Als je omgeving je draagkracht niet accepteert?

04-11-2021 16:26 591 berichten
Ik gebruik deze nick ivm herkenbaarheid.
Heb getwijfeld dit onder kinderen of hier te plaatsen. Denk dat dit aansluit.

Situatie:

Mijn draagkracht is niet optimaal. Door gebeurtenissen en daarnaast wat lichamelijke mankementen, is mijn energie niveau niet erg hoog.

Drie jaar geleden vanwege een milde depressie in therapie gegaan, wat inzichtelijk was op vele fronten. Eén van die inzichten was dat ik te weinig begrens. Ik paste me vaak wel aan, maar kwam tot inzicht dat dit ook ten koste van mezelf kan gaan. Daarnaast kan ik niet zoveel prikkels hebben. Soms kun je ze ontwijken (heb bv geen sociale media, leef volgens principe rust en regelmaat, en ben vaak op zoek naar aanpassingen om rust te bewaren zoals boodschappen laten bezorgen), maar heb ook een gezin en werk.

Ik merk dat ik steeds meer moeite heb met alle 'dwang' van buitenaf. School vd kinderen zoekt hulp van ouders, de vereniging vd kinderen etc. Ik draag het minimale daarin bij, en dat valt me best zwaar icm de rest van het leven.

Ik heb meerdere keren aangegeven bij enkele mensen van de sportvereniging (van mijn kinderen) dat mijn mogelijkheden qua draagkracht minimaal zijn.
Het werd onlangs duidelijk dat men nog meer van mij en mijn man wil, omdat we twee kinderen op de vereniging hebben, worden alle taken ook in tweevoud verwacht van ons.

Mijn man had al een taak van me overgenomen, maar die trekt dit ook niet als er nog hogere verwachtingen zijn.
Deze verwachtingen werden uitgesproken in een bericht, en ik heb een alternatief voorstel gedaan ter oplossing.

Dit viel niet in de smaak, kreeg veel over me heen, we moeten het samen regelen en mijn oplossing werd van tafel geveegd. Ter illustratie: ik breng de kinderen 2x p.w. naar de training, sta elke zaterdag vroeg op voor de wedstrijden (daar kan ik dus geen rust pakken want man en ik moeten beide met één kind mee) en doe de was voor één team. Nu gaan ze andere taken verplichten door een schema op te stellen, waarbij wij moeten komen of onderling moeten ruilen.

Ik merk dat er zoveel weerstand ontstaat dat ik er fysiek last van heb. Ik kan de ballen amper in de lucht houden, ben zelfs tijdelijk minder gaan werken.

Ik weet niet goed hoe dit op te lossen, ik voel me zo machteloos dat ik er een erg kort lontje door krijg.
Ik wil mijn kinderen hun sport niet ontnemen, maar weet niet hoe we dit klaar moeten spelen. Het voelt erg naar omdat ik het gevoel heb met mijn rug tegen de muur te worden gezet. Mijn man heeft het ook geprobeerd uit te leggen, maar geen gewenst resultaat.

Ik merk dat ik in een cirkel blijf denken, en geen oplossing kan bedenken die geschikt is. Knetterharde 'nee' zal duidelijk leiden tot conflict, eigenlijk is dat het nu al kijkende naar de sfeer van het gesprek. Om maar mee te gaan hierin geeft nu al paniek, er blijft niet voldoende tijd over voor rust.

Mijn omgeving is erg van het meegaan in sociale druk. Vandaar mijn verhaal hier: wie wil meedenken? Kan wel verschillende invalshoeken gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
Vervelende situatie.

Mijn ervaring is dat je het best heel duidelijk kunt zijn.
Bijvoorbeeld dat je met liefde de was voor het team doet en dat het daar ook bij blijft.

Mensen kunnen zich nu eenmaal niet zoveel voorstellen bij 'het is soms teveel' of 'ik heb weinig draagkracht'. Dat moet je voor jezelf invullen en dan 'nee' blijven zeggen. Soms helpt het ook om niet je gezondheid als argument aan te voeren want ook dat is voor mensen soms niet zo duidelijk.

