Overig
alle pijlers
Wie spreekt er goed Frans.
vrijdag 4 juli 2008 om 14:48
Als de mussen dood van het dak vallen krijg komen er Franse liedjes over koud Moskou bij mij binnenvliegen.
Alleen de eerste klas middelbare school had ik een schat van een Franse juf, en Frans werd voor mij kinderspel. Later kreeg ik nare juffen Frans en was het gedaan met de liefde voor deze taal bij mij.
Laten wij niet vergeten dat in de jaren '60 Parijs de hipste stad was die er was, en Frans veel meer in de belangstelling stond dan tegenwoordig. De jaren 60 heb ik niet bewust meegemaakt, maar ik heb wel een hoop verhalen gehoord erover, met Parijs als centrum van studentenrellen, en een romantische mensen die naar de lichtstad liften om aldaar, eh, stokbrood en rode wijn te nuttigen (mijn God, wat deden die jongeren allemaal in Frankrijk, Jimm Morrisson moest nog doodgaan dus naar zuijn graf kon je nog niet).
Goed, terzake:
Gibnert Becaud-Nathalie
La Place Rouge était vide
Devant moi marchait Nathalie
Elle avait un joli nom, mon guide
Nathalie
La Place Rouge était blanche
La neige faisait un tapis
Et je suivait par ce froid dimanche
Nathalie
Elle parlait en phrases sobres
De la Révolution d'Octobre
Je pensais déjà
Qu'après le tombeau de Lénine
On irait au Café Pouchkine
Boire un chocolat
La Place Rouge était vide
Je lui pris son bras, elle a souri
Il avait des cheveux blonds, mon guide
Nathalie, Nathalie
Dans sa chambre, a l'université
Une bande d'étudiants
L'attendait impatiemment
On a ri, on a beaucoup parlé
Ils voulaient tout savoir
Nathalie traduisait
Moscou, les plaines de Krim
Et les Champs-Elysées
On a tout mélangé et on a chanté
Et puis, ils ont débouché
En riant à l'avance
Du champagne de France
Et on a dansé
Et quand la chambre fut vide
Tous les amis étaient partis
Je suis resté seul avec mon guide
Nathalie
Plus d'questions de phrases sobres
Ni d'au Révolution d'Octobre
On n'en était plus là
Fini le tombeau de Lénine
Le chocolat de chez Pouchkine
C'est, c'était loin déjà
Que ma vie me semble vide
Mais je sais qu'un jour à Paris
C'est moi qui lui servirai de guide
Nathalie
Nathalie
Ik haal er wel wat uit, dat ze op het rode plein zijn, dat het koud is en sneeuwt, dat ze later op haar kamertje zijjn, er wordt gelachen en gepraat, en uiteindelijk zijn alle medestudenten weg, maar hoe het zit met voltooide tijden etcwetera weet ik geen bal van. Wie kan het mooi vertalen?
Alleen de eerste klas middelbare school had ik een schat van een Franse juf, en Frans werd voor mij kinderspel. Later kreeg ik nare juffen Frans en was het gedaan met de liefde voor deze taal bij mij.
Laten wij niet vergeten dat in de jaren '60 Parijs de hipste stad was die er was, en Frans veel meer in de belangstelling stond dan tegenwoordig. De jaren 60 heb ik niet bewust meegemaakt, maar ik heb wel een hoop verhalen gehoord erover, met Parijs als centrum van studentenrellen, en een romantische mensen die naar de lichtstad liften om aldaar, eh, stokbrood en rode wijn te nuttigen (mijn God, wat deden die jongeren allemaal in Frankrijk, Jimm Morrisson moest nog doodgaan dus naar zuijn graf kon je nog niet).
