Psyche
alle pijlers
Aandenken voor mn kinderen
maandag 21 juni 2010 om 12:58
Hoi allemaal,
Ik weet sinds gister dat ik niet beter ga worden en dus niet zo oud ga worden als ik dacht. Ik heb twee kinderen van 3 en 5.
Ik word gek als ik eraan denk dat ik ze ga missen..ik kan het echt niet accepteren.Ik wil heel graag zoveel mogelijk voor ze verzamelen en opschrijven zodat ze me nooit vergeten. Nu vraag ik me af of er forummers zijn die hun moeder (jong) hebben verloren en die dingen weten die ze heel graag van hun moeder als aandenken gehad zouden hebben. Alvast bedankt.
Ik weet sinds gister dat ik niet beter ga worden en dus niet zo oud ga worden als ik dacht. Ik heb twee kinderen van 3 en 5.
Ik word gek als ik eraan denk dat ik ze ga missen..ik kan het echt niet accepteren.Ik wil heel graag zoveel mogelijk voor ze verzamelen en opschrijven zodat ze me nooit vergeten. Nu vraag ik me af of er forummers zijn die hun moeder (jong) hebben verloren en die dingen weten die ze heel graag van hun moeder als aandenken gehad zouden hebben. Alvast bedankt.
maandag 21 juni 2010 om 13:26
maandag 21 juni 2010 om 13:26
Lieve choco,
Normaal lees ik meer mee dan dat ik schrijf, maar ik vind dit zo erg voor jou en je kinderen.
Ik heb mijn vader verloren toen ik al in de 20 was, maar toch mis ik ook wel eens kleine dingen van hem. Ik weet bijvoorbeeld wel wat zijn lievelings tv programma's films, en hobbies enzo waren, en heb ook wel foto's van hem, maar heb helaas geen bewegende beelden en ik heb dus ook niets meer waar ik zijn stem op kan horen.
Mijn tip is dus om vooral een filmpje van jezelf te maken waarop je tegen je kinderen praat, zoiets zou ik zelf ook echt gewaardeerd hebben.
dikke knuffel en veel sterkte voor jou en je gezin
Normaal lees ik meer mee dan dat ik schrijf, maar ik vind dit zo erg voor jou en je kinderen.
Ik heb mijn vader verloren toen ik al in de 20 was, maar toch mis ik ook wel eens kleine dingen van hem. Ik weet bijvoorbeeld wel wat zijn lievelings tv programma's films, en hobbies enzo waren, en heb ook wel foto's van hem, maar heb helaas geen bewegende beelden en ik heb dus ook niets meer waar ik zijn stem op kan horen.
Mijn tip is dus om vooral een filmpje van jezelf te maken waarop je tegen je kinderen praat, zoiets zou ik zelf ook echt gewaardeerd hebben.
dikke knuffel en veel sterkte voor jou en je gezin
Semper ubi sub ubi
maandag 21 juni 2010 om 13:27
maandag 21 juni 2010 om 13:27
Chocoladereep
Nog iets heel simpels waar ik aan dacht.. Twee varianten van bijvoorbeeld bewegend beeld, geluid of andere dingen. Wij(3 kinderen) hebben van sommige dingen maar één exemplaar.
Wat ik leuk en fijn vindt: Kleding die mijn moeder graag droeg. Hopeloos uit de tijd natuurlijk, maar ik vind het fijn om ook iets echt tastbaars te hebben. Toen ik 11 tm 16 was heb ik sommige dingen ook echt gedragen. Het stond belachelijk, maar het bracht troost..
Nog iets heel simpels waar ik aan dacht.. Twee varianten van bijvoorbeeld bewegend beeld, geluid of andere dingen. Wij(3 kinderen) hebben van sommige dingen maar één exemplaar.
