Psyche
alle pijlers
ADHD, hoe wist je dat over jezelf?
maandag 25 maart 2024 om 15:46
Voorop gesteld: ik wil mezelf niet diagnostiseren aan de hand van verhalen op het internet. Ik ben aan het rondsnuffelen naar informatie.
Als je op volwassen leeftijd de diagnose ADHD hebt gekregen, hoe ben je daar dan toe gekomen? Hoe wist je dat het tijd was om je te laten testen, bijvoorbeeld? Ik lees overal dat het zich bij vrouwen zo anders kan uiten dan bij mannen, en dat het minder past bij het typische beeld dat men heeft van ADHD. Maar dan wel het beeld is gemiddeld genomen bij vrouwen, of wat je kunt gebruiken als soort van richtlijn dat het zinvol is om verder te testen, dat kan ik eigenlijk niet goed vinden..
Ik ben een wervelwind, ik doe graag veel dingen tegelijk, vind maar kort iets leuk, en wil dan weer iets nieuws ontdekken. De constante onrust in mijn hoofd maakt me soms gek, en het voelt alsof mijn gedachten altijd 100 km/h gaan. Ik ben vorig jaar uitgevallen met een burnout, en ben sindsdien aan het onderzoeken waar mijn probleem en mijn oplossingen in zitten.
Ik denk dat ik niet pas bij een ADHD profiel, maar ik weet het eigenlijk helemaal niet. Daarom vraag ik me af, hoe zijn jullie voor jezelf tot de stap gekomen om het te onderzoeken? En hoe maak je bijv een onderscheid met hoogbegaafdheid? Want het lijkt dat daarbij bijv. ook best dingen overeen komen.
Als je op volwassen leeftijd de diagnose ADHD hebt gekregen, hoe ben je daar dan toe gekomen? Hoe wist je dat het tijd was om je te laten testen, bijvoorbeeld? Ik lees overal dat het zich bij vrouwen zo anders kan uiten dan bij mannen, en dat het minder past bij het typische beeld dat men heeft van ADHD. Maar dan wel het beeld is gemiddeld genomen bij vrouwen, of wat je kunt gebruiken als soort van richtlijn dat het zinvol is om verder te testen, dat kan ik eigenlijk niet goed vinden..
Ik ben een wervelwind, ik doe graag veel dingen tegelijk, vind maar kort iets leuk, en wil dan weer iets nieuws ontdekken. De constante onrust in mijn hoofd maakt me soms gek, en het voelt alsof mijn gedachten altijd 100 km/h gaan. Ik ben vorig jaar uitgevallen met een burnout, en ben sindsdien aan het onderzoeken waar mijn probleem en mijn oplossingen in zitten.
Ik denk dat ik niet pas bij een ADHD profiel, maar ik weet het eigenlijk helemaal niet. Daarom vraag ik me af, hoe zijn jullie voor jezelf tot de stap gekomen om het te onderzoeken? En hoe maak je bijv een onderscheid met hoogbegaafdheid? Want het lijkt dat daarbij bijv. ook best dingen overeen komen.
maandag 25 maart 2024 om 19:58
Dit klinkt heerlijk. Ik hoop die handvatten ook te vinden.coderood schreef: ↑25-03-2024 19:03Het lukte me maar niet om mijn huishouden op orde te krijgen, ik raakte snel afgeleid, chaos was mijn tweede naam, ik was super slecht in tijd inschatten en nog had ik t nooit door. Pas toen ik kinderen kreeg en vastliep ging er een lichtje branden.
Inmiddels heb ik t echt omarmt en heb ik zo veel handvatten waardoor mijn leven echt veel beter js geworden.
maandag 25 maart 2024 om 20:03
Owja dit ook. Hier pas echt in de burnout beland toen er 2 kinderen waren. Tot die tijd hielpen mijn intelligentie en trucjes me wel staande te houden. Met twee jonge kinderen, thuiswerken, werk, huishouden en een relatie liep de emmer over.Lucifee2024 schreef: ↑25-03-2024 19:56Ik ben na de kinderen pas echt ingestort, ik kon niet en werken met ADHD en zorg voor kinderen goed doen en een relatie onderhouden, een soort van sociaal leven hebben ect.. Met ADHD zonder dat je een idee hebt waarom je niet meer weet of je al gegeten hebt en waar de luiertas is, of je die email wel hebt gestuurd en de oven nog aan staan, zonder educatie, begrip en medicijnen en andere handvatten hebt.
Ook met is heel zwaar, helemaal als je dan ook nog 2 kinderen krijgt met neurodivers brein en ook hun brein moet zijn en hun beschermer tegen alle negativiteit die mensen uiten omdat ze anders doen en ook een geheugen van een erwt hebben ect.
En ook hier waarschijnlijk kinderen met neurodivers brein, maar getest krijgen is nog niet zo simpel.
maandag 25 maart 2024 om 20:06
Therapieën gaan ook bijna nooit iets helpen bij ADHDklachten, maar wel bij trauma's en andere zaken.
Het is wel zo dat dopamine minen een onderdeel is maar kan net zo goed trauma zijn.
Dat is iets wat ze ook uitvragen en bekijken, ik zou gewoon een afspraak maken en goed op papier zetten waar je dagelijks tegen aanloopt, ook de kleine dingen en online ( zoals op linkje eerder voor ander topic) goed inlezen en dan vragen of ze kunnen testen.
