Psyche
alle pijlers
Aanleg voor psychische klachten en kinderwens, goede combi?
dinsdag 11 augustus 2009 om 10:15
De laatste jaren herken ik bij mijn moeder psychische klachten. Zelf ben ik ben al een aantal jaren vaste klant bij de psycholoog. Ik kan mijn eigen klachten inmiddels heel goed herkennen en voel een mindere periode ook aankomen zodat ik daar meteen op kan handelen, en een zware depressie zoals ik die in het verleden heb gehad, meteen voorkomen.
Nu gaat het biologisch klokje tikken. Mijn man en ik hebben jaren lang gedacht dat het voor ons niet goed zou zijn om kinderen te krijgen. Maar de hormonen doen hun werk en ik ga twijfelen.
Heeft iemand ervaring met kinderen bij psychische klachten? Weet iemand iets over de erfelijkheid ervan?
Ik hoor graag ervaringsverhalen!
Nu gaat het biologisch klokje tikken. Mijn man en ik hebben jaren lang gedacht dat het voor ons niet goed zou zijn om kinderen te krijgen. Maar de hormonen doen hun werk en ik ga twijfelen.
Heeft iemand ervaring met kinderen bij psychische klachten? Weet iemand iets over de erfelijkheid ervan?
Ik hoor graag ervaringsverhalen!
dinsdag 11 augustus 2009 om 14:37
Eens met Fleurtje. Ik heb ongegeneerd een teringhekel aan mensen die zeggen 'ik voel me ook weleens depri, maar dan ga ik lekker in de tuin zitten met een tijdschrift en dan voel ik me weer ok!' Afschieten die hap. Alsof je daar zin in hebt als je het liefst je polsen doorsnijdt, zeg.
Gedeeltelijk eens met Milaatje. Helaas komt het inzicht pas na een depressie. Pas dan herken je valkuilen.
Gedeeltelijk eens met Milaatje. Helaas komt het inzicht pas na een depressie. Pas dan herken je valkuilen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:02
Ik ook niet Fleur. Sommige mensen blijven hun hele leven zo doorgaan, sommige mensen komen eruit, en sommige mensen komen er ook uit, maar gaan direct erna de kist in, if you catch my drift.
Uiteindelijk hangen dit soort zaken af van een heleboel factoren. Omstandigheden, je eigen karakter, hulp, etcetera. Het blijft om bij het topic te blijven altijd een gok, een kind nemen (ja, nemen). Maar laat het dan wel een weloverwogen gok zijn die je neemt. En dat overwegen zouden meer mensen moeten doen, niet enkel mensen met een psychiatrisch verleden.
Uiteindelijk hangen dit soort zaken af van een heleboel factoren. Omstandigheden, je eigen karakter, hulp, etcetera. Het blijft om bij het topic te blijven altijd een gok, een kind nemen (ja, nemen). Maar laat het dan wel een weloverwogen gok zijn die je neemt. En dat overwegen zouden meer mensen moeten doen, niet enkel mensen met een psychiatrisch verleden.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:04
quote:Kabouter23 schreef op 11 augustus 2009 @ 13:49:
sorry dat ik depressief niet voluit tiepte..
hieruit blijkt natuurlijk meteen dat ik niet weet waarover ik praat!
Lieve Kabouter,
Het ging misschien niet eens zo zeer om het niet voluit typen van het woord, maar meer om wat daarna kwam: 'niet in een hoekje gaan zitten kniezen, maar denken de volgende keer beter'.
Een depressie is een psychische aandoening. Niet iets wat overgaat met goed bedoelde adviezen in de trant van 'dan ga je toch lekker een stuk wandelen'. Mocht je daadwerkelijk geïnteresseerd zijn, kijk dan eens hier.
Zijn er hier trouwens kenners op het terrein van psychische aandoeningen en erfelijkheid? Ik zou graag iets meer willen weten over schizofrenie en erfelijkheid, met name in de mannelijke lijn van de familie. Kan uiteraard zelf gaan googelen (heb ik in het verleden ook wel gedaan), maar mocht iemand een goed artikel kennen, dan hoor ik dat graag.
sorry dat ik depressief niet voluit tiepte..
hieruit blijkt natuurlijk meteen dat ik niet weet waarover ik praat!