Goed, terzake:
Gibnert Becaud-Nathalie
La Place Rouge était vide
Devant moi marchait Nathalie
Elle avait un joli nom, mon guide
Nathalie
La Place Rouge était blanche
La neige faisait un tapis
Et je suivait par ce froid dimanche
Nathalie
Elle parlait en phrases sobres
De la Révolution d'Octobre
Je pensais déjà
Qu'après le tombeau de Lénine
On irait au Café Pouchkine
Boire un chocolat
La Place Rouge était vide
Je lui pris son bras, elle a souri
Il avait des cheveux blonds, mon guide
Nathalie, Nathalie
Dans sa chambre, a l'université
Une bande d'étudiants
L'attendait impatiemment
On a ri, on a beaucoup parlé
Ils voulaient tout savoir
Nathalie traduisait
Moscou, les plaines de Krim
Et les Champs-Elysées
On a tout mélangé et on a chanté
Et puis, ils ont débouché
En riant à l'avance
Du champagne de France
Et on a dansé
Et quand la chambre fut vide
Tous les amis étaient partis
Je suis resté seul avec mon guide
Nathalie
Plus d'questions de phrases sobres
Ni d'au Révolution d'Octobre
On n'en était plus là
Fini le tombeau de Lénine
Le chocolat de chez Pouchkine
C'est, c'était loin déjà
Que ma vie me semble vide
Mais je sais qu'un jour à Paris
C'est moi qui lui servirai de guide
Nathalie
Nathalie
Ik haal er wel wat uit, dat ze op het rode plein zijn, dat het koud is en sneeuwt, dat ze later op haar kamertje zijjn, er wordt gelachen en gepraat, en uiteindelijk zijn alle medestudenten weg, maar hoe het zit met voltooide tijden etcwetera weet ik geen bal van. Wie kan het mooi vertalen?
vrijdag 4 juli 2008 om 14:52
Het Rode Plein was leeg
Voor mij liep Nathalie
Mijn gids had een mooie naam
Nathalie
Het Rode Plein was wit
De sneeuw vormde een tapijt
En ik volgde op deze koude zondag
Nathalie
Zij sprak met eenvoudige zinnen
Over de Oktoberrevolutie
En ik dacht al
Om na het graf van Lenin
In het Poesjkin-café
Een kop chocolademelk te gaan drinken
Het Rode Plein was leeg
Ik nam haar bij de arm en ze glimlachte
Mijn gids had blond haar
Nathalie, Nathalie ...
Op haar kamer aan de universiteit
Wachtte een groep studenten
Haar ongeduldig op
We hebben gelachen en veel besproken
Ze wilden alles weten
Nathalie vertaalde
Moskou, de Oekraïense vlakten
En de Champs-Elysées
We hebben alles door elkaar gehaald
En erover gezongen
En daarna hebben ze
Op voorhand al lachende
Een fles Franse champagne opengetrokken
En hebben we gedanst
En toen de kamer leegstroomde
En alle vrienden weg waren
Ben ik alleen achtergebleven met mijn gids
Nathalie
Er was geen sprake meer van eenvoudige zinnen
Noch van de Oktoberrevolutie
We waren daar niet meer
Afgelopen met het graf van Lenin
De chocolademelk bij Poesjkin
Dat is, dat was toch ver weg
Wat komt mijn leven me toch leeg voor
Maar ik weet dat op een dag in Parijs
ik degene zal zijn die als haar gids dient
Nathalie, Nathalie
Google heeft het ff voor je vertaald
Voor mij liep Nathalie
Mijn gids had een mooie naam
Nathalie
Het Rode Plein was wit
De sneeuw vormde een tapijt
En ik volgde op deze koude zondag
Nathalie
Zij sprak met eenvoudige zinnen
Over de Oktoberrevolutie
En ik dacht al
Om na het graf van Lenin
In het Poesjkin-café
Een kop chocolademelk te gaan drinken
Het Rode Plein was leeg
Ik nam haar bij de arm en ze glimlachte
Mijn gids had blond haar
Nathalie, Nathalie ...
