Overig
alle pijlers
Wie heeft haar/zijn (autistische) kind ook uit huis moeten laten plaatsen?
vrijdag 20 april 2007 om 15:01
Mijn oudste is bijna 14 en heeft het syndroom van asperger, waarbij hij ook nog eens een keertje hoogbegaafd is.
Ik heb altijd gezegd dat ik hem thuishoud, dat ik hem kan geven wat hij nodig heeft: vooral veel liefde, extra begeleiding en speciaal onderwijs. En pas zo rond z'n 18de in een begeleid wonen traject of zoiets.
Maar ik ben erachter gekomen dat dit niet meer genoeg is. Hij staat al een hele tijd stil in zijn emotionele ontwikkeling (is nu +/- 6 jaar) en hij trekt zich weer steeds verder terug in zichzelf, kan weer steeds minder (stress) verdragen en valt weer steeds vaker (voorlopig alleen 'nog maar', maar voor hoe lang) verbaal agressief uit.
Dat 'weer' zet ik er elke keer bij omdat het echt een poos veel beter is gegaan.
Zijn jongere broertje (met ADHD en PDD-nos) is bang van hem en gaat er in gedrag ook sterk op achteruit.
Dus hebben we de beslissing moeten nemen om hem uit huis te plaatsen. Ik heb vandaag de eerste stap genomen: gebeld met Bureau Jeugdzorg om aan te geven dat het niet meer gaat. Begin volgende week ga ik teruggebeld worden om een afspraak te maken.
Het is in gang gezet...
Ik heb altijd gezegd dat ik hem thuishoud, dat ik hem kan geven wat hij nodig heeft: vooral veel liefde, extra begeleiding en speciaal onderwijs. En pas zo rond z'n 18de in een begeleid wonen traject of zoiets.
Maar ik ben erachter gekomen dat dit niet meer genoeg is. Hij staat al een hele tijd stil in zijn emotionele ontwikkeling (is nu +/- 6 jaar) en hij trekt zich weer steeds verder terug in zichzelf, kan weer steeds minder (stress) verdragen en valt weer steeds vaker (voorlopig alleen 'nog maar', maar voor hoe lang) verbaal agressief uit.
Dat 'weer' zet ik er elke keer bij omdat het echt een poos veel beter is gegaan.
Zijn jongere broertje (met ADHD en PDD-nos) is bang van hem en gaat er in gedrag ook sterk op achteruit.
Dus hebben we de beslissing moeten nemen om hem uit huis te plaatsen. Ik heb vandaag de eerste stap genomen: gebeld met Bureau Jeugdzorg om aan te geven dat het niet meer gaat. Begin volgende week ga ik teruggebeld worden om een afspraak te maken.
Het is in gang gezet...
maandag 23 april 2007 om 09:01
quote:Lot, goed dat je dat verhaal over die buurvrouw neerzet, want ik sta eigenlijk alweer op het punt om straks, als BJZ belt, te zeggen dat het wel weer meevalt. Terwijl ik, na veel zelfonderzoek dit weekend, tot de conclusie moet komen dat ik hem eigenlijk al niet meer de baas ben, dat hij al teveel bepaalt.Ja, herkenbaar. Op sommige momenten voel je heel duidelijk dat het kind een grote, wellicht té grote stempel op het gezin drukt. En andere momenten denk je, het valt wel mee, laten we het nog maar weer een poosje proberen. Heel begrijpelijk en logisch.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 23 april 2007 om 09:32
Ben een meelezer,omdat dit onderwerp dicht bij me staat,heb 2 weken terug gehoord na allerlei onderzoeken,dat onze zoon *7jaar* een stoornis is het autistische spectrum heeft,PDD-NOS.
Al had ik natuurlijk wel door dat er vanalles niet klopte,en heb ik me wel eens afgevraagd of hij autistisch was,toch ben ik van de diagnose wel geschrokken,en zit nu middenin allerlei veranderingen,aangeraden wordt hem naar het cluster 4 onderwijs over te zetten,ook naschoolse opvang,iedere dag tot half 7,en een logeer huis enz enz.
