Psyche
alle pijlers
Als je omgeving je draagkracht niet accepteert?
donderdag 4 november 2021 om 16:26
Ik gebruik deze nick ivm herkenbaarheid.
Heb getwijfeld dit onder kinderen of hier te plaatsen. Denk dat dit aansluit.
Situatie:
Mijn draagkracht is niet optimaal. Door gebeurtenissen en daarnaast wat lichamelijke mankementen, is mijn energie niveau niet erg hoog.
Drie jaar geleden vanwege een milde depressie in therapie gegaan, wat inzichtelijk was op vele fronten. Eén van die inzichten was dat ik te weinig begrens. Ik paste me vaak wel aan, maar kwam tot inzicht dat dit ook ten koste van mezelf kan gaan. Daarnaast kan ik niet zoveel prikkels hebben. Soms kun je ze ontwijken (heb bv geen sociale media, leef volgens principe rust en regelmaat, en ben vaak op zoek naar aanpassingen om rust te bewaren zoals boodschappen laten bezorgen), maar heb ook een gezin en werk.
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb met alle 'dwang' van buitenaf. School vd kinderen zoekt hulp van ouders, de vereniging vd kinderen etc. Ik draag het minimale daarin bij, en dat valt me best zwaar icm de rest van het leven.
Ik heb meerdere keren aangegeven bij enkele mensen van de sportvereniging (van mijn kinderen) dat mijn mogelijkheden qua draagkracht minimaal zijn.
Het werd onlangs duidelijk dat men nog meer van mij en mijn man wil, omdat we twee kinderen op de vereniging hebben, worden alle taken ook in tweevoud verwacht van ons.
Mijn man had al een taak van me overgenomen, maar die trekt dit ook niet als er nog hogere verwachtingen zijn.
Deze verwachtingen werden uitgesproken in een bericht, en ik heb een alternatief voorstel gedaan ter oplossing.
Dit viel niet in de smaak, kreeg veel over me heen, we moeten het samen regelen en mijn oplossing werd van tafel geveegd. Ter illustratie: ik breng de kinderen 2x p.w. naar de training, sta elke zaterdag vroeg op voor de wedstrijden (daar kan ik dus geen rust pakken want man en ik moeten beide met één kind mee) en doe de was voor één team. Nu gaan ze andere taken verplichten door een schema op te stellen, waarbij wij moeten komen of onderling moeten ruilen.
Ik merk dat er zoveel weerstand ontstaat dat ik er fysiek last van heb. Ik kan de ballen amper in de lucht houden, ben zelfs tijdelijk minder gaan werken.
Ik weet niet goed hoe dit op te lossen, ik voel me zo machteloos dat ik er een erg kort lontje door krijg.
Ik wil mijn kinderen hun sport niet ontnemen, maar weet niet hoe we dit klaar moeten spelen. Het voelt erg naar omdat ik het gevoel heb met mijn rug tegen de muur te worden gezet. Mijn man heeft het ook geprobeerd uit te leggen, maar geen gewenst resultaat.
Ik merk dat ik in een cirkel blijf denken, en geen oplossing kan bedenken die geschikt is. Knetterharde 'nee' zal duidelijk leiden tot conflict, eigenlijk is dat het nu al kijkende naar de sfeer van het gesprek. Om maar mee te gaan hierin geeft nu al paniek, er blijft niet voldoende tijd over voor rust.
Mijn omgeving is erg van het meegaan in sociale druk. Vandaar mijn verhaal hier: wie wil meedenken? Kan wel verschillende invalshoeken gebruiken.
Heb getwijfeld dit onder kinderen of hier te plaatsen. Denk dat dit aansluit.
Situatie:
Mijn draagkracht is niet optimaal. Door gebeurtenissen en daarnaast wat lichamelijke mankementen, is mijn energie niveau niet erg hoog.
Drie jaar geleden vanwege een milde depressie in therapie gegaan, wat inzichtelijk was op vele fronten. Eén van die inzichten was dat ik te weinig begrens. Ik paste me vaak wel aan, maar kwam tot inzicht dat dit ook ten koste van mezelf kan gaan. Daarnaast kan ik niet zoveel prikkels hebben. Soms kun je ze ontwijken (heb bv geen sociale media, leef volgens principe rust en regelmaat, en ben vaak op zoek naar aanpassingen om rust te bewaren zoals boodschappen laten bezorgen), maar heb ook een gezin en werk.
