Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 om 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 10 mei 2016 om 21:56
@Nicci: ja hij heeft de kinderen altijd op maanden dinsdag maar die liggen al ruim 1,5 uur in bed nu. Mijn laatste bericht is niet eens geopend en gelezen en ik word eigenlijk de hele dag al een beetje genegeerd. Hij is super liefdevol wanneer hij me weer ziet. Dit heb ik natuurlijk een aantal weken afgehouden en niet gereageerd op niks enz maar ja ik kan idd niet loslaten dan want voor mij hoeft het allemaal niet op deze manier. Als hij bij me is dan is het echt knuffelen en kussen en zeggen dat iedereen van zijn meisje af moet blijven en dat hij trots op me is en zeggen dat hij zo veel van me houd..maar zodra hij dan weer weg is dan lijkt het niet of alles van dat niet bestaat . Ja als ik hem dan weer aan de telefoon heb. Dan bij de afsluiting is het dag lieffie schatje enz en dan roept ie vaak ik hou van je, love u en ik ook van jou. En dat is echt heel lastig.
Zondag hebben we het gesprek gehad en juist sinds die tijd is het bergafwaarts aan het gaan. juist omdat ik dus mijn mening heb gezegd en die beviel hem duidelijk niet.
Hiervoor heeft hij echt geprobeerd me iedere avond te bellen. Als ik stuurde trusten dan zei hij oh ja ga je nu al slapen ik wilde nog bellen en nu hoor ik niks...het frustreert me gewoon echt.
Ik ga dadelijk douchen en dan om half 11 wil ik in bed liggen. maar ik ga hem niet achterna bellen. Zie net overigens ook dat hij me bericht inmiddels gelezen heeft een half uur geleden...en dit zijn dus de dingen waar ik me aan stoor...
Zondag hebben we het gesprek gehad en juist sinds die tijd is het bergafwaarts aan het gaan. juist omdat ik dus mijn mening heb gezegd en die beviel hem duidelijk niet.
Hiervoor heeft hij echt geprobeerd me iedere avond te bellen. Als ik stuurde trusten dan zei hij oh ja ga je nu al slapen ik wilde nog bellen en nu hoor ik niks...het frustreert me gewoon echt.
Ik ga dadelijk douchen en dan om half 11 wil ik in bed liggen. maar ik ga hem niet achterna bellen. Zie net overigens ook dat hij me bericht inmiddels gelezen heeft een half uur geleden...en dit zijn dus de dingen waar ik me aan stoor...
dinsdag 10 mei 2016 om 22:01
quote:Stormkraft schreef op 10 mei 2016 @ 21:53:
Aiksje dat klinkt nogal obsessief. Dat hij eerder elk uur een berichtje stuurde en je al 3x zou hebben gebeld.
Voelde jij je daar toen prettig bij, als je terug denkt?
Dat het nu niet prettig voelt vanwege de grote
Omslag kan ik me goed
Voorstellen. Het klinkt idd als een kinderachtig spel. En dat van zijn kinderen; ik meen me te herinneren (coorect me als ik me vergis) dat jij in eerste instantie niet zo een band met ze wilde opbouwen toen jullie elkaar net kenden?
Daarna wel, en toen ging het uit?
Tja kinderen zijn erg kwetsbaar. Moeilijk hoor.
Ik neig ook naar wat Nicci al zei; je bent zo jong, moet je dit wel echt willen?
Maar ja, het is allemaal maar weer zo makkelijk gezegd he vanaf de zijlijn.
Heb je nog enige leuke activiteiten gepland ? Ondanks het klote gevoel/ periode?
Hey storm,
nee ik voelde me daar super klote bij....dat had ik ook aangegeven toen der tijd voordat het uit ging. Maar dat het nu 180 graden gedraaid is daar kan ik inderdaad niet mee omgaan. Hij vind het wel allemaal best en ziet het als lekker zijn eigen ding doen terwijl hij weet dat ik dit niet leuk vind. Het voelt voor mij ook als een spel.
Ja ik had geen goede band met die kinderen, ik vond het lastig om het te accepteren dat de kinderen er waren. En na de breuk heb ik me ook beseft dat het een deel van zijn leven is en ze er bij horen maar dat ik hem het waard vind om daar ook tijd en moeite in te steken. Het is super lastig want nu heeft hij me waar hij me al 2 jaar wilde hebben en nu houd hij de boot af.
Ik zeg geregeld tegen mezelf van kom op je verdiend beter. Maar pfff...ik wil ergens ook zo graag dat het wel lukt en goed gaat. Ik krijg nu de kans gewoon niet. Het voelt alsof ik nu op de blaren moet zitten omdat ik me 2 jaar lang niet voor zijn kinderen heb ingezet.
ik heb deze week weinig tijd voor leuke dingen. Mn collega is op vakantie en draai een overvolle agenda. Komend weekend ga ik even kijken wat ik nog ga doen. Maar ik mis mn moeder op dit moment. Ik zou graag even uithuilen en haar advies willen.
Aiksje dat klinkt nogal obsessief. Dat hij eerder elk uur een berichtje stuurde en je al 3x zou hebben gebeld.
Voelde jij je daar toen prettig bij, als je terug denkt?
Dat het nu niet prettig voelt vanwege de grote
Omslag kan ik me goed
Voorstellen. Het klinkt idd als een kinderachtig spel. En dat van zijn kinderen; ik meen me te herinneren (coorect me als ik me vergis) dat jij in eerste instantie niet zo een band met ze wilde opbouwen toen jullie elkaar net kenden?
Daarna wel, en toen ging het uit?
Tja kinderen zijn erg kwetsbaar. Moeilijk hoor.
Ik neig ook naar wat Nicci al zei; je bent zo jong, moet je dit wel echt willen?
Maar ja, het is allemaal maar weer zo makkelijk gezegd he vanaf de zijlijn.
Heb je nog enige leuke activiteiten gepland ? Ondanks het klote gevoel/ periode?
Hey storm,
nee ik voelde me daar super klote bij....dat had ik ook aangegeven toen der tijd voordat het uit ging. Maar dat het nu 180 graden gedraaid is daar kan ik inderdaad niet mee omgaan. Hij vind het wel allemaal best en ziet het als lekker zijn eigen ding doen terwijl hij weet dat ik dit niet leuk vind. Het voelt voor mij ook als een spel.
Ja ik had geen goede band met die kinderen, ik vond het lastig om het te accepteren dat de kinderen er waren. En na de breuk heb ik me ook beseft dat het een deel van zijn leven is en ze er bij horen maar dat ik hem het waard vind om daar ook tijd en moeite in te steken. Het is super lastig want nu heeft hij me waar hij me al 2 jaar wilde hebben en nu houd hij de boot af.
Ik zeg geregeld tegen mezelf van kom op je verdiend beter. Maar pfff...ik wil ergens ook zo graag dat het wel lukt en goed gaat. Ik krijg nu de kans gewoon niet. Het voelt alsof ik nu op de blaren moet zitten omdat ik me 2 jaar lang niet voor zijn kinderen heb ingezet.
ik heb deze week weinig tijd voor leuke dingen. Mn collega is op vakantie en draai een overvolle agenda. Komend weekend ga ik even kijken wat ik nog ga doen. Maar ik mis mn moeder op dit moment. Ik zou graag even uithuilen en haar advies willen.
dinsdag 10 mei 2016 om 22:40
Hi! Alles is mogelijk. Eerst maar eens aan mezelf werken. Ik ga vanaf morgen weer elke dag mediteren.
Drie jaar geleden had ik al voor mezelf afgesproken dat als ik 35 ben en geen vaste relatie heb, dan ga ik de mogelijkheden onderzoeken voor andere opties. Nu ben ik pas 34 geworden, dus wil het even laten bezinken en eerst maar herstellen! Ik denk trouwens wel steeds vaker.....ik kan ook gewoon het lot t laten bepalen. Het is toch ook mooi om bv een lieve stiefmoeder of pleegmoeder te zijn naast een leuke echtgenote.
Lieve dames, ik wens jullie veel wijsheid toe, en slaap lekker!!
Drie jaar geleden had ik al voor mezelf afgesproken dat als ik 35 ben en geen vaste relatie heb, dan ga ik de mogelijkheden onderzoeken voor andere opties. Nu ben ik pas 34 geworden, dus wil het even laten bezinken en eerst maar herstellen! Ik denk trouwens wel steeds vaker.....ik kan ook gewoon het lot t laten bepalen. Het is toch ook mooi om bv een lieve stiefmoeder of pleegmoeder te zijn naast een leuke echtgenote.
Lieve dames, ik wens jullie veel wijsheid toe, en slaap lekker!!
dinsdag 10 mei 2016 om 23:28
Nicci *knuffel smiley* sorry dat t op deze manier moet maar dat smileyveld werkt via mobiel niet. Althans mij lukt t niet.
