Psyche
alle pijlers
Angsten
donderdag 1 juni 2017 om 20:33
Angsten beheersen mijn leven, en ik vind dat ik verkeerde keuzes maak of beslissingen neem en ben bang dat door deze keuzes mijn gezin (vooral mijn kinderen en mijn man en niet ik) ernstig ziek wordt. Ja, ik ben reeds onder behandeling geweest en wacht nu op nieuwe afspraak bij andere psycholoog en ik gebruik ook al antidepressiva sinds maandag. Maar ik weet me op dit moment weer geen raad met mijn angsten. In mijn omgeving kan ook steeds moeilijker erover praten, ze worden moe van mij.
De angsten die me hoog zitten is gebruik van teflonpannen met pfoa (inmiddels is pfoa verboden in pannen). Deze heb ik ruim 10 jaar iedere dag gebruikt, en dus kans op pfoa in ons lichaam. Maar op dit moment nog het meeste is de nano deeltjes die tm 2013 in zonnebrandspray verkocht werden (inmiddels ook verboden). Deze hebben wij als gezin wel 8 zomers gebruikt, ook gewoon op lichaam en gezicht gesprayd, met dus de kans op inademing van nano deeltjes.
Mensen in mijn omgeving worden moe van mijn angsten. En zeggen gooi dan die oude troep weg en koop nieuwe en klaar! Maar zo werkt niet bij mij, ik ben nog steeds bang op ernstige ziektes door heel veel schadelijke dingen die ik in verleden gebruikt heb en misschien nu nog gebruik zonder te weten.
De angsten die me hoog zitten is gebruik van teflonpannen met pfoa (inmiddels is pfoa verboden in pannen). Deze heb ik ruim 10 jaar iedere dag gebruikt, en dus kans op pfoa in ons lichaam. Maar op dit moment nog het meeste is de nano deeltjes die tm 2013 in zonnebrandspray verkocht werden (inmiddels ook verboden). Deze hebben wij als gezin wel 8 zomers gebruikt, ook gewoon op lichaam en gezicht gesprayd, met dus de kans op inademing van nano deeltjes.
Mensen in mijn omgeving worden moe van mijn angsten. En zeggen gooi dan die oude troep weg en koop nieuwe en klaar! Maar zo werkt niet bij mij, ik ben nog steeds bang op ernstige ziektes door heel veel schadelijke dingen die ik in verleden gebruikt heb en misschien nu nog gebruik zonder te weten.
anoniem_339795 wijzigde dit bericht op 01-06-2017 21:13
3.74% gewijzigd
vrijdag 16 juni 2017 om 18:21
Ik ben nu ruim 2,5 week bezig met antidepressiva. As maandag is het 3 weken.
Ik heb vanmiddag met enorme tegenzin toch maar wat ondernomen met de kinderen want thuis blijven wilde ik niet omdat het gisteravond en vanmorgen thuis zo enorm slecht ging. We hebben nog wat vaderdag kado's gekocht (wel in specifiek gekozen winkels) en even naar bibliotheek geweest. En dat ging gelukkig goed. Vanavond is mijn man niet thuis en dan eten we bij mijn ouders en dat ging goed, maar nadat ik ging helpen met het eten en weer geconfronteerd werd met teflonpannen en daarna ook nog mis ging met afspraak maken in zkh voor een de kinderen. Ff weer enorm paniek, zweten. Ik bleef verder rust want anders wordt mijn moeder weer boos.
Nou ik moet straks wel nog in mijn eentje de kids omkleden, tanden poetsen en in bed proberen te krijgen. De angsten zijn nu redelijk op de achtergrond, maar ja hoe zal dat straks zijn?
Ik heb temstem op mijn telefoon, straks even kijken.
Ik heb vanmiddag met enorme tegenzin toch maar wat ondernomen met de kinderen want thuis blijven wilde ik niet omdat het gisteravond en vanmorgen thuis zo enorm slecht ging. We hebben nog wat vaderdag kado's gekocht (wel in specifiek gekozen winkels) en even naar bibliotheek geweest. En dat ging gelukkig goed. Vanavond is mijn man niet thuis en dan eten we bij mijn ouders en dat ging goed, maar nadat ik ging helpen met het eten en weer geconfronteerd werd met teflonpannen en daarna ook nog mis ging met afspraak maken in zkh voor een de kinderen. Ff weer enorm paniek, zweten. Ik bleef verder rust want anders wordt mijn moeder weer boos.
Nou ik moet straks wel nog in mijn eentje de kids omkleden, tanden poetsen en in bed proberen te krijgen. De angsten zijn nu redelijk op de achtergrond, maar ja hoe zal dat straks zijn?
Ik heb temstem op mijn telefoon, straks even kijken.
vrijdag 16 juni 2017 om 19:16
Dat komt vast wel goed. Je hebt het supergoed gedaan vandaag!
Ik zie dat de bibliotheek een goede plek is? Dan zou je je kunnen verdiepen in de activiteiten van de bieb. Veel bibliotheken hebben behoorlijk wat activiteiten in de zomer. Voorleesuurtjes, voorstellingen, cursussen, workshops... Dan heb jij een poosje (relatieve) rust en je kinderen hebben een leuk uitje.
Verder: van 1 avondje wat later naar bed gaan de kinderen niet dood, ze lopen er geen trauma van op. Dus ik zou vooral niet te hard gaan lopen stressen. Het doel is: krijg ze in bed. Niet 'heb ze exact om xx in bed'.
Ik zie dat de bibliotheek een goede plek is? Dan zou je je kunnen verdiepen in de activiteiten van de bieb. Veel bibliotheken hebben behoorlijk wat activiteiten in de zomer. Voorleesuurtjes, voorstellingen, cursussen, workshops... Dan heb jij een poosje (relatieve) rust en je kinderen hebben een leuk uitje.
Verder: van 1 avondje wat later naar bed gaan de kinderen niet dood, ze lopen er geen trauma van op. Dus ik zou vooral niet te hard gaan lopen stressen. Het doel is: krijg ze in bed. Niet 'heb ze exact om xx in bed'.
vrijdag 16 juni 2017 om 21:04
Het ging helemaal mis, een van kinderen zit in de fase, ik wil alles zelf doen. Maar shirt uitdoen lukt niet en dan is ze helemaal opstandig, boos, huilen maar ik mag absoluut niet helpen. Ik voel dat ik steeds meer mijn geduld ga verliezen op dat soort momenten en ik de kinderen dan een tik op billen geef of aan arm meetrekt naar de badkamer. Ik kan gewoon niet mijn rust bewaren op dat soort momenten.
Maar daarna voel ik me super super schuldig, en voel ik me helemaal een slechte moeder. En denk ik, de kinderen willen mij ook helemaal niet, en zo al helemaal niet.
Maar daarna voel ik me super super schuldig, en voel ik me helemaal een slechte moeder. En denk ik, de kinderen willen mij ook helemaal niet, en zo al helemaal niet.
vrijdag 16 juni 2017 om 21:28
Zou het je helpen als je dit noteert als werkpunt? Dat je een lijstje maakt en dat maandag meeneemt naar het gesprek? Of woensdag, of wanneer je het gesprek dan maar hebt? Dat is iets wat mij vaak helpt.
O, en sorry zeggen tegen je kinderen. Zeg gewoon 'Lieverd, sorry dat ik zo uitviel/je sloeg/je meesleurde. Mamma is een beetje ziek en daardoor is mamma snel boos.' Mijn ouders hebben mij, toen ik een jaar of 5-6 was, al uitgelegd wat 'overspannen' was, en dat ze daarom nu ziek thuis was en dus niet naar haar werk ging. In kindertaal, uiteraard, maar ze heeft het wel uitgelegd.
O, en sorry zeggen tegen je kinderen. Zeg gewoon 'Lieverd, sorry dat ik zo uitviel/je sloeg/je meesleurde. Mamma is een beetje ziek en daardoor is mamma snel boos.' Mijn ouders hebben mij, toen ik een jaar of 5-6 was, al uitgelegd wat 'overspannen' was, en dat ze daarom nu ziek thuis was en dus niet naar haar werk ging. In kindertaal, uiteraard, maar ze heeft het wel uitgelegd.
vrijdag 16 juni 2017 om 21:53
Ik heb dat ook --ikke--, minder geduld met de kinderen. Ik kan me erg schuldig voelen dan. Maar het is echt niet vreemd dat je nu weinig geduld hebt. Je bent daardoor echt geen slechte moeder! Wat blueeyes zegt; leg het ze uit, zeg sorry, zo nodig op een rustig moment.
Ik zag laatst in een programma over burnout (met Sophie Hilbrand) een psychiater zeggen dat het voor kinderen helemaal niet erg is om hun moeder (of vader) niet altijd blij te zien. Dan leren ze zelf ook dat het leven soms ook wel 's even rot kan zijn. Als je het maar uit blijft leggen. En 'alsof' doen heeft denk ik ook geen zin, ze 'voelen' het toch wel.
Ik zag laatst in een programma over burnout (met Sophie Hilbrand) een psychiater zeggen dat het voor kinderen helemaal niet erg is om hun moeder (of vader) niet altijd blij te zien. Dan leren ze zelf ook dat het leven soms ook wel 's even rot kan zijn. Als je het maar uit blijft leggen. En 'alsof' doen heeft denk ik ook geen zin, ze 'voelen' het toch wel.
vrijdag 16 juni 2017 om 22:17
Ja, misschien moet ik morgen iets van uitleg geven op kinderniveau.
Maar ik wil ook niet teveel zeggen, eentje is nogal een kletskous en vertelt alles en onthoudt ook alles. Maar ik kan zoals blueeyes zegt ook alleen de term ziek gebruiken. Ik heb ook een paar lichamelijke klachten dus als iemand dan vraagt dan kan ik dat gewoon noemen.
Nou zo maar proberen te gaan slapen. Die dromen van medicijnen zijn af en toe zo vervelend, raar, angstig en om sommige moet mijn man wel eens lachen: een paar nachten geleden droomde ik dat ik naar buiten keek op in de ochtend en dat alles wit was van dik pak sneeuw en flinke vorst. Maae dan wordt je s morgens wakker en je denkt even een seconde vorst en sneeuw? En de volgende seconde denk je het is juni dat kan niet! Het was weer een droom! Andere dromen wil ik zsm weer vergeten.
Ben ook nu nog steeds zenuwachtig en bang voor de dag van morgen. Vooral omdat vanmorgen zo slecht ging, en morgenvroeg sta ik weer alleen voor. Misschien gaan we toch maar even boodschappen doen, we moeten toch iets eten morgenavond. En iets knutselen voor opa want de kinderen vinden dat hij ook knutselwerk hoort te krijgen op vaderdag.
Mijn moeder heeft gezegd dat ze morgenmiddag komt helpen, om wat dingen uit te zoeken en op te ruimen. Ik hoop dat me dat s middags afleiding gaat geven. Contact met haar was vanmiddag goed. Maar in de tuin opruimen etc afgelopen week, ging het mis met mijn gedachte, dus daar ben ik ook nu weer bang voor.
Maar ik wil ook niet teveel zeggen, eentje is nogal een kletskous en vertelt alles en onthoudt ook alles. Maar ik kan zoals blueeyes zegt ook alleen de term ziek gebruiken. Ik heb ook een paar lichamelijke klachten dus als iemand dan vraagt dan kan ik dat gewoon noemen.
Nou zo maar proberen te gaan slapen. Die dromen van medicijnen zijn af en toe zo vervelend, raar, angstig en om sommige moet mijn man wel eens lachen: een paar nachten geleden droomde ik dat ik naar buiten keek op in de ochtend en dat alles wit was van dik pak sneeuw en flinke vorst. Maae dan wordt je s morgens wakker en je denkt even een seconde vorst en sneeuw? En de volgende seconde denk je het is juni dat kan niet! Het was weer een droom! Andere dromen wil ik zsm weer vergeten.
Ben ook nu nog steeds zenuwachtig en bang voor de dag van morgen. Vooral omdat vanmorgen zo slecht ging, en morgenvroeg sta ik weer alleen voor. Misschien gaan we toch maar even boodschappen doen, we moeten toch iets eten morgenavond. En iets knutselen voor opa want de kinderen vinden dat hij ook knutselwerk hoort te krijgen op vaderdag.
Mijn moeder heeft gezegd dat ze morgenmiddag komt helpen, om wat dingen uit te zoeken en op te ruimen. Ik hoop dat me dat s middags afleiding gaat geven. Contact met haar was vanmiddag goed. Maar in de tuin opruimen etc afgelopen week, ging het mis met mijn gedachte, dus daar ben ik ook nu weer bang voor.
zaterdag 17 juni 2017 om 17:26
Het is de hele dag gegaan, tot zojuist!!
Met kids boodschappen gedaan, geknutseld, bedden verschoond en vanmiddag veel opgeruimd in totaal 6 zakken vol. Maar nu wilde mijn moeder in de tuin nog wat planten, en toen ging het mis want de kinderen mogen van haar op de trampoline. En over de trampoline is in het verleden met de bezem overheen geveegd en dat is dezelfde bezem waarmee schuur bij oude huis is geveegd. Ben totaal over de rooie. Mijn moeder en kinderen zijn buiten nog bezig en ik ben naar binnen gegaan ik kan het totaal niet aan. Ik weet me totaal geen raad.
Met kids boodschappen gedaan, geknutseld, bedden verschoond en vanmiddag veel opgeruimd in totaal 6 zakken vol. Maar nu wilde mijn moeder in de tuin nog wat planten, en toen ging het mis want de kinderen mogen van haar op de trampoline. En over de trampoline is in het verleden met de bezem overheen geveegd en dat is dezelfde bezem waarmee schuur bij oude huis is geveegd. Ben totaal over de rooie. Mijn moeder en kinderen zijn buiten nog bezig en ik ben naar binnen gegaan ik kan het totaal niet aan. Ik weet me totaal geen raad.
zaterdag 17 juni 2017 om 18:45
Ik heb vandaag wel nog steeds 3x een halve tablet gebruikt. Mijn angsten aangaan kan ik totaal niet. Het is weer heel onrustig in mijn hoofd, ga dadelijk douchen en maar naar bed. Ik vind het genoeg vandaag. Morgenvroeg zouden we eigenlijk naar mijn schoonmoeder gaan, maar twijfel ik wel mee ga. Ze heeft nogal uitgesproken mening en ook overal een mening over. En ook daar in huis, weet ik dat er angsten voor mij zijn. Het is niet dichtbij, dus ik kan ook niet zeggen als het me teveel word ik loop gewoon naar huis.blueeyes*3 schreef: ↑17-06-2017 17:58Allereerst: wat fijn dat de hele dag zo goed ging!
Ten tweede: dit is eigenlijk precies waar het om gaat: je angsten aangaan. Probeer jezelf rustig te krijgen door je te focussen op je ademhaling.
Je moeder is er echt niet op uit om haar kleinkinderen ziek te maken.
Morgenmiddag wordt het weer erg warm, maar voor mij is dat ook weer lastig. Kids meteen al insmeren? hoe vaak weer opnieuw? welke zonnebrand zal ik gebruiken? etc etc. Buiten in onze tuin, zitten ook vol angsten dus buiten een bad opzetten in schaduw is ook geen optie (ik heb ook geen badje meer).
De afspraak bij psycholoog is gelukkig maandagochtend, ondanks dat het donderdag lastig was en er veel tranen gelaten zijn, kijk ik er wel weer enorm naar uit. Ik heb zo de hoop dat het me verbetering zal gaan geven. Terwijl ik weet dat ik maandag alleen vragenlijsten met psycholoog moet invullen. Ik ga wel vertellen dat de gedachte dat ik lang moet wachten op evt behandeling erg lastig vind.
zaterdag 17 juni 2017 om 21:01
Ook met 3x een halve tablet is het heel goed!
Is het een idee om met je man af te spreken dat jullie wel gaan, maar dan wat korter? Of kun je evt zelf met het ov naar huis?
Tip wat betreft de psycholoog: het kan helpen om zo bot/direct mogelijk te vertellen wat je problemen zijn. Niet 'ik vind het lastig dat ik zo lang moet wachten' maar 'de angst beheerst mijn leven, ik kan nauwelijks tot niet functioneren, ik ga alles uit de weg waarvan ik denk dat het me angst zou kunnen bezorgen'. Dit om de doodsimpele reden dat, hoe 'groter' je probleem is, hoe eerder je hulp krijgt. En als jij jezelf wegcijfert of dingen sociaal wenselijk formuleert, duurt het dus langer.
Idee: maak je man 'opperhoofd insmeren' en bemoei je er verder niet mee. Wellicht is dat voor nu makkelijker dan het zelf doen?
Is het een idee om met je man af te spreken dat jullie wel gaan, maar dan wat korter? Of kun je evt zelf met het ov naar huis?
Tip wat betreft de psycholoog: het kan helpen om zo bot/direct mogelijk te vertellen wat je problemen zijn. Niet 'ik vind het lastig dat ik zo lang moet wachten' maar 'de angst beheerst mijn leven, ik kan nauwelijks tot niet functioneren, ik ga alles uit de weg waarvan ik denk dat het me angst zou kunnen bezorgen'. Dit om de doodsimpele reden dat, hoe 'groter' je probleem is, hoe eerder je hulp krijgt. En als jij jezelf wegcijfert of dingen sociaal wenselijk formuleert, duurt het dus langer.
Idee: maak je man 'opperhoofd insmeren' en bemoei je er verder niet mee. Wellicht is dat voor nu makkelijker dan het zelf doen?
zondag 18 juni 2017 om 16:57
Ik weet niet goed wat ik van therapie moet verwachten. Ik weet dat je 'huiswerk' moet doen, dat moest ik bij oude peut ook, maar die deed er volgens niks mee. Hier op forum heb ik wel diverse keren te horen gekregen, dat ik zelf de verandering moet maken. Maar ik zou niet weten hoe!! Voor mij zijn angsten pas weg als blijkt dat ik over 50 jaar kan zeggen, niemand is ziek geworden. Voor mij moet er iemand wel ziek worden, dat is onvermijdelijk!!
Het einde van de middag lijkt vaak een enorm moeilijk deel van de dag. Ook vandaag weer, er is geen aanleiding voor maar ik denk weer over bestaande angst, alleen wordt deze angst steeds groter. Ik heb nu ook weer 3x halve op, had ik net maar hele genomen ipv halve, maar ben nu niet thuis dus gaat niet. Ben helemaal 100% angst. Ik wil bij voorkeur zsm naar huis en naar bed. Terwijl de ochtend en middag (tot half4/4 uur) best redelijk gegaan, er kwamen wel angsten maar die bleven oppervlakkig. Maar nu totaal niet!!
Het einde van de middag lijkt vaak een enorm moeilijk deel van de dag. Ook vandaag weer, er is geen aanleiding voor maar ik denk weer over bestaande angst, alleen wordt deze angst steeds groter. Ik heb nu ook weer 3x halve op, had ik net maar hele genomen ipv halve, maar ben nu niet thuis dus gaat niet. Ben helemaal 100% angst. Ik wil bij voorkeur zsm naar huis en naar bed. Terwijl de ochtend en middag (tot half4/4 uur) best redelijk gegaan, er kwamen wel angsten maar die bleven oppervlakkig. Maar nu totaal niet!!
zondag 18 juni 2017 om 17:21
Je moet therapie zien als een soort bouwpakket. Jij krijgt gereedschap en je leert hoe dat te gebruiken. Of jij dat ook gaat doen is aan jou.
In jouw geval moet je er denk ik rekening mee houden dat er gesprekken gaan komen over 'waar komt de angst vandaan', 'wat zijn helpende gedachtes' en 'hoe ga ik dit wel durven'. Qua opdrachten denk ik dat je g-schema's in moet vullen, maar ook dat er exposure gaat komen. Dus: het aangaan van je angst.
Heb je ooit Harry Potter gezien of gelezen? Die les met die boeman, in het derde deel? Dat is het idee. Op dit moment is de angst de baas over jou. Jij moet weer de baas worden over je angst.