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb met alle 'dwang' van buitenaf. School vd kinderen zoekt hulp van ouders, de vereniging vd kinderen etc. Ik draag het minimale daarin bij, en dat valt me best zwaar icm de rest van het leven.
Ik heb meerdere keren aangegeven bij enkele mensen van de sportvereniging (van mijn kinderen) dat mijn mogelijkheden qua draagkracht minimaal zijn.
Het werd onlangs duidelijk dat men nog meer van mij en mijn man wil, omdat we twee kinderen op de vereniging hebben, worden alle taken ook in tweevoud verwacht van ons.
Mijn man had al een taak van me overgenomen, maar die trekt dit ook niet als er nog hogere verwachtingen zijn.
Deze verwachtingen werden uitgesproken in een bericht, en ik heb een alternatief voorstel gedaan ter oplossing.
Dit viel niet in de smaak, kreeg veel over me heen, we moeten het samen regelen en mijn oplossing werd van tafel geveegd. Ter illustratie: ik breng de kinderen 2x p.w. naar de training, sta elke zaterdag vroeg op voor de wedstrijden (daar kan ik dus geen rust pakken want man en ik moeten beide met één kind mee) en doe de was voor één team. Nu gaan ze andere taken verplichten door een schema op te stellen, waarbij wij moeten komen of onderling moeten ruilen.
Ik merk dat er zoveel weerstand ontstaat dat ik er fysiek last van heb. Ik kan de ballen amper in de lucht houden, ben zelfs tijdelijk minder gaan werken.
Ik weet niet goed hoe dit op te lossen, ik voel me zo machteloos dat ik er een erg kort lontje door krijg.
Ik wil mijn kinderen hun sport niet ontnemen, maar weet niet hoe we dit klaar moeten spelen. Het voelt erg naar omdat ik het gevoel heb met mijn rug tegen de muur te worden gezet. Mijn man heeft het ook geprobeerd uit te leggen, maar geen gewenst resultaat.
Ik merk dat ik in een cirkel blijf denken, en geen oplossing kan bedenken die geschikt is. Knetterharde 'nee' zal duidelijk leiden tot conflict, eigenlijk is dat het nu al kijkende naar de sfeer van het gesprek. Om maar mee te gaan hierin geeft nu al paniek, er blijft niet voldoende tijd over voor rust.
Mijn omgeving is erg van het meegaan in sociale druk. Vandaar mijn verhaal hier: wie wil meedenken? Kan wel verschillende invalshoeken gebruiken.
donderdag 4 november 2021 om 23:29
Lekker lastig als je leden al piepen als ze een wasje moeten doen. Als leden geen klusjes willen doen zoals: halen/ brengen, onderhoud clubgebouw, bardienst, schoonmaak etc. is het gauw gedaan met de vereniging. Dan staan alle kinderen langs de lijn.
Iedere dag is gehaktdag
donderdag 4 november 2021 om 23:31
Zeer zeker noodzakelijk. Namelijk de enige cashcow van een vereniging. Geen kantine is ledenbijdrage omhoog.Lizzy75 schreef: ↑04-11-2021 23:12Dat had gekund
Maar als je op volleybal of handbal zit, sluit je na de training ook gewoon de gymzaal en ga je eventueel naar de kroeg om nog samen wat te drinken. Ik snap die hele noodzaak voor een kantine bij voetbal echt niet. Zet er gewoon een koffie-automaat neer en een automaat waar je een flesje water of cola uit kunt halen. En ga met je team lekker de kroeg in. Bardienstprobleem in 1 keer opgelost.
Iedere dag is gehaktdag
donderdag 4 november 2021 om 23:34
Mbt de mensen die het over kanker of hersenletsel hebben: daarom zei ik op pagina 1 of 2 al dat in een vereniging er 100 ouders zijn die iets hebben. En daar was geen woord sarcastisch of geringschattend aan.
Talloze mensen hebben "iets" en dat zijn allemaal legitieme dingen. Als je naast je gezin voor je dementerende moeder moet zorgen loop je óók op je tandvlees.
Daarom zei ik al: ga NIET in discussie over die belastbaarheid. Echt, het is voor jou frustrerend omdat mensen in twijfel gaan trekken wat je wel en niet kan, en het is voor de club frustrerend omdat het verschrikkelijk is als je barmensen vraagt en je krijgt verhandelingen over waarom iemand niet kan maar wel dit of dat, en dan alleen zus of zo.....
Het zal allemaal waar zijn, maar ook van een kankerpatient zou ik op zo'n moment niet zitten wachten op een verhandeling over morgen chemo dus dan niet, maar misschien na de kerst wel, maar dan alleen halve diensten.....NIet te doen allemaal.
Doe het wel of doe het niet. En als je het niet doet: los het op door zelf te ruilen, of wacht af of er problemen komen.
Als je groepen mensen moet managen en een ja/nee-vraag stelt is niks irritanter dan al dat soort ruis. Dat ben ik wel eens met eerdere posters.
Talloze mensen hebben "iets" en dat zijn allemaal legitieme dingen. Als je naast je gezin voor je dementerende moeder moet zorgen loop je óók op je tandvlees.
Daarom zei ik al: ga NIET in discussie over die belastbaarheid. Echt, het is voor jou frustrerend omdat mensen in twijfel gaan trekken wat je wel en niet kan, en het is voor de club frustrerend omdat het verschrikkelijk is als je barmensen vraagt en je krijgt verhandelingen over waarom iemand niet kan maar wel dit of dat, en dan alleen zus of zo.....
Het zal allemaal waar zijn, maar ook van een kankerpatient zou ik op zo'n moment niet zitten wachten op een verhandeling over morgen chemo dus dan niet, maar misschien na de kerst wel, maar dan alleen halve diensten.....NIet te doen allemaal.
Doe het wel of doe het niet. En als je het niet doet: los het op door zelf te ruilen, of wacht af of er problemen komen.
Als je groepen mensen moet managen en een ja/nee-vraag stelt is niks irritanter dan al dat soort ruis. Dat ben ik wel eens met eerdere posters.
donderdag 4 november 2021 om 23:40
Sommige mensen bijten gewoon van zich af of eigenen zich de "betere" baantjes toe. Ik zie jou dat niet zo snel doen maar je zitje eigen herstel nu wel in de weg en dan zijn er alleen maar verliezers. Beter is dat je meldt dat ze de komende 2 maanden niet op je hoeven te rekenen en dat man niet dubbel gaat draaien omdat je thuis ook al bent uitgevallen. Je wil over 2 maanden weer rustig gaan starten met het weer gaan doen van.....was/bardienst/rijden en het verder op te bouwen. Ook gewoon een mail sturen en niet te veel verontschuldigingen want het is waar wat je zegt, je bent jong en elke dag veel te moe voor extra's.
donderdag 4 november 2021 om 23:48
Ieder heeft z’n verhaal en veel mensen hebben moeite om de ballen in de lucht te houden. Ik zou me als alleenstaande moeder met werkweken van zestig uur om eerlijk te zijn wel storen aan iemand die begint te zeuren over haar belastbaarheid.
Klinkt hard, maar voor sommige anderen klinkt het als ‘zeuren’. Voor jou is het heel erg To, maar andere mensen hebben ook problemen, bijvoorbeeld een ptss oid. Is toch niet fair om er gewoon vanuit te gaan dat de ander het wel doet? Want dat is de consequentie van jouw gedrag, omdat jij minder doet, moet de ander meer doen,
De suggestie van iemand hier die meer vrijwilligers wilt regelen; veel succes! Gaat je niet lukken als ouders met twee kinderen een was draaien al veel werk vinden.
Klinkt hard, maar voor sommige anderen klinkt het als ‘zeuren’. Voor jou is het heel erg To, maar andere mensen hebben ook problemen, bijvoorbeeld een ptss oid. Is toch niet fair om er gewoon vanuit te gaan dat de ander het wel doet? Want dat is de consequentie van jouw gedrag, omdat jij minder doet, moet de ander meer doen,
De suggestie van iemand hier die meer vrijwilligers wilt regelen; veel succes! Gaat je niet lukken als ouders met twee kinderen een was draaien al veel werk vinden.
donderdag 4 november 2021 om 23:49
Ik lees hier een paar keer iets over ‘als je vier kinderen hebt, moet je dan ook 4 x zoveel doen’
Inderdaad! Ik héb vier kinderen die alle vier een teamsport doen en wij zijn inderdaad 4 x zo vaak aan de beurt als het gaat om bardiensten, rijdiensten en wassen.