Hij heeft nog gebeld net voor ik wilde douchen. Hij had avonddienst gehad...en ja dat was ik eerlijk gezegd ook vergeten. Hij deed vrij normaal. Lief aan de afsluiting weer.
Ben helemaal leeg...ga gauw slapen! Morgen ben ik er weer en ga ik positiever zijn!
Slaap lekker lieverds! Blij dat jullie er hier voor me zijn!
Hij heeft nog gebeld net voor ik wilde douchen. Hij had avonddienst gehad...en ja dat was ik eerlijk gezegd ook vergeten. Hij deed vrij normaal. Lief aan de afsluiting weer.
Ben helemaal leeg...ga gauw slapen! Morgen ben ik er weer en ga ik positiever zijn!
Slaap lekker lieverds! Blij dat jullie er hier voor me zijn!
dinsdag 10 mei 2016 om 23:42
Thanks Storm, mede door jouw post heb ik vriend gebeld en gezegd dat ik zo niet verder kan met hem. Heb zijn volledige steun en acceptatie nodig. Wordt vervolgd....
Aiksje idd fijn dat we elkaar hier zo tot steun kunnen zijn.
Aiksje idd fijn dat we elkaar hier zo tot steun kunnen zijn.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
dinsdag 10 mei 2016 om 23:52
Ik durf hier bijna niet meer te posten omdat ik merk hoeveel mensen er worstelen. En dan kom ik uber blij te zijn.
Ergens voel ik mij net als Storm. Haha!
Maar dan al wat langer samen met vriend en ondanks dat we niet meer in die prille verliefdheid zitten voel ik mij nog wel zo. ?
N.a.v mijn laatste pijnpunt die ik hier besprak, hebben vriend en ik onze communicatie onder de loep genomen en veel besproken. Wat Suzy schreef klopt; we reageren en handelen veel vanuit ons eigen referentie kader. En nu ik dat inzie is er veel veranderd en dat voelt super bevrijdend!
Het is net zo'n laatste puzzelstukje die op z'n plek valt. Qua communicatie zat het goed, alleen wordt het nu nog beter.
Ik denk dat ik vooral ook besef dat we verschillend zijn in dingen en dat dat oké is. Dat we verschillend mogen zijn. Dat ik mij niet hoef aan te passen aan hem.
Dat ik nog meer voor mijn wensen mag uitkomen, niet dat daar altijd gehoor aan moet worden gegeven. Maar iig kenbaar maken. Vriend kan dat niet raden. Verder ben ik blijer met mijzelf, weer (bijna) helemaal hersteld en het gaat goed. Dat goed in je vel zitten straal je ook uit. Werkt aanstekelijk en dat zorgt ook voor nog meer fijnigheid.
Afgelopen dagen waren heerlijk. Dit weer, ik hou er echt van. Zie mijzelf nog wel emigreren naar een warm land. Ik word daar echt zoveel gelukkiger, energieker, bruisender en meer mijzelf van. Vriend en ik hebben er al heel veel over gefantaseerd! Wie weet, ooit!
De samenwoon plannen worden sowieso concreter. We gaan eerst nog wat dingen in zijn huis aanpakken en na de zomer trek ik bij hem in. Super spannend. Want ondanks dat ik het niets liever wil vind ik het ook eng. Je eigen plekje opgeven.
Ookal ben ik daar nu vrij weinig het is wel mijn huisje, mijn plekje, waar ik mij af en toe nog terugtrek. We gaan in zijn huis ook wel plek voor mij creeeren. Groot deel van mijn spullen gaan mee. Het is meer die diepste angst, gaan we het samen redden? En nee ik ben heel eerlijk, ik twijfel niet. Nergens aan. Het is een angst, soms nog te mooi om waar te zijn? En ik besef steeds meer dat we moeten genieten van het nu. Van elkaar. Mocht het ooit overgaan dan is dat zo. Elke gebeurtenis geeft je leven vorm en betekend iets. Maar toch lijkt het mij zwaar om dan weer opnieuw te moeten beginnen...
Net een heel mooi boek uit, simpel romannetje hoor! Maar wel inspirerend over het leven, de liefde. Belangrijkste boodschap is het trouw blijven aan jezelf, je eigen waarden en normen en persoonlijkheid. Dat je de moeite waard bent en dat je voor niets of niemand dat moet veranderen. Ook niet voor een man of liefde. Dat alle moeilijke dingen in het leven uiteindelijk kracht geven en alle vormen van (liefdes)verdriet uiteindelijk zullen slijten.
Ik lees hier ook het verdriet en strubbelingen en het lijkt lastig en onmogelijk maar het komt echt goed.
Over een jaar kijk je hier heel anders op terug!
Ik moet trouwens vaker zulke boeken lezen. Vond het heerlijk. Tijd vergeten. Onderduiken in een andere wereld. Ik was mijn leesplezier wat kwijt door het teveel lezen van hulpboeken. Dat was soms lastig doorheen te komen. Zulke romannetjes zijn veel luchtiger en losser, heerlijk!
We gaan deze week op vakantie naar de zon! Zo zin in. Lekker samen genieten, luieren, zonnen, rond toeren, ontdekken, eten/drinken! Ik kan niet wachten!!
Sorry ik voel me al dagen hyper en blij, tevreden en ook rustig, kalm omdat alles zo goed voelt! ?
Storm: ik herken heel goed jouw gevoel, die liefde, kriebels, ik vond het zo overweldigend dat het mij ook angstig en onzeker maakt. Nu af en toe nog. Juist omdat het zo fijn voelt. Alles lijkt te kloppen. Maar het helpt niets als je je daar druk om blijft maken. We hebben geen zekerheden kunnen alleen genieten van alles. Koesteren en genieten!!
Ergens voel ik mij net als Storm. Haha!
Maar dan al wat langer samen met vriend en ondanks dat we niet meer in die prille verliefdheid zitten voel ik mij nog wel zo. ?
N.a.v mijn laatste pijnpunt die ik hier besprak, hebben vriend en ik onze communicatie onder de loep genomen en veel besproken. Wat Suzy schreef klopt; we reageren en handelen veel vanuit ons eigen referentie kader. En nu ik dat inzie is er veel veranderd en dat voelt super bevrijdend!
Het is net zo'n laatste puzzelstukje die op z'n plek valt. Qua communicatie zat het goed, alleen wordt het nu nog beter.
Ik denk dat ik vooral ook besef dat we verschillend zijn in dingen en dat dat oké is. Dat we verschillend mogen zijn. Dat ik mij niet hoef aan te passen aan hem.
Dat ik nog meer voor mijn wensen mag uitkomen, niet dat daar altijd gehoor aan moet worden gegeven. Maar iig kenbaar maken. Vriend kan dat niet raden. Verder ben ik blijer met mijzelf, weer (bijna) helemaal hersteld en het gaat goed. Dat goed in je vel zitten straal je ook uit. Werkt aanstekelijk en dat zorgt ook voor nog meer fijnigheid.
Afgelopen dagen waren heerlijk. Dit weer, ik hou er echt van. Zie mijzelf nog wel emigreren naar een warm land. Ik word daar echt zoveel gelukkiger, energieker, bruisender en meer mijzelf van. Vriend en ik hebben er al heel veel over gefantaseerd! Wie weet, ooit!
De samenwoon plannen worden sowieso concreter. We gaan eerst nog wat dingen in zijn huis aanpakken en na de zomer trek ik bij hem in. Super spannend. Want ondanks dat ik het niets liever wil vind ik het ook eng. Je eigen plekje opgeven.
Ookal ben ik daar nu vrij weinig het is wel mijn huisje, mijn plekje, waar ik mij af en toe nog terugtrek. We gaan in zijn huis ook wel plek voor mij creeeren. Groot deel van mijn spullen gaan mee. Het is meer die diepste angst, gaan we het samen redden? En nee ik ben heel eerlijk, ik twijfel niet. Nergens aan. Het is een angst, soms nog te mooi om waar te zijn? En ik besef steeds meer dat we moeten genieten van het nu. Van elkaar. Mocht het ooit overgaan dan is dat zo. Elke gebeurtenis geeft je leven vorm en betekend iets. Maar toch lijkt het mij zwaar om dan weer opnieuw te moeten beginnen...
Net een heel mooi boek uit, simpel romannetje hoor! Maar wel inspirerend over het leven, de liefde. Belangrijkste boodschap is het trouw blijven aan jezelf, je eigen waarden en normen en persoonlijkheid. Dat je de moeite waard bent en dat je voor niets of niemand dat moet veranderen. Ook niet voor een man of liefde. Dat alle moeilijke dingen in het leven uiteindelijk kracht geven en alle vormen van (liefdes)verdriet uiteindelijk zullen slijten.
Ik lees hier ook het verdriet en strubbelingen en het lijkt lastig en onmogelijk maar het komt echt goed.
Over een jaar kijk je hier heel anders op terug!
Ik moet trouwens vaker zulke boeken lezen. Vond het heerlijk. Tijd vergeten. Onderduiken in een andere wereld. Ik was mijn leesplezier wat kwijt door het teveel lezen van hulpboeken. Dat was soms lastig doorheen te komen. Zulke romannetjes zijn veel luchtiger en losser, heerlijk!
We gaan deze week op vakantie naar de zon! Zo zin in. Lekker samen genieten, luieren, zonnen, rond toeren, ontdekken, eten/drinken! Ik kan niet wachten!!
Sorry ik voel me al dagen hyper en blij, tevreden en ook rustig, kalm omdat alles zo goed voelt! ?
Storm: ik herken heel goed jouw gevoel, die liefde, kriebels, ik vond het zo overweldigend dat het mij ook angstig en onzeker maakt. Nu af en toe nog. Juist omdat het zo fijn voelt. Alles lijkt te kloppen. Maar het helpt niets als je je daar druk om blijft maken. We hebben geen zekerheden kunnen alleen genieten van alles. Koesteren en genieten!!
Choose love in everything you do! ♥
dinsdag 10 mei 2016 om 23:54
Ik schreef het al eerder, maar wil het nog eens herhalen: Liefde zou niet moeizaam moeten zijn!
Dat er eens een meningsverschil is, dat je bezigheden niet met elkaar deelt en dat ieder dat voor zich doet...dat is prima.
Maar je (een groot deel van de tijd) onzeker en/of verdrietig voelen brengt weinig positiefs met zich mee.
En dat is geen oordeel naar jullie hoor, ik heb zelf ook in die situatie gezeten en weet hoe moeilijk het is als je zo graag wilt dat het werkt tussen jullie. Onzeker, verdrietig, gefrustreerd, mezelf wegcijferen... Ik vind het leven een stuk ongecompliceerder nu dat uit mijn leven is!
Afspraken maak je samen en moet je samen achter staan, als dat eenzijdig bepaald wordt gaat dat nooit werken, dan blijf er altijd 1 met een stukje onvrede zitten. En dat blijft aan je 'vreten'.
En niet dat ik niet in een ware liefde geloof, maar mijn uitgangspunt is nu wel dat dat dus niet moeizaam moet zijn. Misschien ook makkelijk gezegd omdat ik niet in die situatie zit hoor, maar door ervaringen uit het verleden weet ik ook dat ik nooit meer in zulke situaties terecht wilt komen.
Het is een stuk makkelijker om het geluk in jezelf te vinden als je emotioneel niet (meer) in die achtbaan van gevoelens zit. Of je nu in een relatie zit of niet.
Ik begrijp ook heel goed dat het nog een stukje moeilijker ligt als je nog jong(er) bent en een kinderwens hebt, maar ook daar moet je met zijn tweeën (klaar) voor zijn. Of tegenwoordig ook eigenlijk weer niet, maar meest ideaal in je beleveniswereld natuurlijk wel.
Nicci: Ondanks dat je in deze emotionele achtbaan zit geloof ik dat je met elke stap sterker wordt als ik jou zo lees. Omarm dat gevoel! Ofwel leidt die sterkte er toe dat jullie het samen gaan redden of dat het misschien het einde betekend. Maar dan is het een weloverwogen (maar verdrietige) keuze, dat is ook iets waar je naar toe moet groeien. Of het het 1 wordt of het ander...net als Storm gun ik je rust in je leven en je hoofd, want jij bent zo'n lieverd. En dat je zoveel om hem geeft, hij zou geen twijfel moeten hebben om er 100% voor te kiezen dat jullie liefde het belangrijkste is. De rest kan afspraken over gemaakt worden, met wederzijds respect.
Knuffel voor iedereen die het nodig heeft
Dat er eens een meningsverschil is, dat je bezigheden niet met elkaar deelt en dat ieder dat voor zich doet...dat is prima.
Maar je (een groot deel van de tijd) onzeker en/of verdrietig voelen brengt weinig positiefs met zich mee.
En dat is geen oordeel naar jullie hoor, ik heb zelf ook in die situatie gezeten en weet hoe moeilijk het is als je zo graag wilt dat het werkt tussen jullie. Onzeker, verdrietig, gefrustreerd, mezelf wegcijferen... Ik vind het leven een stuk ongecompliceerder nu dat uit mijn leven is!
Afspraken maak je samen en moet je samen achter staan, als dat eenzijdig bepaald wordt gaat dat nooit werken, dan blijf er altijd 1 met een stukje onvrede zitten. En dat blijft aan je 'vreten'.
En niet dat ik niet in een ware liefde geloof, maar mijn uitgangspunt is nu wel dat dat dus niet moeizaam moet zijn. Misschien ook makkelijk gezegd omdat ik niet in die situatie zit hoor, maar door ervaringen uit het verleden weet ik ook dat ik nooit meer in zulke situaties terecht wilt komen.
Het is een stuk makkelijker om het geluk in jezelf te vinden als je emotioneel niet (meer) in die achtbaan van gevoelens zit. Of je nu in een relatie zit of niet.
Ik begrijp ook heel goed dat het nog een stukje moeilijker ligt als je nog jong(er) bent en een kinderwens hebt, maar ook daar moet je met zijn tweeën (klaar) voor zijn. Of tegenwoordig ook eigenlijk weer niet, maar meest ideaal in je beleveniswereld natuurlijk wel.
Nicci: Ondanks dat je in deze emotionele achtbaan zit geloof ik dat je met elke stap sterker wordt als ik jou zo lees. Omarm dat gevoel! Ofwel leidt die sterkte er toe dat jullie het samen gaan redden of dat het misschien het einde betekend. Maar dan is het een weloverwogen (maar verdrietige) keuze, dat is ook iets waar je naar toe moet groeien. Of het het 1 wordt of het ander...net als Storm gun ik je rust in je leven en je hoofd, want jij bent zo'n lieverd. En dat je zoveel om hem geeft, hij zou geen twijfel moeten hebben om er 100% voor te kiezen dat jullie liefde het belangrijkste is. De rest kan afspraken over gemaakt worden, met wederzijds respect.
Knuffel voor iedereen die het nodig heeft
woensdag 11 mei 2016 om 00:01
quote:niccifrench schreef op 10 mei 2016 @ 23:42:
Thanks Storm, mede door jouw post heb ik vriend gebeld en gezegd dat ik zo niet verder kan met hem. Heb zijn volledige steun en acceptatie nodig. Wordt vervolgd....
Aiksje idd fijn dat we elkaar hier zo tot steun kunnen zijn.
Sterkte! In grote lijnen eens met Storm. (Heeft het zin het weer te proberen als het al vaker op dit punt is stukgelopen)
Wel zie ik hem niet als echte boeman. Imo is het niet dat hij het opgeeft of dat hij jouw niet volledig steunt of accepteerd.
Misschien zeg ik het verkeerd, maar hij handeld ook uit ZIJN referentie kader. Hij moet ook een wens opgeven omdat jij niet gelovig bent.
Suzy zei het, het mooist.
Je kunt het ook eens zijn dat jullie het oneens zijn. Punt.
En dat is het. Het werkt niet. Het past niet. Dat is helaas zo. Dat is niemands schuld. Niemand zou ooit zulke grote concessies moeten doen, hoe leuk je elkaar ook vind. Elkaar respecteren en loslaten is dan juist het beste wat je kunt doen.
Ik denk dat het nu moeilijk is om zijn situatie te zien, maar ooit lukt dat misschien. Het is geen gebrek aan liefde of steun of acceptatie vind ik. Hij zou zich denk ik teveel moeten aanpassen en dan vooral in referentie kader en wens wat hij had voor de toekomst. Geloof is zo lastig daarin.
En nogmaals mss zeg ik het verkeerd, dat spijt mij, ik lees je al weken en vond het steeds lastig om op je te reageren omdat je het imo teveel bij hem legt.
Er is denk ik geen schuld in deze. Het is gewoon zo. Hoe verdrietig dat ook is.
Sterkte!
Thanks Storm, mede door jouw post heb ik vriend gebeld en gezegd dat ik zo niet verder kan met hem. Heb zijn volledige steun en acceptatie nodig. Wordt vervolgd....
Aiksje idd fijn dat we elkaar hier zo tot steun kunnen zijn.
Sterkte! In grote lijnen eens met Storm. (Heeft het zin het weer te proberen als het al vaker op dit punt is stukgelopen)
Wel zie ik hem niet als echte boeman. Imo is het niet dat hij het opgeeft of dat hij jouw niet volledig steunt of accepteerd.
Misschien zeg ik het verkeerd, maar hij handeld ook uit ZIJN referentie kader. Hij moet ook een wens opgeven omdat jij niet gelovig bent.
Suzy zei het, het mooist.
Je kunt het ook eens zijn dat jullie het oneens zijn. Punt.
En dat is het. Het werkt niet. Het past niet. Dat is helaas zo. Dat is niemands schuld. Niemand zou ooit zulke grote concessies moeten doen, hoe leuk je elkaar ook vind. Elkaar respecteren en loslaten is dan juist het beste wat je kunt doen.
Ik denk dat het nu moeilijk is om zijn situatie te zien, maar ooit lukt dat misschien. Het is geen gebrek aan liefde of steun of acceptatie vind ik. Hij zou zich denk ik teveel moeten aanpassen en dan vooral in referentie kader en wens wat hij had voor de toekomst. Geloof is zo lastig daarin.
En nogmaals mss zeg ik het verkeerd, dat spijt mij, ik lees je al weken en vond het steeds lastig om op je te reageren omdat je het imo teveel bij hem legt.
Er is denk ik geen schuld in deze. Het is gewoon zo. Hoe verdrietig dat ook is.
Sterkte!
anoniem_265929 wijzigde dit bericht op 11-05-2016 00:09
Reden: verduidelijking
Reden: verduidelijking
% gewijzigd
Choose love in everything you do! ♥
woensdag 11 mei 2016 om 06:57
Ik bedoelde met "eens zijn dat jullie het oneens zijn. Punt." niet dat dan de relatie over is, maar dat jullie het daarover eens zijn en verder geen rol meer laat spelen, erover ophouden.
Het is natuurlijk een lachertje, Nicci, dat hij wil dat je meer gaat geloven, hahaha, wat voor geloof is dat dat je zoiets maar moet doen voor een ander, dat je denkt dat dat uberhaubt kán.
Hoe triest/nep is zo'n godsbeeld dan, het zegt meteen alles over zo'n manier van "geloven"/religie: dat het iets is dat je van een ander maar aan moet nemen en vervolgens zelf in gaat geloven, omdat je ouders, partner en anderen dat ook doen.
Dus dat doe je dan maar?!
Kan er met mijn hoofd niet bij!
Het is natuurlijk een lachertje, Nicci, dat hij wil dat je meer gaat geloven, hahaha, wat voor geloof is dat dat je zoiets maar moet doen voor een ander, dat je denkt dat dat uberhaubt kán.
Hoe triest/nep is zo'n godsbeeld dan, het zegt meteen alles over zo'n manier van "geloven"/religie: dat het iets is dat je van een ander maar aan moet nemen en vervolgens zelf in gaat geloven, omdat je ouders, partner en anderen dat ook doen.
Dus dat doe je dan maar?!
Kan er met mijn hoofd niet bij!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 11 mei 2016 om 07:26
Iedereen die een knuffel kan gebruiken: hier komt ie
Morfientje: juist fijn om ook goede berichten hier te delen!
Dit is in principe een opgewekt topic, waar weliswaar steun te vinden is bij tegenslag, maar ook vooral hopelijk fijne bemoediging in positieve richting en persoonlijke ontwikkeling(en) van iedereen!
Ook voor iedereen die er weer alleen voor staat, om te blijven zoeken naar wat welzijn, geluk en voldoening brengt in je leven, hoe anderen iets aangepakt hebben wat iets ten positieve in gang heeft gezet in de bijdrage aan eigen kracht & de kwaliteit van je leven.
Soms ook de moed om te stoppen met iets wat niet langer bijdraagt, eerder belemmering daarvoor is ( geworden).
Dat kan ook stoppen met een relatie zijn, als dat meer belemmering wordt dan bijdrage.
Aiksje: vraag je af of jij hém idd (nog) wel zo geweldig vindt of dat je eigenlijk frustratie aanziet voor "veel gevoelens hebben"/liefde voelen.
Dat hij mooier is in jouw beleving omdát hij ongrijpbaar blijft.
Zo lekker ging het die 2 jaar ook niet, en je had moeite met dat hij kinderen had, dus in hoeverre pas je je dan aan óm hem/de relatie maar te behouden?
Tav de kinderen heeft hij imo wel gelijk om eerst een sterke & bestendige relatie te willen: kinderen hechten zich aan andere partners van hun ouders evengoed, dat heeft invloed op hun leven en eigen liefdesleven later, hij wil hun een 2e "scheiding" meemaken besparen. Begrijpelijk.
De verminderde app-interesse en dat hij het claimerig van jou vindt als jij dat wél verwacht/ wilt hoeft niks te zeggen, maar kán wel veelzeggend zijn.
Dat hij zelf eerder wél veel appte en belde en nu minder zegt niet alles, ook niet dat hij je negeert oid, wel dat ook dat een manier is van meer ruimte vragen en meer afstand nemen, om eigen dingen te doen.
Op zich normaal dat na verliefde fase dat soort aandacht minder wordt, maar jij mag je best afvragen of jíj dat contact belangrijk vindt en of dat voortkomt uit eigen onzekerheid (bevestiging nodig hebt) of voortkomt uit de onzekerheid over de relatie, of voor jou een manier is om in verbinding te blijven ook als jullie niet bij elkaar zijn.
Er is daar geen "normaal" of niet normaal in, ook daar kunnen smaken verschillen en vraag je af hoé belangrijk dat voor jou is, wat jij wilt, en of dit idd de partner of relatie is zoals jij dat voor je ziet.
Het is imo zo dat degene die het minst wil of iets niet wil, tempo en timing bepaalt, tis niet anders.
Het is aan jou of je dat kunt en wilt accepteren en past bij jouw ideeen en wensen.
Als je stopt met hem willen veranderen, bedoel ik.
Als dit het tempo ís (en door hem bepaald wordt).
De enige invloed die je daarop hebt is (ervoor zorgen) dat hij je graag spreekt en contact houdt.
Dat het contact dus werkelijk fijn is en iets bijdraagt, ook voor hem (geen molensteen van "verplichting" wordt).
Allemaal sterkte iig!
Morfientje: juist fijn om ook goede berichten hier te delen!
Dit is in principe een opgewekt topic, waar weliswaar steun te vinden is bij tegenslag, maar ook vooral hopelijk fijne bemoediging in positieve richting en persoonlijke ontwikkeling(en) van iedereen!
Ook voor iedereen die er weer alleen voor staat, om te blijven zoeken naar wat welzijn, geluk en voldoening brengt in je leven, hoe anderen iets aangepakt hebben wat iets ten positieve in gang heeft gezet in de bijdrage aan eigen kracht & de kwaliteit van je leven.
Soms ook de moed om te stoppen met iets wat niet langer bijdraagt, eerder belemmering daarvoor is ( geworden).
Dat kan ook stoppen met een relatie zijn, als dat meer belemmering wordt dan bijdrage.
Aiksje: vraag je af of jij hém idd (nog) wel zo geweldig vindt of dat je eigenlijk frustratie aanziet voor "veel gevoelens hebben"/liefde voelen.
Dat hij mooier is in jouw beleving omdát hij ongrijpbaar blijft.
Zo lekker ging het die 2 jaar ook niet, en je had moeite met dat hij kinderen had, dus in hoeverre pas je je dan aan óm hem/de relatie maar te behouden?
Tav de kinderen heeft hij imo wel gelijk om eerst een sterke & bestendige relatie te willen: kinderen hechten zich aan andere partners van hun ouders evengoed, dat heeft invloed op hun leven en eigen liefdesleven later, hij wil hun een 2e "scheiding" meemaken besparen. Begrijpelijk.
De verminderde app-interesse en dat hij het claimerig van jou vindt als jij dat wél verwacht/ wilt hoeft niks te zeggen, maar kán wel veelzeggend zijn.
Dat hij zelf eerder wél veel appte en belde en nu minder zegt niet alles, ook niet dat hij je negeert oid, wel dat ook dat een manier is van meer ruimte vragen en meer afstand nemen, om eigen dingen te doen.
Op zich normaal dat na verliefde fase dat soort aandacht minder wordt, maar jij mag je best afvragen of jíj dat contact belangrijk vindt en of dat voortkomt uit eigen onzekerheid (bevestiging nodig hebt) of voortkomt uit de onzekerheid over de relatie, of voor jou een manier is om in verbinding te blijven ook als jullie niet bij elkaar zijn.
Er is daar geen "normaal" of niet normaal in, ook daar kunnen smaken verschillen en vraag je af hoé belangrijk dat voor jou is, wat jij wilt, en of dit idd de partner of relatie is zoals jij dat voor je ziet.
Het is imo zo dat degene die het minst wil of iets niet wil, tempo en timing bepaalt, tis niet anders.
Het is aan jou of je dat kunt en wilt accepteren en past bij jouw ideeen en wensen.
Als je stopt met hem willen veranderen, bedoel ik.
Als dit het tempo ís (en door hem bepaald wordt).
De enige invloed die je daarop hebt is (ervoor zorgen) dat hij je graag spreekt en contact houdt.
Dat het contact dus werkelijk fijn is en iets bijdraagt, ook voor hem (geen molensteen van "verplichting" wordt).
Allemaal sterkte iig!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 11 mei 2016 om 07:33
quote:Amy_123 schreef op 10 mei 2016 @ 23:54:
Ik schreef het al eerder, maar wil het nog eens herhalen: Liefde zou niet moeizaam moeten zijn!
Wauw wat schrijven jullie mooie en goede dingen!
Ik ben het met bovenstaande helemaal eens.
Ik ben weer helemaal ok, lang en ingewikkeld verhaal maar ik heb gisteren even iets rechtgezet met iemand.
Ik had afstandelijk gereageerd terwijl zn bedoeling alleen maar goed was. Daar voelde ik me vervelend over dus toen ik die persoon gisteren toevallig zag meteen actie ondernomen.
Ik merk bij dit geval maar ook bij andere, al dan niet gevallen echter wel iets vervelends.
Ik weet niet of ik het duidelijk kan maken wat ik bedoel. (Al bedenk ik me opeens dat ik er volgens mij al eerder wat over zei)
Ik merk bij mezelf dat qua contact met mannen, niet perse euuhh date of relationeel maar ook 'gewoon' dat er een soort vreemde angst zit bij mij
Zodra iemand, hoe onschuldig ook, dichtbij komt neig ik dicht te klappen en bang te worden.
Ik ben vooral erg bang om me kwetsbaar op te moeten stellen etc.
Ik weet dat angst puur in het ego zit en dat als je er vanaf wil je het niet moet ontwijken maar er doorheen moet.
Maar toch vind ik het raar en stom en vervelend.
Al lijkt het me handiger dat ik het niet veroordeel maar gewoon accepteer.
En toch.. ik snap gewoon zelf niet helemaal wat er nou zo eng is!
Ik wil gewoon met mensen om kunnen gaan ipv mezelf dingen ontzeggen door die stomme nutteloze angst
Ik schreef het al eerder, maar wil het nog eens herhalen: Liefde zou niet moeizaam moeten zijn!
Wauw wat schrijven jullie mooie en goede dingen!
Ik ben het met bovenstaande helemaal eens.
Ik ben weer helemaal ok, lang en ingewikkeld verhaal maar ik heb gisteren even iets rechtgezet met iemand.
Ik had afstandelijk gereageerd terwijl zn bedoeling alleen maar goed was. Daar voelde ik me vervelend over dus toen ik die persoon gisteren toevallig zag meteen actie ondernomen.
Ik merk bij dit geval maar ook bij andere, al dan niet gevallen echter wel iets vervelends.
Ik weet niet of ik het duidelijk kan maken wat ik bedoel. (Al bedenk ik me opeens dat ik er volgens mij al eerder wat over zei)
Ik merk bij mezelf dat qua contact met mannen, niet perse euuhh date of relationeel maar ook 'gewoon' dat er een soort vreemde angst zit bij mij
Zodra iemand, hoe onschuldig ook, dichtbij komt neig ik dicht te klappen en bang te worden.
Ik ben vooral erg bang om me kwetsbaar op te moeten stellen etc.
Ik weet dat angst puur in het ego zit en dat als je er vanaf wil je het niet moet ontwijken maar er doorheen moet.
Maar toch vind ik het raar en stom en vervelend.
Al lijkt het me handiger dat ik het niet veroordeel maar gewoon accepteer.
En toch.. ik snap gewoon zelf niet helemaal wat er nou zo eng is!
Ik wil gewoon met mensen om kunnen gaan ipv mezelf dingen ontzeggen door die stomme nutteloze angst
woensdag 11 mei 2016 om 08:45
quote:niccifrench schreef op 10 mei 2016 @ 23:42:
Thanks Storm, mede door jouw post heb ik vriend gebeld en gezegd dat ik zo niet verder kan met hem. Heb zijn volledige steun en acceptatie nodig. Wordt vervolgd....
Aiksje idd fijn dat we elkaar hier zo tot steun kunnen zijn.Ai, wat heftig! Ik bedoelde je niet gelijk aan te zetten tot actie, hoop dat het vanuit jezelf komt iig dat je uit eigen volle overtuiging dit hebt gezegd. Maar ben het met je eens dat je acceptatie nodig hebt hoor. Heb je wat kunnen slapen vannacht?
Thanks Storm, mede door jouw post heb ik vriend gebeld en gezegd dat ik zo niet verder kan met hem. Heb zijn volledige steun en acceptatie nodig. Wordt vervolgd....
Aiksje idd fijn dat we elkaar hier zo tot steun kunnen zijn.Ai, wat heftig! Ik bedoelde je niet gelijk aan te zetten tot actie, hoop dat het vanuit jezelf komt iig dat je uit eigen volle overtuiging dit hebt gezegd. Maar ben het met je eens dat je acceptatie nodig hebt hoor. Heb je wat kunnen slapen vannacht?
woensdag 11 mei 2016 om 08:50
Morfientje, leuk om je zo opgewekt te lezen, en spannend, samenwonen over een tijdje! Heel fijn dat de communicatie tussen jullie steeds beter gaat
Aiksje, goede vraag van suzy of het niet is dat je veel gevoelens (waaronder veel frustratie) verwart met heel graag bij hém willen zijn.
Gooi er nog een vraag in voor je: Wil je eigenlijk wel zo graag bij hem zijn, of wil je vooral dat hij bij jou wil zijn?
Amy, hoe is het met jou? Je klinkt rustig en opgewekt iig.
Zela, wat goed dat je de confrontatie bent aangegaan. Dat je nu bewust bent van die angst is een goede eerste stap.
Ga je nog naar die kineste-dinges?
Hier vannacht weer eens een nachtje alleen geslapen, gisteren avond voor mezelf, lekker filmpje gekeken met hond op de bank. Kreeg vanochtend al een lief appje dat ie me gemist had en gisteravond kreeg ik allemaal foto's doorgestuurd van afgelopen weekend met grappige beschrijvingen erbij
Ik heb nog leuk nieuws; volgende week worden mijn tuintjes aangepakt! Eindelijk kan ik dan gaan genieten van m'n tuin en eigen grasveldjes (ik heb nu een groot oerwoud dat eruit gaat en plaats maakt voor graszoden)
Kijk er erg naar uit! wel even een investering maar het is het waard als je elke dag plezier van hebt, nietwaar?
Aiksje, goede vraag van suzy of het niet is dat je veel gevoelens (waaronder veel frustratie) verwart met heel graag bij hém willen zijn.
Gooi er nog een vraag in voor je: Wil je eigenlijk wel zo graag bij hem zijn, of wil je vooral dat hij bij jou wil zijn?
Amy, hoe is het met jou? Je klinkt rustig en opgewekt iig.
Zela, wat goed dat je de confrontatie bent aangegaan. Dat je nu bewust bent van die angst is een goede eerste stap.
Ga je nog naar die kineste-dinges?
Hier vannacht weer eens een nachtje alleen geslapen, gisteren avond voor mezelf, lekker filmpje gekeken met hond op de bank. Kreeg vanochtend al een lief appje dat ie me gemist had en gisteravond kreeg ik allemaal foto's doorgestuurd van afgelopen weekend met grappige beschrijvingen erbij
Ik heb nog leuk nieuws; volgende week worden mijn tuintjes aangepakt! Eindelijk kan ik dan gaan genieten van m'n tuin en eigen grasveldjes (ik heb nu een groot oerwoud dat eruit gaat en plaats maakt voor graszoden)
Kijk er erg naar uit! wel even een investering maar het is het waard als je elke dag plezier van hebt, nietwaar?
woensdag 11 mei 2016 om 09:13
quote:Suzy65 schreef op 11 mei 2016 @ 06:57:
Ik bedoelde met "eens zijn dat jullie het oneens zijn. Punt." niet dat dan de relatie over is, maar dat jullie het daarover eens zijn en verder geen rol meer laat spelen, erover ophouden.
:
Ja dat begrijp ik. Maar als dat niet lukt doordat het door een van beide niet te accepteren valt kun je imo beter stoppen.
Wat Storm ook zegt, zij kon haar partner ook niet veranderen (goed juist) maar ook niet accepteren hoe hij was, dan zet je er dus een punt achter. Maar dat betekend niet dat het Storm haar schuld is lijkt mij. Of dat ze te weinig van haar hield.
In situatie van Nicci kan ik zelf voorstellen dat je elkaar loslaat uit liefde. Juist omdat je zo van elkaar houd. Omdat je elkaar het beste gunt.
Ik bedoelde met "eens zijn dat jullie het oneens zijn. Punt." niet dat dan de relatie over is, maar dat jullie het daarover eens zijn en verder geen rol meer laat spelen, erover ophouden.
:
Ja dat begrijp ik. Maar als dat niet lukt doordat het door een van beide niet te accepteren valt kun je imo beter stoppen.
Wat Storm ook zegt, zij kon haar partner ook niet veranderen (goed juist) maar ook niet accepteren hoe hij was, dan zet je er dus een punt achter. Maar dat betekend niet dat het Storm haar schuld is lijkt mij. Of dat ze te weinig van haar hield.
In situatie van Nicci kan ik zelf voorstellen dat je elkaar loslaat uit liefde. Juist omdat je zo van elkaar houd. Omdat je elkaar het beste gunt.
Choose love in everything you do! ♥
woensdag 11 mei 2016 om 09:17
Ik heb trouwens slecht geslapen. Al paar nachten. Steeds wakker om de paar uur en niet lekker kunnen liggen. Ergens vervelend. Aan de andere kant ben ik niet super moe overdag. Zit meer in mijn hoofd denk ik, onrust omdat ik niet goed heb geslapen en slaap wel super belangrijk voor mij is. Hopelijk op vakantie fijne bedden!
Choose love in everything you do! ♥
woensdag 11 mei 2016 om 09:29
quote:Stormkraft schreef op 11 mei 2016 @ 08:45:
[...]
Ai, wat heftig! Ik bedoelde je niet gelijk aan te zetten tot actie, hoop dat het vanuit jezelf komt iig dat je uit eigen volle overtuiging dit hebt gezegd. Maar ben het met je eens dat je acceptatie nodig hebt hoor. Heb je wat kunnen slapen vannacht?
Het zat me zelf niet lekker na zondag, en jouw post heeft me even de bevestiging gegeven dat ik dit toch moest zeggen. Heb een heel goed en rustig gesprek met hem gehad, over dit forum, wat er te leren valt in het leven. Hij heeft hier veel aan gehad. Maar zodra ik aangeef dat ik twijfel, gaat hij nog meer twijfelen. Nogmaals hij stond er niet stevig in, en dat had/ heb ik nodig om door te kunnen. Heb nog redelijk geslapen hoor, wel wat wakker af en toe, maar ben redelijk rustig.
Bedankt voor alle steun hier, tot later ga weer lesgeven, vind ik erg fijn!
[...]
Ai, wat heftig! Ik bedoelde je niet gelijk aan te zetten tot actie, hoop dat het vanuit jezelf komt iig dat je uit eigen volle overtuiging dit hebt gezegd. Maar ben het met je eens dat je acceptatie nodig hebt hoor. Heb je wat kunnen slapen vannacht?
Het zat me zelf niet lekker na zondag, en jouw post heeft me even de bevestiging gegeven dat ik dit toch moest zeggen. Heb een heel goed en rustig gesprek met hem gehad, over dit forum, wat er te leren valt in het leven. Hij heeft hier veel aan gehad. Maar zodra ik aangeef dat ik twijfel, gaat hij nog meer twijfelen. Nogmaals hij stond er niet stevig in, en dat had/ heb ik nodig om door te kunnen. Heb nog redelijk geslapen hoor, wel wat wakker af en toe, maar ben redelijk rustig.
Bedankt voor alle steun hier, tot later ga weer lesgeven, vind ik erg fijn!
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
woensdag 11 mei 2016 om 09:38
Storm: dank je! Ik had het idee dat hij er niet zo mee zou zitten maar ik voelde me gewoon niet fijn bij mijn reactie. Bovendien ontneem ik mezelf zo kansen en dat vond ik zonde.
Hij reageerde zoals ik verwachtte, heel relaxed en begripvol.
(En nu moet ik steeds appen in het Frans... soms geen zin in maar wel leerzaam )
Voorlopig even niet naar de kineste dinges .
Het heeft nu gewoon even tijd nodig het een en ander te verwerken. Zoiets is niet iets waar je wekelijks heen gaat
(Beetje zelfde idee als EMDR)
Ja idd. Al moet ik wel ff zien de dealen met die angst.
Het liefst druk ik op een knop en POEF off it goes... .
Mjah zo werkt het niet...
Hij reageerde zoals ik verwachtte, heel relaxed en begripvol.
(En nu moet ik steeds appen in het Frans... soms geen zin in maar wel leerzaam )
Voorlopig even niet naar de kineste dinges .
Het heeft nu gewoon even tijd nodig het een en ander te verwerken. Zoiets is niet iets waar je wekelijks heen gaat
(Beetje zelfde idee als EMDR)
Ja idd. Al moet ik wel ff zien de dealen met die angst.
Het liefst druk ik op een knop en POEF off it goes... .
Mjah zo werkt het niet...
woensdag 11 mei 2016 om 10:58
Goed bezig dames, Nicci heftig maar wat super goed dat je nu de kracht hebt om je hart te volgen.
En wie weet wat voor moois er op je wacht!
Tijd om verder te gaan.
Amy fijn he, die rust te hebben in je leven.
Ik had laatst nog een getrouwd stel op bezoek, ik werd er nadien verdrietig van, ze zijn aardig op elkaar uitgekeken en er hangt heel wat irritatie in de lucht om hen heen.
Hoe verdrietig ik er ook van wordt, ik zie ze liever gelukkig, hoe goed doet het mij om te beseffen dat ik dat niet heb in m'n leven. Ik heb rust en vrijheid.
Storm wat fijn van je nieuwe tuin, daar zul je zeker veel plezier van hebben!
Sorry ik volg niet iedereen ..
Ik heb heel dapper de laatste foto's van ex bekeken op fb, had daar al niet meer gekeken sinds afgelopen zomer. Uit zelfbescherming.
Nu heb ik dus hem gezien in z'n nieuwe leven, met z'n nieuwe liefde, het doet wel heel wat hoor.
Heel verwarrend en vreemd vind ik het.
Iemand die je zo goed dacht te kennen, en nu ken ik hem niet meer.
Herken hem ook niet. Met wie was ik dan samen al die jaren?
Maar gelukkig doet het er niet meer toe.
Ik ben blij dat ik het bekeken heb. Het was even een soort test. Want natuurlijk ben ik wel nieuwsgierig. Maar ik durfde/wilde nooit er naar kijken, uit angst voor de pijn die ik zou gaan voelen.
Nu voelde ik dat ik klaar was om die angst te overwinnen. En dat ik de pijn die het zou kunnen geven aan zou kunnen. En dat bleek zo te zijn.
Een nieuw level! Het geeft gelijk nieuwe energie. Net als dit heerlijke weer
En wie weet wat voor moois er op je wacht!
Tijd om verder te gaan.
Amy fijn he, die rust te hebben in je leven.
Ik had laatst nog een getrouwd stel op bezoek, ik werd er nadien verdrietig van, ze zijn aardig op elkaar uitgekeken en er hangt heel wat irritatie in de lucht om hen heen.
Hoe verdrietig ik er ook van wordt, ik zie ze liever gelukkig, hoe goed doet het mij om te beseffen dat ik dat niet heb in m'n leven. Ik heb rust en vrijheid.
Storm wat fijn van je nieuwe tuin, daar zul je zeker veel plezier van hebben!
Sorry ik volg niet iedereen ..
Ik heb heel dapper de laatste foto's van ex bekeken op fb, had daar al niet meer gekeken sinds afgelopen zomer. Uit zelfbescherming.
Nu heb ik dus hem gezien in z'n nieuwe leven, met z'n nieuwe liefde, het doet wel heel wat hoor.
Heel verwarrend en vreemd vind ik het.
Iemand die je zo goed dacht te kennen, en nu ken ik hem niet meer.
Herken hem ook niet. Met wie was ik dan samen al die jaren?
Maar gelukkig doet het er niet meer toe.
Ik ben blij dat ik het bekeken heb. Het was even een soort test. Want natuurlijk ben ik wel nieuwsgierig. Maar ik durfde/wilde nooit er naar kijken, uit angst voor de pijn die ik zou gaan voelen.
Nu voelde ik dat ik klaar was om die angst te overwinnen. En dat ik de pijn die het zou kunnen geven aan zou kunnen. En dat bleek zo te zijn.
Een nieuw level! Het geeft gelijk nieuwe energie. Net als dit heerlijke weer
"When it rains, look for rainbows. When it's dark, look for stars.."
woensdag 11 mei 2016 om 11:06
Storm: Het gaat prima met mij. Inderdaad voel ik me rustig en opgewekt, ik heb innerlijke rust gevonden
Alleen betekend niet perse eenzaamheid meer, maar vooral vrijheid. Vrijheid in wat ik doe en denk, zonder me te hoeven bekommeren wat anderen daar wel van zullen vinden. Dit ben ik, take it or leave it
En natuurlijk heb ik nog heel veel verbeterpunten, maar ik zie dat niet meer als een obstakel maar als een spannende weg die ik kan afleggen.
En dipjes komen zeker ook voor, maar die er gewoon laten zijn en weten dat het toch ook weer over gaat maakt het allemaal niet zo dramatisch.
Het helpt natuurlijk extra dat het voorjaar is en prachtig weer op het moment. Dan ben ik weer zo blij met mijn eigen paradijsje hier! Ik moet ook echt wat zaken aanpakken nu om niet dezelfde problemen te krijgen als afgelopen winter, maar die ellende vergeet je zo makkelijk als het zonnetje schijnt, de vogels vrolijk fluiten en alles weer groen wordt.
Fijn dat je tuin aangepakt gaat worden, straks dus heerlijk genieten in je eigen tuin! Dat die zaken aangepakt worden en naar je zin zijn geeft ook rust en een tevreden gevoel.
