Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
zaterdag 19 augustus 2017 om 12:06
Hoi Welsie,
Vorig jaar werd ik zelf overvallen door een burnout met paniekaanvallen. Deze paniekaanvallen hadden zich binnen enkele maanden uitgebreid van één keertje in de supermarkt naar overal meerdere keren op een dag. Ik kwam in een neerwaartse spiraal terecht, want door de burnout was ik vermoeid geraakt en kreeg ik paniekaanvallen. Maar deze aanvallen putte me helemaal uit. Overigens had ik voorheen nooit eerder last gehad van paniekaanvallen. Ook ik ben naar de psycholoog geweest en heb een zelfhulp programma gevolgd. Ik wil geen reclame maken maar dit zelfhulp programma heeft mij enorm geholpen. Hierdoor begreep ik wat angst is en waardoor het komt. En nog belangrijker hoe ik er van af kwam. Na een maand merkte ik al verbetering en na een half jaar was ik echt van mijn klachten af. Kijk maar eens op agorafobie.be Het is wel een intensief programma waar tijd en energie in moet steken.
Veel liefs,
Raspberry
Vorig jaar werd ik zelf overvallen door een burnout met paniekaanvallen. Deze paniekaanvallen hadden zich binnen enkele maanden uitgebreid van één keertje in de supermarkt naar overal meerdere keren op een dag. Ik kwam in een neerwaartse spiraal terecht, want door de burnout was ik vermoeid geraakt en kreeg ik paniekaanvallen. Maar deze aanvallen putte me helemaal uit. Overigens had ik voorheen nooit eerder last gehad van paniekaanvallen. Ook ik ben naar de psycholoog geweest en heb een zelfhulp programma gevolgd. Ik wil geen reclame maken maar dit zelfhulp programma heeft mij enorm geholpen. Hierdoor begreep ik wat angst is en waardoor het komt. En nog belangrijker hoe ik er van af kwam. Na een maand merkte ik al verbetering en na een half jaar was ik echt van mijn klachten af. Kijk maar eens op agorafobie.be Het is wel een intensief programma waar tijd en energie in moet steken.
Veel liefs,
Raspberry
zaterdag 19 augustus 2017 om 12:17
Ik kan me ook aansluiten...
Vd week na veel gezeik eindelijk een doorverwijzing gekregen.
Werd tijd, ik word onderhand ook overspannen van mijn verlatingsangst.
(Heb me deze week ziek moeten melden, het werd me even te veel)
Ik sluit me graag aan, ik denk niet dat het makkelijk wordt...(Maar dat geeft niet, ben ik niet bang voor)
Vd week na veel gezeik eindelijk een doorverwijzing gekregen.
Werd tijd, ik word onderhand ook overspannen van mijn verlatingsangst.
(Heb me deze week ziek moeten melden, het werd me even te veel)
Ik sluit me graag aan, ik denk niet dat het makkelijk wordt...(Maar dat geeft niet, ben ik niet bang voor)
zaterdag 19 augustus 2017 om 12:30
Bedankt voor de tip raspberry, ik had van de week die website al eens bekeken en klinkt inderdaad allemaal mooi. Ik ga eerst eens kijken wat de psych voor me in petto heeft, die heeft me 3 jaar geleden ook goed geholpen. Fijn dat jij zoveel opgeknapt bent , is je burn-out ook onder controle?
Welkom aliceretruns, balen dat je je ziek hebt moeten melden. Ik ben al 4 maanden thuis, maar ik wil zo graag gewoon weer werken. Verlatingsangst lijkt me heel moeilijk, ik ben ook vaak bang dat mijn lief mij verlaat, zeker na zo'n 'mislukte' vakantie bijvoorbeeld.
Welkom aliceretruns, balen dat je je ziek hebt moeten melden. Ik ben al 4 maanden thuis, maar ik wil zo graag gewoon weer werken. Verlatingsangst lijkt me heel moeilijk, ik ben ook vaak bang dat mijn lief mij verlaat, zeker na zo'n 'mislukte' vakantie bijvoorbeeld.
zaterdag 19 augustus 2017 om 12:51
Ik brak ruim zes jaar geleden compleet..