Op haar kamer aan de universiteit
Wachtte een groep studenten
Haar ongeduldig op
We hebben gelachen en veel besproken
Ze wilden alles weten
Nathalie vertaalde
Moskou, de Oekraïense vlakten
En de Champs-Elysées
We hebben alles door elkaar gehaald
En erover gezongen
En daarna hebben ze
Op voorhand al lachende
Een fles Franse champagne opengetrokken
En hebben we gedanst
En toen de kamer leegstroomde
En alle vrienden weg waren
Ben ik alleen achtergebleven met mijn gids
Nathalie
Er was geen sprake meer van eenvoudige zinnen
Noch van de Oktoberrevolutie
We waren daar niet meer
Afgelopen met het graf van Lenin
De chocolademelk bij Poesjkin
Dat is, dat was toch ver weg
Wat komt mijn leven me toch leeg voor
Maar ik weet dat op een dag in Parijs
ik degene zal zijn die als haar gids dient
Nathalie, Nathalie
Google heeft het ff voor je vertaald
vrijdag 4 juli 2008 om 14:54
Nathalie
Het Rode Plein was leeg
Voor mij liep Nathalie
Mijn gids had een mooie naam
Nathalie
Het Rode Plein was wit
De sneeuw vormde een tapijt
En ik volgde op deze koude zondag
Nathalie
Zij sprak met eenvoudige zinnen
Over de Oktoberrevolutie
En ik dacht al
Om na het graf van Lenin
In het Poesjkin-café
Een kop chocolademelk te gaan drinken
Het Rode Plein was leeg
Ik nam haar bij de arm en ze glimlachte
Mijn gids had blond haar
Nathalie, Nathalie ...
Op haar kamer aan de universiteit
Wachtte een groep studenten
Haar ongeduldig op
We hebben gelachen en veel besproken
Ze wilden alles weten
Nathalie vertaalde
Moskou, de Oekraïense vlakten
En de Champs-Elysées
We hebben alles door elkaar gehaald
En erover gezongen
En daarna hebben ze
Op voorhand al lachende
Een fles Franse champagne opengetrokken
En hebben we gedanst
En toen de kamer leegstroomde
En alle vrienden weg waren
Ben ik alleen achtergebleven met mijn gids
Nathalie
Er was geen sprake meer van eenvoudige zinnen
Noch van de Oktoberrevolutie
We waren daar niet meer
Afgelopen met het graf van Lenin
De chocolademelk bij Poesjkin
Dat is, dat was toch ver weg
Wat komt mijn leven me toch leeg voor
Maar ik weet dat op een dag in Parijs
ik degene zal zijn die als haar gids dient
Nathalie, Nathalie
Waar google toch al niet goed voor is =)
Het Rode Plein was leeg
Voor mij liep Nathalie
Mijn gids had een mooie naam
Nathalie
Het Rode Plein was wit
De sneeuw vormde een tapijt
En ik volgde op deze koude zondag
Nathalie
Zij sprak met eenvoudige zinnen
Over de Oktoberrevolutie
En ik dacht al
Om na het graf van Lenin
In het Poesjkin-café
Een kop chocolademelk te gaan drinken
Het Rode Plein was leeg
Ik nam haar bij de arm en ze glimlachte
Mijn gids had blond haar
Nathalie, Nathalie ...
Op haar kamer aan de universiteit
Wachtte een groep studenten
Haar ongeduldig op
We hebben gelachen en veel besproken
Ze wilden alles weten
Nathalie vertaalde
Moskou, de Oekraïense vlakten
En de Champs-Elysées
We hebben alles door elkaar gehaald
En erover gezongen
En daarna hebben ze
Op voorhand al lachende
Een fles Franse champagne opengetrokken
En hebben we gedanst
En toen de kamer leegstroomde
En alle vrienden weg waren
Ben ik alleen achtergebleven met mijn gids
Nathalie
Er was geen sprake meer van eenvoudige zinnen
Noch van de Oktoberrevolutie
We waren daar niet meer
Afgelopen met het graf van Lenin
De chocolademelk bij Poesjkin
Dat is, dat was toch ver weg
Wat komt mijn leven me toch leeg voor
Maar ik weet dat op een dag in Parijs
ik degene zal zijn die als haar gids dient
Nathalie, Nathalie
Waar google toch al niet goed voor is =)
dat was meer wat ik en amy bedoelden!