Wat ik leuk en fijn vindt: Kleding die mijn moeder graag droeg. Hopeloos uit de tijd natuurlijk, maar ik vind het fijn om ook iets echt tastbaars te hebben. Toen ik 11 tm 16 was heb ik sommige dingen ook echt gedragen. Het stond belachelijk, maar het bracht troost..
maandag 21 juni 2010 om 13:28
Chocoreep, toevallig zag ik vorig weekend 'komt een vrouw bij de dokter'. De hoofdpersoon overlijdt en zij heeft van tevoren, samen met haar man, een grote kist beschilderd en volgestopt met allemaal spulletjes van haarzelf en dingen voor haar dochter. De binnenkant van de kist is beplakt met foto's van haar, van hun gezin, etc. Ik vond dat zo'n mooi symbool.
(Volgens mij spreken ze in de film met het meisje af dat ze de kist mag openmaken als ze zes jaar wordt).
Veel sterkte
(Volgens mij spreken ze in de film met het meisje af dat ze de kist mag openmaken als ze zes jaar wordt).
Veel sterkte
Peas on earth!
maandag 21 juni 2010 om 13:29
Weet je wat het is, ik dacht dat dit een goed id was om rust te krijgen over wat ik moet doen. Maar zo voelt het niet, als ik jullie reacties leesen merk dat het over mij gaat raak ik in paniek en word ik alleen maar hysterisch. Ik wil mn kop in het zand steken en ik wil het niet.Ik wil het gewoon niet. Jullie zijn heellief en heel erg bedankt ervoor, maar ik moet dit niet doen merk ik,ik ben er nog niet aan toe. Wil graag dit topic sluiten, de computer uit doen en net doen alsof het niet zo is. En dat gaik ook doen. Mag dit topic aub weg.
maandag 21 juni 2010 om 13:29
quote:Dejavu schreef op 21 juni 2010 @ 13:28:
Blijkbaar was mijn reactie ongepast, maar ik bedoelde het serieus. Wat is er mooier dan een boek van de hand van je moeder over haar leven? Zeker als je, zoals Chocoladereep, zo goed schrijft.Als je het serieus bedoelde, dan mijn excuses, het stond er nogal cynisch. Nadeel van niet IRL communiceren denk ik
Blijkbaar was mijn reactie ongepast, maar ik bedoelde het serieus. Wat is er mooier dan een boek van de hand van je moeder over haar leven? Zeker als je, zoals Chocoladereep, zo goed schrijft.Als je het serieus bedoelde, dan mijn excuses, het stond er nogal cynisch. Nadeel van niet IRL communiceren denk ik
maandag 21 juni 2010 om 13:30
Jeetje Choco
Ik geloof niet dat ik veel toe te voegen heb aan de posts van de anderen. Filmjes, brieven, foto's. Alvast de wijze raad die kinderen van hun moeder nodig hebben, in hun puberteit of bij huwelijk of zwangerschap.
Heel veel sterkte
Ik geloof niet dat ik veel toe te voegen heb aan de posts van de anderen. Filmjes, brieven, foto's. Alvast de wijze raad die kinderen van hun moeder nodig hebben, in hun puberteit of bij huwelijk of zwangerschap.
Heel veel sterkte
anoniem_87784 wijzigde dit bericht op 21-06-2010 13:30
Reden: Blijkbaar bedoelde dejavu het toch niet zo..
Reden: Blijkbaar bedoelde dejavu het toch niet zo..
% gewijzigd
maandag 21 juni 2010 om 13:30
quote:chocoladereep schreef op 21 juni 2010 @ 13:29:
Weet je wat het is, ik dacht dat dit een goed id was om rust te krijgen over wat ik moet doen. Maar zo voelt het niet, als ik jullie reacties leesen merk dat het over mij gaat raak ik in paniek en word ik alleen maar hysterisch. Ik wil mn kop in het zand steken en ik wil het niet.Ik wil het gewoon niet. Jullie zijn heellief en heel erg bedankt ervoor, maar ik moet dit niet doen merk ik,ik ben er nog niet aan toe. Wil graag dit topic sluiten, de computer uit doen en net doen alsof het niet zo is. En dat gaik ook doen. Mag dit topic aub weg.
Laat het niet verwijderen maar offline halen door de Engel, als je er later wel aan toe bent, kan je het altijd nog even nalezen....
