Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
donderdag 9 juli 2020 om 09:00
Punttaart, he wat naar toch dat je angst zo blijft hangen. Je hebt hulp toch?
Het is soms zo lastig om uit die cirkel van angst te komen. In het topic wat je zelf opende, stonden heel veel goede en mooie adviezen. Kun je daar nog iets mee?
Konijnenpantoffeltjes wat een liefde voor jouw konijnen komt er van jouw berichtje af. En wat een angst om je zieke konijn. Afleiding is denk ik goed, wat je spv' er zegt. Maar verdriet om je konijn mag er ook zijn, al moet het natuurlik geen depressie worden. Dus let goed op jezelf! Succes met de scan vandaag. Laat je weten hoe t ging?
Hier weer beter, na mijn slechte zondag ben ik nog een beetje wiebelig, maar dat hoort erbij!
Het is soms zo lastig om uit die cirkel van angst te komen. In het topic wat je zelf opende, stonden heel veel goede en mooie adviezen. Kun je daar nog iets mee?
Konijnenpantoffeltjes wat een liefde voor jouw konijnen komt er van jouw berichtje af. En wat een angst om je zieke konijn. Afleiding is denk ik goed, wat je spv' er zegt. Maar verdriet om je konijn mag er ook zijn, al moet het natuurlik geen depressie worden. Dus let goed op jezelf! Succes met de scan vandaag. Laat je weten hoe t ging?
Hier weer beter, na mijn slechte zondag ben ik nog een beetje wiebelig, maar dat hoort erbij!
donderdag 9 juli 2020 om 11:48
Dankjewel Elviva!
Punttaart: wat een rotgevoel is het toch ook, die angst. Ben je alleen? Misschien helpt het dan om wat afleiding te zoeken. Als ik me zo voel ga ik meestal naar mijn moeder, dan is er toch iemand bij me. Misschien is er iemand anders bij wie je even je hart kan luchten? Het helpt natuurlijk ook niet dat je niet helemaal fit bent. Misschien moet je er gewoon maar aan toegeven, rust nemen en de angst er laten zijn. Sterkte en beterschap!
Punttaart: wat een rotgevoel is het toch ook, die angst. Ben je alleen? Misschien helpt het dan om wat afleiding te zoeken. Als ik me zo voel ga ik meestal naar mijn moeder, dan is er toch iemand bij me. Misschien is er iemand anders bij wie je even je hart kan luchten? Het helpt natuurlijk ook niet dat je niet helemaal fit bent. Misschien moet je er gewoon maar aan toegeven, rust nemen en de angst er laten zijn. Sterkte en beterschap!
Groetjes!
donderdag 9 juli 2020 om 21:57
Deze ellende is twee jaar geleden begonnen na het overlijden van van mij moederlibe schreef: ↑09-07-2020 11:48Dankjewel Elviva!
Punttaart: wat een rotgevoel is het toch ook, die angst. Ben je alleen? Misschien helpt het dan om wat afleiding te zoeken. Als ik me zo voel ga ik meestal naar mijn moeder, dan is er toch iemand bij me. Misschien is er iemand anders bij wie je even je hart kan luchten? Het helpt natuurlijk ook niet dat je niet helemaal fit bent. Misschien moet je er gewoon maar aan toegeven, rust nemen en de angst er laten zijn. Sterkte en beterschap!
Heb jij ooit zulke weken gehad ?
donderdag 9 juli 2020 om 23:39
He punttaart, ik heb ook weken / dagen waarop de angst erg aanwezig is. Dan word ik wakker en dan sta ik eigenlijk meteen in de spanning stand. Ik heb gemerkt dat als ik me op iets anders concentreer, de angst afneemt. Het gaat niet weg, maar het overstroomt ook niet. De dagen dat ik moet opstaan om naar werk te gaan, zijn soms heel lastig (en dat is zwak uitgedrukt). Maar als ik er ben, even wat klets met een collega en bezig ga, merk ik rond een uur of 11 dat ik me beter voel. De angst gaat niet weg, maar verlamt me ook niet meer compleet.