Nu ga ik wat vitamine D opdoen en wat in de tuin rommelen hier, later reageer ik meer inhoudelijk op jullie berichtjes.
Stralende dag vandaag iedereen
Alleen betekend niet perse eenzaamheid meer, maar vooral vrijheid. Vrijheid in wat ik doe en denk, zonder me te hoeven bekommeren wat anderen daar wel van zullen vinden. Dit ben ik, take it or leave it
En natuurlijk heb ik nog heel veel verbeterpunten, maar ik zie dat niet meer als een obstakel maar als een spannende weg die ik kan afleggen.
En dipjes komen zeker ook voor, maar die er gewoon laten zijn en weten dat het toch ook weer over gaat maakt het allemaal niet zo dramatisch.
Het helpt natuurlijk extra dat het voorjaar is en prachtig weer op het moment. Dan ben ik weer zo blij met mijn eigen paradijsje hier! Ik moet ook echt wat zaken aanpakken nu om niet dezelfde problemen te krijgen als afgelopen winter, maar die ellende vergeet je zo makkelijk als het zonnetje schijnt, de vogels vrolijk fluiten en alles weer groen wordt.
Fijn dat je tuin aangepakt gaat worden, straks dus heerlijk genieten in je eigen tuin! Dat die zaken aangepakt worden en naar je zin zijn geeft ook rust en een tevreden gevoel.
Nu ga ik wat vitamine D opdoen en wat in de tuin rommelen hier, later reageer ik meer inhoudelijk op jullie berichtjes.
Stralende dag vandaag iedereen
woensdag 11 mei 2016 om 12:40
quote:[message=22749303,noline]Suzy65 schreef op 11 mei 2016 @
Aiksje: vraag je af of jij hém idd (nog) wel zo geweldig vindt of dat je eigenlijk frustratie aanziet voor "veel gevoelens hebben"/liefde voelen.
Dat hij mooier is in jouw beleving omdát hij ongrijpbaar blijft.
Zo lekker ging het die 2 jaar ook niet, en je had moeite met dat hij kinderen had, dus in hoeverre pas je je dan aan óm hem/de relatie maar te behouden?
Tav de kinderen heeft hij imo wel gelijk om eerst een sterke & bestendige relatie te willen: kinderen hechten zich aan andere partners van hun ouders evengoed, dat heeft invloed op hun leven en eigen liefdesleven later, hij wil hun een 2e "scheiding" meemaken besparen. Begrijpelijk.
De verminderde app-interesse en dat hij het claimerig van jou vindt als jij dat wél verwacht/ wilt hoeft niks te zeggen, maar kán wel veelzeggend zijn.
Dat hij zelf eerder wél veel appte en belde en nu minder zegt niet alles, ook niet dat hij je negeert oid, wel dat ook dat een manier is van meer ruimte vragen en meer afstand nemen, om eigen dingen te doen.
Op zich normaal dat na verliefde fase dat soort aandacht minder wordt, maar jij mag je best afvragen of jíj dat contact belangrijk vindt en of dat voortkomt uit eigen onzekerheid (bevestiging nodig hebt) of voortkomt uit de onzekerheid over de relatie, of voor jou een manier is om in verbinding te blijven ook als jullie niet bij elkaar zijn.
Er is daar geen "normaal" of niet normaal in, ook daar kunnen smaken verschillen en vraag je af hoé belangrijk dat voor jou is, wat jij wilt, en of dit idd de partner of relatie is zoals jij dat voor je ziet.
Het is imo zo dat degene die het minst wil of iets niet wil, tempo en timing bepaalt, tis niet anders.
Het is aan jou of je dat kunt en wilt accepteren en past bij jouw ideeen en wensen.
Als je stopt met hem willen veranderen, bedoel ik.
Als dit het tempo ís (en door hem bepaald wordt).
De enige invloed die je daarop hebt is (ervoor zorgen) dat hij je graag spreekt en contact houdt.
Dat het contact dus werkelijk fijn is en iets bijdraagt, ook voor hem (geen molensteen van "verplichting" wordt).
@suzy: nee ik ben echt gek op deze man. Ik heb tijdens de breuk ook goed nagedacht en het is niet zo dat ik frustratie verward met gevoelens. Ik weet wat ik voel als we samen zijn en dat zijn duidelijk andere gevoelens als frustratie. Ik ben voor hem gevallen door zijn karakter. Hoe hij was en hoe hij met me om ging. En dat zie ik gewoon minder terug. Dat hij voorlopig zijn kinderen er buiten wilt houden kan ik ergens ook wel begrijpen, dat geef ik ook aan in mn postst maar ja vraag me toch af hoe lang hij zoiets dan wilt gaan doen. Op een gegeven moment zul je die stap moeten zetten. En ja dat is zeker niet nu al.
Wat betreft het app contact en kan ik wel duidelijk in zijn. Het komt zeker voort uit onzekerheid. Iets van hem horen staat bij min gelijk aan "zie je hij denkt aan me en wil mij graag spreken". Ergens weet ik dat dit onzin is natuurlijk om zo te denken. Hij denkt heus ook wel aan me zonder berichten maar dat kan ik vaak niet relativeren. Persoonlijk zou ik dan ook het fijner vinden om iets meer contact te hebben dan toen we het weer probeerde. Het hoeft niet de hele dag door maar gewoon smorgens en in zn pauze even wat...en dan in de avond even bellen of een paar berichtjes is toch niet teveel gevraagd? Eerder belde hij iedere pauze...het contrast met hoe het was vind ik gewoon ontzettend groot. En ik merk dat ik dat lastig vind.
Hoe zorg je er voor dat iemand je graag blijft spreken? Ik neem nu gewoo weer afstand omdat ik wil dat het allemaal niet te claimerig word maar ja...lastig..
@storm: ja ik wil heeeel graag bij hem zijn...meer dan ooit. Ik wil niets liever dan lekker bouwen aan die toekomst. De gedachten dat hij graag bij mij moet willen zijn gaat niet door me heen. (Athans zoals je het beschreef).
Ik heb destijds fouten gemaakt ook richting zijn kinderen maar ik wil het echt goed maken. Heb er spijt van hoe het gegaan is. Maar ja zoals susy beschrijft...het gaat dan wel op zijn tijd en manier. En ik moet bedenken of ik dat kan en wil.
Ik ga hem maar weer wat ruimte geven...en mezelf ook. Ik kan die gedachten van mij vaak maar moeizaam uitschakkelen. Als ik iets in me kop heb dan wil ik het ook graag zo...mja soms...tijd en rust?
@nicci: wauw die zag ik niet aankomen! Lastig...sta je er wel achter?
@alle andere: positieve verhalen zijn meeeer dan welkom! Ik merk juist dat ik daardoor moed krijg en ga denken van het komt links om of rechts om wel goed. Want jullie zijn hier op jullie manier stuk voor stuk doorheen gegaan...en hebben ook het geluk weer gevonden of het gaat alleen super. Blijf dus aub schrijven en geef ons die positieve energie!
Aiksje: vraag je af of jij hém idd (nog) wel zo geweldig vindt of dat je eigenlijk frustratie aanziet voor "veel gevoelens hebben"/liefde voelen.
Dat hij mooier is in jouw beleving omdát hij ongrijpbaar blijft.
Zo lekker ging het die 2 jaar ook niet, en je had moeite met dat hij kinderen had, dus in hoeverre pas je je dan aan óm hem/de relatie maar te behouden?
Tav de kinderen heeft hij imo wel gelijk om eerst een sterke & bestendige relatie te willen: kinderen hechten zich aan andere partners van hun ouders evengoed, dat heeft invloed op hun leven en eigen liefdesleven later, hij wil hun een 2e "scheiding" meemaken besparen. Begrijpelijk.
De verminderde app-interesse en dat hij het claimerig van jou vindt als jij dat wél verwacht/ wilt hoeft niks te zeggen, maar kán wel veelzeggend zijn.
Dat hij zelf eerder wél veel appte en belde en nu minder zegt niet alles, ook niet dat hij je negeert oid, wel dat ook dat een manier is van meer ruimte vragen en meer afstand nemen, om eigen dingen te doen.
Op zich normaal dat na verliefde fase dat soort aandacht minder wordt, maar jij mag je best afvragen of jíj dat contact belangrijk vindt en of dat voortkomt uit eigen onzekerheid (bevestiging nodig hebt) of voortkomt uit de onzekerheid over de relatie, of voor jou een manier is om in verbinding te blijven ook als jullie niet bij elkaar zijn.
Er is daar geen "normaal" of niet normaal in, ook daar kunnen smaken verschillen en vraag je af hoé belangrijk dat voor jou is, wat jij wilt, en of dit idd de partner of relatie is zoals jij dat voor je ziet.
Het is imo zo dat degene die het minst wil of iets niet wil, tempo en timing bepaalt, tis niet anders.
Het is aan jou of je dat kunt en wilt accepteren en past bij jouw ideeen en wensen.
Als je stopt met hem willen veranderen, bedoel ik.
Als dit het tempo ís (en door hem bepaald wordt).
De enige invloed die je daarop hebt is (ervoor zorgen) dat hij je graag spreekt en contact houdt.
Dat het contact dus werkelijk fijn is en iets bijdraagt, ook voor hem (geen molensteen van "verplichting" wordt).
@suzy: nee ik ben echt gek op deze man. Ik heb tijdens de breuk ook goed nagedacht en het is niet zo dat ik frustratie verward met gevoelens. Ik weet wat ik voel als we samen zijn en dat zijn duidelijk andere gevoelens als frustratie. Ik ben voor hem gevallen door zijn karakter. Hoe hij was en hoe hij met me om ging. En dat zie ik gewoon minder terug. Dat hij voorlopig zijn kinderen er buiten wilt houden kan ik ergens ook wel begrijpen, dat geef ik ook aan in mn postst maar ja vraag me toch af hoe lang hij zoiets dan wilt gaan doen. Op een gegeven moment zul je die stap moeten zetten. En ja dat is zeker niet nu al.
Wat betreft het app contact en kan ik wel duidelijk in zijn. Het komt zeker voort uit onzekerheid. Iets van hem horen staat bij min gelijk aan "zie je hij denkt aan me en wil mij graag spreken". Ergens weet ik dat dit onzin is natuurlijk om zo te denken. Hij denkt heus ook wel aan me zonder berichten maar dat kan ik vaak niet relativeren. Persoonlijk zou ik dan ook het fijner vinden om iets meer contact te hebben dan toen we het weer probeerde. Het hoeft niet de hele dag door maar gewoon smorgens en in zn pauze even wat...en dan in de avond even bellen of een paar berichtjes is toch niet teveel gevraagd? Eerder belde hij iedere pauze...het contrast met hoe het was vind ik gewoon ontzettend groot. En ik merk dat ik dat lastig vind.
Hoe zorg je er voor dat iemand je graag blijft spreken? Ik neem nu gewoo weer afstand omdat ik wil dat het allemaal niet te claimerig word maar ja...lastig..
@storm: ja ik wil heeeel graag bij hem zijn...meer dan ooit. Ik wil niets liever dan lekker bouwen aan die toekomst. De gedachten dat hij graag bij mij moet willen zijn gaat niet door me heen. (Athans zoals je het beschreef).
Ik heb destijds fouten gemaakt ook richting zijn kinderen maar ik wil het echt goed maken. Heb er spijt van hoe het gegaan is. Maar ja zoals susy beschrijft...het gaat dan wel op zijn tijd en manier. En ik moet bedenken of ik dat kan en wil.
Ik ga hem maar weer wat ruimte geven...en mezelf ook. Ik kan die gedachten van mij vaak maar moeizaam uitschakkelen. Als ik iets in me kop heb dan wil ik het ook graag zo...mja soms...tijd en rust?
@nicci: wauw die zag ik niet aankomen! Lastig...sta je er wel achter?
@alle andere: positieve verhalen zijn meeeer dan welkom! Ik merk juist dat ik daardoor moed krijg en ga denken van het komt links om of rechts om wel goed. Want jullie zijn hier op jullie manier stuk voor stuk doorheen gegaan...en hebben ook het geluk weer gevonden of het gaat alleen super. Blijf dus aub schrijven en geef ons die positieve energie!
woensdag 11 mei 2016 om 13:06
Oke dosis positiviteit dan maar;
Lief komt vrijdagavond weer voor het weekend samen, maandag hebben we ook weer vrij (wat heerlijk eigenlijk, als je allebei een kantoorbaan hebt!)
Ik kreeg net allemaal lieve berichtjes met waarschuwingen dat ik maar even goed moest bijslapen omdat het een vermoeiend weekendje gaat worden voor me
Het is echt heel erg, eigenlijk wou ik t niet schrijven maar we bespringen elkaar telkens als er maar 1 kus of knuffel wordt gegeven en moeten ons dus ook inhouden als we niet thuis zijn.... Hebben afgesproken niet in het openbaar teveel te zoenen omdat dat nogal euhm gênant kan zijn voor andere mensen... Ja echt vuurwerk en my god ik had geen idee dat dit nog zo kon na je 30e... Ik voel me echt weer 16 en de hele dag zo geil als een pakje boter
Steeds minder reserves en steeds meer genieten, o wat is dit leuk!
Wel opletten dat m'n werk er niet onder lijdt, ben nogal euhm afgeleid zeg maar. Gelukkig kan ik idd even goed bijslapen nog 2 nachten
Lief komt vrijdagavond weer voor het weekend samen, maandag hebben we ook weer vrij (wat heerlijk eigenlijk, als je allebei een kantoorbaan hebt!)
Ik kreeg net allemaal lieve berichtjes met waarschuwingen dat ik maar even goed moest bijslapen omdat het een vermoeiend weekendje gaat worden voor me
Het is echt heel erg, eigenlijk wou ik t niet schrijven maar we bespringen elkaar telkens als er maar 1 kus of knuffel wordt gegeven en moeten ons dus ook inhouden als we niet thuis zijn.... Hebben afgesproken niet in het openbaar teveel te zoenen omdat dat nogal euhm gênant kan zijn voor andere mensen... Ja echt vuurwerk en my god ik had geen idee dat dit nog zo kon na je 30e... Ik voel me echt weer 16 en de hele dag zo geil als een pakje boter
Steeds minder reserves en steeds meer genieten, o wat is dit leuk!
Wel opletten dat m'n werk er niet onder lijdt, ben nogal euhm afgeleid zeg maar. Gelukkig kan ik idd even goed bijslapen nog 2 nachten
woensdag 11 mei 2016 om 13:23
Zoveel contact door de dag heen is misschien ook wel wat veel verwacht. Werkelijk, 's morgens en s'avonds, en dan in de pauze ook een berichtje verwachten?
Dat dat in de eerste zwaar verliefde fase gebeurd kan ik begrijpen, maar iets minder is wat later toch ook heel normaal. In mijn ogen in ieder geval. Met exvriend vond ik het in het begin wel leuk die aandacht, maar hij bleef het doen. Berichtjes als ik aan het werk was, en zodra ik de deur uitstapte van mijn werk hing hij al aan de telefoon. Dat ging mij benauwen, alsof ik geen stap meer kon doen zonder te vertellen wat ik deed, voelde en dacht. Een mens heeft ook wel wat ruimte nodig, in ieder geval ik wel. Het verstikte mij juist dat hij, ook na de eerste verliefdheid, blijkbaar de hele dag enkel aan mij dacht. Dat ik dat onprettig vond kon hij echt niet begrijpen, en werd er enkel nog meer volhardend in.
Hoeveel ik op dat moment nog van hem hield, ging mij dat toch wel irriteren.
Koester juist de spontane momenten. Die zijn in mijn ogen zoveel meer waard. Dat er momenten zijn dat een partner niet aan je denkt zegt toch niets over hoeveel hij van je houdt.
Een goede gedachte, hem wat ruimte geven maar zeker jezelf en je eigen gedachtes ruimte geven!
Je moet die ruimte niet als iets negatiefs zien dan helpt het niet, maar juist positief. Vanuit die ruimte kun je rust in jezelf vinden en misschien antwoorden of dit de relatie is waar je mee verder wilt en/of in welke vorm.
Dat dat in de eerste zwaar verliefde fase gebeurd kan ik begrijpen, maar iets minder is wat later toch ook heel normaal. In mijn ogen in ieder geval. Met exvriend vond ik het in het begin wel leuk die aandacht, maar hij bleef het doen. Berichtjes als ik aan het werk was, en zodra ik de deur uitstapte van mijn werk hing hij al aan de telefoon. Dat ging mij benauwen, alsof ik geen stap meer kon doen zonder te vertellen wat ik deed, voelde en dacht. Een mens heeft ook wel wat ruimte nodig, in ieder geval ik wel. Het verstikte mij juist dat hij, ook na de eerste verliefdheid, blijkbaar de hele dag enkel aan mij dacht. Dat ik dat onprettig vond kon hij echt niet begrijpen, en werd er enkel nog meer volhardend in.
Hoeveel ik op dat moment nog van hem hield, ging mij dat toch wel irriteren.
Koester juist de spontane momenten. Die zijn in mijn ogen zoveel meer waard. Dat er momenten zijn dat een partner niet aan je denkt zegt toch niets over hoeveel hij van je houdt.
Een goede gedachte, hem wat ruimte geven maar zeker jezelf en je eigen gedachtes ruimte geven!
Je moet die ruimte niet als iets negatiefs zien dan helpt het niet, maar juist positief. Vanuit die ruimte kun je rust in jezelf vinden en misschien antwoorden of dit de relatie is waar je mee verder wilt en/of in welke vorm.