Hier is het een samenhang van allemaal dingen. Jeugd..heden etc.
Eerste was zware straatvrees...dat heeft drie jaar geduurt..inmiddels kan ik weer veel maar moet ik mijn grenzen blijven aanvoelen. Sommige dingen triggeren weer angst. En dat zal zo blijven.
Het idee is nu om EMDR therapie in te gaan, als PSYQ hiermee akkoord gaat.
Hier is het een samenhang van allemaal dingen. Jeugd..heden etc.
Eerste was zware straatvrees...dat heeft drie jaar geduurt..inmiddels kan ik weer veel maar moet ik mijn grenzen blijven aanvoelen. Sommige dingen triggeren weer angst. En dat zal zo blijven.
Het idee is nu om EMDR therapie in te gaan, als PSYQ hiermee akkoord gaat.
zaterdag 19 augustus 2017 om 13:29
zaterdag 19 augustus 2017 om 14:59
Hoi Welsie,
Toen ik mijn angst onder controle had namen mijn burnout klachten ook af. Met rustig opbouwen van uren werk ik nu weer volledig.
Zijn het specifieke plekken / momenten dat je last hebt van angst? En wat voel je dan? Of is het de hele dag door.
Je komt er echt wel uit. Zolang je er maar aan blijft werken.
Raspberry
Toen ik mijn angst onder controle had namen mijn burnout klachten ook af. Met rustig opbouwen van uren werk ik nu weer volledig.
Zijn het specifieke plekken / momenten dat je last hebt van angst? En wat voel je dan? Of is het de hele dag door.
Je komt er echt wel uit. Zolang je er maar aan blijft werken.
Raspberry
zaterdag 19 augustus 2017 om 15:55
De ochtend vind ik erg moeilijk, als ik smorgens wakker wordt en ik voel me nog steeds belabberd. Ben enorm gefocust op mijn lichamelijke klachten.
Daarnaast als ik iets moet (zoals bijvoorbeeld alleen thuis zijn met mijn dochter en verantwoordelijk voor haar zijn), of als ik niet weg kan (zoals bijvoorbeeld als ik moet wachten bij zwemles).
Snachts heb ik ook regelmatig paniekaanvallen als ik niet kan slapen.
Dus al met al best vaak. Tijdens de vakantie kwamen ze de hele dag door, ik denk dat ik daar nu ook de naweeen nog van voel.
Daarnaast als ik iets moet (zoals bijvoorbeeld alleen thuis zijn met mijn dochter en verantwoordelijk voor haar zijn), of als ik niet weg kan (zoals bijvoorbeeld als ik moet wachten bij zwemles).
Snachts heb ik ook regelmatig paniekaanvallen als ik niet kan slapen.
Dus al met al best vaak. Tijdens de vakantie kwamen ze de hele dag door, ik denk dat ik daar nu ook de naweeen nog van voel.
zaterdag 19 augustus 2017 om 19:55
zondag 20 augustus 2017 om 09:30
En weer een nieuwe dag, hoe is het nu?
Ik heb redelijk geslapen, werd halverwege de nacht weer angstig wakker, maar had me voorbereidt en een Mindfulness-app met koptelefoon klaargelegd. Daarna nog heerlijk geslapen (alleen waarom ik toch elk uur mijn ogen open moet doen.... pffftt). Vanmorgen weer enorm onrustig wakker geworden, zo vervelend.
Raar eigenlijk dat mijn topic niet tussen de nieuwe topics lijkt te staan (ik kan hem iig niet vinden.) Hopelijk andere lotgenoten wel.
Fijne dag!