Kortom het over valt me een beetje,en ik ben dus nu aan het kijken,wat ik denk dat voor hem ook haalbaar is,hij heeft namelijk ook nog een angsstoornis,de naschoolse opvang heb ik dus daarom nog niet doorgezet,wel 1 dag per week naar een zorgboerderij,het cluster 4 onderwijs gaat wel door,maar op welke termijn weet ik nog niet,hij wordt volgende maand nog geobserveerd op school,en zal er nog een onderzoek komen,dat gaat dan over intelligentie.
Het logeer huis hou ik ook nog even af,omdat ik het gevoel heb dat hij dat met die angsten ook niet gaat trekken
Hij slikt Risperdal voor zijn angsten anderhalve mg per dag.
Nu ik al jullie ervaringen lees,dringt het nog wat meer tot me door.
Al had ik natuurlijk wel door dat er vanalles niet klopte,en heb ik me wel eens afgevraagd of hij autistisch was,toch ben ik van de diagnose wel geschrokken,en zit nu middenin allerlei veranderingen,aangeraden wordt hem naar het cluster 4 onderwijs over te zetten,ook naschoolse opvang,iedere dag tot half 7,en een logeer huis enz enz.
Kortom het over valt me een beetje,en ik ben dus nu aan het kijken,wat ik denk dat voor hem ook haalbaar is,hij heeft namelijk ook nog een angsstoornis,de naschoolse opvang heb ik dus daarom nog niet doorgezet,wel 1 dag per week naar een zorgboerderij,het cluster 4 onderwijs gaat wel door,maar op welke termijn weet ik nog niet,hij wordt volgende maand nog geobserveerd op school,en zal er nog een onderzoek komen,dat gaat dan over intelligentie.
Het logeer huis hou ik ook nog even af,omdat ik het gevoel heb dat hij dat met die angsten ook niet gaat trekken
Hij slikt Risperdal voor zijn angsten anderhalve mg per dag.
Nu ik al jullie ervaringen lees,dringt het nog wat meer tot me door.
maandag 23 april 2007 om 09:40
quote:,wat ik denk dat voor hem ook haalbaar is,hij heeft namelijk ook nog een angsstoornis,de naschoolse opvang heb ik dus daarom nog niet doorgezet,wel Het logeer huis hou ik ook nog even af,omdat ik het gevoel heb dat hij dat met die angsten ook niet gaat trekken
Hij slikt Risperdal voor zijn angsten anderhalve mg per dag.
Mijn zoon heeft adhd, autisme (nog niet zeker welke tak) Is bovengemiddeld begaafd (130 ongeveer) En heeft een angststoornis. Ik heb wel voor cluster 4 gekozen, maar niet voor buitenschoolse opvang. Ik weet niet hoe ver jouw cluster4 school is ? Maar zoon gaat hier om 7.45 weg, en komt om 15.30 pas weer thuis, dat zijn hele lange dagen voor zulke kleine kinderen. Bovendien vond ik speciaal onderwijs wel genoeg, zolang we het zo kunnen redden redden we het. Ik moet er wel bij zeggen dat ik nit werk, dus alijd thuis ben. Deels mn eigen keus, maar ook zijn persoon in die beslissing mee laten wegen. (en financieel, het kan precies, das ook belangrijk natuurlijk)
Als het goed is gaat hij ook met rispendal beginnen.
En oh ja, Logeerhuis, werd ons ook aangeraden, maar ook ivm die angsten niet gedaan, wel gaat hij eens in de 5 a 6 weken een lang weekend bij opa en oma logeren, zodat we zelf ook weer even kunnen bij tanken.
Sorry voor het redelijk ot gaan. Maar ik las dit, en dacht daar wil ik even opingaan omdat het zo op elkaar lijkt.
Nef ! *; Sterkte vandaag.
Hij slikt Risperdal voor zijn angsten anderhalve mg per dag.