En ja, dat is vaak heel druk en soms voel ik me overbelast maar dat is toch echt mijn probleem. Niet van de sportclub en zeker niet van andere ouders.
Kortom: los het op in je eigen omgeving. Je blijft nu wel erg in de slachtofferrol hangen. Regel het.
Inderdaad! Ik héb vier kinderen die alle vier een teamsport doen en wij zijn inderdaad 4 x zo vaak aan de beurt als het gaat om bardiensten, rijdiensten en wassen.
En ja, dat is vaak heel druk en soms voel ik me overbelast maar dat is toch echt mijn probleem. Niet van de sportclub en zeker niet van andere ouders.
Kortom: los het op in je eigen omgeving. Je blijft nu wel erg in de slachtofferrol hangen. Regel het.
donderdag 4 november 2021 om 23:56
Bij volleybal, handbal, turnen, dansen, korfbal etc. kan het toch ook zonder kantine? Of betalen die veel meer dan voetballers? Ik geloof er niks van.
Edit: Ik heb het even opgezocht op internet en bij voetbal betaal je inderdaad heel erg weinig contributie, zo’n 100 euro per jaar per kind.
vrijdag 5 november 2021 om 00:35
Kan alleen maar zeggen spreek je grenzen uit en voel je niet schuldig. Bij bv hockey of voetbal word wat meer verwacht dan bij zangles of boogschieten. Ik snap dat deze club erg op ouders leunt misschien kunnen jullie je lidmaatschap overwegen. vervelend dat dit de maatstaf is daar. Ik heb een moeder die grenzen aangeven moeilijk vond dat heb ik wel lastig gevonden. Voel je nergens tot verplicht. Wees duidelijk en eerlijk. Als ze het niet begrijpen is dat jammer. Dan sluit de club niet aan bij jullie. Maak het seizoen af en onderzoek andere mogelijkheden zoveel leuke sporten en clubs!!
vrijdag 5 november 2021 om 00:55
Ja dat klopt. Die verenigingen zijn duurder. Daarbij zijn er, over het algemeen, veel minder teams dus minder trainers, minder eisen aan onderkomen en grasmat etc.Lizzy75 schreef: ↑04-11-2021 23:56Bij volleybal, handbal, turnen, dansen, korfbal etc. kan het toch ook zonder kantine? Of betalen die veel meer dan voetballers? Ik geloof er niks van.
Edit: Ik heb het even opgezocht op internet en bij voetbal betaal je inderdaad heel erg weinig contributie, zo’n 100 euro per jaar per kind.
Iedere dag is gehaktdag
vrijdag 5 november 2021 om 01:53
Dit dus. Je kunt ook niet van iedereen verwachten dat ze allemaal onthouden waarom het voor Pietje zwaar is en waarom Marietje minder actief is. Iedereen heeft zijn of haar eigen gedoe in het leven. En in principe heeft de vereniging ook niet meer gevraagd dan dat: ruil onderling/zoek een oplossing voor jullie deel. Zo’n vereniging bestaat uit allemaal mensen die een stukje tijd inleveren om het allemaal mogelijk te maken voor de kinderen. Het is geen sportschool waar je geld aftikt en dan van alles kunt verwachten van commercieel ingestelde zakenmensen aan wie je de contributie betaalt. Die ‘vijf hesjes’ bijvoorbeeld. Die zijn toch in geen enkel opzicht verplicht jouw kuddo’s te geven voor een alternatieve insteek die hen enkel meer werk bezorgt en het directe probleem niet oplossen? Hoe is de vereniging ermee geholpen dat jouw man dan ook nog eens in die appgroep zich er tegenaan gaat bemoeien of jouw suggestie wel voldoende geapprecieerd wordt? En dat is heel simpel op te lossen: niet reageren als je die taak niet op je kunt nemen. Je kunt het niet nog eens bij mensen op hun nek gooien dat jij je schuldig voelt als ze iets vragen aan 30+ mensen in een groep.Ginevra schreef: ↑04-11-2021 23:34Mbt de mensen die het over kanker of hersenletsel hebben: daarom zei ik op pagina 1 of 2 al dat in een vereniging er 100 ouders zijn die iets hebben. En daar was geen woord sarcastisch of geringschattend aan.