En voor mijn nieuwsgierigheid: Wat moet er dan allemaal gebeuren waar schema's voor nodig zijn? Moeten de ouders het clubhuis onderhouden oid?
Je kunt méér.
Alle reacties Link kopieren
Een lange inleiding, later blijkt dat het probleem eigenlijk alleen in de sportvereniging van je kinderen zit.
Je noemt de taken die je nu doet:
1. Je kinderen tweemaal per week naar de training brengen
2. Zaterdagochtend vroeg opstaan
3. De was van één team.
Hiervan is alleen punt 3. een 'taak' die je voor de sportvereniging doet, 1. en 2. doe je niet voor de vereniging maar zijn gewoon het gevolg van het hebben van kinderen die sporten.
Dus wat is je vraag? Is die ene was per week zo'n zware belasting? Geeft dat zoveel prikkels? Ik zie het niet ....
Alle reacties Link kopieren
Ik snap eigenlijk wel de vraag om het binnen jullie gezin op te lossen want anders komen er weer extra taken bij andere ouders te liggen en het valt vaak niet mee omdat allemaal rond te krijgen.

Als man bepaalde taken ook niet kan, kunnen jullie dan concreet aangeven wat wel kan? Ik snap mindere draagkracht heel goed, maar nu draai je een was, die man dus eventueel kan doen. Is het dan meer het mentale regelaspect waardoor het niet mogelijk is of kun je zaken zien die misschien wel behapbaar zijn?

Als je kinderen er niet meer heen kunnen zitten die weer een paar uur extra thuis...
Zijn je kinderen oud genoeg om af en toe in ieder geval zelf naar de sportlocatie te fietsen? Dat jij en je man niet 2x per week meehoeven?
Alle reacties Link kopieren
Nogmaals mailen dat jullie helaas niets extra kunnen doen in verband met gezondheid. Dat dit echt het maximum is en vragen of ze willen stoppen met aandringen. Dat dit een slechte invloed heeft op jullie gezondheid. Misschien in de andere mails toch nog te voorzichtig gesteld.

Als ze weer mailen, verwijzen naar vorige mail. Als ze je aanspreken als je er bent: zeggen dat je het hebt toegelicht in een mail. Dat je het er verder niet over wilt hebben. Steeds herhalen.

Ze kunnen jullie niet dwingen.
Alle reacties Link kopieren
Is er een afspraak bij de sportclub dat alle ouders bepaalde taken doen?
Dat jullie 2 keer zo veel zouden moeten doen vind ik een gekke redenering; je hebt niet 2 x zo veel tijd in vergelijking met anderen.
Alle reacties Link kopieren
Tja er zijn voetbalverenigingen waarbij de ouders de bardienst etc af kunnen kopen. Ik werk, heb alleen kind opgevoed, had mantelzorg voor ouder en baalde ook wel eens van bardienst. Maar als ik er eenmaal was vond ik t heel gezellig. Ik vond het niet zo leuk dat altijd dezelfde mensen zich drukten bij verdeling van de taken. Je weet dat dit van je verwacht wordt als je kinderen gaan sporten. Je zou ook met iemand in t team proberen af te spreken of hij of zij de ene week met jouw kinderen gaaien jij de andere week met de zijne of hare. Zo heb je dan wat meer lucht.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het en kan er nu beter mee omgaan. Helaas heb ik er de diagnose fibromyalgie voor moeten krijgen maar nu ik het van mezelf geaccepteerd heb kan ik het ook beter communiceren naar anderen. Ik had die druk vanuit familie maar sinds de diagnose is er ineens veel meer begrip en hoef ik het maar aan te geven.

