Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
woensdag 27 mei 2020 om 16:45
Karratha ik wil je ook niet aan de Ad praten hoor, hoop niet dat dat zo overkomt. Want het is voor iedereen anders en persoonlijk hoe je daarin staat.
Wilde wel mijn ervaring delen met Ad, omdat het mij persoonlijk erg heeft geholpen, gezien mijn paniekerige karakter aangeboren is en ik altijd last zal houden van piekeren, zware gedachtes over van alles, hypochonder en paniekerig.
Nou moet ik er ook bij zeggen dat ik ADHD heb en daardoor alles wat intenser beleef en niet zo goed kan filteren en relativeren. .
Ik had inderdaad nog even op internet opgezocht maar zulke gedachtes heten inderdaad gewoon " dwanggedachtes" , misschien maak je je er nu minder druk om, nu je weet wat het is en dat meer mensen dat hebben.
Zeker gevoelige mensen...
Ik was vroeger altijd bang dat ik met gedachtes dingen kon sturen en als ik dan wat slechts dacht dat het dan ook zou gebeuren.
Dan ga je daar natuurlijk juist aan denken , omdat het niet "mag". En je dan vervolgens schuldig voelen, waarna je weer gaat piekeren..
Een nuchter persoon heeft misschien ook weleens zulke gedachtes, maar maakt zich er dan vervolgens helemaal niet druk om, of is zich er niet ééns bewust van...
Door gewoon te accepteren dat ze er zijn en te beseffen dat het maar gedachtes zijn (één van de zoveel duizenden) en niet de realiteit, gaat misschien de lading er ook wat af...
Wilde wel mijn ervaring delen met Ad, omdat het mij persoonlijk erg heeft geholpen, gezien mijn paniekerige karakter aangeboren is en ik altijd last zal houden van piekeren, zware gedachtes over van alles, hypochonder en paniekerig.
Nou moet ik er ook bij zeggen dat ik ADHD heb en daardoor alles wat intenser beleef en niet zo goed kan filteren en relativeren. .
Ik had inderdaad nog even op internet opgezocht maar zulke gedachtes heten inderdaad gewoon " dwanggedachtes" , misschien maak je je er nu minder druk om, nu je weet wat het is en dat meer mensen dat hebben.
Zeker gevoelige mensen...
Ik was vroeger altijd bang dat ik met gedachtes dingen kon sturen en als ik dan wat slechts dacht dat het dan ook zou gebeuren.
Dan ga je daar natuurlijk juist aan denken , omdat het niet "mag". En je dan vervolgens schuldig voelen, waarna je weer gaat piekeren..
Een nuchter persoon heeft misschien ook weleens zulke gedachtes, maar maakt zich er dan vervolgens helemaal niet druk om, of is zich er niet ééns bewust van...
Door gewoon te accepteren dat ze er zijn en te beseffen dat het maar gedachtes zijn (één van de zoveel duizenden) en niet de realiteit, gaat misschien de lading er ook wat af...
woensdag 27 mei 2020 om 16:50
Precies dit heb ik momenteel ook weer.
Daarnaast al een paar dagen misselijk, vraag me af hoe het komt, misschien door de zwangerschap maar het triggert mijn angst. Moest vanmiddag boodschappen doen en voelde me constant angstig.
Daarnaast heb ook veel negatieve gedachten over de bevalling (over 9 weken al), dat helpt ook niet.
Elviva: goed omschreven hoe dat werkt met gedachtes. Ik herken daar veel in.
Groetjes!
woensdag 27 mei 2020 om 16:52
Yesss en libe vervelend dat jullie momenteel ook slecht in jullie vel zitten. 
Dat corona gedoe Hakt er sowieso ook voor veel mensen in. Het roept twijfels en onzekerheid op.
Libe, gefeliciteerd met je zwangerschap. Hormonen doen ook een hoop met je.
En boodschappen doen , zal ook nooit helemaal mijn hobby worden.
Dat corona gedoe Hakt er sowieso ook voor veel mensen in. Het roept twijfels en onzekerheid op.
Libe, gefeliciteerd met je zwangerschap. Hormonen doen ook een hoop met je.
En boodschappen doen , zal ook nooit helemaal mijn hobby worden.
woensdag 27 mei 2020 om 17:23
Dit herken ik heel erg..Karratha schreef: ↑27-05-2020 15:43
@ eviva : ik heb sterk het idee dat de corona crisis (en het alleen zijn daardoor i.v.m. thuis werken etc) deze mate van angst bij mij triggert. Net zoals ik mijn leven lang gedaan heb, kom ik er bij voorkeur doorheen zonder medicijnen / AD. Immers is dit -zo weet ik - geen permanente status bij mij, maar wordt de angst getriggerd door bijvoorbeeld (overdadige) eenzaamheid zoals nu in combinatie met (veel) te veel tijd om na te denken, of door een situatie waarin ik mij gevangen voel en niet zomaar weg kan (zoals aan de andere kant van de wereld zijn).