Ik heb redelijk geslapen, werd halverwege de nacht weer angstig wakker, maar had me voorbereidt en een Mindfulness-app met koptelefoon klaargelegd. Daarna nog heerlijk geslapen (alleen waarom ik toch elk uur mijn ogen open moet doen.... pffftt). Vanmorgen weer enorm onrustig wakker geworden, zo vervelend.
Raar eigenlijk dat mijn topic niet tussen de nieuwe topics lijkt te staan (ik kan hem iig niet vinden.) Hopelijk andere lotgenoten wel.
Fijne dag!
maandag 21 augustus 2017 om 08:34
Je klachten herken ik. Ik had ook last van gespannen spieren, slecht slapen, vermoeidheid en een duizelig gevoel. Daar bovenop was mijn zicht wazig en dacht ik steeds flauw te gaan vallen. Wat ik ook probeerde ik leek wel nergens van te ontspannen.
Hoewel je lichamelijke klachten ervaart is er vermoedelijk niets mis met je lichaam. Je lichaam zit in een vechten / vluchten stand. Echter is er geen echt gevaar. Je gedachten zijn hoogst waarschijnlijk de boosdoener die er voor hebben gezorgd dat je alarmbel af gaat. Een voordeel is dat je kan leren om anders te denken.
Het is dus ook niet raar dat je in bed angsten ervaart. Er spoken waarschijnlijk in bed heel veel gedachtes door je heen en er is geen afleiding. Bovendien wil je lichaam paraat staan voor gevaar en dan is slapen niet handig. Eigenlijk wil jouw lichaam je alleen maar beschermen, maar omdat je het gevaar niet ziet is het beangstigend.
Eén van de oorzaken die erbij mij aan te grondslag lag was perfectionisme en niet vriendelijk voor mezelf zijn. Ik hoop dat je snel weer het licht aan het einde van de tunnel ziet. En er uit weet te worstelen.
Groetjes,
Raspberry
Hoewel je lichamelijke klachten ervaart is er vermoedelijk niets mis met je lichaam. Je lichaam zit in een vechten / vluchten stand. Echter is er geen echt gevaar. Je gedachten zijn hoogst waarschijnlijk de boosdoener die er voor hebben gezorgd dat je alarmbel af gaat. Een voordeel is dat je kan leren om anders te denken.
Het is dus ook niet raar dat je in bed angsten ervaart. Er spoken waarschijnlijk in bed heel veel gedachtes door je heen en er is geen afleiding. Bovendien wil je lichaam paraat staan voor gevaar en dan is slapen niet handig. Eigenlijk wil jouw lichaam je alleen maar beschermen, maar omdat je het gevaar niet ziet is het beangstigend.
Eén van de oorzaken die erbij mij aan te grondslag lag was perfectionisme en niet vriendelijk voor mezelf zijn. Ik hoop dat je snel weer het licht aan het einde van de tunnel ziet. En er uit weet te worstelen.
Groetjes,
Raspberry
maandag 21 augustus 2017 om 08:52
Nee geen paniekaanval, duidelijke signalen van mijn lichaam dat het weer te veel werd, en weer oververmoeid, gisteren weer.
Ben inmiddels lichamelijk ook niet erg lekker dus ik werk vandaag nog niet, vd week ga ik het denk ik wel weer proberen.
maandag 21 augustus 2017 om 18:22
Bedankt raspberry, je berichtjes geven me vertrouwen dat het wel goed komt. Gisteren voor het slapen gaan mijn benen ingesmeerd met magnesium gel en wonderbaarlijk lekker geslapen. Vanavond maar weer proberen als ik spierpijn krijg, al heb ik dat vandaag nog bijna niet gehad. Vandaag een heerlijke rustige dag gehad nu dochterlief weer naar school was. Heerlijk!
Wat vervelend dat je lichamelijke klachten hebt alicereturns. Serieus nemen maar, want ze zijn er niet voor niks.
Wat vervelend dat je lichamelijke klachten hebt alicereturns. Serieus nemen maar, want ze zijn er niet voor niks.
woensdag 23 augustus 2017 om 07:13
Twee hele goede dagen gehad, weinig klachten, bijna geen nerveus gevoel, zo fijn!
