Psyche
alle pijlers
Als je omgeving je draagkracht niet accepteert?
donderdag 4 november 2021 om 16:26
Ik gebruik deze nick ivm herkenbaarheid.
Heb getwijfeld dit onder kinderen of hier te plaatsen. Denk dat dit aansluit.
Situatie:
Mijn draagkracht is niet optimaal. Door gebeurtenissen en daarnaast wat lichamelijke mankementen, is mijn energie niveau niet erg hoog.
Drie jaar geleden vanwege een milde depressie in therapie gegaan, wat inzichtelijk was op vele fronten. Eén van die inzichten was dat ik te weinig begrens. Ik paste me vaak wel aan, maar kwam tot inzicht dat dit ook ten koste van mezelf kan gaan. Daarnaast kan ik niet zoveel prikkels hebben. Soms kun je ze ontwijken (heb bv geen sociale media, leef volgens principe rust en regelmaat, en ben vaak op zoek naar aanpassingen om rust te bewaren zoals boodschappen laten bezorgen), maar heb ook een gezin en werk.
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb met alle 'dwang' van buitenaf. School vd kinderen zoekt hulp van ouders, de vereniging vd kinderen etc. Ik draag het minimale daarin bij, en dat valt me best zwaar icm de rest van het leven.
Ik heb meerdere keren aangegeven bij enkele mensen van de sportvereniging (van mijn kinderen) dat mijn mogelijkheden qua draagkracht minimaal zijn.
Het werd onlangs duidelijk dat men nog meer van mij en mijn man wil, omdat we twee kinderen op de vereniging hebben, worden alle taken ook in tweevoud verwacht van ons.
Mijn man had al een taak van me overgenomen, maar die trekt dit ook niet als er nog hogere verwachtingen zijn.
Deze verwachtingen werden uitgesproken in een bericht, en ik heb een alternatief voorstel gedaan ter oplossing.
Dit viel niet in de smaak, kreeg veel over me heen, we moeten het samen regelen en mijn oplossing werd van tafel geveegd. Ter illustratie: ik breng de kinderen 2x p.w. naar de training, sta elke zaterdag vroeg op voor de wedstrijden (daar kan ik dus geen rust pakken want man en ik moeten beide met één kind mee) en doe de was voor één team. Nu gaan ze andere taken verplichten door een schema op te stellen, waarbij wij moeten komen of onderling moeten ruilen.
Ik merk dat er zoveel weerstand ontstaat dat ik er fysiek last van heb. Ik kan de ballen amper in de lucht houden, ben zelfs tijdelijk minder gaan werken.
Ik weet niet goed hoe dit op te lossen, ik voel me zo machteloos dat ik er een erg kort lontje door krijg.
Ik wil mijn kinderen hun sport niet ontnemen, maar weet niet hoe we dit klaar moeten spelen. Het voelt erg naar omdat ik het gevoel heb met mijn rug tegen de muur te worden gezet. Mijn man heeft het ook geprobeerd uit te leggen, maar geen gewenst resultaat.
Ik merk dat ik in een cirkel blijf denken, en geen oplossing kan bedenken die geschikt is. Knetterharde 'nee' zal duidelijk leiden tot conflict, eigenlijk is dat het nu al kijkende naar de sfeer van het gesprek. Om maar mee te gaan hierin geeft nu al paniek, er blijft niet voldoende tijd over voor rust.
Mijn omgeving is erg van het meegaan in sociale druk. Vandaar mijn verhaal hier: wie wil meedenken? Kan wel verschillende invalshoeken gebruiken.
Heb getwijfeld dit onder kinderen of hier te plaatsen. Denk dat dit aansluit.
Situatie:
Mijn draagkracht is niet optimaal. Door gebeurtenissen en daarnaast wat lichamelijke mankementen, is mijn energie niveau niet erg hoog.