Maar ook dat ik de omgang met sommige mensen complex vind.
Merk ook bepaalde familie patronen de laatste tijd heel sterk, ben al een tijdje bezig met dingen doorbreken, grenzen aangeven wat ook weer voor weerstand zorgt.. maar ik moet hier doorheen (krijg nu de silent treatment van een familielid omdat ik nee heb gezegd op iets, gewoon op een nette manier trouwens)
Normaal gesproken was ik in de pleasermodus vervallen. Ga ik nu dus echt niet doen, want ik mag mijn grenzen aangeven en als iemand anders daar een probleem mee heeft of daar iets van vind is dat niet mijn probleem. Maar dat is voor mij een heel groot leerpunt.
Maar dit speelt al jaren (bepaalde patronen) en ik denk dat dit een hele grote factor is in mijn klachten, kan er niet alles aan linken maar speelt deels zeker mee.
Mensen die me onbewust klein houden, dat ik te weinig mijn grenzen aangeef en dat ik mijn gevoel veel teveel laat beïnvloeden door anderen.
Het enige wat dan dus werkt is zo goed mogelijk voor mezelf zorgen, sporten, doelen stellen, richten op positieve dingen vooral wél dingen blijven doen (soms verlamd het me), uit mijn hoofd komen en afleiding... en dat laatste heb ik dan toch te weinig waardoor ik ook weer angsten trigger en alsnog teveel de focus op anderen leg in mijn hoofd en te weinig op mezelf (veel malen en ergens te lang in blijven hangen)
Liever niet quoten trouwens, ben altijd een beetje bang voor herkenning.
woensdag 27 mei 2020 om 17:32
Wat een lieve reactie, dankjewelEviva1983 schreef: ↑27-05-2020 16:52Yesss en libe vervelend dat jullie momenteel ook slecht in jullie vel zitten.
Dat corona gedoe Hakt er sowieso ook voor veel mensen in. Het roept twijfels en onzekerheid op.
Libe, gefeliciteerd met je zwangerschap. Hormonen doen ook een hoop met je.
En boodschappen doen , zal ook nooit helemaal mijn hobby worden.
Wel echt fijn om het hier kwijt te kunnen, voelt dan toch even minder alleen..
woensdag 27 mei 2020 om 17:36
Yesss zo herkenbaar deze patronen.
Heb je weleens schematherapie gehad?
Heel moeilijk en lang proces om patronen te doorbreken maar schematherapie kan zeker helpen.
Ik krijg zelf schematherapie sinds 1,5 jaar.
Wel heel goed dat je door blijft gaan, goed voor jezelf zorgt en afleiding zoekt, ook echt heel belangrijk.
Ook dat is herkenbaar.
Pas wel op (eigen ervaring ) dat je vervolgens niet in het patroon komt van jezelf teveel druk willen opleggen.
Heb je weleens schematherapie gehad?
Heel moeilijk en lang proces om patronen te doorbreken maar schematherapie kan zeker helpen.
Ik krijg zelf schematherapie sinds 1,5 jaar.
Wel heel goed dat je door blijft gaan, goed voor jezelf zorgt en afleiding zoekt, ook echt heel belangrijk.
Ook dat is herkenbaar.
Pas wel op (eigen ervaring ) dat je vervolgens niet in het patroon komt van jezelf teveel druk willen opleggen.
woensdag 27 mei 2020 om 17:36
Super vervelend.. hier ook regelmatig misselijk. Loop ook weleens te kokhalzen. Dan weet ik eigenlijk dat het vermoeidheid is maarja, als ik dan met die onrust/nervositeit rondloop lukt het niet om echt rust te pakken.libe schreef: ↑27-05-2020 16:50Precies dit heb ik momenteel ook weer.
Daarnaast al een paar dagen misselijk, vraag me af hoe het komt, misschien door de zwangerschap maar het triggert mijn angst. Moest vanmiddag boodschappen doen en voelde me constant angstig.
Daarnaast heb ook veel negatieve gedachten over de bevalling (over 9 weken al), dat helpt ook niet.
Elviva: goed omschreven hoe dat werkt met gedachtes. Ik herken daar veel in.
Dus dat is dan ook een cirkel.
Zal ook zeker wel met je hormonen te maken hebben, wel heel spannend allemaal hoor, weet niet of ik eroverheen heb gelezen misschien hoor maar weet je al wat het wordt?
woensdag 27 mei 2020 om 17:50
Nee dat soort therapie nog nooit Eviva, wel veel therapie gehad, individueel en ook in een groep en dit soort dingen kwamen deels aan bod maar heb het gevoel dat we nooit tot de kern zijn gekomen... Ook wel wat labels gehad door de jaren heen (waar ik eigenlijk een beetje aan twijfel)
Ik begin me de laatste steeds bewuster te worden van bepaalde patronen maar ook dat er dingen door elkaar heen lopen, verleden en nu en zou daar wel hulp bij willen.