Weet je wat het is, ik dacht dat dit een goed id was om rust te krijgen over wat ik moet doen. Maar zo voelt het niet, als ik jullie reacties leesen merk dat het over mij gaat raak ik in paniek en word ik alleen maar hysterisch. Ik wil mn kop in het zand steken en ik wil het niet.Ik wil het gewoon niet. Jullie zijn heellief en heel erg bedankt ervoor, maar ik moet dit niet doen merk ik,ik ben er nog niet aan toe. Wil graag dit topic sluiten, de computer uit doen en net doen alsof het niet zo is. En dat gaik ook doen. Mag dit topic aub weg.
Laat het niet verwijderen maar offline halen door de Engel, als je er later wel aan toe bent, kan je het altijd nog even nalezen....
maandag 21 juni 2010 om 13:30
Ik ben mijn moeder verloren toen ik 19 was, ben nu 23. Toen ik 18 was kregen we te horen dat zij niet zolang meer te leven had en we echt moesten denken aan nog maar een half jaar met haar van het leven te kunnen genieten. Omdat ik nooit een relatie met mijn moeder heb kunnen opbouwen, omdat we altijd ruzie hadden met elkaar, is het voor mij een gevoel alsof ik mijn moeder maar een klein jaartje heb gekend. Maar we hebben die periode tot aan haar dood van elkaar genoten, plezier gemaakt, uitstapjes met het hele gezin plus aanhang, een lang weekend in een bungalow en genieten alsof het de laatste dag is.
Mijn moeder heeft als aandenken aan haar voor mijn 3broers en mij nog een zakdoek gemaakt, mijn oudste broer laten weten welke namen zij mooi zou vinden voor als zij kinderen zouden krijgen, voor ieder kind een brief geschreven(samen met mijn vader, omdat mijn moeder op dat moment niet meer kon schrijven)
Maar gezien jou kinderen nog zo ontzettend jong zijn, zou ik als ik jou was een video rapportage maken. Waarin je een soort dagboek bij houdt maar dan voor je kinderen. Elke dag vertellen wat ze hebben gedaan en hoe jij het hebt beleefd, dat je van ze houdt, dat je ze verteld over hun eerste stapjes, hun eerste woordjes, hoe het was toen je ze voor het eerst in je armen kon houden. (Dit zouden ze wel van hun vader kunnen horen, maar dat horen, maar in de toekomst willen ze dat denk ik ook wel van hun moeder horen. Tenminste dat zou ik wel willen weten)
Vertel ze over jou verleden, wat jij allemaal hebt meegemaakt, hoe jij hebt genoten van het leven. Vertel ze over de bloemetjes en de bij-tjes, misschien vind hun vader dat iets wat hun moeder hoort te vertellen en maak jij het hem in de toekomst gemakkelijker;-)
Ik kan nog wel veel meer typen.
Ik wens jullie echt mega veel sterkte!!
Mijn moeder heeft als aandenken aan haar voor mijn 3broers en mij nog een zakdoek gemaakt, mijn oudste broer laten weten welke namen zij mooi zou vinden voor als zij kinderen zouden krijgen, voor ieder kind een brief geschreven(samen met mijn vader, omdat mijn moeder op dat moment niet meer kon schrijven)
Maar gezien jou kinderen nog zo ontzettend jong zijn, zou ik als ik jou was een video rapportage maken. Waarin je een soort dagboek bij houdt maar dan voor je kinderen. Elke dag vertellen wat ze hebben gedaan en hoe jij het hebt beleefd, dat je van ze houdt, dat je ze verteld over hun eerste stapjes, hun eerste woordjes, hoe het was toen je ze voor het eerst in je armen kon houden. (Dit zouden ze wel van hun vader kunnen horen, maar dat horen, maar in de toekomst willen ze dat denk ik ook wel van hun moeder horen. Tenminste dat zou ik wel willen weten)
Vertel ze over jou verleden, wat jij allemaal hebt meegemaakt, hoe jij hebt genoten van het leven. Vertel ze over de bloemetjes en de bij-tjes, misschien vind hun vader dat iets wat hun moeder hoort te vertellen en maak jij het hem in de toekomst gemakkelijker;-)
Ik kan nog wel veel meer typen.
Ik wens jullie echt mega veel sterkte!!
maandag 21 juni 2010 om 13:31
Ik vind het boek mam vertel eens echt een aanrader, dit kan een leidraad zijn bij het opschrijven van herinneringen.
