Psyche
alle pijlers
Abortus? Hoe neem ik een beslissing?
maandag 23 oktober 2017 om 09:22
Door een stomme actie van mijn man (veroorzaakt door combinatie van drank en medicatie) ben ik ongewenst zwanger, nu ruim zeven weken. Tot een jaar geleden was onze relatie stabiel en wilden we graag een kind. Na verschillende miskramen en een te vroeg geboren kindje dat is overleden hebben we dat even stopgezet. Vervolgens werd mijn man ernstig ziek, raakte daarna in een psychose en is een periode erg agressief geweest. We hebben allebei hulp om dit alles te verwerken en de situatie leek stabiel. Zeker door deze laatste gebeurtenis vind ik de situatie nu echter absoluut niet geschikt om een kind te krijgen. Tegelijk voelt een abortus zo verkeerd, vooral gezien de eerdere zwangerschappen. Mijn man wil het kindje heel graag laten komen. Onze situatie is verder stabiel, qua werk, huis, netwerk etc.
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
maandag 23 oktober 2017 om 10:06
maandag 23 oktober 2017 om 10:07
Nee, ik deed niks inderdaad. Hij zegt twee biertjes te hebben gehad en volgens de psycholoog kan dat zo’n effect hebben. Het was ons beide niet duidelijk dat alcohol echt niet samenging, staat ook niet zo in de bijsluiter.blijfgewoonbianca schreef: ↑23-10-2017 10:02Maar je hebt waarschijnlijk ook niet gezellig mee liggen vrijen.
Waarom drinkt je man, als dat eigenlijk niet kan icm zijn medicatie ?
En hoe vindt hij het , dat jij , door hem, zo'n nare ervaring en herbeleving hebt gehad ? .
Hij vindt het verschrikkelijk, voelt zich enorm schuldig en beseft heel goed wat dit voor impact op mij heeft.
maandag 23 oktober 2017 om 10:12
Jeez Duckling, wat heftig allemaal. Ik ben het eens met Timetraveler dat je gerust de term verkracht mag gebruiken.
In jouw situatie zou ik heel goed nadenken of je een kind alleen zou willen en kunnen opvoeden. Ik weet niet waaraan jullie vroeggeboren kindje is overleden, maar wellicht kun je extra medische controle krijgen, mocht je deze zwangerschap willen voortzetten.
Ik weet daarnaast niet of de psychose van jouw man puur door verzwakking kwam, of dat hij daarvoor aanleg heeft. Bespreek dit met de huisarts, vraag of het erfelijk belast zou kunnen zijn.
Misschien kun je ook nog met iemand van het FIOM praten, om alles nog eens op een rijtje te zetten. Veel sterkte.
In jouw situatie zou ik heel goed nadenken of je een kind alleen zou willen en kunnen opvoeden. Ik weet niet waaraan jullie vroeggeboren kindje is overleden, maar wellicht kun je extra medische controle krijgen, mocht je deze zwangerschap willen voortzetten.
Ik weet daarnaast niet of de psychose van jouw man puur door verzwakking kwam, of dat hij daarvoor aanleg heeft. Bespreek dit met de huisarts, vraag of het erfelijk belast zou kunnen zijn.
Misschien kun je ook nog met iemand van het FIOM praten, om alles nog eens op een rijtje te zetten. Veel sterkte.
maandag 23 oktober 2017 om 10:15
duckling schreef: ↑23-10-2017 10:07Nee, ik deed niks inderdaad. Hij zegt twee biertjes te hebben gehad en volgens de psycholoog kan dat zo’n effect hebben. Het was ons beide niet duidelijk dat alcohol echt niet samenging, staat ook niet zo in de bijsluiter.
Hij vindt het verschrikkelijk, voelt zich enorm schuldig en beseft heel goed wat dit voor impact op mij heeft.
Wat voor medicijnen slikt hij dan en hoe komt de psycholoog aan die kennis als het niet in de bijsluiter staat? Ik ben wel benieuwd welk middel dat geen interactie met alcohol in de bijsluiter heeft staan er dan toch voor zorgt dat iemand na twee biertjes zijn vrouw verkracht. Ik loop al een tijd mee in de psychiatrie en ik heb dat nog nooit gehoord. Of het waren geen twee biertjes..
