Angst/ paniekstoornis deel 2

Vrijdagmiddag donderdag 26 januari 2023 om 12:05

Het oude angststoornis topic is vol en daarom gesloten. Omdat ik het fijn vind om hier te schrijven en mijn hart te luchten, hierbij deel 2.

Iedereen die angst, paniek, stress, spanningsklachten heeft en wil meeschrijven is welkom.

Deel 1
psyche/angststoornis/list_messages/3889 ... #p34309204

Disney1983 maandag 22 mei 2023 om 13:27

@ konijn weet ik niet, heb verwijzing voor ggz omdat het probleem al langer speelt maar nooit zo heftig was. Zou mss wel goed zijn om in de tussentijd al iemand te spreken.

Jeetje wat een triest verhaal zeg! Kan me voorstellen dat je hier zo verdrietig om bent. Je had nog hoop dat het goed zou komen, maar nu nooit meer. Ergens heeft hij mss wel rust ja, al is dat wel een erg definitief einde aan de ellende geworden. Kun je eventueel nog afscheid nemen, al is het maar voor jezelf?

Anoniem_6640a89315f0f maandag 22 mei 2023 om 15:50

Disney1983 schreef: ↑
22-05-2023 13:24
Dank je! Het is idd erg vervelend, vooral omdat het zich in/om mijn huis afspeelt, wat mijn veilige plaats was en nu minder goed aanvoelt. Heb het ook nog nooit zo gehad, met angst die zich opbouwd overdag en vooral savonds tot rare sensaties leidt. Terwijl het savonds nu juist rustig is, maar de stilte vliegt me dan nog meer aan en ik blijf ontzettend gespitst op geluid. Ben een paar dagen bij mn ouders geweest waar ik er echt nul last van heb, tot ik weer naar huis moet..
Nee piekeren lost nix op idd en werkt averechts. Afleiding lukt slecht als je in bed ligt en gewoon wil slapen, overdag gaat het wel. Dat ik nu in het aanvraagproces zit voor therapie is wel een soort verlossing en geeft wat houvast.
Het snelst is trouwens online therapie, heeft iemand daar ervaring mee? Ik twijfel even, omdat het vanuit huis kan maar dat dus juist me soms angst aan kan jagen. Ik lees wel dat het net zo goed kan werken als face-to-face therapie.

Even een snelle reactie: ik heb heel goede ervaring met online therapie. Net zoals face-to-face therapie hangt het succes van de therapiet af maar ik vond mijn online therapie net zo goed als in person (en eigenlijk beter, omdat ik een fantastische therapeut had!).

Disney1983 maandag 22 mei 2023 om 19:07

Mia schreef: ↑
22-05-2023 15:50
Even een snelle reactie: ik heb heel goede ervaring met online therapie. Net zoals face-to-face therapie hangt het succes van de therapiet af maar ik vond mijn online therapie net zo goed als in person (en eigenlijk beter, omdat ik een fantastische therapeut had!).

Dank je wel, goed om te horen! En idd ligt het ook aan de therapeut, hoop op n goede en dat t klikt.

Anoniem_6640a89315f0f maandag 22 mei 2023 om 20:53

konijnenpantoffeltje schreef: ↑
22-05-2023 12:46
Wat gaaf dat je in de VS hebt gewoond, Mia.

Disney1983, kun je in die tussentijd van wachten op therapie niet terecht bij een poh-ggz in je huisartsenpraktijk?

Met mij gaat het naar omstandigheden redelijk. Vorig weekend was ik best trots op mezelf omdat ik naar die vriendin was geweest, samen Songfestival kijken. Ik had in het begin wel last van het gevoel van een opkomende paniekaanval en de bijbehorende gedachtegang ('Oh nee, straks krijg ik een hele erge. Ik kan maar beter naar huis gaan.') maar toch gebleven en na een halfuur zwakte het gevoel af en verdween uiteindelijk.
Alleen kreeg ik vorige week maandag nogal heftig nieuws te horen op de ggz-dagbesteding. Ik werd bij binnenkomst al snel doorgesluisd naar een aparte ruimte en toen werd me verteld dat de jongeman waar ik vorig jaar half mee aan het daten was 2 á 3 weken terug is overleden.