Mijn zoon heeft adhd, autisme (nog niet zeker welke tak) Is bovengemiddeld begaafd (130 ongeveer) En heeft een angststoornis. Ik heb wel voor cluster 4 gekozen, maar niet voor buitenschoolse opvang. Ik weet niet hoe ver jouw cluster4 school is ? Maar zoon gaat hier om 7.45 weg, en komt om 15.30 pas weer thuis, dat zijn hele lange dagen voor zulke kleine kinderen. Bovendien vond ik speciaal onderwijs wel genoeg, zolang we het zo kunnen redden redden we het. Ik moet er wel bij zeggen dat ik nit werk, dus alijd thuis ben. Deels mn eigen keus, maar ook zijn persoon in die beslissing mee laten wegen. (en financieel, het kan precies, das ook belangrijk natuurlijk)
Als het goed is gaat hij ook met rispendal beginnen.
En oh ja, Logeerhuis, werd ons ook aangeraden, maar ook ivm die angsten niet gedaan, wel gaat hij eens in de 5 a 6 weken een lang weekend bij opa en oma logeren, zodat we zelf ook weer even kunnen bij tanken.
Sorry voor het redelijk ot gaan. Maar ik las dit, en dacht daar wil ik even opingaan omdat het zo op elkaar lijkt.
Nef ! *; Sterkte vandaag.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 23 april 2007 om 10:17
Mijn zoon heeft ook adhd/pddnos maar geen angststoornis. Het was dus nooit een probleem om hem op een naschoolse opvang te plaatsen of naar een logeerhuis te laten gaan. Sinds kort hebben we er hier eentje in de stad en hij vindt het leuk en voor mij is het ook prettig. Zo heb ik af en toe een weekend voor mezelf maar dus ook een weekend samen met mijn dochter. Degene die uitwonend is.
Na de zomervakantie gaat hij ook naar een cluster vier school.
Ook wel Renn4 genoemd. Ik ben bezig met de aanvraag.
In het verleden heeft hij nog een poosje in een instelling gezeten. Eerst een aantal maanden intern (residentieel) zodat ze hem goed konden observeren en daarna na schooltijd. Maar ja, hij wordt ouder en is behoorlijk rigide in wat hij vindt dat eerlijk en rechtmatig is. Als hij het gevoel heeft dat hij benadeeld wordt, houdt hij stug vol in het niet willen meewerken aan wat de school van hem wil. Zij willen dat hij op een gegeven moment toch bakzeil haalt en dat is hij dan niet van plan.
Hij kan ook heel explosief reageren op die momenten.
De huidige school vindt dat 'geen werkbare situatie' en dus is hij heel vaak naar huis gestuurd én zijn ze tot de conclusie gekomen dat hij het in het tweede jaar niet gaat redden en dus moet hij weg.
Ik merk thuis ook wel dat hij zo is en dat is best een probleem want de wereld is nu eenmaal niet eerlijk en hij zal nog wel vaker benadeeld worden. Ik maak me daar wel zorgen over, want de maatschappij zit niet te wachten op dat soort 'headstrong' types.
Na de zomervakantie gaat hij ook naar een cluster vier school.
Ook wel Renn4 genoemd. Ik ben bezig met de aanvraag.
In het verleden heeft hij nog een poosje in een instelling gezeten. Eerst een aantal maanden intern (residentieel) zodat ze hem goed konden observeren en daarna na schooltijd. Maar ja, hij wordt ouder en is behoorlijk rigide in wat hij vindt dat eerlijk en rechtmatig is. Als hij het gevoel heeft dat hij benadeeld wordt, houdt hij stug vol in het niet willen meewerken aan wat de school van hem wil. Zij willen dat hij op een gegeven moment toch bakzeil haalt en dat is hij dan niet van plan.
Hij kan ook heel explosief reageren op die momenten.
De huidige school vindt dat 'geen werkbare situatie' en dus is hij heel vaak naar huis gestuurd én zijn ze tot de conclusie gekomen dat hij het in het tweede jaar niet gaat redden en dus moet hij weg.
Ik merk thuis ook wel dat hij zo is en dat is best een probleem want de wereld is nu eenmaal niet eerlijk en hij zal nog wel vaker benadeeld worden. Ik maak me daar wel zorgen over, want de maatschappij zit niet te wachten op dat soort 'headstrong' types.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 23 april 2007 om 10:22
Nef, weet je al wanneer en hoe en wat m.b.t het uit huis gaan van je zoon?