Ik zou dan naar een ggz gaan die ADHD voor volwassenen afdeling heeft, mochten ze geen ADHD denken ben je al binnen en kan je makkelijker verder begeleid worden voor andere tests. Maar wel minimaal aparte ADHD tak binnen de GGZ.
Het is wel zo dat dopamine minen een onderdeel is maar kan net zo goed trauma zijn.
Dat is iets wat ze ook uitvragen en bekijken, ik zou gewoon een afspraak maken en goed op papier zetten waar je dagelijks tegen aanloopt, ook de kleine dingen en online ( zoals op linkje eerder voor ander topic) goed inlezen en dan vragen of ze kunnen testen.
Ik zou dan naar een ggz gaan die ADHD voor volwassenen afdeling heeft, mochten ze geen ADHD denken ben je al binnen en kan je makkelijker verder begeleid worden voor andere tests. Maar wel minimaal aparte ADHD tak binnen de GGZ.
anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 25-03-2024 20:08
1.19% gewijzigd
maandag 25 maart 2024 om 20:08
Oudste is al 2 jaar bezig vanaf de doorverwijzing, nu wel klaar met testen net en in traject en jongste 1,5 jaar maar door aantal traits die ook ass zouden kunnen zijn is ze nog in uitgebreidere testfase nu.Mangogo schreef: ↑25-03-2024 20:03Owja dit ook. Hier pas echt in de burnout beland toen er 2 kinderen waren. Tot die tijd hielpen mijn intelligentie en trucjes me wel staande te houden. Met twee jonge kinderen, thuiswerken, werk, huishouden en een relatie liep de emmer over.
En ook hier waarschijnlijk kinderen met neurodivers brein, maar getest krijgen is nog niet zo simpel.
maandag 25 maart 2024 om 20:46
Mijn dochter (19) zit momenteel in het onderzoekstraject. We krijgen binnenkort de terugkoppeling. Ik weet dus nog niet zeker of ze die diagnose krijgt. Bij heel veel vragen kwam ik met ‘ja maar,’ en dan de oplossing die we voor gezegd probleem hadden. We hebben al 25 jaar een autismeproof huishouden, dus die ADHD gaat naadloos mee in de structuur. Grootste probleem is dat mijn oudste (met ASS) niet meer thuis woont, waardoor we nu niemand hebben die kan helpen met opruimen. Dat resulteert altijd in puinhopen op andere plekken en een chaos waar we niet meer doorheen komen.
maandag 25 maart 2024 om 21:59
En dan heb ik extreem last van de ADHDfreeze. Wel willen, maar het lukt niet...dus ik blijf maar op de bank zitten/liggen Netflixen en tegelijk nutteloos op mijn mobiel scrollen. En dan aan het einde van de dag weer teleurgesteld zijn in mijzelf.Intotheunknown schreef: ↑25-03-2024 18:58Het kon eigenlijk niet missen. En toch pas de diagnose gekregen toen ik bijna 40 was en zo ontzettend vast liep. Wel vaker vastgelopen in mijn leven, maar als puber of jongvolwassene zonder gezin is dat minder 'erg'. Nu moest ik er wel wat mee.
Ok, waar ik het meeste last van heb.
* Warrig praten.
Een verhaal gaat van mij nooit van A naar B. Maar heeft heel veel zijpaadjes en vaak weet ik niet meer waar ik heen wilde. Op zakelijk gebied vooral heel erg vervelend. Doe echt mn best om een logisch verhaal te vertellen, maar het komt er niet zo uit.
* oversharing
Ik deel echt veel teveel. Ben ik me van bewust, maar vaak pas achteraf
* verslavingsgevoelig
* veel prikkels nodig hebben.
Maar ook weer niet teveel, want na een kantoordag ben ik óp
* heel chaotisch zijn.
Alles kwijt zijn. Maar ook in het huishouden ed. 100x heen en weer lopen
* snel ontploffen
10 dingen tegelijk mee bezig zijn, maar niet afmaken. Alleen als er écht een deadline aan vast zit (en zelfs dan lukt het mij soms niet).
Ik heb nu sinds 3 jaar mijn 'label'. Heb altijd al geweten dat ik anders was. Had er ook wel last van. Op mijn 39e was ik het zat en heb het laten testen. ADD. Viel en valt veel op zijn plaats. Heb een 12weekse training gevolgd voor handvatten te krijgen.
maandag 25 maart 2024 om 22:52
Heel herkenbaar dit.Frutseltje1982 schreef: ↑25-03-2024 21:59En dan heb ik extreem last van de ADHDfreeze. Wel willen, maar het lukt niet...dus ik blijf maar op de bank zitten/liggen Netflixen en tegelijk nutteloos op mijn mobiel scrollen. En dan aan het einde van de dag weer teleurgesteld zijn in mijzelf.
10 dingen tegelijk mee bezig zijn, maar niet afmaken. Alleen als er écht een deadline aan vast zit (en zelfs dan lukt het mij soms niet).
Ik heb nu sinds 3 jaar mijn 'label'. Heb altijd al geweten dat ik anders was. Had er ook wel last van. Op mijn 39e was ik het zat en heb het laten testen. ADD. Viel en valt veel op zijn plaats. Heb een 12weekse training gevolgd voor handvatten te krijgen.
