:33
Ik weet dat dit een gevoelig onderwerp is. Het is dan ook helemaal niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen met mijn vraag. Ik wil het graag beter begrijpen.
1. Iemand parkeert zijn/haar fiets in een drukke stad maar zet deze niet op slot. Bij terugkomst is de fiets gestolen.
2. Iemand rookt al meer dan 20 jaar lang elke dag een pakje sigaretten en heeft nu longkanker.
3. Iemand werkt veel over en neemt extra taken op zich wegens personeelstekort en heeft nu een burn-out.
4. Iemand zit een relatie waarin er sprake is van huiselijk geweld.
Tot op welk niveau is het eigen verantwoordelijkheid (fiets op slot zetten, niet roken, grenzen aangeven, weggaan na de eerste klap) en wanneer ben je slachtoffer (persoon die fiets steelt, niet iedereen die rookt krijgt kanker, voldoen aan verwachtingen werkgever, partner die slaat).
Niemand kiest bewust voor bovenstaande situaties. Je wenst het niemand toe. Maar ik heb ook geleerd dat je verantwoordelijk bent voor je eigen keuzes en de gevolgen daarvan. Hoe verhoudt zich dit tot elkaar?
1. Iemand parkeert zijn/haar fiets in een drukke stad maar zet deze niet op slot. Bij terugkomst is de fiets gestolen.
2. Iemand rookt al meer dan 20 jaar lang elke dag een pakje sigaretten en heeft nu longkanker.
3. Iemand werkt veel over en neemt extra taken op zich wegens personeelstekort en heeft nu een burn-out.
4. Iemand zit een relatie waarin er sprake is van huiselijk geweld.
Tot op welk niveau is het eigen verantwoordelijkheid (fiets op slot zetten, niet roken, grenzen aangeven, weggaan na de eerste klap) en wanneer ben je slachtoffer (persoon die fiets steelt, niet iedereen die rookt krijgt kanker, voldoen aan verwachtingen werkgever, partner die slaat).
Niemand kiest bewust voor bovenstaande situaties. Je wenst het niemand toe. Maar ik heb ook geleerd dat je verantwoordelijk bent voor je eigen keuzes en de gevolgen daarvan. Hoe verhoudt zich dit tot elkaar?
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:14
Krankzinnig nog wel.. Van mij mag je dit soort uitspraken voor je houden.Callmecrazy schreef: ↑04-10-2024 10:44Ach, dit is dezelfde vrouw die in de livestream van koelbloedige psychopatische moordenaar Richard K. "een gepeste en getergde man" zag. Echt hoor, die vrouw is krankzinnig. Ik snap niet waarom sommigen haar zo hoog hebben zitten hier.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:16
Lees dit artikel is (op de site of in archief). Het 1 sluit het ander niet altijd uit. Die dader kan een gepeste en getergde man zijn en daar vervolgens als gestoorde en koelbloedige moordenaar op reageren. Of zijn ziekte daar ook in bijgedragen heeft weet ik niet. En de slachtoffers kunnen nare mensen zijn die totaal onterecht op een wrede manier vermoord worden.Callmecrazy schreef: ↑04-10-2024 10:44Ach, dit is dezelfde vrouw die in de livestream van koelbloedige psychopatische moordenaar Richard K. "een gepeste en getergde man" zag. Echt hoor, die vrouw is krankzinnig. Ik snap niet waarom sommigen haar zo hoog hebben zitten hier.
NB er zitten hele nare schokkende details in dit artikel, zeker het laatste stuk.
https://www.ad.nl/binnenland/onthutsend ... gle.com%2F
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:18
Want?AgentMetTrek schreef: ↑04-10-2024 11:12Daar zijn vast veel betere definities voor, maar volgens mij is dat het slachtoffer verwijten maken dat die zich maar anders had moeten gedragen om het gedrag van de dader te voorkomen.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:23
Ja ik weet nu even niet waar je naartoe wilt. Als je me iets voor de voeten wilt gooien, doe dat dan gerust net zoals veel anderen hier. Dit topic geeft aan de grenzen tussen victim blaming en eigen verantwoordelijkheid te willen verkennen. Als ik dat vervolgens doe dan wordt ik haast van ongepaste discussieren beschuldigd.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:35
Ik las net over een vreselijke misdaad hier in de buurt. Mijn eerste gedachte was die van medelijden. Mijn tweede gedachte de eerder genoemde "maar wie laat zijn dochter midden in de nacht alleen in een park lopen?".