Lieve Kabouter,
Het ging misschien niet eens zo zeer om het niet voluit typen van het woord, maar meer om wat daarna kwam: 'niet in een hoekje gaan zitten kniezen, maar denken de volgende keer beter'.
Een depressie is een psychische aandoening. Niet iets wat overgaat met goed bedoelde adviezen in de trant van 'dan ga je toch lekker een stuk wandelen'. Mocht je daadwerkelijk geïnteresseerd zijn, kijk dan eens hier.
Zijn er hier trouwens kenners op het terrein van psychische aandoeningen en erfelijkheid? Ik zou graag iets meer willen weten over schizofrenie en erfelijkheid, met name in de mannelijke lijn van de familie. Kan uiteraard zelf gaan googelen (heb ik in het verleden ook wel gedaan), maar mocht iemand een goed artikel kennen, dan hoor ik dat graag.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:06
quote:Kabouter23 schreef op 11 augustus 2009 @ 12:14:
En trouwens.. IEDEREEN heeft het in zich om DEPRI te worden.. het ligt er maar net aan hoe je ermee omgaat! Ga je bij elke tegenslag in een hoekje zitten kniezen? Ja dan word je snel Depri. Of denk je: nou jammer, volgende keer beter (bijv.) dan word je het al veeel minder snel.
Ik kwam er trouwens achter dat ik door de Pil enorm slecht in mn vel zat, ik ben helemaal op gaan leven sinds ik ermee gestopt ben
*sorry ik heb echt een dag dat ik niet uit mn woorden kom*Weet je wat nou zo grappig is? Er hóeven helemaal geen tegenslagen te zijn om depressief te worden. Maar dat wist je natuurlijk vast wel en was je gewoon vergeten op te schrijven.
En trouwens.. IEDEREEN heeft het in zich om DEPRI te worden.. het ligt er maar net aan hoe je ermee omgaat! Ga je bij elke tegenslag in een hoekje zitten kniezen? Ja dan word je snel Depri. Of denk je: nou jammer, volgende keer beter (bijv.) dan word je het al veeel minder snel.
Ik kwam er trouwens achter dat ik door de Pil enorm slecht in mn vel zat, ik ben helemaal op gaan leven sinds ik ermee gestopt ben
*sorry ik heb echt een dag dat ik niet uit mn woorden kom*Weet je wat nou zo grappig is? Er hóeven helemaal geen tegenslagen te zijn om depressief te worden. Maar dat wist je natuurlijk vast wel en was je gewoon vergeten op te schrijven.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:11
Elynn, ik heb even mijn handboek van de psychopathologie gepakt en er staat in: Het risico zelf schizofrenie te ontwikkelen is voor eerstegraads bloedverwanten van een patient met schizofrenie 10-15 procent.
Er worden ook factoren aangegeven omtrent voedingstekorten en cerebrale afwijkingen ontstaan in de zwangerschap, maar dat schijnt maar weinig invloed te hebben.
Heel gedoe over neurotransmitters enzo, maar daar heb je weinig aan. Over de mannelijke lijn staat er niets. Van wat ik mij herinner van 2 jaar terug (examen psychiatrie) is dat alle stoornissen zo'n beetje wel een genetische component hebben, maar logischerwijs tot uiting komen dmv interactie met omgeving (zoals alles).
Er worden ook factoren aangegeven omtrent voedingstekorten en cerebrale afwijkingen ontstaan in de zwangerschap, maar dat schijnt maar weinig invloed te hebben.
Heel gedoe over neurotransmitters enzo, maar daar heb je weinig aan. Over de mannelijke lijn staat er niets. Van wat ik mij herinner van 2 jaar terug (examen psychiatrie) is dat alle stoornissen zo'n beetje wel een genetische component hebben, maar logischerwijs tot uiting komen dmv interactie met omgeving (zoals alles).
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:12
quote:milaatje schreef op 11 augustus 2009 @ 14:06:
Ik ben er van overtuigd dat het dna maar een zeer kleine invloed heeft op psychische problemen. Het grootste gedeelte is aangeleerd gedrag. Dus als jij in staat bent jezelf te corrigeren, maar terugval jezelf kunt herpakken, dan ben je stabieler dan de meeste moeders zonder een problematisch verleden.