Ik heb nu inmiddels al 3 depressies gehad in mijn leven waarvan 1 zware. Sinds kort loop ik bij het GGZ en daar opperde ze ook om mij te laten testen, ze vermoeden ook ADD. Ik wil mij dus nu ook laten testen want ik merk dat ik steeds verder vastloop in mijn leven, ben inmiddels nu ook eind 30.
dinsdag 26 maart 2024 om 09:52
Hahaha ook volledig herkenbaar! Heel irritant wel. Medicijnen helpen hierin ook niet voor mijFrutseltje1982 schreef: ↑25-03-2024 21:59En dan heb ik extreem last van de ADHDfreeze. Wel willen, maar het lukt niet...dus ik blijf maar op de bank zitten/liggen Netflixen en tegelijk nutteloos op mijn mobiel scrollen. En dan aan het einde van de dag weer teleurgesteld zijn in mijzelf.
10 dingen tegelijk mee bezig zijn, maar niet afmaken. Alleen als er écht een deadline aan vast zit (en zelfs dan lukt het mij soms niet).
Ik heb nu sinds 3 jaar mijn 'label'. Heb altijd al geweten dat ik anders was. Had er ook wel last van. Op mijn 39e was ik het zat en heb het laten testen. ADD. Viel en valt veel op zijn plaats. Heb een 12weekse training gevolgd voor handvatten te krijgen.
dinsdag 26 maart 2024 om 10:10
Zo herkenbaar, inclusief de post die jij quote..... Pffff.....Frutseltje1982 schreef: ↑25-03-2024 21:59En dan heb ik extreem last van de ADHDfreeze. Wel willen, maar het lukt niet...dus ik blijf maar op de bank zitten/liggen Netflixen en tegelijk nutteloos op mijn mobiel scrollen. En dan aan het einde van de dag weer teleurgesteld zijn in mijzelf.
10 dingen tegelijk mee bezig zijn, maar niet afmaken. Alleen als er écht een deadline aan vast zit (en zelfs dan lukt het mij soms niet).
Ik heb nu sinds 3 jaar mijn 'label'. Heb altijd al geweten dat ik anders was. Had er ook wel last van. Op mijn 39e was ik het zat en heb het laten testen. ADD. Viel en valt veel op zijn plaats. Heb een 12weekse training gevolgd voor handvatten te krijgen.
Het enige dat ik niet herken, is de depressies/burn-out (gelukkig maar natuurlijk).
De enige keer dat ik op de rand van een burn-out stond, was er een hele duidelijke oorzaak (namelijk 10 hele grote dingen tegelijk aan het doen zijn) en een flinke griep met longontsteking krijgen, en daarna het schrappen van de helft, heeft mij echt net op tijd geholpen.
En iets met een deadline, daar ga ik dan weer wel heel goed op. En op tijd zijn, dat kan ik ook wel echt heel goed. Maar ik heb de afgelopen 10/15 jaar wel heel hard gewerkt om bepaalde valkuilen van mezelf dicht te smeren. Strakke financiële planning, huishouden op een bepaalde manier doen, en goed voorbereiden zodat deadlines en op tijd zijn met dingen in het algemeen, gewoon lukken. Ik wil wel altijd alles heel goed doen, zoals het hoort. Niet omdat ik denk dat de wereld anders instort of zo, maar wel omdat ik het belangrijk vind. Ook niet altijd handig.
Maar mijn hoofd staat nóóit stil. Heb ook tinnitus, dus het is ook letterlijk nooit stil in mijn hoofd. M'n hormoonpleisters helpen wel voor een deel om wat meer algehele rust te krijgen (de verergering die de afgelopen jaren is gekomen), maar de kern bén ik. Ik weet ook niet zo goed of ik me laat testen en wat ik dan met een eventuele uitkomst wil doen..... Wellicht zit er ook nog ergens een druppeltje spectrum in mijn brein.
Herkenning hier is wel heel fijn trouwens
dinsdag 26 maart 2024 om 11:22
Herkenbaar, en ook de post die jij quote kan ik afvinken. Online testen wijzen steevast uit dat de kans op ADD/ADHD groot is. Ik weet dat ik gebaat ben bij structuur en heb die van jongs af aan al ingebouwd gekregen (waarschijnlijk hebben mijn moeder en broertje het ook). Daar hou ik me dan ook aan omdat ik anders vastloop. Chaos in huis=chaos in hoofd is enorm van toepassing. Tegelijkertijd is van de bank af komen om iets aan de chaos te doen, niet te doen. Ik maak ook lijstjes, dat helpt me ook wel bij dingen gedaan krijgen, maar vervolgens verzand ik vaak in het lijstjes maken. Begin ik eindelijk ergens aan qua huishouden dan spring ik van het een naar het ander en staat het halve huis op zijn kop. Zo gaan gesprekken ook, van het een naar het ander, in een tempo dat voor de ander niet te volgen is.Frutseltje1982 schreef: ↑25-03-2024 21:59En dan heb ik extreem last van de ADHDfreeze. Wel willen, maar het lukt niet...dus ik blijf maar op de bank zitten/liggen Netflixen en tegelijk nutteloos op mijn mobiel scrollen. En dan aan het einde van de dag weer teleurgesteld zijn in mijzelf.