Afschuwelijk victim blaming van mijn kant, en een gedachte die ik ook snel weer weg heb gedrukt. Dit meisje en haar ouders hebben hier absoluut geen schuld aan. En toch flitst het door mijn hoofd.
Ik denk dat de menselijke psyche zo werkt dat ik dit bericht een plaats kan geven door te denken dat dit MIJN dochter dus niet zal overkomen, want ik zorg ervoor dat.... Dat is natuurlijk gewoon een schijnveiligheid.
Afschuwelijk victim blaming van mijn kant, en een gedachte die ik ook snel weer weg heb gedrukt. Dit meisje en haar ouders hebben hier absoluut geen schuld aan. En toch flitst het door mijn hoofd.
Ik denk dat de menselijke psyche zo werkt dat ik dit bericht een plaats kan geven door te denken dat dit MIJN dochter dus niet zal overkomen, want ik zorg ervoor dat.... Dat is natuurlijk gewoon een schijnveiligheid.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:44
Dat vind ik niet. Je schrijft het nu hier, maar tot dat moment had niemand last van je automatische gedachte. Die hebben we allemaal.NoPepsiPlease schreef: ↑04-10-2024 11:35Ik las net over een vreselijke misdaad hier in de buurt. Mijn eerste gedachte was die van medelijden. Mijn tweede gedachte de eerder genoemde "maar wie laat zijn dochter midden in de nacht alleen in een park lopen?".
Afschuwelijk victim blaming van mijn kant, en een gedachte die ik ook snel weer weg heb gedrukt. Dit meisje en haar ouders hebben hier absoluut geen schuld aan. En toch flitst het door mijn hoofd.
Ik denk dat de menselijke psyche zo werkt dat ik dit bericht een plaats kan geven door te denken dat dit MIJN dochter dus niet zal overkomen, want ik zorg ervoor dat.... Dat is natuurlijk gewoon een schijnveiligheid.
Weet niet hoe het met jullie is maar ik ben opgegroeid in een slechte wijk, je hoorde je hele jeugd dagelijks thuis en op school dat je niet alleen mocht lopen en 's avonds niet op het metrostation mocht staan, inclusief schokkende verhalen etc..
Van mij hoeven we al die automatische gedachten niet te veroordelen, wat je ermee doet is een ander verhaal en daar mag je wel kritisch op zijn.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:50
Je hebt maar een stukje van wat fictim blamen is benoemd, daarom zeg ik: wantAgentMetTrek schreef: ↑04-10-2024 11:23Ja ik weet nu even niet waar je naartoe wilt. Als je me iets voor de voeten wilt gooien, doe dat dan gerust net zoals veel anderen hier. Dit topic geeft aan de grenzen tussen victim blaming en eigen verantwoordelijkheid te willen verkennen. Als ik dat vervolgens doe dan wordt ik haast van ongepaste discussieren beschuldigd.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:51
Maar hier ben ik het helemaal mee eens. Ik ga ook 's avonds laat rustig in mijn eentje in het OV zitten. Ik weiger mijn vrijheid in te laten perken door het grote aantal idioten dat er rondloopt. In het algemeen vind ik de samenleving redelijk panisch geworden. Iedereen heeft tegenwoordig camera's en beveiliging.florence13 schreef: ↑03-10-2024 22:11mijn fundamentele probleem met jouw redenering is een principiële (die je wellicht deelt). Ik zit vaak relatief laat in het ov (helemaal nuchter overigens) en dat is op dit moment in mijn stad vaak minder prettig. De argumentatie is dan: ja maar welke idioot gaat dan ook als vrouw alleen in het ov zitten zo laat?????