Heb toevallig begin dit jaar in een slechte periode aan de bel getrokken bij de huisarts en me op wachtlijst laten zetten dus het ziet er wel naar uit dat ik dit jaar terecht kan.
Wel blij om nu, want toen twijfelde ik nog omdat de wachtlijst zo lang was.
Heb je daar veel aan en is dat in een groep die therapie of individueel?
Ik begin me de laatste steeds bewuster te worden van bepaalde patronen maar ook dat er dingen door elkaar heen lopen, verleden en nu en zou daar wel hulp bij willen.
Heb toevallig begin dit jaar in een slechte periode aan de bel getrokken bij de huisarts en me op wachtlijst laten zetten dus het ziet er wel naar uit dat ik dit jaar terecht kan.
Wel blij om nu, want toen twijfelde ik nog omdat de wachtlijst zo lang was.
Heb je daar veel aan en is dat in een groep die therapie of individueel?
woensdag 27 mei 2020 om 18:37
Dankjewel Elviva!
Yesss; ik krijg een jongen
Was voor mijn zwangerschap ook al vaak misselijk, het kan ook komen door de angst en hyperventilatie, dus nu weet ik steeds niet of het daardoor komt of door de zwangerschap. Ben ook erg vermoeid door het slecht slapen.
Ik heb ook schematherapie gehad lang geleden. Het heeft me toen wel geholpen om meer risico's te durven nemen. Maar de angstklachten zijn er nog steeds. Ik slik daar heen medicijnen voor, dat durf ik niet ivm de bijwerkingen.
Yesss; ik krijg een jongen
Was voor mijn zwangerschap ook al vaak misselijk, het kan ook komen door de angst en hyperventilatie, dus nu weet ik steeds niet of het daardoor komt of door de zwangerschap. Ben ook erg vermoeid door het slecht slapen.
Ik heb ook schematherapie gehad lang geleden. Het heeft me toen wel geholpen om meer risico's te durven nemen. Maar de angstklachten zijn er nog steeds. Ik slik daar heen medicijnen voor, dat durf ik niet ivm de bijwerkingen.
Groetjes!
donderdag 28 mei 2020 om 20:12
Nou Karratha, dat mensen aan mij trekken valt eigenlijk wel mee hoor, maar ik ervaar dat wel snel zo.
Mijn wereldje is mede door mijn angsten best wel klein geworden en ik merk dat mijn stress level snel omhoog schiet.. dus ik maak ook zeker wel dingen groter dingen in mijn hoofd dus dan moet ik meer mentaal afstand hebben ofzo.
Is me redelijk goed af gegaan de laatste dagen, probeer ook beter naar mijn lichaam te luisteren.
Sliep vannacht wel weer veel te laat, had een meditatie video opgezet en uiteindelijk wel goed geslapen maar veel te kort.
Vanmorgen ben ik gaan joggen en daarna een lunch klaargemaakt en toen dacht ik, en nu? Was heel moe maar ben altijd heel erg geneigd om daar niet aan toe te geven, maar toen ben ik even in bed gaan liggen.
1.5 uur liggen slapen, ik moet dat echt vaker doen, er gewoon aan toegeven.
Herkenbaar hoor, dat er geen pijl op te trekken is.. en inderdaad het stukje loslaten, dat maakt het ook zo lastig en vermoeiend. Ik heb ook dagen dan heb ik weer wat meer grip, dat voelt dan zo fijn en dat wil ik dan misschien ook te graag vasthouden waardoor ik dus niet in ontspanning/vermoeidheid kom en daar wil ik dus wat meer op gaan letten.
In de zin van meer ontspanning, dus iets van meditatie of yoga.
Ben ook heel lichaamsgericht, heel erg bezig met hoe ik me voel en als ik op een ontspannen manier uit mijn hoofd kan komen dan kan ik dat misschien een beetje loslaten..
Joggen helpt trouwens al ook echt heel goed merk ik. Doe jij trouwens iets van yoga ofzo? Heb een tijdje Mindfulness gedaan, misschien die oefeningen maar weer eens oppakken.
Mijn wereldje is mede door mijn angsten best wel klein geworden en ik merk dat mijn stress level snel omhoog schiet.. dus ik maak ook zeker wel dingen groter dingen in mijn hoofd dus dan moet ik meer mentaal afstand hebben ofzo.
Is me redelijk goed af gegaan de laatste dagen, probeer ook beter naar mijn lichaam te luisteren.
Sliep vannacht wel weer veel te laat, had een meditatie video opgezet en uiteindelijk wel goed geslapen maar veel te kort.
Vanmorgen ben ik gaan joggen en daarna een lunch klaargemaakt en toen dacht ik, en nu? Was heel moe maar ben altijd heel erg geneigd om daar niet aan toe te geven, maar toen ben ik even in bed gaan liggen.
1.5 uur liggen slapen, ik moet dat echt vaker doen, er gewoon aan toegeven.
Herkenbaar hoor, dat er geen pijl op te trekken is.. en inderdaad het stukje loslaten, dat maakt het ook zo lastig en vermoeiend. Ik heb ook dagen dan heb ik weer wat meer grip, dat voelt dan zo fijn en dat wil ik dan misschien ook te graag vasthouden waardoor ik dus niet in ontspanning/vermoeidheid kom en daar wil ik dus wat meer op gaan letten.
In de zin van meer ontspanning, dus iets van meditatie of yoga.
Ben ook heel lichaamsgericht, heel erg bezig met hoe ik me voel en als ik op een ontspannen manier uit mijn hoofd kan komen dan kan ik dat misschien een beetje loslaten..
Joggen helpt trouwens al ook echt heel goed merk ik. Doe jij trouwens iets van yoga ofzo? Heb een tijdje Mindfulness gedaan, misschien die oefeningen maar weer eens oppakken.
donderdag 28 mei 2020 om 20:24
Ahh wat leuklibe schreef: ↑27-05-2020 18:37Dankjewel Elviva!
Yesss; ik krijg een jongen
Was voor mijn zwangerschap ook al vaak misselijk, het kan ook komen door de angst en hyperventilatie, dus nu weet ik steeds niet of het daardoor komt of door de zwangerschap. Ben ook erg vermoeid door het slecht slapen.
Ik heb ook schematherapie gehad lang geleden. Het heeft me toen wel geholpen om meer risico's te durven nemen. Maar de angstklachten zijn er nog steeds. Ik slik daar heen medicijnen voor, dat durf ik niet ivm de bijwerkingen.
Spannend allemaal, heb je babykamer al helemaal ingericht?
Hier ook geen medicatie trouwens, wel een tijd geslikt, maar ik durf er niet meer aan ook door de bijwerkingen.
woensdag 3 juni 2020 om 17:45
Wat leuk een jongetje
Hoop een voorspoedige bevalling en gezond babytje
Ik heb zoveel herkenning in jou posts. Welke meditatie (video) gebruik jij?En nog last v hartkloppingen? Ik nl.wel..
woensdag 3 juni 2020 om 19:02
Rammie, dankjewel! Bedoel je mijn posts of die van Yesss? Ik vind de meditaties van Yogaplaza wel fijn. https://youtu.be/eCbz2UNPWb8
Daarnaast kun je hier gratis mindfulness oefeningen doen:
https://www.mindfulcentrum.nl/gratis_mi ... efeningen/
Ik heb momenteel gelukkig niet zo extreem veel last van hartkloppingen, maar wel van onrust en hyperventilatie 's nachts. En veel misselijkheid en buikpijn door zwangerschap. Baby trapt veel 's nachts, waardoor ik ook slecht slaap.
Ik merk dat door de misselijkheid de angst om te moeten overgeven weer wordt aangewakkerd. Ben er nu dagelijks mee bezig. Laatst las ik dat veel vrouwen moeten overgeven tijdens de bevalling, en daar ben ik nu ook heel bang voor.
Rammie; jij hebt toch 2 kinderen als ik het me goed herinner? Hoe ging het bij jou tijdens de zwangerschap en bevalling met je angststoornis? Hoe kijk je er achteraf op terug?
Yesss: de babykamer is klaar. We hebben eigenlijk alleen maar een bedje gekocht, want de commodekast stond er al.
Daarnaast kun je hier gratis mindfulness oefeningen doen:
https://www.mindfulcentrum.nl/gratis_mi ... efeningen/
Ik heb momenteel gelukkig niet zo extreem veel last van hartkloppingen, maar wel van onrust en hyperventilatie 's nachts. En veel misselijkheid en buikpijn door zwangerschap. Baby trapt veel 's nachts, waardoor ik ook slecht slaap.
Ik merk dat door de misselijkheid de angst om te moeten overgeven weer wordt aangewakkerd. Ben er nu dagelijks mee bezig. Laatst las ik dat veel vrouwen moeten overgeven tijdens de bevalling, en daar ben ik nu ook heel bang voor.
Rammie; jij hebt toch 2 kinderen als ik het me goed herinner? Hoe ging het bij jou tijdens de zwangerschap en bevalling met je angststoornis? Hoe kijk je er achteraf op terug?
Yesss: de babykamer is klaar. We hebben eigenlijk alleen maar een bedje gekocht, want de commodekast stond er al.
