Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 om 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 4 april 2016 om 20:02
Bedankt voor alle reacties
Hmm, misschien heb ik het topic dan toch verkeerd begrepen. Ik wil eigenlijk leren om afhankelijk te worden van iedereen en echt gelukkig te kunnen zijn met mezelf. Ik wil mensen niet nodig hebben voor de goede of slechte momenten, ik wil het zelf kunnen.
Mijn verwachtingen van anderen zijn niet realistisch, dus is het beter om gewoon geen verwachtingen te hebben, zodat ik niet teleurgesteld kan worden. Ik wil leren om het leven zelf en helemaal alleen aan te kunnen.
Suzy, ik woon al bijna 7 jaar op mezelf, dus je zou verwachten dat ik dan toch wel volwassen zou moeten zijn. En het hoeft natuurlijk niet alleen, maar mijn vriend heeft echt geen zin om elke keer dingen aan te horen, dus we praten weinig over problemen of dingen waar ik mee zit. En vriendinnen spreek ik maar weinig, helaas.
Amy, dus jij spreekt je dochter echt dagelijks? Ik kan me daar echt helemaal niets bij voorstellen. Ik ging op mijn 17e uit huis en ik denk dat ik mijn moeder zo eens in de 14 dagen bel en dan gaat het over koetjes en kalfjes en hangen we weer op. Je klinkt wel echt als een supermoeder!
Zandvogel, dat van die vriendinnen klinkt heel fijn, joh! Ik ben daar wel jaloers op eigenlijk. Ik heb dat niet zo met mijn vriendinnen. Klinkt wel heel fijn en gezellig
Hmm, misschien heb ik het topic dan toch verkeerd begrepen. Ik wil eigenlijk leren om afhankelijk te worden van iedereen en echt gelukkig te kunnen zijn met mezelf. Ik wil mensen niet nodig hebben voor de goede of slechte momenten, ik wil het zelf kunnen.
Mijn verwachtingen van anderen zijn niet realistisch, dus is het beter om gewoon geen verwachtingen te hebben, zodat ik niet teleurgesteld kan worden. Ik wil leren om het leven zelf en helemaal alleen aan te kunnen.
Suzy, ik woon al bijna 7 jaar op mezelf, dus je zou verwachten dat ik dan toch wel volwassen zou moeten zijn. En het hoeft natuurlijk niet alleen, maar mijn vriend heeft echt geen zin om elke keer dingen aan te horen, dus we praten weinig over problemen of dingen waar ik mee zit. En vriendinnen spreek ik maar weinig, helaas.
Amy, dus jij spreekt je dochter echt dagelijks? Ik kan me daar echt helemaal niets bij voorstellen. Ik ging op mijn 17e uit huis en ik denk dat ik mijn moeder zo eens in de 14 dagen bel en dan gaat het over koetjes en kalfjes en hangen we weer op. Je klinkt wel echt als een supermoeder!
Zandvogel, dat van die vriendinnen klinkt heel fijn, joh! Ik ben daar wel jaloers op eigenlijk. Ik heb dat niet zo met mijn vriendinnen. Klinkt wel heel fijn en gezellig
maandag 4 april 2016 om 20:40
@suzy ben je met een groep op vakantie of alleen?
Hier een goede dag gehad. Na het eindeloze gehang van gister, vandaag om 7.15 alweer in de auto..hele dag gewerkt tot 19.00 maar het was leuk, dus hij vloog voorbij...
Herkennen jullie dat je als je bezig bent het allemaal wel gaat, maar zodra ik langer alleen ben komen de negatieve gedachtes..
Hier een goede dag gehad. Na het eindeloze gehang van gister, vandaag om 7.15 alweer in de auto..hele dag gewerkt tot 19.00 maar het was leuk, dus hij vloog voorbij...
Herkennen jullie dat je als je bezig bent het allemaal wel gaat, maar zodra ik langer alleen ben komen de negatieve gedachtes..
maandag 4 april 2016 om 21:38
Rosanne: Het is ook een goed streven om ook in je eentje je goed in je vel te voelen, niet de goed- of afkeuring nodig hebben van anderen maar je eigen beslissingen nemen.
Maar dat neemt niet weg dat het ook fijn is om mensen rond je te hebben waar je ook een beetje mee kan 'sparren' zo nu en dan. Het hoeft niet het 1 of het ander te zijn, het kan prima beide!
Ik heb 7,5 week geleden mijn enkel gebroken, operatie gehad en mocht dat been niet belasten al die tijd. Dus met krukken behelpen, niet autorijden en dus ook niet werken.
Al vind ik het ook fijn om alleentijd te hebben, de afgelopen weken was het soms wel een beetje teveel van het goede.
En inderdaad wat Sweety ook zegt dan komen er heus ook negatieve gedachtes. Maar ik probeer daar realistisch naar te kijken, die gevoelens mogen er zijn maar ik wil er niet in blijven hangen.
Het helpt om te zeggen dat het nu inderdaad even een saaie, vervelende tijd is. Maar gelijk probeer ik te bedenken wat ik in de toekomst kan veranderen om teveel van die alleentijd te gaan opvullen.
Dat geeft dan een positieve draai aan het negatieve gevoel.