10 dingen tegelijk mee bezig zijn, maar niet afmaken. Alleen als er écht een deadline aan vast zit (en zelfs dan lukt het mij soms niet).
Ik heb nu sinds 3 jaar mijn 'label'. Heb altijd al geweten dat ik anders was. Had er ook wel last van. Op mijn 39e was ik het zat en heb het laten testen. ADD. Viel en valt veel op zijn plaats. Heb een 12weekse training gevolgd voor handvatten te krijgen.
Vroeger is er wel naar gekeken omdat mijn broertje enorm druk was, eigenlijk precies deed wat van een ADHDer verwacht wordt. Is destijds niet op doorgegaan want ik redde het prima, ook op school, en dan een meisje, nee vast geen ADHD. En mijn broertje was “gewoon druk”. Nooit officieel getest. Nu zie ik bij mijn dochter precies het gedrag zoals mijn broertje liet zien, ben me er weer opnieuw in gaan verdiepen en zie wel veeeeel overeenkomsten bij haar en mezelf.
Toch zijn er ook dingen die ik niet herken, ik heb geen moeite met op tijd komen (ben eerder te vroeg), ben niet heel erg impulsief, en ook niet erg op zoek naar prikkels. Ik vermijd ze liever, ik heb er last van. Maar goed, aan een expert om uit te zoeken of het wel of niet is denk ik dan maar.
Ik loop nu erg vast door eerst het vaststellen van een chronische hartaandoening een paar jaar geleden, waarbij ik veel te snel weer aan het werk was. Nu weer uitgevallen, wel ook weer een medische aanleiding, maar kom ik er niet meer uit.
dinsdag 26 maart 2024 om 12:59
Ik zou dit echt verder gaan onderzoeken/late testen, want bijvoorbeeld deze dingen kunnen toch echt ADHD/ADD traits zijn:Malva24 schreef: ↑26-03-2024 11:22
Toch zijn er ook dingen die ik niet herken, ik heb geen moeite met op tijd komen (ben eerder te vroeg), ben niet heel erg impulsief, en ook niet erg op zoek naar prikkels. Ik vermijd ze liever, ik heb er last van. Maar goed, aan een expert om uit te zoeken of het wel of niet is denk ik dan maar.
Bijvoorbeeld: je komt te vroeg omdat je niet te laat wil komen, wat gebeurt als je niet goed oplet omdat begrip tijd een moeilijk ding is bij ADHD, dus ga je zorgen dat je op tijd bent of te vroeg, wekkers op rijd, terug rekenen hoe laat je wat moet doen en je bent wel op tijd.
Bij bijvoorbeeld de ADHD-I vorm vroeger ADD kan zomaar zijn dat je niet impulsief bent naar buiten toe omdat je in je hoofd bij veel situaties meteen allerlei scenes afspeelt in je hoofd, binnen paar seconden en dan kiest wat voor jou beste optie lijkt.
Zelfde met prikkels vermijden, alles is al een prikkel en je kan in je hoofd niet scheiden wat belangrijk is of niet en dus komt alles even belangrijk en hard binnen. Hele dag door. Als je daar heel veel last van heb, wat typisch ADHD is ( of autisme) dan heb je SI en dat heeft bijna elke ADHD-er in enige vorm. En dan kan zomaar zijn dat je dus zo moe en opgebrand raakt van normale dagelijkse dingen dat dus verder helemaal geen extra prikkels gaat opzoeken.
Ik denk ook echt dat dat laatste, het wel steeds opzoeken van extra prikkels iets is wat niet per se iets met ADHD zelf te maken heeft. Co-morbiteiten zijn er vaak wel door trauma door afwijzing en andere dingen die gewoon ook in mensen hun leven gebeurt.
dinsdag 26 maart 2024 om 13:03
Mijn zoon heeft de diagnose ADD (heet nu allemaal ADHD).
In het oudergesprek met de psychiater (onderdeel van het onderzoek) gingen bij mezelf ook wat kwartjes vallen
).
Heb het voor mezelf niet laten onderzoeken, maar ik vertelde het tussen neus en lippen door tijdens een consult bij de huisarts voor iets heel anders en voor zover ze me "kent" geloofde ze het meteen. En zei dat ik intussen op een leeftijd was dat ik er zelf strategieen op had ontwikkeld.
(Dat klopt ook, maar dat zijn niet altijd de constructiefste
)
Heb een doorverwijzing voor als ik het alsnog wil laten onderzoeken.
Ik houd het maar op trekjes hebben ervan (en dan wat eerst ADD heette).
En sommige trekjes zijn imo alleen maar versterkt toen ik in de overgang kwam.
Helaas ook bijv allerlei beren op de weg zien, piekeren, waar ik eerder altijd erg optimistisch was en juist veel in mogelijkheden dacht.
Eerder kon ik ook eea in mijn voordeel gebruiken, had energie voor 10, snel denken en verbanden leggen, hyperfocus welkom oa in (denkend )werk, enz.
Ergens jammer dat ik dan weer niet het overaktieve bezig (moeten) zijn (van ADHD) heb, hahahaha, want wat méér aktie en daden zou ik wel kunnen gebruiken.
Veel aktie speelt zich al af in het hoofd en dat is vaak al vermoeiend genoeg
Tevens 1 van de redenen waarom ik afgelopen decennium een voorkeur heb gekregen voor "doe-werk" waarin ik fysiek aktief ben en me wel moét moet concentreren en handelen in het moment (niet kán afdwalen). En waarin werk en privé afgebakend is: af kan vinken, klaar is ook echt klaar, vrije tijd is vrije tijd
Ik kan op dit topic ook vanalles afvinken, veel herkenning!
Behalve uit mijn slof schieten geldt het hele lijstje wel zo'n beetje
Het druk aanwezig zijn en heeeel (te)veel uiten: check
(Is wel erg afgenomen afgelopen jaren, zowel irl als hier op het forum
)
Maar nu even niet..
In het oudergesprek met de psychiater (onderdeel van het onderzoek) gingen bij mezelf ook wat kwartjes vallen
).Heb het voor mezelf niet laten onderzoeken, maar ik vertelde het tussen neus en lippen door tijdens een consult bij de huisarts voor iets heel anders en voor zover ze me "kent" geloofde ze het meteen. En zei dat ik intussen op een leeftijd was dat ik er zelf strategieen op had ontwikkeld.
(Dat klopt ook, maar dat zijn niet altijd de constructiefste
)Heb een doorverwijzing voor als ik het alsnog wil laten onderzoeken.
Ik houd het maar op trekjes hebben ervan (en dan wat eerst ADD heette).
En sommige trekjes zijn imo alleen maar versterkt toen ik in de overgang kwam.
Helaas ook bijv allerlei beren op de weg zien, piekeren, waar ik eerder altijd erg optimistisch was en juist veel in mogelijkheden dacht.
Eerder kon ik ook eea in mijn voordeel gebruiken, had energie voor 10, snel denken en verbanden leggen, hyperfocus welkom oa in (denkend )werk, enz.
Ergens jammer dat ik dan weer niet het overaktieve bezig (moeten) zijn (van ADHD) heb, hahahaha, want wat méér aktie en daden zou ik wel kunnen gebruiken.
Veel aktie speelt zich al af in het hoofd en dat is vaak al vermoeiend genoeg
Tevens 1 van de redenen waarom ik afgelopen decennium een voorkeur heb gekregen voor "doe-werk" waarin ik fysiek aktief ben en me wel moét moet concentreren en handelen in het moment (niet kán afdwalen). En waarin werk en privé afgebakend is: af kan vinken, klaar is ook echt klaar, vrije tijd is vrije tijd
Ik kan op dit topic ook vanalles afvinken, veel herkenning!
Behalve uit mijn slof schieten geldt het hele lijstje wel zo'n beetje
Het druk aanwezig zijn en heeeel (te)veel uiten: check
(Is wel erg afgenomen afgelopen jaren, zowel irl als hier op het forum
)Maar nu even niet..
suzy65 wijzigde dit bericht op 26-03-2024 13:04
53.12% gewijzigd
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 26 maart 2024 om 13:03
Je posts zijn echt veel te lang om te lezen, voor mensen met ADHD Suzy. Echt niet te doen voor mij. Maar na wat scannen:
Je kan kijken of je toch niet wil laten testen, er is daarna duidelijkheid en je krijgt wat pscyhoeducatie en mogelijkheid tot medicatie of voedseladviezen.
Misschien kan je wat betere hacks leren en maakt allemaal net wat makkelijker. Meer is er ook niet, er is geen therapie voor ADHD zelf.
Maar misschien zijn er dingen ontstaan door ADHD en hele leven roeien met kapotte riemen waar je ook nog wat mee kan, wel door een vorm van therapie.
Je kan kijken of je toch niet wil laten testen, er is daarna duidelijkheid en je krijgt wat pscyhoeducatie en mogelijkheid tot medicatie of voedseladviezen.
Misschien kan je wat betere hacks leren en maakt allemaal net wat makkelijker. Meer is er ook niet, er is geen therapie voor ADHD zelf.
Maar misschien zijn er dingen ontstaan door ADHD en hele leven roeien met kapotte riemen waar je ook nog wat mee kan, wel door een vorm van therapie.
anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 26-03-2024 13:07
81.47% gewijzigd
dinsdag 26 maart 2024 om 13:05
Sommige dingen heb ik uit ondervinding alsnog geleerd, zoals dat ik nu liever zorg dat ik ergens (veel) te vroeg dan te laat kom, dat ik rekeningen automatisch laat afschrijven (behalve een enkele eenmalige en die blijft nogal eens liggen ), geen impulsieve aankopen doe oid, op tijd boodschappen doe ipv 10 min voor sluitingstijd, enz enz, maar blijft wel moelijk om patronen te doorbreken, ook als ik die zelf niet meer wil.
Hoe wars ik ook ben van structuur en "moeten", als iets eenmaal een gewoonte is, issie ook hardnekkig..
Bij meerdere dingen tegelijk aan mijn hoofd verdeelde ik die - voor zover mogelijk- over de dagen van de week, dat is mijn manier van plannen: die dag trek ik uit voor dit, die voor dat, enz.
Bij teveel tegelijk "wat moet" verlies ik het overzicht, keuzestress, weet ik niet waar te beginnen, blokkeer ik en begin dan aan geen van alle. En voor je het weet is de dag voorbij
Momenteel heb ik ook teveel tegelijk lopen, waaronder iets waar ik me nogal zorgen over maak, daarnaast meerdere andere dingen die ook nog "moeten", van de belastingdienst bijv, of van mezelf moet omdat ze achterstallig zijn en al langer een doorn in mijn oog zijn, ik eindelijk- na langere tijd niet- fysiek weer in staat ben om te kunnen aanpakken, maar ook andere (regel)dingen die belangrijk zijn, afspraken met
En dan loopt het altijd anders dan "gepland", heb ik om div redenen (die dus ff prioriteit kregen) geen tijd/ energie gehad.
Afgelopen week (of was het alweer 2 weken terug? Tijdsbeleving pffff ), iig toen het even iets warmer weer was, kreeg ik de voorjaarsschoonmaak in mijn hoofd en besloot ik dat ik ein-de-lijk de 2 raamkozijnen ging schilderen. Dus alles opzij, kamer op zijn kop, trap erbij, 1 gordijn eraf (en gewassen), benodigde schuur- en verfspullen tevoorschijn (tafel weer vol), ene raam met veel moeite ontvet, de andere half.
Nu week later staat alles er nog hetzelfde bij natuurlijk
Had ik op dat moment in mijn beleving "alle tijd" daarvoor, er kwam vanalles -met voorrang- tussen.
Laatst ook mijn tafel leeggeruimd, (in het kader van "opgeruimd huis = opgeruimd hoofd"), behalve een brief vd bank, dat ik geld terugkrijg als ik akkoord ga en tijdig terugstuur.
Ligt hier pas ruim een maand naast me, juist om dat niét te vergeten (eenmalige administratieve dingen blijven hier nogal eens liggen).
En ja hoor, ga ik paar dagen geleden naar bed en bedenk opeens wat die datum ook alweer was, ergens eind maart toch?
Toch maar even checken: juist ja, precies die dag had dat binnen moeten zijn
Waarom, waarom toch voel ik dat vaak dezelfde dag maar wel nét te laat aan??
En zat die datum/ deadline blijkbaar toch prima ergens in mijn achterhoofd, en sla ik mezelf voor mijn kop dat ik weer eens iets niet geregeld heb voor mezelf en mezelf daarmee benadeel???
Zó'n kleine moeite,: ondertekenen en op de bus gooien, maand de tijd voor!
Waarom niet meteen zodra het binnenkomt gedaan?
Hoe vaak ga ik nog mezelf benadelen door een te late betaling (of teruggave)?!
), geen impulsieve aankopen doe oid, op tijd boodschappen doe ipv 10 min voor sluitingstijd, enz enz, maar blijft wel moelijk om patronen te doorbreken, ook als ik die zelf niet meer wil.Hoe wars ik ook ben van structuur en "moeten", als iets eenmaal een gewoonte is, issie ook hardnekkig..
Bij meerdere dingen tegelijk aan mijn hoofd verdeelde ik die - voor zover mogelijk- over de dagen van de week, dat is mijn manier van plannen: die dag trek ik uit voor dit, die voor dat, enz.
Bij teveel tegelijk "wat moet" verlies ik het overzicht, keuzestress, weet ik niet waar te beginnen, blokkeer ik en begin dan aan geen van alle. En voor je het weet is de dag voorbij
Momenteel heb ik ook teveel tegelijk lopen, waaronder iets waar ik me nogal zorgen over maak, daarnaast meerdere andere dingen die ook nog "moeten", van de belastingdienst bijv, of van mezelf moet omdat ze achterstallig zijn en al langer een doorn in mijn oog zijn, ik eindelijk- na langere tijd niet- fysiek weer in staat ben om te kunnen aanpakken, maar ook andere (regel)dingen die belangrijk zijn, afspraken met
En dan loopt het altijd anders dan "gepland", heb ik om div redenen (die dus ff prioriteit kregen) geen tijd/ energie gehad.
Afgelopen week (of was het alweer 2 weken terug? Tijdsbeleving pffff
), iig toen het even iets warmer weer was, kreeg ik de voorjaarsschoonmaak in mijn hoofd en besloot ik dat ik ein-de-lijk de 2 raamkozijnen ging schilderen. Dus alles opzij, kamer op zijn kop, trap erbij, 1 gordijn eraf (en gewassen), benodigde schuur- en verfspullen tevoorschijn (tafel weer vol), ene raam met veel moeite ontvet, de andere half. Nu week later staat alles er nog hetzelfde bij natuurlijk
Had ik op dat moment in mijn beleving "alle tijd" daarvoor, er kwam vanalles -met voorrang- tussen.
Laatst ook mijn tafel leeggeruimd, (in het kader van "opgeruimd huis = opgeruimd hoofd"), behalve een brief vd bank, dat ik geld terugkrijg als ik akkoord ga en tijdig terugstuur.
Ligt hier pas ruim een maand naast me, juist om dat niét te vergeten (eenmalige administratieve dingen blijven hier nogal eens liggen).
En ja hoor, ga ik paar dagen geleden naar bed en bedenk opeens wat die datum ook alweer was, ergens eind maart toch?
Toch maar even checken: juist ja, precies die dag had dat binnen moeten zijn
Waarom, waarom toch voel ik dat vaak dezelfde dag maar wel nét te laat aan??
En zat die datum/ deadline blijkbaar toch prima ergens in mijn achterhoofd, en sla ik mezelf voor mijn kop
dat ik weer eens iets niet geregeld heb voor mezelf en mezelf daarmee benadeel???Zó'n kleine moeite,: ondertekenen en op de bus gooien, maand de tijd voor!
Waarom niet meteen zodra het binnenkomt gedaan?
Hoe vaak ga ik nog mezelf benadelen door een te late betaling (of teruggave)?!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 26 maart 2024 om 13:05
Affijn, dit is maar 1 voorbeeldje.
Vorige week ook paar dagen in hyperfocus obsessed met iets uitzoeken bezig geweest, dat kan ik als de beste, is iets uitgekomen waarvan ik hoop ik dat ik het mis heb
Daarnaast had ik ook nogal wat telefoontjes en afspraken staan voor meerdere middagen+ avonden en dan doe ik die ochtenden ook niks, behalve misschien een wasje draaien.
Deze week gaat er ook niet veel van komen, zit ik in de troep en moet opnieuw de moed vinden om verder te gaan..
De oplossing om de dingen (en tijd/aandacht voor afspraken met) div familie/vrienden 1 voor 1 te doen lukt dus niet altijd, ik schat de tijd altijd positiever in dan realistisch is. En dan na de hyperfocus en drukte en info/prikkels te verwerken, dus inkakken, scrollen en forummen ipv 1 van die andere dingen aan te pakken.. ergens gewoon logisch, na dat stressy hyperige, dat je dan moet "bijkomen" en ff niks moeten, maar leidt tot zelfveroordeling, omdat het uitstelgedrag lijkt dat ik die andere dingen nu ff "parkeer".
En 1 van de betere manieren om "uit mijn hoofd" en tot rust te komen is vaak juist wél iets doen, fysieks, bezigzijn, schoonmaken desnoods.
Maar wat zal ik eerst doen dan, he?
(need I say more? )
Vorige week ook paar dagen in hyperfocus obsessed met iets uitzoeken bezig geweest, dat kan ik als de beste, is iets uitgekomen waarvan ik hoop ik dat ik het mis heb
Daarnaast had ik ook nogal wat telefoontjes en afspraken staan voor meerdere middagen+ avonden en dan doe ik die ochtenden ook niks, behalve misschien een wasje draaien.
Deze week gaat er ook niet veel van komen, zit ik in de troep en moet opnieuw de moed vinden om verder te gaan..
De oplossing om de dingen (en tijd/aandacht voor afspraken met) div familie/vrienden 1 voor 1 te doen lukt dus niet altijd, ik schat de tijd altijd positiever in dan realistisch is. En dan na de hyperfocus en drukte en info/prikkels te verwerken, dus inkakken, scrollen en forummen ipv 1 van die andere dingen aan te pakken.. ergens gewoon logisch, na dat stressy hyperige, dat je dan moet "bijkomen" en ff niks moeten, maar leidt tot zelfveroordeling, omdat het uitstelgedrag lijkt dat ik die andere dingen nu ff "parkeer".
En 1 van de betere manieren om "uit mijn hoofd" en tot rust te komen is vaak juist wél iets doen, fysieks, bezigzijn, schoonmaken desnoods.
Maar wat zal ik eerst doen dan, he?
(need I say more?
)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 26 maart 2024 om 13:09
Ik heb mijn post ook wat aangevuld, echt laat je testen, baat het niet dan schaadt het niet. Je kan daarna altijd kiezen of je meds wil of niet of alleen wat psycho-educatie.
Of wel prima vindt en dan online gaat kijken voor hacks en tips voor je dagelijkse problemen. Er is zoveel te vinden.
Kijk ook de filmpjes in de links in topic wat ik eerder plakte. Echt zoveel goede info en herkenning.
Of wel prima vindt en dan online gaat kijken voor hacks en tips voor je dagelijkse problemen. Er is zoveel te vinden.
Kijk ook de filmpjes in de links in topic wat ik eerder plakte. Echt zoveel goede info en herkenning.
dinsdag 26 maart 2024 om 13:22
dinsdag 26 maart 2024 om 13:30
Daar heb je zeker gelijk in, ik zal het eens heroverwegen, Lucyfee..Lucifee2024 schreef: ↑26-03-2024 13:03Je posts zijn echt veel te lang om te lezen, voor mensen met ADHD Suzy. Echt niet te doen voor mij. Maar na wat scannen:
Je kan kijken of je toch niet wil laten testen, er is daarna duidelijkheid en je krijgt wat pscyhoeducatie en mogelijkheid tot medicatie of voedseladviezen.
Misschien kan je wat betere hacks leren en maakt allemaal net wat makkelijker. Meer is er ook niet, er is geen therapie voor ADHD zelf.
Maar misschien zijn er dingen ontstaan door ADHD en hele leven roeien met kapotte riemen waar je ook nog wat mee kan, wel door een vorm van therapie.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 26 maart 2024 om 13:36
Frutseltje1982 schreef: ↑25-03-2024 21:59En dan heb ik extreem last van de ADHDfreeze. Wel willen, maar het lukt niet...dus ik blijf maar op de bank zitten/liggen Netflixen en tegelijk nutteloos op mijn mobiel scrollen. En dan aan het einde van de dag weer teleurgesteld zijn in mijzelf.
10 dingen tegelijk mee bezig zijn, maar niet afmaken. Alleen als er écht een deadline aan vast zit (en zelfs dan lukt het mij soms niet).
Ik heb dit dus ook allemaal heel erg (idd dat soort van overwhelmed zijn met wat je allemaal moet doen en dan maar niks doen). Ik begin aan dingen die ik nooit afmaak, ik zie op tegen grote projecten..ik pak liever 10 kleinere door elkaar heen. Ik ben altijd alles kwijt, in mijn hoofd is het altijd druk en er staat altijd wel 1 liedje aan dat ik dagenlang non stop in mijn hoofd heb.
Ik heb altijd gedacht dat ik nou eenmaal zo ben, mss een tikkeltje raar.
maar de laatste tijd (ik ben nu 45) ben ik dus ook meer gaan lezen over ADHD/ADD en bekruipt mij steeds meer het gevoel dat ik dit ook "heb".
Aan de andere kant denk ik ook vaak: maar wat IS dan normaal??
Ik bedoel: is het niet gewoon mens eigen om dingen voor je uit te schuiven? Zijn sommige mensen niet gewoon slordiger/chaotischer dan anderen? Moet dat meteen een label hebben of een afwijking zijn?
Maar ik voel me al mijn hele leven zo anders in veel dingen....een soort einzelganger.
De vraag is: wat ga je er mee doen? Ga ik laten onderzoeken of ik idd ADHD heb? En dan? Moet ik er dan iets mee? Of vallen dingen dan mss beter op zijn plek? En wat heb ik daar dan aan?
dinsdag 26 maart 2024 om 14:41
Ja, als je er zo naar kijkt kan dat inderdaad evengoed matchen.Lucifee2024 schreef: ↑26-03-2024 12:59Ik zou dit echt verder gaan onderzoeken/late testen, want bijvoorbeeld deze dingen kunnen toch echt ADHD/ADD traits zijn:
Bijvoorbeeld: je komt te vroeg omdat je niet te laat wil komen, wat gebeurt als je niet goed oplet omdat begrip tijd een moeilijk ding is bij ADHD, dus ga je zorgen dat je op tijd bent of te vroeg, wekkers op rijd, terug rekenen hoe laat je wat moet doen en je bent wel op tijd.
Bij bijvoorbeeld de ADHD-I vorm vroeger ADD kan zomaar zijn dat je niet impulsief bent naar buiten toe omdat je in je hoofd bij veel situaties meteen allerlei scenes afspeelt in je hoofd, binnen paar seconden en dan kiest wat voor jou beste optie lijkt.
Zelfde met prikkels vermijden, alles is al een prikkel en je kan in je hoofd niet scheiden wat belangrijk is of niet en dus komt alles even belangrijk en hard binnen. Hele dag door. Als je daar heel veel last van heb, wat typisch ADHD is ( of autisme) dan heb je SI en dat heeft bijna elke ADHD-er in enige vorm. En dan kan zomaar zijn dat je dus zo moe en opgebrand raakt van normale dagelijkse dingen dat dus verder helemaal geen extra prikkels gaat opzoeken.
Ik denk ook echt dat dat laatste, het wel steeds opzoeken van extra prikkels iets is wat niet per se iets met ADHD zelf te maken heeft. Co-morbiteiten zijn er vaak wel door trauma door afwijzing en andere dingen die gewoon ook in mensen hun leven gebeurt.
Waardoor het misschien ook wel logisch is dat ik juist nu vastloop, nu ik zo weinig energie heb en kan. Het lijkt alsof alles nu ook uitvergroot wordt en extra opvalt.
En snap ik ook dat afgelopen jaar op werk niet goed lukte: gedetailleerde plannen schrijven voor een compleet jaar in het vooruit. Ik was het overzicht compleet kwijt, ik zet liever de grote lijnen uit en laat het dan los, en details? Kan het wel, maar het ging zó moeizaam. (Al denk ik dat iedereen met zo’n leidinggevende er doodmoe van geworden was hoor
)En tot een paar jaar geleden lukte dit allemaal nog wel, al doe ik bv veel langer over planningen maken dan mijn collega (ik haal er vanalles bij en maak het veel te moeilijk, terwijl ik tegelijkertijd nog vier andere dingen doe). Sinds mijn hartaandoening lukt het me alleen gewoonweg niet meer.
M’n copingmechanisme is stuk :-p
dinsdag 26 maart 2024 om 17:16
Dit javlokkenopjebrood schreef: ↑26-03-2024 13:36in mijn hoofd is het altijd druk en er staat altijd wel 1 liedje aan dat ik dagenlang non stop in mijn hoofd heb.
Maar niet een liedje, nee, gewoon twee zinnen of zo, of één melodielijn. En dat de HELE dag (soms afgewisseld met één of twee andere) en inderdaad dágenlang.
dinsdag 26 maart 2024 om 22:32
Zou je zeker laten testen. Mij heeft dat rust gebracht.Tulp2009 schreef: ↑25-03-2024 22:52Heel herkenbaar dit.
Ik heb nu inmiddels al 3 depressies gehad in mijn leven waarvan 1 zware. Sinds kort loop ik bij het GGZ en daar opperde ze ook om mij te laten testen, ze vermoeden ook ADD. Ik wil mij dus nu ook laten testen want ik merk dat ik steeds verder vastloop in mijn leven, ben inmiddels nu ook eind 30.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