Drie jaar geleden vanwege een milde depressie in therapie gegaan, wat inzichtelijk was op vele fronten. Eén van die inzichten was dat ik te weinig begrens. Ik paste me vaak wel aan, maar kwam tot inzicht dat dit ook ten koste van mezelf kan gaan. Daarnaast kan ik niet zoveel prikkels hebben. Soms kun je ze ontwijken (heb bv geen sociale media, leef volgens principe rust en regelmaat, en ben vaak op zoek naar aanpassingen om rust te bewaren zoals boodschappen laten bezorgen), maar heb ook een gezin en werk.
Ik merk dat ik steeds meer moeite heb met alle 'dwang' van buitenaf. School vd kinderen zoekt hulp van ouders, de vereniging vd kinderen etc. Ik draag het minimale daarin bij, en dat valt me best zwaar icm de rest van het leven.
Ik heb meerdere keren aangegeven bij enkele mensen van de sportvereniging (van mijn kinderen) dat mijn mogelijkheden qua draagkracht minimaal zijn.
Het werd onlangs duidelijk dat men nog meer van mij en mijn man wil, omdat we twee kinderen op de vereniging hebben, worden alle taken ook in tweevoud verwacht van ons.
Mijn man had al een taak van me overgenomen, maar die trekt dit ook niet als er nog hogere verwachtingen zijn.
Deze verwachtingen werden uitgesproken in een bericht, en ik heb een alternatief voorstel gedaan ter oplossing.
Dit viel niet in de smaak, kreeg veel over me heen, we moeten het samen regelen en mijn oplossing werd van tafel geveegd. Ter illustratie: ik breng de kinderen 2x p.w. naar de training, sta elke zaterdag vroeg op voor de wedstrijden (daar kan ik dus geen rust pakken want man en ik moeten beide met één kind mee) en doe de was voor één team. Nu gaan ze andere taken verplichten door een schema op te stellen, waarbij wij moeten komen of onderling moeten ruilen.
Ik merk dat er zoveel weerstand ontstaat dat ik er fysiek last van heb. Ik kan de ballen amper in de lucht houden, ben zelfs tijdelijk minder gaan werken.
Ik weet niet goed hoe dit op te lossen, ik voel me zo machteloos dat ik er een erg kort lontje door krijg.
Ik wil mijn kinderen hun sport niet ontnemen, maar weet niet hoe we dit klaar moeten spelen. Het voelt erg naar omdat ik het gevoel heb met mijn rug tegen de muur te worden gezet. Mijn man heeft het ook geprobeerd uit te leggen, maar geen gewenst resultaat.
Ik merk dat ik in een cirkel blijf denken, en geen oplossing kan bedenken die geschikt is. Knetterharde 'nee' zal duidelijk leiden tot conflict, eigenlijk is dat het nu al kijkende naar de sfeer van het gesprek. Om maar mee te gaan hierin geeft nu al paniek, er blijft niet voldoende tijd over voor rust.
Mijn omgeving is erg van het meegaan in sociale druk. Vandaar mijn verhaal hier: wie wil meedenken? Kan wel verschillende invalshoeken gebruiken.
donderdag 4 november 2021 om 17:30
Ik werk zelf in de zorg en ben mega dankbaar voor vrijwilligers! We zijn ook erg zuinig op ze, maar begrijp wel wat je zegt.Moon-Alisa schreef: ↑04-11-2021 17:09Dat wekt wel de indruk dat je er op termijn weer dingen bij gaat doen.
En dan komt bij hun de vraag, wanneer verwacht je hersteld te zijn?
Goeie tip!
Ik doe trouwens zelf vrijwilligerswerk op ander gebied en ook daar merk ik dat ze blijven trekken. Je doet eigenlijk nooit genoeg want er moet altijd NOG meer gebeuren en beter en netter. Ik heb het in het begin over mijn gezondheid gehad en nu hoor ik bij alles 'ja je moet aan je gezondheid denken' terwijl het daar al lang niet meer om gaat. Ik wil er gewoon geen dagtaak aan hebben.
Het is een zijspoor maar het is goed niet altijd je gezondheid aan te dragen. Je vindt de was gewoon genoeg, klaar.