Ik spreek/app inderdaad dagelijks met mijn dochter. Snaps van waar ze mee bezig is of als ze wat leuks ziet, en we spreken gewoon over alle dagelijkse dingen. Uiteindelijk moet ze natuurlijk zelf haar beslissingen nemen, ik kan alleen mijn zienswijze geven maar die dring ik niet op als de waarheid.
Ze heeft daar behoefte aan en we zijn altijd heel close met elkaar (geweest). Ze heeft ook een wat moeilijke tijd gehad en ik ben blij dat ze weet dat ze altijd met alles bij me terecht kan.
Ik geniet van het contact, maar het is ook prima als dat wat minder zou worden als ze een vriend bv zou krijgen (net als mijn zoon) Als ik maar weet dat het goed met haar/hun gaat. Net wat de behoefte is.
Geen supermoeder hoor, ik heb ook zo mijn fouten
Maar dat neemt niet weg dat het ook fijn is om mensen rond je te hebben waar je ook een beetje mee kan 'sparren' zo nu en dan. Het hoeft niet het 1 of het ander te zijn, het kan prima beide!
Ik heb 7,5 week geleden mijn enkel gebroken, operatie gehad en mocht dat been niet belasten al die tijd. Dus met krukken behelpen, niet autorijden en dus ook niet werken.
Al vind ik het ook fijn om alleentijd te hebben, de afgelopen weken was het soms wel een beetje teveel van het goede.
En inderdaad wat Sweety ook zegt dan komen er heus ook negatieve gedachtes. Maar ik probeer daar realistisch naar te kijken, die gevoelens mogen er zijn maar ik wil er niet in blijven hangen.
Het helpt om te zeggen dat het nu inderdaad even een saaie, vervelende tijd is. Maar gelijk probeer ik te bedenken wat ik in de toekomst kan veranderen om teveel van die alleentijd te gaan opvullen.
Dat geeft dan een positieve draai aan het negatieve gevoel.
Ik spreek/app inderdaad dagelijks met mijn dochter. Snaps van waar ze mee bezig is of als ze wat leuks ziet, en we spreken gewoon over alle dagelijkse dingen. Uiteindelijk moet ze natuurlijk zelf haar beslissingen nemen, ik kan alleen mijn zienswijze geven maar die dring ik niet op als de waarheid.
Ze heeft daar behoefte aan en we zijn altijd heel close met elkaar (geweest). Ze heeft ook een wat moeilijke tijd gehad en ik ben blij dat ze weet dat ze altijd met alles bij me terecht kan.
Ik geniet van het contact, maar het is ook prima als dat wat minder zou worden als ze een vriend bv zou krijgen (net als mijn zoon) Als ik maar weet dat het goed met haar/hun gaat. Net wat de behoefte is.
Geen supermoeder hoor, ik heb ook zo mijn fouten
maandag 4 april 2016 om 22:30
Typefout, ik bedoel natuurlijk onafhankelijk!
Amy, ja ik snap wat je bedoelt, maar niet iedereen heeft zin/tijd in dat gespar. En dan word ik daar verdrietig van, ga ik twijfelen aan mezelf. 'Zie je wel, niemand vindt mij leuk, ik ben ook gewoon niet leuk. Zelfs mijn moeder en vriend hebben amper tijd voor me'
Dus ik wil dat leren loslaten en mezelf kunnen redden. Gelukkig worden met mezelf. Zelf beslissingen kunnen maken, mezelf kunnen vermaken en mezelf oppeppen als het tegen zit. Uitgaan van mezelf en andere mensen slechts als leuke toevoeging zien wanneer ze er wel zijn, in plaats van hopen op tijd/aandacht/bevestiging. Want dat maakt me te kwetsbaar en afhankelijk is gebleken.
En echt je klinkt als een supermoeder. Dus voor jou vanzelfsprekend, maar ik vind het mooi en heel erg lief! Mijn moeder is wel lief, maar zou dat nooit voor me doen hoor. Ik heb een depressie gehad (herstellende) en een angstoornis en dat heeft best veel met me gedaan, maar ze is nooit langs gekomen.
En wat rot van de operatie! Fijn dus dat het nu weer beter gaat en dat je er hopelijk weer op uit kunt!
Amy, ja ik snap wat je bedoelt, maar niet iedereen heeft zin/tijd in dat gespar. En dan word ik daar verdrietig van, ga ik twijfelen aan mezelf. 'Zie je wel, niemand vindt mij leuk, ik ben ook gewoon niet leuk. Zelfs mijn moeder en vriend hebben amper tijd voor me'
Dus ik wil dat leren loslaten en mezelf kunnen redden. Gelukkig worden met mezelf. Zelf beslissingen kunnen maken, mezelf kunnen vermaken en mezelf oppeppen als het tegen zit. Uitgaan van mezelf en andere mensen slechts als leuke toevoeging zien wanneer ze er wel zijn, in plaats van hopen op tijd/aandacht/bevestiging. Want dat maakt me te kwetsbaar en afhankelijk is gebleken.
En echt je klinkt als een supermoeder. Dus voor jou vanzelfsprekend, maar ik vind het mooi en heel erg lief! Mijn moeder is wel lief, maar zou dat nooit voor me doen hoor. Ik heb een depressie gehad (herstellende) en een angstoornis en dat heeft best veel met me gedaan, maar ze is nooit langs gekomen.
