Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 om 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 2 april 2017 om 18:25
Zand, mooie quote he, die van Jan Geurtz Ik zeg t ook vaak tegen mezelf.
Cassandra, ja heb idd een operatie gehad, gaat allemaal heel goed en volgens plan. Heb alleen veel te veel tijd om te denken. Gisteren vriendinnen op bezoek gehad en dan kan ik heel goed rationaliseren, maar vandaag is t echt the other way around en ben ik, dom als ik ben, z'n Facebook gaan bekijken. Ik heb niet eens meer fb op m'n telefoon maar moest t even bekijken. En ja dan ben ik wel enorm verdrietig na die tijd.
Ik mis dat ik niet weet hoe t met hem gaat, dat ie niet even verteld hoe z'n week was en dat soort shit. Vind dit echt kut.
Oh en zand, ik heb de podcast gezien en viel een beetje tegen. Dacht dat ze er meer inhoudelijk op in zouden gaan. Jammer. Vind t boek nog steeds wel heel boeiend en pak hem er vaak nog eens bij.
Cassandra, ja heb idd een operatie gehad, gaat allemaal heel goed en volgens plan. Heb alleen veel te veel tijd om te denken. Gisteren vriendinnen op bezoek gehad en dan kan ik heel goed rationaliseren, maar vandaag is t echt the other way around en ben ik, dom als ik ben, z'n Facebook gaan bekijken. Ik heb niet eens meer fb op m'n telefoon maar moest t even bekijken. En ja dan ben ik wel enorm verdrietig na die tijd.
Ik mis dat ik niet weet hoe t met hem gaat, dat ie niet even verteld hoe z'n week was en dat soort shit. Vind dit echt kut.
Oh en zand, ik heb de podcast gezien en viel een beetje tegen. Dacht dat ze er meer inhoudelijk op in zouden gaan. Jammer. Vind t boek nog steeds wel heel boeiend en pak hem er vaak nog eens bij.
maandag 3 april 2017 om 14:14
Hoi cloud
Welk boek heb je of heb je ze allebei
Ik heb liefdesroep net uit, Liefdesbang vorig jaar gelezen
Ik vond de podcast wel mooi, alleen merk ik dat ik wat moeite heb met meneer wiggert, er is iets wat me niet aanstaat, ik vind hem een beetje arrogant ofzo
Hij is een beetje zelfingenomen ik weet niet
En ik vind het stom hoe hij het steeds over z'n 'vriendinnetje' heeft, alsof ze een kind is ofzo
Haha nou ja, het valt me op dat ik me (sinds de vorige die ik heb gekeken, die met zijn vriendin dus) me ineens aan hem stoor terwijl Ik eerst nog fan van hem was
En wat me opviel, Hannah deed haar best, maar de heren maakten er bijna een soort prive sessie van
Vooral Michel die wel heel veel vragen had over het Liefdesbang verhaal
Maar goed
Ik denk erover om een training te gaan doen bij Hannah, maar het is vrij prijzig want het zijn hele dagen en volgens mij ook nog 4x ofzo
Mijn zoon is 18 trouwens
Dus die heeft mij niet meer nodig, een fijne fase hoor
Ik krijg steeds meer tijd voor mezelf
Deze zomer ga ik naar Frankrijk en dan blijft hij gewoon thuis, ik vind dat zo cool, dat dat nu gewoon kan
Heel relaxed
Happy maandag allemaal!
Welk boek heb je of heb je ze allebei
Ik heb liefdesroep net uit, Liefdesbang vorig jaar gelezen
Ik vond de podcast wel mooi, alleen merk ik dat ik wat moeite heb met meneer wiggert, er is iets wat me niet aanstaat, ik vind hem een beetje arrogant ofzo
Hij is een beetje zelfingenomen ik weet niet
En ik vind het stom hoe hij het steeds over z'n 'vriendinnetje' heeft, alsof ze een kind is ofzo
Haha nou ja, het valt me op dat ik me (sinds de vorige die ik heb gekeken, die met zijn vriendin dus) me ineens aan hem stoor terwijl Ik eerst nog fan van hem was
En wat me opviel, Hannah deed haar best, maar de heren maakten er bijna een soort prive sessie van
Vooral Michel die wel heel veel vragen had over het Liefdesbang verhaal
Maar goed
Ik denk erover om een training te gaan doen bij Hannah, maar het is vrij prijzig want het zijn hele dagen en volgens mij ook nog 4x ofzo
Mijn zoon is 18 trouwens
Dus die heeft mij niet meer nodig, een fijne fase hoor
Ik krijg steeds meer tijd voor mezelf
Deze zomer ga ik naar Frankrijk en dan blijft hij gewoon thuis, ik vind dat zo cool, dat dat nu gewoon kan
Heel relaxed
Happy maandag allemaal!
"When it rains, look for rainbows. When it's dark, look for stars.."
maandag 3 april 2017 om 15:31
Nieuwe week, nieuwe kansen hihi
Gisteren was een schitterende warme dag, heerlijk van genoten! Hoe ging je markt, Suzy?
Cloud, blij om te horen dat je lichaam herstelt. Ik vraag me wel af: zou het kunnen zijn dat door de verminderde energie in je lijf (herstel na een operatie kost energie), je geest ook wat kwetsbaarder is?Je bericht ontroerde mij, ook in het kader van Liefdesbang en verbinding willen blijven maken... Hoe gaat het vandaag met jou?
Nou gaat dit door mijn eigen filter, ik had zaterdag en gisteren opeens de gewaarwording van jaloezie. Co-man is de afgelopen weken veel aan het lachen en druk bezig op zijn telefoon en laptop. Dit weekend tijdens de dagelijkse meditatie werd ik gewaar van een golf van angst en verdriet: 'zou hij toch een ander hebben? terwijl we nog samen slapen en wonen?'
Dus heb ik met liefde en zorg naar die gedachten en gevoelens gekeken en uiteindelijk via email hem daar open naar gevraagd. Het antwoord was 'nee'. Wel dat er 'leuke nieuwe contacten' zijn. Heb dus bedankt voor de eerlijkheid en opgekomen voor mijn wens: uit respect naar elkaar toe, wachten met daten totdat we uit elkaar wonen. Dat was prima.
Ik herken ook wat jullie, Cloud en Zandvogel, schrijven over de podcast. Trouwens, dankjewel voor het delen, Zandvogel!
Ik kende die hele duo niet, wel het boek. Hoe vond je van Liefdesroep, Zandvogel?
Liefdesbang was een beetje mager qua inhoud voor mij en er was iets in het taalgebruik dat mij niet aansprak. Heb ik vaker met Nederlandse schrijvers, iets calvinistisch of zo, nuchtere psychologie van de koude grond, dat mij niet zo aanspreekt. (idem van die Jan Geurtz...) Engels resoneert meer met mij.