Werk je of heb je iets waar je je op kan concentreren, iets buiten je huis, zodat je naar buiten moet?
Toen mijn kinderen nog jonger waren, ging ik ook wel eens met ze kleuren of knutselen. Gewoon iets doen met je handen. Ik weet niet of je kinderen heb natuurlijk, maar je kan ook zelf kleuren of tekenen of iets met je handen doen.
Ik hoop van harte dat je iets vind dat je ontspant al is t maar een beetje, al is t maar even!
Werk je of heb je iets waar je je op kan concentreren, iets buiten je huis, zodat je naar buiten moet?
Toen mijn kinderen nog jonger waren, ging ik ook wel eens met ze kleuren of knutselen. Gewoon iets doen met je handen. Ik weet niet of je kinderen heb natuurlijk, maar je kan ook zelf kleuren of tekenen of iets met je handen doen.
Ik hoop van harte dat je iets vind dat je ontspant al is t maar een beetje, al is t maar even!
donderdag 9 juli 2020 om 23:58
Dank je wel lieve kaatje 
Ik zit er al bijna 2 maanden mee te klote das toch wel lang hè?
Maar volgens mijn psycholoog niet. Overload noemt ze het, heeft tijd nodig
Maar weet je wat ik ergste vind dat ik niet meer kan ontspannen op zulke dagen op de bank rustig tv kijken lukt me gewoon niet dan grijpt het me zo aan en ga ik maar vroeg weer naar bed.
Waar soms de tranen stromen omdat ik er zo graag vanaf wil, en me er zo alleen mee voel met die kutangst,
Ik hoor ook mensen praten over paniekaanvallen en dat ze dan zo blij zijn als die over is , ik voel me al weken nu in een soort paniek stand het golf pt maar door soms tril ik zo erg en zweten Pfoe
Maar de psycholoog zegt dan nee hoor hebben veel mensen hoor en toch geloof ik dat dan niet echt vandaar mijn hang naar bevestiging..
Konijn pantoffeltje hoe is het met jou en je konijntje ?
Libe laatste loodjes meis
Ik zit er al bijna 2 maanden mee te klote das toch wel lang hè?
Maar volgens mijn psycholoog niet. Overload noemt ze het, heeft tijd nodig
Maar weet je wat ik ergste vind dat ik niet meer kan ontspannen op zulke dagen op de bank rustig tv kijken lukt me gewoon niet dan grijpt het me zo aan en ga ik maar vroeg weer naar bed.
Waar soms de tranen stromen omdat ik er zo graag vanaf wil, en me er zo alleen mee voel met die kutangst,
Ik hoor ook mensen praten over paniekaanvallen en dat ze dan zo blij zijn als die over is , ik voel me al weken nu in een soort paniek stand het golf pt maar door soms tril ik zo erg en zweten Pfoe
Maar de psycholoog zegt dan nee hoor hebben veel mensen hoor en toch geloof ik dat dan niet echt vandaar mijn hang naar bevestiging..
Konijn pantoffeltje hoe is het met jou en je konijntje ?
Libe laatste loodjes meis
vrijdag 10 juli 2020 om 09:17
Hi, je schrijft dat je al 2 maanden loopt te kloten en dat lijkt een eeuwigheid. Want ik weet dat elke minuut een uur kan lijken. Of dat normaal is, weet ik niet. Ik denk t wel, want ik loop zo al 12 jaar te kloten. Niet constant natuurlijk, maar er blijven periodes waarin de angst weer tijden aanwezig is. Maar wat ik al schreef, probeer door te gaan met je leven. Concentreer je op iets anders dan je angst, want het is een enorme dooddoener maar wel waar: wat je aandacht geeft, groeit.
Je wil er zo graag vanaf, dat je frustratie over je angst volgens mij ongeveer net zo groot is als je angst zelf. Er werd in je andere topic al gesuggereerd om je angst te accepteren. Wat heel moeilijk is, want waarom accepteren wat zo kut is? Maar lees die stukjes nog eens door. Echt, blijven hangen in bevestiging zoeken bij anderen, vertellen hoe erg het is, dat gaat niet helpen. Het gaat niet vanzelf over, werk eraan, ga de angst aan.