Heeft je man eigenlijk een diagnose gehad buiten psychose?
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
maandag 23 oktober 2017 om 10:22
Hoe zit het met alcohol en drugs in combinatie met antipsychotica?MwTheelepel schreef: ↑23-10-2017 10:15Wat voor medicijnen slikt hij dan en hoe komt de psycholoog aan die kennis als het niet in de bijsluiter staat? Ik ben wel benieuwd welk middel dat geen interactie met alcohol in de bijsluiter heeft staan er dan toch voor zorgt dat iemand na twee biertjes zijn vrouw verkracht. Ik loop al een tijd mee in de psychiatrie en ik heb dat nog nooit gehoord. Of het waren geen twee biertjes..
Heeft je man eigenlijk een diagnose gehad buiten psychose?
Drink je regelmatig alcohol? Vertel dit dan ook aan je behandelaar. Wanneer je alcohol drinkt doet je lichaam er wat langer over om bepaalde stoffen in de antipsychotica af te breken. Het kan zijn dat je hier erg moe en slaperig van wordt. Wees je er van bewust dat alcohol minstens twee keer zo hard aan komt als je antipsychotica gebruikt.
Drink je (erg) veel of breekt jouw lichaam alcohol langzaam af, dan kan dit in combinatie met antipsychotica schadelijk voor je zijn en zelfs tot een coma leiden. Kortom: als je drinkt, drink dan met mate!
Lees de bijsluiter van het medicijn dat jij gebruikt voor meer informatie over alcohol en je eigen antipsychotica.
Drugs verergeren sommige bijwerkingen en verminderen of versterken de werking er van. Wees dus heel terughoudend met drugsgebruik wanneer je antipsychotica gebruikt.
Op psychosenet.nl.
Zou er niets in de bijsluiter staan over drank? Staat zelfs wat over in de bijsluiter van paracetamol.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 23 oktober 2017 om 10:26
Ik heb inderdaad al een gesprek met een maatschappelijk werker van FIOM gehad. Daarvoor ook telefonisch met Siriz en daarnaast heb ik het er ook over gehad met mijn psycholoog. Lastig vind ik dat mijn eerste reactie was: dit kan/moet/wil ik absoluut niet, maar dat alle hulpverleners die ik spreek daar anders tegenaan lijken te kijken. Ze schatten de situatie positiever in dan ik, vragen wat ik los van deze situatie zou willen met de zwangerschap (naar mijn idee is er geen ‘los van deze situatie’) en zien allerlei mogelijkheden en oplossingen. Dat brengt me enorm aan het twijfelen.
anoniem_353005 wijzigde dit bericht op 23-10-2017 22:43
0.00% gewijzigd
maandag 23 oktober 2017 om 10:30
Makkelijk lullen van zo'n hulpverlener, toch ?duckling schreef: ↑23-10-2017 10:26Ik heb inderdaad al een gesprek met een maatschappelijk werker van FIOM gehad. Daarvoor ook telefonisch met Siriz en daarnaast heb ik het er ook over gehad met mijn psycholoog. Lastig vind ik dat mijn eerste reactie was: dit kan/moet/wil ik absoluut niet, maar dat alle hulpverleners die ik spreek daar anders tegenaan lijken te kijken. Ze schatten de situatie positiever in dan ik, vragen wat ik los van deze situatie zou willen met de zwangerschap (naar mijn idee is er geen ‘los van deze situatie’) en zien allerlei mogelijkheden en oplossingen. Dat brengt me enorm aan het twijfelen.
Wat voor mogelijkheden en oplossingen zien zij ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 23 oktober 2017 om 10:32
Precies. En bovendien komt Siriz voort uit de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind. Bij hen zou ik niet anders verwachten dan dat je een advies zou krijgen dat neerkomt op een kind laten komen.blijfgewoonbianca schreef: ↑23-10-2017 10:30Makkelijk lullen van zo'n hulpverlener, toch ?
Wat voor mogelijkheden en oplossingen zien zij ?