vrijdag 4 juli 2008 om 16:49
Tjonge, die Google. Babel Fish maakt er heel iets anders van:
De Rode Plaats was leeg
Voor mij liep Nathalie
Zij had een mooie naam, mijn gids
Nathalie
De Rode Plaats was wit
De sneeuw deed een tapijt
En ik volgde door deze kou zondag
Nathalie
Zij sprak in sobere zinnen
Van de Revolutie d' Oktober
ik denken reeds
Qu' na de graftombe van Lénine
zou men aan de Koffie Pouchkine gaan
Een chocolade drinken
De Rode Plaats was leeg
Ik genomen hem haar arm,
heeft zij geglimlacht
Hij had blonde haren, mijn gids
Nathalie, Nathalie
In zijn kamer, aan l' universiteit
een reep d' studenten
L' _ wachten ongeduldig
Men heeft gelachen, men heeft veel gesproken
Zij wilden alles weten
Nathalie vertaalde
Moskou, de vlaktes van Krim
En Champs-Elysées
Men heeft alles gemengd en men heeft gezongen
en vervolgens, zijn zij uitgelopen
Door aan l' te lachen; voorschot
Champagne van Frankrijk
En men heeft gedanst
En wanneer de kamer leeg was
Alle vrienden waren vertrokken
Ik ben alleen met mijn gids gebleven
Nathalie
Meer d' sobere vraagstukken van zinnen
noch d' aan de Revolutie d' Oktober
men n' was meer daar
Geëindigdo de graftombe van Lénine
De chocolade van bij Pouchkine
C' is, c' _ ver reeds
Dat mijn leven me leeg lijkt
Maar ik weet qu' een dag in Parijs
C' ben ik die hem als gids zal dienen
Nathalie Nathalie
De Rode Plaats was leeg
Voor mij liep Nathalie
Zij had een mooie naam, mijn gids
Nathalie
De Rode Plaats was wit
De sneeuw deed een tapijt
En ik volgde door deze kou zondag
Nathalie
Zij sprak in sobere zinnen
Van de Revolutie d' Oktober
ik denken reeds
Qu' na de graftombe van Lénine
zou men aan de Koffie Pouchkine gaan
Een chocolade drinken
De Rode Plaats was leeg
Ik genomen hem haar arm,
heeft zij geglimlacht
Hij had blonde haren, mijn gids
Nathalie, Nathalie
In zijn kamer, aan l' universiteit
een reep d' studenten
L' _ wachten ongeduldig
Men heeft gelachen, men heeft veel gesproken
Zij wilden alles weten
Nathalie vertaalde
Moskou, de vlaktes van Krim
En Champs-Elysées
Men heeft alles gemengd en men heeft gezongen
en vervolgens, zijn zij uitgelopen
Door aan l' te lachen; voorschot
Champagne van Frankrijk
En men heeft gedanst
En wanneer de kamer leeg was
Alle vrienden waren vertrokken
Ik ben alleen met mijn gids gebleven
Nathalie
Meer d' sobere vraagstukken van zinnen
noch d' aan de Revolutie d' Oktober
men n' was meer daar
Geëindigdo de graftombe van Lénine
De chocolade van bij Pouchkine
C' is, c' _ ver reeds
Dat mijn leven me leeg lijkt
Maar ik weet qu' een dag in Parijs
C' ben ik die hem als gids zal dienen
Nathalie Nathalie
Wees blij!
vrijdag 4 juli 2008 om 22:42
Zoals jij op zoek was naar mensen die goed Frans spreken, ben ik op zoek naar mensen die goed Italiaans spreken, of mensen die mij die songtekst-vertaalsite kunnen laten zien. Woord voor woord kan ik de vertaling wel uitpuzzelen, dacht ik, maar bij de eerste regel ging het al mis. Vervoegingen denk ik en daar doet geen vertaalmachine wat mee.
