Psyche
alle pijlers
24/7 alleenstaande mama met burn-out/depressie
zondag 13 januari 2019 om 21:54
Ze zit al bij de GGZ.
Misschien heeft ze meer hulp nodig, we weten het niet.
Daar kan ze om vragen.
Maar je shit op je kinderen afreageren, met als smoes dat kinderen heus wel mogen weten wat verdriet is, kan gewoon niet.
zondag 13 januari 2019 om 22:00
zondag 13 januari 2019 om 22:09
Er keihard voor werken, door mijn tandvlees heen gaan, tot mijn oogleden door het bloed waden. Al ben ik een dag bezig met aardappels schillen en boontjes doppen, al zat ik uren onder de douche omdat er uit gaan niet lukte, maar zodra ik hem moest halen stond ik fris en fruitig op het schoolplein en vanaf dat hij zelf naar huis kwam zat ik met een pot thee en een rol biscuit aan tafel. In de weekenden dwong ik me op tijd uit bed voor de voetbal, de markt, samen ergens koffie drinken de speeltuin, what ever.
Hij heeft het echt nooit gemerkt. Inmiddels vertel ik dat ik een sombere periode heb, dus dat dingen veel moeite kosten, maar ik laat het nooit ten koste gaan van hem en al zeker stort ik mijn depressie niet ver hem uit.
Daarbij heb ik zelf met de ggz zwart op wit de keiharde afspraak gemaakt dat zodra zij vinden dat ik niet goed voor hem zorg ze ingrijpen. Gelukkig is er nooit zorg om hem geweest en die credits liggen echt bij mij.
zondag 13 januari 2019 om 22:26
Dit. En verder eens met al je reacties in dit topic. Mijn moeder leed een groot deel van haar leven aan depressies en wilde daar ook niets mee doen behalve zwelgen in zelfmedelijden en veel huilen. Mijn broer en ik kampen als inmiddels vijftigers nog steeds met de gevolgen daarvan. Kinderen krijgen heel veel mee en dit kan ze voor altijd beschadigen.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
zondag 13 januari 2019 om 22:27
Dank je voor je antwoord. Het praktische stuk lukt hier altijd ook nog wel. Maar ik heb in slechte periodes toch echt minder energieie, een korter lontje, ben afgevlakt door de medicatie en kan niet oprecht enthousiast reageren op de 10de tekening. En dat voelen/ merken ze echt wel.
Ik heb dezelfde afspraak met mijn behandelaar, en door de problematiek van zoon kijkt cjg ook mee (en zijn behandelaars). Ingrijpen of kopp groep vinden zij niet nodig maar zij raden wel aan om mijn stemming op kinderniveau bespreekbaar te houden.
Ik heb dezelfde afspraak met mijn behandelaar, en door de problematiek van zoon kijkt cjg ook mee (en zijn behandelaars). Ingrijpen of kopp groep vinden zij niet nodig maar zij raden wel aan om mijn stemming op kinderniveau bespreekbaar te houden.
zondag 13 januari 2019 om 22:29
Maar feitelijk bespreekbaar als: mama is wat langzamer en lacht wat minder, omdat ze zich even niet zo fijn voelt is wat anders dan huilbuien en op bed blijven liggen drama’s waar je kinderen bij zijn.freya25 schreef: ↑13-01-2019 22:27Dank je voor je antwoord. Het praktische stuk lukt hier altijd ook nog wel. Maar ik heb in slechte periodes toch echt minder energieie, een korter lontje, ben afgevlakt door de medicatie en kan niet oprecht enthousiast reageren op de 10de tekening. En dat voelen/ merken ze echt wel.
Ik heb dezelfde afspraak met mijn behandelaar, en door de problematiek van zoon kijkt cjg ook mee (en zijn behandelaars). Ingrijpen of kopp groep vinden zij niet nodig maar zij raden wel aan om mijn stemming op kinderniveau bespreekbaar te houden.
zondag 13 januari 2019 om 22:30
Dat vind ik oprecht ontzettend rot voor jullie en ik hoop dat ik mijn kind dat bespaar.Calamitycat schreef: ↑13-01-2019 22:26Dit. En verder eens met al je reacties in dit topic. Mijn moeder leed een groot deel van haar leven aan depressies en wilde daar ook niets mee doen behalve zwelgen in zelfmedelijden en veel huilen. Mijn broer en ik kampen als inmiddels vijftigers nog steeds met de gevolgen daarvan. Kinderen krijgen heel veel mee en dit kan ze voor altijd beschadigen.
zondag 13 januari 2019 om 22:50
Jij wéét niet of gevoelens wel of niet reëel zijn je kwekt weer onzin.
Verder een kind voelt zich niet schuldig en krijgt dus ook de zorg behoefte niet als het zeker weet dat het niet aan hem/haar ligt.