En wat rot van de operatie! Fijn dus dat het nu weer beter gaat en dat je er hopelijk weer op uit kunt!
maandag 4 april 2016 om 22:40
Het regent hier nu ook!!
Nou zit ik toch liever hier met regen dan thuis, daar niet van..
En gelukkig had ik de helderheid van geest om eea overdekt te leggen aan kussens enzo, toen we vanmiddag op pad gingen!
En ook al eea gewassen en buiten gedroogd aan kleding die niet in de droger kan, dus mooi op tijd gedaan en daar ben ik nu erg blij over.
Sweety: we waren met zijn 4en en nu alleen dochter en ik nog met zijn 2tjes.
Komende dagen wordt het geloof ik wisselvallig, vandaag nog wat gesluierde zon gehad, dus voor het kleurtje maakt het niets uit.
Als het droog is ondernemen we toch wel eea, maar de uitzichten zijn met blauwe lucht en zee net ff mooier, vind ik.
We zien het wel. Ik lees later weer bij!
Nou zit ik toch liever hier met regen dan thuis, daar niet van..
En gelukkig had ik de helderheid van geest om eea overdekt te leggen aan kussens enzo, toen we vanmiddag op pad gingen!
En ook al eea gewassen en buiten gedroogd aan kleding die niet in de droger kan, dus mooi op tijd gedaan en daar ben ik nu erg blij over.
Sweety: we waren met zijn 4en en nu alleen dochter en ik nog met zijn 2tjes.
Komende dagen wordt het geloof ik wisselvallig, vandaag nog wat gesluierde zon gehad, dus voor het kleurtje maakt het niets uit.
Als het droog is ondernemen we toch wel eea, maar de uitzichten zijn met blauwe lucht en zee net ff mooier, vind ik.
We zien het wel. Ik lees later weer bij!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 4 april 2016 om 23:22
Rosanne, ik denk dat het dan tijd wordt om je horizon te verruimen. Nieuwe vrienden maken, waar je wel mee kunt sparren en ff lekker kunt relativeren ook af en toe.
Dat hoeft dus niet over problemen te gaan oid, masr wel over allerlei dingen des levens kunt hebben.
Lijkt me trouwens wel erg als je denkt dat je je vriend lastigvalt als je ergens over zou willen praten/ sparren.
Dat is imo toch wel belangrijk om enige inhoud aan het contact te hebben en dus niet alleen over de dagelijkse dingen.
Dat is 2 vd dingen waarom ik zo graag met dochter en haar vriend en soms andere vrienden (van hun) op vakantie ga: we lullen wat af over allerlei dingen, het leven, toekomst, relaties, de wereld en wat we meemaken, keuzes enz.
Toch spreken we elkaar door het jaar heen niet heel veel, zij zijn ook druk met studies en werk en sociale leven, sport enzo.
Ik denk dat je verwachtingen over de frequentie en erop rekenen ook overboord kan gooien en toch de kwaliteit van het contact ( als het er dan wel is) kunt bewaren.
Dus over meer mensen verspreiden, ook als je een relatie hebt!
Er is meer in het leven en meer mensen dus ook, ik denk dat het nooit goed is om vriendinnen en wat je verder zelf kunt doen/ ondernemen te verminderen, om dan op 1 partner en een zeer beperkte kleine kring te rekenen en daarin teleurgesteld te voelen.
Dat hoeft dus niet over problemen te gaan oid, masr wel over allerlei dingen des levens kunt hebben.
Lijkt me trouwens wel erg als je denkt dat je je vriend lastigvalt als je ergens over zou willen praten/ sparren.
Dat is imo toch wel belangrijk om enige inhoud aan het contact te hebben en dus niet alleen over de dagelijkse dingen.
Dat is 2 vd dingen waarom ik zo graag met dochter en haar vriend en soms andere vrienden (van hun) op vakantie ga: we lullen wat af over allerlei dingen, het leven, toekomst, relaties, de wereld en wat we meemaken, keuzes enz.
Toch spreken we elkaar door het jaar heen niet heel veel, zij zijn ook druk met studies en werk en sociale leven, sport enzo.
Ik denk dat je verwachtingen over de frequentie en erop rekenen ook overboord kan gooien en toch de kwaliteit van het contact ( als het er dan wel is) kunt bewaren.
Dus over meer mensen verspreiden, ook als je een relatie hebt!
Er is meer in het leven en meer mensen dus ook, ik denk dat het nooit goed is om vriendinnen en wat je verder zelf kunt doen/ ondernemen te verminderen, om dan op 1 partner en een zeer beperkte kleine kring te rekenen en daarin teleurgesteld te voelen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 4 april 2016 om 23:33
Ik moet zeggen dat ik het zo enorm fijn vind altijd weer om te zien dat dochter en haar vriend altijd gespreksstof hebben samen en ook na jaren nog, terwijl ze ook veel samen ondernemen.
En veel dezelfde dingen qua levensinstellingen en wat ze leuk en fijn vinden met elkaar gemeen hebben, maar ook qua gespreksonderwerpen (of in veel geinteresseerd zijn allebei?)
