Psyche
alle pijlers
Angst/ paniekstoornis deel 2
donderdag 26 januari 2023 om 12:05
Het oude angststoornis topic is vol en daarom gesloten. Omdat ik het fijn vind om hier te schrijven en mijn hart te luchten, hierbij deel 2.
Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.
Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204
Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.
Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204
donderdag 12 oktober 2023 om 22:04
Je hoeft geen sorry te zeggen. Iedereen mag hier overal op het forum iets schrijven!
Tja, ik heb tot nu toe nog geen paniekaanvallen voor de klas gehad. Ik heb ze ook altijd naderhand, dus nadat mijn sollicitatiegesprek achter de rug, na een drukke dag lesgeven, nadat we verhuisd zijn. En eigenlijk nooit tijdens die dingen.
Ik kan niet zeggen waarom dat is, of waardoor dat komt. Ik denk dat ik op die momenten zelf zo gefocust ben op wat ik dan doe, dat er geen ruimte is voor paniek. Of misschien houdt gewoon de adrenaline me op de been? Ik weet het niet...
Ik geef ook niet fulltime les. Ik ben universitair docent, dus ik geef nu even heel veel les aan 120 studenten, maar binnenkort heb ik weer een periode met vooral onderzoek en nauwelijk onderwijs. Zo blijft het wat in balans en weet ik dat die drukke onderwijsperiodes een eind in zicht hebben. Geef jij wél fulltime les? Dat zou ik bijvoorbeeld niet kunnen.
En verder, wat triggert jouw angsten en paniek? Kun je daar iets ik veranderen? Waarom heb je nu zoveel last? En krijg je professionele hulp hiermee?
Succes, lijkt me echt heel lastig! Wel heel knap dat je er open over bent, dat maakt het toch iets makkelijker dan het gevoel dat je dit moet verbergen..
Tja, ik heb tot nu toe nog geen paniekaanvallen voor de klas gehad. Ik heb ze ook altijd naderhand, dus nadat mijn sollicitatiegesprek achter de rug, na een drukke dag lesgeven, nadat we verhuisd zijn. En eigenlijk nooit tijdens die dingen.
Ik kan niet zeggen waarom dat is, of waardoor dat komt. Ik denk dat ik op die momenten zelf zo gefocust ben op wat ik dan doe, dat er geen ruimte is voor paniek. Of misschien houdt gewoon de adrenaline me op de been? Ik weet het niet...
Ik geef ook niet fulltime les. Ik ben universitair docent, dus ik geef nu even heel veel les aan 120 studenten, maar binnenkort heb ik weer een periode met vooral onderzoek en nauwelijk onderwijs. Zo blijft het wat in balans en weet ik dat die drukke onderwijsperiodes een eind in zicht hebben. Geef jij wél fulltime les? Dat zou ik bijvoorbeeld niet kunnen.
En verder, wat triggert jouw angsten en paniek? Kun je daar iets ik veranderen? Waarom heb je nu zoveel last? En krijg je professionele hulp hiermee?
Succes, lijkt me echt heel lastig! Wel heel knap dat je er open over bent, dat maakt het toch iets makkelijker dan het gevoel dat je dit moet verbergen..
donderdag 12 oktober 2023 om 22:30
Ik werk op een hogeschool, wel fulltime, maar ik heb veel neventaken. Ook om het vol te houden, want alleen maar voor de klas staan breekt me op, ook al vind ik dat nog steeds het allerleukste deel van mijn werk. Ik heb wel aanvallen voor de klas, maar weet dat te verbergen. Ik heb mezelf aangeleerd altijd te blijven functioneren, kan altijd doorpraten bijvoorbeeld, maar het kost me ongelooflijk veel energie om mezelf staande te houden. Altijd doorgaan is mijn overlevingsmechanisme, maar het is ook mijn valkuil.
Mijn angsten/paniek komen voort uit cptss en worden door heel veel uiteenlopende dingen getriggerd helaas. Momenteel komt er veel tegelijk; familiedingen waardoor mijn verleden (mishandeling/misbruik) extra bovenkomt, een verhuizing (duurt nog een poosje, maar ons huis moet in de verkoop) en drukte op werk richting de eerste tentamenperiode. Ik heb gisteren hulp aan een collega gevraagd omdat ik het gewoon echt niet meer overzag, ik had drie paniekaanvallen gehad, was totaal op en zag even geen oplossing meer. Zij heeft geregeld dat ik vandaag uit het rooster werd gehaald, zodat ik adem kon halen. Superlief en tegelijk ook doodeng, want ik schaam me er toch ontzettend voor. De meeste collega's hebben geen idee, maar de paar die het weten zijn soms echt goud waard.
Ik heb niet meer structureel hulp, heel lang wel gehad, maar de drempel om weer te beginnen is enorm hoog. Het voelt als gigantisch falen dat ik het nog steeds niet gewoon aan kan.
Mijn angsten/paniek komen voort uit cptss en worden door heel veel uiteenlopende dingen getriggerd helaas. Momenteel komt er veel tegelijk; familiedingen waardoor mijn verleden (mishandeling/misbruik) extra bovenkomt, een verhuizing (duurt nog een poosje, maar ons huis moet in de verkoop) en drukte op werk richting de eerste tentamenperiode. Ik heb gisteren hulp aan een collega gevraagd omdat ik het gewoon echt niet meer overzag, ik had drie paniekaanvallen gehad, was totaal op en zag even geen oplossing meer. Zij heeft geregeld dat ik vandaag uit het rooster werd gehaald, zodat ik adem kon halen. Superlief en tegelijk ook doodeng, want ik schaam me er toch ontzettend voor. De meeste collega's hebben geen idee, maar de paar die het weten zijn soms echt goud waard.
Ik heb niet meer structureel hulp, heel lang wel gehad, maar de drempel om weer te beginnen is enorm hoog. Het voelt als gigantisch falen dat ik het nog steeds niet gewoon aan kan.
Forever is a hell of a long time
donderdag 12 oktober 2023 om 23:04
Deels herkenbaar: ben ook aan het verhuizen en ook topdrukte in laatste week voor zelfstudie- en tentamenweek. En ik vind het lesgeven ook enorm overprikkelend maar ook zó leuk!
Ik vind het heel knap hoe je je staande houdt, helemaal gezien je trauma's, maar inderdaad - misschien moet je juist gewoon even niet meer staan. Je hebt teveel op je bordje naast werk en triggers. Is er een mogelijkheid om even een dagje extra vrij te nemen (of langer)? Zijn er andere dingen die je kunt inzetten om af en toe even uit te schakelen? Je hebt duidelijk inzicht in waar het misgaat - weet je wat je kunt doen om iets te verbeteren?
En zoek "gewoon" weer hulp. Echt, je faalt niet! Het leven is soms gewoon echt even heel zwaar en moeilijk om in je eentje uit te vogelen hoe je je er zo gezond mogelijk doorheen slaat - helemaal met zo'n verdrietige achtergrond als die van jou. En ook als je al therapie gehad hebt, vergeet je soms welke tools je tot je beschikking hebt; soms herinner je ze weer, maar werken ze niet meer omdat de situatie veranderd is; soms helpen ze niet meer omdat jij bent veranderd; soms weet je gewoon even niet meer hoe je ze ook alweer inzet; soms heb je totaal nieuwe tools nodig. En daar kan iemand je mee helpen. Hulp zoeken is geen falen: dat is coping! Jij ben veranderlijk, en het leven is dat ook - dus je coping mechanismen moeten meebewegen en soms weet je gewoon even zelf niet in welke richting... Ik gun je hulp nu je weer met zoveel stress en triggers te maken hebt.
Ik ben zelf bij mijn 5e psycholoog (ben veel internationaal verhuisd). En bij iedereen leerde ik weer totaal andere dingen: de ene keer werkte het ene niet, en de andere keer wel. En zo smelt ik al die trucjes om tot mijn eigen rare, persoonlijke multitool
(die voorlopig nog allesbehalve perfect is 
)!
Take care!
Ik vind het heel knap hoe je je staande houdt, helemaal gezien je trauma's, maar inderdaad - misschien moet je juist gewoon even niet meer staan. Je hebt teveel op je bordje naast werk en triggers. Is er een mogelijkheid om even een dagje extra vrij te nemen (of langer)? Zijn er andere dingen die je kunt inzetten om af en toe even uit te schakelen? Je hebt duidelijk inzicht in waar het misgaat - weet je wat je kunt doen om iets te verbeteren?