Wat digi zegt, ondersteuning van een professional is wijs om te doen.Ha werkte het maar zo... Als ik depressief KAN ik mezelf niet herpakken, waardoor ik me nog rotter ga voelen. Ik voel me dan schuldig tegenover anderen dat me dat niet lukt. En nee, geen aangeleerd gedrag, gedrag dat mij aangeleerd is het tegenovergestelde. Erg kort door de bocht dus. Sterker nog, ben zelf psychiatrisch vpk, mijn patiënten zien me aankomen; nou mevrouw, gewoon uzelf corrigeren, het is aangeleerd gedrag!
Ik ben er van overtuigd dat het dna maar een zeer kleine invloed heeft op psychische problemen. Het grootste gedeelte is aangeleerd gedrag. Dus als jij in staat bent jezelf te corrigeren, maar terugval jezelf kunt herpakken, dan ben je stabieler dan de meeste moeders zonder een problematisch verleden.
Wat digi zegt, ondersteuning van een professional is wijs om te doen.Ha werkte het maar zo... Als ik depressief KAN ik mezelf niet herpakken, waardoor ik me nog rotter ga voelen. Ik voel me dan schuldig tegenover anderen dat me dat niet lukt. En nee, geen aangeleerd gedrag, gedrag dat mij aangeleerd is het tegenovergestelde. Erg kort door de bocht dus. Sterker nog, ben zelf psychiatrisch vpk, mijn patiënten zien me aankomen; nou mevrouw, gewoon uzelf corrigeren, het is aangeleerd gedrag!
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:13
quote:fleurtje schreef op 11 augustus 2009 @ 15:06:
[...]
Weet je wat nou zo grappig is? Er hóeven helemaal geen tegenslagen te zijn om depressief te worden. Maar dat wist je natuurlijk vast wel en was je gewoon vergeten op te schrijven.
En ze is wellicht ook vergeten dat niet iedereen depressief wordt na tegenslagen. Dat is nu de genetische factor, en dat is nu karaktergebonden, wat wederom een geneitsche factor blijkt.
Overigens heb ik gehoord dat 50% van de mensen eenmaal een klinische depressie doormaakt in zijn of haar leven (absurd veel). Maar 50% ook weer niet, en die 50% zijn niet allemaal pilslikkers of mensen met enorme tegenslagen.
[...]
Weet je wat nou zo grappig is? Er hóeven helemaal geen tegenslagen te zijn om depressief te worden. Maar dat wist je natuurlijk vast wel en was je gewoon vergeten op te schrijven.
En ze is wellicht ook vergeten dat niet iedereen depressief wordt na tegenslagen. Dat is nu de genetische factor, en dat is nu karaktergebonden, wat wederom een geneitsche factor blijkt.
Overigens heb ik gehoord dat 50% van de mensen eenmaal een klinische depressie doormaakt in zijn of haar leven (absurd veel). Maar 50% ook weer niet, en die 50% zijn niet allemaal pilslikkers of mensen met enorme tegenslagen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:17
quote:Digitalis schreef op 11 augustus 2009 @ 15:13:
[...]
En ze is wellicht ook vergeten dat niet iedereen depressief wordt na tegenslagen. Dat is nu de genetische factor, en dat is nu karaktergebonden, wat wederom een geneitsche factor blijkt.
Overigens heb ik gehoord dat 50% van de mensen eenmaal een klinische depressie doormaakt in zijn of haar leven (absurd veel). Maar 50% ook weer niet, en die 50% zijn niet allemaal pilslikkers of mensen met enorme tegenslagen.Is idd heel grappig: ben nooit depressief geworden na tegenslagen.
[...]
En ze is wellicht ook vergeten dat niet iedereen depressief wordt na tegenslagen. Dat is nu de genetische factor, en dat is nu karaktergebonden, wat wederom een geneitsche factor blijkt.
Overigens heb ik gehoord dat 50% van de mensen eenmaal een klinische depressie doormaakt in zijn of haar leven (absurd veel). Maar 50% ook weer niet, en die 50% zijn niet allemaal pilslikkers of mensen met enorme tegenslagen.Is idd heel grappig: ben nooit depressief geworden na tegenslagen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:18
@ fleurtje: kun je wat meer vertellen over dat doorslikken van AD? Ik verneem daar veel verschillende visies op. Ben er altijd vanuit gegaan dat ik zou moeten stoppen, maar twijfel steeds meer of dat werkelijk zo is.