Helaas vannacht weer een flinke paniekaanval. Ging al wat onrustig slapen en werd wakker na een enge droom doordat mijn arm en been sliepen. En dan gaan de gedachten weer!!!! Heb er maar een boek bij gepakt.
Vandaag is mijn man weer gaan werken na 2,5 week vakantie, dus dat zal wel de onderliggende oorzaak wel zijn denk ik. Pas volgende week donderdag kan ik weer terecht bij psycholoog.
Hoe is het nu met jou Alicereturns? Ben je weer aan de slag?
Helaas vannacht weer een flinke paniekaanval. Ging al wat onrustig slapen en werd wakker na een enge droom doordat mijn arm en been sliepen. En dan gaan de gedachten weer!!!! Heb er maar een boek bij gepakt.
Vandaag is mijn man weer gaan werken na 2,5 week vakantie, dus dat zal wel de onderliggende oorzaak wel zijn denk ik. Pas volgende week donderdag kan ik weer terecht bij psycholoog.
Hoe is het nu met jou Alicereturns? Ben je weer aan de slag?
woensdag 23 augustus 2017 om 10:25
Beste Welsie,
Heel herkenbaar. Vanaf begin een angststoornis ontwikkeld na een paniekaanval. Bij mij hypochondrie..ook mede onstaan door werk in gezondheidszorg. Ook goede periodes gelukkig. Ben heel gelukkig met mijn man en 2 kinderen. Helaas ook na oververmoeidheid, hormonaal disbalans en een heftige gebeurtenis al een tijd uit de running en zijn/waren de angsten weer terug. Gaat inmiddels wel beter (mede afhankelijk van waar ik in mijn menstruatiecyclus zit). Mijn man is ook weer ah werk na een aantal weken vrij te zijn geweest en merk ook dat het dan minder gaat...situatie veranderd en dan moet ik mijn draai weer even vinden..voelt dan even onveilig in het begin.
Heel herkenbaar. Vanaf begin een angststoornis ontwikkeld na een paniekaanval. Bij mij hypochondrie..ook mede onstaan door werk in gezondheidszorg. Ook goede periodes gelukkig. Ben heel gelukkig met mijn man en 2 kinderen. Helaas ook na oververmoeidheid, hormonaal disbalans en een heftige gebeurtenis al een tijd uit de running en zijn/waren de angsten weer terug. Gaat inmiddels wel beter (mede afhankelijk van waar ik in mijn menstruatiecyclus zit). Mijn man is ook weer ah werk na een aantal weken vrij te zijn geweest en merk ook dat het dan minder gaat...situatie veranderd en dan moet ik mijn draai weer even vinden..voelt dan even onveilig in het begin.
vrijdag 25 augustus 2017 om 09:57
Hoe gaat het met je draai Matz? Heb je hem al gevonden?
Ik had een paar goede dagen, maar ben vandaag weer erg onrustig. Merk het ook aan mijn lijf, want ook de spieren in mijn benen laten zich horen door erg te trillen. Kan nu nog even rustig aan doen, om 12 uur komt dochterlief weer uit school en moeten we naar het zwembad. Geen fijne plek, want door de benauwde warmte heb ik daar vaak last van paniek.
Mijn cyclus heeft ook veel invloed op hoe ik me mentaal voel, soms best lastig.
Ik had een paar goede dagen, maar ben vandaag weer erg onrustig. Merk het ook aan mijn lijf, want ook de spieren in mijn benen laten zich horen door erg te trillen. Kan nu nog even rustig aan doen, om 12 uur komt dochterlief weer uit school en moeten we naar het zwembad. Geen fijne plek, want door de benauwde warmte heb ik daar vaak last van paniek.