Mijn mening is een grens voor jezelf te bepalen en dat onder de noemer ‘mijn gezondheid laat het niet toe’ te communiceren. En die grens te laten staan en niet toe te geven.
Een conflict is niet perse slecht hè. Je hebt waarschijnlijk heel lang overal ja op gezegd, en dat geeft weerstand omdat de anderen het van je gewend zijn. Nu moeten zij in beweging komen om een ander te vragen en ja, dat is dan vervelend. Maar daar heb jij niks mee te maken. Laat ze lekker iemand anders vragen!
Alle reacties Link kopieren
Joyce48 schreef:
04-11-2021 16:36
Een lange inleiding, later blijkt dat het probleem eigenlijk alleen in de sportvereniging van je kinderen zit.
Je noemt de taken die je nu doet:
1. Je kinderen tweemaal per week naar de training brengen
2. Zaterdagochtend vroeg opstaan
3. De was van één team.
Hiervan is alleen punt 3. een 'taak' die je voor de sportvereniging doet, 1. en 2. doe je niet voor de vereniging maar zijn gewoon het gevolg van het hebben van kinderen die sporten.
Dus wat is je vraag? Is die ene was per week zo'n zware belasting? Geeft dat zoveel prikkels? Ik zie het niet ....
Als je weinig energie en draagkracht hebt, zijn alle punten een belasting en energievreters. Ja, ok, dat hoort bij het hebben van kinderen. TO doet het ook, maar meer kan niet.
Alle reacties Link kopieren
Om mee te denken is het wel handig om te weten wat voor taken we het over hebben, en hoe veel. Je zegt dat je nu een was draait. En dat je man al een taak van jou heeft overgenomen.

Wat voor taken doet jouw man? En wat voor taken liggen wel binnen jouw energie niveau? En, niet onbelangrijk: wat doen de andere ouders?

Ik begrijp dat je zonen in verschillende teams zitten. Zou bijvoorbeeld twee wassen wel ok zijn? Ik zou kijken wat er aan mogelijkheden zijn, maar ook oppassen dat het niet volledig jullie probleem gemaakt wordt.
every journey starts with a single step
Alle reacties Link kopieren
Leergierig schreef:
04-11-2021 16:42
Nogmaals mailen dat jullie helaas niets extra kunnen doen in verband met gezondheid. Dat dit echt het maximum is en vragen of ze willen stoppen met aandringen. Dat dit een slechte invloed heeft op jullie gezondheid. Misschien in de andere mails toch nog te voorzichtig gesteld.

Als ze weer mailen, verwijzen naar vorige mail. Als ze je aanspreken als je er bent: zeggen dat je het hebt toegelicht in een mail. Dat je het er verder niet over wilt hebben. Steeds herhalen.

Ze kunnen jullie niet dwingen.
Dit zou ik inderdaad doen. Het zou toch te gek voor woorden zijn als jullie kinderen daardoor niet meer naar de vereniging zouden mogen? Dat zou betekenen dat kinderen van ouders met verminderde belastbaarheid niet zouden mogen deelnemen aan sport.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Wat jullie niet doen moeten andere ouders dan overnemen. Als je kinderen lid worden van een vereniging weet je dat dit erbij zit. Je doet nu de was. Dat brengen en halen doen alle ouders toch? Waar zie jij zelf de oplossing in?
Alle reacties Link kopieren
Over welke taken gaat het?
.
Moon-Alisa schreef:
04-11-2021 16:31
Vervelende situatie.

Mijn ervaring is dat je het best heel duidelijk kunt zijn.
Bijvoorbeeld dat je met liefde de was voor het team doet en dat het daar ook bij blijft.

Mensen kunnen zich nu eenmaal niet zoveel voorstellen bij 'het is soms teveel' of 'ik heb weinig draagkracht'. Dat moet je voor jezelf invullen en dan 'nee' blijven zeggen. Soms helpt het ook om niet je gezondheid als argument aan te voeren want ook dat is voor mensen soms niet zo duidelijk.


En voor mijn nieuwsgierigheid: Wat moet er dan allemaal gebeuren waar schema's voor nodig zijn? Moeten de ouders het clubhuis onderhouden oid?
Dank je wel, dat is wel even inzichtelijk.