Wat vreselijk verdrietig, natuurlijk grijpt dit je aan. Neem de tijd om te rouwen, en gecondoleerd.

Verder heel.knap van je hoe je ik bent gegaan met je paniekgevoel bij die vriendin! Je schreef al dat je er tegenop zag (volgens mij) en je bent tóch gegaan! En toen je er was ben je niet gevlucht voor je gevoelens! Allebei superknap en allebei belangrijke doorbraken voor je angst, denk ik! Dit is exact hoe je er mee om moet gaan! Wees trots op jezelf, ook als.dit een volgende keer toch weer even niet lukt.

Vrijdagmiddag maandag 22 mei 2023 om 22:12

Konijnepantoffeltjes ik weet inderdaad nog dat je schreef over die jongen, wat onwijs triest wat er gebeurt is. Veel sterkte met je verlies.
Trouwens, onwijs knap wat je heb gedaan bij je vriendin, blijven terwijl je paniek zo hoog is.

Mia, hoe gaat t bij jou? Is t een grote verandering om ineens in Nederland te zijn?
Zullen vreemde weken zijn, ineens niet werken, terug in Nederland, verlies van je schoonmoeder. Veel emoties tegelijk.

Hier gaat t oké. Therapie is van start gegaan, al wacht ik nog op persoonlijkheidsonderzoeken. Tot die zijn afgerond (en dat zal pas eind juli zijn omdat er wachtlijsten zijn) blijft de therapie wat aan de oppervlakte. Maar ik ben erg dankbaar dat t van start is gegaan. Tegelijk merk ik dat ik t spannend vind, er angstiger van word. Want ik wil t goed doen voor mijn psycholoog (waarom? Ik heb geen idee), vind dat ik nu moet kunnen omgaan met mijn angst en paniek (rationeel weet ik dat dat echt nog niet kan, maar ergens blijft een vervelend stemmetje dat zeggen). Verder heb ik ingestemd om een begin te maken met de afbouw van rustgevende medicatie die ik al veel te lang slik en daar heb ik t ook zwaar mee en mag ik niet falen van mezelf. Want ik ben bang dat de psychiater dan vindt dat ik niet mijn best doe, het te snel opgeef en dingen vermijd. Ik word al moe van mezelf als ik dit teruglees, toch blijft dat stemmetje maar drammen.
Zal nog wel even zo blijven vrees ik, maar ik heb en houd hoop dat t beter zal worden!

Anoniem_6640a89315f0f maandag 22 mei 2023 om 23:13

Ja, tuurlijk word je er angstiger van! Therapie is gewoon ook echt flink buiten je comfortzone! Misschien kun je de angst accepteren als een logische reactie op een spannende en ongemakkelijke tijd die je tegemoet gaat. In ieder geval fijn dat je begonnen bent! En hopelijk lukt het om al die dingen die je "zou moeten" wat los te laten: dat stemmetje zal nog wel effe blijven blèren maar kun je het gewoon zien als een onnodige aandachtstrekker die je eigenlijk veilig kunt negeren? Je bent in ieder geval al echt goed bezig als het (ondanks deze spannende start van nieuwe behandeling) best oké gaat, hè!? Schouderklopje voor jou!

Ja, hier enorm veel veranderd! En dat is, samen met alle emoties, best pittig! Maar ik ben er ook wel aan gewend, dus dat scheelt wel wat. Toch blijft het intens en stressig en spannend... Volgende week voor het eerst naar een haptonoom! Ben benieuwd!