Ja ik dus, het is OPENBAAR vervoer, dus ook voor mij. Ik wil graag gebruik maken van een voorziening waar ik direct en indirect aan meebetaal en die ook gewoon voor mij bedoeld is. Maar nee hoor, want ik moet mijn kansen verkleinen om aangerand te worden, dus ik moet dat vooral niet doen. Ik vind dus dat voorlichten en hameren dat ik dit helemaal niet zou moeten doen helemaal geen aanpak. Ik wil gewoon gebruik maken van bestaande voor mij bedoelde en mede door mij betaalde voorzieningen zonder bepoteld te worden. Pak die mensen maar aan die dat doen.
vrijdag 4 oktober 2024 om 11:58
Maar ga nu aub niet in een slachtofferrol. Dat is juist wat de meesten hier verwachten wat je zult doen. Je kunt ook vragen waarom iemand zo op wat je zegt reageert, als je dat niet begrijpt.AgentMetTrek schreef: ↑04-10-2024 11:23Ja ik weet nu even niet waar je naartoe wilt. Als je me iets voor de voeten wilt gooien, doe dat dan gerust net zoals veel anderen hier. Dit topic geeft aan de grenzen tussen victim blaming en eigen verantwoordelijkheid te willen verkennen. Als ik dat vervolgens doe dan wordt ik haast van ongepaste discussieren beschuldigd.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:26
Ik loop inmiddels een paar pagina's achter maar wil hier graag op reageren. Hier zit voor mij mijn grote vraagteken. In het voorbeeld van roken en longkanker. Iemand weet van het verhoogde risico wanneer je rookt. Daar is (inmiddels) veel aandacht voor. Toch rookt die persoon. Is de longkanker dan verwijtbaar? Terwijl ik weet dat die persoon waarschijnlijk in zijn eigen ideale wereld ook niet rookt.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:29
Wat zeg je dan tegen de persoon wanneer je deze komt opzoeken in het ziekenhuis:Bonte_specht schreef: ↑04-10-2024 12:26Ik loop inmiddels een paar pagina's achter maar wil hier graag op reageren. Hier zit voor mij mijn grote vraagteken. In het voorbeeld van roken en longkanker. Iemand weet van het verhoogde risico wanneer je rookt. Daar is (inmiddels) veel aandacht voor. Toch rookt die persoon. Is de longkanker dan verwijtbaar? Terwijl ik weet dat die persoon waarschijnlijk in zijn eigen ideale wereld ook niet rookt.
'Tja, eigen schuld! Had je maar niet moeten roken he? Zie je nu wat ervan komt. Longkanker. Sukkel!'
Victim blamen vind ik ontzettend kortzichtig. Omdat niemand op een dag wakker word en denkt: 'vandaag kies ik ervoor om longkanker te gaan ontwikkelen, dus laat ik maar beginnen met roken als eerste stap.'
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:33
Maar victim blaming is voor mij niet het tegen die persoon zeggen. Dat zou ik (hoop/denk ik) sowieso niet doen.Doreia* schreef: ↑04-10-2024 12:29Wat zeg je dan tegen de persoon wanneer je deze komt opzoeken in het ziekenhuis:
'Tja, eigen schuld! Had je maar niet moeten roken he? Zie je nu wat ervan komt. Longkanker. Sukkel!'
Victim blamen vind ik ontzettend kortzichtig. Omdat niemand op een dag wakker word en denkt: 'vandaag kies ik ervoor om longkanker te gaan ontwikkelen, dus laat ik maar beginnen met roken als eerste stap.'
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:45
Ik kies liever weer voor een minder extreem voorbeeld. Als je gaat skiën en de instructeur raadt je sterk af een bepaalde piste te doen. Die is te gevaarlijk voor jouw niveau. Je doet het toch en breekt je been.