Groetjes!
woensdag 3 juni 2020 om 22:35
Oh help, overmorgen moet ik dan toch echt dat zwakke plekje op mijn netvlies laten controleren en ik haal me weer van alles in het hoofd wat de angst helemaal aanwakkert. Bang voor pijn, bang voor heel slecht nieuws, bang dat ze gaat zeggen dat het een operatie wordt in plaats van laseren. (Het kan ook zijn dat ze nog niks doen omdat ik geen symptomen heb, maar de positieve zaken blijven bij mij nooit zo lang hangen.)
Ik hoop dat ik vrijdag niet een huilend hoopje ellende ben, dat heb ik namelijk altijd als ik in paniek ben. En dan hoop ik maar dat die pupilverwijdende druppels nog fatsoenlijk werken of dat ik die druppels er al uitgehuild heb voordat het z'n werk kan doen.
Mam gaat gelukkig mee.
Ik hoop dat ik vrijdag niet een huilend hoopje ellende ben, dat heb ik namelijk altijd als ik in paniek ben. En dan hoop ik maar dat die pupilverwijdende druppels nog fatsoenlijk werken of dat ik die druppels er al uitgehuild heb voordat het z'n werk kan doen.
Mam gaat gelukkig mee.
donderdag 4 juni 2020 om 06:28
Logisch dat het spannend is!konijnenpantoffeltje schreef: ↑03-06-2020 22:35Oh help, overmorgen moet ik dan toch echt dat zwakke plekje op mijn netvlies laten controleren en ik haal me weer van alles in het hoofd wat de angst helemaal aanwakkert. Bang voor pijn, bang voor heel slecht nieuws, bang dat ze gaat zeggen dat het een operatie wordt in plaats van laseren. (Het kan ook zijn dat ze nog niks doen omdat ik geen symptomen heb, maar de positieve zaken blijven bij mij nooit zo lang hangen.)
Ik hoop dat ik vrijdag niet een huilend hoopje ellende ben, dat heb ik namelijk altijd als ik in paniek ben. En dan hoop ik maar dat die pupilverwijdende druppels nog fatsoenlijk werken of dat ik die druppels er al uitgehuild heb voordat het z'n werk kan doen.
Mam gaat gelukkig mee.
Maar er is natuurlijk een grote kans dat het allemaal meevalt.
Wat mij helpt voor zulke gedachtes is het uitschrijven en dan relativeren.
Dus alle negatieve gedachtes opschrijven en dan bedenken hoeveel procent kans er is dat dat zou kunnen gebeuren en vervolgens ook mogelijke positieve uitkomsten opschrijven en vaak is het dan zo dat de kans dat het allemaal meevalt vaak vele malen groter is, dan de kans dat je slecht nieuws krijgt.
Bij mij is het glas altijd eerder halfleeg dan halfvol, maar de negatieve gedachtes zijn niet altijd realistisch.
Want waarschijnlijk is de kans dat het goed gaat, het allergrootste.
Maar ik begrijp je hoor, ik kan precies zo piekeren over zaken.
Misschien heb je hier wat aan.
Blz 86: taartpunt methode.
https://books.google.nl/books?id=RJlJNv ... de&f=false
donderdag 4 juni 2020 om 08:59
Veel succes morgen konijnenpantoffeltjes, ik duim voor je dat t mee gaat vallen. Ik hoop dat je je vandaag wat kunt ontspannen. Is t bij jou ook zo dat je de dagen voor zo'n spannend iets, je heel veel stress heb, maar op de dag dat je echt naar t ziekenhuis moet, de stress soms wel mee valt?
Zo gaat dat bij mij vaak, ik hoop bij jou ook.
Libe kan me voorstellen dat t pittig is de laatste maandjes. Onze dochter werd geboren tijdens een hele hete periode. Dan is t al heet, baby die druk in je buik is (meestal s nachts) en dan dus slecht slapen...
Je vraagt over overgeven tijdens je bevalling. Dit is mij bij beide bevallingen niet gebeurt. Toen mijn vruchtwater brak, raakte ik erg in paniek, ik wist 'nu gaat t gebeuren'. Maar toen de bevalling eenmaal op gang was, ging ik in standjes' overleven'. Mijn lijf nam t als t ware over en deed wat moest gebeuren. Ik was later verbaast over mezelf.
Ga je thuis bevallen of in t ziekenhuis? Als je meer wil weten (al zijn mijn bevallingen alweer een tijdje geleden) mag je altijd een pb sturen.
Zo gaat dat bij mij vaak, ik hoop bij jou ook.
Libe kan me voorstellen dat t pittig is de laatste maandjes. Onze dochter werd geboren tijdens een hele hete periode. Dan is t al heet, baby die druk in je buik is (meestal s nachts) en dan dus slecht slapen...