Wie helpt mij aan de vertaling van deze songtekst (ik vind het nummer zo mooi dat ik het gedraaid wil hebben als ik dood ben, maar wil wel eerst even weten of het niet over iets heel vreemds gaat...
Alvast bedankt!
Come una finzione
non del sangue ma del rosso
acqua e sale e non le lacrime assaggiai.
Arsure come di battaglia,
di comparse fuoco e paglia
ed i cuori sono cavalli scossi in noi.
Amarsi è come andare in fuga
è cosa ho fatto,
cosa ho detto mai..
Non è la verità...
che più la dici e più la dici mai.
E' l'illusione mia che è vera.
E che scorre fiera
tra le dita della vita.
Passa il suono e belle immagini di noi.
Meravigliosa confusione
tra i dialoghi e le pose,
e ogni peso appassionato è
un soffio ma non la verità,
che è sempre un'altra storia ma non Lei,
Lei che
tra i baci miei è d'Amore.
E' improvvisazione
non è vento non è sole,
pioggia atroce
meglio è
che non ci sia.
Amarsi è come arrampicarsi
su uno schermo di illusione
e poi credere quell'edera realtà.
E' le bugie, ragazza mia
il naso lungo ed il gusto dell'addio.
Non è la verità
che più la dici
e più la dici mai.
E' vita che non sai
sarà che come me
tu,
rivivrai
quando l'Amore mio
ti canterò.
E' quando tutti i giuramenti
fatti a Te saranno inganni
alla vita che,
stupita,
sbanderà.
Amarsi è prima di capire,
è rimbambire la ragione in noi.
Non è la verità,
che più la dici e meno baci avrai...
E' l ' illusione mia che è vera.
E chi ama canta
tra le voci della vita,
l'acqua che si incontra
col suo scialacquìo.
Oppure meglio non cantare,
muti se non è d'Amore
e qualcuno deve farlo
e sono io che ti canterò
e come in fuga nel tuo cuore andrò
Non è la verità
che più la dici e più la dici mai....
Testi di Amedeo Minghi
Wie helpt mij aan de vertaling van deze songtekst (ik vind het nummer zo mooi dat ik het gedraaid wil hebben als ik dood ben, maar wil wel eerst even weten of het niet over iets heel vreemds gaat...
Alvast bedankt!
Come una finzione
non del sangue ma del rosso
acqua e sale e non le lacrime assaggiai.
Arsure come di battaglia,
di comparse fuoco e paglia
ed i cuori sono cavalli scossi in noi.
Amarsi è come andare in fuga
è cosa ho fatto,
cosa ho detto mai..
Non è la verità...
che più la dici e più la dici mai.
E' l'illusione mia che è vera.
E che scorre fiera
tra le dita della vita.
Passa il suono e belle immagini di noi.
Meravigliosa confusione
tra i dialoghi e le pose,
e ogni peso appassionato è
un soffio ma non la verità,
che è sempre un'altra storia ma non Lei,
Lei che
tra i baci miei è d'Amore.
E' improvvisazione
non è vento non è sole,
pioggia atroce
meglio è
che non ci sia.
Amarsi è come arrampicarsi
su uno schermo di illusione
e poi credere quell'edera realtà.
E' le bugie, ragazza mia
il naso lungo ed il gusto dell'addio.
Non è la verità
che più la dici
e più la dici mai.
E' vita che non sai
sarà che come me
tu,
rivivrai
quando l'Amore mio
ti canterò.
E' quando tutti i giuramenti
fatti a Te saranno inganni
alla vita che,
stupita,
sbanderà.
Amarsi è prima di capire,
è rimbambire la ragione in noi.
Non è la verità,
che più la dici e meno baci avrai...
E' l ' illusione mia che è vera.
E chi ama canta
tra le voci della vita,
l'acqua che si incontra
col suo scialacquìo.
Oppure meglio non cantare,
muti se non è d'Amore
e qualcuno deve farlo
e sono io che ti canterò
e come in fuga nel tuo cuore andrò
Non è la verità
che più la dici e più la dici mai....
Testi di Amedeo Minghi