Mijn cyclus heeft ook veel invloed op hoe ik me mentaal voel, soms best lastig.
vrijdag 25 augustus 2017 om 10:30
Nog niet helemaal mijn draai gevonden nee..maar wel iets beter.
Zijn je angsten echt ergens op gericht welsie? Of gewoon een onveilig gevoel..
Ik gebruik zelf al heel lang een antidepressiva (gestart nadat ik een postnatale depressie kreeg na geboorte 1e kind). Ik gebruik deze antidepressiva nu ook alweer een tijd maar in december kreeg ik PMS klachten. Ben er wel mee bezig dmv supplementen etc.
Wanneer voel jij je op je best welsie in je cyclus? Ik vanaf ong dag 12 tot paar dagen voordat menstruatie doorkomt.
Ik slik verder geen anticonceptie omdat ik in de stopweek altijd migraine had.
Zijn je angsten echt ergens op gericht welsie? Of gewoon een onveilig gevoel..
Ik gebruik zelf al heel lang een antidepressiva (gestart nadat ik een postnatale depressie kreeg na geboorte 1e kind). Ik gebruik deze antidepressiva nu ook alweer een tijd maar in december kreeg ik PMS klachten. Ben er wel mee bezig dmv supplementen etc.
Wanneer voel jij je op je best welsie in je cyclus? Ik vanaf ong dag 12 tot paar dagen voordat menstruatie doorkomt.
Ik slik verder geen anticonceptie omdat ik in de stopweek altijd migraine had.
vrijdag 25 augustus 2017 om 10:42
Ik denk dat het vooral een onveilig gevoel is. En dan vooral op momenten dat er (of ikzelf) veel verwachtingen zijn. Nu straks mijn (drukke) dochter thuis en zwemles en al die 'verantwoordelijkheid' in mijn eentje, dat vind ik lastig.
Terwijl dochter al 5 is en heel veel zelf kan. Maar toch.... dan word ik 's-morgens al gespannen wakker... lijkt of mijn lichaam dan direct al op de vlucht- of vechtstand gaat staan.... terwijl ik rationeel echt wel begrijp dat we niks aan de hand is.
Mijn huisarts wil ook dat ik antidepressiva ga overwegen om zo de druk wat van de ketel te halen. Donderdag eens met de psycholoog bespreken. Welke gebruik jij?
Mijn cyclus gaat een beetje op en af, de knop gaat direct dat ik ongesteld ben alweer over op positief, dan rond mijn eisprong wordt het weer wat minder.... vervolgens krabbel ik weer op tot 5 dagen voor mijn menstruatie.... en dan gaat het snel moeizamer.
Terwijl dochter al 5 is en heel veel zelf kan. Maar toch.... dan word ik 's-morgens al gespannen wakker... lijkt of mijn lichaam dan direct al op de vlucht- of vechtstand gaat staan.... terwijl ik rationeel echt wel begrijp dat we niks aan de hand is.
Mijn huisarts wil ook dat ik antidepressiva ga overwegen om zo de druk wat van de ketel te halen. Donderdag eens met de psycholoog bespreken. Welke gebruik jij?
Mijn cyclus gaat een beetje op en af, de knop gaat direct dat ik ongesteld ben alweer over op positief, dan rond mijn eisprong wordt het weer wat minder.... vervolgens krabbel ik weer op tot 5 dagen voor mijn menstruatie.... en dan gaat het snel moeizamer.
vrijdag 25 augustus 2017 om 10:55
Voor mij is antidepressiva een wondermiddel gebleken, na een zoektocht en ellende van drie jaar. Ik heb het gebruik heel lang voor me uitgeschoven, wilde geen 'troep' slikken die verslavend werkt, bang voor bijwerkingen enz maar op een gegeven moment moet je iets. En het voelt alsof ik naar Lourdes ben geweest, het heeft mijn leven voor 300% veranderd, wat ben ik blij dat ik er aan ben begonnen. Ik voel me stabiel en goed, ben weer leuk voor mijn omgeving en ik geniet. Ik heb heel veel baat gehad bij gesprekken met mijn psycholoog, maar zonder mijn medicijnen zou ik niet staan waar ik nu sta, het is voor mij echt een wondermiddel.
vrijdag 25 augustus 2017 om 12:20
Wat fijn Joni de tweede dat het je zo goed helpt! Welke gebruik jij? Ik gebruik venlafaxine. Hij is een paar maanden terug opgehoogd maar ik heb nog niet helemaal het gevoel dat het optimaal is. Tijdens mijn PMS klachten (angst/onrust) gebruikt ik ook nog wel s oxazepam.