Talloze mensen hebben "iets" en dat zijn allemaal legitieme dingen. Als je naast je gezin voor je dementerende moeder moet zorgen loop je óók op je tandvlees.
Daarom zei ik al: ga NIET in discussie over die belastbaarheid. Echt, het is voor jou frustrerend omdat mensen in twijfel gaan trekken wat je wel en niet kan, en het is voor de club frustrerend omdat het verschrikkelijk is als je barmensen vraagt en je krijgt verhandelingen over waarom iemand niet kan maar wel dit of dat, en dan alleen zus of zo.....
Het zal allemaal waar zijn, maar ook van een kankerpatient zou ik op zo'n moment niet zitten wachten op een verhandeling over morgen chemo dus dan niet, maar misschien na de kerst wel, maar dan alleen halve diensten.....NIet te doen allemaal.
Doe het wel of doe het niet. En als je het niet doet: los het op door zelf te ruilen, of wacht af of er problemen komen.
Als je groepen mensen moet managen en een ja/nee-vraag stelt is niks irritanter dan al dat soort ruis. Dat ben ik wel eens met eerdere posters.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 5 november 2021 om 06:14
Je topictitel geeft ook wel echt aan hoe jij het ziet, maar waar het volgens mij mis gaat. Het maakt die vereniging echt helemaal niks uit wat jouw draagkracht is. Per kind moet er gewoon 1 bardienst gedraaid worden, dat hoort bij het lidmaatschap. Nergens staat dat jij dat moet doen. Regel op een andere manier dat die bardiensten worden ingevuld en niemand zal iets van jouw draagkracht vinden.
vrijdag 5 november 2021 om 06:47
Ik denk dat jij bij de vereniging kan aangeven dat jij wekelijks je steentje bijdraagt voor team A. Jij hebt elke week de wastas en dat ongeveer 30 a 40 weken per jaar. Gemiddeld heb je als ouder 2x per jaar de wastas en 1 of 2 keer een bardienst. Is de club zich bewust van jouw bijdrage? Anders zou ik die wastas over de schutting gooien en daar een planning voor opmaken. Dan mag iedereen de taak op zich nemen.
Jouw man kan dan mooi de extra taken voor team b op zich nemen. Doet iedereen genoeg en wat die kan.
Jouw man kan dan mooi de extra taken voor team b op zich nemen. Doet iedereen genoeg en wat die kan.
vrijdag 5 november 2021 om 08:00
Ik heb heel erg lang gevolleybald, en ik ken niet 1 club die geen kantine had. Dus het is niet alsof dat nou iets heel bijzonders van voetbal is. Mijn vriendin die korfbalde had ook altijd haar feestjes in de kantine, dus idem.Lizzy75 schreef: ↑04-11-2021 23:56Bij volleybal, handbal, turnen, dansen, korfbal etc. kan het toch ook zonder kantine? Of betalen die veel meer dan voetballers? Ik geloof er niks van.
Edit: Ik heb het even opgezocht op internet en bij voetbal betaal je inderdaad heel erg weinig contributie, zo’n 100 euro per jaar per kind.
En waarom niet gewoon naar de kroeg? Nou, omdat bijvoorbeeld veel clubs ook jeugdleden hebben die helemaal niet naar de kroeg mogen. Omdat veel mensen gewoon even 1 drankje willen drinken na de wedstrijd (hoeft geen alcohol te zijn, ik dronk altijd gewoon cola) en het dan prettig is als je even ergens kunt zitten zonder van hot naar her te hoeven.
vrijdag 5 november 2021 om 08:12
Kantine hoort ook bij de teambeleving. Clubs doen juist maar 100 euro contributie omdat zij willen dat kinderen uit minder rijke gezinnen ook kunnen sporten. Vrij normaal dat elke ouder wordt gevraagd om bij te dragen. Er kunnen natuurlijk ook ouders zijn die dat niet kunnen. Ik zou zelf even vragen of even met iemand van het bestuur mag overleggen. Die tip van een keer extra was draaien ipv actief op de club vind ik een hele goede.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 5 november 2021 om 08:21
Een was draaien kan je toch niet wegstrepen tegen andere klussen? Het zijn drie handelingen: was in machine, was overhevelen naar droger en de was eruit halen en vouwen. Nog geen uur werk.viva-amber schreef: ↑05-11-2021 08:12Kantine hoort ook bij de teambeleving. Clubs doen juist maar 100 euro contributie omdat zij willen dat kinderen uit minder rijke gezinnen ook kunnen sporten. Vrij normaal dat elke ouder wordt gevraagd om bij te dragen. Er kunnen natuurlijk ook ouders zijn die dat niet kunnen. Ik zou zelf even vragen of even met iemand van het bestuur mag overleggen. Die tip van een keer extra was draaien ipv actief op de club vind ik een hele goede.