Je vraagt over overgeven tijdens je bevalling. Dit is mij bij beide bevallingen niet gebeurt. Toen mijn vruchtwater brak, raakte ik erg in paniek, ik wist 'nu gaat t gebeuren'. Maar toen de bevalling eenmaal op gang was, ging ik in standjes' overleven'. Mijn lijf nam t als t ware over en deed wat moest gebeuren. Ik was later verbaast over mezelf.
Ga je thuis bevallen of in t ziekenhuis? Als je meer wil weten (al zijn mijn bevallingen alweer een tijdje geleden) mag je altijd een pb sturen.
donderdag 4 juni 2020 om 14:04
Dankjewel voor je reactie Kaatje! Ben blij dat het bij jou zo ging. Ik voel mij vandaag onrustig. Vanochtend naar de verloskundige geweest en ze dacht dat de baby niet goed groeide. Ze heeft een echo gemaakt, waaruit bleek dat de baby iets kleiner is dan gemiddeld, maar alles zag er verder gezond uit, dus ik hoef me geen zorgen te maken. Ik weet dus niet waar die onrust vandaan komt. Misschien heb ik me toch wat te druk gemaakt.... ik wil in principe gaan voor een thuisbevalling, want ik word al panisch bij de gedachte aan een ziekenhuisbevalling en medische ingrepen. Hopelijk is dat allemaal niet nodig.
Konijnenpantoffeltje: ik snap dat je je zorgen maakt, maar probeer niet van het ergste uit te gaan. Veel sterkte morgen!
Konijnenpantoffeltje: ik snap dat je je zorgen maakt, maar probeer niet van het ergste uit te gaan. Veel sterkte morgen!
Groetjes!
zaterdag 6 juni 2020 om 11:57
Nou, ik heb helaas in beide ogen zwakke plekjes. Laseren gaat pas als het klachten gaat geven, dan is er ook sprake van een scheurtje. Het voortijdig laseren van een zwakke plek zou juist risico geven op het ontstaan van scheurtjes. Nu vind ik dat dus weer reden tot ongerustheid, want ik weet gewoon dat het in de toekomst gaat scheuren.
Geen pijn gehad, gelukkig. Alleen waren de druppels nogal sterk, binnenshuis heb ik nog tot het avondeten met zonnebril over mijn bril rondgelopen. En van de huilbuien vooraf en door de spanning heb ik nu nog hoofdpijn.
Van de retina assistent schoot me wel de opmerking "Druk gemaakt om niks." in het verkeerde keelgat. Ik ben nu dan wel zo mondig om te zeggen dat dat komt door mijn angststoornis. Maar ja, voor meer begrip voor psychische aandoeningen ben je beter op je plek daar op de paaz.
Geen pijn gehad, gelukkig. Alleen waren de druppels nogal sterk, binnenshuis heb ik nog tot het avondeten met zonnebril over mijn bril rondgelopen. En van de huilbuien vooraf en door de spanning heb ik nu nog hoofdpijn.
Van de retina assistent schoot me wel de opmerking "Druk gemaakt om niks." in het verkeerde keelgat. Ik ben nu dan wel zo mondig om te zeggen dat dat komt door mijn angststoornis. Maar ja, voor meer begrip voor psychische aandoeningen ben je beter op je plek daar op de paaz.
maandag 8 juni 2020 om 10:46
@konijnenpantoffelthe; ik zou ook heeeel angstig zijn ja, maar gelukkig kan je relativeren,al lukt dat soms minder...
@libe; ja ,ik heb 2 kinderen. Eerste brvalling was een helll..ik zal je details besparen,en 2e was volgens het boekje..geen scheurtjes oid!
Hier gaat t met ups en downs. Ben werk aan t opbouwen en probeer tussendoor veel te rusten en 1activiteit per dag en telefoon vaker uit! Ik merk dat dit alles werkt voor mij..less is more. Ook met minder gelukkig zijn..dit geldt ook voor mijn uitgave patroon.
@libe; ja ,ik heb 2 kinderen. Eerste brvalling was een helll..ik zal je details besparen,en 2e was volgens het boekje..geen scheurtjes oid!
Hier gaat t met ups en downs. Ben werk aan t opbouwen en probeer tussendoor veel te rusten en 1activiteit per dag en telefoon vaker uit! Ik merk dat dit alles werkt voor mij..less is more. Ook met minder gelukkig zijn..dit geldt ook voor mijn uitgave patroon.
maandag 8 juni 2020 om 18:52
Libe: gaat opschieten zo met de laatste loodjes! Niet teveel piekeren, je kan toch niet voorspellen hoe de bevalling loopt. Én er komt sowieso veel adrenaline vrij waardoor je het allemaal als een soort droom beleefd en je erg geleefd wordt.. het gaat eigenlijk vanzelf (nou bijna dan 
)
Rammie; wat goed de less is more instelling! Lukt dit ook? Ik vind het een goede instelling! Ik merk dat ik zelf erg gevoelig ben onzin te gaan kopen als ik niet lekker in mijn vel zit. . Ook zit ik soms veel te veel op telefoon, waardoor ik echt niet lekkerder in mijn vel ga zitten. . Ik leg m soms ook weg voor langere periode (minimaal 4 uur).
Hier gaat het redelijk maar zat vandaag niet zo lekker in vel .
Kinderen gaan nu volledig naar school en ik werk volledig thuis.
Hoewel ik het heerlijk vind om thuis te zijn (lekker veilig), merk ik dat ik ook steeds meer moeite krijg en er tegenop zie om wel ergens heen te gaan. (Bijvoorbeeld even wat ophalen op kantoor of boodschappen enzo).
Én omdat ik al eerder een soort straatvrees/ sociale angst- achtig iets heb, heb ik besloten dat het beter voor me is om toch twee dagen in de week op kantoor te gaan werken, zodat ik niet alleen maar thuis zit.
Want hoe veilig ook, niet gezond.
)Rammie; wat goed de less is more instelling! Lukt dit ook? Ik vind het een goede instelling! Ik merk dat ik zelf erg gevoelig ben onzin te gaan kopen als ik niet lekker in mijn vel zit. . Ook zit ik soms veel te veel op telefoon, waardoor ik echt niet lekkerder in mijn vel ga zitten. . Ik leg m soms ook weg voor langere periode (minimaal 4 uur).
Hier gaat het redelijk maar zat vandaag niet zo lekker in vel .
Kinderen gaan nu volledig naar school en ik werk volledig thuis.
Hoewel ik het heerlijk vind om thuis te zijn (lekker veilig), merk ik dat ik ook steeds meer moeite krijg en er tegenop zie om wel ergens heen te gaan. (Bijvoorbeeld even wat ophalen op kantoor of boodschappen enzo).
Én omdat ik al eerder een soort straatvrees/ sociale angst- achtig iets heb, heb ik besloten dat het beter voor me is om toch twee dagen in de week op kantoor te gaan werken, zodat ik niet alleen maar thuis zit.
Want hoe veilig ook, niet gezond.
anoniem_390457 wijzigde dit bericht op 08-06-2020 19:44
0.28% gewijzigd
maandag 8 juni 2020 om 19:34
Libre, ik ben maar een meelezer maar wil je toch een hart onder de riem steken. Elke bevalling is weer anders maar een positief verhaal kan misschien je onrust wat wegnemen. Mijn dochter was ook te klein en ik moest in het ziekenhuis bevallen omdat ik op 6 maanden een klaplong gekregen had. Ik kreeg 's nachts weeën en mijn vriend belde mijn tante. Toen mijn tante kwam was ik thee aan het zetten. Mijn tante helemaal in paniek : wat ben je aan het doen, je moet direct naar het ziekenhuis! Taxi gebeld en mijn vruchtwater brak in de taxi. Arme taxichauffeur! 
In het ziekenhuis 2 weeën en ze was er. Ik weet nog dat ik zei: zo wil ik er nog wel een paar. Ze woog 2,200 kg maar was kerngezond. Ik heb wel naweeën gehad maar dat vond ik niet zo erg want alles was toch al achter de rug.
Hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal
In het ziekenhuis 2 weeën en ze was er. Ik weet nog dat ik zei: zo wil ik er nog wel een paar. Ze woog 2,200 kg maar was kerngezond. Ik heb wel naweeën gehad maar dat vond ik niet zo erg want alles was toch al achter de rug.
Hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal
Be yourself, everyone else is already taken.
Oscar Wilde
maandag 8 juni 2020 om 20:39
Fijn om jullie verhalen te lezen. Gelukkig is niet elke bevalling een hel. Klaver; dat klinkt wel als een hele fijne bevalling! Met hoeveel weken was dat? Ik hoop dat ik gewoon thuis kan bevallen, want die rit naar het ziekenhuis lijkt me eerlijk gezegd nogal een stressvol gebeuren.
Ik merk dat ik me de laatste dagen weer een stuk minder voel. Heb last van angstige gedachten 's nachts en word dan steeds om 3 uur wakker. Eergister schrok ik ook wakker met hartkloppingen omdat mijn man ineens begon te praten in zijn slaap.
Overdag veel misselijk en onrustig en angst dat ik moet overgeven. Man is nu alleen gaan wandelen omdat ik niet mee durfde. Mijn buik wordt namelijk steeds hard en dat is echt niet relaxed. Mannetje in mijn buik reageert volgens mij ook op mijn gestress, want dan gaat hij steeds harder schoppen. Ik probeer zoveel mogelijk te ontspannen en mijn gedachten rustig te krijgen, maar het valt niet mee.