Welsie; ik gebruikt dus venlafaxine. Heeft mij ook heel lang goed geholpen. Wat betreft de ochtend herken ik wel. Ga je je dan in de loop vd dag weer wat beter voelen?
Hoe voel jij je Welsie als je in de minst fijne fase van je cyclus zit? Ik ben erg moe, nerveus en mijn angsten (bij mij met name hypochondrisch) zitten erg hoog. Niks aan...
Welsie; ik gebruikt dus venlafaxine. Heeft mij ook heel lang goed geholpen. Wat betreft de ochtend herken ik wel. Ga je je dan in de loop vd dag weer wat beter voelen?
Hoe voel jij je Welsie als je in de minst fijne fase van je cyclus zit? Ik ben erg moe, nerveus en mijn angsten (bij mij met name hypochondrisch) zitten erg hoog. Niks aan...
vrijdag 25 augustus 2017 om 12:41
Enorm moe, niet vooruit te branden zowel lichamelijk als mentaal. En inderdaad angstiger, voel vanalles, ben wankel en heb last van moodswings. En ik denk dat het nooooooit meer goed komt. Pas de dag voor mijn menstruatie denk ik dan: Oja...... daarom voel ik me zo. En op de dag dat mijn menstruatie door breekt dan is dat dramatische zware gevoel ineens weg... als bij toverslag (daarna nog twee of drie baaldagen en ik zie het wel weer zitten allemaal)
vrijdag 25 augustus 2017 om 14:26
Ik gebruik paroxetine. De enige bijwerkingen die ik duidelijk merk is dat ik tegenwoordig heel veel droom (maar ik was voorheen een ontzettend slechte slaper dus ach..) en dat ik overdag nogal eens een slaapdip heb, nu ook, denk dat ik even mijn ogen dicht ga doen. Maar dat is voor mij geen probleem, ik neem het fluitend voor lief.
vrijdag 25 augustus 2017 om 15:06
Hoe verder de dag vordert voel ik me steeds beter.
Mijn angsten zijn ook voornamelijk hypochondrisch. En ik kan heel slecht tegen lawaai en herrie. Snel overprikkeld, waardoor ik duizelig wordt, waardoor ik me weer angstiger ga voelen. Best een onhandige eigenschap met een dochter die nooooooiitt haar mond houdt.
Mijn angsten zijn ook voornamelijk hypochondrisch. En ik kan heel slecht tegen lawaai en herrie. Snel overprikkeld, waardoor ik duizelig wordt, waardoor ik me weer angstiger ga voelen. Best een onhandige eigenschap met een dochter die nooooooiitt haar mond houdt.
vrijdag 25 augustus 2017 om 18:02
Dit heb ik ook altijd gehad, en heel veel last van gehad. Ook veel te gevoelig voor stemmingen van anderen, de prikkels om me heen.. bij drukte op het werk werd het me snel teveel en was ik niet meer scherp. Nu heb ik dat niet meer.welsie schreef: ↑25-08-2017 15:06Hoe verder de dag vordert voel ik me steeds beter.
Mijn angsten zijn ook voornamelijk hypochondrisch. En ik kan heel slecht tegen lawaai en herrie. Snel overprikkeld, waardoor ik duizelig wordt, waardoor ik me weer angstiger ga voelen. Best een onhandige eigenschap met een dochter die nooooooiitt haar mond houdt.
