Psyche
alle pijlers
Abortus? Hoe neem ik een beslissing?
maandag 23 oktober 2017 om 09:22
Door een stomme actie van mijn man (veroorzaakt door combinatie van drank en medicatie) ben ik ongewenst zwanger, nu ruim zeven weken. Tot een jaar geleden was onze relatie stabiel en wilden we graag een kind. Na verschillende miskramen en een te vroeg geboren kindje dat is overleden hebben we dat even stopgezet. Vervolgens werd mijn man ernstig ziek, raakte daarna in een psychose en is een periode erg agressief geweest. We hebben allebei hulp om dit alles te verwerken en de situatie leek stabiel. Zeker door deze laatste gebeurtenis vind ik de situatie nu echter absoluut niet geschikt om een kind te krijgen. Tegelijk voelt een abortus zo verkeerd, vooral gezien de eerdere zwangerschappen. Mijn man wil het kindje heel graag laten komen. Onze situatie is verder stabiel, qua werk, huis, netwerk etc.
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
Inmiddels heb ik allerlei gesprekken gehad, alle voors en tegens wel op een rijtje, maar dat helpt me niet om een beslissing te nemen. Normaal neem ik beslissingen uiteindelijk vaak op basis van wat goed voelt, maar nu weet ik dat niet. Ik heb nog wel even tijd, maar hoe neem ik een beslissing? Iemand advies?
maandag 23 oktober 2017 om 13:13
wanneer is je psych terug? heb je dan nog genoeg tijd als je daar op wacht?duckling schreef: ↑23-10-2017 13:07De meeste zorg draait om mijn man inderdaad. Ik heb toen hij zo verward was op den duur wel kunnen regelen dat ik met een maatschappelijk werker kon overleggen, die had ook wel wat aandacht voor wat het met mij deed allemaal. Sinds kort (twee keer geweest) ga ik ook zelf naar een psycholoog om te verwerken wat er allemaal gebeurd is. Zij heeft nu vakantie, waardoor ik de zwangerschap en alles daaromheen nog niet met haar heb kunnen bespreken.
In alle contacten rondom de zwangerschap heb ik telkens het hele verhaal verteld, wat op zich wel heel goed was. Vervolgens gaat het inderdaad verder vooral over mijn man en alle ‘praktische’ aspecten. Voor hoe het met mij gaat is niet zoveel aandacht, ook niet bij mijzelf eerlijk gezegd, dus misschien veroorzaak ik dat zelf.
Op de vraag in hoeverre de manier waarop de zwangerschap is ontstaan een rol speelt, heb ik eigenlijk niet echt een antwoord. Niet zoveel geloof ik, alleen als signaal dat het mogelijk toch allemaal nog niet zo stabiel is.
maandag 23 oktober 2017 om 13:19
maandag 23 oktober 2017 om 13:20
maandag 23 oktober 2017 om 13:33
Die reactieve psychose is aantoonbaar ontstaan door de anti-depressiva, herhaling lijkt dus nihil.
Denk dat je die 9 goede jaren niet mag vergeten, jullie hebben blijkbaar een hele goede basis.
Abortus hakt er ook in.
Je zit in een moeilijke situatie. Goed dat je hulp voor jezelf zoekt.
Denk dat je die 9 goede jaren niet mag vergeten, jullie hebben blijkbaar een hele goede basis.
Abortus hakt er ook in.
Je zit in een moeilijke situatie. Goed dat je hulp voor jezelf zoekt.
pausini wijzigde dit bericht op 24-10-2017 00:29
Reden: Gelezen
Reden: Gelezen
30.53% gewijzigd
Hatsjikideee...
maandag 23 oktober 2017 om 13:55
maandag 23 oktober 2017 om 13:58
wat fijn voor een kind om uit zo`n heerlijk romantische nacht ontstaan te zijn...duckling schreef: ↑23-10-2017 09:48Sorry, beetje cryptisch omschreven inderdaad. Man kwam ‘s nachts aangeschoten thuis en dwong me min of meer tot seks waarbij hij geen condoom gebruikte. Dat ging met veel lomp gedrag gepaard wat ik op dat moment als agressie ervaarde, hoewel hij en zijn psycholoog later zeiden dat het meer lompheid dan agressie was.
maandag 23 oktober 2017 om 13:59
+1Koffiekop schreef: ↑23-10-2017 13:55Je man klinkt helemaal niet zo aardig als hij jou met hulpverleners aan zijn kant probeert te overtuigen van het houden. Deman zou door het stof moeten gaan voor zijn 'lompe' gedrag van nog geen weken geleden en de jou moeten steunen en de vrijheid moeten geven om zelf te beslissen.
Ik snap ook niet dat de psycholoog zoiets zegt, ik vind dat echt heel slecht. Eigenlijk vult hij min of meer in hoe jij die situatie moet ervaren en bepaalt hij dat je het hem niet kwalijk mag nemen. En je man kan fijn naar hem wijzen als je het toch doet. Ik zou geloof ik alleen nog maar bozer zijn door wat die psych heeft gezegd.
Ik zou de zwangerschap in deze situatie ook niet voortzetten. De situatie hoeft niet perfect te zijn, en een kind dat voortkomt uit een ongeplande zwangerschap kan heel gewenst zijn, dat is het allemaal niet, maar als het op deze manier is ontstaan, nee. Ik kan me niet voorstellen dat dat goedkomt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 23 oktober 2017 om 14:00
Met jouw voorgeschiedenis zou ik het denk ik niet kunnen om het te laten weghalen. Het zou denk ik alles nog meer oprakelen en ik zou het mezelf nooit vergeven. Ik ben echt niet anti-abortus, maar in dit geval zou ik die 9 goede jaren de doorslag laten geven en het feit dat het kind op zich heel erg gewenst zou zijn en ook het feit dat jouw man actief hulp zoekt vind ik positief. Ik denk dat je de impact van een abortus in jouw situatie niet moet onderschatten. Het is geen oplossing voor de problemen.
Wel zou ik voor mezelf een ultimatum zetten voor over een paar maanden om definitief te beslissen of je dit met of zonder man gaat doen. Of evt als lat relatie verder te gaan om op die manier samen aan een stabiele situatie verder te werken.
Wel zou ik voor mezelf een ultimatum zetten voor over een paar maanden om definitief te beslissen of je dit met of zonder man gaat doen. Of evt als lat relatie verder te gaan om op die manier samen aan een stabiele situatie verder te werken.
maandag 23 oktober 2017 om 14:02
maandag 23 oktober 2017 om 14:18
Als eerste: wat zit jij in een k*tsituatie, heel veel sterkte met het verwerken van alles wat jou (jullie) de afgelopen tijd overkomen is.
Hij pakte je toch gewoon zonder condoom?
Na alles wat jullie hebben meegemaakt en doorstaan brengt hij jou (jullie? ) in een akelige situatie. Waarin je na moet denken over of je iets, iets wat je momenteel uit jezelf niet zou veroorzaken, wilt. Het lijkt me dat jullie al genoeg op jullie bordje hadden. Los van wat ik ook zou besluiten zou ik hier hééél erg kwaad om zijn.
Heb je het naar hulpverleners wel eens niet verzachtend geformuleerd? Niet 'het gaat zo goed nu en wat hebben we een rooskleurige toekomst' maar 'mijn herstellende gedrogeerde man heeft tegen mijn wil seks met mij genomen en een kind verwekt'
Je hoeft niet te antwoorden, maar ik snap dit stukje niet zo goed. Waarom heb je zo veel verzachtende woorden gebruikt?duckling schreef: ↑23-10-2017 09:48Sorry, beetje cryptisch omschreven inderdaad. Man kwam ‘s nachts aangeschoten thuis en dwong me min of meer tot seks waarbij hij geen condoom gebruikte. Dat ging met veel lomp gedrag gepaard wat ik op dat moment als agressie ervaarde, hoewel hij en zijn psycholoog later zeiden dat het meer lompheid dan agressie was.
Hij pakte je toch gewoon zonder condoom?
Na alles wat jullie hebben meegemaakt en doorstaan brengt hij jou (jullie? ) in een akelige situatie. Waarin je na moet denken over of je iets, iets wat je momenteel uit jezelf niet zou veroorzaken, wilt. Het lijkt me dat jullie al genoeg op jullie bordje hadden. Los van wat ik ook zou besluiten zou ik hier hééél erg kwaad om zijn.
Heb je het naar hulpverleners wel eens niet verzachtend geformuleerd? Niet 'het gaat zo goed nu en wat hebben we een rooskleurige toekomst' maar 'mijn herstellende gedrogeerde man heeft tegen mijn wil seks met mij genomen en een kind verwekt'
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 23 oktober 2017 om 14:23
'Seks nemen' is ook nog vrij eufemistisch. In mijn eerdere post wilde ik er 'gedwongen seks' van maken, maar ik bedacht me daarna dat dat nog steeds de feiten bedekt. Hij heeft Duckling verkracht. Dat is het woord. En dat hij je verkracht heeft, Duckling, mag je heel erg erg vinden. Daar mag je boos om zijn, dat mag je intens verdrietig vinden, je mag woest zijn en je mag kiezen het kind dat hij tijdens zijn verkrachting heeft verwekt niet te laten komen.
maandag 23 oktober 2017 om 14:32
Er is op de sexpeiler een topic over een dame die onder invloed van drugs erg "hardhandige werd aangepakt in bed. Eigenlijk kon dit ook wel beschouwd worden als mishandeling of verkrachting. Label is niet zo belangrijk, maar wel de impact die deze sex had op deze dame. Of het nu wel of niet verklaarbaar is door medicijnen. Je vertrouwen heeft een deuk gekregen en dat moet je weer opnieuw opbouwen, niet overhaast en gedwongen door een baby. Nu heb je het over een onhandige actie, een paar weken geleden. Het gedrag van je man word wordt n.b. door je therapeuten vergoeilijkt (dat doet ie anders nooit). Persoonlijk zou ik denk ik een enorme vertrouwenscrisis doormaken. Ik vind het raar dat die professionals dit zo bagatelliseren.
Als er iets is wat je wilt wat je nu nodig hebt is het wel vertrouwen. Ben je er echt van overtuigd dat hij te vertrouwen zal zijn. Dat hij als vader een stabiele factor zal zijn? Heb je alternatieven? Ik geloof dat je het antwoord al weet.
Mocht je het wel willen houden, besef dan dat je je grenzen heel goed moet bewaken en weten wanneer het beter is er alleen voor te gaan.
Als er iets is wat je wilt wat je nu nodig hebt is het wel vertrouwen. Ben je er echt van overtuigd dat hij te vertrouwen zal zijn. Dat hij als vader een stabiele factor zal zijn? Heb je alternatieven? Ik geloof dat je het antwoord al weet.
Mocht je het wel willen houden, besef dan dat je je grenzen heel goed moet bewaken en weten wanneer het beter is er alleen voor te gaan.
maandag 23 oktober 2017 om 15:15
Ik zou het houden.. hoe ingewikkeld de situatie met je man ook is, jouw kindje kan daar niets aan doen. Zelfs als je uitelkaar zou gaan, zelfs als je straks geen 'ideale' stabiele situatie voor je kindje hebt, als je maar van hem of haar kunt houden!
(ik heb een kindje dat op een rotmoment in mijn buik kwam - wel in een andere situatie dan de jouwe, maar elke keer dat ik hem nu zie ben ik zo blij dat hij er is en dat hij er gewoon mocht komen).
(ik heb een kindje dat op een rotmoment in mijn buik kwam - wel in een andere situatie dan de jouwe, maar elke keer dat ik hem nu zie ben ik zo blij dat hij er is en dat hij er gewoon mocht komen).
maandag 23 oktober 2017 om 16:37
Een abortus laten uitvoeren is niet het straffen van een kindje, het is het voorkomen dat een klompje cellen uitgroeit tot een kind dat mogelijk in een heel vervelende situatie ter wereld komt.krokusvm schreef: ↑23-10-2017 15:15Ik zou het houden.. hoe ingewikkeld de situatie met je man ook is, jouw kindje kan daar niets aan doen. Zelfs als je uitelkaar zou gaan, zelfs als je straks geen 'ideale' stabiele situatie voor je kindje hebt, als je maar van hem of haar kunt houden!
(ik heb een kindje dat op een rotmoment in mijn buik kwam - wel in een andere situatie dan de jouwe, maar elke keer dat ik hem nu zie ben ik zo blij dat hij er is en dat hij er gewoon mocht komen).
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
maandag 23 oktober 2017 om 17:11
Hou er rekening mee dat er misschien nog een verplichte bedenktijd bij komt, niet dat je daardoor verrast wordt.