Het is lastiger als de 1 wil klimmen en afdalen en de ander vindt dat 3x niks bijv. Het scheelt misschien alvast als geen v 2en zich hoeft in te houden of aan te passen, iig in essentiele zaken of leefwijze.
Betekent niet dat alles altijd maar harmonieus moet gaan, maar tis wel prettig als je plusminus eenzelfde insteek hebt iha.
En veel dezelfde dingen qua levensinstellingen en wat ze leuk en fijn vinden met elkaar gemeen hebben, maar ook qua gespreksonderwerpen (of in veel geinteresseerd zijn allebei?)
Het is lastiger als de 1 wil klimmen en afdalen en de ander vindt dat 3x niks bijv. Het scheelt misschien alvast als geen v 2en zich hoeft in te houden of aan te passen, iig in essentiele zaken of leefwijze.
Betekent niet dat alles altijd maar harmonieus moet gaan, maar tis wel prettig als je plusminus eenzelfde insteek hebt iha.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 4 april 2016 om 23:39
quote:rosanne12 schreef op 04 april 2016 @ 22:42:
Hoop dat de zon zich nog laat zien komende dagen Suzy!
Ik hoop het ook! Toch was het vanochtend met die sluierbewolking genoeg zon blijkbaar om nu met een rood en warm hoofd en benen te zitten terwijl de rest het koud heeft haha.
Ongemerkt heeft de zon blijkbaar al veel kracht! Dus zelfs een dagje minder zon is niet erg, zelfs wel ff goed.
We vermaken ons toch wel!
Slaap lekker zo, allemaal!
Hoop dat de zon zich nog laat zien komende dagen Suzy!
Ik hoop het ook! Toch was het vanochtend met die sluierbewolking genoeg zon blijkbaar om nu met een rood en warm hoofd en benen te zitten terwijl de rest het koud heeft haha.
Ongemerkt heeft de zon blijkbaar al veel kracht! Dus zelfs een dagje minder zon is niet erg, zelfs wel ff goed.
We vermaken ons toch wel!
Slaap lekker zo, allemaal!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 4 april 2016 om 23:50
Btw, ik vind de boeken van Coelho sowieso aanraders.
Zijn leesboekendus he, geen zelfhulpboeken oid.
Zetten je altijd weer aan het denken over oa je leventje leven of dat er nog meer is dan dat, meer avontuurlijks, meer dan je al kent en weet, het onbekende op te zoeken, uit de comfortzone te gaan (en soms over te geven ergens aan, je pad of toeval? Signalen zien en volgen, in mogelijkheden te denken enz.
Zijn leesboekendus he, geen zelfhulpboeken oid.
Zetten je altijd weer aan het denken over oa je leventje leven of dat er nog meer is dan dat, meer avontuurlijks, meer dan je al kent en weet, het onbekende op te zoeken, uit de comfortzone te gaan (en soms over te geven ergens aan, je pad of toeval? Signalen zien en volgen, in mogelijkheden te denken enz.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 april 2016 om 06:57
Morgen dames!
Ik plemp hier even neer waar ik nou weer nutteloos over zit te piekeren , dan ben ik het kwijt.
Weet niet of het te maken heeft met de behoorlijk heftige verliefdheid (die zo goed als over is, behalve dat er toch een soort aantrekkingskracht blijft, zal ik moeten accepteren...) en het zal vast normaal zijn maar ik begin een wat leeg gevoel te krijgen en angst dat ik na die hele toestand met collega nu nooit meer verliefd ga worden/iemand tegen kom.
Is tegenstrijdig aangezien ik momenteel niet erg gemotiveerd zou zijn voor een relatie en ik het als single wel even best vind.
En het klopt ook niet, je komt zo vaak mensen tegen.. (ok niet dat je contact hebt met ieder die je tegenkomt maar toch..)
Ik snap mezelf gewoon ff niet...
En ik vermaak me echt wel in mn eentje, maar soms word ik zo moe van mezelf de hele tijd maar bezighouden...
Meeeeeeehhhh ik ben zielig...
(Ik ga maar snel verder lezen in het nieuwe boek van Jan Geurtz )
Ik plemp hier even neer waar ik nou weer nutteloos over zit te piekeren , dan ben ik het kwijt.
Weet niet of het te maken heeft met de behoorlijk heftige verliefdheid (die zo goed als over is, behalve dat er toch een soort aantrekkingskracht blijft, zal ik moeten accepteren...) en het zal vast normaal zijn maar ik begin een wat leeg gevoel te krijgen en angst dat ik na die hele toestand met collega nu nooit meer verliefd ga worden/iemand tegen kom.
Is tegenstrijdig aangezien ik momenteel niet erg gemotiveerd zou zijn voor een relatie en ik het als single wel even best vind.
En het klopt ook niet, je komt zo vaak mensen tegen.. (ok niet dat je contact hebt met ieder die je tegenkomt maar toch..)
Ik snap mezelf gewoon ff niet...
En ik vermaak me echt wel in mn eentje, maar soms word ik zo moe van mezelf de hele tijd maar bezighouden...
Meeeeeeehhhh ik ben zielig...
(Ik ga maar snel verder lezen in het nieuwe boek van Jan Geurtz )
dinsdag 5 april 2016 om 12:59
Lees wat je schrijft, Zela: jezelf steeds bezig MOETEN houden, en uit angst voor je eigen leegte daarbinnen (als je dat ff niet doet).
Sweety, herken jij je ook daarin?
Daar gaat het allemaal over.
En hoe je dat beschouwt: als eng, leeg en onwenselijk.
Jezelf moeten vermaken is jezelf bij je eigen dieptes weg proberen te houden, om maar niet alleen met je eigen gedachten en gevoelens en behoeften te hoeven zijn.
Dan zit je op dat moment behoorlijk vast in je negatieve geloof dat je jezelf geen aangenaam gezelschap vindt en er van alles aan probeert te doen om jezelf af te leiden, om je positiever te kinnen voelen.
Ook constant aan een ander denken is een vorm van iig niet met jezelf bezig hoeven zijn. Of om het gevoel van 'is dit nou alles?' en verveling tegen te gaan.
Misschien is het stilstand waar je niet aan wilt denken, iets of iemand die je ontwikkeling stagneert.
Of die je daarvoor voor jezelf als een soort excuus kunt voorhouden: 'door mijn gevoelens voor hem of eoa gebeurtenis kom ik niet verder'.
En dat geloof je dan ook zelf, maar in feite maak je jezelf dat wijs. En geef je jezelf er een excuus mee dat er niks uit je handen komt, niet groeit, en dat iets of iemand buiten jou om daar de reden voor is.
Ik ken dat zelf ook, hoor, en soms heeft iets ook zijn tijd nodig om te bezinken en om jezelf ervan te bevrijden, door de betekenis te doorzien en als (afgesloten) ervaring op waarde te kunnen schatten.
Lastiger als het niet af voelt, en dat kun je alleen voor elkaar krijgen door het wel 'af' te maken: accepteren, aanvaarden en daardoor een punt achter zetten voor jezelf.
Op die manier hoeven gevoelens of gedachten je niet te overheersen maar houd jij het stuur in handen, oa door niet zomaar voor lief te nemen wat je denkt en voelt, je kunt ernaar kijken, onder de loep nemen, niet alles voor 'waar' aanzien wat allemaal in je opkomt.
Je bent geen passief slachtoffer van wat er in je opkomt, je hebt daar een keuze in, oa door bijv aktief over andere dingen van jezelf of je leven na te denken, te lezen, iets te leren op andere vlakken (of hetzelfde vlak) en zelf richting te zoeke/ bepalen waarin.
Sweety, herken jij je ook daarin?
Daar gaat het allemaal over.
En hoe je dat beschouwt: als eng, leeg en onwenselijk.
Jezelf moeten vermaken is jezelf bij je eigen dieptes weg proberen te houden, om maar niet alleen met je eigen gedachten en gevoelens en behoeften te hoeven zijn.
Dan zit je op dat moment behoorlijk vast in je negatieve geloof dat je jezelf geen aangenaam gezelschap vindt en er van alles aan probeert te doen om jezelf af te leiden, om je positiever te kinnen voelen.
Ook constant aan een ander denken is een vorm van iig niet met jezelf bezig hoeven zijn. Of om het gevoel van 'is dit nou alles?' en verveling tegen te gaan.
Misschien is het stilstand waar je niet aan wilt denken, iets of iemand die je ontwikkeling stagneert.
Of die je daarvoor voor jezelf als een soort excuus kunt voorhouden: 'door mijn gevoelens voor hem of eoa gebeurtenis kom ik niet verder'.
En dat geloof je dan ook zelf, maar in feite maak je jezelf dat wijs. En geef je jezelf er een excuus mee dat er niks uit je handen komt, niet groeit, en dat iets of iemand buiten jou om daar de reden voor is.
Ik ken dat zelf ook, hoor, en soms heeft iets ook zijn tijd nodig om te bezinken en om jezelf ervan te bevrijden, door de betekenis te doorzien en als (afgesloten) ervaring op waarde te kunnen schatten.
Lastiger als het niet af voelt, en dat kun je alleen voor elkaar krijgen door het wel 'af' te maken: accepteren, aanvaarden en daardoor een punt achter zetten voor jezelf.
Op die manier hoeven gevoelens of gedachten je niet te overheersen maar houd jij het stuur in handen, oa door niet zomaar voor lief te nemen wat je denkt en voelt, je kunt ernaar kijken, onder de loep nemen, niet alles voor 'waar' aanzien wat allemaal in je opkomt.
Je bent geen passief slachtoffer van wat er in je opkomt, je hebt daar een keuze in, oa door bijv aktief over andere dingen van jezelf of je leven na te denken, te lezen, iets te leren op andere vlakken (of hetzelfde vlak) en zelf richting te zoeke/ bepalen waarin.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 april 2016 om 13:17
quote:Suzy65 schreef op 05 april 2016 @ 12:59:
Lees wat je schrijft, Zela: jezelf steeds bezig MOETEN houden, en uit angst voor je eigen leegte daarbinnen (als je dat ff niet doet).
Daar gaat het allemaal over.
En hoe je dat beschouwt: als eng, leeg en onwenselijk.
Jezelf moeten vermaken is jezelf bij je eigen dieptes weg proberen te houden, om maar niet alleen met je eigen gedachten en gevoelens en behoeften te hoeven zijn. moet niet perse van mezelf, alleen soms maar dan herken ik meestal het achterliggende wel. Ik kan tegenwoordig van niks doen ook blij worden, of ik ga een stukje wandelen als ik me ibbelig voel. helpt vaak ook wel
Dan zit je op dat moment behoorlijk vast in je negatieve geloof dat je jezelf geen aangenaam gezelschap vindt en er van alles aan probeert te doen om jezelf af te leiden, om je positiever te kinnen voelen.
Ook constant aan een ander denken is een vorm van iig niet met jezelf bezig hoeven zijn. Of om het gevoel van 'is dit nou alles?' en verveling tegen te gaan.
Misschien is het stilstand waar je niet aan wilt denken, iets of iemand die je ontwikkeling stagneert.
Of die je daarvoor voor jezelf als een soort excuus kunt voorhouden: 'door mijn gevoelens voor hem of eoa gebeurtenis kom ik niet verder'. Toevallig dat je dit zegt, dit realiseerde ik me namelijk gister ook.. m.a.w niet in gevecht met mezelf maar alles wat ik voel toelaten, ook verveling..
En dat geloof je dan ook zelf, maar in feite maak je jezelf dat wijs. En geef je jezelf er een excuus mee dat er niks uit je handen komt, niet groeit, en dat iets of iemand buiten jou om daar de reden voor is. Zo neig ik soms te denken maar ik weet dondersgoed dat het echt enkel uit mezelf komt. Het is verleidelijk om een ander aan te wijzen en dat heb ik lange tijd ook gedaan maar dan kom ik gewoon niet verder.
Ik ken dat zelf ook, hoor, en soms heeft iets ook zijn tijd nodig om te bezinken en om jezelf ervan te bevrijden, door de betekenis te doorzien en als (afgesloten) ervaring op waarde te kunnen schatten.
Lastiger als het niet af voelt, en dat kun je alleen voor elkaar krijgen door het wel 'af' te maken: accepteren, aanvaarden en daardoor een punt achter zetten voor jezelf.
Op die manier hoeven gevoelens of gedachten je niet te overheersen maar houd jij het stuur in handen, oa door niet zomaar voor lief te nemen wat je denkt en voelt, je kunt ernaar kijken, onder de loep nemen, niet alles voor 'waar' aanzien wat allemaal in je opkomt.
Je bent geen passief slachtoffer van wat er in je opkomt, je hebt daar een keuze in, oa door bijv aktief over andere dingen van jezelf of je leven na te denken, te lezen, iets te leren op andere vlakken (of hetzelfde vlak) en zelf richting te zoeken/ bepalen waarin.
Ik denk trouwens dat mijn onderschrift hierbij ook weer van toepassing is en dat ik qua denken/analyseren het vooral mezelf moeilijk maak en dat ik dus vooral beter niks kan doen
En het heeft dat ik me soms wat onrustig voel niks met hem te maken maar met mn eigen angst en negatieve geloof,
dat klopt...
Thanks Suzy!
Lees wat je schrijft, Zela: jezelf steeds bezig MOETEN houden, en uit angst voor je eigen leegte daarbinnen (als je dat ff niet doet).
Daar gaat het allemaal over.
En hoe je dat beschouwt: als eng, leeg en onwenselijk.
Jezelf moeten vermaken is jezelf bij je eigen dieptes weg proberen te houden, om maar niet alleen met je eigen gedachten en gevoelens en behoeften te hoeven zijn. moet niet perse van mezelf, alleen soms maar dan herken ik meestal het achterliggende wel. Ik kan tegenwoordig van niks doen ook blij worden, of ik ga een stukje wandelen als ik me ibbelig voel. helpt vaak ook wel
Dan zit je op dat moment behoorlijk vast in je negatieve geloof dat je jezelf geen aangenaam gezelschap vindt en er van alles aan probeert te doen om jezelf af te leiden, om je positiever te kinnen voelen.
Ook constant aan een ander denken is een vorm van iig niet met jezelf bezig hoeven zijn. Of om het gevoel van 'is dit nou alles?' en verveling tegen te gaan.
Misschien is het stilstand waar je niet aan wilt denken, iets of iemand die je ontwikkeling stagneert.
Of die je daarvoor voor jezelf als een soort excuus kunt voorhouden: 'door mijn gevoelens voor hem of eoa gebeurtenis kom ik niet verder'. Toevallig dat je dit zegt, dit realiseerde ik me namelijk gister ook.. m.a.w niet in gevecht met mezelf maar alles wat ik voel toelaten, ook verveling..
En dat geloof je dan ook zelf, maar in feite maak je jezelf dat wijs. En geef je jezelf er een excuus mee dat er niks uit je handen komt, niet groeit, en dat iets of iemand buiten jou om daar de reden voor is. Zo neig ik soms te denken maar ik weet dondersgoed dat het echt enkel uit mezelf komt. Het is verleidelijk om een ander aan te wijzen en dat heb ik lange tijd ook gedaan maar dan kom ik gewoon niet verder.
Ik ken dat zelf ook, hoor, en soms heeft iets ook zijn tijd nodig om te bezinken en om jezelf ervan te bevrijden, door de betekenis te doorzien en als (afgesloten) ervaring op waarde te kunnen schatten.
Lastiger als het niet af voelt, en dat kun je alleen voor elkaar krijgen door het wel 'af' te maken: accepteren, aanvaarden en daardoor een punt achter zetten voor jezelf.
Op die manier hoeven gevoelens of gedachten je niet te overheersen maar houd jij het stuur in handen, oa door niet zomaar voor lief te nemen wat je denkt en voelt, je kunt ernaar kijken, onder de loep nemen, niet alles voor 'waar' aanzien wat allemaal in je opkomt.
Je bent geen passief slachtoffer van wat er in je opkomt, je hebt daar een keuze in, oa door bijv aktief over andere dingen van jezelf of je leven na te denken, te lezen, iets te leren op andere vlakken (of hetzelfde vlak) en zelf richting te zoeken/ bepalen waarin.
Ik denk trouwens dat mijn onderschrift hierbij ook weer van toepassing is en dat ik qua denken/analyseren het vooral mezelf moeilijk maak en dat ik dus vooral beter niks kan doen
En het heeft dat ik me soms wat onrustig voel niks met hem te maken maar met mn eigen angst en negatieve geloof,
dat klopt...
Thanks Suzy!
dinsdag 5 april 2016 om 14:08
Maar wat let je om anders te gaan denken? Het is niet of het negatieve geloof of niks, he.
Tis ook andere aspecten van jezelf aan het woord laten en ontwikkelen. Die ook de kans geven en dat andere mag er dan ooook zijn, maar hoeft niet te overheersen. Het is ook maar hoeveel tijd en ruimte je het ene geeft of het andere.
Btw, ik geloof niet in die Ene Ware. Waarom zou je hierna niet weer verliefd worden? Waarom zou je maar 1 kans hebben en op deze enige man ter wereld als die geeneens een optie IS?
Denk je nu echt dat jij veroordeeld bent tot iemand die daar geen ruimte voor heeft en onbereikbaar blijft? Dus jij van het universum denkt dat jou alleen maar zoiets gegund zou zijn of zo?
Waarom zou dat in vredesnaam zo zijn? Je praat jezelf zoiets aan!
Dat zou toch heel oneerlijk en willekeurig zijn?
Jij denkt dan bij voorbaat eigenlijk zelf al dat je het hiermee zal moeten doen, jou nx anders toebedeeld zal zijn.
Ga bij jezelf na waarom jij dat denkt dat jij dat 'verdient' (of nx beters verdient) dan een liefde die zich afspeelt in jou en zich niet mag manifesteren of ontwikkelen.
Tis ook andere aspecten van jezelf aan het woord laten en ontwikkelen. Die ook de kans geven en dat andere mag er dan ooook zijn, maar hoeft niet te overheersen. Het is ook maar hoeveel tijd en ruimte je het ene geeft of het andere.
Btw, ik geloof niet in die Ene Ware. Waarom zou je hierna niet weer verliefd worden? Waarom zou je maar 1 kans hebben en op deze enige man ter wereld als die geeneens een optie IS?
Denk je nu echt dat jij veroordeeld bent tot iemand die daar geen ruimte voor heeft en onbereikbaar blijft? Dus jij van het universum denkt dat jou alleen maar zoiets gegund zou zijn of zo?
Waarom zou dat in vredesnaam zo zijn? Je praat jezelf zoiets aan!
Dat zou toch heel oneerlijk en willekeurig zijn?
Jij denkt dan bij voorbaat eigenlijk zelf al dat je het hiermee zal moeten doen, jou nx anders toebedeeld zal zijn.
Ga bij jezelf na waarom jij dat denkt dat jij dat 'verdient' (of nx beters verdient) dan een liefde die zich afspeelt in jou en zich niet mag manifesteren of ontwikkelen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 april 2016 om 14:16
Tis hier trouwens koud, de zon maakt het verschil en heeft zich de hele ochtend niet laten zien, tis zwaarbewolkt met koude wind. Binnen is het niet veel beter met 16 gr.
Toch op mijn benen warmte-uitslag (of iig overdosis zon afgelopen week, maar gisteren toch niet iig).
Vannacht boek uitgelezen en stormde het om me heen met veel regen, al zat ik droog onder het afdak.
Ik vind de nacht soms dan ook fijn met mezelf, boek uit en met mijn eigen gedachten. En duisternis.
Terwijl alles en iedereen om je heen slaapt.
Toch op mijn benen warmte-uitslag (of iig overdosis zon afgelopen week, maar gisteren toch niet iig).
Vannacht boek uitgelezen en stormde het om me heen met veel regen, al zat ik droog onder het afdak.
Ik vind de nacht soms dan ook fijn met mezelf, boek uit en met mijn eigen gedachten. En duisternis.
Terwijl alles en iedereen om je heen slaapt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 april 2016 om 14:40
Oooo, het trekt hier tegen de weersverwachting in toch open! Even opwarmen in het zonnetje!
Met kippevel door de wind, maar toch even lekker van profiteren!
Ik had allemaal tijdschriften gekocht op schiphol en dat hoef ik voortaan ook niet meer te doen. Ik heb er een paar doorgebladerd begin vd vakantie maar de rest ligt onaangeroerd, geen enkele behoefte aan, kan me maar niet boeien.
Straks op pad, nu lekker chillen!
Bij jullie ook een beetje zonnig hopelijk?!
Met kippevel door de wind, maar toch even lekker van profiteren!
Ik had allemaal tijdschriften gekocht op schiphol en dat hoef ik voortaan ook niet meer te doen. Ik heb er een paar doorgebladerd begin vd vakantie maar de rest ligt onaangeroerd, geen enkele behoefte aan, kan me maar niet boeien.
Straks op pad, nu lekker chillen!
Bij jullie ook een beetje zonnig hopelijk?!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 5 april 2016 om 16:03
quote:Suzy65 schreef op 05 april 2016 @ 12:59:
Lees wat je schrijft, Zela: jezelf steeds bezig MOETEN houden, en uit angst voor je eigen leegte daarbinnen (als je dat ff niet doet).
Sweety, herken jij je ook daarin?
Daar gaat het allemaal over.
En hoe je dat beschouwt: als eng, leeg en onwenselijk.
Jezelf moeten vermaken is jezelf bij je eigen dieptes weg proberen te houden, om maar niet alleen met je eigen gedachten en gevoelens en behoeften te hoeven zijn.
Dan zit je op dat moment behoorlijk vast in je negatieve geloof dat je jezelf geen aangenaam gezelschap vindt en er van alles aan probeert te doen om jezelf af te leiden, om je positiever te kinnen voelen.
Ook constant aan een ander denken is een vorm van iig niet met jezelf bezig hoeven zijn. Of om het gevoel van 'is dit nou alles?' en verveling tegen te gaan.
Ok dus eigenlijk is het alleen maar goed om alles wat je voelt er gewoon te laten zijn?
Is het dan eigenlijk ook niet beter om vooral te voelen ipv na te denken/analyseren? (had bff net aan de lijn.. die zei dat ik ipv te denken veel te veel analyseer)
Dus rotbuien (zoals nu) accepteren en er gewoon laten zijn?
Probleem is alleen wel dat dat negatief denken en analyseren zo automatisch gaat...
Met collega ben ik zo klaar... Vanmiddag deed ie weer zo bot. Nee dat vind ik niet leuk maar ik ben zo klaar met dat op mezelf betrekken...
Ik ga ook niet meer proberen het te begrijpen, hij gaat zn gang maar.
Ik raak ook niet echt meer in de war van hem, meer van mezelf.
Waar is de stopknop?
Lees wat je schrijft, Zela: jezelf steeds bezig MOETEN houden, en uit angst voor je eigen leegte daarbinnen (als je dat ff niet doet).
Sweety, herken jij je ook daarin?
Daar gaat het allemaal over.
En hoe je dat beschouwt: als eng, leeg en onwenselijk.
Jezelf moeten vermaken is jezelf bij je eigen dieptes weg proberen te houden, om maar niet alleen met je eigen gedachten en gevoelens en behoeften te hoeven zijn.
Dan zit je op dat moment behoorlijk vast in je negatieve geloof dat je jezelf geen aangenaam gezelschap vindt en er van alles aan probeert te doen om jezelf af te leiden, om je positiever te kinnen voelen.
Ook constant aan een ander denken is een vorm van iig niet met jezelf bezig hoeven zijn. Of om het gevoel van 'is dit nou alles?' en verveling tegen te gaan.
Ok dus eigenlijk is het alleen maar goed om alles wat je voelt er gewoon te laten zijn?
Is het dan eigenlijk ook niet beter om vooral te voelen ipv na te denken/analyseren? (had bff net aan de lijn.. die zei dat ik ipv te denken veel te veel analyseer)
Dus rotbuien (zoals nu) accepteren en er gewoon laten zijn?
Probleem is alleen wel dat dat negatief denken en analyseren zo automatisch gaat...
Met collega ben ik zo klaar... Vanmiddag deed ie weer zo bot. Nee dat vind ik niet leuk maar ik ben zo klaar met dat op mezelf betrekken...
Ik ga ook niet meer proberen het te begrijpen, hij gaat zn gang maar.
Ik raak ook niet echt meer in de war van hem, meer van mezelf.
Waar is de stopknop?
dinsdag 5 april 2016 om 16:46
Net ff een dutje gedaan (had gewerkt tot 15 uur) en toen ik wakker werd kreeg ik Het antwoord van mezelf:
De rede dat ik in de war ben ben ik enkel en alleen zelf, ik denk en analyseer te veel.
Echter mezelf verbieden om te denken werkt niet...
Maar even laten bezinken dus, dan komt het antwoord vanzelf is mijn ervaring.
Zo, en nu ff spinazie halen want ik ga zo van de spinazie gevallen in mekaar flansen .
(He ik voel me ineens een stuk beter...)
De rede dat ik in de war ben ben ik enkel en alleen zelf, ik denk en analyseer te veel.
Echter mezelf verbieden om te denken werkt niet...
Maar even laten bezinken dus, dan komt het antwoord vanzelf is mijn ervaring.
Zo, en nu ff spinazie halen want ik ga zo van de spinazie gevallen in mekaar flansen .
(He ik voel me ineens een stuk beter...)