En net als jij dacht ik ook altijd dat ik beide kinderen wel kon geven wat ze nodig hadden maar het groeide op een gegeven moment boven het hoofd. Niemand wil graag erkennen dat je de situatie niet meer goed in de hand hebt. Maar het is geen schande! Bovendien, doormodderen zodat jullie straks alledrie eraan onderdoorgaan is ook niet de bedoeling dus ik denk dat je gezien de omstandigheden juist het heel goed doet met deze beslissing. :R
En net als jij dacht ik ook altijd dat ik beide kinderen wel kon geven wat ze nodig hadden maar het groeide op een gegeven moment boven het hoofd. Niemand wil graag erkennen dat je de situatie niet meer goed in de hand hebt. Maar het is geen schande! Bovendien, doormodderen zodat jullie straks alledrie eraan onderdoorgaan is ook niet de bedoeling dus ik denk dat je gezien de omstandigheden juist het heel goed doet met deze beslissing. :R
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 23 april 2007 om 11:30
Zo is het: te lang doormodderen is voor niemand goed. En volgens mij is het in het merendeel van de gevallen zo, dat men toch al langer volhoudt dan goed zou zijn. Men ziet het als falen, voelt zich schuldig als men niet zelf alles kan bieden wat het kind nodig heeft. Zo voelde ik dat zelf ook.
Als je te lang doorgaat, heb je -en je kind(eren) ook- veel meer tijd nodig om weer te herstellen en achterstanden in te lopen.
Mijn zoon was nog maar zeven, bijna acht toen hij elders ging wonen. En hoewel ik altijd al in mijn hoofd had dat hij eerder uit huis zou gaan dan ik zou willen, was het nog veel eerder dan dat. En toch ben ook ik te lang doorgegaan.
Hoewel het naar is het niet allemaal zelf te kunnen, zitten er ook voordelen aan het niet meer allemaal zelf te hoeven. Nog los van het feit dat het voor mijn zoon beter is, vind ik het zelf een rustig idee, dat ik nu gewoon een dag in bed kan blijven als ik weer eens migraine heb, dat ik de zorg delen kan, dat ik soms, als het met mij of met mijn zoon niet zo best gaat, even een tandje lager kan en niet door hoef te worstelen terwijl het eigenlijk niet gaat. En dat als mijn dochter extra aandacht nodig heeft ik die ook gewoon geven kan, en niet hoef te zeggen dat ze even moet wachten. Dat ik dingen met haar kan ondernemen die voorheen niet konden, omdat zoon ze niet aan zou kunnen.
Als je te lang doorgaat, heb je -en je kind(eren) ook- veel meer tijd nodig om weer te herstellen en achterstanden in te lopen.
Mijn zoon was nog maar zeven, bijna acht toen hij elders ging wonen. En hoewel ik altijd al in mijn hoofd had dat hij eerder uit huis zou gaan dan ik zou willen, was het nog veel eerder dan dat. En toch ben ook ik te lang doorgegaan.
Hoewel het naar is het niet allemaal zelf te kunnen, zitten er ook voordelen aan het niet meer allemaal zelf te hoeven. Nog los van het feit dat het voor mijn zoon beter is, vind ik het zelf een rustig idee, dat ik nu gewoon een dag in bed kan blijven als ik weer eens migraine heb, dat ik de zorg delen kan, dat ik soms, als het met mij of met mijn zoon niet zo best gaat, even een tandje lager kan en niet door hoef te worstelen terwijl het eigenlijk niet gaat. En dat als mijn dochter extra aandacht nodig heeft ik die ook gewoon geven kan, en niet hoef te zeggen dat ze even moet wachten. Dat ik dingen met haar kan ondernemen die voorheen niet konden, omdat zoon ze niet aan zou kunnen.
maandag 23 april 2007 om 11:31
Ook ik werk niet buitenhuis,en heb nog steeds het gevoel het wel aan te kunnen met onze zoon noem hem vanaf nu J,het probleem dat ik nu wel heb zijn zijn exposieve buien,en reageerd die dan af op zijn tweelingzusje,en daar zit mijn probleem,ook is hij dan buiten zichzelf,en moeilijk te bereiken.