Ik heb het ook wel eens zwaar en zoon, zo on communicatief als hij is weet precies dat dat "emotioneel" is en niet verdrietig (dat ben je idd bij dood, ziekte, ongeluk etc) en dat hij daar buiten staat. Dus een normaal kind kan dat zeker wel begrijpen.
Juist het verbergen maakt dat kinderen denken dat het aan hun ligt. Juist door de oorzaak niet te weten gaan ze die zoeken en het eerst bij henzelf. Zijn ze wel lief genoeg etc en dan krijg je van die kinderen die voor een ouder gaan "zorgen"
Verdriet mag je gewoon benoemen. En er is een ontzettend groot verschil tussen het niet verbergen en uithuilen bij hè.
zondag 13 januari 2019 om 22:52
zondag 13 januari 2019 om 22:54
Nou niet bij iedere depressie. Gek hè, iedereen is anders! ja echt.
Ik moest me dus juist niet zo vastbijten in die regelmaat en gewoon lekker de boel de boel laten als het zo uitkwam, dutjes doen en rust pakken als het kon. Wat voor jou geld geld niet voor de rest. Jij bent gewoon een geval apart zullen we maar zeggen.
zondag 13 januari 2019 om 22:56
Vast. Ik denk inderdaad dat al die psychiaters wereldwijd gewoon echt onzin lopen te verkondigen. Ik ben blij dat jij komt vertellen hoe het wel moet. Goh, wat zal het anders fout gaan met als ie depressievelingen.nina1966 schreef: ↑13-01-2019 22:54Nou niet bij iedere depressie. Gek hè, iedereen is anders! ja echt.
Ik moest me dus juist niet zo vastbijten in die regelmaat en gewoon lekker de boel de boel laten als het zo uitkwam, dutjes doen en rust pakken als het kon. Wat voor jou geld geld niet voor de rest. Jij bent gewoon een geval apart zullen we maar zeggen.
zondag 13 januari 2019 om 22:57
Dat slaat natuurlijk nergens op. Probeer eens met een helder hoofd te lezen. Want zwelgen is natuurlijk niet goed. Er staan genoeg opbeurende posts en genoeg goede adviezen.
zondag 13 januari 2019 om 23:08
In de OP stond volgens mij wel dat ze s morgens in bed bleef zwelgen zodat haar kinderen te laat kwamen. En dat de kinderen haar vaak zagen huilen.
Niet OK, ken de neiging en ben blij dat ik dat mijn kinderen tot nu toe heb kunnen besparen maar kan me voorstellen dat je die lijn per ongeluk oversteekt.
Maar dat vervolgens goed praten gaat mij ook te ver. Volgens mij moet je allereerst het belang van je kind in het oog houden en zorg je maar dat je je bed uitkomt, duik je er maar weer in als ze het niet meekrijgen)
Alleen TO wegjagen door haar een waardeloze moeder te noemen is ook niet handig, daar help je haar kinderen ook niet mee ( al betwijfel ik of ze verder wel ergens voor open zou staan, gezien haar reacties)
Niet OK, ken de neiging en ben blij dat ik dat mijn kinderen tot nu toe heb kunnen besparen maar kan me voorstellen dat je die lijn per ongeluk oversteekt.
Maar dat vervolgens goed praten gaat mij ook te ver. Volgens mij moet je allereerst het belang van je kind in het oog houden en zorg je maar dat je je bed uitkomt, duik je er maar weer in als ze het niet meekrijgen)
Alleen TO wegjagen door haar een waardeloze moeder te noemen is ook niet handig, daar help je haar kinderen ook niet mee ( al betwijfel ik of ze verder wel ergens voor open zou staan, gezien haar reacties)
zondag 13 januari 2019 om 23:10
TO was al weg en de OP ook.freya25 schreef: ↑13-01-2019 23:08In de OP stond volgens mij wel dat ze s morgens in bed bleef zwelgen zodat haar kinderen te laat kwamen. En dat de kinderen haar vaak zagen huilen.
Niet OK, ken de neiging en ben blij dat ik dat mijn kinderen tot nu toe heb kunnen besparen maar kan me voorstellen dat je die lijn per ongeluk oversteekt.
Maar dat vervolgens goed praten gaat mij ook te ver. Volgens mij moet je allereerst het belang van je kind in het oog houden en zorg je maar dat je je bed uitkomt, duik je er maar weer in als ze het niet meekrijgen)
Alleen TO wegjagen door haar een waardeloze moeder te noemen is ook niet handig, daar help je haar kinderen ook niet mee ( al betwijfel ik of ze verder wel ergens voor open zou staan, gezien haar reacties)
Daarbij noemde ik haar geen waardeloze moeder, wel als ze geen hulp zou gaan zoeken.
Verder eens.