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
maandag 23 oktober 2017 om 10:34
Hij gebruikt alleen nog een antidepressivum en er staat inderdaad wel in de bijsluiter dat je wat voorzichtiger met drank moet zijn oid (heb ‘m nu niet bij de hand), maar niet dat zo beperkt drankgebruik zulke consequenties kan hebben. Zijn psycholoog zei dat dat mogelijk was (en waar hij die kennis vandaan had weet ik niet). Hij heeft niet meer gedronken sinds die tijd.
Mijn man kreeg na een ernstige ziekte een antidepressivum voorgeschreven voor milde stemmingsklachten. Daarna en waarschijnlijk daardoor werd hij suïcidaal, agressief en vervolgens psychotisch. Hij is tegen de veertig en heeft nooit eerder psychische problemen gehad. Is ook nooit eerder agressief geweest overigens. Hij heeft als diagnoses een depressie en een reactieve psychose gekregen als ik het goed heb onthouden.
Mijn man kreeg na een ernstige ziekte een antidepressivum voorgeschreven voor milde stemmingsklachten. Daarna en waarschijnlijk daardoor werd hij suïcidaal, agressief en vervolgens psychotisch. Hij is tegen de veertig en heeft nooit eerder psychische problemen gehad. Is ook nooit eerder agressief geweest overigens. Hij heeft als diagnoses een depressie en een reactieve psychose gekregen als ik het goed heb onthouden.
anoniem_353005 wijzigde dit bericht op 24-10-2017 22:04
2.91% gewijzigd
maandag 23 oktober 2017 om 10:36
Ja, daar kwam ik iets te laat achter inderdaad, toen snel FIOM benaderd.
maandag 23 oktober 2017 om 10:37
Sorry ik had iets te kort getypt; ik bedoelde verzwakking door zijn ziekte. De reden dat ik vroeg of het erfelijk belast is, is met oog op een kind.Koffiekop schreef: ↑23-10-2017 10:27Ik ben geen psychiater maar ik weet er door familie wel wat van:
Je krijgt geen psychose door 'verzwakking' (?) als je er geen aanleg voor hebt. Psychoses zijn deels erfelijk, maar de kans blijft klein. Het ligt er maar aan welke stoornis er aan ten grondslag ligt.
maandag 23 oktober 2017 om 10:44
Ja, alle (eerdere) agressie kwam heel duidelijk door de psychose.
maandag 23 oktober 2017 om 10:45
Duckling; ik heb er niet heel veel verstand van, maar als zijn klachten door die specifieke antidepressiva werd veroorzaakt, dan is de kans op herhaling ervan misschien niet zo groot? Kan de huisarts je hier meer over vertellen?duckling schreef: ↑23-10-2017 10:34Hij gebruikt alleen nog een antidepressivum en er staat inderdaad wel in de bijsluiter dat je wat voorzichtiger met drank moet zijn oid (heb ‘m nu niet bij de hand), maar niet dat zo beperkt drankgebruik zulke consequenties kan hebben. Zijn psycholoog zei dat dat mogelijk was (en waar hij die kennis vandaan had weet ik niet). Hij heeft niet meer gedronken sinds die tijd.
Mijn man heeft kanker gehad en kreeg na de behandeling een antidepressivum voorgeschreven voor milde stemmingsklachten. Daarna en waarschijnlijk daardoor werd hij suïcidaal, agressief en vervolgens psychotisch. Hij is tegen de veertig en heeft nooit eerder psychische problemen gehad. Is ook nooit eerder agressief geweest overigens. Hij heeft als diagnoses een depressie en een reactieve psychose gekregen als ik het goed heb onthouden.
Als ik het goed begrijp is je man nog wel depressief? Hoe ziet hij de komst van een kind? Heeft hij een realistisch beeld van hoe zwaar het kan zijn?
maandag 23 oktober 2017 om 10:47
Als jouw eerste gevoel was van: "nee, dit wil ik niet", dan zegt dat wat. Je eerste gevoel is vaak je instinct, dat reageert op overleven: is de situatie veilig of onveilig. Vertrouw daar op.
