Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
woensdag 18 november 2020 om 12:12
Vanmorgen gebeld door vrijwilligerswerk en ze vroegen of ik wilde komen mee helpen met iets.
Ben al een tijdje niet geweest, ook omdat het vanwege Corona stil lag voor vrijwilligers.
Maar heb gezegd dat ik er nog niet helemaal aan toe ben en binnenkort liever eerst even kopje koffie kom doen en nu voel ik me schuldig
Ben al een tijdje niet geweest, ook omdat het vanwege Corona stil lag voor vrijwilligers.
Maar heb gezegd dat ik er nog niet helemaal aan toe ben en binnenkort liever eerst even kopje koffie kom doen en nu voel ik me schuldig
woensdag 18 november 2020 om 18:19
Ik denk dat ik het wel leuk zou kunnen vinden als ik me gewoon goed zou voelen..en die stomme klachten niet had 
Er zijn ook andere dingen die best wel zwaar op mij drukken dat die extra dingen gewoon echt niet lukken.
Ik zie soms zo weinig toekomst en dat is zo'n rot gevoel..
Ben ook weer zo moe de laatste dagen.
Er zijn ook andere dingen die best wel zwaar op mij drukken dat die extra dingen gewoon echt niet lukken.
Ik zie soms zo weinig toekomst en dat is zo'n rot gevoel..
Ben ook weer zo moe de laatste dagen.
vrijdag 20 november 2020 om 15:02
Dankjewel voor jullie lieve berichtjes 
Gaat nog niet helemaal lekker.., vannacht weer slecht geslapen dus dat werkt dan ook niet echt mee.
Vanmorgen naar Yoga gegaan maar dat slechte slapen nekt me soms ook zo, ik kom dan weer zo brak daar aan en nu met hoofdpijn op de bank..
Ik zit nu een paar dagen voor mijn menstruatie en slaap dan heel onrustig en schrik dus ook regelmatig wakker net voordat ik in slaap val met hartkloppingen.
Ik denk ook vaak dat ik iets hoor ofzo, mijn lichaam komt niet in die rust stand, zo vermoeiend... ook dat alles zo blijft hangen, deze week wat dingen geweest die dan toch invloed hebben gehad en die malen dan door mijn hoofd en ik merk nu dus meteen weer dat ik nerveuzer/angstiger ben en somber..
Maar hopelijk komen er straks weer wat betere dagen..
Hoe gaat het verder met jullie?
Gaat nog niet helemaal lekker.., vannacht weer slecht geslapen dus dat werkt dan ook niet echt mee.
Vanmorgen naar Yoga gegaan maar dat slechte slapen nekt me soms ook zo, ik kom dan weer zo brak daar aan en nu met hoofdpijn op de bank..
Ik zit nu een paar dagen voor mijn menstruatie en slaap dan heel onrustig en schrik dus ook regelmatig wakker net voordat ik in slaap val met hartkloppingen.
Ik denk ook vaak dat ik iets hoor ofzo, mijn lichaam komt niet in die rust stand, zo vermoeiend... ook dat alles zo blijft hangen, deze week wat dingen geweest die dan toch invloed hebben gehad en die malen dan door mijn hoofd en ik merk nu dus meteen weer dat ik nerveuzer/angstiger ben en somber..
Maar hopelijk komen er straks weer wat betere dagen..
Hoe gaat het verder met jullie?
vrijdag 20 november 2020 om 17:44
Vervelend dat het nog niet zo goed gaat:( wel goed dat je alsnog naar yoga bent gegaan, maar jammer dat het toch niet een beetje ontspanning heeft gebracht. Ik ben zelf begonnen met mindfulness, maar vind het nog lastig. Ik ga dan juist meer letten op de lichamelijke sensaties.
Ben van de week voor het eerst naar de groepstherapie gegaan, ik vond het 3x niks, maar daarom moet ik het juist een kans geven. Heb vooral last van sociale angst dus het is ook wel te verklaren, en daarom is er ook expres voor deze vorm gekozen. Ik zie het nu alleen nog niet zo voor me dat ik daar ooit open mijn verhaal ga delen. Maar goed, het was ook nog maar de eerste keer, ik was wel doodop.
Ik hoop dat je deze nacht wat beter kunt slapen!
Ben van de week voor het eerst naar de groepstherapie gegaan, ik vond het 3x niks, maar daarom moet ik het juist een kans geven. Heb vooral last van sociale angst dus het is ook wel te verklaren, en daarom is er ook expres voor deze vorm gekozen. Ik zie het nu alleen nog niet zo voor me dat ik daar ooit open mijn verhaal ga delen. Maar goed, het was ook nog maar de eerste keer, ik was wel doodop.
Ik hoop dat je deze nacht wat beter kunt slapen!
vrijdag 20 november 2020 om 17:56
Hoi meidenyesss schreef: ↑20-11-2020 15:02Dankjewel voor jullie lieve berichtjes
Gaat nog niet helemaal lekker.., vannacht weer slecht geslapen dus dat werkt dan ook niet echt mee.
Vanmorgen naar Yoga gegaan maar dat slechte slapen nekt me soms ook zo, ik kom dan weer zo brak daar aan en nu met hoofdpijn op de bank..
Ik zit nu een paar dagen voor mijn menstruatie en slaap dan heel onrustig en schrik dus ook regelmatig wakker net voordat ik in slaap val met hartkloppingen.
Ik denk ook vaak dat ik iets hoor ofzo, mijn lichaam komt niet in die rust stand, zo vermoeiend... ook dat alles zo blijft hangen, deze week wat dingen geweest die dan toch invloed hebben gehad en die malen dan door mijn hoofd en ik merk nu dus meteen weer dat ik nerveuzer/angstiger ben en somber..
Maar hopelijk komen er straks weer wat betere dagen..
Hoe gaat het verder met jullie?
Ik lees mee. Libe ik herken veel in jou.
Ook ik hoor alles lichaam in onrustige stand en veel hartkloppingen in bed..daarbij ook nog syndroom v tietze
Heb geen energie om op iedereen te reageren,maar iedereen een fijn wknd gewenst. Er komt ooit een dag dat we ons allemaal top(per) gaan voelen
maandag 23 november 2020 om 22:54
Hé iedereen,
Blijkbaar kom ik hier vooral als het minder gaat. Nou, bij deze dus. Ik weet niet of anderen bekend zijn met slaapverlamming? Ik had het al minstens een jaar niet meer gehad en afgelopen weekend, in de nacht van zaterdag op zondag, was het opeens weer zover.
Ik werd wakker, voelde me héél erg vreemd en zwaar, alsof iets me in mijn matras drukte en mijn lichaam van hout was. Ik kon me niet bewegen of iets zeggen, enige wat ik kon was mijn ogen bewegen. Andere mensen hebben echt last van hallucinaties, zien of horen dingen die er niet zijn. Ik ervaar alleen gevoelens, maar dat maakt het niet minder eng.
Na een paar minuten lukt het me eindelijk te bewegen, dan ben ik ook pas wakker. Zodra ik dat doe trekt er een enorm beroerd gevoel door mijn lijf en komt een paniekaanval opzetten. Enorme hartslag en mijn pyama kletsnat gezweet. Daarna ben ik dan opeens doodmoe en dus viel ik weer in een onrustige slaap met allerlei stomme dromen.
Gisteren en vandaag voel ik het nog. Moet weer sneller huilen. Spieren zitten overal pijnlijk vast. En natuurlijk ben ik angstig voor een volgende paniekaanval. Knudde.
Blijkbaar kom ik hier vooral als het minder gaat. Nou, bij deze dus. Ik weet niet of anderen bekend zijn met slaapverlamming? Ik had het al minstens een jaar niet meer gehad en afgelopen weekend, in de nacht van zaterdag op zondag, was het opeens weer zover.
Ik werd wakker, voelde me héél erg vreemd en zwaar, alsof iets me in mijn matras drukte en mijn lichaam van hout was. Ik kon me niet bewegen of iets zeggen, enige wat ik kon was mijn ogen bewegen. Andere mensen hebben echt last van hallucinaties, zien of horen dingen die er niet zijn. Ik ervaar alleen gevoelens, maar dat maakt het niet minder eng.
Na een paar minuten lukt het me eindelijk te bewegen, dan ben ik ook pas wakker. Zodra ik dat doe trekt er een enorm beroerd gevoel door mijn lijf en komt een paniekaanval opzetten. Enorme hartslag en mijn pyama kletsnat gezweet. Daarna ben ik dan opeens doodmoe en dus viel ik weer in een onrustige slaap met allerlei stomme dromen.
Gisteren en vandaag voel ik het nog. Moet weer sneller huilen. Spieren zitten overal pijnlijk vast. En natuurlijk ben ik angstig voor een volgende paniekaanval. Knudde.
dinsdag 24 november 2020 om 17:27
Wat naar Konijnenpantoffeltje,.. wat kan je lichaam toch rare dingen doen he?
Komt zoiets bij jou dan ook door spanningen of stress? Ik merk dat ik bijvoorbeeld wakker schrikken enz echt heb rond mijn hormonale periode.
Hormonen kunnen volgens mij ook zoveel invloed hebben op alles.
Hoe gaat ie nu? Hopelijk heb je het niet meer gehad en beter geslapen inmiddels..
Wel goed dat je groepstherapie hebt Nacho, kan inderdaad wel pittig zijn.
Heb het ook gehad en het voelde heel dubbel, ook dat andere mensen dan weer veel ruimte innemen enz en ook de verhalen van anderen die je dan weer meeneemt. Heb je ook individuele therapie ernaast?
Nou hier nog steeds mwah.. zit nu na mijn menstruatie en dan wisselt het nogal zeg maar.. van'oh het gaat wel' naar heel depri/angstig, niet lekker..
Nu heb ik deze week iets afgesproken en eigenlijk baal ik daar alweer van..
Het is eigenlijk al niet handig ivm mijn hormonale week en het is precies op mijn yoga dag en die les wil ik eigenlijk niet missen... dus zit te denken om het toch te verzetten.
Vind dat soort dingen echt lastig... aan de ene kant zou ik misschien meer erop uit moeten maarja, ben ook gewoon zo nerveus en veel moe dat ik al blij ben gewoon mijn boodschappen te doen en te kunnen sporten.
Hoe doen jullie dat met verplichtingen, sociale contacten?
Ik plan ze al een tijd zo min mogelijk, krijg al een knoop in mijn maag als ik iets gepland heb
Komt zoiets bij jou dan ook door spanningen of stress? Ik merk dat ik bijvoorbeeld wakker schrikken enz echt heb rond mijn hormonale periode.
Hormonen kunnen volgens mij ook zoveel invloed hebben op alles.
Hoe gaat ie nu? Hopelijk heb je het niet meer gehad en beter geslapen inmiddels..
Wel goed dat je groepstherapie hebt Nacho, kan inderdaad wel pittig zijn.
Heb het ook gehad en het voelde heel dubbel, ook dat andere mensen dan weer veel ruimte innemen enz en ook de verhalen van anderen die je dan weer meeneemt. Heb je ook individuele therapie ernaast?
Nou hier nog steeds mwah.. zit nu na mijn menstruatie en dan wisselt het nogal zeg maar.. van'oh het gaat wel' naar heel depri/angstig, niet lekker..
Nu heb ik deze week iets afgesproken en eigenlijk baal ik daar alweer van..
Het is eigenlijk al niet handig ivm mijn hormonale week en het is precies op mijn yoga dag en die les wil ik eigenlijk niet missen... dus zit te denken om het toch te verzetten.
Vind dat soort dingen echt lastig... aan de ene kant zou ik misschien meer erop uit moeten maarja, ben ook gewoon zo nerveus en veel moe dat ik al blij ben gewoon mijn boodschappen te doen en te kunnen sporten.
Hoe doen jullie dat met verplichtingen, sociale contacten?
Ik plan ze al een tijd zo min mogelijk, krijg al een knoop in mijn maag als ik iets gepland heb
dinsdag 24 november 2020 om 17:30
Ik hoop het ..rammie schreef: ↑20-11-2020 17:56Hoi meiden
Ik lees mee. Libe ik herken veel in jou.
Ook ik hoor alles lichaam in onrustige stand en veel hartkloppingen in bed..daarbij ook nog syndroom v tietze
Heb geen energie om op iedereen te reageren,maar iedereen een fijn wknd gewenst. Er komt ooit een dag dat we ons allemaal top(per) gaan voelen
Heb soms het gevoel dat het nooit meer echt over zal gaan.
Heb best wel break downs de laatste tijd... laatst ook weer zo'n gigantische huilbui met het gevoel dat ik (op een paar vlakken..) zo gefaald heb in het leven
Ik kan me bijvoorbeeld ook niks meer voorstellen bij het hebben van een relatie. Voel met vlagen echt wel een soort van gemis/eenzaamheid.
Sorry ik wil het topic niet naar me toetrekken...
Hoe gaat ie met iedereen hier?
woensdag 25 november 2020 om 13:00
Rammie, een virtuele knuffel voor jou. Dit zal wel een extra moeilijke tijd zijn voor jou en je kinderen.
Konijnenpantoffeltjes bah wat naar zo'n aanval in de nacht. Hoop dat het je snel weer zekerder en beter gaat voelen.
Yesss, hoe heb je het gedaan met je afspraak? Afgezegd of toch door laten gaan? Je trekt het topic helemaal niet naar je toe hoor! Je hebt het moeilijk en zwaar zo te lezen. Dat gevoel van falen lijkt me heel rot. Probeer je te focussen op wat wel goed is, waar je wel van waarde ben. Ik weet t, dat is makkelijk geschreven, maar super lastig als je in zo'n dip zit.
Sociale verplichtingen en contacten... is bij mij lastig. Ik ben best wel extravert en heb behoefte aan andere mensen. Ik knap ervan op, maar tegelijk put t me uit. Dus lastig, soms hebben we afgesproken met vrienden, heb ik daar zin in, maar tegelijk geeft t me stress, vooral van te voren. En soms zoveel daar we t maar afzeggen omdat de stress t niet waard is. Dus lastig om daar in mijn hoofd een balans in te vinden, vooral omdat ik t meestal wel naar mijn zin heb als we er zijn.
Maar de volgende keer dat we iets afgesproken hebben, hop daar is de stress en angst weer. En de dag daarna ben ik kapot.
Konijnenpantoffeltjes bah wat naar zo'n aanval in de nacht. Hoop dat het je snel weer zekerder en beter gaat voelen.
Yesss, hoe heb je het gedaan met je afspraak? Afgezegd of toch door laten gaan? Je trekt het topic helemaal niet naar je toe hoor! Je hebt het moeilijk en zwaar zo te lezen. Dat gevoel van falen lijkt me heel rot. Probeer je te focussen op wat wel goed is, waar je wel van waarde ben. Ik weet t, dat is makkelijk geschreven, maar super lastig als je in zo'n dip zit.
Sociale verplichtingen en contacten... is bij mij lastig. Ik ben best wel extravert en heb behoefte aan andere mensen. Ik knap ervan op, maar tegelijk put t me uit. Dus lastig, soms hebben we afgesproken met vrienden, heb ik daar zin in, maar tegelijk geeft t me stress, vooral van te voren. En soms zoveel daar we t maar afzeggen omdat de stress t niet waard is. Dus lastig om daar in mijn hoofd een balans in te vinden, vooral omdat ik t meestal wel naar mijn zin heb als we er zijn.
Maar de volgende keer dat we iets afgesproken hebben, hop daar is de stress en angst weer. En de dag daarna ben ik kapot.
donderdag 26 november 2020 om 07:56
@Konijnenpantoffeltjes wat vervelend zeg:( vooral als je het al zo lang niet meer hebt meegemaakt, het lijkt me een naar gevoel.
@Yess nee ik heb geen individuele therapie (meer). Ik merk wel dat ik het ergens mis, nu niet meer goed mijn verhaal kwijt kan omdat ik ruimte opeisen in een groep echt niet goed kan. Ik voel me er daardoor nu ook best wel een beetje pessimistisch over, al vind ik dat dan ook weer slecht van mezelf omdat ik net begonnen ben.
En het gevoel dat het nooit meer overgaat... Heel herkenbaar, ik vind dat echt een rot gevoel. Vanochtend werd ik ook weer met mega krampen in mijn maag wakker en hartkloppingen, dan denk ik meteen "nee hè". Sociale contacten geven mij ook veel stress, ook mensen die ik lang ken en minder last heb van sociale angst. Gewoon het gevoel "iets" te moeten en me daar dan vreselijk druk om maken (ook al heb ik voor de rest helemaal niks te doen). Ik probeer me er toch maar vaak toe te zetten omdat ik weet dat ik het anders erger maak.
Fijne dag allemaal:)
@Yess nee ik heb geen individuele therapie (meer). Ik merk wel dat ik het ergens mis, nu niet meer goed mijn verhaal kwijt kan omdat ik ruimte opeisen in een groep echt niet goed kan. Ik voel me er daardoor nu ook best wel een beetje pessimistisch over, al vind ik dat dan ook weer slecht van mezelf omdat ik net begonnen ben.
En het gevoel dat het nooit meer overgaat... Heel herkenbaar, ik vind dat echt een rot gevoel. Vanochtend werd ik ook weer met mega krampen in mijn maag wakker en hartkloppingen, dan denk ik meteen "nee hè". Sociale contacten geven mij ook veel stress, ook mensen die ik lang ken en minder last heb van sociale angst. Gewoon het gevoel "iets" te moeten en me daar dan vreselijk druk om maken (ook al heb ik voor de rest helemaal niks te doen). Ik probeer me er toch maar vaak toe te zetten omdat ik weet dat ik het anders erger maak.
Fijne dag allemaal:)
donderdag 26 november 2020 om 12:36
Heb het tot nu toe niet meer gehad. *afkloppen* Maar de angst ervoor zit er nog wel een beetje, vooral als ik naar bed ga.
Of het hormonaal is? Misschien wel, ik heb het idee dat ik in de stopweek gevoeliger ben voor angst dan in de weken mét hormonale anticonceptie.
Misschien is het een uiting geweest van opgehoopte spanningen. Ik (woonachtig in Zuid Limburg, jaar jonger dan Nicky Verstappen en ik weet nog dat toen veel ouders angstig waren omdat groep 8 ook altijd op kamp ging naar de Brunssummerheide) was best wel bezig met de zaak rondom Nicky Verstappen en vorige week heb ik de uitspraak op tv gevolgd. Vreselijk gedetailleerd verslag van de rechters, daar heb ik huilend naar geluisterd. Maar achteraf wel een opluchting dat Jos B. vast blijft zitten en niet is vrijgesproken.
Gelukkig kan ik mijn verhaal ook kwijt bij mijn spv-er en op de dagbesteding. Daar mag ik ook gerust een potje janken zonder dat iemand er raar van opkijkt.
Het gevoel hebben dat het nooit overgaat herken ik. Mijn hele leven was ik al angstig, loop al vanaf mijn 12e in en uit bij de GGZ. Het kan best zo zijn dat het een kwetsbaarheid blijft (is bij mij ook zo, daarom dat ik bij de dagbesteding zit en niet kan werken, behalve ooit weer vrijwilligerswerk dan) en dan zul je ermee moeten gaan leren leven. Kijken hoe je kan voorkomen dat de angst teveel oploopt, want vaak heb je al weken van tevoren signalen en dan tijdig aan de rem trekken. Maar het blijft een harde leerschool.
Of het hormonaal is? Misschien wel, ik heb het idee dat ik in de stopweek gevoeliger ben voor angst dan in de weken mét hormonale anticonceptie.
Misschien is het een uiting geweest van opgehoopte spanningen. Ik (woonachtig in Zuid Limburg, jaar jonger dan Nicky Verstappen en ik weet nog dat toen veel ouders angstig waren omdat groep 8 ook altijd op kamp ging naar de Brunssummerheide) was best wel bezig met de zaak rondom Nicky Verstappen en vorige week heb ik de uitspraak op tv gevolgd. Vreselijk gedetailleerd verslag van de rechters, daar heb ik huilend naar geluisterd. Maar achteraf wel een opluchting dat Jos B. vast blijft zitten en niet is vrijgesproken.
Gelukkig kan ik mijn verhaal ook kwijt bij mijn spv-er en op de dagbesteding. Daar mag ik ook gerust een potje janken zonder dat iemand er raar van opkijkt.
Het gevoel hebben dat het nooit overgaat herken ik. Mijn hele leven was ik al angstig, loop al vanaf mijn 12e in en uit bij de GGZ. Het kan best zo zijn dat het een kwetsbaarheid blijft (is bij mij ook zo, daarom dat ik bij de dagbesteding zit en niet kan werken, behalve ooit weer vrijwilligerswerk dan) en dan zul je ermee moeten gaan leren leven. Kijken hoe je kan voorkomen dat de angst teveel oploopt, want vaak heb je al weken van tevoren signalen en dan tijdig aan de rem trekken. Maar het blijft een harde leerschool.
vrijdag 27 november 2020 om 22:00
Hoi, hier weer even een update van mij. Lang geleden, maar het leven als moeder is enorm druk...ik ben zo ongeveer 24/7 met mijn zoontje bezig, zelfs 's nachts als hij begint te huilen zit ik meteen rechtop in bed met hartkloppingen en kost het me moeite om weer in slaap te komen. Ik ben minder moe dan in het begin, maar bij vlagen nog steeds wel heel erg. Ik merk dat het psychisch zwaar voor me is en dat ik me maar moeilijk kan ontspannen. Daardoor heb ik soms een soort paniekaanvallen, ik krijg het dan bloedheet en voel me bang en trillerig en dat gevoel wordt versterkt door het gevoel dat ik er dan even niet voor mijn zoontje kan zorgen als hij huilt.
Toch is het ook wel heel fijn met hem. Ik ben blij dat ik zelf voor hem kan zorgen en niets van hem hoef te missen, ik heb lang niet zo gelachen, telkens als hij weer wat nieuws leert voelt dat weer als een nieuwe stap. Hij is alweer 4 maanden en groeit als kool!
Volgende week krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis en ook dat is voor mij nogal een spannende gebeurtenis, ook al verhuizen we pas in januari.
Ik ben benieuwd of het allemaal gaat lukken met de verbouwing.
Toch is het ook wel heel fijn met hem. Ik ben blij dat ik zelf voor hem kan zorgen en niets van hem hoef te missen, ik heb lang niet zo gelachen, telkens als hij weer wat nieuws leert voelt dat weer als een nieuwe stap. Hij is alweer 4 maanden en groeit als kool!
Volgende week krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis en ook dat is voor mij nogal een spannende gebeurtenis, ook al verhuizen we pas in januari.
Ik ben benieuwd of het allemaal gaat lukken met de verbouwing.
libe wijzigde dit bericht op 28-11-2020 10:43
1.65% gewijzigd
Groetjes!
vrijdag 27 november 2020 om 22:07
@yess; die vermoeidheid, het niet tot rust komen in bed en de hartkloppingen zijn voor mij heel herkenbaar. Ik slik af en toe valeriaan voor het slapen gaan, maar ook dat helpt niet echt. Wat wel helpt is niet te veel zorgen aan mijn hoofd en de dag rustig afsluiten. Maar dan nog word ik 's nachts vaak onrustig wakker en slaap ik daardoor een paar uur minder.
@Konijnenpantoffeltje: slaapverlamming heb ik een keer gehad tijdens mijn zwangerschap. Voelde zoals jij het beschrijft! Vond het echt doodeng. Ik kreeg het toen ik op mijn rug in slaap viel, dus dat doe ik niet meer.
@Konijnenpantoffeltje: slaapverlamming heb ik een keer gehad tijdens mijn zwangerschap. Voelde zoals jij het beschrijft! Vond het echt doodeng. Ik kreeg het toen ik op mijn rug in slaap viel, dus dat doe ik niet meer.
Groetjes!
vrijdag 27 november 2020 om 22:08
zondag 29 november 2020 om 20:41
Nou mensen ik laat me ook weer even horen.
Ik ga nog even alles bij lezen dus sorry als ik niet op iedereen reageer..
Ik heb die afspraak toch door laten gaan
had met een goede vriend afgesproken die ik al heel lang niet had gezien en het was zooo leuk.
Wat had ik dat gemist.. heb best wel wat dingen afgehouden de laatste tijd en dit gaf me zoveel energie. Kunnen praten over alles, lachen, dat had ik echt gemist. We gaan ook zeker vaker afspreken.
Was wel heel moe naderhand ook van het druk maken/slecht slapen...
Waren meerdere dingen waar ik tegenop zag, met mondkapje een stuk met de bus enz.
Maar zo blij dat ik het had gedaan en dat ik dat had doorbroken en voelde me sinds tijden weer even mezelf.
Dus er is weer een beginnetje, ik heb wel iets doorbroken voor mijn gevoel... hopelijk meer van dat soort goede dagen en minder van de afgelopen dagen...
Hoe gaat het verder met iedereen hier??
Ik ga nog even alles bij lezen dus sorry als ik niet op iedereen reageer..
Ik heb die afspraak toch door laten gaan
had met een goede vriend afgesproken die ik al heel lang niet had gezien en het was zooo leuk. Wat had ik dat gemist.. heb best wel wat dingen afgehouden de laatste tijd en dit gaf me zoveel energie. Kunnen praten over alles, lachen, dat had ik echt gemist. We gaan ook zeker vaker afspreken.
Was wel heel moe naderhand ook van het druk maken/slecht slapen...
Waren meerdere dingen waar ik tegenop zag, met mondkapje een stuk met de bus enz.
Maar zo blij dat ik het had gedaan en dat ik dat had doorbroken en voelde me sinds tijden weer even mezelf.
Dus er is weer een beginnetje, ik heb wel iets doorbroken voor mijn gevoel... hopelijk meer van dat soort goede dagen en minder van de afgelopen dagen...
Hoe gaat het verder met iedereen hier??
yesss wijzigde dit bericht op 23-12-2020 10:57
37.51% gewijzigd
maandag 30 november 2020 om 19:22
Hi allemaal ik heb echt wel goede redelijke weken gehad en gisteren werd ik wakker met mega paniek heb de hele dag aanvallen gehad Jezus en dan merk ik dat ik mss toch teveel gedaan had ? Was jarig kroonjaar veel dagen beetje visite gehad enzo en nog wat dingen
Kon gister alleen maar huilen en in paniek wezen bizar !
Kent iemand dit ?
Vandaag veel geslapen en gewandeld en het giert nog wel probeer heel de tijd te denken tis oké
Net gedoucht en nu al bed in hopelijk morgen weer wat rust
Alleen eten nul , nul maag zit dicht
Wel eng ineens zo’n dag
Kon gister alleen maar huilen en in paniek wezen bizar !
Kent iemand dit ?
Vandaag veel geslapen en gewandeld en het giert nog wel probeer heel de tijd te denken tis oké
Net gedoucht en nu al bed in hopelijk morgen weer wat rust
Alleen eten nul , nul maag zit dicht
Wel eng ineens zo’n dag
woensdag 2 december 2020 om 09:27
Voel me raar in mijn hoofd en ben bang dat er wat met me gebeurt. Moet ook voor de kleine zorgen. Ik wil wel huilen maar het lukt niet. Voel alleen maar die angst. Hopelijk wordt het zo beter. Hoe gaat het nu met jou?
vrijdag 4 december 2020 om 14:12
Yesss wat onwijs fijn dat je afspraak je zo'n goede energie heeft gegeven, heerlijk gevoel hè, om gewoon even lekker te lachen en kletsen. Het kan mij ook enorm goed doen. Ook al ben je daarna moe, het is het wel waard!
Jammer dat je goede gevoel dan weer weg is door zo'n familielid. Maar probeer je te focussen op je goede gevoel, houd dat lekker vast!
Punttaart, helaas herken ik dit. Na een drukke week, ook al waren het allemaal leuke dingen, ben ik moe en komt de angst er sneller doorheen. Onrust, angst, somberheid...
Goed dat je gaat wandelen, ik hoop dat het je inmiddels iets beter voelt!
Libe, zo'n intensieve tijd met zo'n kleine. Wat je zegt, je staat de hele tijd 'aan '. Wij hadden een slechte slaper (nu moet ik m zijn bed uit trekken soms) een dat breekt op. En dan heeft de angst weer meer kans om door te breken. Ïk vond de dagen soms zo ontzettend lang duren. Maar ik lees ook heel veel liefde en geluk in je berichtje. Pak je rust als je kan, slaap of rust als je ventje slaapt.
Succes en plezier ook met je verhuizing! Heb je de sleutel al?
Jammer dat je goede gevoel dan weer weg is door zo'n familielid. Maar probeer je te focussen op je goede gevoel, houd dat lekker vast!
Punttaart, helaas herken ik dit. Na een drukke week, ook al waren het allemaal leuke dingen, ben ik moe en komt de angst er sneller doorheen. Onrust, angst, somberheid...
Goed dat je gaat wandelen, ik hoop dat het je inmiddels iets beter voelt!
Libe, zo'n intensieve tijd met zo'n kleine. Wat je zegt, je staat de hele tijd 'aan '. Wij hadden een slechte slaper (nu moet ik m zijn bed uit trekken soms) een dat breekt op. En dan heeft de angst weer meer kans om door te breken. Ïk vond de dagen soms zo ontzettend lang duren. Maar ik lees ook heel veel liefde en geluk in je berichtje. Pak je rust als je kan, slaap of rust als je ventje slaapt.
Succes en plezier ook met je verhuizing! Heb je de sleutel al?
vrijdag 4 december 2020 om 14:19
Hier gaat t ontzettend op en neer. Gisteren onwijs veel onrust in mijn hoofd, geen echte angst , maar gewoon zo'n drukte en duizeligheid, ik kon me niet concentreren op mijn werk, kwam niet op woorden en moest op een gegeven moment echt even terugtrekken. Maar de rest van de week ging t weer prima. Dus verwarrend..
De ochtenden blijf ik moeilijk vinden, maar meestal klaart t wel op (soms helaas niet).
Gaan jullie nog sinterklaas vieren?
Mijn ouders komen en dan gaan we dobbelen met wat kleine kadootjes, dus daar heb ik wel zin in (en ook nerveus over want stel dat..... en dan komen er 1.000 scenario's die zouden kunnen gebeuren).
Fijn weekend
De ochtenden blijf ik moeilijk vinden, maar meestal klaart t wel op (soms helaas niet).
Gaan jullie nog sinterklaas vieren?
Mijn ouders komen en dan gaan we dobbelen met wat kleine kadootjes, dus daar heb ik wel zin in (en ook nerveus over want stel dat..... en dan komen er 1.000 scenario's die zouden kunnen gebeuren).
Fijn weekend
vrijdag 4 december 2020 om 17:58
Wat gezellig Kaatje, leuk dat jullie het vieren. Blijft alleen gek in deze tijd he.. welke scenario's heb je dan bijvoorbeeld? Als je ze wil delen.
Ik ben vanmiddag even bij mijn ouders geweest en ik zit daar alleen maar paniekerig... kreeg ook nog de kriebelhoest bloedheet maar die verwarming staat daar altijd heel hoog.
Ja ik kan daarvan meteen zo in de stress raken, ben wel weggelopen en in de keuken gaan staan maar nu denk ik de hele tijd, misschien heb ik het wel.. zooo vermoeiend. Mijn angst klachten zijn zeker erger geworden in deze periode. Maar ik weet ook dat als ik teveel toegeef aan die angst en dingen ga vermijden dat die angst/depressie weer erger word. Zo moeilijk soms...
Wij vieren trouwens geen Sinterklaas, mijn ouders vroegen wel of ik met Kerst kwam eten, daar denk ik nog even over na.
In ieder geval veel plezier Kaatje, probeer ook wat dingen los te laten en ervan te genieten, zeg ik nu heel makkelijk.. ik weet hoe lastig het is.
Ik ben vanmiddag even bij mijn ouders geweest en ik zit daar alleen maar paniekerig... kreeg ook nog de kriebelhoest
bloedheet maar die verwarming staat daar altijd heel hoog. Ja ik kan daarvan meteen zo in de stress raken, ben wel weggelopen en in de keuken gaan staan maar nu denk ik de hele tijd, misschien heb ik het wel.. zooo vermoeiend. Mijn angst klachten zijn zeker erger geworden in deze periode. Maar ik weet ook dat als ik teveel toegeef aan die angst en dingen ga vermijden dat die angst/depressie weer erger word. Zo moeilijk soms...
Wij vieren trouwens geen Sinterklaas, mijn ouders vroegen wel of ik met Kerst kwam eten, daar denk ik nog even over na.
In ieder geval veel plezier Kaatje, probeer ook wat dingen los te laten en ervan te genieten, zeg ik nu heel makkelijk.. ik weet hoe lastig het is.