Er is dan geen (duidelijke) dader. Ik zou ook nooit die persoon iets zeggen om hem/haar de schuld te geven/het in te wrijven. Toch was het een risico wat die persoon bewust nam. Is het dan wel eigen schuld?
Er is dan geen (duidelijke) dader. Ik zou ook nooit die persoon iets zeggen om hem/haar de schuld te geven/het in te wrijven. Toch was het een risico wat die persoon bewust nam. Is het dan wel eigen schuld?
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:57
Ik vind het lastig als iemand niet snapt dat die piste opgaan, of enig ander gedrag te vertonen dat gevaarlijk is en niet helpend om de situatie waarin hij of zij zich slachtoffer voelt, te voorkomen.
Als je dan zegt dat het betreffende gedrag ook niet zo handig is/was, word je beschuldigd van Vicitim blaming.
Maar hoe kun je iemand adviseren om iets niet meer te doen, als je niet mag aangeven dat het niet slim is/was?
Als je dan zegt dat het betreffende gedrag ook niet zo handig is/was, word je beschuldigd van Vicitim blaming.
Maar hoe kun je iemand adviseren om iets niet meer te doen, als je niet mag aangeven dat het niet slim is/was?
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:14
Je mag wél rustig zeggen dat hij was gewaarschuwd voor die betreffende piste.
En dat dit het gevólg is van het negeren van de waarschuwing. Maar daarna ga je helpen en door. Ik vind dat geen victim blamen. Je wordt niet onnodig extra gekwetst of ingewreven. 'Verdorie Jaap, ik had je nog gewaarschuwd om niet die piste te nemen!'
Als iemand door een oom op schoot wordt getrokken en waar de handen zomaar onder de kleding verdwijnt, en je dán zegt: 'je moet ook niet op de schoot van je oom gaan zitten! Dat krijg je ervan!'
Dát is voor mij victim blamen. Alsof jij kon voorzien dat het op schoot gaan zitten hierop uitdraait.
En dat dit het gevólg is van het negeren van de waarschuwing. Maar daarna ga je helpen en door. Ik vind dat geen victim blamen. Je wordt niet onnodig extra gekwetst of ingewreven. 'Verdorie Jaap, ik had je nog gewaarschuwd om niet die piste te nemen!'
Als iemand door een oom op schoot wordt getrokken en waar de handen zomaar onder de kleding verdwijnt, en je dán zegt: 'je moet ook niet op de schoot van je oom gaan zitten! Dat krijg je ervan!'
Dát is voor mij victim blamen. Alsof jij kon voorzien dat het op schoot gaan zitten hierop uitdraait.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:16
Volgens mij gaat het erom wat wij als samenleving normaal vinden.Bonte_specht schreef: ↑04-10-2024 12:45Ik kies liever weer voor een minder extreem voorbeeld. Als je gaat skiën en de instructeur raadt je sterk af een bepaalde piste te doen. Die is te gevaarlijk voor jouw niveau. Je doet het toch en breekt je been.
Er is dan geen (duidelijke) dader. Ik zou ook nooit die persoon iets zeggen om hem/haar de schuld te geven/het in te wrijven. Toch was het een risico wat die persoon bewust nam. Is het dan wel eigen schuld?
1. Is het normaal dat een vrouw 's avonds niet alleen over straat kan, of is het raar haar te verwijten dat ze de straat op ging als ze wordt belaagd in de avond. Ik vind dat laatste.
2. Is het normaal dat een mens niet kan zwemmen in een krokodillenvijver, of is het raar een mens te verwijten dat het is opgegeten toen het in de krokodillenvijver ging zwemmen. Ik vind het eerste.
3. Is het normaal dat je moet oefenen voor je veilig een bepaalde piste af kunt, of is het raar iemand te verwijten dat hij/ zij een been brak bij het ongeoefend afdalen van de blauwe piste. Ik vind het eerste.
4. Is het normaal dat je je kuis moet kleden met stof om de hele romp tot over de knie en elleboog, of is het raar als een persoon in elkaar wordt gemept wegens diens 'uitdagende' kledingstijl. Ik vind het laatste.