Ik ben geen vrijwilliger, maar in de zorg blijft men ook altijd trekken aan je. Helemaal sinds Covid.
donderdag 4 november 2021 om 17:33
TO hoeft zich nergens voor te verontschuldigen. Hier kan ze zelf niets aan doen. Wellicht zitten anderen ook aan hun taks ja. Dat kan, maar dat is niet de verantwoordelijkheid van TO. Als TO zichzelf gaat echter overvragen, draagt dat niet bij aan de situatie, Steeds maar rekening blijven houden met anderen is waarschijnlijk 1 van de redenen dat ze nu in deze situatie zit.Agen schreef: ↑04-11-2021 17:23En dus mag een ander extra hard lopen? Echt, ik vind het rot voor je dat je beperkt belastbaar bent, maar het feit dat je er compleet aan voorbij gaat dat de weigering van jouw man om zijn steentje bij te dragen betekent, dat anderen harder moeten lopen, zonder er ook maar een moment bij stil te staan dat die misschien óók aan hun taks zitten, maakt dat jullie heel onsympathiek overkomen. Bij het aangeven van je grenzen laten merken dat je je daarvan bewust bent, zou al helpen.
donderdag 4 november 2021 om 17:34
Ik begrijp het ook niet.Joyce48 schreef: ↑04-11-2021 16:36Een lange inleiding, later blijkt dat het probleem eigenlijk alleen in de sportvereniging van je kinderen zit.
Je noemt de taken die je nu doet:
1. Je kinderen tweemaal per week naar de training brengen
2. Zaterdagochtend vroeg opstaan
3. De was van één team.
Hiervan is alleen punt 3. een 'taak' die je voor de sportvereniging doet, 1. en 2. doe je niet voor de vereniging maar zijn gewoon het gevolg van het hebben van kinderen die sporten.
Dus wat is je vraag? Is die ene was per week zo'n zware belasting? Geeft dat zoveel prikkels? Ik zie het niet ....
Wallpaper, ik zou zeggen: ik doe de was van 1 team en daarmee is mijn taak gedaan, meer doe ik niet.
donderdag 4 november 2021 om 17:35
Ik kan nergens vinden dat er tweemaal inzet wordt verwacht. Tijdens de aanmelding is me verteld dat er af en toe wat wordt gevraagd, maar niet keer twee! Ook de frequentie van die hulp werd wat gebaggetaliseerd.Nanouk schreef: ↑04-11-2021 17:12Dit zijn de afspraken die bij het lidmaatschap van de vereniging vallen. Per ingeschreven lid worden een aantal vrijwilligersuren verwacht. Heb je 1 kind op de club dan doe je x aantal uren heb je er 2 dan heb je het dubbele. Uren die jij niet doet (geldige reden of niet) moeten andere mensen uit het team oplossen.
Hoe lang speelt de overbelasting al? Want als je zo reageert en nergens meer ruimte ziet het op te lossen dannhoeft er maar iets te gebeuren en je klapt om. Wellicht is het goed hulp te zoeken bij het feit dat je al een periode overbelast bent en kun je kijken met een professional hoe je de belastbaarheid weer wat kan vergroten. Zolang je kinderen hebt zal er van vele kanten, school, sport, vrienden maar ook vanuit je eigen situatie veel worden verwacht. Dingen die ook niet heel raar zijn, want een sportclub kan alleen draaien op vrijwilligers.
Weglopen voor verplichtingen kun je niet altijd blijven doen.aangezien het geen rare/overdreven verwachting van de club is zul je echt bij jezelf de oplossing moeten zoeken zeker als je in de toekomst niet wil blijven vastlopen.
donderdag 4 november 2021 om 17:35
Ik zou juist eerder taken gaan afstoten en dan te beginnen met de was voor het hele team. Wat is dat voor onzin, iedereen heeft een wasmachine thuis, doe lekker je eigen was.firedraakje schreef: ↑04-11-2021 16:46Om mee te denken is het wel handig om te weten wat voor taken we het over hebben, en hoe veel. Je zegt dat je nu een was draait. En dat je man al een taak van jou heeft overgenomen.
Wat voor taken doet jouw man? En wat voor taken liggen wel binnen jouw energie niveau? En, niet onbelangrijk: wat doen de andere ouders?