Goed dat je toch weer 2 dagen op kantoor gaat werken Elviva! Hoe langer je thuis bent, hoe moeilijker het wordt om weer te gaan, dus heel knap dat je dit bij jezelf stimuleert!
Konijnenpantoffeltje; fijn dat het onderzoek nu achter de rug is, wat ze ook zeggen, dat heb je toch maar even gedaan ondanks je angststoornis!
Ik merk dat ik me de laatste dagen weer een stuk minder voel. Heb last van angstige gedachten 's nachts en word dan steeds om 3 uur wakker. Eergister schrok ik ook wakker met hartkloppingen omdat mijn man ineens begon te praten in zijn slaap.
Overdag veel misselijk en onrustig en angst dat ik moet overgeven. Man is nu alleen gaan wandelen omdat ik niet mee durfde. Mijn buik wordt namelijk steeds hard en dat is echt niet relaxed. Mannetje in mijn buik reageert volgens mij ook op mijn gestress, want dan gaat hij steeds harder schoppen. Ik probeer zoveel mogelijk te ontspannen en mijn gedachten rustig te krijgen, maar het valt niet mee. Goed dat je toch weer 2 dagen op kantoor gaat werken Elviva! Hoe langer je thuis bent, hoe moeilijker het wordt om weer te gaan, dus heel knap dat je dit bij jezelf stimuleert!
Konijnenpantoffeltje; fijn dat het onderzoek nu achter de rug is, wat ze ook zeggen, dat heb je toch maar even gedaan ondanks je angststoornis!
Groetjes!
maandag 8 juni 2020 om 21:09
Hoi Libe, mijn dochter was gewoon voldragen hoor (klinkt een beetje gek)
Ik denk dat ze een groeiachterstand had doordat ik 2 weken met die klaplong in het ziekenhuis moest blijven. Ik wou ook een thuisbevalling maar ze waren bang dat ik door het persen weer een klaplong zou krijgen, wat dus niet is gebeurd. Mijn dochter was tot een jaar of 10 een mager klein meisje , maar als je haar nu zou zien zou je niet zeggen dat ze maar 2,200kg woog bij de geboorte
Ik denk dat ze een groeiachterstand had doordat ik 2 weken met die klaplong in het ziekenhuis moest blijven. Ik wou ook een thuisbevalling maar ze waren bang dat ik door het persen weer een klaplong zou krijgen, wat dus niet is gebeurd. Mijn dochter was tot een jaar of 10 een mager klein meisje , maar als je haar nu zou zien zou je niet zeggen dat ze maar 2,200kg woog bij de geboorte
Be yourself, everyone else is already taken.
Oscar Wilde
dinsdag 9 juni 2020 om 21:04
De less is more instelling lukt niet altijd,maar wel beter dan voorheen. Nu denk ik echt na voordat ik iets nieuws koop,en thuis ook veel opgeruimd/weggegooid of weggeven. Dit alles geeft mij echt meer rust. Probeer het maar eens!Eviva1983 schreef: ↑08-06-2020 18:52Libe: gaat opschieten zo met de laatste loodjes! Niet teveel piekeren, je kan toch niet voorspellen hoe de bevalling loopt. Én er komt sowieso veel adrenaline vrij waardoor je het allemaal als een soort droom beleefd en je erg geleefd wordt.. het gaat eigenlijk vanzelf (nou bijna dan
Rammie; wat goed de less is more instelling! Lukt dit ook? Ik vind het een goede instelling! Ik merk dat ik zelf erg gevoelig ben onzin te gaan kopen als ik niet lekker in mijn vel zit. . Ook zit ik soms veel te veel op telefoon, waardoor ik echt niet lekkerder in mijn vel ga zitten. . Ik leg m soms ook weg voor langere periode (minimaal 4 uur).
Hier gaat het redelijk maar zat vandaag niet zo lekker in vel .
Kinderen gaan nu volledig naar school en ik werk volledig thuis.
Hoewel ik het heerlijk vind om thuis te zijn (lekker veilig), merk ik dat ik ook steeds meer moeite krijg en er tegenop zie om wel ergens heen te gaan. (Bijvoorbeeld even wat ophalen op kantoor of boodschappen enzo).
Én omdat ik al eerder een soort straatvrees/ sociale angst- achtig iets heb, heb ik besloten dat het beter voor me is om toch twee dagen in de week op kantoor te gaan werken, zodat ik niet alleen maar thuis zit.
Want hoe veilig ook, niet gezond.
Goed dat je je telefoon bewust vaak wrglegt; dat doe ik nl.ook en savobds na 19u op vliegstand . Volgens de huisarts zijn het te veel speldenprikjes op een dag wat mijn hersens te verduren krijgen.
Hoe is het met de rest? Libe; laatste loodjes