Nu heb ik een vrij groot gezin,5 kinderen,waarvan de oudsten al zelfstandig wonen,maar wel veel thuis zijn,ook zijn wij pleegouders,voor crisis pubers.
Soms denk ik,is dat niet allemaal te veel voor hem,maar aan de andere kant,leert hij natuurlijk wel veel over het sociaal omgaan met anderen.
Vind het iedere dag puzzelen,en kijken hoe zijn bui is,wel laat ik hem geen hele dagen meer naar school gaan,omdat dat voor hem dus duidelijk te veel is,hij krijgt dan migraine,en is vooral erg boos als hij de hele dag naar school gaat,kan dan niet meer in zijn ritme komen.
Het is toch een zeer complece ziekte vind ik hoor,mij is het boek geef me de vijf aangeraden door de psych,en die heb ik ook besteld.
Zijn er boeken of andere zaken waar jullie veel aan hebben gehad??? ben ik wel erg benieuwd naar.
Maar ook hoe gaat de rest van het gezin hiermee om??
Bij ons in de familie heb ik meer kinderen die erfelijk belast zijn met bv de Borderline,er is dus wel veel begrip naar elkaar toe,maar maakt het soms ook extra ingewikkeld.
Nu heb ik een vrij groot gezin,5 kinderen,waarvan de oudsten al zelfstandig wonen,maar wel veel thuis zijn,ook zijn wij pleegouders,voor crisis pubers.
Soms denk ik,is dat niet allemaal te veel voor hem,maar aan de andere kant,leert hij natuurlijk wel veel over het sociaal omgaan met anderen.
Vind het iedere dag puzzelen,en kijken hoe zijn bui is,wel laat ik hem geen hele dagen meer naar school gaan,omdat dat voor hem dus duidelijk te veel is,hij krijgt dan migraine,en is vooral erg boos als hij de hele dag naar school gaat,kan dan niet meer in zijn ritme komen.
Het is toch een zeer complece ziekte vind ik hoor,mij is het boek geef me de vijf aangeraden door de psych,en die heb ik ook besteld.
Zijn er boeken of andere zaken waar jullie veel aan hebben gehad??? ben ik wel erg benieuwd naar.
Maar ook hoe gaat de rest van het gezin hiermee om??
Bij ons in de familie heb ik meer kinderen die erfelijk belast zijn met bv de Borderline,er is dus wel veel begrip naar elkaar toe,maar maakt het soms ook extra ingewikkeld.
maandag 23 april 2007 om 11:38
Jee Iris, da's pittig!
'Geef me de vijf' is mij aangeraden door de logopediste. Heb het nog niet gelezen, trouwens.
Waar ik zelf het meest aan heb gehad zijn de boeken geschreven door autisten, bijv. Gunilla Gerland. Zij zijn de ervaringsdeskundigen, en ik vind het heel prettig en leerzaam om van een autist zelf te horen hoe bepaalde dingen ervaren (kunnen) worden. Mijn zoon kan het zelf niet vertellen.
'Geef me de vijf' is mij aangeraden door de logopediste. Heb het nog niet gelezen, trouwens.
Waar ik zelf het meest aan heb gehad zijn de boeken geschreven door autisten, bijv. Gunilla Gerland. Zij zijn de ervaringsdeskundigen, en ik vind het heel prettig en leerzaam om van een autist zelf te horen hoe bepaalde dingen ervaren (kunnen) worden. Mijn zoon kan het zelf niet vertellen.