In mijn optiek is iemand een verwijt maken in situatie 1 en 4 typisch victim blaming.
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:20
Zo, jij kan goed selectief lezen! Het verklaart wel een hoop.AgentMetTrek schreef: ↑04-10-2024 11:16Lees dit artikel is (op de site of in archief). Het 1 sluit het ander niet altijd uit. Die dader kan een gepeste en getergde man zijn en daar vervolgens als gestoorde en koelbloedige moordenaar op reageren. Of zijn ziekte daar ook in bijgedragen heeft weet ik niet. En de slachtoffers kunnen nare mensen zijn die totaal onterecht op een wrede manier vermoord worden.
NB er zitten hele nare schokkende details in dit artikel, zeker het laatste stuk.
https://www.ad.nl/binnenland/onthutsend ... gle.com%2F
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:20
Ik denk dat t.a.v.de gedachte schuld of niet, er een onderliggend mechanisme speelt.
En dat is de keus of je solidair blijft aan iemand die iets naars heeft meegemaakt. Je een standpunt kiest.
Speelt er dan eigenbelang (wat kost dit me) en iets sociologisch (hoe reageert de rest vd groep op mij als ik dit zo zie) mee?
Ik vraag me dat af, heb die gedachte wanneer ik dit topic lees.
En dat is de keus of je solidair blijft aan iemand die iets naars heeft meegemaakt. Je een standpunt kiest.
Speelt er dan eigenbelang (wat kost dit me) en iets sociologisch (hoe reageert de rest vd groep op mij als ik dit zo zie) mee?
Ik vraag me dat af, heb die gedachte wanneer ik dit topic lees.
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:23
Ik vind het wel een lastig vraagstuk. Ik geloof wel in eigen verantwoordelijkheid, maar wel binnen de redelijkheid. En die redelijkheid is voor mij wel subjectief en op gevoel.
Ik vind tegen alle waarschuwingen in op een verkeerde piste skiën eigen verantwoordelijkheid. Tussen de leeuwen uitstappen ook. Met haaien zwemmen ook. Dan heb je het wel over extremere situaties waarbij het gevaar ook redelijk is en misschien speelt ook wel mee: buiten de mensheid om.
Het gevaar voor meisjes in korte rokjes vind ik niet redelijk. Je mag immers nog steeds van de ander verwachten dat ze van je afblijven. Dat een ander aan je zit, hoeft niet (lees: mag wat mij betreft nooit) jouw verwachting te zijn.
En ook al breek je je been op de verkeerde piste, dan zal ik die actie misschien best wel dom vinden, maar dat betekent ook weer niet dat ik denk 'lekker voor je eigen schuld'. Of nog verder: dan betaal je het maar lekker zelf. Ik heb nog steeds wel sympathie voor de gevolgen van de misschien niet slimme actie. Ik vind eigenlijk ook best dat we bepaalde acties gewoon dom mogen vinden, maar het hoeft misschien niet altijd op ieder moment benoemd te worden.
Burnouts en fysieke relaties zijn processen die voor mij niet te vergelijken zijn. Het is geen bewuste ja/nee of wel/niet handeling of keuze (ik kies ervoor om hier uit te stappen). Dit is complexe psychologische materie waar je steeds verder in terecht komt. Onbewust.
En soms gebeuren dingen gewoon en is er geen schuld.
Ik vind tegen alle waarschuwingen in op een verkeerde piste skiën eigen verantwoordelijkheid. Tussen de leeuwen uitstappen ook. Met haaien zwemmen ook. Dan heb je het wel over extremere situaties waarbij het gevaar ook redelijk is en misschien speelt ook wel mee: buiten de mensheid om.
Het gevaar voor meisjes in korte rokjes vind ik niet redelijk. Je mag immers nog steeds van de ander verwachten dat ze van je afblijven. Dat een ander aan je zit, hoeft niet (lees: mag wat mij betreft nooit) jouw verwachting te zijn.