Er zijn enkele andere taken die zich idd richten op het gebouw, en achter de bar. Voor die laatste heb ik me aangemeld voor een bepaalde datum bij team kind 1, en heeft mijn man al recent gedraaid. Maar men verwacht, of verplicht ons nu eigenlijk, om deze 'vrijwillige' taken x twee te doen (twee kinderen bij de vereniging).
Het gaat niet om het wasje of het rijden, maar dat is al mijn max. Als daarbovenop nog allerlei andere taken komen, allemaal keer twee dus, is de koek gewoon op.
Alle reacties Link kopieren
Leergierig schreef:
04-11-2021 16:44
Als je weinig energie en draagkracht hebt, zijn alle punten een belasting en energievreters. Ja, ok, dat hoort bij het hebben van kinderen. TO doet het ook, maar meer kan niet.
En dus moet iemand anders het maar doen? Dat er een grens zit aan de draagkracht van to is rot, maar er is ook nog een man, die zo te lezen nu nog helemaal niets doet (ja, zijn eigen kind brengen, maar dat is natuurlijk niet het type taak waar het nu om gaat). Verwachten dat andere ouders alle klussen maar overnemen zonder er zelfs maar bij stil te staan dat die misschien ook al wel aardig wat ballen in de lucht te houden hebben, komt niet heel sympathiek over.
Alle reacties Link kopieren
Los van het feit dat bij sporten ook taken horen omdat ze simpelweg gedaan moeten worden, zou ik wel allergisch zijn voor een groepje ouders wat goedbedoeld en wel anderen probeert om op deze manier voor het blok te zetten en denkt te kunnen bepalen voor een ander.
.
Alle reacties Link kopieren
Duidelijk zijn idd. Assertief zijn en grenzen aangeven. Misschien dat je vraag om begrip "ik heb weinig draagkracht" zelfs contraproductief werkt. Dat mensen je juist extra gaan belasten omdat ze je een aansteller vinden. Dat is oneerlijk maar dat risico loop je nou eenmaal als je ergens begrip om vraagt. Niet iedereen krijgt dat nou eenmaal en ook niet van iedereen. Begrip is een gunst van de ander die gestoeld is op empathie en dat ontbreekt nog wel eens.

Dan kun je beter een praktische smoes geven om te voorkomen dat je extra uitgeprobeerd wordt.

Bij sportverenigingen is het overigens altijd een gebed zonder einde. Iedere keer zie je een aantal mensen zich over de kop werken in het vrijwilligerswerk om daarna opgebrand ermee te stoppen omdat ze zich niet gesteund voelen en teveel gedaan hebben. Sportondersteuning zal in de toekomst betaald moeten gaan worden want veel clubs redden het niet met vrijwilligers.
"Wees gewoon jezelf....maar in jouw geval dringend een ander"
Patatje15 schreef:
04-11-2021 16:36
Ik snap eigenlijk wel de vraag om het binnen jullie gezin op te lossen want anders komen er weer extra taken bij andere ouders te liggen en het valt vaak niet mee omdat allemaal rond te krijgen.

Als man bepaalde taken ook niet kan, kunnen jullie dan concreet aangeven wat wel kan? Ik snap mindere draagkracht heel goed, maar nu draai je een was, die man dus eventueel kan doen. Is het dan meer het mentale regelaspect waardoor het niet mogelijk is of kun je zaken zien die misschien wel behapbaar zijn?


Nee het gaat echt om de fysieke en mentale rust die ik op een gegeven moment mis en nodig heb. De zaken die behapbaar zijn, doe ik reeds.

Als je kinderen er niet meer heen kunnen zitten die weer een paar uur extra thuis...
Dat is eigenlijk helemaal niet zozeer een punt, maar wat wel een punt is dat ze in een team zitten, en de sport leuk vinden. Ik wil het hen liever niet ontnemen.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind de was doen van een heel team persoonlijk al best wat. Wat willen ze nog meer?

Je moet inderdaad duidelijk zijn dat het niet goed is voor je gezondheid is om meer te doen, en dat je daar om privacyredenen niet over uit wilt weiden.

Beetje simpel van hen dat dit niet begrepen wordt. Mogelijk denken ze dat iedereen het druk heeft maar nou eenmaal een steentje moet bijdragen. Je grens trekken is moeilijk, zeker als dit niet begrepen wordt.
Alle reacties Link kopieren
"Zo lang ik nog niet volledig hersteld ben van mijn depressie kan ik wel de was doen, maar niets extra's daarbij". Geen lange verhalen afsteken, hou het bij de kern.
Alle reacties Link kopieren
firedraakje schreef:
04-11-2021 16:46
Om mee te denken is het wel handig om te weten wat voor taken we het over hebben, en hoe veel. Je zegt dat je nu een was draait. En dat je man al een taak van jou heeft overgenomen.