Ik begrijp dat je zonen in verschillende teams zitten. Zou bijvoorbeeld twee wassen wel ok zijn? Ik zou kijken wat er aan mogelijkheden zijn, maar ook oppassen dat het niet volledig jullie probleem gemaakt wordt.
donderdag 4 november 2021 om 17:36
Leergierig schreef: ↑04-11-2021 16:42Nogmaals mailen dat jullie helaas niets extra kunnen doen in verband met gezondheid. Dat dit echt het maximum is en vragen of ze willen stoppen met aandringen. Dat dit een slechte invloed heeft op jullie gezondheid. Misschien in de andere mails toch nog te voorzichtig gesteld.
Als ze weer mailen, verwijzen naar vorige mail. Als ze je aanspreken als je er bent: zeggen dat je het hebt toegelicht in een mail. Dat je het er verder niet over wilt hebben. Steeds herhalen.
Ze kunnen jullie niet dwingen.
Geen idee of dat niet kan..bij de aanmelding is er waarschijnlijk voor bepaalde zaken getekend. Ik moet bij mijn vereniging ook 3x per jaar een bardienst draaien net zoals alle leden zodat de prijzen in de kantine betaalbaar blijven. Kom ik niet zonder geldige reden, dan volgt er een boete (+ nieuwe inplanning). Betaal je de boete niet, dan wordt je toegangspas geblokkeerd.
On topic: Kun je de bardiensten niet verkopen? Bij ons is er een vast groepje mensen dat tegen betaling een bardienst overneemt.
schorpioentje28 wijzigde dit bericht op 04-11-2021 17:37
0.09% gewijzigd
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
donderdag 4 november 2021 om 17:37
Hier ben ik het wel mee eens. Ik heb een moeder gehad die niet altijd veel kon en toch eigenlijk te veel deed dan ze gezien haar overspannenheid en depressie aankon. Wat daar de juiste oplossing voor is weet ik ook niet, maar ik zou er wel met een professional over gaan praten. Voor je kinderen én voor jezelf. Maar wel gewoon grenzen blijven aangeven.Nanouk schreef: ↑04-11-2021 17:29Ik snap je punt maar soms hebben professionals net even wat andere tips waar je zelf niet aan gedacht had. En als een simpele vraag van een sportclub zoveel teweeg brengt dan voorzie ik in de toekomst nog meer problemen.
Je kan tegen je kind bijvoorbeeld ook niet zeggen sorry ik kan je niet helpen bij het leren van je toets want ik trek het niet.
Daarnaast kan de overbelasting ook voortkomen uit problemen die bij ouders spelen of in het verleden gespeeld hebben. Dan is het goed hier naar te kijken en hieraan te werken om weer beter in je vel te komen. Zie het als een kadootje voor jezelf. Als dit al lange periode speelt gaat dit echt niet vanzelf over door even rustig aan doen weet ik uit eigen ervaring.
donderdag 4 november 2021 om 17:37
De was lijkt me nou het simpelst: je gooit het in de wasmachine en dan in de droger en klaar. Bij elkaar 5 minuten werk.
donderdag 4 november 2021 om 17:38
Nou... ik heb geopperd om buiten de ouders ook te kijken naar andere vrijwilligers, en laat ik het zo zeggen: de optie betaalde kracht/jongere durf ik niet meer te opperen.aardbeienslof schreef: ↑04-11-2021 17:13Hoezo niet? Hier vragen ze bv of een 16 jarig lid de bardienst wil overnemen voor een tientje ofzo.
donderdag 4 november 2021 om 17:38
Tsja wat niet kan kan niet he? Als ik geen rijbewijs heb, kan ik ook niet meedraaien in de poule. Mogen mijn kinderen dan maar niet op die vereniging?aardbeienslof schreef: ↑04-11-2021 17:20Die tip is gewoon onzin. Bij een vereniging horen bepaalde taken erbij als je lid wordt, als het goed is staat dat ook bij de aanmelding vermeld. Als jij het niet doet dan moet een andere ouder het extra doen.