En ook al breek je je been op de verkeerde piste, dan zal ik die actie misschien best wel dom vinden, maar dat betekent ook weer niet dat ik denk 'lekker voor je eigen schuld'. Of nog verder: dan betaal je het maar lekker zelf. Ik heb nog steeds wel sympathie voor de gevolgen van de misschien niet slimme actie. Ik vind eigenlijk ook best dat we bepaalde acties gewoon dom mogen vinden, maar het hoeft misschien niet altijd op ieder moment benoemd te worden.
Burnouts en fysieke relaties zijn processen die voor mij niet te vergelijken zijn. Het is geen bewuste ja/nee of wel/niet handeling of keuze (ik kies ervoor om hier uit te stappen). Dit is complexe psychologische materie waar je steeds verder in terecht komt. Onbewust.
En soms gebeuren dingen gewoon en is er geen schuld.
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:28
Vind je werkelijk jouw manier van reageren een normale manier? Dat haalt bij mij alle zin weg om een reactie te geven.
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:38
Jammer dat dit je ervaring is. Ik heb het idee dat alle reacties mij nieuwe inzichten hebben gebracht.Nana_Mouskouri schreef: ↑03-10-2024 13:06Ervaring opgedaan op het internet: mensen die beginnen met zeggen dat ze iets "heel graag willen begrijpen" willen slechts zelden écht iets heel graag begrijpen.
Maar zeeleeuw lekker verder.
vrijdag 4 oktober 2024 om 13:46
Eigen verantwoordelijkheid is er om je te helpen en te beschermen, dus vind het persoonlijk niet erg daarvan bewust gemaakt te worden. Tegelijkertijd: als je iets heel naars meemaakt, dan wil je meestal alles eraan doen om het in het vervolg te voorkomen en voegt het weinig toe als mensen je nog extra de les komen lezen. Andere mensen blijven datgene doen wat eerder tot problemen heeft geleid, vanuit bepaalde principes of overtuigingen, dan denk ik nog steeds niet dat het je eigen schuld is, maar wel dat je het risico had kunnen inperken en om wat voor reden ook dat hebt nagelaten. Dat is je eigen keuze en verantwoordelijkheid, heb vaak genoeg dat ik bij sommige acties van mijzelf en anderen denk “was dat nu wel zo verstandig”, maar echt een waardeoordeel heb ik er verder niet over.
Snap het frustratiepunt wat eerder genoemd werd mbt reizen met het openbaar vervoer in de nachtelijke uren. Iedereen zou vrij moeten zijn om te gaan en staan waar hij/zij wil. Heb alleen niet het gevoel dat ik tegen dat onrecht moet ageren door mezelf juist in die risicovolle situaties te plaatsen. Daar los je namelijk ook niet veel mee op. Dus doe ik mijn best om mezelf zoveel mogelijk te beschermen tegen onheil door mijn gezond verstand te gebruiken, maar uiteindelijk heb je het allemaal ook lang niet zelf in de hand. Het leven zit nu eenmaal vol met mogelijke gevaren die vaak genoeg ook uit hoeken komen waarin men zich veilig waant. Goed je daarvan bewust te blijven.
Snap het frustratiepunt wat eerder genoemd werd mbt reizen met het openbaar vervoer in de nachtelijke uren. Iedereen zou vrij moeten zijn om te gaan en staan waar hij/zij wil. Heb alleen niet het gevoel dat ik tegen dat onrecht moet ageren door mezelf juist in die risicovolle situaties te plaatsen. Daar los je namelijk ook niet veel mee op. Dus doe ik mijn best om mezelf zoveel mogelijk te beschermen tegen onheil door mijn gezond verstand te gebruiken, maar uiteindelijk heb je het allemaal ook lang niet zelf in de hand. Het leven zit nu eenmaal vol met mogelijke gevaren die vaak genoeg ook uit hoeken komen waarin men zich veilig waant. Goed je daarvan bewust te blijven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