Had iets gelezen over een onderzoek waaruit bleek dat zuigelingen van moeders die AD hadden geslikt tijdens de zwangerschap in enkele gevallen wat lichter van gewicht waren en wat huiliger. Het dunkt me echter dat niet valt uit te sluiten dat dat andere oorzaken heeft.....
Mijn huisarts vertelde dat ik zou moeten stoppen met Prozac en een ander AD zou kunnen slikken. Ben de naam kwijt.
Heb je je er in verdiept?
Had iets gelezen over een onderzoek waaruit bleek dat zuigelingen van moeders die AD hadden geslikt tijdens de zwangerschap in enkele gevallen wat lichter van gewicht waren en wat huiliger. Het dunkt me echter dat niet valt uit te sluiten dat dat andere oorzaken heeft.....
Mijn huisarts vertelde dat ik zou moeten stoppen met Prozac en een ander AD zou kunnen slikken. Ben de naam kwijt.
Heb je je er in verdiept?
anoniem_9276 wijzigde dit bericht op 11-08-2009 15:19
Reden: typetremoor....
Reden: typetremoor....
% gewijzigd
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:19
Dank, Dieg. Pas ver na de geboorte van mijn dochter is na een periode van hevige psychoses bij mijn broer de diagnose schizofreen gesteld. Mijn vader is overleden toen ik net zeventien was (zelfmoord tijdens een depressie). Achteraf en inmiddels op de hoogte van het schizofrene ziektebeeld lijkt mijn vader ook schizofrene trekken te hebben gehad. Zou bij een eventueel kind nummer twee (waar overigens geen concrete plannen voor zijn) graag wat beter geïnformeerd zijn. Ga in geval van rammelende eierstokken contact opnemen met de psychiater van m'n broer.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:24
Neem es contact op met de poppoli of kijk es op hun site.
Ik vind het verschrikkelijk dat huisartsen dit soort onzin verkopen. Zoals die prozac: wordt niet per defintie afgeraden tijdens zwangerschap, wél tijdens borstvoeding.
Dat huisartsen dit soort dingen niet weten, a la, maar ze zouden mensen op zn minst door kunnen verwijzen naar mensen die het wél weten. Vraag me weleens af of huisartsen weten wat voor ellende ze hiermee (kunnen) veroorzaken.
Zuigelingen kunnen wat huileriger zijn, maar over het algemeen schijnen ze geen ontwenningsverschijnselen te hebben. Mijn eerste had dat ook idd niet, de tweede heeft twee dagen licht trillende handjes gehad. Bij de poppoli kunnen ze je alles heel goed uitleggen.
Er zijn wel middelen hoor, die je niet tijdens zwangerschap en borstvoeding mag slikken, zo moest ik stoppen met de ritalin en overstappen op seroxat. Ook moet je direct na de bevalling naar het ziekenhuis en worden moeder en kind een dag of vijf in de gaten gehouden. Je hóeft dus nieteens in het ziekenhuis te bevallen.
Ik vind het verschrikkelijk dat huisartsen dit soort onzin verkopen. Zoals die prozac: wordt niet per defintie afgeraden tijdens zwangerschap, wél tijdens borstvoeding.
Dat huisartsen dit soort dingen niet weten, a la, maar ze zouden mensen op zn minst door kunnen verwijzen naar mensen die het wél weten. Vraag me weleens af of huisartsen weten wat voor ellende ze hiermee (kunnen) veroorzaken.
Zuigelingen kunnen wat huileriger zijn, maar over het algemeen schijnen ze geen ontwenningsverschijnselen te hebben. Mijn eerste had dat ook idd niet, de tweede heeft twee dagen licht trillende handjes gehad. Bij de poppoli kunnen ze je alles heel goed uitleggen.
Er zijn wel middelen hoor, die je niet tijdens zwangerschap en borstvoeding mag slikken, zo moest ik stoppen met de ritalin en overstappen op seroxat. Ook moet je direct na de bevalling naar het ziekenhuis en worden moeder en kind een dag of vijf in de gaten gehouden. Je hóeft dus nieteens in het ziekenhuis te bevallen.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:26
quote:noammeke schreef op 11 augustus 2009 @ 15:22:
Waar kan ik een depressie inruilen voor een portie klassieke tegenslag!?
http://www.ruilen.nl/
Waar kan ik een depressie inruilen voor een portie klassieke tegenslag!?
http://www.ruilen.nl/
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:30
quote:Kabouter23 schreef op 11 augustus 2009 @ 15:26:
[...]
Ach jeetje.. ik kan ook niets goed zeggen he.. prima ik kan t ook opschrijven zoals t mezelf is vergaan hoor, maar das weer zo direct. Dus dan maar anders, omdat ik blijkbaar anders niet serieus genomen word, terwijl ik alleen maar probeer te helpen.
Ik kijk nog elke dag naar de littekens op mn pols, die ik heb geprobeerd door te snijden omdat ik het allemaal niet meer zag zitten, en ik heb mezelf herpakt daarna om er weer bovenop te komen.
Dát is wat ik bedoel, dat je het zelf ook een beetje in de hand heb, met je eigen daden en dingen die je doet.. en ik zeg neit dat t makkelijk is ik heb ook vanwege mijn moeder in therapie moeten zitten maar prettig was het niet en ik vond ook niet dat het hielp. Uiteindelijk heb ik het zelf moeten doen.
Ben ik nu wat duidelijker?
Kabouter, het was niet lullig bedoeld en ik neem je wel serieus. Dacht, eerlijk gezegd, dat je niet echt in de materie zat en de zaken daardoor iets te licht opvatte. Maar dat blijkt gezien je verhaal niet zo te zijn. Integendeel.
En ja, je bent zo een stuk duidelijker.
[...]
Ach jeetje.. ik kan ook niets goed zeggen he.. prima ik kan t ook opschrijven zoals t mezelf is vergaan hoor, maar das weer zo direct. Dus dan maar anders, omdat ik blijkbaar anders niet serieus genomen word, terwijl ik alleen maar probeer te helpen.
Ik kijk nog elke dag naar de littekens op mn pols, die ik heb geprobeerd door te snijden omdat ik het allemaal niet meer zag zitten, en ik heb mezelf herpakt daarna om er weer bovenop te komen.
Dát is wat ik bedoel, dat je het zelf ook een beetje in de hand heb, met je eigen daden en dingen die je doet.. en ik zeg neit dat t makkelijk is ik heb ook vanwege mijn moeder in therapie moeten zitten maar prettig was het niet en ik vond ook niet dat het hielp. Uiteindelijk heb ik het zelf moeten doen.
Ben ik nu wat duidelijker?
Kabouter, het was niet lullig bedoeld en ik neem je wel serieus. Dacht, eerlijk gezegd, dat je niet echt in de materie zat en de zaken daardoor iets te licht opvatte. Maar dat blijkt gezien je verhaal niet zo te zijn. Integendeel.
En ja, je bent zo een stuk duidelijker.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:33
Duidelijker!
Maar je hebt dus wel eerst zelf compleet in de put gezeten alvorens je kon herpakken. En dat is nu mijn punt. De eerste keer weet je niet wat je meemaakt en ken je helemaal geen valkuilen, omdat ze er nog nooit geweest zijn. Zonder die ervaring kun je ze dus niet herkennen, benoemen en aanpakken.
Maar je hebt dus wel eerst zelf compleet in de put gezeten alvorens je kon herpakken. En dat is nu mijn punt. De eerste keer weet je niet wat je meemaakt en ken je helemaal geen valkuilen, omdat ze er nog nooit geweest zijn. Zonder die ervaring kun je ze dus niet herkennen, benoemen en aanpakken.
dinsdag 11 augustus 2009 om 15:36
Thanks fleurtje! Ik ga me zeker goed laten informeren. Je info fleurt me enorm op (grinnik), want bij tijd en wijle kan ik er flink over piekeren....
Hoe zijn jouw zwangerschappen verder verlopen? Vond je het zwaar, stemmingstechnischgewijs?
*surft via ruilen.nl ("Een moodswing of twee in ruil voor uw onuitstaanbare schoonmoeder! Komt u maar los!") naar poppoli.nl
Wat een topdag!
Hoe zijn jouw zwangerschappen verder verlopen? Vond je het zwaar, stemmingstechnischgewijs?
*surft via ruilen.nl ("Een moodswing of twee in ruil voor uw onuitstaanbare schoonmoeder! Komt u maar los!") naar poppoli.nl
Wat een topdag!