In jouw geval moet je er denk ik rekening mee houden dat er gesprekken gaan komen over 'waar komt de angst vandaan', 'wat zijn helpende gedachtes' en 'hoe ga ik dit wel durven'. Qua opdrachten denk ik dat je g-schema's in moet vullen, maar ook dat er exposure gaat komen. Dus: het aangaan van je angst.
Heb je ooit Harry Potter gezien of gelezen? Die les met die boeman, in het derde deel? Dat is het idee. Op dit moment is de angst de baas over jou. Jij moet weer de baas worden over je angst.
zondag 18 juni 2017 om 17:31
Nee Harry Potter nooit gelezen of gezien.
Waar mijn angsten zijn ontstaan, denk ik zelf al te weten. Ze zijn ontstaan door diverse gebeurtenissen in jonge jaren en voornamelijk door problemen in mijn zwangerschap en daarop volgende postnatale depressie.
Waar mijn angsten zijn ontstaan, denk ik zelf al te weten. Ze zijn ontstaan door diverse gebeurtenissen in jonge jaren en voornamelijk door problemen in mijn zwangerschap en daarop volgende postnatale depressie.
anoniem_339795 wijzigde dit bericht op 18-06-2017 20:36
11.11% gewijzigd
zondag 18 juni 2017 om 20:32
Overdag gaat redelijk met alle medicijnen maar zoals ik zojuist ook al schreef eind vd namiddag is drama maar ook begin van de avond. En de momenten als ik alleen ben. Na enorme angst van na half 4 was deze om 19 uur redelijk gezakt maar nu ben ik weer compleet gestresst. Mijn man begrijpt bepaalde karweitjes niet, ik moet eerst alles uitleggen anders weet hij het niet. Want eerst deed ik eigenlijk alles en nu 'moet' hij meer doen. Ik was al helemaal op na vanmiddag en dan nu dit weer. Hij wordt weer boos, hij heeft er geen zin in en wil eigenlijk zoals normaal gewoon op de bank gaan liggen. Ik krijg dan ook nog te horen, dan doe jij het toch maar ja jij ligt al op bed!! Dat doet me zo'n pijn, ik ben op dit moment na vandaag op, maar hij begrijpt het niet.
Ik denk dan nu weer, de negtieve woorden van mijn moeder worden dadelijk werkelijkheid. Alles gaat dadelijk kapot.
Misschien moet ik nog maar een half tablet nemen?
Ik denk dan nu weer, de negtieve woorden van mijn moeder worden dadelijk werkelijkheid. Alles gaat dadelijk kapot.
Misschien moet ik nog maar een half tablet nemen?
maandag 19 juni 2017 om 08:35
Ik heb gisteravond gewoon nog een half tabletje genomen. Dat mocht van de huisarts (max 2per dag) dus dat heb ik gedaan en ben daarna gelukkig in slaap gevallen.
Ja waarschijnlijk spelen vermoeidheid en teveel prikkels een rol daarbij.
Mijn man ging gisteren de tuin sproeien, is hard nodig (voor sommige planten is het al te laat) maar dan zet hij de sproeier aan en na 10 min, ruimt hij alles weer op, klaar! Maar ja, een 10 minuten is echt niet genoeg en alleen het gras sproeien ook niet, de planten moeten ook water.
Ja waarschijnlijk spelen vermoeidheid en teveel prikkels een rol daarbij.
Mijn man ging gisteren de tuin sproeien, is hard nodig (voor sommige planten is het al te laat) maar dan zet hij de sproeier aan en na 10 min, ruimt hij alles weer op, klaar! Maar ja, een 10 minuten is echt niet genoeg en alleen het gras sproeien ook niet, de planten moeten ook water.
maandag 19 juni 2017 om 10:37
Weer bij psycholoog geweest, alleen maar vragenlijst beantwoord. Ik heb wel uitgesproken dat ik wachten op behandeling moeilijk vind. Verder nog niks helaas, deze week nog psychiater en week daarna pas hoor ik behandelplan/advies.
De angsten van gisteren zitten nog hoog en probeer ze heel hard weg te duwen. Maar hoe lang lukt dat vandaag?
De angsten van gisteren zitten nog hoog en probeer ze heel hard weg te duwen. Maar hoe lang lukt dat vandaag?
maandag 19 juni 2017 om 14:37
Ja ik vind het belangrijk dat hij dingen overneemt. Het hoeft niet per perse op mijn manier, maar het moet wel goed gebeuren. Het gras zo kort sproeien en planten vergeten dan kun je net zo goed niks doen. Als ik niet zeg dat kinderen (of soms ook tegen hem zelf) in bad of douche moeten vergeet hij dat zelfs. Ik vind ook normaal om de dag douchen al genoeg. Alleen nu met warme weer, bezweet, plakkerig van zonnebrand, onder het zand vind ik iedere dag even afspoelen onder douche nodig. Maar als ik niks zeg gaan ze dagen lang niet douchen.
Ook andere dingen moet ik eerst zeggen, bijvoorbeeld dingen in de koelkast weggooien diue niet meer goed zijn, te lang open of over de datum. Of als het dit weer is, dat hij de kinderen toch een jas aangeeft.
Bepaalde dingen zitten nu al weer hoog, terwijl het pas half 3 is. Maar ja, ben vanmiddag alweer paar uurtjes alleen.
Ook andere dingen moet ik eerst zeggen, bijvoorbeeld dingen in de koelkast weggooien diue niet meer goed zijn, te lang open of over de datum. Of als het dit weer is, dat hij de kinderen toch een jas aangeeft.
Bepaalde dingen zitten nu al weer hoog, terwijl het pas half 3 is. Maar ja, ben vanmiddag alweer paar uurtjes alleen.
anoniem_339795 wijzigde dit bericht op 19-06-2017 14:57
17.89% gewijzigd
maandag 19 juni 2017 om 14:58
Ook dat is misschien mijn schuld, ik heb al die jaren ook altijd alles gedaan zodat hij niks hoeft te doen.
Onze relatie was redelijk goed maar sinds mijn angsten staat alles heel gespannen. Ook omdat we over mijn angsten niet kunnen praten. Als we over andere dingen praten gaat dat goed (En geeft afleiding) maar als het over mijn angsten gaat weet hij het niet. En mijn angsten zijn er alle dagen!
Voordat ik hulp ben gaan zoeken, kreeg ik van hem wel vaak te horen 'ga jij maar hulp zoeken!!!' Ik heb toen ook weleens gezegd dat hij ook hulp moet gaan zoeken. Hij kan nauwelijks iets onthouden van ons gezin, maar als je iets over zijn werk vraagt dan weet hij het precies te vertellen. Bijvoorbeeld vorige week toen ik zei dat ik vanmorgen naar psycholoog moest vroeg hij hoe laat ben je terug want ik moet werken om 11 uur en hoe moet dat met de kids? Toen heb ik de hoorn erop gegooid want kids zijn naar school maar dat staat ie dan niet bij stil. En zo kan ik nog ff doorgaan met voorbeelden waar hij niet aandenkt. Dit voorbeeld was in belang van kinderen omdat hij dacht dat ze alleen zouden zijn maar het is vaak ook andersom.
Onze relatie was redelijk goed maar sinds mijn angsten staat alles heel gespannen. Ook omdat we over mijn angsten niet kunnen praten. Als we over andere dingen praten gaat dat goed (En geeft afleiding) maar als het over mijn angsten gaat weet hij het niet. En mijn angsten zijn er alle dagen!
Voordat ik hulp ben gaan zoeken, kreeg ik van hem wel vaak te horen 'ga jij maar hulp zoeken!!!' Ik heb toen ook weleens gezegd dat hij ook hulp moet gaan zoeken. Hij kan nauwelijks iets onthouden van ons gezin, maar als je iets over zijn werk vraagt dan weet hij het precies te vertellen. Bijvoorbeeld vorige week toen ik zei dat ik vanmorgen naar psycholoog moest vroeg hij hoe laat ben je terug want ik moet werken om 11 uur en hoe moet dat met de kids? Toen heb ik de hoorn erop gegooid want kids zijn naar school maar dat staat ie dan niet bij stil. En zo kan ik nog ff doorgaan met voorbeelden waar hij niet aandenkt. Dit voorbeeld was in belang van kinderen omdat hij dacht dat ze alleen zouden zijn maar het is vaak ook andersom.