Iedere dag is gehaktdag
vrijdag 5 november 2021 om 08:26
Waarom wast niet gewoon elke speler zijn eigen spullen ?!Flamingo schreef: ↑04-11-2021 16:55Ik vind de was doen van een heel team persoonlijk al best wat. Wat willen ze nog meer?
Je moet inderdaad duidelijk zijn dat het niet goed is voor je gezondheid is om meer te doen, en dat je daar om privacyredenen niet over uit wilt weiden.
Beetje simpel van hen dat dit niet begrepen wordt. Mogelijk denken ze dat iedereen het druk heeft maar nou eenmaal een steentje moet bijdragen. Je grens trekken is moeilijk, zeker als dit niet begrepen wordt.
vrijdag 5 november 2021 om 08:26
Daar gaat het niet om. Laatst zei een werkgever tegen mij: werk aanpassen is een privilege. Die werknemer had kanker gehad. Ik zeg dan ook niet: ik hoop dat al jou andere medewerkers ook kanker krijgen als privilege. To is niet gelijk aan gezonde andere ouder/vrijwilliger en hoeft dus ook niet het gelijke te doen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 5 november 2021 om 08:32
Mijn kinderen zitten op wedstrijdzwemmen en daar heeft iedereen ook clubkleding. Dat wast iedereen uiteraard ook zelf. Het ziet er allemaal nog steeds hetzelfde uit, ondanks dat het allemaal op een andere manier wordt gewassen. De clubhenoten van waterpolo doen weliswaar een teamsport, maar daar is ook iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen clubkleding (kopen/wassen/vervangen).
Wat is de gedachte achter alles tegelijk wassen eigenlijk?
vrijdag 5 november 2021 om 08:36
vrijdag 5 november 2021 om 08:41
Het is onderdeel van de contributie (=bijdrage).
Ik wilde als alleenstaande moeder van 2 kinderen en een 60-urige werkweek en chronische aandoening ook heel graag mijn bardiensten draaien op de hockey- en tennisclub, maar ik kon dat niet, dus zijn mijn kinderen niet op tennis en hockey gegaan.
Ik wilde ook heel graag hun golf- schermlessen betalen, maar ik kon dat niet, dus gingen mijn kinderen niet op schermen en golf.
Ik wil ook heel graag dat mijn kinderen 5x per jaar op een dure vakantie kunnen, maar helaas, ik kan het hen niet geven.
vrijdag 5 november 2021 om 08:42
Dat is wat TO zelf vindt. Maar ze weet helemaal niet wat de belastbaarheid van de anderen is, anderen die nu haar taken opknappen. Bovendien lees ik nergens dat er sprake is van een ziekte, anders dan; ik kan niet tegen prikkels en heb weinig energie. Iets waar iedereen met een jong gezin mee worstelt.viva-amber schreef: ↑05-11-2021 08:26Daar gaat het niet om. Laatst zei een werkgever tegen mij: werk aanpassen is een privilege. Die werknemer had kanker gehad. Ik zeg dan ook niet: ik hoop dat al jou andere medewerkers ook kanker krijgen als privilege. To is niet gelijk aan gezonde andere ouder/vrijwilliger en hoeft dus ook niet het gelijke te doen.
Iedere dag is gehaktdag
vrijdag 5 november 2021 om 08:47
Volgens mij twee dingen. Het ene is dat het er gelijk uit blijft zien. Althans is de verwachting.
Het andere is dat het een stuk makkelijker is met één aanspreekpunt. Je ziet in dit topic al dat ieder individu wel dingetjes heeft waardoor een shirt gekrompen is of verkleurd of oeps niet gewassen of oeps bij oma blijven liggen. Het is niet zo'n ramp dat iemand een keer in een vies shirt moet spelen, maar je moet elke keer met ieder afzonderlijk die communicatie eromheen voeren.
Als er één de was doet, heb je één aanspreekpunt.