Dan moet je je kinderen op een andere sport doen.
donderdag 4 november 2021 om 17:41
Op zich wel, maar ik weet verder niet om hoeveel was het gaat, wat de lichamelijke klachten van TO zijn, of die spullen wel in de droger mogen.
Maar goed, ik krijg sowieso jeuk van dat soort verenigingen dus kan aan mij liggen dat ik het allemaal stom vind
donderdag 4 november 2021 om 17:43
Hoeft zij ook niet te doen, haar man kan toch wat meer oppakken, haar bardienst ofzo?Leergierig schreef: ↑04-11-2021 17:29Ze schuift het niet af. Ze is minder belastbaar door haar energieniveau en doet wat ze nu kan. Het is niet nodig dat ze ze zich in extra bochten gaat wringen om het wel te doen, met daardoor kans op uitval op andere gebieden.
@TO, gewoon je grenzen aangeven. Laat je niet gek maken.
donderdag 4 november 2021 om 17:43
Hier moet iedereen zelf rijden of zelf vervoer regelen, dus als je niemand kan vinden met een plek over, dan heeft je kind pech en kan het niet naar die wedstrijd. Of je gaat met het OV natuurlijk.
donderdag 4 november 2021 om 17:43
Dan overleg je dat met de andere ouders, dan draai jij hun bardienst en zij rijden voor jou.
Echt hoor, wat een kortzichtigheid. TO hoeft dit niet te doen hè, zij heeft zelf haar kinderen aangemeld.
Er bestaan trouwens clubs waar je al deze dingen niet hoeft te doen, maar dan betaal je drie keer zoveel contributie.
donderdag 4 november 2021 om 17:44
Dat zegt genoeg, het zijn dus geen keiharde clubregels maar een groepje mensen dat dit bedacht heeft.wallpaper schreef: ↑04-11-2021 17:26Mee eens. Er is eigenlijk niemand gemotiveerd voor die taken, en weinig hebben al 'zoveel' gedaan als wij.
De mensen die erover klagen en dit opleggen staan met 5 man met een hesje langs het veld. Die hoeven dus wegens die reden ook niet bij te dragen aan de extra taken die men ons op legt. Want die doen immers al 'iets' (waarbij ik me afvraag waarom er 5 nodig zijn terwijl het andere team hetzelfde met 2 langs de lijn doen, maar daar brand ik maar niet mijn vingers aan).
Je geeft deze mensen veel te veel ruimte. Begrip ga je echt niet krijgen, maar stel je wel ten doel om jouw grenzen te bewaken. Daarvoor is een "nee" voldoende en desgewenst herhalen. Dan wordt men maar boos/scheve gezichten/huilen/klagen etc. Als je gaat meedenken, dingen gaat opperen, het over je draagkracht gaat hebben, dat is allemaal alleen maar munitie voor deze mensen. Dit soort gedonder hebben ze waarschijnlijk ook met andere ouders, maar die zeggen wel gewoon "nee" dus blijven ze bij jou zuigen als je niet uitkijkt.
Wat misschien op de achtergrond meespeelt is dat je zelf jouw grenzen (nog steeds) niet accepteert. Als jij ze al niet accepteert, hoe kan een ander ze dan wel accepteren?
donderdag 4 november 2021 om 17:45
Ik ben leider van een voetbalteam en het is vrij normaal dat als je twee kinderen op dezelfde soort hebt, je dubbele diensten hebt. De diensten zijn nl verdeeld per team.
Als je diensten niet af kunt kopen zou je nog kunnen overwegen om dat zelf te doen TO. Maw; misschien is er een andere ouder die het tegen een kleine vergoeding van je over wilt nemen. Of misschien zijn er opa's of oma's van de kinderen die wel een keer een bardienst of een was willen doen.
Geef het iig aan, als ik weet dat iemand vanwege privé omstandigheden iets niet kan blijf ik niet aandringen maar denk ik liever mee aan een goede oplossing. En die is er vrijwel altijd.
Als je diensten niet af kunt kopen zou je nog kunnen overwegen om dat zelf te doen TO. Maw; misschien is er een andere ouder die het tegen een kleine vergoeding van je over wilt nemen. Of misschien zijn er opa's of oma's van de kinderen die wel een keer een bardienst of een was willen doen.