Als je nog relatief jong bent dan kan het altijd nog als de situatie straks misschien wel beter is. Het is nu nog maar een klompje cellen hè, in deze fase is een spontane miskraam veel voorkomend. Ik zou het ook niet veel groter maken dan het is. Nu is gewoon geen goed moment. Dat zegt jouw gevoel, en dat zegt iedereen die hier jouw verhaal leest.
Als je nog relatief jong bent dan kan het altijd nog als de situatie straks misschien wel beter is. Het is nu nog maar een klompje cellen hè, in deze fase is een spontane miskraam veel voorkomend. Ik zou het ook niet veel groter maken dan het is. Nu is gewoon geen goed moment. Dat zegt jouw gevoel, en dat zegt iedereen die hier jouw verhaal leest.
maandag 23 oktober 2017 om 10:47
Hij drinkt niet meer inderdaad. Ben nu wel kwaad dat hij mij in deze situatie brengt, maar denk niet dat ik daar niet overheen kom. Ik ben nu niet bang voor hem. Toen hij psychotisch was wel, maar nu komt hij weer normaal over.blijfgewoonbianca schreef: ↑23-10-2017 10:10Ik neem aan dat hij nu niet meer gaat drinken, na deze ervaring ?
Kun je hem vergeven, of blijf je hem dit kwalijk nemen, denk je ? Ben je bang voor hem ?
maandag 23 oktober 2017 om 10:50
Dat denk ik ook inderdaad. Moeilijk vind ik dat hij aardig hersteld leek/lijkt, ook volgens zijn behandelaars. Hij komt eigenlijk weer net zo over als voor dit alles.Koffiekop schreef: ↑23-10-2017 10:14Bedenk wel dat als eenmaal ernstige psychische problemen 'getriggerd' zijn (en dan praat ik niet over een burn out of een kleine depressie) dat iemand dan nooit meer wordt zoals voorheen. Je zal altijd met die stoornis rekening moeten houden en ermee om leren gaan. En zoals het nu klinkt, klinkt het niet erg hoopvol, als je man een ernstige misstap van zijn kant afdoet als 'lomp gedrag'.
Een babytijd kan dus heel zwaar zijn, dat is voor iemand met dit soort psychische problemen toch geen doen? Als je dan zoveel van hem houdt: je doet hem ook wat aan hè, door nu in deze precaire situatie een zwangerschap en babytijd aan te gaan. Geef hem dan ook de ruimte om eerst dan herstellen, als je dat dan zo graag wil afwachten of hij weer dezelfde wordt. Misschien moet jij nu de verstandigste zijn van jullie tweeën.
anoniem_353005 wijzigde dit bericht op 24-10-2017 22:05
1.74% gewijzigd
maandag 23 oktober 2017 om 10:55
Zo schatten zijn behandelaars dat wel in inderdaad, nadat dat specifieke antidepressivum is afgebouwd verdwenen de psychose en de suicidaliteit ook.Inktlijn schreef: ↑23-10-2017 10:45Duckling; ik heb er niet heel veel verstand van, maar als zijn klachten door die specifieke antidepressiva werd veroorzaakt, dan is de kans op herhaling ervan misschien niet zo groot? Kan de huisarts je hier meer over vertellen?
Als ik het goed begrijp is je man nog wel depressief? Hoe ziet hij de komst van een kind? Heeft hij een realistisch beeld van hoe zwaar het kan zijn?
Hij is niet meer depressief, ter ondersteuning gebruikt hij nog antidepressiva.
Ik denk dat hij een goed beeld heeft van hoe het is om een kind te krijgen. Daar zijn we eerder natuurlijk ook heel intensief mee bezig geweest. Ik weet niet of hij goed inschat / in kan schatten wat dat met hem zal doen.
maandag 23 oktober 2017 om 10:58
Dat vond ik ook inderdaad...blijfgewoonbianca schreef: ↑23-10-2017 10:30Makkelijk lullen van zo'n hulpverlener, toch ?
Wat voor mogelijkheden en oplossingen zien zij ?
Zij zien de situatie van mijn man nu als best stabiel. We hebben het verder goed voor elkaar qua werk, financiën, woonruimte. We hebben een goed en uitgebreid netwerk. Er is allerlei extra hulp mogelijk mocht het toch niet goed lopen en sowieso ter monitoring.