Disney1983 woensdag 24 mei 2023 om 22:36

Vrijdagmiddag schreef: ↑
22-05-2023 22:12
Hier gaat t oké. Therapie is van start gegaan, al wacht ik nog op persoonlijkheidsonderzoeken. Tot die zijn afgerond (en dat zal pas eind juli zijn omdat er wachtlijsten zijn) blijft de therapie wat aan de oppervlakte. Maar ik ben erg dankbaar dat t van start is gegaan. Tegelijk merk ik dat ik t spannend vind, er angstiger van word. Want ik wil t goed doen voor mijn psycholoog (waarom? Ik heb geen idee), vind dat ik nu moet kunnen omgaan met mijn angst en paniek (rationeel weet ik dat dat echt nog niet kan, maar ergens blijft een vervelend stemmetje dat zeggen). Verder heb ik ingestemd om een begin te maken met de afbouw van rustgevende medicatie die ik al veel te lang slik en daar heb ik t ook zwaar mee en mag ik niet falen van mezelf. Want ik ben bang dat de psychiater dan vindt dat ik niet mijn best doe, het te snel opgeef en dingen vermijd. Ik word al moe van mezelf als ik dit teruglees, toch blijft dat stemmetje maar drammen.
Zal nog wel even zo blijven vrees ik, maar ik heb en houd hoop dat t beter zal worden!

Kan me indenken dat het spannend is, je gaat je angst echt onder ogen komen. En ja dat stemmetje komt bekrnd voor. Je weet dat het irrationeel is om er ineens vanaf te zijn, dat het met vallen en opstaan zal gaan, maar dat komt nog niet door. Daar is juist de therapie voor toch, om ermee om te gaan? Dan kan het idd alleen maar beter gaan! Dat houd ik mezelf ook voor, dit is niet voor altijd zo. Er komen betere dagen.

Heb het vooral savonds moeilijk, herkennen mensen dat? Speelt moeheid dan ook mee? En dan gespannen in bed liggen en juist niet kunnen slapen..

Anoniem_6640a89315f0f donderdag 25 mei 2023 om 13:12

Disney1983 schreef: ↑
24-05-2023 22:36

Heb het vooral savonds moeilijk, herkennen mensen dat? Speelt moeheid dan ook mee? En dan gespannen in bed liggen en juist niet kunnen slapen..

Nee, ik ben ' s avonds juist over het algemeen wat kalmer maar als ik moe ben, ben ik vaak wel angstiger. Dat is natuurlijk ook wel normaal: bijna iedereen heeft moeite met het reguleren van emoties als ze moe zijn. De één wordt chagrijniger, de ander verdrietiger en wij, helaas angstiger. Alleen voor ons is die angst alleen met effe wat moeilijker te relativeren en mee om te gaan, en om mee in slaap te vallen. Een heel irritante vicieuze cirkel...

Student201 donderdag 25 mei 2023 om 22:57

Mia schreef: ↑
25-05-2023 13:12
Nee, ik ben ' s avonds juist over het algemeen wat kalmer maar als ik moe ben, ben ik vaak wel angstiger. Dat is natuurlijk ook wel normaal: bijna iedereen heeft moeite met het reguleren van emoties als ze moe zijn. De één wordt chagrijniger, de ander verdrietiger en wij, helaas angstiger. Alleen voor ons is die angst alleen met effe wat moeilijker te relativeren en mee om te gaan, en om mee in slaap te vallen. Een heel irritante vicieuze cirkel...

Yup, exact dit. Ik ben over t algemeen 's avonds ook wat kalmer. Maar dat komt denk ik ook omdat ik dan thuis ben in een rustige omgeving. Wanneer ik in bed lig word ik meestal ook wel rustig. Behalve als ik heel erg overprikkeld ben.

Als ik moe ben wordt ook alles inderdaad een stuk lastiger en dus meer angst. En als ik weinig rustmomenten heb gehad, dus constant aan heb gestaan voor een aantal dagen, dan ben ik ook veel sneller angstig/overprikkeld.

Helaas kun je dat niet altijd beïnvloeden. Zo was vandaag een best slechte dag. Al een drukke week gehad, slecht geslapen, vandaag ook weer druk en dat merk ik nu wel heel goed. Helaas... Achjah, nog 1 dag en dan is t weekend

Zwetser

Anoniem_6640a89315f0f donderdag 25 mei 2023 om 23:15

Ja, ik heb dat ook. Zo 's avond lekker op de bank, dan ontspan ik meestal wel. Heb ook wel eens gelezen dat cortisol 's ochtends het hoogst is (zodat je goed wakker wordt) en dat dat ook angst kan verergeren voor mensen die daar gevoelig voor zijn.