En zoek "gewoon" weer hulp. Echt, je faalt niet! Het leven is soms gewoon echt even heel zwaar en moeilijk om in je eentje uit te vogelen hoe je je er zo gezond mogelijk doorheen slaat - helemaal met zo'n verdrietige achtergrond als die van jou. En ook als je al therapie gehad hebt, vergeet je soms welke tools je tot je beschikking hebt; soms herinner je ze weer, maar werken ze niet meer omdat de situatie veranderd is; soms helpen ze niet meer omdat jij bent veranderd; soms weet je gewoon even niet meer hoe je ze ook alweer inzet; soms heb je totaal nieuwe tools nodig. En daar kan iemand je mee helpen. Hulp zoeken is geen falen: dat is coping! Jij ben veranderlijk, en het leven is dat ook - dus je coping mechanismen moeten meebewegen en soms weet je gewoon even zelf niet in welke richting... Ik gun je hulp nu je weer met zoveel stress en triggers te maken hebt.
Ik ben zelf bij mijn 5e psycholoog (ben veel internationaal verhuisd). En bij iedereen leerde ik weer totaal andere dingen: de ene keer werkte het ene niet, en de andere keer wel. En zo smelt ik al die trucjes om tot mijn eigen rare, persoonlijke multitool
(die voorlopig nog allesbehalve perfect is )! Take care!
vrijdag 13 oktober 2023 om 19:50
Ik heb nu vakantie en geen minuut te vroeg. Ben met collega meegereisd vanmiddag omdat ik eigenlijk gewoon niet meer alleen durfde. Dat vind ik denk ik het ingewikkeldste aan deze stoornis, het maakt me afhankelijk terwijl een van mijn grootste angsten zit in het vertrouwen van anderen.
Ik heb vanaf dat ik als puber uit huis geplaatst werd af en aan hulp gehad, eerst gedwongen later uit vrije wil. Als ik jou lees denk ik je hebt helemaal gelijk en dat doe je supergoed. Voor mezelf denk ik ‘ stommeling, je kunt ook echt niets zelf, hoezo is het nog steeds niet over, niet zo zeuren’. En ik ken allerlei trucjes om gedachtencirkels te doorbreken, maar inderdaad die werken nu “even”(?) niet. Ik wordt ook moe van mezelf
Ik heb vanaf dat ik als puber uit huis geplaatst werd af en aan hulp gehad, eerst gedwongen later uit vrije wil. Als ik jou lees denk ik je hebt helemaal gelijk en dat doe je supergoed. Voor mezelf denk ik ‘ stommeling, je kunt ook echt niets zelf, hoezo is het nog steeds niet over, niet zo zeuren’. En ik ken allerlei trucjes om gedachtencirkels te doorbreken, maar inderdaad die werken nu “even”(?) niet. Ik wordt ook moe van mezelf
Forever is a hell of a long time
vrijdag 13 oktober 2023 om 20:00
Herkenbaar, hoor. Als ik mezelf hier soms teruglees, denk ik 'waarom kun je dat niet wat meer tegen jezelf zeggen?'. Maar ook dat wordt heel langzaam beter.
Hier gaat ie even minder. Vandaag was einde onderwijsperiode en ik kijk daar al een tijdje maar uit, maar vrees er ook voor. Ik ben bang dat ik nu ga instorten omdat 'het kan' en dus enorm bang voor terugval in angst en paniek. Misschien helpt het als iemand mij even wat moed inspreekt, ook voor jezelf ?
De studenten waren totaal losgeslagen trouwens (voor hun ook het einde van deze periode). Het leek wel een apenrots! Werd er helemaal gestoord overprikkeld van.
@Selune en Mia : doe het rustig aan. Sta jezelf toe om je even rot, moe en angstig te voelen. Je zenuwstelsel staat even op scherp door alle stress en triggers en heeft even tijd nodig om te kalmeren. Dat gaat echt gebeuren, maar des te sneller als je stopt met vechten. En daarna kun je langzaamaan de wereld weer wat helderder zien en beter aan. Geniet van jullie vakantie / vrije dagen en wees lief voor jezelf.
... En natuurlijk voor iedereen die het even nodig heeft.
En heel rustig, vreedzaam weekend gewenst!
Hier gaat ie even minder. Vandaag was einde onderwijsperiode en ik kijk daar al een tijdje maar uit, maar vrees er ook voor. Ik ben bang dat ik nu ga instorten omdat 'het kan' en dus enorm bang voor terugval in angst en paniek. Misschien helpt het als iemand mij even wat moed inspreekt, ook voor jezelf
?De studenten waren totaal losgeslagen trouwens (voor hun ook het einde van deze periode). Het leek wel een apenrots! Werd er helemaal gestoord overprikkeld van.
@Selune en Mia
: doe het rustig aan. Sta jezelf toe om je even rot, moe en angstig te voelen. Je zenuwstelsel staat even op scherp door alle stress en triggers en heeft even tijd nodig om te kalmeren. Dat gaat echt gebeuren, maar des te sneller als je stopt met vechten. En daarna kun je langzaamaan de wereld weer wat helderder zien en beter aan. Geniet van jullie vakantie / vrije dagen en wees lief voor jezelf. ... En natuurlijk voor iedereen die het even nodig heeft.
En heel rustig, vreedzaam weekend gewenst!
vrijdag 13 oktober 2023 om 22:26
Die apenrots, heeeeeeel herkenbaar!!!
Wij hebben nog 1 onderwijsweek na de vakantie, maar die spanning richting het einde was hier afgelopen week ook al voelbaar.
Ik begrijp je angst, maar hoe vaak gebeurd dat echt? Dat instorten omdat het nu kan? Ik denk dat het je gaat lukken om jezelf de ruimte te geven te voelen zonder echt in te storten. Dat gun ik je in ieder geval, dat je die rust ervaart. Dat je wat rust terug krijgt nu in de vakantie en in de volgende minder drukke onderwijsperiode.
Wat ga je doen om te ontspannen de komende dagen? Ik heb m’n werklaptop in de kast gelegd en m’n werktelefoon uitgeschakeld. Dat haalt lang niet alles weg, de triggers blijven, maar het scheelt me een stukje verantwoordelijkheidsgevoel. Ik hoop jou ook.
Wij hebben nog 1 onderwijsweek na de vakantie, maar die spanning richting het einde was hier afgelopen week ook al voelbaar.
Ik begrijp je angst, maar hoe vaak gebeurd dat echt? Dat instorten omdat het nu kan? Ik denk dat het je gaat lukken om jezelf de ruimte te geven te voelen zonder echt in te storten. Dat gun ik je in ieder geval, dat je die rust ervaart. Dat je wat rust terug krijgt nu in de vakantie en in de volgende minder drukke onderwijsperiode.
Wat ga je doen om te ontspannen de komende dagen? Ik heb m’n werklaptop in de kast gelegd en m’n werktelefoon uitgeschakeld. Dat haalt lang niet alles weg, de triggers blijven, maar het scheelt me een stukje verantwoordelijkheidsgevoel. Ik hoop jou ook.
Forever is a hell of a long time
vrijdag 13 oktober 2023 om 22:44
Same here
Ik probeer het wel, maar kan het zoveel beter bij anderen herkennen en omdraaien dan bij mezelf. Wordt idd ook beter, want ik doe gewoon alsof ik het tegen een vriendin heb en overtuig mezelf zo soms. Dat heb ik geleerd uit mn G-schema's dus blijk nog handig. Zo hebben we allemaal onze eigen cocktail van wat werkt gemaakt en dat is ook helemaal prima. Hier n wat mindere dag gehad. Slaap gaat wel redelijk, maar zonder melatonine lig ik toch teveel te luisteren naar geluiden dus doe nu vaak oordoppen in om goed in te slapen en ergens in de nacht weer uit. Soms zonder dat ik t weet zelfs haha, maar meestal moet ik er toch nog ergens uit om te plassen. Nou ja, zo kom ik iig redelijk goed de nacht door. Waarom t vandaag mis was weet ik niet echt, maar was wel echt depri en huilerig. Kan ook t weer zijn, zo druilerig.. Wilde ook nog n huisje boeken voor de herfstvakantie om er ff uit te zijn maar dat was onbegonnen werk
Gelukkig hebben jullie vakantie, Mia en Selune! Hopelijk idd even tijd om bij te komen en wat op te laden. Ik kan alleen maar aanraden om lief voor jezelf te zijn en te proberen die stomme innerlijke criticus tegen te spreken. Dat is niet de waarheid, die moet je niet geloven. Makkelijker gezegd dan gedaan, ik weet het. Maar jezelf de grond in boren helpt je nooit, dus probeer het te counteren. Is bij jullie de angst trouwens gekoppeld aan bepaalde locaties? Want bij mij is het echt vooral in mn eigen appartement het ergst. Dat zal ook wel omdat t hier allemaal gebeurd is, maar toch. Heb er op werk echt nauwelijks last van, bij mn ouders slaap ik helemaal als n blok. In hotels is het wisselend, dat heeft dan weer wel ook met geluid te maken en mss gevoel van (on)veiligheid? Weet niet of het gaat afzakken als ik hier blijf, hoop natuurlijk van wel maar mss had ik toch beter verder weg kunnen verhuizen denk ik soms. Of is dat weer ontwijkend gedrag?