Het boek is gemaakt door een dochter wiens moeder ernstig ziek was en waarvan ze wist dat ze niet ging beteren.
Heel veel sterkte hiermee, het lijkt me enorm moeilijk maar super wat je voor je kinderen doet!
Het boek is gemaakt door een dochter wiens moeder ernstig ziek was en waarvan ze wist dat ze niet ging beteren.
Heel veel sterkte hiermee, het lijkt me enorm moeilijk maar super wat je voor je kinderen doet!
maandag 21 juni 2010 om 13:33
Ach chocoladereep, het is ook veel te snel. Je hebt het gisteren gehoord en nu ben je al bezig met dingen "regelen" in je hoofd. Laat de adviezen even voor wat ze zijn en bewaar dat voor later.
Wil je liever even huilen hier? Je paniek opschrijven, je angst? Het mag he. (Bijna) alles mag op het forum. En dit is jouw topic, dus jij bepaalt wat je hier wilt schrijven.
Wil je liever even huilen hier? Je paniek opschrijven, je angst? Het mag he. (Bijna) alles mag op het forum. En dit is jouw topic, dus jij bepaalt wat je hier wilt schrijven.
maandag 21 juni 2010 om 13:33
Chocoladereep, ik snap je besluit het te laten sluiten. Ik snap je overweging van het weg willen stoppen/niet kunnen/willen geloven. Misschien kun je het de angel na verwijdering laten mailen en opslaan voor het moment dat JIJ bepaalt dat je de tips nog eens na wilt lezen/er iets mee wilt doen.
Nogmaals, heel veel sterkte
Dejavu, bedankt voor de toelichting.
Nogmaals, heel veel sterkte
Dejavu, bedankt voor de toelichting.
maandag 21 juni 2010 om 13:35
Wat vreselijk voor je. Dit is mijn ergste nachtmerrie.
Uit vergelijkbare situaties weet ik dat stemmen en (al dan niet bewegende) beelden heel belangrijk kunnen zijn. Foto's van jou, vooral die waarop je met je eigen kinderen staat. Jeugdfoto's van jou. Een flesje van je favoriete parfum/bodylotion. Heb je favoriete boeken? Misschien een exemplaar ervan voor je kinderen bewaren, eventueel met een opdracht voorin. Een cd met je favoriete muziek. Een gipsen afdruk van je hand.
Uit vergelijkbare situaties weet ik dat stemmen en (al dan niet bewegende) beelden heel belangrijk kunnen zijn. Foto's van jou, vooral die waarop je met je eigen kinderen staat. Jeugdfoto's van jou. Een flesje van je favoriete parfum/bodylotion. Heb je favoriete boeken? Misschien een exemplaar ervan voor je kinderen bewaren, eventueel met een opdracht voorin. Een cd met je favoriete muziek. Een gipsen afdruk van je hand.
maandag 21 juni 2010 om 13:36
Mijn moeder heeft bandjes vol met kinderboeken ingesproken vroeger, die heb ik nog heel lang gehad. Zij deed het omdat ze geen zin had om steeds dezelfde boeken voor te lezen, maar na haar dood heb ik ze nog vaak beluisterd. Ik had ook heel graag een videoband met haar er op gehad, maar helaas heb ik die niet. Een bewegend beeld, een stem...het zegt vaak meer dan een foto.
maandag 21 juni 2010 om 13:36
Ik zit er nog even over na te denken. Mijn vader is overleden en ik vind het altijd zo fijn om 'zijn' muziek te luisteren. Doet me altijd aan vroeger denken, toen ik nog thuis woonde en ik deze muziek heel vaak hoorde. Vergeet de muziek niet, zou ik bijna willen zeggen.
Chocoladereep, ik kan me voorstellen dat het je nu aangrijpt en het je allemaal teveel wordt. Maar laat het topic niet verwijderen. Lees het als je eraan toe bent.
Chocoladereep, ik kan me voorstellen dat het je nu aangrijpt en het je allemaal teveel wordt. Maar laat het topic niet verwijderen. Lees het als je eraan toe bent.