@Disney: misschien is het voor jou ook een soort conditionering/self-fulfilling prophecy: dat je al angstig wordt zodra het bedtijd wordt, omdát het bedtijd wordt? Dat je van tevoren al bang bent om wakker te liggen in bed en dat dat tot spanning leidt?

Disney1983 vrijdag 26 mei 2023 om 09:20

Bij mij is het juist thuis misgegaan, en dan vooral savonds/snachts met lawaaioverlast. Dat is helaas nog niet uit mn systeem, wat op zich niet gek is als het een paar weken zo gegaan is. Gecombineerd met moeheid is het denk ik daarom hier vooral savonds echt lastig. En idd zie ik dan op tegen het slapen Mia, omdat ik dan 'moet' ontspannen en dat dan niet zomaar lukt.

Merk dat ik vooral uit mn huis wil zijn. Op termijn sws verhuizen was altijd al t plan, afhankelijk van nieuwe baan, maar zou nu wel eerder willen of mss tijdelijk bij mn ouders wonen. Ze weten wat er gebeurd is, niet dat het nog zo ontzettend nareageert bij mij. Maar dat voelt dan weer zo ontzettend als vermijden/vluchten. Ben net weer bezig met solliciteren dus geen idee wanneer ik wat anders heb en dan nog woonruimte zien te vinden.

Heb een paar nachten al met minder medicatie gedaan, dat gaat gelukkig goed. Vandaag helaas wel slecht begonnen, vanmorgen van herrie wakker geworden dus nu aant trillen en huilen.. Voel me ook zo alleen hierin, heb het vrienden wel verteld maar amper iemand informeert ernaar. Dit hier even delen helpt wel.

Anoniem_6640a89315f0f vrijdag 26 mei 2023 om 10:07

Tja, als ik me thuis zo slecht ga voelen dat het ten koste gaan van mijn mentale gezondheid en slaap, zou ik toch overwegen om even bij ouders in te trekken. Ik ken jouw situatie niet maar ik heb zelf ook een tijdje met geluidsoverlast van onderburen gewoond en dat gaf echt ontzettend veel stress: je thuis is dan gewoon niet de veilige plek die het zou moeten zijn. En ja, het voelt als vermijden en vluchten maar misschien vlucht je wel met een legitieme reden!! Ik zou het heroverwegen maar blijf ook vooral hier delen als dat helpt!

Disney1983 vrijdag 26 mei 2023 om 11:04

Het ging de goede kant op met zowel slapen als mijn mentale rust, de angst was aan het wegebben. Maar vanmorgen wel weer lawaai wat dan gelijk weer triggert, al gaat het nu wel weer (ik weet dat ze nu naar werk is en ik tot de avond rust heb). Deze woonplek is gewoon verpest en ik wil er zsm weg, maar liefst wel als ik ook ander werk heb. Erg lastige situatie zo, en vooral dat ik niet weet wanneer dit eindigt. En t voelt als n soort opgeven als ik wel verhuis omdat ik t hier niet meer trek.
Moet voor werk nog 2x n week weg in juni, dus dat overleef ik wel. Zou in juli meer naar mn ouders kunnen gaan idd. En verder volop solliciteren, eerst dat probleem oplossen en hopelijk daarna andere woonruimte vinden.

Student201 zaterdag 27 mei 2023 om 00:19

Hoi lieve Disney,

Ik leg nu pas de link dat jij diegene was met die verschrikkelijke buurvrouw... Wat klote zeg dat je daar nu nog zoveel last van hebt. Echt, wat een onmogelijk mens is dat zeg.

Is er nog iets uitgekomen qua wijkagent/huurbaas ofzo, wat ze eraan gaan doen? Echt heel naar dat je hier zoveel angst en ongemak van ervaart.

Ik kan me dat gevoel ook goed voorstellen dat je enerzijds zsm weg wilt, maar je anderzijds ook niet wilt laten wegpesten. Ik hoop dat je huurbaas snel met een oplossing gaat komen. Dit kan zo toch niet zeg!

Ik lees ook dat je ingeschreven staat voor therapie. Is dat enkel door dit voorval? Of zou je sowieso naar een psycholoog zijn gegaan als dit niet was gebeurd?

Zwetser

rammie maandag 29 mei 2023 om 20:22

Dames ,ik meld mij weer

Ik weet dat ik megadruk ben na het plots overlijden v mijn man 3,5jr geleden. Vorige week was zoon jarig. Te druk..60man in huis. Daarna geen rust gepakt en wordt wakker met zenuwbijkpijn,hartkloppingen en zweet veel..ook overdag.
Hoorde net een ambulance; gelijk paniek!
Wordt hier zo moe van!!! Heb nu warme borstkas..haal mij v alles in mn hoofd..heb dit alles nl.al zo lang,maar gedachtes gaan met mij aan de haal..

Sorry dames,moest ff klagen.
Ik krijg mezelf niet kalm

Bedankt voor het lezen i.i.g. en las net jullie ervaringen; ben gelukkig niet de enige.

Disney1983 dinsdag 30 mei 2023 om 21:14

Student201 schreef: ↑
27-05-2023 00:19
Hoi lieve Disney,

Ik leg nu pas de link dat jij diegene was met die verschrikkelijke buurvrouw... Wat klote zeg dat je daar nu nog zoveel last van hebt. Echt, wat een onmogelijk mens is dat zeg.

Is er nog iets uitgekomen qua wijkagent/huurbaas ofzo, wat ze eraan gaan doen? Echt heel naar dat je hier zoveel angst en ongemak van ervaart.

Ik kan me dat gevoel ook goed voorstellen dat je enerzijds zsm weg wilt, maar je anderzijds ook niet wilt laten wegpesten. Ik hoop dat je huurbaas snel met een oplossing gaat komen. Dit kan zo toch niet zeg!

Ik lees ook dat je ingeschreven staat voor therapie. Is dat enkel door dit voorval? Of zou je sowieso naar een psycholoog zijn gegaan als dit niet was gebeurd?

Dank voor je berichtje

Kon ff niet inloggen, dus duurde even. Ja klopt, dat ben ik en het heeft enorme impact gehad op mezelf. Er is wel door de verhuurder gebeld nav klachten, maar daar heeft ze alles ontkend. Uiteindelijk hebben mijn andere buren (die ik gesproken had en ook last bleken te hebben van haar idioterie tov mij) haar aangesproken en is de ergste herrie verdwenen. Wel komt er nog steeds matig lawaai door helaas, met deuren slaan en spullen verschuiven. Expres lichte pesterijen dus, waar wsl weinig tegen te doen valt. Daardoor voel ik me gewoon angstig in mn eigen huis, want die geluiden triggeren de enorme angst die ik eerder voelde. Voor mn eigen welzijn ga ik daarom op zoek naar andere woonruimte, dit komt niet meer goed hier op deze plek.

Ik had al gesprekken met een psycholoog ivm vermijden, grenzen stellen en voor mezelf opkomen. Dat heeft hiermee wel te maken maar is hierdoor allemaal wel enorm uitvergroot. Daar zit iets diepers achter wat aangepakt moet worden. Het gaat langzaam iets beter en heb gelukkig volgende week de intake voor online therapie. Hopelijk leer ik dan met de angst omgaan en ga ik me iets rustiger voelen. Want ik zal nog even door moeten, andere woonruimte is niet zomaar gevonden.

Disney1983 dinsdag 30 mei 2023 om 21:18

rammie schreef: ↑
29-05-2023 20:22
Dames ,ik meld mij weer
Ik weet dat ik megadruk ben na het plots overlijden v mijn man 3,5jr geleden. Vorige week was zoon jarig. Te druk..60man in huis. Daarna geen rust gepakt en wordt wakker met zenuwbijkpijn,hartkloppingen en zweet veel..ook overdag.
Hoorde net een ambulance; gelijk paniek!
Wordt hier zo moe van!!! Heb nu warme borstkas..haal mij v alles in mn hoofd..heb dit alles nl.al zo lang,maar gedachtes gaan met mij aan de haal..

Sorry dames,moest ff klagen.
Ik krijg mezelf niet kalm
Bedankt voor het lezen i.i.g. en las net jullie ervaringen; ben gelukkig niet de enige.

Je bent zeker niet de enige! Hopelijk ben je weer rustiger geworden gisteren. Hoe gaat het nu? Ademhaling rustig krijgen en afleiding zoeken helpt bij mij om mn hoofd en lijf te laten ontspannen. En je rust pakken nu het kan, even pas op de plaats maken en niet teveel doen.
Sterkte

Anoniem_6640a89315f0f dinsdag 30 mei 2023 om 23:03

Disney1983 schreef: ↑
30-05-2023 21:14
Dank voor je berichtje Kon ff niet inloggen, dus duurde even. Ja klopt, dat ben ik en het heeft enorme impact gehad op mezelf. Er is wel door de verhuurder gebeld nav klachten, maar daar heeft ze alles ontkend. Uiteindelijk hebben mijn andere buren (die ik gesproken had en ook last bleken te hebben van haar idioterie tov mij) haar aangesproken en is de ergste herrie verdwenen. Wel komt er nog steeds matig lawaai door helaas, met deuren slaan en spullen verschuiven. Expres lichte pesterijen dus, waar wsl weinig tegen te doen valt. Daardoor voel ik me gewoon angstig in mn eigen huis, want die geluiden triggeren de enorme angst die ik eerder voelde. Voor mn eigen welzijn ga ik daarom op zoek naar andere woonruimte, dit komt niet meer goed hier op deze plek.

Ik had al gesprekken met een psycholoog ivm vermijden, grenzen stellen en voor mezelf opkomen. Dat heeft hiermee wel te maken maar is hierdoor allemaal wel enorm uitvergroot. Daar zit iets diepers achter wat aangepakt moet worden. Het gaat langzaam iets beter en heb gelukkig volgende week de intake voor online therapie. Hopelijk leer ik dan met de angst omgaan en ga ik me iets rustiger voelen. Want ik zal nog even door moeten, andere woonruimte is niet zomaar gevonden.

Och, ik snap dat dat heel veel stress en angst veroorzaakt en triggert. En ook voor mensen die wel grenzen kunnen stellen! Dit klinkt als iemand die gewoon blindelings over andermans grenzen heen walst en dan kun je nog zo je best doen, maar veel winst valt er niet te halen. En eigenlijk ook belachelijk dat jij nu degene bent die moet verhuizen, maar zo gaat dat nu eenmaal.

Spannend en "fijn" dat je binnenkort aan je online therapie begint (je snapt vast hoe ik het bedoel)! Ik ga morgen voor het eerst naar haptotherapeut...

Flier woensdag 31 mei 2023 om 16:29

Mia, hoe ging de afspraak? Ik ben heel benieuwd want ik overweeg ook behandeling bij een haptonoom. Maar vind het heel spannend.. en de kosten zijn ook niet mis. Heel benieuwd naar jouw ervaringen.

Ik lees hier al even mee. Ik heb last van angstklachten.. ene keer meer dan de andere keer. Heel lastig. Soms ook zonder dat ik weet waar ik bang voor ben. Herkennen jullie dit? Ik vind het lastig om hier mee naar de huisarts te gaan want het blijft toch wat vaag. Als ik iets fysieks heb heb ik daar geen moeite mee maar dit is wel anders. Lastig onder woorden brengen wat ik voel en dan denk ik, ach stel je niet aan…

Anoniem_6640a89315f0f woensdag 31 mei 2023 om 16:39

Flier schreef: ↑
31-05-2023 16:29
Mia, hoe ging de afspraak? Ik ben heel benieuwd want ik overweeg ook behandeling bij een haptonoom. Maar vind het heel spannend.. en de kosten zijn ook niet mis. Heel benieuwd naar jouw ervaringen.

Ik lees hier al even mee. Ik heb last van angstklachten.. ene keer meer dan de andere keer. Heel lastig. Soms ook zonder dat ik weet waar ik bang voor ben. Herkennen jullie dit? Ik vind het lastig om hier mee naar de huisarts te gaan want het blijft toch wat vaag. Als ik iets fysieks heb heb ik daar geen moeite mee maar dit is wel anders. Lastig onder woorden brengen wat ik voel en dan denk ik, ach stel je niet aan…

Ja, zo'n algemeen angstgevoel schijnt juist heel typisch te zijn voor (chronische) stress en angststoornissen. En ik zou zeker naar de huisarts gaan hiermee. Hoe eerder je aan de bel trekt, hoe beter.

Tja, de haptonoom... Ik weet nog niet zo goed wat te verwachten. Ik heb mijn verhaal gedaan waaruit wel duidelijk werd dat ik mijn hele leven vooral vanuit mijn hoofd heb geleid en veel te weinig uit mijn gevoel. En daarmee dus vaak mijn grenzen overschreden heb. Dus we gaan ons richten op hoe ik mijn grenzen eerder aanvoel in mijn lijf en die leer respecteren. Het doel is dat ik op de rem leer trappen voordat de grens in zicht komt, ipv als ik hem al ver overschreden heb met alle gevolgen van dien. Het is me nog niet helemaal duidelijk hoe dat eruit gaat zien, maar het wordt een combinatie van praten en daarbij opmerken wat ik voel. Volgende week is volgende afspraak, keep you posted!

Disney1983 donderdag 1 juni 2023 om 23:04

Snap je helemaal Mia! Tis idd spannend omdat je niet weet wat te verwachten en ook hoopt op n goede behandeling, alst klikt.
Interessant om te lezen van je haptonoombezoek! Grenzen stellen is voor jou ook wel n ding?

Flier, ook dit kun je gewoon met de huisarts delen hoor. Je kan lichamelijk of geestelijk wat mankeren, dat is niet gek. Als het je belemmerd in je dagelijks leven is het de eerste stap om er wat aan te doen.

Hier ff n dipje. Ging eens kijken naar andere woonduimte maar dat viel nogal tegen. Niet dat ik dat niet had verwacht, maar toch. Dus ff depri omdat deze situatie nog lang kan gaan duren. Dan vlamt de angst helaas weer op. Nu toch proberen te ontspannen en btje slapen. Hopelijk krijg ik mn malende hoofd rustig.

Anoniem_6640a89315f0f donderdag 1 juni 2023 om 23:22

Disney1983 schreef: ↑
01-06-2023 23:04
Snap je helemaal Mia! Tis idd spannend omdat je niet weet wat te verwachten en ook hoopt op n goede behandeling, alst klikt.
Interessant om te lezen van je haptonoombezoek! Grenzen stellen is voor jou ook wel n ding?

Flier, ook dit kun je gewoon met de huisarts delen hoor. Je kan lichamelijk of geestelijk wat mankeren, dat is niet gek. Als het je belemmerd in je dagelijks leven is het de eerste stap om er wat aan te doen.

Hier ff n dipje. Ging eens kijken naar andere woonduimte maar dat viel nogal tegen. Niet dat ik dat niet had verwacht, maar toch. Dus ff depri omdat deze situatie nog lang kan gaan duren. Dan vlamt de angst helaas weer op. Nu toch proberen te ontspannen en btje slapen. Hopelijk krijg ik mn malende hoofd rustig.

Ja, ik heb vooral moeite met grenzen stellen tegenover mezelf. Dan ga ik iets doen wat ik op dat moment eigenlijk helemaal niet trek, maar 'iedereen doet het', dus vind ik dat ik het ook zou moeten kunnen. Bijvoorbeeld op zaterdagmiddag winkelen in een druk, lawaaierig winkelcentrum terwijl ik eigenlijk al vet moe en overprikkeld ben door een drukke werkweek. Dat soort dingen dus... Als ik gewoon toegeef en niet ga winkelen, vind ik mezelf een loser, dus ik ga gewoon en lig daarna drie dagen overprikkeld op de bank

En ik herken jouw woonstress. Ik begin straks aan een nieuwe baan en moet echt verhuizen maar de woningmarkt geeft me nu zoveel stress dat ik het uit blijf stellen.

Niks aan.... Terwijl ik me zo verheugd had op mijn eigen nieuwe stekkie.

Hopelijk lig je al lekker te slapen. Ik ga het hetzelfde doen!