Fijn weekend en alvast fijne vakantie!
zaterdag 14 oktober 2023 om 07:39
Dat lief voor jezelf zijn is inderdaad heel moeilijk. Met mijn vorige therapeut heb ik veel tijd besteed aan eigenwaarde, ik had altijd het gevoel helemaal geen bestaansrecht te hebben. Dat gevoel ben ik nooit helemaal kwijtgeraakt, maar gaat wel beter. Behalve als ik dit soort paniekweken heb. Dat voelt het toch weer zo dat ik er niet zou moeten zijn, dat ik de wereld tot last ben. Dat naast de angst blijven counteren in mijn hoofd vind ik heel moeilijk.
Slecht slapen helpt ook niet, wordt je ‘weerstand’ alleen maar lager van, maar is hier ook een ding. Als ik 6 uur geslapen heb is dat netjes als dat zonder nachtmerries was is het een supernacht. Dat was het vannacht helaas niet. Het weer helpt hier ook niet Disney. Inderdaad druilerig (gisterenavond laat zelfs keiharde regen en onweer, bah!) en alweer steeds vroeger donker. De winter vind ik altijd moeilijker dan de zomer. Ik ben bang in het donker, maar moet dan wel reizen en dan ben ik al helemaal gespannen als ik op m’n werk aankom.
Mijn angst is vooral gekoppeld aan dingen/momenten/ geuren/geluiden, sommige locaties ook, maar locaties vermijd ik als dat kan. Hier thuis valt het mee, omdat ik het grootste trauma hier thuis redelijk heb kunnen verwerken in therapie, maar tegelijk hoop ik ergens toch dat dat straks in het nieuwe huis nog iets beter gaat. Maar het heeft wel met veiligheid en het gevoel van onveiligheid te maken. Ik voel mij nauwelijks ergens veilig. Bij sommige mensen voel ik me relatief veilig en op sommige plekken ook. Maar als ik getriggerd wordt valt dat eigenlijk allemaal weg.
Verhuizen is vast ontwijkend/vermijdend gedrag, maar soms mag dat ook gewoon. Ik heb mezelf heel lang gedwongen om 100% alles te doen waarvan ik dacht dat het hoorde, dat iedereen dat deed ongeacht wat ik voelde tot een psycholoog me leerde dat iedereen vermijd en dat dat tot op zekere hoogte ok is. Dat de vermijding zelf niet je leven moet beïnvloeden, maar dat het leefbaar houden/maken best mag. Dat probeer ik dus tegenwoordig, wel die lift nemen, maar niet als ik mezelf erin moet proppen. Wel mee uit eten gaan maar niet iets opeten waar ik last van krijg alleen om niet op te vallen. En zo probeer ik wat balans te creëren waardoor het leefbaarder wordt.
Slecht slapen helpt ook niet, wordt je ‘weerstand’ alleen maar lager van, maar is hier ook een ding. Als ik 6 uur geslapen heb is dat netjes als dat zonder nachtmerries was is het een supernacht. Dat was het vannacht helaas niet. Het weer helpt hier ook niet Disney. Inderdaad druilerig (gisterenavond laat zelfs keiharde regen en onweer, bah!) en alweer steeds vroeger donker. De winter vind ik altijd moeilijker dan de zomer. Ik ben bang in het donker, maar moet dan wel reizen en dan ben ik al helemaal gespannen als ik op m’n werk aankom.
Mijn angst is vooral gekoppeld aan dingen/momenten/ geuren/geluiden, sommige locaties ook, maar locaties vermijd ik als dat kan. Hier thuis valt het mee, omdat ik het grootste trauma hier thuis redelijk heb kunnen verwerken in therapie, maar tegelijk hoop ik ergens toch dat dat straks in het nieuwe huis nog iets beter gaat. Maar het heeft wel met veiligheid en het gevoel van onveiligheid te maken. Ik voel mij nauwelijks ergens veilig. Bij sommige mensen voel ik me relatief veilig en op sommige plekken ook. Maar als ik getriggerd wordt valt dat eigenlijk allemaal weg.
Verhuizen is vast ontwijkend/vermijdend gedrag, maar soms mag dat ook gewoon. Ik heb mezelf heel lang gedwongen om 100% alles te doen waarvan ik dacht dat het hoorde, dat iedereen dat deed ongeacht wat ik voelde tot een psycholoog me leerde dat iedereen vermijd en dat dat tot op zekere hoogte ok is. Dat de vermijding zelf niet je leven moet beïnvloeden, maar dat het leefbaar houden/maken best mag. Dat probeer ik dus tegenwoordig, wel die lift nemen, maar niet als ik mezelf erin moet proppen. Wel mee uit eten gaan maar niet iets opeten waar ik last van krijg alleen om niet op te vallen. En zo probeer ik wat balans te creëren waardoor het leefbaarder wordt.
Forever is a hell of a long time
zaterdag 14 oktober 2023 om 07:50
@Selune: ik heb niet echt een relaxed weekend, want ik zit in een verhuizing. Dus beetje inpakken en schoonmaken. Maar dat is ook wel goed: een beetje met mijn handen bezig zijn (helaas ben je met een verhuizing toch ook wel veel in je hoofd - er is zoveel om aan te denken!). Maar zeker geen werkdingen!
Mijn angststoornis komt gewoon door stress/prikkels en dat leidt bij mij vaak tot angst of paniek. Ik vind het enorm rot dat het bij jou echt door een traumatische jeugd komt: wat verdrietig en wat een impact heeft dat nog op je volwassen leven. Ik hoop dat je hierin nog verder groeit, en ik denk dat je dat ook gaat lukken!
@Disney: bij mij is het niet aan locaties gekoppeld. Maar ik herken wel iets van je gevoel. Ik woonde een keer in een rotappartement en één van de vervelende dingen daar was lekkage bij regen (was nog het minst erg). En daar kreeg ik zo'n stress van! Nu voel ik die spanning soms nog steeds als het hard regent (en dat was echt 15 jaar geleden, en ik heb er maar een jaar gewoond!). En dan gaat het niet eens echt om die lekkage, maar meer om alle stress die dat appartement opwekte.
Bij mij is het dus wel een klein beetje blijven hangen, maar minimaal. Ik denk dat het echt wel minder gaat worden, maar het heeft tijd nodig en misschien is het goed om je eigen gedrag en gedachten een beetje in de gaten te houden (misschien met psychische hulp). Als je niet-helpend gedrag gaat vertonen, verbetert het misschien niet echt.
Mijn angststoornis komt gewoon door stress/prikkels en dat leidt bij mij vaak tot angst of paniek. Ik vind het enorm rot dat het bij jou echt door een traumatische jeugd komt: wat verdrietig en wat een impact heeft dat nog op je volwassen leven. Ik hoop dat je hierin nog verder groeit, en ik denk dat je dat ook gaat lukken!
@Disney: bij mij is het niet aan locaties gekoppeld. Maar ik herken wel iets van je gevoel. Ik woonde een keer in een rotappartement en één van de vervelende dingen daar was lekkage bij regen (was nog het minst erg). En daar kreeg ik zo'n stress van! Nu voel ik die spanning soms nog steeds als het hard regent (en dat was echt 15 jaar geleden, en ik heb er maar een jaar gewoond!). En dan gaat het niet eens echt om die lekkage, maar meer om alle stress die dat appartement opwekte.
Bij mij is het dus wel een klein beetje blijven hangen, maar minimaal. Ik denk dat het echt wel minder gaat worden, maar het heeft tijd nodig en misschien is het goed om je eigen gedrag en gedachten een beetje in de gaten te houden (misschien met psychische hulp). Als je niet-helpend gedrag gaat vertonen, verbetert het misschien niet echt.
zaterdag 14 oktober 2023 om 10:33
Ik probeer te reageren, maar kan even niets vinden dat jullie kan opbeuren of inzicht kan geven. Ik heb ook rotdagen, angst maar ook zeker somber. Dus wilde enkel laten weten dat ik jullie lees (en welkom Selune), jullie wat rust van je werk gun en Mia veel succes met je voorbereidingen voor je verhuizing.
Dikke knuffel voor ieder die m kan gebruiken
Dikke knuffel voor ieder die m kan gebruiken
zondag 15 oktober 2023 om 22:12
Selune, jij hebt echt jarenlang in een onveilige situatie gezeten, begrijpelijk dat dit dan nog zo lang doorwerkt. En ontzettend knap dat je toch al zoveel stappen voorwaarts hebt gezet, ondanks dat er ook vaak genoeg weer tegenslagen waren. Kan me voorstellen dat je daardoor verschillende triggers hebt en sommige dingen nooit kwijtraakt. Voel me zelf soms ook teveel, en waardeloos. Dat heeft wsl voor mij ook wel aan de basis gelegen van de angststoornis die ik nu ontwikkeld heb. Ergens toch het gevoel dat je er niet mag zijn.
En slapen is idd een behoorlijk ding. moeheid helpt totaal niet mee en maakt alles juist erger. Winter ook niet, heb mn daglichtlamp er alweer bij want anders zak ik helemaal weg. Dat al eens geprobeerd? Vervelend dat je bang in het donker bent, kan me voorstellen dat het winterseizoen dan lang is. Ooit overwogen om naar n zonniger land te verhuizen? Ik heb trouwens in winterse gebieden gewoond waar het overdag koud maar zonnig is, dat werkte voor mij ook prima!
Wat slapen betreft, mijn trigger ligt vooral daar helaas. Ik hou van slapen, maar t lukt zo slecht de laatste tijd waardoor ik er weer tegenop zie. Valt nog mee vergeleken bij jou, maar ik begin me toch af te vragen wat ik hier nog mee moet. Zo is het echt niet chill, steeds oordoppen of melatonine. Lig bij geluiden toch weer zwetend en met hartkloppingen in mn bed, dat helpt natuurlijk ook echt niet met inslapen. En therapie hierbij ook niet echt tegen, dit is zo'n basale reactie dat er geen specifieke gedachte achter zit maar n angstreflex. Zit naar EMDR te kijken, omdat t iets is wat wel uit n duidelijk trauma voortkomt. Iemand ervaring mee, of ander advies?
De psychiater van mn AD is trouwen met vakantie, dus daar schiet ik momenteel ook nix mee op. Maar heb geen zin om over 2 weken weer zo'n helse week te hebben waarbij t voelt alsof ik terug bij af ben, dus denk dat ik t even laat zitten. Eerst van die angst af, dan dit evt aanpakken.
Oh Mia, ik kan het me voorstellen hoor! Idd niet perse de lekkage maar de stress die het opriep. Dat blijft je dan toch bij, super irritant! Daarom wil ik dit ook echt aanpakken nu, want denk dat ik anders bij n volgende verhuizing toch ook weer klachten ga krijgen. Succes met inpakken en organiseren!
Ach vrijdag, hopelijk kom je de dagen toch redelijk door. Je herkenning en knuffels zijn ook al fijn hoor! T voelt soms zo eenzaam, mensen snappen er nix van en geven simpele oplossingen die totaal niet werken. Soms is het gewoon een dag overleven en uitzitten.
En slapen is idd een behoorlijk ding. moeheid helpt totaal niet mee en maakt alles juist erger. Winter ook niet, heb mn daglichtlamp er alweer bij want anders zak ik helemaal weg. Dat al eens geprobeerd? Vervelend dat je bang in het donker bent, kan me voorstellen dat het winterseizoen dan lang is. Ooit overwogen om naar n zonniger land te verhuizen? Ik heb trouwens in winterse gebieden gewoond waar het overdag koud maar zonnig is, dat werkte voor mij ook prima!
Wat slapen betreft, mijn trigger ligt vooral daar helaas. Ik hou van slapen, maar t lukt zo slecht de laatste tijd waardoor ik er weer tegenop zie. Valt nog mee vergeleken bij jou, maar ik begin me toch af te vragen wat ik hier nog mee moet. Zo is het echt niet chill, steeds oordoppen of melatonine. Lig bij geluiden toch weer zwetend en met hartkloppingen in mn bed, dat helpt natuurlijk ook echt niet met inslapen. En therapie hierbij ook niet echt tegen, dit is zo'n basale reactie dat er geen specifieke gedachte achter zit maar n angstreflex. Zit naar EMDR te kijken, omdat t iets is wat wel uit n duidelijk trauma voortkomt. Iemand ervaring mee, of ander advies?
De psychiater van mn AD is trouwen met vakantie, dus daar schiet ik momenteel ook nix mee op. Maar heb geen zin om over 2 weken weer zo'n helse week te hebben waarbij t voelt alsof ik terug bij af ben, dus denk dat ik t even laat zitten. Eerst van die angst af, dan dit evt aanpakken.
Oh Mia, ik kan het me voorstellen hoor! Idd niet perse de lekkage maar de stress die het opriep. Dat blijft je dan toch bij, super irritant! Daarom wil ik dit ook echt aanpakken nu, want denk dat ik anders bij n volgende verhuizing toch ook weer klachten ga krijgen. Succes met inpakken en organiseren!
Ach vrijdag, hopelijk kom je de dagen toch redelijk door. Je herkenning en knuffels zijn ook al fijn hoor! T voelt soms zo eenzaam, mensen snappen er nix van en geven simpele oplossingen die totaal niet werken. Soms is het gewoon een dag overleven en uitzitten.
zondag 15 oktober 2023 om 22:51
Hey allen,
Welkom selune! Ik heb nog niet alles bijgelezen. Ga ik nog doen. Maar ik lees dat je het niet gemakkelijk hebt. Wel heel dapper dat je het met je collega's deelt overigens en ook heel lief dat die het zo goed voor je overnemen!
Ik hoop dat je deze vakantie wat tot rust kunt komen.
@allen, ik hoop dat jullie een rustig weekend hebben gehad en ook wat bij hebben kunnen slapen. En dat jullie je weer wat beter voelen
@Mia: hoe gaat het met de verhuizing?
Met mij gaat t weer best redelijk. Ofjah, stabiel zoals het was voordat ik AD ging afbouwen. Waren denk ik toch ontwenningsverschijnselen. De constante hoofdpijn en spanningsspierpijn waren in ieder geval weer weg afgelopen week. Wel nog gewoon angst, maarjah, dat is ondertussen normaal, denk ik.
Ik heb het dit weekend heel erg rustig gehad en dat was best lekker eigenlijk. Heel weinig gedaan, behalve een avondje naar vrienden. En wat sporten. Ik merk wel dat ik in het weekend lang slaap (ik slaap makkelijk 10u per nacht) en dan ben ik nog moe. Denk dat de werkweek me best veel energie kost.
Ik moet overigens nog reageren, volgens mij op Disney en Mia haar post, nog van vorig weekend, toen ik me dus nogal kut voelde. Doe ik aankomende week even. Maar ik heb ze zeker gelezen en ik denk dat ik toch eens na moet gaan denken over wat jullie schreven en wat ik daarmee kan. Want daar zaten echt wel een paar hele goeie en lieve tips bij!
Welkom selune! Ik heb nog niet alles bijgelezen. Ga ik nog doen. Maar ik lees dat je het niet gemakkelijk hebt. Wel heel dapper dat je het met je collega's deelt overigens en ook heel lief dat die het zo goed voor je overnemen!
Ik hoop dat je deze vakantie wat tot rust kunt komen.
@allen, ik hoop dat jullie een rustig weekend hebben gehad en ook wat bij hebben kunnen slapen. En dat jullie je weer wat beter voelen
@Mia: hoe gaat het met de verhuizing?
Met mij gaat t weer best redelijk. Ofjah, stabiel zoals het was voordat ik AD ging afbouwen. Waren denk ik toch ontwenningsverschijnselen. De constante hoofdpijn en spanningsspierpijn waren in ieder geval weer weg afgelopen week. Wel nog gewoon angst, maarjah, dat is ondertussen normaal, denk ik.
Ik heb het dit weekend heel erg rustig gehad en dat was best lekker eigenlijk. Heel weinig gedaan, behalve een avondje naar vrienden. En wat sporten. Ik merk wel dat ik in het weekend lang slaap (ik slaap makkelijk 10u per nacht) en dan ben ik nog moe. Denk dat de werkweek me best veel energie kost.
Ik moet overigens nog reageren, volgens mij op Disney en Mia haar post, nog van vorig weekend, toen ik me dus nogal kut voelde. Doe ik aankomende week even. Maar ik heb ze zeker gelezen en ik denk dat ik toch eens na moet gaan denken over wat jullie schreven en wat ik daarmee kan. Want daar zaten echt wel een paar hele goeie en lieve tips bij!
Zwetser
zondag 15 oktober 2023 om 23:05
Mia herkenbaar, dat ga ik deze herfstvakantie ook doen. Opruimen, schoonmaken, al een beetje ter voorbereiding voor de verhuizing, maar vooral zodat ons huidige huis de verkoop ik kan. De kinderen zijn deze week ook vrij, dus we gaan met z’n aalleen aan de slag. Niet heel relaxt, maar tegelijk wel fijn om bezig te zijn een hopelijk iets minder te piekeren/paniekeren.
Bij mij werkt mijn angst zoals jij je lekkage-ervaring beschrijft. Als ik getriggerd wordt dat loopt de spanning enorm op en dan voelt het alsof ik op een koordje loop, er hoeft maar iets bij te komen en de angst gaat over in paniek. Helaas veel triggers en dus ook veel angst/paniek.
Vrijdag lief dat je een knuffel komt brengen, neem je er zelf ook een? Dat kun je zo te lezen ook wel gebruiken
Disney ik heb ook zo’n daglichtwekker, dat helpt wel iets om rustiger wakker te worden als ik tegen de ochtend geen nachtmerrie heb. Ik zou best in een warmer land willen wonen, maar tegelijk vind ik nu 20 kilometer verder gaan wonen al een enorme stap
Ik heb EMDR gehad en voor mij was het verre van het wondermiddel wat je vaak hoort, MAAR het heeft voor mij op 1 geïsoleerd trauma wel redelijk gewerkt. En wat je niet probeert weet je niet. EMDR werkt voor veel mensen wel heel goed en in ieder geval op enkelvoudige traumasituaties schijnt het echt een goede kans van slagen te hebben. Als je denkt dat het je kan helpen zou ik het zeker proberen.
Ik ben blij dat dit weekend voorbij is. Komende week vooral in huis aan de slag en ik hoop dat ik dan wat tijd ook heb om bij te laden en de spanning wat te ontladen. Ik ben best bang voor de komende maanden. Heb het gevoel dat ik de vorige donkere periode nog niet eens echt te boven ben, teveel donkere/druilerige/niet echt lichte dagen gehad de zomer denk ik. Daarnaast zitten er veel moeilijke dagen/data in deze maanden. Ik zou een winterslaap willen houden en als dat dan ook nog zonder nachtmerries kan teken ik meteen, ga ik in het voorhaar wel weer meedoen. Ik heb deze periode toch het gevoel alsof ik niet echt meedoe, de wereld draait zonder mij en ik alleen maar een angstige toeschouwer ben, die door de rest niet (echt) wordt gezien.
Bij mij werkt mijn angst zoals jij je lekkage-ervaring beschrijft. Als ik getriggerd wordt dat loopt de spanning enorm op en dan voelt het alsof ik op een koordje loop, er hoeft maar iets bij te komen en de angst gaat over in paniek. Helaas veel triggers en dus ook veel angst/paniek.
Vrijdag lief dat je een knuffel komt brengen, neem je er zelf ook een? Dat kun je zo te lezen ook wel gebruiken
Disney ik heb ook zo’n daglichtwekker, dat helpt wel iets om rustiger wakker te worden als ik tegen de ochtend geen nachtmerrie heb. Ik zou best in een warmer land willen wonen, maar tegelijk vind ik nu 20 kilometer verder gaan wonen al een enorme stap
Ik heb EMDR gehad en voor mij was het verre van het wondermiddel wat je vaak hoort, MAAR het heeft voor mij op 1 geïsoleerd trauma wel redelijk gewerkt. En wat je niet probeert weet je niet. EMDR werkt voor veel mensen wel heel goed en in ieder geval op enkelvoudige traumasituaties schijnt het echt een goede kans van slagen te hebben. Als je denkt dat het je kan helpen zou ik het zeker proberen.
Ik ben blij dat dit weekend voorbij is. Komende week vooral in huis aan de slag en ik hoop dat ik dan wat tijd ook heb om bij te laden en de spanning wat te ontladen. Ik ben best bang voor de komende maanden. Heb het gevoel dat ik de vorige donkere periode nog niet eens echt te boven ben, teveel donkere/druilerige/niet echt lichte dagen gehad de zomer denk ik. Daarnaast zitten er veel moeilijke dagen/data in deze maanden. Ik zou een winterslaap willen houden en als dat dan ook nog zonder nachtmerries kan teken ik meteen, ga ik in het voorhaar wel weer meedoen. Ik heb deze periode toch het gevoel alsof ik niet echt meedoe, de wereld draait zonder mij en ik alleen maar een angstige toeschouwer ben, die door de rest niet (echt) wordt gezien.
Forever is a hell of a long time
maandag 16 oktober 2023 om 13:18
Hey student, fijn je weer te zien/lezen. Best redelijk en stabiel zoals voor AD klinkt op zich goed. Zou je t zelf ook zo noemen? Afgezien van de angst dan, is dat te doen?
Fijn dat je lekker bij kan slapen in het weekend, maar idd toch eens kijken naar je werkweek dan als je daar zo moe van wordt. Hopelijk kun je wat met de tips, dat zou mooi zijn. Denk er vooral even over na! Wat wel of niet goed voelt, zonder te doemdenken over of het kan.
Selune, ja verhuizen is behoorlijk ingrijpend voor de meesten, ik doe t bijna jaarlijks (vaak voor studie/werk gedaan). Lijkt me best n opgave met je gezin, ben zelf alleen dus dat is dan wel anders. Eerst je huidige maar even doorkomen dan! Wanneer ongeveer mag jij? Wel zin in en zicht op meer ruimte oid?
Heb trouwens een daglichtlamp, geen wekker. Zit ik smorgens een half uur voor, tijdens t ontbijt. Werkt goed tegen winterdepressie, kan het echt aanraden! Had ook echt die winterslaap gedachte, maar dat is nu minder.
Kan me voorstellen dat EMDR bij jouw complexe problematiek niet zoveel doet. Voor mij is het idd een meer geïsoleerd trauma, dus wil het eigenlijk wel proberen. Heb dit in het eerste gesprek met de GGZ ook voorgesteld, maar toen hebben ze t afgeschoten, vandaar dat ik twijfel. Weet ff niet meer waarom, denk dat ze eerst de CGT wilden proberen. Die is ook bijna klaar, geen idee of dit er dan nog bij kan of dat ik t beter zelf kan regelen buiten de GGZ om. Denk dat ik even deze week ga aankijken hoe t gaat mbt geluiden en angst en volgende week op mn afspraak met haar bespreken. Ze weet er wel van, mn g-schema's gaan toch vooral daarover. Andere dingen hebben we ook aangepakt en gaan al veel beter, maar dit niet.
Vandaag gaat t wel. Lastig te zeggen of dit 'redelijk' is haha. Cijfer 6 zou ik zeggen, best aardig geslapen en weinig angst, ondanks dat ik thuis werk. Al heb ik wel steeds radio of tv aan ter afleiding.
Succes allemaal deze week!
Fijn dat je lekker bij kan slapen in het weekend, maar idd toch eens kijken naar je werkweek dan als je daar zo moe van wordt. Hopelijk kun je wat met de tips, dat zou mooi zijn. Denk er vooral even over na! Wat wel of niet goed voelt, zonder te doemdenken over of het kan.
Selune, ja verhuizen is behoorlijk ingrijpend voor de meesten, ik doe t bijna jaarlijks (vaak voor studie/werk gedaan). Lijkt me best n opgave met je gezin, ben zelf alleen dus dat is dan wel anders. Eerst je huidige maar even doorkomen dan! Wanneer ongeveer mag jij? Wel zin in en zicht op meer ruimte oid?
Heb trouwens een daglichtlamp, geen wekker. Zit ik smorgens een half uur voor, tijdens t ontbijt. Werkt goed tegen winterdepressie, kan het echt aanraden! Had ook echt die winterslaap gedachte, maar dat is nu minder.
Kan me voorstellen dat EMDR bij jouw complexe problematiek niet zoveel doet. Voor mij is het idd een meer geïsoleerd trauma, dus wil het eigenlijk wel proberen. Heb dit in het eerste gesprek met de GGZ ook voorgesteld, maar toen hebben ze t afgeschoten, vandaar dat ik twijfel. Weet ff niet meer waarom, denk dat ze eerst de CGT wilden proberen. Die is ook bijna klaar, geen idee of dit er dan nog bij kan of dat ik t beter zelf kan regelen buiten de GGZ om. Denk dat ik even deze week ga aankijken hoe t gaat mbt geluiden en angst en volgende week op mn afspraak met haar bespreken. Ze weet er wel van, mn g-schema's gaan toch vooral daarover. Andere dingen hebben we ook aangepakt en gaan al veel beter, maar dit niet.
Vandaag gaat t wel. Lastig te zeggen of dit 'redelijk' is haha. Cijfer 6 zou ik zeggen, best aardig geslapen en weinig angst, ondanks dat ik thuis werk. Al heb ik wel steeds radio of tv aan ter afleiding.
Succes allemaal deze week!
maandag 16 oktober 2023 om 21:19
Als je denkt dat EMDR je nog een stukje verder kan brengen dan zeker proberen!
Zo'n daglichtlamp ga ik eens naar kijken, klinkt wel goed namelijk. Ik heb inmiddels ook een minder grote hekel aan m'n wekker
Verhuizen wordt begin volgend jaar. We zijn nu wel begonnen met de voorbereidingen. Ik ben heel vaak verhuisd maar hier heb ik het langst van mijn hele leven gewoond en dan verzamel je dus best heel veel zooi. Ik ben er heel blij mee, omdat het beter bereikbaar en gelijkvloers is, tegelijk zie ik er tegenop (hoewel het mijn wens was en we op mijn initiatief zijn gaan zoeken. Dit is het enige huis waar onze jongste, overleden, dochter ooit thuis geweest is. En ik weet dat ze meegaat in mijn hart en dat we haar urn gewoon kunnen meeverhuizen, maar het idee vind ik toch heel moeilijk.
Een zes, met aardig slapen en weinig angst is best ok denk ik. Afleiding. Is als dat lukt ook best prima. Doe je goed denk ik. Ik hoop dat je een goede week mag hebben!
Zo'n daglichtlamp ga ik eens naar kijken, klinkt wel goed namelijk. Ik heb inmiddels ook een minder grote hekel aan m'n wekker
Verhuizen wordt begin volgend jaar. We zijn nu wel begonnen met de voorbereidingen. Ik ben heel vaak verhuisd maar hier heb ik het langst van mijn hele leven gewoond en dan verzamel je dus best heel veel zooi. Ik ben er heel blij mee, omdat het beter bereikbaar en gelijkvloers is, tegelijk zie ik er tegenop (hoewel het mijn wens was en we op mijn initiatief zijn gaan zoeken. Dit is het enige huis waar onze jongste, overleden, dochter ooit thuis geweest is. En ik weet dat ze meegaat in mijn hart en dat we haar urn gewoon kunnen meeverhuizen, maar het idee vind ik toch heel moeilijk.
Een zes, met aardig slapen en weinig angst is best ok denk ik. Afleiding. Is als dat lukt ook best prima. Doe je goed denk ik. Ik hoop dat je een goede week mag hebben!
Forever is a hell of a long time
dinsdag 17 oktober 2023 om 20:13
Ik heb jullie gelezen maar even niet de headspace om te reageren. Ik heb het even moeilijk...
Vorige week een heel intense week op het werk: veel werkdruk, deadlines, drukte, prikkels en ik sliep slecht. Dit weekend begonnen met de verhuizing maar ik zit er even doorheen. Het is allemaal enorm overweldigend; het werk en zo'n verhuizing ernaast, ik raak het overzicht kwijt en voel me gestresst.
Mn angsten zijn weer wat uit de hand aan het lopen. Ik ben ontzettend bang dat ik weer een paniekstoornis ga krijgen, mn angststoornis weer heel erg gaat worden, of dat ik een burnout krijg en mijn gedachten blijven daar maar naar afdwalen. En dan word ik dus nog angstiger.
Pfff....wilde even van me afschrijven. Ik wil mijn man er ook niet teveel mee lastig vallen. Die is ook moe en gestresst en hij kan niet zoveel voor me betekenen. Ik heb gewoon zo'n behoefte aan zekerheid dat ik me wel weer beter ga voelen en niet weer door zo'n diep dal ga als eerst, maar ja... Die zekerheid is er niet en kan hij me ook niet geven.
Anyway, dit is mijn week tot zover Hoop dat het jullie beter afgaat.
Vorige week een heel intense week op het werk: veel werkdruk, deadlines, drukte, prikkels en ik sliep slecht. Dit weekend begonnen met de verhuizing maar ik zit er even doorheen. Het is allemaal enorm overweldigend; het werk en zo'n verhuizing ernaast, ik raak het overzicht kwijt en voel me gestresst.
Mn angsten zijn weer wat uit de hand aan het lopen. Ik ben ontzettend bang dat ik weer een paniekstoornis ga krijgen, mn angststoornis weer heel erg gaat worden, of dat ik een burnout krijg en mijn gedachten blijven daar maar naar afdwalen. En dan word ik dus nog angstiger.
Pfff....wilde even van me afschrijven. Ik wil mijn man er ook niet teveel mee lastig vallen. Die is ook moe en gestresst en hij kan niet zoveel voor me betekenen. Ik heb gewoon zo'n behoefte aan zekerheid dat ik me wel weer beter ga voelen en niet weer door zo'n diep dal ga als eerst, maar ja... Die zekerheid is er niet en kan hij me ook niet geven.
Anyway, dit is mijn week tot zover
Hoop dat het jullie beter afgaat.
dinsdag 17 oktober 2023 om 22:36
Helpt overzicht maken? Ik ben enorm van de lijstjes, het liefst op papier dat ik fysiek kan afstrepen. Alles voor onze verhuizing komt ook op een verzameling lijstjes en ieder ding dat gedaan is streep ik af. Dat ik fysiek zie gebeuren dat de berg kleiner wordt. Zo doe ik het ook met werk, ik heb een struktuurjunkie-agenda waarin ik alles per week schrijf en afstreep. Het lost het allemaal niet op, maar geeft een klein beetje extra grip
En wat betreft prikkels, deadlines, overweldigend zijn; dat is wel de kern van ons beroep. Zeker aan het einde van een onderwijsperiode, hou in gedachten dat het midden van de komende periode de wind weer even een week of 2-3 gaat liggen.
Die spiraal, de angst dat het alleen maar erger wordt is herkenbaar. Daar heb ik geen tips voor helaas, dat krijg ik ook niet weg. Blijf van je afschrijven als het helpt (en ook als je dat niet meteen merkt), je bent niet alleen.
En wat betreft prikkels, deadlines, overweldigend zijn; dat is wel de kern van ons beroep. Zeker aan het einde van een onderwijsperiode, hou in gedachten dat het midden van de komende periode de wind weer even een week of 2-3 gaat liggen.
Die spiraal, de angst dat het alleen maar erger wordt is herkenbaar. Daar heb ik geen tips voor helaas, dat krijg ik ook niet weg. Blijf van je afschrijven als het helpt (en ook als je dat niet meteen merkt), je bent niet alleen.
Forever is a hell of a long time
dinsdag 17 oktober 2023 om 23:31
Hoi Disney,
Ik vind het heel lastig om te zeggen dat het goed met me gaat. Vergeleken met 2 jaar geleden gaat het goed. Maar vergeleken met 3.5 jaar geleden gaat het helemaal niet goed. Dat vind ik wel lastig en geeft ook al wel weer aan dat ik het (nog) niet geaccepteerd heb.
De angst is te doen, maar kost heel veel energie. Ik weet niet of ik ooit geschreven heb waar de angst bij mij voornamelijk door getriggerd wordt? Dat draagt ook allemaal bij aan waarom werken zoveel energie kost Al vind ik het werk an sich best leuk.
Ik heb verder heel weinig verstand van therapieën. Maar bij de angst die jij hebt, zou ik denken dat EMDR wel eens heel goed kon werken. Ik zou het zeker nog eens aankaarten bij de behandelaar, mocht je daar zelf ook achter staan. Heb je verder wel het idee dat CGT je iets gebracht heeft?
@Mia, wat stom dat het nu zo slecht gaat en je zoveel angst hebt. Maar ergens was het ook een beetje te verwachten natuurlijk. Je hebt het gewoon even super druk, zowel met je nieuwe baan als met de verhuizing. En dat daarbij je angst naar boven komt, vind ik niet gek. Maar natuurlijk wel heel vervelend.
Maar ook hier ga je weer doorheen komen, daar ben ik van overtuigd. Wanneer gaan jullie om naar het nieuwe huis? Of zijn jullie al om? Kun je proberen tussendoor wel wat rustmomentjes voor jezelf in te plannen? Even een stukje wandelen? Een boek lezen? Iets doen om even af te schakelen.
Daarnaast vind ik de tip van Selune ook best een goeie. Misschien helpt dat al.
Ik wens je heel veel sterkte en succes met de verhuizing. Ik vind het super knap en dapper wat je doet, wat je al allemaal gedaan hebt en hoe je ermee omgaat! Dit gaat je lukken hoor. Al voelt dat nu misschien nog niet zo...
@all, take care of yourself
Ik vind het heel lastig om te zeggen dat het goed met me gaat. Vergeleken met 2 jaar geleden gaat het goed. Maar vergeleken met 3.5 jaar geleden gaat het helemaal niet goed. Dat vind ik wel lastig en geeft ook al wel weer aan dat ik het (nog) niet geaccepteerd heb.
De angst is te doen, maar kost heel veel energie. Ik weet niet of ik ooit geschreven heb waar de angst bij mij voornamelijk door getriggerd wordt? Dat draagt ook allemaal bij aan waarom werken zoveel energie kost
Al vind ik het werk an sich best leuk. Ik heb verder heel weinig verstand van therapieën. Maar bij de angst die jij hebt, zou ik denken dat EMDR wel eens heel goed kon werken. Ik zou het zeker nog eens aankaarten bij de behandelaar, mocht je daar zelf ook achter staan. Heb je verder wel het idee dat CGT je iets gebracht heeft?
@Mia, wat stom dat het nu zo slecht gaat en je zoveel angst hebt. Maar ergens was het ook een beetje te verwachten natuurlijk. Je hebt het gewoon even super druk, zowel met je nieuwe baan als met de verhuizing. En dat daarbij je angst naar boven komt, vind ik niet gek. Maar natuurlijk wel heel vervelend.
Maar ook hier ga je weer doorheen komen, daar ben ik van overtuigd. Wanneer gaan jullie om naar het nieuwe huis? Of zijn jullie al om? Kun je proberen tussendoor wel wat rustmomentjes voor jezelf in te plannen? Even een stukje wandelen? Een boek lezen? Iets doen om even af te schakelen.
Daarnaast vind ik de tip van Selune ook best een goeie. Misschien helpt dat al.
Ik wens je heel veel sterkte en succes met de verhuizing. Ik vind het super knap en dapper wat je doet, wat je al allemaal gedaan hebt en hoe je ermee omgaat! Dit gaat je lukken hoor. Al voelt dat nu misschien nog niet zo...
@all, take care of yourself
Zwetser
woensdag 18 oktober 2023 om 20:17
Bedankt voor jullie bemoedigende en lieve woorden! Fijn dat jullie vertrouwen in me hebben,.het doet me echt goed. Het helpt om mezelf even te zien als iemand dit het allemaal best kan handelen (alleen nu even niet).
Ik maak inderdaad veel lijstjes en dat geeft een beetje houvast, maar het effect is minimaal.
Verder vindt iedereen inderdaad dat dit te verwachten was. Mijn psych waarschuwde me vorige week nog dat ik wel echt meer angst zou kunnen gaan voelen. Ook man, moeder, vriendin zagen dit aankomen, en ikzelf eigenlijk ook: dit is hoe ik reageer. Maar nu ik er middenin zit, raak ik weer in paniek 'whelp, wat gebeurt er met me!!?! Gaat dit wel weer voorbij'. Heel suf, maar ja...
Aankomend weekend gaan we echt over. En daarna wordt het hopelijk echt wat rustiger op dit vlak en kan ik verder gaan met inburgeren op mijn werk. De volgende periode heb ik gelukkig nauwelijks onderwijs! Dat scheelt een hoop.
Rustmomentjes zijn er niet zoveel: na het werk eten, douchen en op de bank voor de tv of met een kruiswoordpuzzel ploffen. En daarna lekker met een luisterboek vroeg in bed. Maar goed, daar probeer ik extra van te genieten, en doe elke dag een meditatie. Gisteren had ik vrij en toen heb ik niks gedaan (behalve op de bank hangen en me angstig voelen) en vrijdag proberen we ook echt een dag niks te doen. Dan slaat wel de angst toe (want geen afleiding), maar dat moet dan maar. Ik kan mezelf niet de hele tijd afleiden natuurlijk...
Ik heb wel een leuke boekenserie gekocht en een starwars lego pakket voor straks in ons nieuwe huis!
Nog even doorbikkelen! Ik zal binnenkort wat uitgebreider op jullie posts reageren, maar nu even geen headspace. Sorry.
Hope you're well!
Ik maak inderdaad veel lijstjes en dat geeft een beetje houvast, maar het effect is minimaal.
Verder vindt iedereen inderdaad dat dit te verwachten was. Mijn psych waarschuwde me vorige week nog dat ik wel echt meer angst zou kunnen gaan voelen. Ook man, moeder, vriendin zagen dit aankomen, en ikzelf eigenlijk ook: dit is hoe ik reageer. Maar nu ik er middenin zit, raak ik weer in paniek 'whelp, wat gebeurt er met me!!?! Gaat dit wel weer voorbij'. Heel suf, maar ja...
Aankomend weekend gaan we echt over. En daarna wordt het hopelijk echt wat rustiger op dit vlak en kan ik verder gaan met inburgeren op mijn werk. De volgende periode heb ik gelukkig nauwelijks onderwijs! Dat scheelt een hoop.
Rustmomentjes zijn er niet zoveel: na het werk eten, douchen en op de bank voor de tv of met een kruiswoordpuzzel ploffen. En daarna lekker met een luisterboek vroeg in bed. Maar goed, daar probeer ik extra van te genieten, en doe elke dag een meditatie. Gisteren had ik vrij en toen heb ik niks gedaan (behalve op de bank hangen en me angstig voelen) en vrijdag proberen we ook echt een dag niks te doen. Dan slaat wel de angst toe (want geen afleiding), maar dat moet dan maar. Ik kan mezelf niet de hele tijd afleiden natuurlijk...
Ik heb wel een leuke boekenserie gekocht en een starwars lego pakket voor straks in ons nieuwe huis!
Nog even doorbikkelen! Ik zal binnenkort wat uitgebreider op jullie posts reageren, maar nu even geen headspace. Sorry.
Hope you're well!
woensdag 18 oktober 2023 om 22:54
Aah kijk, aankomend weekend al. Dat is al bijna 
Dan zal t nog wel even een heel druk weekend worden met de hele verhuizing. En je gaat je vast heel ellendig en angstig voelen, met al die drukte. Allemaal super stom, maar wel te verwachten.
Ik denk dat je na het weekend ook echt nog wel even nodig gaat hebben om weer wat tot rust te komen en ook te wennen aan je nieuwe huisje. Maar zo af en toe een dagje vrij en de avonden vrij houden klinkt heel verstandig hoor!
Wat mij helpt op een vrije dag, als ik me ellendig voel, is om toch iets te gaan doen. Stukje wandelen, iets lekkers koken of bakken, sporten, ... In ieder geval iets waarmee ik me nuttig maak. Vaak voel ik me daarna ook beter dan ervoor. Maar toegegeven, regelmatig heb ik er ook de energie niet voor of ga ik liever me op de bank angstig liggen voelen.
Klinkt alsof je het allemaal goed onder controle hebt hoor Mia. Alleen verstand en gevoel matchen nog niet altijd met elkaar. En dat is ook helemaal niet gek. Dat hebben we allemaal denk ik.
Heel veel succes aankomend weekend! En ben een beetje lief voor jezelf
Dan zal t nog wel even een heel druk weekend worden met de hele verhuizing. En je gaat je vast heel ellendig en angstig voelen, met al die drukte. Allemaal super stom, maar wel te verwachten.
Ik denk dat je na het weekend ook echt nog wel even nodig gaat hebben om weer wat tot rust te komen en ook te wennen aan je nieuwe huisje. Maar zo af en toe een dagje vrij en de avonden vrij houden klinkt heel verstandig hoor!
Wat mij helpt op een vrije dag, als ik me ellendig voel, is om toch iets te gaan doen. Stukje wandelen, iets lekkers koken of bakken, sporten, ... In ieder geval iets waarmee ik me nuttig maak. Vaak voel ik me daarna ook beter dan ervoor. Maar toegegeven, regelmatig heb ik er ook de energie niet voor of ga ik liever me op de bank angstig liggen voelen.
Klinkt alsof je het allemaal goed onder controle hebt hoor Mia. Alleen verstand en gevoel matchen nog niet altijd met elkaar. En dat is ook helemaal niet gek. Dat hebben we allemaal denk ik.
Heel veel succes aankomend weekend! En ben een beetje lief voor jezelf
Zwetser
donderdag 19 oktober 2023 om 11:59
Aaaarrrchh, grote lap tekst geschreven en die is nu ineens foetsie.
Wat t op neerkomt is dat ik de verhuizers heel veel strekte wens. Mis, dit gaat een druk, chaotisch, druk weekend worden. Pak je rust waar je kan. Trek je terug als t je teveel wordt, al is t maar even. En hierna gaat t beter worden! Voor nu is er niks anders te doen dan je angst en stress te accepteren. Hoe lastig ook.
Student, je zei ergens dat je niet weet of wij weten wat jouw angst triggert (rare zin, maar je begrijpt t vast wel). Ik weet dat niet, als je er iets over kwijt wil, horen we t wel!
Disney, heb je een fijne herfstvakantie? Je wilde nog en paar dagen weg volgens mij, is dat nog gelukt of was alles vol?
Hier is t ineens weer beter. Het is weer opgeklaard in mijn hoofd. Vreemd hoe dat werkt
Ik heb t er maar van genomen en ben gezellig met dochter sushi gaan eten. Vinden we erg lekker en het was leuk! Dochter is vaak weg, druk met vriendinnen, vriendje, sport etc. Daarom fijn om even samen iets te doen. Ik vind uit eten lastig, want stel je voor dat ik paniek krijg, of me angstig voel, het te druk is etc. Maar nu dacht ik, jammer dan, ik ga gewoon!
Verder ook weer vrijwilligerswerk gedaan en ik moet dan echt uitkijken dat ik niet doorsla en van alles ga bedenken (meer werken, andere werkzaamheden etc.). Ik ben een beetje alles of niks geloof ik.
Voor ieder een kalme donderdag
Wat t op neerkomt is dat ik de verhuizers heel veel strekte wens. Mis, dit gaat een druk, chaotisch, druk weekend worden. Pak je rust waar je kan. Trek je terug als t je teveel wordt, al is t maar even. En hierna gaat t beter worden! Voor nu is er niks anders te doen dan je angst en stress te accepteren. Hoe lastig ook.
Student, je zei ergens dat je niet weet of wij weten wat jouw angst triggert (rare zin, maar je begrijpt t vast wel). Ik weet dat niet, als je er iets over kwijt wil, horen we t wel!
Disney, heb je een fijne herfstvakantie? Je wilde nog en paar dagen weg volgens mij, is dat nog gelukt of was alles vol?
Hier is t ineens weer beter. Het is weer opgeklaard in mijn hoofd. Vreemd hoe dat werkt
Ik heb t er maar van genomen en ben gezellig met dochter sushi gaan eten. Vinden we erg lekker en het was leuk! Dochter is vaak weg, druk met vriendinnen, vriendje, sport etc. Daarom fijn om even samen iets te doen. Ik vind uit eten lastig, want stel je voor dat ik paniek krijg, of me angstig voel, het te druk is etc. Maar nu dacht ik, jammer dan, ik ga gewoon!
Verder ook weer vrijwilligerswerk gedaan en ik moet dan echt uitkijken dat ik niet doorsla en van alles ga bedenken (meer werken, andere werkzaamheden etc.). Ik ben een beetje alles of niks geloof ik.
Voor ieder een kalme donderdag
donderdag 19 oktober 2023 om 20:59
Superbedankt voor jullie geruststellende woorden. Die van Student zou ik zelf geschreven kunnen hebben, maar dan wel voor iemand anders
Vandaag is ronduit kut, en inderdaad, volgende week (en de weken daarna) zal ook nog steeds pittig worden. Ik moet sowieso altijd een tijdje wennen voor ik mezelf ergens op mn gemak voel (en ik ben al 4x geëmigreerd), en na de verhuizing zullen er ook wel weer paniekaanvallen komen. En ik weet dat dat is hoe ik ben maar als je er middenin zit, raak je dat perspectief helemaal kwijt. Daarom zijn jullie berichten ook zo fijn: jullie wéten waar het vandaan komt.
En ook de herkenning dat je weet dat je een wandelingetje moet gaan maken, maar toch op de bank blijft liggen malen, is ook fijn. Ik voel me dan minder een gekkie.
Vrijdag: wat een fijne post! Ook weer een opsteker voor mij om te zien dat ook ineens weer in kan slaan.. En wat heerlijk: die onverwachte quality time met je dochter.
Overigens herken ik dat 'alles of niets' helemaal!!! Ik kan morgenochtend bij wijze van spreke een backpackreis door Afrika plannen terwijl ik nu mijn bed niet uitkom, hahaha! Die balans is soms ver te zoeken - goed dat je je ervan bewust bent, voordat je weer voor 200% op je vrijwilligerswerk stort!
Gisteren op mijn werk wel iets bijzonders meegemaakt. Ik vertelde een collega over mijn angststoornis en zij vertelde toen over die van haar. Het zat haar heel hoog, en ze voelde zich heel alleen (komt uit het buitenland) en ze begon ook te snikken aan de koffietafel. Ze omhelsde me, deed haar verhaal en voelde zich enorm opgelucht daarna. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk (want werd zelf ook wat paniekerig) maar ook erg verbonden met haar en dankbaar dat ik iets kon betekenen.
Sorry dat ik weinig op jullie reageer. Even (meer dan) genoeg aan mezelf.
Vandaag is ronduit kut, en inderdaad, volgende week (en de weken daarna) zal ook nog steeds pittig worden. Ik moet sowieso altijd een tijdje wennen voor ik mezelf ergens op mn gemak voel (en ik ben al 4x geëmigreerd
), en na de verhuizing zullen er ook wel weer paniekaanvallen komen. En ik weet dat dat is hoe ik ben maar als je er middenin zit, raak je dat perspectief helemaal kwijt. Daarom zijn jullie berichten ook zo fijn: jullie wéten waar het vandaan komt. En ook de herkenning dat je weet dat je een wandelingetje moet gaan maken, maar toch op de bank blijft liggen malen, is ook fijn. Ik voel me dan minder een gekkie.
Vrijdag: wat een fijne post! Ook weer een opsteker voor mij om te zien dat ook ineens weer in kan slaan.
. En wat heerlijk: die onverwachte quality time met je dochter. Overigens herken ik dat 'alles of niets' helemaal!!! Ik kan morgenochtend bij wijze van spreke een backpackreis door Afrika plannen terwijl ik nu mijn bed niet uitkom, hahaha! Die balans is soms ver te zoeken - goed dat je je ervan bewust bent, voordat je weer voor 200% op je vrijwilligerswerk stort!
Gisteren op mijn werk wel iets bijzonders meegemaakt. Ik vertelde een collega over mijn angststoornis en zij vertelde toen over die van haar. Het zat haar heel hoog, en ze voelde zich heel alleen (komt uit het buitenland) en ze begon ook te snikken aan de koffietafel. Ze omhelsde me, deed haar verhaal en voelde zich enorm opgelucht daarna. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk (want werd zelf ook wat paniekerig) maar ook erg verbonden met haar en dankbaar dat ik iets kon betekenen.
Sorry dat ik weinig op jullie reageer. Even (meer dan) genoeg aan mezelf.
donderdag 19 oktober 2023 om 22:34
Wat fijn even tijd met je dochter vrijdagmiddag, ik vind dat heel gezellig aan oudere kinderen hebben
Hier is er ook weinig balans. Ik doe eigenlijk altijd alles op 200%, ook uit angst dat als ik dat niet doe in instort en er nooit meer uitkom. Tijdens de coronalockdowns sloeg dat om. Toen ben ik maandenlang niet naar buiten geweest. Dat hielp angst/paniek-technisch best goed, maar weer moeten gaan meedoen in de wereld vond ik ontzettend lastig.
Ik doe dus veel en ook heel veel wat ik eigenlijk niet durf, maar nee zeggen/iets niet doen levert enorme angst op en maakt het eigenlijk nog erger. Ongelooflijk onhandig cirkeltje.
Mooie ervaring Mia, dat het delen een ander ook zo kan steunen!
Ik begrijp dat he nog niet zo lang hier werkt? Dan is het ook lastiger denk ik. Ik werk hier ook nog relatief kort, maar lang genoeg om een netwerk binnen de organisatie te hebben opgebouwd en ‘werkvrienden’ te hebben. Dat helpt veel. Overigens weet mijn leidinggevende ook van dit probleem, dat vond ik heel eng, maar tegelijk is het ook fijn, omdat ik niet tegen iedereen constant hoef te doen alsof de wereld geweldig is. Ondanks dat weten zowel collega’s als studenten me te vinden en weten ze wat ze aan me hebben, dus schijnbaar doe ik wel iets goed (genoeg).
Hier is er ook weinig balans. Ik doe eigenlijk altijd alles op 200%, ook uit angst dat als ik dat niet doe in instort en er nooit meer uitkom. Tijdens de coronalockdowns sloeg dat om. Toen ben ik maandenlang niet naar buiten geweest. Dat hielp angst/paniek-technisch best goed, maar weer moeten gaan meedoen in de wereld vond ik ontzettend lastig.
Ik doe dus veel en ook heel veel wat ik eigenlijk niet durf, maar nee zeggen/iets niet doen levert enorme angst op en maakt het eigenlijk nog erger. Ongelooflijk onhandig cirkeltje.
Mooie ervaring Mia, dat het delen een ander ook zo kan steunen!
Ik begrijp dat he nog niet zo lang hier werkt? Dan is het ook lastiger denk ik. Ik werk hier ook nog relatief kort, maar lang genoeg om een netwerk binnen de organisatie te hebben opgebouwd en ‘werkvrienden’ te hebben. Dat helpt veel. Overigens weet mijn leidinggevende ook van dit probleem, dat vond ik heel eng, maar tegelijk is het ook fijn, omdat ik niet tegen iedereen constant hoef te doen alsof de wereld geweldig is. Ondanks dat weten zowel collega’s als studenten me te vinden en weten ze wat ze aan me hebben, dus schijnbaar doe ik wel iets goed (genoeg).
Forever is a hell of a long time
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