Tijdens de podcast genoot ik wel van de demonstratie oefening, die reactie van Wiggert vond ik hilarisch! En ook die Michel, grappig hoe iemands gezicht boekdelen kan spreken, ik kon zo de tranen in zijn ogen zien. En de woordkeuze 'vriendinnetje' hihi ik dacht: 'hoe oud ben je, 10?' Ik zag dat hij en zijn 'vriendinnetje' lezingen over de liefde geven, nou, ik pas.
Als ik met de billen bloot naar jullie toe mag (blijft wel tussen ons, he ) merkte ik, door te kijken en luisteren naar deze 2 mannen en hun stijl, een groeiende mateloze irritatie en dodelijke oordelen. Hetgeen super handig is om te erkennen, mijn eigen negatieve oordelen naar mannen komen me de oren uit. Veel heling daarom heen te doen, want ik heb een zoon, dus verantwoordelijkheid!
(mocht ik ooit willen daten dan ga ik terug naar vrouwen, deze mannen fase bevalt me niet zo, is ook waarschijnlijk waarom al deze zelfhulpboeken die zich richten op hetero relaties mij toch niet zo raken)
Wow, Zandvogel een zoon van 18, ja, dat lijkt mij ook een heerlijke fase. Wat spreekt jou aan die trainingen waardoor jij dat overweegt?
Zoonlief is zo'n schatje, ik ben ontzettend nieuwsgierig naar de ontwikkelingen.
Vraag aan jullie allen:
Ik had opeens een super inzicht: ik lach veel te weinig! Hebben jullie daar nog tips voor?
Ook rondom het uitbreiden van sociale contacten, merk ik dat ik open sta voor een nieuwe visie over het aangaan van nieuwe contacten. Dus gedachten en ideeën zijn welkom!
Happy Monday
Gisteren was een schitterende warme dag, heerlijk van genoten! Hoe ging je markt, Suzy?
Cloud, blij om te horen dat je lichaam herstelt. Ik vraag me wel af: zou het kunnen zijn dat door de verminderde energie in je lijf (herstel na een operatie kost energie), je geest ook wat kwetsbaarder is?Je bericht ontroerde mij, ook in het kader van Liefdesbang en verbinding willen blijven maken... Hoe gaat het vandaag met jou?
Nou gaat dit door mijn eigen filter, ik had zaterdag en gisteren opeens de gewaarwording van jaloezie. Co-man is de afgelopen weken veel aan het lachen en druk bezig op zijn telefoon en laptop. Dit weekend tijdens de dagelijkse meditatie werd ik gewaar van een golf van angst en verdriet: 'zou hij toch een ander hebben? terwijl we nog samen slapen en wonen?'
Dus heb ik met liefde en zorg naar die gedachten en gevoelens gekeken en uiteindelijk via email hem daar open naar gevraagd. Het antwoord was 'nee'. Wel dat er 'leuke nieuwe contacten' zijn. Heb dus bedankt voor de eerlijkheid en opgekomen voor mijn wens: uit respect naar elkaar toe, wachten met daten totdat we uit elkaar wonen. Dat was prima.
Ik herken ook wat jullie, Cloud en Zandvogel, schrijven over de podcast. Trouwens, dankjewel voor het delen, Zandvogel!
Ik kende die hele duo niet, wel het boek. Hoe vond je van Liefdesroep, Zandvogel?
Liefdesbang was een beetje mager qua inhoud voor mij en er was iets in het taalgebruik dat mij niet aansprak. Heb ik vaker met Nederlandse schrijvers, iets calvinistisch of zo, nuchtere psychologie van de koude grond, dat mij niet zo aanspreekt. (idem van die Jan Geurtz...) Engels resoneert meer met mij.
Tijdens de podcast genoot ik wel van de demonstratie oefening, die reactie van Wiggert vond ik hilarisch! En ook die Michel, grappig hoe iemands gezicht boekdelen kan spreken, ik kon zo de tranen in zijn ogen zien. En de woordkeuze 'vriendinnetje' hihi ik dacht: 'hoe oud ben je, 10?' Ik zag dat hij en zijn 'vriendinnetje' lezingen over de liefde geven, nou, ik pas.
Als ik met de billen bloot naar jullie toe mag (blijft wel tussen ons, he ) merkte ik, door te kijken en luisteren naar deze 2 mannen en hun stijl, een groeiende mateloze irritatie en dodelijke oordelen. Hetgeen super handig is om te erkennen, mijn eigen negatieve oordelen naar mannen komen me de oren uit. Veel heling daarom heen te doen, want ik heb een zoon, dus verantwoordelijkheid!
(mocht ik ooit willen daten dan ga ik terug naar vrouwen, deze mannen fase bevalt me niet zo, is ook waarschijnlijk waarom al deze zelfhulpboeken die zich richten op hetero relaties mij toch niet zo raken)
Wow, Zandvogel een zoon van 18, ja, dat lijkt mij ook een heerlijke fase. Wat spreekt jou aan die trainingen waardoor jij dat overweegt?
Zoonlief is zo'n schatje, ik ben ontzettend nieuwsgierig naar de ontwikkelingen.
Vraag aan jullie allen:
Ik had opeens een super inzicht: ik lach veel te weinig! Hebben jullie daar nog tips voor?
Ook rondom het uitbreiden van sociale contacten, merk ik dat ik open sta voor een nieuwe visie over het aangaan van nieuwe contacten. Dus gedachten en ideeën zijn welkom!
Happy Monday
maandag 3 april 2017 om 19:21
Ik vond liefdesbang wel een 'leuk' boek. Ik zit zelf in die angsten (al word het wel steeds minder en kan ik meer vanuit liefde denken en doen dan vanuit angst handelen) en heb veel aan het boek gehad. Ik begrijp alles beter. Liefdesroep vond ik daarentegen niet wat ik ervan verwacht had. Eigenlijk had ik er niks van verwacht.
Tja Wiggert, mag best een nachtje langskomen maar hij moet z'n mond wel dicht houden
Cassandra, vond je het niet vervelend om te horen dat je ex 'leuke contacten' heeft? Hoe lang zijn jullie uit elkaar?
Ik zou werkelijk helemaal naadje gaan zeg
Wat je noemt over m'n gesteldheid klopt wel hoor. Ik ben sowieso heel gevoelig, dat m'n lijf even niet meedoen zoals t hoort heeft zeker uitwerking op m'n hoofd. Het kan echt per half uur verschillen, hoe ik me voel. Er is dit weekend ook weer iets gebeurd waarvan ik steil achterover sla. Vriend is zo incongruent naar mij toe geweest en ik denk er nog veel te veel over na. Hij zei A en deed B. En die verwarring, dar blijf ik over piekeren.
Ik voel nog niet dat het 'over' is. Ik wil helemaal niet dat t over is. En dat is wel zo. Ik ben veel te gevoelig voor deze shit.
Zand, mijn kinderen zijn ietsje jonger dan jouw zoon, merk hier ook dat t steeds makkelijker word. Nu ook met m'n nieuwe werk, hoef alleen maar voor avondeten te zorgen en ze redden zich wel. Ik ga ook richting Frankrijk komende zomer! Heb ik echt al zoooo veel zin in! Ik
Frankrijk.
Fijne avond mensen! X
Tja Wiggert, mag best een nachtje langskomen maar hij moet z'n mond wel dicht houden
Cassandra, vond je het niet vervelend om te horen dat je ex 'leuke contacten' heeft? Hoe lang zijn jullie uit elkaar?
Ik zou werkelijk helemaal naadje gaan zeg
Wat je noemt over m'n gesteldheid klopt wel hoor. Ik ben sowieso heel gevoelig, dat m'n lijf even niet meedoen zoals t hoort heeft zeker uitwerking op m'n hoofd. Het kan echt per half uur verschillen, hoe ik me voel. Er is dit weekend ook weer iets gebeurd waarvan ik steil achterover sla. Vriend is zo incongruent naar mij toe geweest en ik denk er nog veel te veel over na. Hij zei A en deed B. En die verwarring, dar blijf ik over piekeren.
Ik voel nog niet dat het 'over' is. Ik wil helemaal niet dat t over is. En dat is wel zo. Ik ben veel te gevoelig voor deze shit.
Zand, mijn kinderen zijn ietsje jonger dan jouw zoon, merk hier ook dat t steeds makkelijker word. Nu ook met m'n nieuwe werk, hoef alleen maar voor avondeten te zorgen en ze redden zich wel. Ik ga ook richting Frankrijk komende zomer! Heb ik echt al zoooo veel zin in! Ik
Frankrijk.
Fijne avond mensen! X
maandag 3 april 2017 om 21:25
Cloud, kan me goed voorstellen wat voor zaken helpen jou met die bewustwording?
Als je t zo schrijft van die incongruentie, dat is precies wat in Liefdesbang uitgelegd wordt, het is die incongruentie die verlatingsangst kan triggeren.
Ik zit daar ook mee, al is t meer liefdesverdriet ook door gebrek aan tact van zijn kant. Vertelt ie doodleuk aan tafel waar zoonlief bij zit: 'ja want ik heb een goede vriendin die daar en daar werkt'. Nooit van deze goede vriendin eerder gehoord. Zoonlief ook 'welke vriendin, papa?'...
Ik kijk het aan van moment op moment, adem diep in en uit.
Meer dan met mijn gevoel dealen kan ik toch niets doen.
P.s. we zijn nog niet uit elkaar, wonen en slapen samen, zoonlief nog niet verteld, woensdag pas intake mediator...
Als je t zo schrijft van die incongruentie, dat is precies wat in Liefdesbang uitgelegd wordt, het is die incongruentie die verlatingsangst kan triggeren.
Ik zit daar ook mee, al is t meer liefdesverdriet ook door gebrek aan tact van zijn kant. Vertelt ie doodleuk aan tafel waar zoonlief bij zit: 'ja want ik heb een goede vriendin die daar en daar werkt'. Nooit van deze goede vriendin eerder gehoord. Zoonlief ook 'welke vriendin, papa?'...
Ik kijk het aan van moment op moment, adem diep in en uit.
Meer dan met mijn gevoel dealen kan ik toch niets doen.
P.s. we zijn nog niet uit elkaar, wonen en slapen samen, zoonlief nog niet verteld, woensdag pas intake mediator...
maandag 3 april 2017 om 21:58
Bedoel je de bewustwording van mijn angsten? Of meer in t algemeen? Want voor de relatie angsten oa ben ik in therapie. En noem t maar relatie angst want zit aan beide kanten. Ik laat mensen niet echt toe (bindingsangst dus) en als ik dat wel doe krijg je de andere kant van de medaille (verlatingsangst). Ben 3 jaar alleen en wel wat scharrels gehad, maar dit is de eerste keer dat ik (achteraf gezien) diepere gevoelens heb voor iemand. De andere keren was het meer lust en enorme verlatingsangst wat m'n hard sneller deed kloppen. Not good.
Nu is t geval dat vriend Extreme (ja met hoofdletter) bindingsangst heeft, terwijl mijn verlatingsangst niet eens echt opspeelt, het is heel mild, misschien zelfs wel 'normaal'. Het is ingewikkeld. En ergens weet ik dat t beter is zo zonder contact maar pfff vind t maar kloten.
Hij heeft t heel zwaar op dit moment, dat heeft hij gezegd en ik vind het vreselijk. Ik wil zo graag dat t goed met hem gaat en dat hij ook gelukkig kan zijn. En ik weet dat t niet zo is.
De laatste maanden ben ik heel veel bezig geweest met het onderzoeken van gevoelens, emoties, maar vooral mezelf. Heb in het kader van ERS een training gedaan, wat zeker heeft geholpen.
Wat bij mij echt helpend is, is accepteren. Accepteren wie ik ben, hoe ik ben, wat ik doe. En dat dat goed is. Ik ben echt heel gevoelig, ik ben echt compleet gestoord, ik ben geen standaard huismoeke, maar ben wel mezelf. En hoe meer ik dat accepteer, hoe meer ik kan handelen. Nu ook, ik mág verdrietig zijn. En ik huil ook gewoon waar m'n kinderen bij zijn en dat is ok. Was een aantal maanden geleden wel anders hoor.
Er is meer balans in m'n leven, heb heel lang veel in mezelf gehouden en nu het er gewoon mag zijn, is het allemaal even iets makkelijker.
Jeetje Cas, (kort je af hoor, als je t vervelend vind dan geef maar een gil) echt in het begin stadium dus. Ok, lijkt me pittig als je man dan al zo met anderen bezig is. Van wie kwam de keuze om uit elkaar te gaan?
Nu is t geval dat vriend Extreme (ja met hoofdletter) bindingsangst heeft, terwijl mijn verlatingsangst niet eens echt opspeelt, het is heel mild, misschien zelfs wel 'normaal'. Het is ingewikkeld. En ergens weet ik dat t beter is zo zonder contact maar pfff vind t maar kloten.
Hij heeft t heel zwaar op dit moment, dat heeft hij gezegd en ik vind het vreselijk. Ik wil zo graag dat t goed met hem gaat en dat hij ook gelukkig kan zijn. En ik weet dat t niet zo is.
De laatste maanden ben ik heel veel bezig geweest met het onderzoeken van gevoelens, emoties, maar vooral mezelf. Heb in het kader van ERS een training gedaan, wat zeker heeft geholpen.
Wat bij mij echt helpend is, is accepteren. Accepteren wie ik ben, hoe ik ben, wat ik doe. En dat dat goed is. Ik ben echt heel gevoelig, ik ben echt compleet gestoord, ik ben geen standaard huismoeke, maar ben wel mezelf. En hoe meer ik dat accepteer, hoe meer ik kan handelen. Nu ook, ik mág verdrietig zijn. En ik huil ook gewoon waar m'n kinderen bij zijn en dat is ok. Was een aantal maanden geleden wel anders hoor.
Er is meer balans in m'n leven, heb heel lang veel in mezelf gehouden en nu het er gewoon mag zijn, is het allemaal even iets makkelijker.
Jeetje Cas, (kort je af hoor, als je t vervelend vind dan geef maar een gil) echt in het begin stadium dus. Ok, lijkt me pittig als je man dan al zo met anderen bezig is. Van wie kwam de keuze om uit elkaar te gaan?
maandag 3 april 2017 om 22:54
Tuurlijk Cloud, Cas is prima
Ja, dat is wat ik bedoelde, die dans tussen dezelfde kanten van de medaille angst.
Met bewustwording bedoelde ik idd hoe jij met die angst dealt.
Hoe bevalt de therapie? En wat is ERS?
Wow wat een uitdaging met je vriend, emotioneel ook, een heel proces. Heb je een beetje helder waardoor die pijn zo heftig binnen komt?
En mooi van jezelf zijn, ook binnen moederschap. Hihi dat beetje crazy zijn herken ik, anders dan anders
Tja, met co-man, ik ervaar de drama eigenlijk niet constant. Soms pittig en pijnlijk, soms kan ik het echt zien als spiegel en uitdaging om bij mezelf te blijven en het los te laten. Besluit kwam van zijn kant, maar ben er mee eens en heb ook vrede mee. Het zijn meer de cirkels in het water, nu dat het steen in gedropt is, waar ik door geraakt ben, vooral consequenties naar zoon en hun vader-zoon relatie. En ergens op de achtergrond is het vertrouwen dat alles precies is zoals het moet zijn.
Net zoals het voor mij een waardevolle gewaarwording is dat ik te lang in die mannelijke energie heb gezeten en nu de ruimte voel voor zachtheid en overgave en vrouwen dingetjes.
Ja, dat is wat ik bedoelde, die dans tussen dezelfde kanten van de medaille angst.
Met bewustwording bedoelde ik idd hoe jij met die angst dealt.
Hoe bevalt de therapie? En wat is ERS?
Wow wat een uitdaging met je vriend, emotioneel ook, een heel proces. Heb je een beetje helder waardoor die pijn zo heftig binnen komt?
En mooi van jezelf zijn, ook binnen moederschap. Hihi dat beetje crazy zijn herken ik, anders dan anders
Tja, met co-man, ik ervaar de drama eigenlijk niet constant. Soms pittig en pijnlijk, soms kan ik het echt zien als spiegel en uitdaging om bij mezelf te blijven en het los te laten. Besluit kwam van zijn kant, maar ben er mee eens en heb ook vrede mee. Het zijn meer de cirkels in het water, nu dat het steen in gedropt is, waar ik door geraakt ben, vooral consequenties naar zoon en hun vader-zoon relatie. En ergens op de achtergrond is het vertrouwen dat alles precies is zoals het moet zijn.
Net zoals het voor mij een waardevolle gewaarwording is dat ik te lang in die mannelijke energie heb gezeten en nu de ruimte voel voor zachtheid en overgave en vrouwen dingetjes.
dinsdag 4 april 2017 om 07:49
Alles gaat precies zoals het op dit moment moet gaan. Heel hard soms maar achteraf gezien een leerfase of leermoment. Ook dit is accepteren natuurlijk. En het is soms gewoon echt kut, het leven. Maar je (ik) word er wel wijzer van. Een scheiding heeft altijd impact op de kinderen, hoe dan ook. Of dat meteen heel negatief moet zijn? Nee denk t niet. Ik vind het belangrijker dat een kind opgroeit in een liefdevolle omgeving dan perse met 2 ouders. Hier geen vechtscheiding gelukkig en gaan ok met elkaar om, op de kleine strubbelingen na. Kinderen blij, mama blij. Wens je heel veel sterkte toe, zal niet makkelijk zijn samen te wonen met je ex to be. En als ik je een kleine tip mag geven, denk ook aan jezelf wb afspraken maken bij de mediator. Hier ging alles in teveel harmonie en heb teveel aan ex gedacht met opstellen van de plannen. Ben ik hard van terug gekomen....
ERS is een emotieregulatie stoornis (borderline) maar ik associeer me daar niet (meer) mee. Heb wel de diagnose maar psych en ik zijn het er over eens dat ik trekken heb van borderline gedrag en hooggevoelig ben. Prachtige combi
Ik reageer zo op vriend omdat ik om hem geef. Heel veel. Maar normaal gesproken (maanden geleden) zou ik nu tegen de muur opvliegen van angsten, dat heb ik niet. Ik heb wb hem weinig angsten gehad, hij was een van de eerste waar ik me zo intens vertrouwd bij voelde, het voelde zo gewoon. Ik denk omdat het zo vertrouwd voelde dat ik mijn gevoelens (nog steeds) niet kan plaatsen. Maar het maakt ook niet zo heel veel meer uit. Vriendschap, verliefd, onze 'relatie' is over, daar moet ik gewoon mee dealen.
Mooie laatste zin trouwens, zachtheid en overgave. Het raakt me, weet alleen niet waarom
ERS is een emotieregulatie stoornis (borderline) maar ik associeer me daar niet (meer) mee. Heb wel de diagnose maar psych en ik zijn het er over eens dat ik trekken heb van borderline gedrag en hooggevoelig ben. Prachtige combi
Ik reageer zo op vriend omdat ik om hem geef. Heel veel. Maar normaal gesproken (maanden geleden) zou ik nu tegen de muur opvliegen van angsten, dat heb ik niet. Ik heb wb hem weinig angsten gehad, hij was een van de eerste waar ik me zo intens vertrouwd bij voelde, het voelde zo gewoon. Ik denk omdat het zo vertrouwd voelde dat ik mijn gevoelens (nog steeds) niet kan plaatsen. Maar het maakt ook niet zo heel veel meer uit. Vriendschap, verliefd, onze 'relatie' is over, daar moet ik gewoon mee dealen.
Mooie laatste zin trouwens, zachtheid en overgave. Het raakt me, weet alleen niet waarom
dinsdag 4 april 2017 om 12:27
Ach Cloud toch
Life is not for punks Dat lijkt tegen de zachtheid en overgave te gaan.
Maar... Nu na 14 jaar met een man, kan ik alleen zeggen dat, voor mij, vasthouden aan een illusie van eenheid, tezamen met verlies van financiële onafhankelijkheid, mijn zachtheid en overgave verminderd heeft.
En dankjewel voor je tip rond mediatorschap. Wat bedoel je als je schrijft: 'ben ik hard van terug gekomen...'? Wat had je anders willen doen?
Morgen is het zover en ik vind het spannend. Tuurlijk wil ik harmonie, maar ik voel ook de wilde vrouwenkracht in me opborrelen, een soort vastbeslotenheid om mijn 'moral bottom line' te bewaken.
Life is not for punks Dat lijkt tegen de zachtheid en overgave te gaan.
Maar... Nu na 14 jaar met een man, kan ik alleen zeggen dat, voor mij, vasthouden aan een illusie van eenheid, tezamen met verlies van financiële onafhankelijkheid, mijn zachtheid en overgave verminderd heeft.
En dankjewel voor je tip rond mediatorschap. Wat bedoel je als je schrijft: 'ben ik hard van terug gekomen...'? Wat had je anders willen doen?
Morgen is het zover en ik vind het spannend. Tuurlijk wil ik harmonie, maar ik voel ook de wilde vrouwenkracht in me opborrelen, een soort vastbeslotenheid om mijn 'moral bottom line' te bewaken.
dinsdag 4 april 2017 om 12:30
Hey iedereen!
Ik ben helaas afgelopen week niet aanwezig geweest op het forum, maar wil jullie nu alsnog bedanken voor de fijne reacties! Ik ben tot en met maandag nog erg druk met mijn studie, dus tijd om me druk te maken heb ik ook niet echt. Qapital, het feest waar ze heen gingen is inmiddels geweest dus nu is er toch niks meer waarover ik moeilijk kan gaan doen nu is het gebeurd is gebeurd. Derde meisje ging het contact al wel lekker, ookal was het kort. Ze was vergeten te reageren ofzo, maar zat zelf ook niet lekker in haar vel. Dat is overigens ook zo'n meisje die van hot naar her springt en iedere week een nieuwe beste vriendin heeft zegmaar. Beetje het meest gewilde meisje in de groep onder iedereen, iedereen is vrienden met haar haha. Maar zij en haar beste vriendin doen wel het leukst tegen mij. Die andere meid met wie de discussie begon doet verder ook niet vervelend, maar stelt zich ongeinteresseert op voor mijn gevoel, die is ook vaak wat arrogant in haar doen en laten. Achja, het is verder prima maar ze vinden elkaar sowieso belangrijker dat is altijd zo geweest maar is nog meer versterkt dus helaas.
Ik ben op dit moment ook veel bezig met andere nieuwe vrienden (ken ik via de hardcore) aan het helpen met hun problemen, dit geeft mij eerlijk gezegt ook een fijn gevoel dat ik ook eens iemand kan helpen klinkt misschien gek of egoistisch maar ik help ze met liefde. Denk ook stuk minder aan mezelf dan, en deze mensen willen wel mij in hun leven en van mij hulp en advies ontvangen.
Verder een jongen uit meppel (niet van die groep, kent hun wel) heeft sinds tijden weer contact opgenomen. We zijn met ruzie op whatsapp uit elkaar gegaan, naar mijn idee omdat iemand zat te stoken want die naam werd erbij gehaald. Heb een enorme uitleg gekregen, maar ik heb hem ook terug gestuurd dat ik niet weet wat ik er nu mee moet. Ik ben hem sinds half januari blijven berichten en pleasen om mijn verhaal te willen uitleggen en dat ik geen ruzie wil want waren echt wel beste vrienden bijna. Ik werd op alle vlakken genegeerd, ook door zijn vriend met wie hij samenwoont. Sinds 15 januari genegeerd, dan ben ik er nu toch wel een keertje klaar mee. Heb wel in mijn bericht terug begrip getoond maar wel gezegd dat ik de manier waarop respectloos vind, en dat hij best een kort berichtje had kunnen sturen van: sorry ik reageer later, teveel aan mijn hoofd. Prima, wie weet had ik hem zelfs kunnen helpen. Dan ga je me niet lopen blocken en negeren. Ik ben eerlijk gezegd trots op mijzelf dat nu ik minder waarde aan deze mensen hecht, ik ook een keer hard kan zijn en voor mezelf kan opkomen. Dat kan ik omdat ik toch niet meer bang ben vrienden kwijt te raken of ruzie te krijgen of verwarring, want ben ze toch allang kwijt voor mijn gevoel.
Al met al, ik blijf me nog steeds focussen op de leuke nieuwe mensen. Ik ben verder lekker bezig met de studie, vanaf maandag weer veel tijd dus even zien wat ik dan ga doen. Ik wil eens dingen zelf doen en me in me eentje kunnen vermaken, maar dan vind ik het toch een stuk eenzamer of minder leuk terwijl veel anderen wel gewoon alleen op pad kunnen gaan. Gaat me vast lukken, eerst even blocken!
Na mijn tentamens zal ik hier ook eens actiever lezen en zien hoe het verder met jullie allemaal gaat
Ik ben helaas afgelopen week niet aanwezig geweest op het forum, maar wil jullie nu alsnog bedanken voor de fijne reacties! Ik ben tot en met maandag nog erg druk met mijn studie, dus tijd om me druk te maken heb ik ook niet echt. Qapital, het feest waar ze heen gingen is inmiddels geweest dus nu is er toch niks meer waarover ik moeilijk kan gaan doen nu is het gebeurd is gebeurd. Derde meisje ging het contact al wel lekker, ookal was het kort. Ze was vergeten te reageren ofzo, maar zat zelf ook niet lekker in haar vel. Dat is overigens ook zo'n meisje die van hot naar her springt en iedere week een nieuwe beste vriendin heeft zegmaar. Beetje het meest gewilde meisje in de groep onder iedereen, iedereen is vrienden met haar haha. Maar zij en haar beste vriendin doen wel het leukst tegen mij. Die andere meid met wie de discussie begon doet verder ook niet vervelend, maar stelt zich ongeinteresseert op voor mijn gevoel, die is ook vaak wat arrogant in haar doen en laten. Achja, het is verder prima maar ze vinden elkaar sowieso belangrijker dat is altijd zo geweest maar is nog meer versterkt dus helaas.
Ik ben op dit moment ook veel bezig met andere nieuwe vrienden (ken ik via de hardcore) aan het helpen met hun problemen, dit geeft mij eerlijk gezegt ook een fijn gevoel dat ik ook eens iemand kan helpen klinkt misschien gek of egoistisch maar ik help ze met liefde. Denk ook stuk minder aan mezelf dan, en deze mensen willen wel mij in hun leven en van mij hulp en advies ontvangen.
Verder een jongen uit meppel (niet van die groep, kent hun wel) heeft sinds tijden weer contact opgenomen. We zijn met ruzie op whatsapp uit elkaar gegaan, naar mijn idee omdat iemand zat te stoken want die naam werd erbij gehaald. Heb een enorme uitleg gekregen, maar ik heb hem ook terug gestuurd dat ik niet weet wat ik er nu mee moet. Ik ben hem sinds half januari blijven berichten en pleasen om mijn verhaal te willen uitleggen en dat ik geen ruzie wil want waren echt wel beste vrienden bijna. Ik werd op alle vlakken genegeerd, ook door zijn vriend met wie hij samenwoont. Sinds 15 januari genegeerd, dan ben ik er nu toch wel een keertje klaar mee. Heb wel in mijn bericht terug begrip getoond maar wel gezegd dat ik de manier waarop respectloos vind, en dat hij best een kort berichtje had kunnen sturen van: sorry ik reageer later, teveel aan mijn hoofd. Prima, wie weet had ik hem zelfs kunnen helpen. Dan ga je me niet lopen blocken en negeren. Ik ben eerlijk gezegd trots op mijzelf dat nu ik minder waarde aan deze mensen hecht, ik ook een keer hard kan zijn en voor mezelf kan opkomen. Dat kan ik omdat ik toch niet meer bang ben vrienden kwijt te raken of ruzie te krijgen of verwarring, want ben ze toch allang kwijt voor mijn gevoel.
Al met al, ik blijf me nog steeds focussen op de leuke nieuwe mensen. Ik ben verder lekker bezig met de studie, vanaf maandag weer veel tijd dus even zien wat ik dan ga doen. Ik wil eens dingen zelf doen en me in me eentje kunnen vermaken, maar dan vind ik het toch een stuk eenzamer of minder leuk terwijl veel anderen wel gewoon alleen op pad kunnen gaan. Gaat me vast lukken, eerst even blocken!
Na mijn tentamens zal ik hier ook eens actiever lezen en zien hoe het verder met jullie allemaal gaat
dinsdag 4 april 2017 om 16:35
Lieve meiden, ik ben even in meeleesstand.
Heb het momenteel te druk met eigen leventje en to do lijst wegwerken.
Sowieso bevind ik me blijkbaar meer in een "doe-fase" dan (mee)denken/filosoferen en met gevoelens bezig zijn (zowel met de mijne niet als iha niet).
Waar ik in de winter teveel "me-time" had (omdat dan bepaalde dingen min of meer stil lagen die nu allemaal tegelijk komen) is het nu prioriteiten stellen!
Ik laat liever geen dingen meer liggen tot later, houd liefst eea bij zodat er geen onoverzichtelijke bergen ontstaan, voor zover ik het voor het kiezen heb en nu toch met de komst van de lente (en werkseizoen) is de tijd aangebroken om aan te pakken en eea weg te werken wat in de weg staat/hindert (bijv "wat eigenlijk moet").
(zie Coach jezelf naar succes: zorg hoe belangrijk het is om "op orde" te zijn, zodat wat je hindert of kapot is of wat je tolereert aan "lijst van ergernissen" en nog aan "to do-lijstjes" uit de lucht is.
Minstens net zo belangrijk als tijd geven aan oplaadpunten (aangezien opladen dweilen met de kraan open blijft als je wat weglekt aan energie niet ook stopt/oplost).
Dat nu vanalles tegelijk komt betekent al dat ik dat probeer te verdelen over de dagen (die dag voor dit, andere dag voor dat) omdat ik graag 100% focus op wat (of met wie) ik op dat moment ben. Vind ik op zich soms al lastig (geen multitasker hier!), want eea loopt toch tegelijkertijd en door elkaar heen en is allemaal prioriteit haha.
Cassandra: veel succes morgen, spannend, ik lees mee.
Fijn ook dat je een lotgenotengroep hebt, en je vrouwelijke energie opborrelt en zich doet gelden, dat zal zeker helpen om in je eigen kracht te staan en voor jezelf op te komen voor wat redelijk is & zoveel als mogelijk het "juiste" en beste is voor jou & zoon.
CLoud: sterkte, en zie hoeveel emotionele vooruitgang je geboekt hebt tov een tijdje geleden!
for yourself!
Ook al blijft het niet fijn dat je nu bereid was je open te stellen voor hem dat dat nergens toe leidt, het feit dát je je in de liefde weer durfde open te stellen en niet/nauwelijks geplaagd werd door je verlatingsangst is echt opmerkelijk en geweldig nieuws.
En ook dat je die emoties (teleurstelling en liefdesverdriet "gewoon" laat komen is nieuw en zoals je merkt juist gezond voor je om dat ook te laten gebeuren itt voorheen).
Carmen: goed dat je bezig bent met "schiften" en opnieuw bekijken van bestaande en nieuwe vriendschappen.
In goede vriendschappen hoort geen pleasen thuis, ook niet "hard" hoeven te zijn om voor jezelf te kunnen opkomen, of om (dan pas) respect en waardering van anderen te kunnen krijgen.
Die je nu noemt is teveel "gedoe" mee, ruzies en misverstanden, en dan nemen mensen soms afstand, dat is niet altijd negeren of respectloos, kijk ook goed naar hoe je zelf eea uitlegt (evt aannames) van wat anderen doen of laten richting jou en waarom dat is.
Valkuil is dat je ook geen "helper" moet zijn om dan tenminste wél gewaardeerd en nodig te voelen (bij nieuwe vriendschappen).
Ik heb zelf een tijd geleden "wederzijdsheid" als belangrijkste "voorwaarde" genomen als het om familie en vriendschappen gaat. Zowel geen helper als pleaser zijn en ook niet zelf teveel hangen aan bepaalde & beperkt aantal mensen.
Je vrij en op je gemak kunnen voelen bij mensen zonder dat jij ze "wanhopig nodig" hebt of zij jou is fijner, en dan kun je hopelijk een goede balans vinden tussen zelf dingen in je eentje ondernemen en dan weer samen met anderen!
Succes met je tentamens!
Heb het momenteel te druk met eigen leventje en to do lijst wegwerken.
Sowieso bevind ik me blijkbaar meer in een "doe-fase" dan (mee)denken/filosoferen en met gevoelens bezig zijn (zowel met de mijne niet als iha niet).
Waar ik in de winter teveel "me-time" had (omdat dan bepaalde dingen min of meer stil lagen die nu allemaal tegelijk komen) is het nu prioriteiten stellen!
Ik laat liever geen dingen meer liggen tot later, houd liefst eea bij zodat er geen onoverzichtelijke bergen ontstaan, voor zover ik het voor het kiezen heb en nu toch met de komst van de lente (en werkseizoen) is de tijd aangebroken om aan te pakken en eea weg te werken wat in de weg staat/hindert (bijv "wat eigenlijk moet").
(zie Coach jezelf naar succes: zorg hoe belangrijk het is om "op orde" te zijn, zodat wat je hindert of kapot is of wat je tolereert aan "lijst van ergernissen" en nog aan "to do-lijstjes" uit de lucht is.
Minstens net zo belangrijk als tijd geven aan oplaadpunten (aangezien opladen dweilen met de kraan open blijft als je wat weglekt aan energie niet ook stopt/oplost).
Dat nu vanalles tegelijk komt betekent al dat ik dat probeer te verdelen over de dagen (die dag voor dit, andere dag voor dat) omdat ik graag 100% focus op wat (of met wie) ik op dat moment ben. Vind ik op zich soms al lastig (geen multitasker hier!), want eea loopt toch tegelijkertijd en door elkaar heen en is allemaal prioriteit haha.
Cassandra: veel succes morgen, spannend, ik lees mee.
Fijn ook dat je een lotgenotengroep hebt, en je vrouwelijke energie opborrelt en zich doet gelden, dat zal zeker helpen om in je eigen kracht te staan en voor jezelf op te komen voor wat redelijk is & zoveel als mogelijk het "juiste" en beste is voor jou & zoon.
CLoud: sterkte, en zie hoeveel emotionele vooruitgang je geboekt hebt tov een tijdje geleden!
for yourself!
Ook al blijft het niet fijn dat je nu bereid was je open te stellen voor hem dat dat nergens toe leidt, het feit dát je je in de liefde weer durfde open te stellen en niet/nauwelijks geplaagd werd door je verlatingsangst is echt opmerkelijk en geweldig nieuws.
En ook dat je die emoties (teleurstelling en liefdesverdriet "gewoon" laat komen is nieuw en zoals je merkt juist gezond voor je om dat ook te laten gebeuren itt voorheen).
Carmen: goed dat je bezig bent met "schiften" en opnieuw bekijken van bestaande en nieuwe vriendschappen.
In goede vriendschappen hoort geen pleasen thuis, ook niet "hard" hoeven te zijn om voor jezelf te kunnen opkomen, of om (dan pas) respect en waardering van anderen te kunnen krijgen.
Die je nu noemt is teveel "gedoe" mee, ruzies en misverstanden, en dan nemen mensen soms afstand, dat is niet altijd negeren of respectloos, kijk ook goed naar hoe je zelf eea uitlegt (evt aannames) van wat anderen doen of laten richting jou en waarom dat is.
Valkuil is dat je ook geen "helper" moet zijn om dan tenminste wél gewaardeerd en nodig te voelen (bij nieuwe vriendschappen).
Ik heb zelf een tijd geleden "wederzijdsheid" als belangrijkste "voorwaarde" genomen als het om familie en vriendschappen gaat. Zowel geen helper als pleaser zijn en ook niet zelf teveel hangen aan bepaalde & beperkt aantal mensen.
Je vrij en op je gemak kunnen voelen bij mensen zonder dat jij ze "wanhopig nodig" hebt of zij jou is fijner, en dan kun je hopelijk een goede balans vinden tussen zelf dingen in je eentje ondernemen en dan weer samen met anderen!
Succes met je tentamens!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 5 april 2017 om 07:42
Dankje Suzy Ook al voel ik me af en toe echt kut, ik voel wel dat ik de kracht heb om dit te ondergaan. Schrijf het heel zwaar zo maar heb ook een hele andere kant van mezelf in zo'n situatie gezien, vandaar dat ik mezelf krachtig noem nu.
Begrijpelijk dat je nu druk bent met je eigen dingetjes. Je nieuwe baan en verbouwing, even alles goed voor jezelf plannen is ook niet verkeerd. En misschien, als je er tijd/zin in hebt, zou je nog een korte reactie kunnen geven op m'n pb?
Carmen, vriendschappen sluiten is gewoon lastig, helemaal als je alleen als gemeenschappelijke deler muziek hebt. Weet niet of dat bij jou t geval is? Heb zelf niet zo de behoefte om op een feest mensen te leren kennen, al gebeurt t vaak wel spontaan haha.
Mensen zijn vaak wat vrolijker en onder invloed van *vul maar in* en dat kletst vaak makkelijker. Heb zelf volgende week m'n eerste festival weer en heb er onwijs veel zin in!!
Begrijpelijk dat je nu druk bent met je eigen dingetjes. Je nieuwe baan en verbouwing, even alles goed voor jezelf plannen is ook niet verkeerd. En misschien, als je er tijd/zin in hebt, zou je nog een korte reactie kunnen geven op m'n pb?
Carmen, vriendschappen sluiten is gewoon lastig, helemaal als je alleen als gemeenschappelijke deler muziek hebt. Weet niet of dat bij jou t geval is? Heb zelf niet zo de behoefte om op een feest mensen te leren kennen, al gebeurt t vaak wel spontaan haha.
Mensen zijn vaak wat vrolijker en onder invloed van *vul maar in* en dat kletst vaak makkelijker. Heb zelf volgende week m'n eerste festival weer en heb er onwijs veel zin in!!
woensdag 5 april 2017 om 09:23
Suzy dankjewel en jij ook succes en veel plezier met je bezigheden
Carmen, ik sluit me aan bij Suzy & Cloud. Vriendschappen zijn idd geven en nemen, alleen maar geven zal je op den duur opbreken. Lijkt me wel heel vermoeiend die hele drama rondom wel/niet/hoe/waarom whatsapp en zo, maar dat is mijn eigen filter, heb weinig geduld voor dat soort communicatie.
Dit spring uit je bericht:
quote:xxCarmenx schreef op 04 april 2017 @ 12:30:
Ik wil eens dingen zelf doen en me in me eentje kunnen vermaken, maar dan vind ik het toch een stuk eenzamer of minder leuk terwijl veel anderen wel gewoon alleen op pad kunnen gaan.
Is dat iets dat je wilt oefenen? Of onderzoeken? Hoe zou je dat willen aanpakken?
Succes met je examens!
Cloud, wel heerlijk om die kracht te voelen, het belangrijkste is dat jij het verschil voelt en daarmee dealt, niet? Ook heerlijk vooruitzicht: een festival
Ochtend meditatie deed me goed, en ga zo weer voor zitten, iedereen is weg, heerlijk thuis voor mezelf.
Straks verder bezig met de ouderschapsplan verder aanpassen en nog meer voorbereiden voor straks.
Vandaag is 'de trouwdag'. Voor mij tegelijkertijd droevig en poëtisch om net vandaag de intake te hebben bij de mediator.
Fijne dag allemaal!
Carmen, ik sluit me aan bij Suzy & Cloud. Vriendschappen zijn idd geven en nemen, alleen maar geven zal je op den duur opbreken. Lijkt me wel heel vermoeiend die hele drama rondom wel/niet/hoe/waarom whatsapp en zo, maar dat is mijn eigen filter, heb weinig geduld voor dat soort communicatie.
Dit spring uit je bericht:
quote:xxCarmenx schreef op 04 april 2017 @ 12:30:
Ik wil eens dingen zelf doen en me in me eentje kunnen vermaken, maar dan vind ik het toch een stuk eenzamer of minder leuk terwijl veel anderen wel gewoon alleen op pad kunnen gaan.
Is dat iets dat je wilt oefenen? Of onderzoeken? Hoe zou je dat willen aanpakken?
Succes met je examens!
Cloud, wel heerlijk om die kracht te voelen, het belangrijkste is dat jij het verschil voelt en daarmee dealt, niet? Ook heerlijk vooruitzicht: een festival
Ochtend meditatie deed me goed, en ga zo weer voor zitten, iedereen is weg, heerlijk thuis voor mezelf.
Straks verder bezig met de ouderschapsplan verder aanpassen en nog meer voorbereiden voor straks.
Vandaag is 'de trouwdag'. Voor mij tegelijkertijd droevig en poëtisch om net vandaag de intake te hebben bij de mediator.
Fijne dag allemaal!
donderdag 6 april 2017 om 09:37
donderdag 6 april 2017 om 09:54
Suzy ik heb nog nit gereageerd, ik kreeg een bericht van hem, ik had gister een etentje van een soort eetclub waar ik soms mee uit eten ga
Daar was hij bij, voor het eerst, en ik zag hem wel af en toe kijken maar ja ik ben niet op zoek dus heb daar niet veel mee..
Het lijkt me een aardige man, misschien beetje saai ik heb geen idee.. ik voel geen ja en geen nee..
Het raakt wel heel sterk m'n angsten aan, en nu heb ik geen idee wat ik moet doen. Ik vind het wel leuk dat het op m'n pad komt, het gebeurt niet voor niks natuurlijk
Het daagt me uit en confronteerd me met hoe het nu gaat, met wat er nog zit, met m'n bang zijn en beschadigt zijn
Alleen eens een bakkie doen is een goed idee
Ik kijk wel
Daar was hij bij, voor het eerst, en ik zag hem wel af en toe kijken maar ja ik ben niet op zoek dus heb daar niet veel mee..
Het lijkt me een aardige man, misschien beetje saai ik heb geen idee.. ik voel geen ja en geen nee..
Het raakt wel heel sterk m'n angsten aan, en nu heb ik geen idee wat ik moet doen. Ik vind het wel leuk dat het op m'n pad komt, het gebeurt niet voor niks natuurlijk
Het daagt me uit en confronteerd me met hoe het nu gaat, met wat er nog zit, met m'n bang zijn en beschadigt zijn
Alleen eens een bakkie doen is een goed idee
Ik kijk wel
"When it rains, look for rainbows. When it's dark, look for stars.."
donderdag 6 april 2017 om 10:22
Weet je ook wáár je dan vooral bang voor bent?
Bang voor iets in jezelf of bang voor een mogelijk iets in hem?
(dat hij eea verwacht van jou of dat jij verliefd zou kunnen worden en jezelf verliest daarin, of onzekerheid of juist dat het niks wordt en bang voor de pijn van afwijzing of dat het je zou afleiden van je persoonlijke ontwikkeling of dat je met iemand samen vervalt in sleur, of dat jij de kar zal moeten trekken als ie idd saai blijkt te zijn, of iets anders?)
In ontspannen setting elkaar een beetje leren kennen kan natuurlijk geen kwaad, dan merk je meteen of hij idd saai is of wie weet 1 op 1 weleens heel onderhoudend zou kunnen zijn.
Je hoeft niet meteen aan een relatie te denken, he.
Misschien moet je het als een kans zien voor hoe je er op dit moment voor staat tov mannen/relaties?
Het is idd waar dat relatie(s) nogal kunnen confronteren en "uittesten" hoe stevig je in je schoenen staat met jezelf, het kán je uit evenwicht brengen (en dat kan weleens goed zijn, in dat opzicht uit de comfortzone en kijken hoe je daarop werkelijk reageert, zodat bijv kan blijken dat die angst (die ervoor zorgt dat je dat liever uit je leven weert) misschien wel onterecht is).
Vooralsnog neemt ie iig initiatief, en leren kennen kan ook vriendschappelijk en ontspannen, zonder verwachtingen..
Het hoeft ook niet te betekenen dat jouw ontwikkelingen stil komen te liggen oid, wanneer zou jij (men) dan wél "klaar zijn" daarvoor?
Juist doen waar je bang voor bent kan die angst opheffen!
En natuurlijk hoef je niks te voelen, je kent hem immers niet, alleen hoe hij eruit ziet, en de inhoud maakt iemand pas evt aantrekkelijk, mooier of minder mooi.
Daarentegen hoéf je ook niet élke man die jou ziet staan te leren kennen, als je daar zelf (nog) helemaal geen behoefte aan hebt.
Bang voor iets in jezelf of bang voor een mogelijk iets in hem?
(dat hij eea verwacht van jou of dat jij verliefd zou kunnen worden en jezelf verliest daarin, of onzekerheid of juist dat het niks wordt en bang voor de pijn van afwijzing of dat het je zou afleiden van je persoonlijke ontwikkeling of dat je met iemand samen vervalt in sleur, of dat jij de kar zal moeten trekken als ie idd saai blijkt te zijn, of iets anders?)
In ontspannen setting elkaar een beetje leren kennen kan natuurlijk geen kwaad, dan merk je meteen of hij idd saai is of wie weet 1 op 1 weleens heel onderhoudend zou kunnen zijn.
Je hoeft niet meteen aan een relatie te denken, he.
Misschien moet je het als een kans zien voor hoe je er op dit moment voor staat tov mannen/relaties?
Het is idd waar dat relatie(s) nogal kunnen confronteren en "uittesten" hoe stevig je in je schoenen staat met jezelf, het kán je uit evenwicht brengen (en dat kan weleens goed zijn, in dat opzicht uit de comfortzone en kijken hoe je daarop werkelijk reageert, zodat bijv kan blijken dat die angst (die ervoor zorgt dat je dat liever uit je leven weert) misschien wel onterecht is).
Vooralsnog neemt ie iig initiatief, en leren kennen kan ook vriendschappelijk en ontspannen, zonder verwachtingen..
Het hoeft ook niet te betekenen dat jouw ontwikkelingen stil komen te liggen oid, wanneer zou jij (men) dan wél "klaar zijn" daarvoor?
Juist doen waar je bang voor bent kan die angst opheffen!
En natuurlijk hoef je niks te voelen, je kent hem immers niet, alleen hoe hij eruit ziet, en de inhoud maakt iemand pas evt aantrekkelijk, mooier of minder mooi.
Daarentegen hoéf je ook niet élke man die jou ziet staan te leren kennen, als je daar zelf (nog) helemaal geen behoefte aan hebt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 6 april 2017 om 12:04