Wat voor taken doet jouw man? En wat voor taken liggen wel binnen jouw energie niveau? En, niet onbelangrijk: wat doen de andere ouders?

Ik begrijp dat je zonen in verschillende teams zitten. Zou bijvoorbeeld twee wassen wel ok zijn? Ik zou kijken wat er aan mogelijkheden zijn, maar ook oppassen dat het niet volledig jullie probleem gemaakt wordt.
Je post is vast heel lief bedoeld, maar hier lopen mensen met een beperkte belastbaarheid dus constant tegenaan. Door dat ‘kijken wat nog kan’ rek je de grens van iemand als TO op. Het oogt onschuldig en als niet te veel, TO zegt uit goede vrede ja, en zo ligt er opnieuw iets op het bordje.
TO is eigenlijk al heel duidelijk: ze kan niet meer. En ook hier wordt die grens niet gerespecteerd, ik lees weer een deel posts met dezelfde strekking en vind het ronduit schokkend.

Maar, er ligt ook een rol voor TO om te herzien hoe ze communiceert en hier duidelijker in te zijn.
Alle reacties Link kopieren
wallpaper schreef:
04-11-2021 16:51
Dank je wel, dat is wel even inzichtelijk.

Er zijn enkele andere taken die zich idd richten op het gebouw, en achter de bar. Voor die laatste heb ik me aangemeld voor een bepaalde datum bij team kind 1, en heeft mijn man al recent gedraaid. Maar men verwacht, of verplicht ons nu eigenlijk, om deze 'vrijwillige' taken x twee te doen (twee kinderen bij de vereniging).
Het gaat niet om het wasje of het rijden, maar dat is al mijn max. Als daarbovenop nog allerlei andere taken komen, allemaal keer twee dus, is de koek gewoon op.
Dus je man moet twee keer een bardienst draaien dan en jij twee wasjes doen? Ik snap wel dat ze het bij de vereniging niet begrijpen eigenlijk. Wat is er met je man dat hij dat niet aankan? En je begint weer over het rijden, maar je eigen kinderen naar hun sport brengen is toch geen algemene taak? Dat hoort gewoon bij jouw leven.
NalanS schreef:
04-11-2021 16:38
Zijn je kinderen oud genoeg om af en toe in ieder geval zelf naar de sportlocatie te fietsen? Dat jij en je man niet 2x per week meehoeven?
Nee die leeftijd hebben ze bij lange na nog niet. En begrijp me niet verkeerd, ik ga mee, ben enthousiast supporter, regel koffie... Ik ben er voor mijn kinderen. Maar de wetenschap dat er nog meer wordt gevraagd dan ik al deed, voelt het als zo'n extra belasting dat ik daar momenteel niet eens optimaal van kan genieten. Simpelweg omdat de emmer daarmee al vol genoeg is.
Alle reacties Link kopieren
wallpaper schreef:
04-11-2021 16:51
Dank je wel, dat is wel even inzichtelijk.

Er zijn enkele andere taken die zich idd richten op het gebouw, en achter de bar. Voor die laatste heb ik me aangemeld voor een bepaalde datum bij team kind 1, en heeft mijn man al recent gedraaid. Maar men verwacht, of verplicht ons nu eigenlijk, om deze 'vrijwillige' taken x twee te doen (twee kinderen bij de vereniging).
Het gaat niet om het wasje of het rijden, maar dat is al mijn max. Als daarbovenop nog allerlei andere taken komen, allemaal keer twee dus, is de koek gewoon op.
Is dit clubbeleid of het idee van een aantal ouders? Kantinediensten per kind draaien vind ik nl een bijzondere redenering, je zal vier kinderen hebben op de voetbal en alleenstaand dan ben je nooit meer thuis.
Ik zou daar eens naar informeren, want het is een taak die juist heel veel tijd en energie vraagt.
.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven