Angst/ paniekstoornis deel 2

Hé rammie, lastig hè om te doen wat t beste voor je is. Je bent aan t reïntegreren toch? Of alweer helemaal aan t werk?
Ik weet van mezelf dat ritme en een reden om op tijd uit bed te komen, goed voor me is. Ik doe nu vrijwilligerswerk (ben op dit moment afgekeurd) en dat doet altijd wel goed. Heb je een bedrijfsarts met wie je kan overleggen?

Konijnepantoffeltjes wat vreselijk dat jouw lieve konijn er niet meer is. Wat mooi dat je zo veel aan haar kon hebben, maar wat een verdriet nu ze er niet meer is. Dat doe je angst en paniek klachten weer heeft doen opvlammen snap ik wel, ze was jouw houvast en die is weg. Heb je iemand met wie je je verdriet kunt delen, bij wie je je ei kwijt kan? Ik wou dat ik iets kon zeggen dat je kan troosten, maar ik weet niet wat. Heel veel sterkte meis.
Hoe gaat t trouwens met de hulp van de WMO? Vind je dat een beetje fijn?

Hier gaat t wel goed. Ik maak me nog regelmatig zorgen over wat er allemaal kan gebeuren en wat er mis kan gaan en dat dan vooral mbt mijn kinderen. Ze zijn puber en een jong volwassene en het gekke is dat ik me vroeger niet zo'n zorgen maakte over ze. Ik had wel het vertrouwen dat t goed met ze zou gaan. En nu ik geen of heel weinig controle heb over hun leven, ga ik me over alles zorgen maken. School, stages, maar ook zaken waar vooral onze puber tegenaan loopt.
Mijn mood gaat erg op en neer en ik probeer wat gelijkmatiger te zijn, maar wordt nog wel eens mee gesleurd door mijn emoties. Blijft hard werken soms

Aww konijnenpantoffeltje
Wat rot zeg...
We raken zo gehecht aan onze diertjes en kunnen zo'n grote steun zijn.
Heel erg veel sterkte

Bixy, jouw berichtjes?( met je andere nick) doen mij al jaren goed. Zo lief en heb er echt iets aan. Mijn reinregratie ging achteraf te snel. Ga nu weer terug na 3x2uurtjes. Ik moet deze wk naar de cardioloog en heb daar zo veel angst voor. Heb nog vaak hartkloppingen. Huisarts zei niet echt noodzakelijk, maar mssch geeft het je rust.

Dames schrikken jullie ook enorm snel? Hoort dat ook bij angststoornis met burnout? Moest iemand mailen. Per ongeluk bijna naar iemand anders...pfff de lichamelijke sensaties in een seconde al bij de gedachte ojeeee gaat naar verkeerde persoon..en word weer bang vd sensaties. Continu hele dag door zenuwachtig gespannen gevoel ook
Zo vermoeiend!

Och knuffel konijnenpantoffeltje

Rammie, dank je wel voor je compliment!
Goed dat je terug ben gegaan in aantal uren, soms gaat t te snel en ben je er nog niet. Houd je eigen tempo aan!
Waarom heb je angst voor de cardioloog? Ben je bang dat er wat gevonden wordt?
Ik denk dat t goed is om uit te sluiten dat je hartkloppingen gevaarlijk zijn. Dat je dat van een specialist hoort. Dat kan je hopelijk gerust stellen.
Dat schrikken heb ik ook last van. Ik denk dat onze basis spanning soms gewoon hoog is een dat er dan maar iets kleins hoeft te gebeuren om een (te) heftige schrik reactie te krijgen, die eigenlijk niet helemaal passend is bij wat er gebeurde.
Ik probeer, als ik dat veel last van heb, toch vaker lichamelijke ontspanning te zoeken. Een meditatie of wat vaker wandelen of even op de bank met een luisterboek. Maar blijft een lastig punt.
Wens je een goed bezoek bij de cardioloog

Konijnepantoffeltjes hoe gaat t nou bij jou? Beetje kalmer inmiddels?

Yessss hoe gaat t bij jou?

Hier gisteren flinke ruzie met dochter. En ik weet dat dat er soms bij hoort. Ze is nogal koppig en kan heel slecht 'nee' accepteren. Daarbij is ze bijna 18 en vindt dat ze zelf wel beslissingen kan nemen. En dat ben ik ergens wel met haar eens, maar soms....

En door dat soort dingen gaat mijn hoofd weer op volle toeren. Ben ik te streng, te controlerend, laat ik haar teveel los of juist te weinig? Op dat soort momenten schiet mijn hoofd heel erg in de piekerstand, kan ik bijna niet eten en maak ik me om van alles zorgen (want zorgen maken lijkt wel besmettelijk, de ene zorg trekt de andere aan). Nou ja, ruzie is weer bijgelegd gelukkig, want daar kan ik slecht tegen.

Ben helaas weer even terug hier Sorry, kom hier alleen in slechte tijden ivm herkenning van angst en spanningsklachten. Heb dus helaas weer last, is getriggered door wat omstandigheden. Nu aant kijken hoe ik hier dan weer af kom. Is een poos gewoon goed gegaan, maar nu weer ontzettend in mn hoofd aan het zitten, piekeren over alles wat fout gaat en of het ooit nog wel goed komt. Heb weinig mensen om dit goed mee te kunnen delen, wat me dan ook weer ontzettend verdrietig maakt.
Huisarts gebeld en kan bij POH GGZ terecht, over 2 weken.. Weet niet of dat nou een verwijzing GGZ ook is, want kan via mn verzekering evt ook online vrij snel starten. Ben nooit eerder bij die POH geweest, iemand ervaring mee?

Hi Disney, shit dat je weet last heb, raar is dat toch, dat t periodes goed kan gaan en dan soms plotseling ineens de angst terug is. Kun je zelf iets aan de omstandigheden doen, die je angst nu weer triggeren?

Ik ben wel eens bij de poh ggz geweest. Bij mij stond dat los van de verwijzing naar de ggz. De poh ggz zat bij mij in de huisartsenpraktijk en is wat laagdrempeliger. Ik had persoonlijk niet heel veel aan deze gesprekken, het was vooral van me af praten. Maar om te ventileren en weer even wat handvatten krijgen is t prima.
Sterkte voor jou.

Sorry, ik kom hier niet zo vaak meer omdat ik meestal op Reddit rondhang.
Hoe het gaat? Mwah... Het gemis van Pelle is vreselijk, maar gelukkig begrijpen de mensen om mij heen het goed, met name de mensen die zelf ervaring hebben met huisdieren en zelf voor die vreselijke keuze van inslapen hebben gestaan.
Alleen ben ik erg stom geweest en heb ik mezelf eenmalig beschadigd op een moment dat ik teveel verdriet en pijn had. Toen ik aan het puberen was en flink werd gepest (maar ook toen ik in de 20 was) had ik er al last van en werd het uiteindelijk ook een verslaving, maar ik had het de laatste jaren echt goed in de hand. Ik heb het vandaag doorgegeven aan mijn voormalige psychiatrisch verpleegkundige. Het doet me nu heel erg twijfelen of ik niet toch maar weer terug moet naar het FACT team binnen de ggz.
Het contact met de gespecialiseerde thuisbegeleidster gaat gelukkig goed. Maar ik vraag me nu heel erg af of ik niet een "te zwaar geval" ben voor deze laagdrempeligere hulpverlening.

Rammie, herkenbaar dat je snel schrikt. Als je al heel hoog zit qua spanning dan is er niet veel voor nodig om je te laten schrikken. En de angst voor lichamelijke sensaties heb ik ook nog steeds, ondanks dat ik toch al sinds 2012 kamp met angst- en paniekstoornissen. Wat dat betreft helpt afleiding nog het beste, dan ben ik niet meer zo bezig met wat ik voel of ik vergeet het zelfs voor een tijdje.

Bixy schreef: ↑

05-03-2025 17:11

Hi Disney, shit dat je weet last heb, raar is dat toch, dat t periodes goed kan gaan en dan soms plotseling ineens de angst terug is. Kun je zelf iets aan de omstandigheden doen, die je angst nu weer triggeren?

Tja, dat is de vraag. Helaas in mijn nieuwbouwapp weer last van geluiden van bovenburen. Meer bewoners hebben hier last van (van hun bovenburen, niet de mijne specifiek ) dus we zijn aan het kijken of er iets mis is met de vloer/constructie. Zal n lang verhaal worden, ondertussen buren wel gesproken en die houden er rekening mee, maar hoor toch regelmatig wat. Dan giert de angst vaak weer door mn lijf. Aangezien ik slecht in mn vel zit, komt het gewoon heel hard binnen. Ene dag gaat beter dan de andere, soms voelt het uitzichtloos en denk ik dat ik beter naar n hutje op de hei kan verhuizen (wat er ook niet eens is), andere dag kan ik het beter afschuiven op de vloer.

Dank voor je uitleg over de poh, had geen idee wat ik kon verwachten. Niet zoveel dus, maar gewoon met iemand praten zou al fijn zijn. Heb weinig mensen om mee te praten, laat staan over zulke dingen. Veel snappen het niet en denken dat je het wel van je af kan zetten want nix aan te doen. Zou willen dat het zo makkelijk was... Pieker veel, ook over andere problemen, dat helpt allemaal niet. Mss kijken of ik toch weer n ggz verwijzing kan krijgen voor online therapie. Mijn gedachten zijn zo negatief de laatste tijd.

Hoe is het met jou? Las ik dat je van nick bent geswitcht, denk dat ik wel weet welke dat was. Heb altijd veel (gehad) aan je begripvolle berichten!

Ah konijnenpantoffeltje, snap dat het een flink gemis is! Dieren kunnen echt een maatje en troost zijn, zeker als je met angsten ed kampt. Je had hem ook lang, dan raak je er zeker aan gehecht. Inslapen is vreselijk, maar met zulke problemen was het de minst slechte oplossing en bespaart het verder lijden. Dat zul je vast weten, maar zo voelt het natuurlijk even niet.
Denk niet dat je stom geweest bent, maar dat je even geen andere weg zag om van je pijn en verdriet af te komen. Hopelijk weet je andere manieren of krijg je die van je begeleiding, dan kun je het in de toekomst voorkomen.

Rammie, dat schrikken herken ik ook zeker. Idd omdat de spanning al hoog is, kan het minste of geringste een uitbarsting geven. En ja dat gespannen gevoel overdag herken ik wel, is ook erg vermoeiend omdat je constant aan staat. Heeft het bezoek aan de cardioloog je goed gedaan?

Hai allemaal.
Tis rustig hier.
Ff kort; weinig energie.

Bixy jou berichtjes. Heb er zo veel aan!!Thanx
Bij de cardioloog was alles oke.
Wat mindf...k dus met je kan doen. Pffff!!