maandag 23 april 2007 om 12:24
Nef, hoe het precies op prof.gebied bij buurvrouw loopt. Wel weet ik dat het kind bijna 21 is. Ik vermoed dat het kind dus zelf ook een stevige stem heeft in de beslissing thuisblijven of opname. Zelf ben ik iemand die in de buitenste kring zit van wie er allemaal rond deze mensen staat. Zo is dit sinds twee jaar gegroeid, vanaf dat we elkaar leerden kennen, juist vanwege mijn eigen situatie met een druk gezin. Mijn deel bestaat uit luisteren als het weer eens allemaal tegenzit, maar vooral leuke dingen delen op de momenten dat het wel lukt. En dan vooral voor de moeder. Dus zo nu en dan een filmmiddag of iets anders leuks ondernemen met een aantal vriendinnen en de kinderen. Maar ook verjaardagen/feestdagen worden met de hele bubs samen gevierd. De andere vriendinnen zitten er wat dichter op. Die worden dan ook wat zwaarder belast, door bijvoorbeeld een dagdeel het kind bezig te houden en op dagen dat het kind bij de vader is voor de moeder te koken.
maandag 23 april 2007 om 12:28
Had vrijdag eerst naar de consulente gevraagd die de PGB's van de jongens verzorgt, maar die kreeg ik niet te pakken en daarna gesproken met de bureaudienst.
Kreeg ik net een telefoontje dat 'mijn' consulente weg was bij deze vestiging, maar dat ze wel aan een collega gevraagd had mij te bellen. Daar het verhaal weer tegen gedaan en die bleek nog niet ingeseind te zijn door de bureaudienst, dus daar gaat ze nu nog contact mee opnemen. En ze gaat contact opnemen met de afdeling aanmeldingen. Zal vandaag nog teruggebeld gaan worden.
Kreeg ik net een telefoontje dat 'mijn' consulente weg was bij deze vestiging, maar dat ze wel aan een collega gevraagd had mij te bellen. Daar het verhaal weer tegen gedaan en die bleek nog niet ingeseind te zijn door de bureaudienst, dus daar gaat ze nu nog contact mee opnemen. En ze gaat contact opnemen met de afdeling aanmeldingen. Zal vandaag nog teruggebeld gaan worden.
maandag 23 april 2007 om 12:32
quote:
Lon, trek je het nog een beetje? Welke studie doe jij ecgenlijk precies? Ga nl. zelf SPW-3 doen.
Ik doe PPA I en daarna PPA 2 bij de LOI.
Dan ben je uiteindelijk pedagogisch psychologisch assistent en neem je voornamelijk testen af ( intelligentietesten en ontwikkelingstesten) en doe je observaties. Ik wil in de richting kinderen (onderwijs en/of gezondheidszorg.)
Maar de studie is ook een goed basis als ik creatief met kinderen wil gaan werken.
Waar ga jij studeren?
(En ik blijf nog redelijk overeind gelukkig, ondanks al het gedoe nu.)
Lon, trek je het nog een beetje? Welke studie doe jij ecgenlijk precies? Ga nl. zelf SPW-3 doen.
Ik doe PPA I en daarna PPA 2 bij de LOI.
Dan ben je uiteindelijk pedagogisch psychologisch assistent en neem je voornamelijk testen af ( intelligentietesten en ontwikkelingstesten) en doe je observaties. Ik wil in de richting kinderen (onderwijs en/of gezondheidszorg.)
Maar de studie is ook een goed basis als ik creatief met kinderen wil gaan werken.
Waar ga jij studeren?
(En ik blijf nog redelijk overeind gelukkig, ondanks al het gedoe nu.)
maandag 23 april 2007 om 12:34
quote:Had vrijdag eerst naar de consulente gevraagd die de PGB's van de jongens verzorgt, maar die kreeg ik niet te pakken en daarna gesproken met de bureaudienst.
Kreeg ik net een telefoontje dat 'mijn' consulente weg was bij deze vestiging, maar dat ze wel aan een collega gevraagd had mij te bellen. Daar het verhaal weer tegen gedaan en die bleek nog niet ingeseind te zijn door de bureaudienst, dus daar gaat ze nu nog contact mee opnemen. En ze gaat contact opnemen met de afdeling aanmeldingen. Zal vandaag nog teruggebeld gaan worden.
Dit zijn ook altijd van die vervelend dingen ja.
Ik moet uiteindelijk ook altijd overal achteraan bellen en alles weer opnieuw uitleggen. En dan nog maar afwachten óf ze wel terugbellen.
Kreeg ik net een telefoontje dat 'mijn' consulente weg was bij deze vestiging, maar dat ze wel aan een collega gevraagd had mij te bellen. Daar het verhaal weer tegen gedaan en die bleek nog niet ingeseind te zijn door de bureaudienst, dus daar gaat ze nu nog contact mee opnemen. En ze gaat contact opnemen met de afdeling aanmeldingen. Zal vandaag nog teruggebeld gaan worden.
Dit zijn ook altijd van die vervelend dingen ja.
Ik moet uiteindelijk ook altijd overal achteraan bellen en alles weer opnieuw uitleggen. En dan nog maar afwachten óf ze wel terugbellen.
maandag 23 april 2007 om 12:35
maandag 23 april 2007 om 12:41
quote:
quote: lonbonton reageerde
Waar ga jij studeren?
(En ik blijf nog redelijk overeind gelukkig, ondanks al het gedoe nu.)
Ik ga het bij de NTI doen, en ik ga als het goed is begin december in een zorgcentrum beginenn, waar ik dan meteen mijn stage kan doen, ook met autistische kinderen, daar ligt mijn kennis tenslotte
.Ja precies, dat was ook bij mij de achterliggende gedachte;).
Kun jij zonder dat je een diploma hebt daar al gaan werken? Fijn!
Ik moet voor volgend jaar een stageplek.
quote: lonbonton reageerde
Waar ga jij studeren?
(En ik blijf nog redelijk overeind gelukkig, ondanks al het gedoe nu.)
Ik ga het bij de NTI doen, en ik ga als het goed is begin december in een zorgcentrum beginenn, waar ik dan meteen mijn stage kan doen, ook met autistische kinderen, daar ligt mijn kennis tenslotte
.Ja precies, dat was ook bij mij de achterliggende gedachte;).Kun jij zonder dat je een diploma hebt daar al gaan werken? Fijn!
Ik moet voor volgend jaar een stageplek.
maandag 23 april 2007 om 13:10
quote: lonbonton reageerde
Ja precies, dat was ook bij mij de achterliggende gedachte;).
Kun jij zonder dat je een diploma hebt daar al gaan werken? Fijn!
Ik moet voor volgend jaar een stageplek.
Een vriendin van mij gaat een nieuw zorgcentrum opstarten voor een aantal crisisplekken en dagbegeleiding, daar stap ik mee in.
Ja precies, dat was ook bij mij de achterliggende gedachte;).
Kun jij zonder dat je een diploma hebt daar al gaan werken? Fijn!
Ik moet voor volgend jaar een stageplek.
Een vriendin van mij gaat een nieuw zorgcentrum opstarten voor een aantal crisisplekken en dagbegeleiding, daar stap ik mee in.
maandag 23 april 2007 om 17:20
Je hebt me aan het huilen gekregen, Q, en dat heb ik, afgezien van donderdag even, niet meer gekund. Moet me nu alleen beheersen want de mannen zitten hierachter me tv te kijken .
Donderdagochtend om half 9 heb ik al een (eerste?) gesprek, dat is wel fijn dat het zo snel is. Straks m'n vriend bellen of die mee wil, en de begeleidster van Y.
Dank je voor je woorden :R.
.Donderdagochtend om half 9 heb ik al een (eerste?) gesprek, dat is wel fijn dat het zo snel is. Straks m'n vriend bellen of die mee wil, en de begeleidster van Y.
Dank je voor je woorden :R.
dinsdag 24 april 2007 om 08:10
hoi Nef,
helaas, mijn zoon is uit huis geplaatst, nu vier maanden geleden.
En dat is een hele zware beslissing.
Ik weet niet in welke regio jij woont, maar wij wonen in Leiden, waar onze zoon ook in een kinderpsychiatrische opvang zit, welke is gekoppeld aan het LUMC. Nu na vier maanden hebben wij het adviesgesprek gehad en het is niet goed. Hij zal weer elders heen moeten, omdat hij met zijn stoornis niet op de juiste plek blijkt te zitten.
Ik wil je graag vertellen hoe het is verlopen, hoe wij het ervaren maar heb nu helaas geen tijd. Vanavond kom ik erop terug.
Maar één ding is zeker; het is enorm lastig om te beoordelen of uit huis plaatsing ook werkelijk helpt. Die garantie krijg je niet en ook zul je nooit weten wat beter geweest zou zijn; thuis laten blijven of uit huis plaatsen. Maar door jarenlange (onderzoeks)ervaring weet men dat de meeste kinderen er uiteindelijk baat bij hebben gehad. Ze kunnen ook goed ondebouwen waarom zij denken dat behandeling voor jouw kind het beste zou zijn. En op die informatie moet afgaan, je gevoel zegt natuurlijk iets heel anders, dit is een rationele beslissing..
helaas, mijn zoon is uit huis geplaatst, nu vier maanden geleden.
En dat is een hele zware beslissing.
Ik weet niet in welke regio jij woont, maar wij wonen in Leiden, waar onze zoon ook in een kinderpsychiatrische opvang zit, welke is gekoppeld aan het LUMC. Nu na vier maanden hebben wij het adviesgesprek gehad en het is niet goed. Hij zal weer elders heen moeten, omdat hij met zijn stoornis niet op de juiste plek blijkt te zitten.
Ik wil je graag vertellen hoe het is verlopen, hoe wij het ervaren maar heb nu helaas geen tijd. Vanavond kom ik erop terug.
Maar één ding is zeker; het is enorm lastig om te beoordelen of uit huis plaatsing ook werkelijk helpt. Die garantie krijg je niet en ook zul je nooit weten wat beter geweest zou zijn; thuis laten blijven of uit huis plaatsen. Maar door jarenlange (onderzoeks)ervaring weet men dat de meeste kinderen er uiteindelijk baat bij hebben gehad. Ze kunnen ook goed ondebouwen waarom zij denken dat behandeling voor jouw kind het beste zou zijn. En op die informatie moet afgaan, je gevoel zegt natuurlijk iets heel anders, dit is een rationele beslissing..
dinsdag 24 april 2007 om 10:32
@ Julus, ja, ik weet nog dat je toen in Utrecht al je twijfels over je zoon had en dat jullie het later goed hebben laten onderzoeken. Sneu dat hij nu nog niet op z'n plaats is, het is soms inderdaad een enorme zoektocht. Sterkte.
@ Carlien, dank je voor de knuffel
@ Mevrouwtjepoes, lief dat je speciaal even langskomt *;. Hoe is het nu met jou?
@ Iris, ik was helemaal vergeten op jou te reageren. Ik lees je veel bij de BEO's en neem m'n petje voor je af en buig diep. Hoe jij het allemaal georganiseerd krijgt, met de leenkinderen daar nog bij en je mooie plannen voor de toekomst! Ja, ondanks dat je de vermoedens al had is het horen van de diagnose toch altijd nog een hele schok die je moet verwerken. Had ik bij allebei mijn jongens ook. Neem je tijd daarvoor en bekijk op je gemak wat het beste is voor J. Zo heb ik bewust gekozen Y. niet op de naschoolse dagbehandeling/opvang te 'doen', omdat dat veel te chaotisch zou zijn voor hem: op verschillende dagen verschillende kinderen en verschillende leiding. Dan krijg ik een overstresst kind thuis daarna, dat schiet niet op.
@ Carlien, dank je voor de knuffel
@ Mevrouwtjepoes, lief dat je speciaal even langskomt *;. Hoe is het nu met jou?
@ Iris, ik was helemaal vergeten op jou te reageren. Ik lees je veel bij de BEO's en neem m'n petje voor je af en buig diep. Hoe jij het allemaal georganiseerd krijgt, met de leenkinderen daar nog bij en je mooie plannen voor de toekomst! Ja, ondanks dat je de vermoedens al had is het horen van de diagnose toch altijd nog een hele schok die je moet verwerken. Had ik bij allebei mijn jongens ook. Neem je tijd daarvoor en bekijk op je gemak wat het beste is voor J. Zo heb ik bewust gekozen Y. niet op de naschoolse dagbehandeling/opvang te 'doen', omdat dat veel te chaotisch zou zijn voor hem: op verschillende dagen verschillende kinderen en verschillende leiding. Dan krijg ik een overstresst kind thuis daarna, dat schiet niet op.