En dat betekent natuurlijk niet, dat hier je hart luchten niet zou mogen of kunnen hè, dat bedoel ik natuurlijk niet. Want voel je vrij om hier je hart uit te storten, je bent welkom!
Hoe gaat t met de anderen?
Libe, als dus kleine er is, horen we het wel hè. Ik ken je niet eens persoonlijk, maar denk wel aan je. Ik hoop dat je je wat rustiger voelt over de bevalling. Je gaat t thuis doen hè? Lekker in je eigen omgeving, vond ik ook fijn!
Hoe is t verder met iedereen?
Konijnenpantoffeltjes hoe gaat t met je konijn?
Ik hoop zo dat t goed is!
LaFlamande gaat t alweer beter na je kleine flauwte vorige week?
Matz, het is alweer even geleden dat je schreef, hopelijk een goed teken! Je had toch een huis gekocht? Ben benieuwd hoe t daar mee is, als je zin heb om te schrijven, ik hoor t graag.
Fijne vrijdag allemaal!
Je wil er zo graag vanaf, dat je frustratie over je angst volgens mij ongeveer net zo groot is als je angst zelf. Er werd in je andere topic al gesuggereerd om je angst te accepteren. Wat heel moeilijk is, want waarom accepteren wat zo kut is? Maar lees die stukjes nog eens door. Echt, blijven hangen in bevestiging zoeken bij anderen, vertellen hoe erg het is, dat gaat niet helpen. Het gaat niet vanzelf over, werk eraan, ga de angst aan.
En dat betekent natuurlijk niet, dat hier je hart luchten niet zou mogen of kunnen hè, dat bedoel ik natuurlijk niet. Want voel je vrij om hier je hart uit te storten, je bent welkom!
Hoe gaat t met de anderen?
Libe, als dus kleine er is, horen we het wel hè. Ik ken je niet eens persoonlijk, maar denk wel aan je. Ik hoop dat je je wat rustiger voelt over de bevalling. Je gaat t thuis doen hè? Lekker in je eigen omgeving, vond ik ook fijn!
Hoe is t verder met iedereen?
Konijnenpantoffeltjes hoe gaat t met je konijn?
Ik hoop zo dat t goed is!
LaFlamande gaat t alweer beter na je kleine flauwte vorige week?
Matz, het is alweer even geleden dat je schreef, hopelijk een goed teken! Je had toch een huis gekocht? Ben benieuwd hoe t daar mee is, als je zin heb om te schrijven, ik hoor t graag.
Fijne vrijdag allemaal!
vrijdag 10 juli 2020 om 11:31
Punttaart: ik heb zeker meerdere van dat soort periodes doorgemaakt en het is het meest vreselijke gevoel wat er is. Ik weet heel goed hoe je je voelt en als mijn moeder dood zou gaan, zou ik denk ik ook weer in zo'n periode terecht komen, want erg stabiel ben ik niet. Ik ben ook een beetje bang dat als de kleine er straks is dat ik door slaapgebrek en hormoonschommelingen weer een terugval ga krijgen, maar ook daar zal ik vroeg of laat vast wel weer uitkomen. Ik heb 10 jaar geleden dagtherapie gevolgd en toen een beetje geleerd om met de angst om te gaan. Voor mij werkt het, om tegen mezelf te blijven zeggen dat de angst niet ernstig is en er gewoon mag zijn. Maar als de angst zeer heftig voelt, is dat erg lastig. Gelukkig zakt het altijd weer wat af na een tijdje....ik heb verder ook niet echt oplossingen. Medicijnen zijn mijn ding niet en ik weet dat hormonen het voor een groot deel beinvloeden. Door afleiding te zoeken word je afgeleid van de angst en dat werkt voor mij ook goed. Sinds ik gestopt ben met werken gaat het sowieso beter, want ik liep de hele dag zwaar overstressed rond op kantoor. Ik werd al gestressed van een gesprek met een collega en kon me totaal niet focussen op het werk wat ik moest doen, elk geluid leidde me af, ik sliep niet meer, liep de hele dag te hyperventileren en het was totaal niet gezond hoe ik functioneerde. Ik weet op dit moment nog niet hoe ik in de toekomst ooit weer aan de slag moet als het weer op die manier gaat. Misschien iets totaal anders gaan doen..
kaatje: lief dat je aan me denkt. Ik mag vandaag officieel thuisbevallen want ik heb de 37 weken bereikt. Hopelijk gaat dat ook lukken. Ik voel me in elk geval (gek genoeg) best relaxed, ik denk echt door de zwangerschapshormonen, want ik zie al jaren op tegen de bevalling en nu is het moment gewoon bijna daar! In mijn normale toestand zou ik nu panikeren en geen oog meer dicht doen, het enige wat me nu uit mijn slaap houdt is het eindeloze getrappel van meneertje in mijn buik. Ik laat het in elk geval weten als het achter de rug is. Jullie ook een fijne vrijdag!
kaatje: lief dat je aan me denkt. Ik mag vandaag officieel thuisbevallen want ik heb de 37 weken bereikt. Hopelijk gaat dat ook lukken. Ik voel me in elk geval (gek genoeg) best relaxed, ik denk echt door de zwangerschapshormonen, want ik zie al jaren op tegen de bevalling en nu is het moment gewoon bijna daar! In mijn normale toestand zou ik nu panikeren en geen oog meer dicht doen, het enige wat me nu uit mijn slaap houdt is het eindeloze getrappel van meneertje in mijn buik. Ik laat het in elk geval weten als het achter de rug is. Jullie ook een fijne vrijdag!
Groetjes!
vrijdag 10 juli 2020 om 12:18
Er is niks gevonden in haar blaas. Gelukkig mag ik stoppen met antibiotica geven, want dat was ook 3 keer per dag het konijn in de houdgreep, daar werd ze steeds bozer van. Wel moet ik de plasjes gaan monitoren. En het kan ook rode pigmentering zijn.
En ik... ik ben opeens weer helemaal gesloopt. Zo moe
En ik... ik ben opeens weer helemaal gesloopt. Zo moe
zondag 12 juli 2020 om 21:47
Nou, ik had vannacht weer eens een paniekaanval. Had gister te veel chips gegeten voor het slapen gaan en ik werd plotseling super misselijk wakker om half 3 's nachts. Ik strompelde naar de badkamer en begon hevig te trillen. Toen weer terug naar mijn bed, maar het hield niet op. Mijn man hield me vast, toen kreeg ik buikpijn en moest ik weer naar de badkamer en had ik diarree. Ik voelde me zo ongelofelijk ellendig 
ik was ook ineens heel bang voor de bevalling en dacht dat dit misschien het begin daarvan was. Na nog een kwartier rillen en rondlopen kreeg ik vreselijk brandend maagzuur. Na een uur ging het eindelijk wel weer wat beter. Ik heb een rennie genomen en ben weer gaan slapen. Ik voel me vandaag weer behoorlijk onzeker over de bevalling, omdat ik niet weet wat ik moet doen als ik dan weer zo ga trillen.
ik was ook ineens heel bang voor de bevalling en dacht dat dit misschien het begin daarvan was. Na nog een kwartier rillen en rondlopen kreeg ik vreselijk brandend maagzuur. Na een uur ging het eindelijk wel weer wat beter. Ik heb een rennie genomen en ben weer gaan slapen. Ik voel me vandaag weer behoorlijk onzeker over de bevalling, omdat ik niet weet wat ik moet doen als ik dan weer zo ga trillen.
Groetjes!
maandag 13 juli 2020 om 15:45
Libe wat naar, zo wakker worden... je angst voor de bevalling begrijp ik wel. Je weet niet wat er komen gaat (behalve dat er een mooi kindje komt), hoe t gaat lopen etc. Heb je een fijne verloskundige? Weet ze van je angst en paniek?
Ik kreeg een paniekaanval toen mijn 1e bevalling begon. Hyperventileren, trillen, zo bang.. maar toen het eenmaal begon, was er geen ruimte voor paniek. Ik ging in een soort 'roes' , met maar 1 doel, mijn kind eruit!
Het gaat je lukken, echt waar.
Is er behalve je man nog iemand bij, je moeder bv? Of wil je dat niet?
Konijnenpantoffeltjes.. hoe is t ermee? En met je konijn?
Hier gaat t (nu) ook even niet, de laatste dagen slaap ik erg slecht en dat merk ik meteen. Ik trek me alles erg aan, heb een wattenhoofd en er is teveel gedoe met de kids waar ik nu even niet tegen kan..
Even een paar goede nachten nodig
Ik kreeg een paniekaanval toen mijn 1e bevalling begon. Hyperventileren, trillen, zo bang.. maar toen het eenmaal begon, was er geen ruimte voor paniek. Ik ging in een soort 'roes' , met maar 1 doel, mijn kind eruit!
Het gaat je lukken, echt waar.
Is er behalve je man nog iemand bij, je moeder bv? Of wil je dat niet?
Konijnenpantoffeltjes.. hoe is t ermee? En met je konijn?
Hier gaat t (nu) ook even niet, de laatste dagen slaap ik erg slecht en dat merk ik meteen. Ik trek me alles erg aan, heb een wattenhoofd en er is teveel gedoe met de kids waar ik nu even niet tegen kan..
Even een paar goede nachten nodig
maandag 13 juli 2020 om 17:47
Hoihoi,kaatje71 schreef: ↑13-07-2020 15:45Libe wat naar, zo wakker worden... je angst voor de bevalling begrijp ik wel. Je weet niet wat er komen gaat (behalve dat er een mooi kindje komt), hoe t gaat lopen etc. Heb je een fijne verloskundige? Weet ze van je angst en paniek?
Ik kreeg een paniekaanval toen mijn 1e bevalling begon. Hyperventileren, trillen, zo bang.. maar toen het eenmaal begon, was er geen ruimte voor paniek. Ik ging in een soort 'roes' , met maar 1 doel, mijn kind eruit!
Het gaat je lukken, echt waar.
Is er behalve je man nog iemand bij, je moeder bv? Of wil je dat niet?
Konijnenpantoffeltjes.. hoe is t ermee? En met je konijn?
Hier gaat t (nu) ook even niet, de laatste dagen slaap ik erg slecht en dat merk ik meteen. Ik trek me alles erg aan, heb een wattenhoofd en er is teveel gedoe met de kids waar ik nu even niet tegen kan..
Even een paar goede nachten nodig
Pfff hier ook erg angstig..en slaap vaak met halve oxazepam.
Had net opeens hartkloppingen in steken aan de linkerzijkant v mn hoofd..jullie kunnen wel raden waar ik aan dacht
Word er zo moe van om elke keer angstig te zijn,daarna aan cognitieve gedragsth.denken..
Heeft er hier nog meer iemand het syndroom v tietze? Mn borstgebied brand nl.zo erg.
@libe. Hoe is het nu? Ben je weer kalmer? Ik merk zelf ook; als ik net voor t slapen gaan chips of chocolade eet ,krijg ik snachts hartkloppingen en slaap ik slecht..bizar he.
Hoe is het met de rest?? Gebruiken jullie nog supplementen voor de angst/slapen oid??
maandag 13 juli 2020 om 17:48
Gelukkig niks gevonden! En dat je zo moe bent is verklaarbaar..ff gas terug meid!konijnenpantoffeltje schreef: ↑10-07-2020 12:18Er is niks gevonden in haar blaas. Gelukkig mag ik stoppen met antibiotica geven, want dat was ook 3 keer per dag het konijn in de houdgreep, daar werd ze steeds bozer van. Wel moet ik de plasjes gaan monitoren. En het kan ook rode pigmentering zijn.
En ik... ik ben opeens weer helemaal gesloopt. Zo moe
maandag 13 juli 2020 om 17:49
maandag 13 juli 2020 om 19:25
@ kaatje; jouw reactie stelt me gerust dankje. Gewoon vertrouwen op mijn lichaam is het enige wat ik kan doen. Vandaag had ik een redelijk goede dag. Ben een stukje gaan fietsen en heb gekookt en was gestreken. Lichamelijk gaat het gelukkig nog best goed, heb weinig pijnklachten. Nu lig ik weer op bed omdat mijn buik zo enorm knelt. Hij zit zo vol nadat ik gegeten heb, dat mijn maag en al mijn organen worden samen geprakt. Ademhalen gaat dan ook lastiger. Meestal zakt dat gevoel na een uurtje of 3 weer. De verloskundige weet ervan trouwens.
Rammie: wat vervelend dat branderige gevoel in je borst. Dat herken ik niet zo. Die steken in je hoofd en hartkloppingen wel, bij mij komt dat door een verhoogde spierspanning (spanningshoofdpijn) in combinatie met stress (hartkloppingen).
Apart dat jij dat ook hebt met chips. Ik heb het ook met chocola, maar dan alleen bij de pure variant, want daar zit caffeine in geloof ik en daar kan ik niet tegen. Daarom drink ik ook geen koffie.
Ik gebruik verder geen medicatie tegen de angst momenteel want dat mag niet in de zwangerschap. Zou dat soms wel willen. Als ik voorheen een paniekaanval had, nam ik meestal valeriaan. Oja en ik slik magnesium. Dat mag wel in de zwangerschap.
Rammie: wat vervelend dat branderige gevoel in je borst. Dat herken ik niet zo. Die steken in je hoofd en hartkloppingen wel, bij mij komt dat door een verhoogde spierspanning (spanningshoofdpijn) in combinatie met stress (hartkloppingen).
Apart dat jij dat ook hebt met chips. Ik heb het ook met chocola, maar dan alleen bij de pure variant, want daar zit caffeine in geloof ik en daar kan ik niet tegen. Daarom drink ik ook geen koffie.
Ik gebruik verder geen medicatie tegen de angst momenteel want dat mag niet in de zwangerschap. Zou dat soms wel willen. Als ik voorheen een paniekaanval had, nam ik meestal valeriaan. Oja en ik slik magnesium. Dat mag wel in de zwangerschap.
Groetjes!
maandag 13 juli 2020 om 22:53
Hey kaatje te weinig rust/slaap is niet goed voor ons maar dat lukt niet niet altijd he
Dat wattenhoofd ja ik had het 2 dagen niet en vandaag kwam het ineens weer zo klote gevoel vind ik dat! Ik vraag me ook altijd af waar day nou vandaan komt
Hoop dat je een goede nacht hebt
Libe is logisch hoor zo beroerd wakker worden en heel misselijk daar gaat iedereen wel van trillen alleen bij ons weer wat meer !
X
Rammie ik neem magnesium en sinds kort multi vitamines
Ik was war verkouden en had ineens een hele witte tong
ik weer van slag pfff
Maar stond door verminderde weerstand las ik dus maar multi vitamines gheaald
Mijn moeder had het syndroom van tietze heel erg pijnlijk en slecht voor je ademhaling heb je pijnstillers?
Mijn moeder had er ook fysio voor en accupuctuur verlichtte ook wat
Dat wattenhoofd ja ik had het 2 dagen niet en vandaag kwam het ineens weer zo klote gevoel vind ik dat! Ik vraag me ook altijd af waar day nou vandaan komt
Hoop dat je een goede nacht hebt
Libe is logisch hoor zo beroerd wakker worden en heel misselijk daar gaat iedereen wel van trillen alleen bij ons weer wat meer !
X
Rammie ik neem magnesium en sinds kort multi vitamines
Ik was war verkouden en had ineens een hele witte tong
ik weer van slag pfffMaar stond door verminderde weerstand las ik dus maar multi vitamines gheaald
Mijn moeder had het syndroom van tietze heel erg pijnlijk en slecht voor je ademhaling heb je pijnstillers?
Mijn moeder had er ook fysio voor en accupuctuur verlichtte ook wat
dinsdag 14 juli 2020 om 10:31
Dankje Punttaart, dat wattenhoofd herken ik ook wel, voor mij voelt het als een extreme moeheid in combinatie met me niet meer kunnen focussen op dingen. Vaak gaat het vanzelf weer over als ik rust neem, maar toen ik nog werkte was dat wel echt een probleem.
Vannacht weer zo onrustig geslapen, alsof ik mijn uit knop niet kon vinden. Ik bleef maar wakker en draaien en nadenken en ik voelde me ook helemaal niet moe.
Bij mijn bevalling wil ik trouwens mijn man en misschien mijn moeder (als ik overdag beval en daar behoefte aan heb). Maar ik raak gestressed van te veel mensen rond mijn bed. Als ik pijn heb ben ik het liefst alleen. De kraamzorg is er ook al bij en de verloskundige natuurlijk. Wie waren er bij jou bij Kaatje? Heb je vannacht weer wat beter geslapen?
Vannacht weer zo onrustig geslapen, alsof ik mijn uit knop niet kon vinden. Ik bleef maar wakker en draaien en nadenken en ik voelde me ook helemaal niet moe.
Bij mijn bevalling wil ik trouwens mijn man en misschien mijn moeder (als ik overdag beval en daar behoefte aan heb). Maar ik raak gestressed van te veel mensen rond mijn bed. Als ik pijn heb ben ik het liefst alleen. De kraamzorg is er ook al bij en de verloskundige natuurlijk. Wie waren er bij jou bij Kaatje? Heb je vannacht weer wat beter geslapen?
Groetjes!
dinsdag 14 juli 2020 om 14:28
Oooh wat doet een nacht goede slaap een mens goed. Dochter was uit logeren, dus ik kon ongestoord slapen in haar bed op zolder. Geen snurkende man, vervelende katten die aandacht willen... vanmorgen voelt ik me een stuk beter.
Rammie, dat gevoel in je borst ken ik niet, kan de dokter je advies geven om t te verlichten?
Punttaart, een wattenhoofd... zo vervelend.. waar t vandaan komt, weet ik niet. Irritant is t zeker wel. Bij mij klaart t in de loop van de middag vaak wel op. Bij jou ook?
Libe bij mijn bevalling waren ook alleen mijn man en de verloskundige. De kraamhulp was bij de 1e te laat omdat mijn bevalling heel erg snel ging. Ik wilde er verder ook niemand bij, ik heb een lieve moeder, maar ik denk dat dat geen goede combi was geweest...
Pak je rust wanneer je m kan pakken, s nachts, s avonds, overdag... pakken wat je pakken kan nu!
Rammie, dat gevoel in je borst ken ik niet, kan de dokter je advies geven om t te verlichten?
Punttaart, een wattenhoofd... zo vervelend.. waar t vandaan komt, weet ik niet. Irritant is t zeker wel. Bij mij klaart t in de loop van de middag vaak wel op. Bij jou ook?
Libe bij mijn bevalling waren ook alleen mijn man en de verloskundige. De kraamhulp was bij de 1e te laat omdat mijn bevalling heel erg snel ging. Ik wilde er verder ook niemand bij, ik heb een lieve moeder, maar ik denk dat dat geen goede combi was geweest...
Pak je rust wanneer je m kan pakken, s nachts, s avonds, overdag... pakken wat je pakken kan nu!
donderdag 16 juli 2020 om 21:27
Wat een feest weer hier. Konijnenplas monitoren, helaas had ze afgelopen zondag en ook vandaag toch een beetje rood erbij.
En ik ben noodgedwongen vandaag op een ander merk Paroxetine over moeten stappen. Het vaste merk is tijdelijk niet leverbaar en ze weten niet wanneer het er wel weer is. Halfuur na inname voelde ik de bijwerkingen van de wissel al. Dizzy, niet kunnen stoppen met geeuwen, praten met een soort dronken toontje/dubbele tong en mijn darmen maken herrie. Hopelijk trekken die bijwerkingen als vanouds weg... En hopelijk werken deze even goed, want ik ben zo bang dat ik hiermee weer full blown paniekaanvallen krijg.
En ik ben noodgedwongen vandaag op een ander merk Paroxetine over moeten stappen. Het vaste merk is tijdelijk niet leverbaar en ze weten niet wanneer het er wel weer is. Halfuur na inname voelde ik de bijwerkingen van de wissel al. Dizzy, niet kunnen stoppen met geeuwen, praten met een soort dronken toontje/dubbele tong en mijn darmen maken herrie. Hopelijk trekken die bijwerkingen als vanouds weg... En hopelijk werken deze even goed, want ik ben zo bang dat ik hiermee weer full blown paniekaanvallen krijg.
vrijdag 17 juli 2020 om 11:44
Hallo allemaal. Ik schrijf weer even mee. Heb veel gelezen maar niet alles. Ik heb sinds een maand ineens paniekaanvallen waardoor ik me dagen lang niet goed voel. Eetlust weg, moeite met slapen en erg depressieve gevoelens. Iets wat nieuw voor mij is in mijn drie jaar met angststoornis. Had tussen door 2 redelijke weken en dacht dat het voorbij was. Helaas sinds 3 dagen weer zo'n depressief gevoel en onrust continu. Mijn psycholoog is overal van op de hoogte en komt vanmiddag met een nieuw plan. Ik merk dat ik echt af en toe denk dat ik maar wil dat het helemaal stopt. Waar ik erg van schrik. Voel me nu wel iets rustiger dan vanochtend rond 7 uur. Wist ik maar waarom ik me zo voelde. Het heeft voor mij echt geen aanleiding dit keer.
zaterdag 18 juli 2020 om 00:23
Hoe gaat het nou met je?konijnenpantoffeltje schreef: ↑16-07-2020 21:27Wat een feest weer hier. Konijnenplas monitoren, helaas had ze afgelopen zondag en ook vandaag toch een beetje rood erbij.
En ik ben noodgedwongen vandaag op een ander merk Paroxetine over moeten stappen. Het vaste merk is tijdelijk niet leverbaar en ze weten niet wanneer het er wel weer is. Halfuur na inname voelde ik de bijwerkingen van de wissel al. Dizzy, niet kunnen stoppen met geeuwen, praten met een soort dronken toontje/dubbele tong en mijn darmen maken herrie. Hopelijk trekken die bijwerkingen als vanouds weg... En hopelijk werken deze even goed, want ik ben zo bang dat ik hiermee weer full blown paniekaanvallen krijg.
zaterdag 18 juli 2020 om 00:30
Hey wat kut voor je! Hoe was het bij de psycholoog?DonutMetChocolade schreef: ↑17-07-2020 11:44Hallo allemaal. Ik schrijf weer even mee. Heb veel gelezen maar niet alles. Ik heb sinds een maand ineens paniekaanvallen waardoor ik me dagen lang niet goed voel. Eetlust weg, moeite met slapen en erg depressieve gevoelens. Iets wat nieuw voor mij is in mijn drie jaar met angststoornis. Had tussen door 2 redelijke weken en dacht dat het voorbij was. Helaas sinds 3 dagen weer zo'n depressief gevoel en onrust continu. Mijn psycholoog is overal van op de hoogte en komt vanmiddag met een nieuw plan. Ik merk dat ik echt af en toe denk dat ik maar wil dat het helemaal stopt. Waar ik erg van schrik. Voel me nu wel iets rustiger dan vanochtend rond 7 uur. Wist ik maar waarom ik me zo voelde. Het heeft voor mij echt geen aanleiding dit keer.
Soms zijn het periodes zoals kaatje al zei die horen er soms bij ...al is het ongelofelijk zwaar
Ik weet ook niet of er altijd een aanleiding is hoor bij mij is het deze keer heel duidelijk maar ik heb het vroeger ook weleens gehad dat ik het ook niet echt kon plaatsen maar het is toch een overload wat eruit komt
Ik snap je depressieve gevoelens wel hoor ik denk dat het er een beetje bij hoort
Ik had vandaag een zware dag veel onrust/angst en dan denk ik aan alle woorden hier en probeer toch wat te doen.
En zoals kaatje zei dan duurt een minuut een uur voor m’n gevoel
Libe hoe gaat het met je ?