Student201 donderdag 1 juni 2023 om 23:37

Mia schreef: ↑
31-05-2023 16:39
Ja, zo'n algemeen angstgevoel schijnt juist heel typisch te zijn voor (chronische) stress en angststoornissen. En ik zou zeker naar de huisarts gaan hiermee. Hoe eerder je aan de bel trekt, hoe beter.

Tja, de haptonoom... Ik weet nog niet zo goed wat te verwachten. Ik heb mijn verhaal gedaan waaruit wel duidelijk werd dat ik mijn hele leven vooral vanuit mijn hoofd heb geleid en veel te weinig uit mijn gevoel. En daarmee dus vaak mijn grenzen overschreden heb. Dus we gaan ons richten op hoe ik mijn grenzen eerder aanvoel in mijn lijf en die leer respecteren. Het doel is dat ik op de rem leer trappen voordat de grens in zicht komt, ipv als ik hem al ver overschreden heb met alle gevolgen van dien. Het is me nog niet helemaal duidelijk hoe dat eruit gaat zien, maar het wordt een combinatie van praten en daarbij opmerken wat ik voel. Volgende week is volgende afspraak, keep you posted!

Oohja, dit heb ik ook al zo vaak gehoord: "beredeneer nu eens minder vanuit je hoofd, maar meer vanuit je gevoel". Uhmm.... Yeah, right.

Ik weet niet, maar mijn hoofd zit praktisch altijd vol met gedachtes. En mijn gevoel... geen idee eigenlijk. Niet dat ik geen gevoel heb, maar mijn gevoel is normaal niet echt (sterk) aanwezig ofzo. Terwijl dit bij sommige andere mensen misschien van nature wel zo is.

Ik vind t dus ook altijd heel lastig om me voor te stellen hoe ik dan meer van mijn gevoel uit zou moeten gaan. Misschien dat je t wel kunt trainen ofzo hoor, geen idee. Ik ben benieuwd hoe je dat gaat ervaren Mia!

Zwetser

Anoniem_6640a89315f0f vrijdag 2 juni 2023 om 08:21

Ik denk hetzelfde als jij - altijd bomvol gedachten en alles wordt cognitief opgelost- maar volgens de haptonoom heb ik ook gewoon sterke gevoelens. Ik sla er alleen te weinig acht op: werken en leven vanuit mijn hoofd heeft me heel ver gebracht dus daar vertrouw ik nu op, en mijn gevoel wordt genegeerd. Dat is heel lang goed gegaan, maar nu is het genoeg. Volgens haar schreeuwt mijn lichaam/gevoel nu om aandacht maar ik hoor het niet meer goed. En daar gaan we dus aan werken. Ofzo.

Sinds ik haar sprak, ben ik me al meer bewust van spanning die zich bij mij opbouwt, dus ben heel benieuwd. Het klinkt allemaal best aannemelijk en ik heb eigenlijk wel zin om dit eens uit te testen.

Oh, en het is niet zo dat mijn hoofd niet meer meedoet, natuurlijk. Het moet gewoon in balans zijn.

Disney1983 vrijdag 2 juni 2023 om 11:42

Dat heb ik ook al vaker gehoord, dat ik teveel in mn hoofd zit. Tja, krijg het niet zomaar rustig en het zit idd bomvol met allerlei gedachten. Al voel ik soms ook wel dingen hoor, dat iets me niet aanstaat ofzo. Alleen is dat soms te laat. Ben benieuwd hoe je haptonoom je meer naar je lijf gaat laten luisteren en wat je dat oplevert Mia. Zou mooi zijn als je dat voorzichtig uittest en het je helpt. En idd balans is het keyword!
Leuk vooruitzicht wel, een nieuwe baan, of niet? Hopelijk lukt het je wat stappen te nemen voor nieuwe woonruimte. Toch aan beginnen, dan pak je iig het probleem op en zie je vanzelf wat eruit komt.

Slapen is weer ff ruk hier de afgelopen dagen door de woonstress. Dat neem ik mee naar bed en kan ik moeilijk loslaten, dus dat is niet heel handig. Heb toch ook buurtbemiddeling gemaild of ze nog wat kunnen betekenen, wie weet... Al geeft me dat ook weer angstgevoelens omdat het voelt als een provocatie ofzo, superraar!

Actieve topics