Geef het iig aan, als ik weet dat iemand vanwege privé omstandigheden iets niet kan blijf ik niet aandringen maar denk ik liever mee aan een goede oplossing. En die is er vrijwel altijd.
donderdag 4 november 2021 om 17:46
Lees de OP nog eens?aardbeienslof schreef: ↑04-11-2021 17:43Dan overleg je dat met de andere ouders, dan draai jij hun bardienst en zij rijden voor jou.
Echt hoor, wat een kortzichtigheid. TO hoeft dit niet te doen hè, zij heeft zelf haar kinderen aangemeld.
Er bestaan trouwens clubs waar je al deze dingen niet hoeft te doen, maar dan betaal je drie keer zoveel contributie.
donderdag 4 november 2021 om 17:48
Ik weet niet waar ik heb gezegd dat mijn man weigert iets te doen?Agen schreef: ↑04-11-2021 17:23En dus mag een ander extra hard lopen? Echt, ik vind het rot voor je dat je beperkt belastbaar bent, maar het feit dat je er compleet aan voorbij gaat dat de weigering van jouw man om zijn steentje bij te dragen betekent, dat anderen harder moeten lopen, zonder er ook maar een moment bij stil te staan dat die misschien óók aan hun taks zitten, maakt dat jullie heel onsympathiek overkomen. Bij het aangeven van je grenzen laten merken dat je je daarvan bewust bent, zou al helpen.
Mijn man en ik doen ALLES met zijn tweeën. Hij draagt evenveel bij als ik, logistiek zou dat ook helemaal niet anders kunnen. Sterker nog, mijn man neemt soms taken van me over mbt het sporten van de kinderen, omdat ik dan gewoon op ben.
Op de dag dat ik een paar uur voor mezelf heb, slaap ik eerst twee uur bij om het te kunnen rond breien. Ik heb dat geaccepteerd. Vervelend, maar het is niet anders.
Er zijn geen opa's en oma's die kunnen helpen, geen oom of tante, en vrienden hebben zelf een druk leven met kinderen. Onze kinderen zijn, buiten school om en één middag per week BSO, altijd 'onder onze zorg'.
donderdag 4 november 2021 om 17:50
Al die ruis over of je het wel en niet aankan en hoeveel draagkracht je wel of niet hebt, dat vertroebelt alleen maar. Houd dat erbuiten.
Een vereniging heeft te maken met 100 ouders die allemaal om hun eigen redenen dingen niet doen. De ene heeft geen geld, de ander geen auto, die heeft geen tijd, die heeft geen energie, die heeft een terminale man, die heeft een demente moeder, die werkt in de zorg en draait dubbele diensten….
Er is geen beginnen aan om al dat soort discussies aan te gaan, voor niemand niet.
Dus doe het of doe het niet. De vereniging kan dan drie dingen doen:
- besluiten dat sommige klusjes misschien wel niet echt nodig zijn
- kinderen royeren van wie de ouders niet genoeg helpen
- afkopen mogelijk maken.
Wat de vereniging in elk geval níet kan doen: én alles blijven doen wat nu kennelijk gedaan moet worden, én ieders individuele omstandigheden meewegen bij het verdelen van diensten. Zie mijn 2e alinea.
Een vereniging heeft te maken met 100 ouders die allemaal om hun eigen redenen dingen niet doen. De ene heeft geen geld, de ander geen auto, die heeft geen tijd, die heeft geen energie, die heeft een terminale man, die heeft een demente moeder, die werkt in de zorg en draait dubbele diensten….
Er is geen beginnen aan om al dat soort discussies aan te gaan, voor niemand niet.
Dus doe het of doe het niet. De vereniging kan dan drie dingen doen:
- besluiten dat sommige klusjes misschien wel niet echt nodig zijn
- kinderen royeren van wie de ouders niet genoeg helpen
- afkopen mogelijk maken.
Wat de vereniging in elk geval níet kan doen: én alles blijven doen wat nu kennelijk gedaan moet worden, én ieders individuele omstandigheden meewegen bij het verdelen van diensten. Zie mijn 2e alinea.
donderdag 4 november 2021 om 17:52
Dit was een voorbeeld als reactie op de allervriendelijkste post van aarbei die een tip van iemand anders afdeed als onzin en meteen begon te bleren dat boehoehoe alles op andere ouders terecht kwam en dat je dan maar moest oprotten met je kinderen, zo ongeveer.
Gelukkig zijn er ook mensen die wel graag iets voor een ander, minder belastbaar of niet, doen.
donderdag 4 november 2021 om 17:52
Daar staat de alleen dat ze de club mailt dat ze het niet kan doen. Natuurlijk krijg je dan nul op request.
Ouders van een team kunnen dit onderling oplossen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat dat niet goed kwam en echt genoeg ouders die werken in het weekend of alleenstaand zijn of ziek, of …
donderdag 4 november 2021 om 17:53
Helaas zijn de wachtlijsten niet mals) ben wel aangemeld).Flamingo schreef: ↑04-11-2021 17:37Hier ben ik het wel mee eens. Ik heb een moeder gehad die niet altijd veel kon en toch eigenlijk te veel deed dan ze gezien haar overspannenheid en depressie aankon. Wat daar de juiste oplossing voor is weet ik ook niet, maar ik zou er wel met een professional over gaan praten. Voor je kinderen én voor jezelf. Maar wel gewoon grenzen blijven aangeven.
Destijds toen ik therapie had heb ik geleerd hoe rust te creëren. Toen waren de kinderen nog veel kleiner.
Maar in deze situatie zou ik normaal zeggen: dit is niet passend voor mij, het beste, take care.
Maar ja, daar heb ik nu mijn kinderen mee. En dat is wel erg lastig als moeder zijnde.
donderdag 4 november 2021 om 17:53
Laat maarStar⁴ schreef: ↑04-11-2021 17:52Dit was een voorbeeld als reactie op de allervriendelijkste post van aarbei die een tip van iemand anders afdeed als onzin en meteen begon te bleren dat boehoehoe alles op andere ouders terecht kwam en dat je dan maar moest oprotten met je kinderen, zo ongeveer.
Gelukkig zijn er ook mensen die wel graag iets voor een ander, minder belastbaar of niet, doen.
donderdag 4 november 2021 om 17:53
Dit. En daarbij geldt: hoe meer ruimte je geeft, hoe meer ruimte men neemt, dus heel basaal je grens aangeven. Dat je door gezondheidsredenen dit of dat en zus en zo niet kan. En je hoeft je niet te verantwoorden, dus als iemand meer wil weten antwoorden dat je er niet op in wil gaan. Geluld wordt er toch wel.Leergierig schreef: ↑04-11-2021 16:42Nogmaals mailen dat jullie helaas niets extra kunnen doen in verband met gezondheid. Dat dit echt het maximum is en vragen of ze willen stoppen met aandringen. Dat dit een slechte invloed heeft op jullie gezondheid. Misschien in de andere mails toch nog te voorzichtig gesteld.
Als ze weer mailen, verwijzen naar vorige mail. Als ze je aanspreken als je er bent: zeggen dat je het hebt toegelicht in een mail. Dat je het er verder niet over wilt hebben. Steeds herhalen.
Ze kunnen jullie niet dwingen.
A question that sometimes drives me hazy: Am I or are the others crazy?
donderdag 4 november 2021 om 17:55
Dit! Verschrikkelijk lijkt me het. Jammer voor je kinderen, maar er zijn genoeg sporten waarbij je niet tegen je zin in wordt meegezogen in zo'n verenigingscultuur.hanke321 schreef: ↑04-11-2021 17:12Leuk die sport voor de kinders, maar als jij geen fut hebt voor die subcultuur, dan is het jammer maar helaas voor je kinderen.
Kunnen ze gaan voetballen, rugbyen, hockeyen, whatever.. wanneer ze zelf ook de nevenfuncties kunnen vervullen.
Ik zou het er benauwd van krijgen, van al die verwachtingen, al dat georganiseer en gerooster.
