Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 om 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 5 februari 2017 om 20:46
ontzettend bedankt voor dit compliment wat je mij hier geeft.
Doet me wel wat, tot een paar dagen terug ging het voor mijn gevoel namelijk niet erg goed en zat ik ff niet goed in mn vel. (De knop is omgegaan door dat ik wat dingen in ging zien)
Bovendien ben ik erg kritisch op mezelf en nooit tevreden..
Ik begin echter langzaam in te zien, en ik krijg de laatste tijd meer complimenten, dat ik niet meer bang hoef te zijn om werkelijk te laten zien wie ik echt ben want dat wordt gewaardeerd merk ik en zeggen mensen ook.
Ik weet dat we allemaal last hebben van zelfafwijzing, en ik ga steeds minder begrijpen waar dat nou vandaan komt.
Je kwelt alleen jezelf ermee.
Thnx Nonaaa..
En idd ik ga gewoon vertrouwen hebben...ongeacht waar dit heen gaat. ( is echt nog te vroeg)
Doet me wel wat, tot een paar dagen terug ging het voor mijn gevoel namelijk niet erg goed en zat ik ff niet goed in mn vel. (De knop is omgegaan door dat ik wat dingen in ging zien)
Bovendien ben ik erg kritisch op mezelf en nooit tevreden..
Ik begin echter langzaam in te zien, en ik krijg de laatste tijd meer complimenten, dat ik niet meer bang hoef te zijn om werkelijk te laten zien wie ik echt ben want dat wordt gewaardeerd merk ik en zeggen mensen ook.
Ik weet dat we allemaal last hebben van zelfafwijzing, en ik ga steeds minder begrijpen waar dat nou vandaan komt.
Je kwelt alleen jezelf ermee.
Thnx Nonaaa..
En idd ik ga gewoon vertrouwen hebben...ongeacht waar dit heen gaat. ( is echt nog te vroeg)
maandag 6 februari 2017 om 13:52
Ja, dat was een voor veel mensen heel belangrijk en mooi topic waar ze veel herkenning en moed vonden bij elkaar, maar voor sommigen ook emotioneel heel beladen topic, Nonaaa.
Het lotgenotenprincipe is een beetje zoals het principe van oa Montessorischolen: dat mensen die ergens "verder" in zijn anderen vooruit/op weg kunnen helpen, en dat dat voor beide personen goed zou zijn.
Misschien tot op zekere hoogte, al denk ik dat het een valkuil kan zijn, als het bekommeren om anderen mensen zoals oa Sency, Sweety enz zou afleiden/afhouden van eigen verwerkingen of terugbrengt naar periodes die zij achter zich gelaten hebben.
Ik denk dat het niet voor niks gestopt is, dat topic, omdat het enerzijds een mooi vooruitzicht biedt voor diegenen die daar een voorbeeld aan kunnen nemen, maar dat ook een zekere verantwoordelijkheid/druk kan geven voor de "voortrekkers" zodat ze hun eigen proces in de weg gaan zitten (of niet meer onbekommerd eigen weg kunnen volgen omdat anderen op hun rekenen en "meekijken" -en ik snap dat wel.
Iedereens 1e zorg bovenalles is en blijft om zichzelf te blijven healen, niet om inspiratie/voorbeeld voor anderen te zijn.
Nonaaa, het is wel belangrijk om over jezelf te kunnen praten, anders vertrouwen mensen het ergens niet, als je vanalles vraagt en wilt weten van anderen, zonder zelf open te zijn.
Sommige mensen verwarren "jezelf kunnen zijn" met "over je problemen praten", maar die 2 zijn niet synoniem aan elkaar, he.
Je bent hopelijk meer dan je verzameling problemen/issues, ook al liggen die misschien aan de oppervlakte, er is zoveel méér wie je bent & waarover je zou kunnen praten, je bént tenslotte niet je gevoelens, je kunt het ook hebben over interesses, waar je goed in bent, leuk vindt om te doen, hoe je leeft, zou willen leven, werken, doen, leren, hoe je over eea denkt, dus je mening en smaak bijv tov cultuur, literatuur, sport, bezigheden en vanalles wat je belangrijk, aangenaam en minder aangenaam vindt in het leven.
Nadeel van helemaal in beslag genomen worden door je verleden en problemen is dat je jezelf daar ook mee kunt zijn gaan identificeren, zodat je denkt dat dat "jezelf zijn" is.
Er is veel meer wat mensen bindt in bijv vriendschappen, dan hulpverlener zijn of er 1 nodig hebben, mensen verbinden door gezamenlijke interesses en smaak, wat ze fijn vinden in vrije tijd om te ondernemen/doen, of over te praten, mee bezig te zijn.
Niet per se door (ál) hun gevoelens te willen kunnen delen (of juist angstvallig niét gevoelens te willen/kunnen delen)!
Ik denk wel dat mensen die zelf zeer gesloten zijn over hun eigen gevoelsleven op die manier proberen te zorgen dat ze zo min mogelijk kwetsbaar zijn, en dat juist dat weer de grootste reden is waarom mensen zich moeilijk met hún verbinden/ hechten.
Hoe dan ook is tevéél identificeren met gevoelens (of je die nu wel of niet kunt uiten/delen met anderen) op zich al niet zo relaxt voor anderen. In het ene geval (niet uiten) omdat het er wel ís, zij het onderdrukt (en al dan niet explosief in bepaalde situaties naar buiten zal komen) danwel openlijk (en relatief te dominant aanwezig en dus overhand heeft in verhouding met je héle verleden en persoonlijkheid, intelligentie, talenten en vaardigheden enz wat je allemaal nog méér (en ook aan positiefs dus) in huis hebt.
Je hoeft iemands sympathie/empathie niet te "verdienen" met hulpverlenersrol, probeer andere manieren, andere rollen, andere vormen van belangstelling, die "gevoelsneutraal" zijn (muziek, ballet/theatervoorstellingen, concerten, eoa sport, kook/eetclub, muziekinstrument bespelen, kunst, pottenbakken, puzzelen, musea, vereniging, whatever waar je plezier in of belangstelling voor hebt.
Hoe meer en veelzijdiger aandacht en belangstelling voor div mensen/dingen/bezigheden, hoe minder groot de rol en impact van je verleden en gevoelsleven spelen op het geheel. Het helpt relativeren als allerléi aspecten van je persoonlijkheid de ruimte krijgen en geeft je gespreksonderwerpen die toch iets over jezelf zeggen, zonder dat het per se over gevoelens en issues hoeft te gaan (of dat die zoveel macht over jou en je sociale leven innemen).
Je hoéft dat toneelstukje uit je jeugd niet eindeloos op te voeren, he.
Wees creatiever, ga andere delen van jezelf ontwikkelen en uitbouwen.
En daar de gemeenschappelijke deler zien te vinden met anderen, andere dingen zoeken waar je goed in bent of leuk vindt om te doen
Het lotgenotenprincipe is een beetje zoals het principe van oa Montessorischolen: dat mensen die ergens "verder" in zijn anderen vooruit/op weg kunnen helpen, en dat dat voor beide personen goed zou zijn.
Misschien tot op zekere hoogte, al denk ik dat het een valkuil kan zijn, als het bekommeren om anderen mensen zoals oa Sency, Sweety enz zou afleiden/afhouden van eigen verwerkingen of terugbrengt naar periodes die zij achter zich gelaten hebben.
Ik denk dat het niet voor niks gestopt is, dat topic, omdat het enerzijds een mooi vooruitzicht biedt voor diegenen die daar een voorbeeld aan kunnen nemen, maar dat ook een zekere verantwoordelijkheid/druk kan geven voor de "voortrekkers" zodat ze hun eigen proces in de weg gaan zitten (of niet meer onbekommerd eigen weg kunnen volgen omdat anderen op hun rekenen en "meekijken" -en ik snap dat wel.
Iedereens 1e zorg bovenalles is en blijft om zichzelf te blijven healen, niet om inspiratie/voorbeeld voor anderen te zijn.
Nonaaa, het is wel belangrijk om over jezelf te kunnen praten, anders vertrouwen mensen het ergens niet, als je vanalles vraagt en wilt weten van anderen, zonder zelf open te zijn.
Sommige mensen verwarren "jezelf kunnen zijn" met "over je problemen praten", maar die 2 zijn niet synoniem aan elkaar, he.
Je bent hopelijk meer dan je verzameling problemen/issues, ook al liggen die misschien aan de oppervlakte, er is zoveel méér wie je bent & waarover je zou kunnen praten, je bént tenslotte niet je gevoelens, je kunt het ook hebben over interesses, waar je goed in bent, leuk vindt om te doen, hoe je leeft, zou willen leven, werken, doen, leren, hoe je over eea denkt, dus je mening en smaak bijv tov cultuur, literatuur, sport, bezigheden en vanalles wat je belangrijk, aangenaam en minder aangenaam vindt in het leven.
Nadeel van helemaal in beslag genomen worden door je verleden en problemen is dat je jezelf daar ook mee kunt zijn gaan identificeren, zodat je denkt dat dat "jezelf zijn" is.
Er is veel meer wat mensen bindt in bijv vriendschappen, dan hulpverlener zijn of er 1 nodig hebben, mensen verbinden door gezamenlijke interesses en smaak, wat ze fijn vinden in vrije tijd om te ondernemen/doen, of over te praten, mee bezig te zijn.
Niet per se door (ál) hun gevoelens te willen kunnen delen (of juist angstvallig niét gevoelens te willen/kunnen delen)!
Ik denk wel dat mensen die zelf zeer gesloten zijn over hun eigen gevoelsleven op die manier proberen te zorgen dat ze zo min mogelijk kwetsbaar zijn, en dat juist dat weer de grootste reden is waarom mensen zich moeilijk met hún verbinden/ hechten.
Hoe dan ook is tevéél identificeren met gevoelens (of je die nu wel of niet kunt uiten/delen met anderen) op zich al niet zo relaxt voor anderen. In het ene geval (niet uiten) omdat het er wel ís, zij het onderdrukt (en al dan niet explosief in bepaalde situaties naar buiten zal komen) danwel openlijk (en relatief te dominant aanwezig en dus overhand heeft in verhouding met je héle verleden en persoonlijkheid, intelligentie, talenten en vaardigheden enz wat je allemaal nog méér (en ook aan positiefs dus) in huis hebt.
Je hoeft iemands sympathie/empathie niet te "verdienen" met hulpverlenersrol, probeer andere manieren, andere rollen, andere vormen van belangstelling, die "gevoelsneutraal" zijn (muziek, ballet/theatervoorstellingen, concerten, eoa sport, kook/eetclub, muziekinstrument bespelen, kunst, pottenbakken, puzzelen, musea, vereniging, whatever waar je plezier in of belangstelling voor hebt.
Hoe meer en veelzijdiger aandacht en belangstelling voor div mensen/dingen/bezigheden, hoe minder groot de rol en impact van je verleden en gevoelsleven spelen op het geheel. Het helpt relativeren als allerléi aspecten van je persoonlijkheid de ruimte krijgen en geeft je gespreksonderwerpen die toch iets over jezelf zeggen, zonder dat het per se over gevoelens en issues hoeft te gaan (of dat die zoveel macht over jou en je sociale leven innemen).
Je hoéft dat toneelstukje uit je jeugd niet eindeloos op te voeren, he.
Wees creatiever, ga andere delen van jezelf ontwikkelen en uitbouwen.
En daar de gemeenschappelijke deler zien te vinden met anderen, andere dingen zoeken waar je goed in bent of leuk vindt om te doen
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 6 februari 2017 om 14:05
Mensen komen denk ik toch niet zómaar op je pad, je kunt ook dat min of meer zelf sturen, door waar je eigen belangstelling (en gedachten?) naar uitgaan..
Als je denkt dat je zelf "te vol" zit met issues, is het dus zaak om niet alleen dáár aandacht aan te besteden (met de nodige hulp) zodat die een (definitieve, verwerkte) plek kunnen krijgen en tzt tot rust komen, je niet langer blijven "lastigvallen" als de lading er ooit grotendeels af is, maar óók door te zorgen dat er meer in je leven is dan dat, zodat het je niet volledig in beslag neemt en meer "slechts" een deel van je persoonlijke aspecten vormt, niet je hele persoonlijkheid bepaalt (of dat je dat zelf gaat geloven).
Oude en recente ladingen behoeven wel de nodige aandacht, maar tegelijkertijd is het net zo belangrijk om dat dus te beperken, omdat ook nog steeds geldt: "wat je aandacht geeft, groeit", dus ook je gedachten zich beter niet kunnen blíjven concentreren op (wat je zelf) je onvermogens en issues (vindt) en daar alsmaar in blijft cirkelen/ ronddwalen.
Als je denkt dat je zelf "te vol" zit met issues, is het dus zaak om niet alleen dáár aandacht aan te besteden (met de nodige hulp) zodat die een (definitieve, verwerkte) plek kunnen krijgen en tzt tot rust komen, je niet langer blijven "lastigvallen" als de lading er ooit grotendeels af is, maar óók door te zorgen dat er meer in je leven is dan dat, zodat het je niet volledig in beslag neemt en meer "slechts" een deel van je persoonlijke aspecten vormt, niet je hele persoonlijkheid bepaalt (of dat je dat zelf gaat geloven).
Oude en recente ladingen behoeven wel de nodige aandacht, maar tegelijkertijd is het net zo belangrijk om dat dus te beperken, omdat ook nog steeds geldt: "wat je aandacht geeft, groeit", dus ook je gedachten zich beter niet kunnen blíjven concentreren op (wat je zelf) je onvermogens en issues (vindt) en daar alsmaar in blijft cirkelen/ ronddwalen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 6 februari 2017 om 14:13
Ben inmiddels dus mijn stem volledig kwijt.
Ik ga maar ff mezelf opkalefateren (badderen, haren wassen) en langs de dokter (je kunt hier alleen maar telefonisch een afspraak maken voor half 11 's ochtends, maar ik kan dus niet bellen!!).
Koorts is volgens mij wel zo'n beetje weg, dus een longontsteking zal het niet zijn
Misschien hebben ze toch iéts om eea te verlichten, het hoesten levert niks op iig, behalve pijn.
Ooo, wat ben ik het zat inmiddels!
Smaak is ook anders, zelfs paracetamol smaakt zoet ipv bitter, koffie proef ik nauwelijks, water is heeeel zoet, echt raar.
Zal er wel bij horen.
Loopt de aannemerT hier ook nog rond (gelukkig kennen we elkaar langer dan vandaag, haha, maar loop ik hier in pyjama rond, vind het niet echt relaxt. Intussen komt er van werken ook helemaaaaaal niks, aangezien dat oa veel bellen is momenteel en dat gaat niet als je niet kunt praten. Hoe bizar en dat voor iemand die zo graag lult , het bevalt me maar niks en duurt me veels te lang!
Ik ga maar ff mezelf opkalefateren (badderen, haren wassen) en langs de dokter (je kunt hier alleen maar telefonisch een afspraak maken voor half 11 's ochtends, maar ik kan dus niet bellen!!).
Koorts is volgens mij wel zo'n beetje weg, dus een longontsteking zal het niet zijn
Misschien hebben ze toch iéts om eea te verlichten, het hoesten levert niks op iig, behalve pijn.
Ooo, wat ben ik het zat inmiddels!
Smaak is ook anders, zelfs paracetamol smaakt zoet ipv bitter, koffie proef ik nauwelijks, water is heeeel zoet, echt raar.
Zal er wel bij horen.
Loopt de aannemerT hier ook nog rond (gelukkig kennen we elkaar langer dan vandaag, haha, maar loop ik hier in pyjama rond, vind het niet echt relaxt. Intussen komt er van werken ook helemaaaaaal niks, aangezien dat oa veel bellen is momenteel en dat gaat niet als je niet kunt praten. Hoe bizar en dat voor iemand die zo graag lult , het bevalt me maar niks en duurt me veels te lang!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 6 februari 2017 om 15:09
Suzy: das naar zeg... vooral onhandig
(Voor zangers, ook amateur, is dat echt een verschrikkelijk drama,stem kwijt....)
Tip: Niet lekker maar liters kamillethee met honing, en laurierdrop.
En beter niet fluisteren want dat is niet erg goed voor de stem.
Beterschap!
Nonaaa die neiging heb ik ook gehad, in het kader van met de hele wereld vrienden willen zijn, maar daar ben ik mee gestopt. Kost me te veel energie.
Wat betreft nietdatedate ; /MM ( mysterious man) : ik maak me totaal niet druk, echt niet.
(Ging eerst niet helemaal vanzelf en moet waakzaam blijven maar lukt wel hoor)
Eerlijk gezegd helpt dat wel, rustig blijven, samen met kleine maar lieve gebaren van zijn kant, zoals dat hij gister even belde om te vragen hoe het ging enz., begint dat zo stilletjes wel wat los te maken bij mij
Ik merk dat ik me prettig voel als we bij mekaar zijn en ik mis hem als ie er niet is
Heel gek, hij maakt meer bij me los dan mn vorige dates... maar goed ik loop nergens op voorruit hoor... en misschien dat ik zelf er nu ook wat relaxder tegenover sta.
(Voor zangers, ook amateur, is dat echt een verschrikkelijk drama,stem kwijt....)
Tip: Niet lekker maar liters kamillethee met honing, en laurierdrop.
En beter niet fluisteren want dat is niet erg goed voor de stem.
Beterschap!
Nonaaa die neiging heb ik ook gehad, in het kader van met de hele wereld vrienden willen zijn, maar daar ben ik mee gestopt. Kost me te veel energie.
Wat betreft nietdatedate ; /MM ( mysterious man) : ik maak me totaal niet druk, echt niet.
(Ging eerst niet helemaal vanzelf en moet waakzaam blijven maar lukt wel hoor)
Eerlijk gezegd helpt dat wel, rustig blijven, samen met kleine maar lieve gebaren van zijn kant, zoals dat hij gister even belde om te vragen hoe het ging enz., begint dat zo stilletjes wel wat los te maken bij mij
Ik merk dat ik me prettig voel als we bij mekaar zijn en ik mis hem als ie er niet is
Heel gek, hij maakt meer bij me los dan mn vorige dates... maar goed ik loop nergens op voorruit hoor... en misschien dat ik zelf er nu ook wat relaxder tegenover sta.
maandag 6 februari 2017 om 16:00
.[/quote]
Ik heb huidige dateman zeker niet op een datingsite ontmoet, daar was ik, net als jij, echt klaar mee, evenals Tinder en alles wat daar op lijkt.
Het wanhopige was er sowieso wel af bij mij en ik had even de behoefte om me op iets anders te focussen.
Deze man ken ik al een paar jaar (nou ja niet echt kennen natuurlijk) via mn werk.
Ik had altijd een bepaald, niet erg leuk beeld van hem en ik vond hem nogal een womanizer .
(En om eerlijk te zijn, ik ben tot die paar maanden terug nooit erg vriendelijk geweest tegen hem uit een soort van zelfbescherming. Ik begin nu langzaam te vermoeden dat ie juist hartstikke lief is maar net als ik beetjec uwe bolster, en nee ik ben niet bepaald trots op het feit dat ik niet erg aardig was. Hij wel tegen mij, en nu doet hij best veel moeite voor me... )
Toen ik hem een paar maanden terug toevaligeen x tegenkwam kreeg ik sterk het gevoel dat ik dat wel eens volkomen mis kon hebben.
Heel toevallig kwam ik hem een paar weken terug weer tegen, voegde hem met knikkende knieën toe op fb, zijn aan de praat geraakt en gaan daten.
Dus nogmaals, nee ik ken hem niet van datingsites, daar ben ik echt klaar mee.
Ik heb huidige dateman zeker niet op een datingsite ontmoet, daar was ik, net als jij, echt klaar mee, evenals Tinder en alles wat daar op lijkt.
Het wanhopige was er sowieso wel af bij mij en ik had even de behoefte om me op iets anders te focussen.
Deze man ken ik al een paar jaar (nou ja niet echt kennen natuurlijk) via mn werk.
Ik had altijd een bepaald, niet erg leuk beeld van hem en ik vond hem nogal een womanizer .
(En om eerlijk te zijn, ik ben tot die paar maanden terug nooit erg vriendelijk geweest tegen hem uit een soort van zelfbescherming. Ik begin nu langzaam te vermoeden dat ie juist hartstikke lief is maar net als ik beetjec uwe bolster, en nee ik ben niet bepaald trots op het feit dat ik niet erg aardig was. Hij wel tegen mij, en nu doet hij best veel moeite voor me... )
Toen ik hem een paar maanden terug toevaligeen x tegenkwam kreeg ik sterk het gevoel dat ik dat wel eens volkomen mis kon hebben.
Heel toevallig kwam ik hem een paar weken terug weer tegen, voegde hem met knikkende knieën toe op fb, zijn aan de praat geraakt en gaan daten.
Dus nogmaals, nee ik ken hem niet van datingsites, daar ben ik echt klaar mee.
maandag 6 februari 2017 om 18:15
Hier ook druk met therapie, heb de vers training en daarnaast m'n individuele therapie. Gaandeweg gaat het steeds beter, ben mezelf echt wel tegen gekomen afgelopen jaar. Maar heb veel gelezen en heel veel inzichten gekregen. En natuurlijk heb ik m'n downs nog wel, maar kan er zoveel beter mee omgaan.
Had de diagnose borderline gekregen destijds maar kan me er steeds minder in vinden. M'n psych ook trouwens.
Hoe staat t met je therapie?
Had de diagnose borderline gekregen destijds maar kan me er steeds minder in vinden. M'n psych ook trouwens.
Hoe staat t met je therapie?
maandag 6 februari 2017 om 18:53
Vanmiddag naar huisarts gegaan om aan de balie een afspraak te proberen te maken voor morgen.
Zitten al helemaal vol, de andere artsen ook, dus afspraak maken kon niet.
Ik kon wel om 8 uur gewoon maar daarheen komen, dan was er om 9 uur vast wel een plaatsje
(de logica ontgaat me even).
En als ik koorts kreeg én kortademig was moest ik er toch wel een dokter naar laten kijken/luisteren, ja dûh, ten eerste zeg je net dat die niet kunnen en ten 2e héb ik al hele week koorts gehád, he, en wat is/hoe merk je kortademigheid als je de hele dag niks doét behalve beetje hangen, lezen, slapen?!
Anyway, ik heb geeneens een thermometer in huis (ook maar meteen ff gekocht), maar volgens mij sinds vandaag juist géén koorts meer, dus ik geloof het allemaal wel en ziek het zelf wel uit.
Verse kippensoep gehaald bij de slager en nog wat gezonde dingen.
Behalve stem kwijt gaat het volgens mij langzaamaan beter.
Alice, fluisteren is idd niet goed voor de stem nu, (ik weet dat van eerdere beschadiging van stembanden na operatie, had niemand mij toen verteld helaas, is nu chronisch), maar wat moet ik dán (in winkels enzo?), briefjes schrijven?!
Verder spreek ik nu niemand, dus ik houd het beperkt.
Maar maf is het wel.
Schor ken ik wel, ben ik sindsdien dus altijd wel, maar helemáál geen geluid?!
Hele uitdaging voor mij, haha.
Kwam nog een bekende tegen, kent me ook langer dan vandaag, die moest dus ook lachen en zei "Lekker rustig toch"
(ik vind het maar saai & vermoeiend!)
Zitten al helemaal vol, de andere artsen ook, dus afspraak maken kon niet.
Ik kon wel om 8 uur gewoon maar daarheen komen, dan was er om 9 uur vast wel een plaatsje
(de logica ontgaat me even).
En als ik koorts kreeg én kortademig was moest ik er toch wel een dokter naar laten kijken/luisteren, ja dûh, ten eerste zeg je net dat die niet kunnen en ten 2e héb ik al hele week koorts gehád, he, en wat is/hoe merk je kortademigheid als je de hele dag niks doét behalve beetje hangen, lezen, slapen?!
Anyway, ik heb geeneens een thermometer in huis (ook maar meteen ff gekocht), maar volgens mij sinds vandaag juist géén koorts meer, dus ik geloof het allemaal wel en ziek het zelf wel uit.
Verse kippensoep gehaald bij de slager en nog wat gezonde dingen.
Behalve stem kwijt gaat het volgens mij langzaamaan beter.
Alice, fluisteren is idd niet goed voor de stem nu, (ik weet dat van eerdere beschadiging van stembanden na operatie, had niemand mij toen verteld helaas, is nu chronisch), maar wat moet ik dán (in winkels enzo?), briefjes schrijven?!
Verder spreek ik nu niemand, dus ik houd het beperkt.
Maar maf is het wel.
Schor ken ik wel, ben ik sindsdien dus altijd wel, maar helemáál geen geluid?!
Hele uitdaging voor mij, haha.
Kwam nog een bekende tegen, kent me ook langer dan vandaag, die moest dus ook lachen en zei "Lekker rustig toch"
(ik vind het maar saai & vermoeiend!)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 6 februari 2017 om 20:19
Ja jeetje dat was een jaar geleden wel anders... depressief en had echt niet gedacht dat ik er bovenop zou komen. Ben onwijs blij met 'mijn' psych. Al moet ik er wel bij zeggen dat niet alleen de hulp van hem ervoor zorgt dat t ok gaat. Heb veel gelezen en ben toch wat de spirituelere kant op gegaan. En dat voelt goed. Ben een beetje zoekende naar een balans hierin. Het is alleen al zo fijn dat ik weet dat emoties er mogen zijn, dat nare emoties en gevoelens overgaan en dat ik niet mijn gedachtes ben.
Jeetje wat een dappere beslissing, heb je het daar niet zwaar mee gehad? Of is het juist een last die van je af is gevallen?
Jeetje wat een dappere beslissing, heb je het daar niet zwaar mee gehad? Of is het juist een last die van je af is gevallen?
maandag 6 februari 2017 om 20:42
Wat heftig Nonaa, dat is een hele stap zeg.
Maar super goed als het beter is zo. Triest dat het zo beter is, maar uiteindelijk is het wel het beste als je dat kiest, wat beter is voor jou.
En om helemaal alleen ver te gaan, moet je wel heel sterk zijn, nou dat ben jij dus, en je wordt telkens weer een beetje sterker!
Een compliment waard.
Oh en trouwens dames, ik ben niet aan het daten hoor, dat ik op een site zit stelt niets voor. Want echt afspreken met iemand, op dat level ben ik nog lang niet.
Wat klink je sterk cloudwalker, superfijn dat je die rust hebt gevonden!
Wat je als laatste zegt, weten dat je je gedachtes niet bent en alles er kunnen laten zijn, dat lukt mij ook steeds beter. Wat een rust geeft dat..
Maar super goed als het beter is zo. Triest dat het zo beter is, maar uiteindelijk is het wel het beste als je dat kiest, wat beter is voor jou.
En om helemaal alleen ver te gaan, moet je wel heel sterk zijn, nou dat ben jij dus, en je wordt telkens weer een beetje sterker!
Een compliment waard.
Oh en trouwens dames, ik ben niet aan het daten hoor, dat ik op een site zit stelt niets voor. Want echt afspreken met iemand, op dat level ben ik nog lang niet.
Wat klink je sterk cloudwalker, superfijn dat je die rust hebt gevonden!
Wat je als laatste zegt, weten dat je je gedachtes niet bent en alles er kunnen laten zijn, dat lukt mij ook steeds beter. Wat een rust geeft dat..
"When it rains, look for rainbows. When it's dark, look for stars.."
maandag 6 februari 2017 om 22:16
Alice: quote: "Heel veel beterschap met je stem, het is erg naar als je geen stem hebt...."
Nonaaa: quote:
"Suzy, erg hè dat je Dan zo lamlendig voelt. Dat je niet veel kan doen. Behalve rusten en uitzieken"
Nou, rusten is er echt niet bij, met deze griep!
Ik word stapelgek van de langdurige en megaheftige hoestaanvallen waarbij je het gevoel hebt dat je bijna stikt, die maar door- en doorgaan, veel pijn doen aan hoofd, keel en middenrif.
Er valt niks aan over te geven, je kúnt gewoon niet anders, er valt niks tegen te verzetten.
Telkens als het dan ff paar uur wat minder erg is, denk je dat het wel weer gaat.. (vanmiddag dus paar uur redelijk normaal)..tot de volgende ellende begint.
Lamlendig is het woord niet, ik word er wanhopig van tijdens die aanvallen, het houdt maar niet op!
Was dus begin vd avond terug mijn bed in gegaan (omdat ik zóoooo moe was ervan) en wekker op 2 uur later gezet, dan word ik na een uur al wakker met zo'n aanval.
Dan sta je maar weer op, en ook rechtop is er niks om het te stoppen.
Hondsvermoeiend en koppijn, uitrusten is er niet bij, ben al blij als ik iig 's nachts redelijk slaap.
(heb alles in huis, honingdrop, honing, tijm, laurierdrop, allerlei middeltjes, antaflu, vaporub, ga zo maar door
Het hoesten helpt ook niet, lucht niet op, heeft geen nut, is een overspannen reflex.
Zooo moe en dan durf je haast je bed niet meer in.
Dacht echt dat het beter ging.
Moest ff klagen, het is soms gewoon beangstigend, dat gevoel van bijna stikken elke keer, pfff.
*Okay, klaagmodus weer uit*
Nonaaa: quote:
"Suzy, erg hè dat je Dan zo lamlendig voelt. Dat je niet veel kan doen. Behalve rusten en uitzieken"
Nou, rusten is er echt niet bij, met deze griep!
Ik word stapelgek van de langdurige en megaheftige hoestaanvallen waarbij je het gevoel hebt dat je bijna stikt, die maar door- en doorgaan, veel pijn doen aan hoofd, keel en middenrif.
Er valt niks aan over te geven, je kúnt gewoon niet anders, er valt niks tegen te verzetten.
Telkens als het dan ff paar uur wat minder erg is, denk je dat het wel weer gaat.. (vanmiddag dus paar uur redelijk normaal)..tot de volgende ellende begint.
Lamlendig is het woord niet, ik word er wanhopig van tijdens die aanvallen, het houdt maar niet op!
Was dus begin vd avond terug mijn bed in gegaan (omdat ik zóoooo moe was ervan) en wekker op 2 uur later gezet, dan word ik na een uur al wakker met zo'n aanval.
Dan sta je maar weer op, en ook rechtop is er niks om het te stoppen.
Hondsvermoeiend en koppijn, uitrusten is er niet bij, ben al blij als ik iig 's nachts redelijk slaap.
(heb alles in huis, honingdrop, honing, tijm, laurierdrop, allerlei middeltjes, antaflu, vaporub, ga zo maar door
Het hoesten helpt ook niet, lucht niet op, heeft geen nut, is een overspannen reflex.
Zooo moe en dan durf je haast je bed niet meer in.
Dacht echt dat het beter ging.
Moest ff klagen, het is soms gewoon beangstigend, dat gevoel van bijna stikken elke keer, pfff.
*Okay, klaagmodus weer uit*
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 6 februari 2017 om 22:17
Dank je zandvogel! Ik voel me ook best sterk. Heb zeer zeker m'n downs nog, alleen minder intens en minder lang. Heb bijna alle boeken gelezen die hier boven genoemd worden en ik heb vaak het EV topic doorgelezen. Ook Suzy haar Posts heb ik heel veel aan gehad. Dank daarvoor Suzy
Lees hier over daten... heb afgelopen jaar wel 1 date gehad. Via tinder. Long story short. Man met extreme bindingsangst. Uiteraard. Ik met m'n verlatingsangst. Prachtige combi. Maar ik heb aan mezelf gedacht en ruimte genomen om te voelen wat ik voel en waarom. En dat heeft goed gewerkt. Hij heeft de ruimte genomen om hetzelfde te doen en sinds een paar weken zijn we weer in contact. Niet afgesproken nog. Puur bellen en appen. En dat voelt ok. Beetje gek verhaal is t eigenlijk, maar we hebben beide de ruimte nodig gehad om even bij onszelf na te gaan wat dit veroorzaakte en hoe hier mee om te gaan.
Ik zou het leuk vinden om hier af en toe mee te schrijven, als dat ok is?
Want ik denk dat ik stiekem best een beetje gelukkig met mezelf aan t worden ben. Stiekem dan.
Lees hier over daten... heb afgelopen jaar wel 1 date gehad. Via tinder. Long story short. Man met extreme bindingsangst. Uiteraard. Ik met m'n verlatingsangst. Prachtige combi. Maar ik heb aan mezelf gedacht en ruimte genomen om te voelen wat ik voel en waarom. En dat heeft goed gewerkt. Hij heeft de ruimte genomen om hetzelfde te doen en sinds een paar weken zijn we weer in contact. Niet afgesproken nog. Puur bellen en appen. En dat voelt ok. Beetje gek verhaal is t eigenlijk, maar we hebben beide de ruimte nodig gehad om even bij onszelf na te gaan wat dit veroorzaakte en hoe hier mee om te gaan.
Ik zou het leuk vinden om hier af en toe mee te schrijven, als dat ok is?
Want ik denk dat ik stiekem best een beetje gelukkig met mezelf aan t worden ben. Stiekem dan.
maandag 6 februari 2017 om 22:19
Cloudwalker: ik heb nooit zo door van die nicks, wie wie nou is
Fijn even van je te horen en dat het zo goed gaat!
Ga vooral zo door!
Oh, edit: niet goed gelezen, ja natuuuuuuurlijk mag je hier meeschrijven!
Graag zelfs!
*enne, hier steeds minder blond, haha, moet nog steeds naar de kapper en dat lukt nu niet*
Gek trouwens, nu zonder stem kan ik ook geen hm-hm doen (of ahum of hoe schrijf je zoiets? je keel schrapen zeg maar, dat lukt niet).
En ik baal dat ik nu geen werk kan doen, ik had al een paar dagen vrijaf vorige week naar het buitenland en nu moet zus vanalles alleen doen.
Sprak vandaag een winkelier die had deze griep gehad, 2 weken op, weekje vanaf en daarna weer hetzelfde opnieuw!
Laten we alsjeblieft hopen van niet, zeg!
Ik had die kriebelhoest wel eerder paar weken terug (maar toen alleen als verkoudheid), misschien is dit dan net zoiets.
Ben eigenlijk nooit (afkloppen!) zieker dan verkouden, niet iets om voor in bed te blijven, zeker niet een paar dagen of weken! niks gewend dus, of misschien wel vérwend, had nooit een beeld bij griep, die sloeg ik altijd over.
Dit wil je zelfs niet eens per zoveel jaar, bah.
Snap nu wel dat dit voor zwakkere groepen (ouderen, zieken, jonge kinderen enz) extra gevaarlijk is en die dat niet trekken!
Volgend jaar haal ik de griepprik, zoveel is zeker!
Fijn even van je te horen en dat het zo goed gaat!
Ga vooral zo door!
Oh, edit: niet goed gelezen, ja natuuuuuuurlijk mag je hier meeschrijven!
Graag zelfs!
*enne, hier steeds minder blond, haha, moet nog steeds naar de kapper en dat lukt nu niet*
Gek trouwens, nu zonder stem kan ik ook geen hm-hm doen (of ahum of hoe schrijf je zoiets? je keel schrapen zeg maar, dat lukt niet).
En ik baal dat ik nu geen werk kan doen, ik had al een paar dagen vrijaf vorige week naar het buitenland en nu moet zus vanalles alleen doen.
Sprak vandaag een winkelier die had deze griep gehad, 2 weken op, weekje vanaf en daarna weer hetzelfde opnieuw!
Laten we alsjeblieft hopen van niet, zeg!
Ik had die kriebelhoest wel eerder paar weken terug (maar toen alleen als verkoudheid), misschien is dit dan net zoiets.
Ben eigenlijk nooit (afkloppen!) zieker dan verkouden, niet iets om voor in bed te blijven, zeker niet een paar dagen of weken! niks gewend dus, of misschien wel vérwend, had nooit een beeld bij griep, die sloeg ik altijd over.
Dit wil je zelfs niet eens per zoveel jaar, bah.
Snap nu wel dat dit voor zwakkere groepen (ouderen, zieken, jonge kinderen enz) extra gevaarlijk is en die dat niet trekken!
Volgend jaar haal ik de griepprik, zoveel is zeker!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 6 februari 2017 om 22:45
Suzy wat vervelend dat je ziek bent! Beterschap dat je maar snel weer up & running mag zijn.
Ik ben momenteel erg druk met de laatste voorbereidingen voor de reis en naast werk zo'n beetje het enige waar ik mee bezig ben. Maar niet op een gestreste manier. Eigenlijk ben ik er wel gewoon klaar voor. Ik heb een globale reisplanning gemaakt, maar niks vastgelegd zodat ik kan gaan en staan waar ik op dat moment wil. Met mijn kernwaarden vrijheid, onafhankelijkheid en natuur kan ik mijn hart ophalen daar. Ik wil niet teveel in de denkmodus komen straks, maar gewoon zijn in het moment en zien wat het me brengt.
Het weekend wordt nog wat familie tijd. Vrijdagavond heb ik nog een uitzwaai-etentje-borrel en viering van mijn nieuwe woning met een groepje goede vrienden staan. Leuk zeker, maar enerzijds ook een beetje raar om ze straks zolang niet te zien. En bovendien zo'n gave reis te maken maar dat niet echt goed kunnen delen omdat ze er niet bij zijn of dat hebben gedaan. Natuurlijk houd ik wel een blog bij, stuur wat foto's en heb af en toe contact, maar het is toch anders.
Anderzijds ben ik vooral iemand geweest die andermans belangen boven de mijne stelde en nog steeds moet ik soms oppassen dat ik mezelf niet wegcijfer of mijn geluk in de ander zoek in plaats van in mezelf. En dat maakt de komende tijd tot een mooi avontuur.
Ik ben momenteel erg druk met de laatste voorbereidingen voor de reis en naast werk zo'n beetje het enige waar ik mee bezig ben. Maar niet op een gestreste manier. Eigenlijk ben ik er wel gewoon klaar voor. Ik heb een globale reisplanning gemaakt, maar niks vastgelegd zodat ik kan gaan en staan waar ik op dat moment wil. Met mijn kernwaarden vrijheid, onafhankelijkheid en natuur kan ik mijn hart ophalen daar. Ik wil niet teveel in de denkmodus komen straks, maar gewoon zijn in het moment en zien wat het me brengt.
Het weekend wordt nog wat familie tijd. Vrijdagavond heb ik nog een uitzwaai-etentje-borrel en viering van mijn nieuwe woning met een groepje goede vrienden staan. Leuk zeker, maar enerzijds ook een beetje raar om ze straks zolang niet te zien. En bovendien zo'n gave reis te maken maar dat niet echt goed kunnen delen omdat ze er niet bij zijn of dat hebben gedaan. Natuurlijk houd ik wel een blog bij, stuur wat foto's en heb af en toe contact, maar het is toch anders.
Anderzijds ben ik vooral iemand geweest die andermans belangen boven de mijne stelde en nog steeds moet ik soms oppassen dat ik mezelf niet wegcijfer of mijn geluk in de ander zoek in plaats van in mezelf. En dat maakt de komende tijd tot een mooi avontuur.
Collect moments not things