Wat een vreselijk moeilijke situatie zeg.
maandag 23 oktober 2017 om 17:14
Je zou eventueel alvast een afspraak voor de abortus kunnen maken, zodat je er inderdaad niet nóg een week over hoeft na te denken. Een geplande afspraak kun je ook nog afzeggen, mocht je uiteindelijk beslissen om er toch niet voor te gaan.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
maandag 23 oktober 2017 om 17:35
.duckling schreef: ↑23-10-2017 09:58We zijn samen daarna bij zijn psycholoog geweest, die dat toen zo benoemde. Ik ben in het verleden misbruikt en als iets tijdens seks me daaraan herinnert (zoals nu wakker worden van dronken man die seks wil) heb ik heel soms nog de neiging om te bevriezen ipv dat aan te geven. Normaal merkt mijn man dat direct en stopt dan, maar nu merkte hij het niet en ging door. Ik heb dus geen stop gezegd of hem afgeweerd oid. Overigens drinkt mijn man normaal nooit veel en hakte het er nu (volgens de psycholoog) hard in door de combinatie met medicatie. Een paar maanden voor deze gebeurtenis en sinds die tijd is er trouwens niks aan de hand, is hij weer zijn gewone zelf.
Het is, juridisch gezien, ook verkrachting bij het ontbreken van toestemming. Anders zou een comapatiënt nooit verkracht kunnen worden want die kan immers geen toestemming geven. Vandaar het juridische voorbehoud dat er expliciet toestemming gegeven moet worden en bij het ontbreken daarvan de ander er van uit moet gaan dat je niet wilt.
Verder wil ik je heel veel sterkte wensen
En laat je man in vredesnaam een psycholoog met verstand zoeken! Is die psycholoog helemaal van de pot gerukt? Je zult als slachtoffer van verkrachting maar zulke onzin te horen krijgen
anoniem_348263 wijzigde dit bericht op 23-10-2017 17:38
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
7.94% gewijzigd
Hou de wet van drie in ere, driemaal zullen je daden wederkeren. Leer de wet en leer ook goed, dat wat je zaait je ook oogsten moet!
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
maandag 23 oktober 2017 om 17:50
Ik wil zijn actie zeker niet goed praten, maar hou ook voor ogen dat jullie 9 jaar lang een goede en fijne relatie hebben gehad, Jullie een ontzettende moeilijke tijd hebben gehad door miskraam, overleden kindje en een ziekte. Hij is ingestort en dat heeft zich geuit in een psychose. (corrigeer me als ik het fout heb, misschien heb ik het ook wel fout maar na zo'n periode heeft iedereen zijn instortmoment.)
Na deze hele nare gebeurtenis wat hij jou heeft aangedaan, heeft hij zoals je vertelde niet meer gedronken. Dat hij heel graag het kindje wil houden en daar erg op gefocust is, is toch eigenlijk heel normaal na lang proberen een gezonde zwangerschap uit te dragen?
Nogmaals ik wil zijn gedrag niet bagatelliseren. Hij had je niet mogen dwingen tot seks.
Na deze hele nare gebeurtenis wat hij jou heeft aangedaan, heeft hij zoals je vertelde niet meer gedronken. Dat hij heel graag het kindje wil houden en daar erg op gefocust is, is toch eigenlijk heel normaal na lang proberen een gezonde zwangerschap uit te dragen?
Nogmaals ik wil zijn gedrag niet bagatelliseren. Hij had je niet mogen dwingen tot seks.
maandag 23 oktober 2017 om 17:59
Verzachtend formuleren, weet ik niet, misschien... Ik probeer het te formuleren zoals het was, dat heb ik ook geprobeerd naar alle hulpverleners. Verkracht vind ik wel een erg heftige term. Op zich was het niet raar van hem om te veronderstellen dat ik wel wou, we hebben regelmatig seks en daar gaat meestal geen expliciete toestemming aan vooraf. Denk dat als ik stop of nee had gezegd of me had verzet, dat hij dan gewoon gestopt was. Het was dus een combinatie van een restje jeugdtrauma dat opeens omhoog kwam en zijn ‘lompheid’ door drank+medicatie. Lompheid of hoe je het maar wilt noemen zat in dat hij onhandiger/ruwer deed dan normaal en dat hij niet zoals anders op mijn signalen lette. En dat hij geen condoom gebruikte, dat vind ik het ergste, maar ergens begrijp ik ook wel dat hij daar niet aan dacht. Ik was net even aan het proberen hoe ik me zonder pil voelde, dus condoomgebruik is niet standaard voor ons.feow schreef: ↑23-10-2017 14:18Als eerste: wat zit jij in een k*tsituatie, heel veel sterkte met het verwerken van alles wat jou (jullie) de afgelopen tijd overkomen is.
Je hoeft niet te antwoorden, maar ik snap dit stukje niet zo goed. Waarom heb je zo veel verzachtende woorden gebruikt?
Hij pakte je toch gewoon zonder condoom?
Na alles wat jullie hebben meegemaakt en doorstaan brengt hij jou (jullie? ) in een akelige situatie. Waarin je na moet denken over of je iets, iets wat je momenteel uit jezelf niet zou veroorzaken, wilt. Het lijkt me dat jullie al genoeg op jullie bordje hadden. Los van wat ik ook zou besluiten zou ik hier hééél erg kwaad om zijn.
Heb je het naar hulpverleners wel eens niet verzachtend geformuleerd? Niet 'het gaat zo goed nu en wat hebben we een rooskleurige toekomst' maar 'mijn herstellende gedrogeerde man heeft tegen mijn wil seks met mij genomen en een kind verwekt'
maandag 23 oktober 2017 om 18:03
Overtuigen is misschien niet goed uitgedrukt. We hebben erover gepraat en als hulpverleners ernaar vragen antwoordt hij ook dat hij het graag wil doorzetten en waarom. Verder is hij heel lief en zorgzaam en ‘extra stabiel’ wat voor mij voelt als overtuigen (laten zien dat het goed zal gaan), maar is misschien helemaal niet zo bedoeld.Koffiekop schreef: ↑23-10-2017 13:55Je man klinkt helemaal niet zo aardig als hij jou met hulpverleners aan zijn kant probeert te overtuigen van het houden. Deman zou door het stof moeten gaan voor zijn 'lompe' gedrag van nog geen weken geleden en de jou moeten steunen en de vrijheid moeten geven om zelf te beslissen.
maandag 23 oktober 2017 om 18:11
Ja, dat is het precies. Ik was nog druk bezig te onderzoeken of het vertrouwen terug kan komen en merkte dat dat in elk geval veel tijd kost. Nu moet ik daar opeens overhaast een inschatting van maken met grote consequenties, terwijl ik die inschatting nu gewoon niet kan maken.kastella schreef: ↑23-10-2017 14:32Er is op de sexpeiler een topic over een dame die onder invloed van drugs erg "hardhandige werd aangepakt in bed. Eigenlijk kon dit ook wel beschouwd worden als mishandeling of verkrachting. Label is niet zo belangrijk, maar wel de impact die deze sex had op deze dame. Of het nu wel of niet verklaarbaar is door medicijnen. Je vertrouwen heeft een deuk gekregen en dat moet je weer opnieuw opbouwen, niet overhaast en gedwongen door een baby. Nu heb je het over een onhandige actie, een paar weken geleden. Het gedrag van je man word wordt n.b. door je therapeuten vergoeilijkt (dat doet ie anders nooit). Persoonlijk zou ik denk ik een enorme vertrouwenscrisis doormaken. Ik vind het raar dat die professionals dit zo bagatelliseren.
Als er iets is wat je wilt wat je nu nodig hebt is het wel vertrouwen. Ben je er echt van overtuigd dat hij te vertrouwen zal zijn. Dat hij als vader een stabiele factor zal zijn? Heb je alternatieven? Ik geloof dat je het antwoord al weet.
Mocht je het wel willen houden, besef dan dat je je grenzen heel goed moet bewaken en weten wanneer het beter is er alleen voor te gaan.
maandag 23 oktober 2017 om 18:14
Ik weet wel zeker dat ik van dit kindje kan houden, dat is het probleem niet. Maar hoe belangrijk ook, dat is voor mij niet genoeg. In elk geval veiligheid is ook zo belangrijk vind ik.krokusvm schreef: ↑23-10-2017 15:15Ik zou het houden.. hoe ingewikkeld de situatie met je man ook is, jouw kindje kan daar niets aan doen. Zelfs als je uitelkaar zou gaan, zelfs als je straks geen 'ideale' stabiele situatie voor je kindje hebt, als je maar van hem of haar kunt houden!
(ik heb een kindje dat op een rotmoment in mijn buik kwam - wel in een andere situatie dan de jouwe, maar elke keer dat ik hem nu zie ben ik zo blij dat hij er is en dat hij er gewoon mocht komen).
maandag 23 oktober 2017 om 18:15
Dank voor het meedenken, dat ga ik inderdaad doen.
