Angststoornis

19-08-2017 11:44 3089 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)

4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.

Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.

Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
Yessss wij vieren sinterklaas gewoon met ons gezin en ouders. Zijn komen hier, we blijven op 1.5 meter (Wat mijn vader echt moeilijk vindt, want hij wil gewoon zijn kleinkinderen zo graag een knuffel geven) en er komt verder niemand.
Ik vind t met deze tijd ook lastig en wordt regelmatig wakker en denk, heb ik een snotneus, voel ik wat keelpijn etc. Heel vermoeiend inderdaad.

Je schrijft dat je ouders willen dat je komt eten met kerst en dat je twijfelt.
Is dat in verband met angst dat je ze besmet, of zijn zij ook de familieleden die je laatst teleurstelden?
Lastig hoor in deze tijd, je wil het goed doen, niemand in gevaar brengen, maar tegelijk is persoonlijk contact (voor mijn ouders dan) net zo belangrijk.
Nou doe wat jou goeddunkt en wat voor jou het beste voelt.
Alle reacties Link kopieren
Hoe is het geweest Kaatje?
Hopelijk heb je het leuk gehad met cadeautjes en gezelligheid en heb je de angst een beetje los kunnen laten.

Bij mij is het meer dat ik bang ben dat ik het misschien heb en ze dan aansteek.. ook wat jij zegt, heel alert op voel ik iets, ben ik nou verkouden?

Hier gaat het niet zo goed, wilde vanmorgen gaan joggen maar weer zo somber opgestaan :(
Heb ontbeten en heb de dekens weer over me heen getrokken met de gedachte :'Waar doe ik het nog voor...'

Voel me met vlagen gewoon zo eenzaam en moe... alsof ik nooit echt deelneem aan het leven en ook dat het nooit eens langere tijd goed kan gaan. Gewoon leven en me goed voelen...
Net op Instagram gekeken, nou dat had ik ook beter even niet kunnen doen.

Wil proberen om straks toch nog even te gaan wandelen maar het voelt soms zo leeg en dat moeizame breekt me soms zo op... :cry: sorry mensen voor deze emo post.
Hoe is het met iedereen hier?
Yesss, wat klote dat je je zo voelt, daar hoef je nooit sorry voor te zeggen! Echt nooit.
Je hebt gewoon van die dagen dat je even niet sterk ben, dat je weet wat t beste is (bed uit en bewegen, naar buiten) maar dat t gewoon niet lukt. En op insta kijken (ïk deed t net ook) helpt niet. Ik ben net wel gaan fietsen, maar ik snap dat t soms nutteloos voelt. Ïk fiets nergens heen, naar niemand toe, gewoon een nutteloos rondje. Maar eenmaal thuis, met een kopje thee voelt t toch beter, dus probeer t gewoon... en als t niet lukt, nou pech dan, morgen weer een dag.
En als je je echt somber voelt, bel dan naar bv de luisterlijn of een vriendin, om even contact met iemand te hebben. Ik stuur je virtueel en dikke knuffel :hug: :hug:

Onze sinterklaas was eigenlijk heel gezellig. Soms even uitkijken dat je niet te dicht bij elkaar komt (vooral mijn moeder lapt de regels nogal eens aan haar laars) en we hebben erg gelachen. Onze kinderen (pubers) deden ook gezellig mee en je ziet mijn ouders dan enorm genieten, dus dat is voor mij ook de afweging om t toch te vieren.
Alle reacties Link kopieren
Groot gelijk Kaatje, helemaal niemand zien ivm Corona is ook niet te doen en daar ga je je ook niet beter door voelen dus zoiets geeft je dan juist energie zo'n leuke avond. Maar fijn dat het zo leuk was, vieren jullie Kerst ook?

Ik snap precies wat je bedoeld wat betreft de deur uitgaan, ook al voelt het nutteloos de dag voelt anders/beter.
Het is toch fijner thuiskomen dus dan baal ik weer dat het vandaag niet is gelukt. Maar heb voor morgen mijn sportkleding al klaargelegd, heb een groepsles op de sportschool (een rustige les, de maandagochtend zijn altijd weinig aanmeldingen, daar houd ik nu wel rekening mee)
Dus dan heb ik een stok achter de deur en het is een hele leuke les die me energie geeft.

Nou in ieder geval nog een hele fijne zondag en fijn om hier mijn verhaal kwijt te kunnen :)
yesss wijzigde dit bericht op 23-12-2020 09:11
15.72% gewijzigd
He hoe is t met jullie?
Ik moest aan je denken yessss toen de sportscholen dicht gingen. Lukt t allemaal een beetje? En met de anderen, nu met deze zwaardere maatregelen?

Ikzelf heb sinds maandag last van snot en ook mijn man en kinderen waren snotterig. Dus allemaal getest, dochter en ik wachten nog op de uitslag. Man en zoon gelukkig negatief getest
Dochter is weer helemaal oké, dus dat zal ook wel goed komen. Ik heb helaas veel last van verkoudheid, keelpijn en gewoon niet lekker. Dus ik ben binnen, in de slaapkamer vooral.... en dat is niet goed voor mijn hoofd. Ik heb gisteren gewerkt (thuis) maar met 2 pubers die online les hebben en een man die thuiswerkt is er weinig ruimte in huis (En geen goede laptop). Dus het is hier even moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
yesss schreef:
06-12-2020 15:50
Groot gelijk Kaatje, helemaal niemand zien ivm Corona is ook niet te doen en daar ga je je ook niet beter door voelen dus zoiets geeft je dan juist energie zo'n leuke avond. Maar fijn dat het zo leuk was, vieren jullie Kerst ook?

Ik snap precies wat je bedoeld wat betreft de deur uitgaan, ook al voelt het nutteloos de dag voelt anders/beter.
Het is toch fijner thuiskomen dus dan baal ik weer dat het vandaag niet is gelukt. Maar heb voor morgen mijn sportkleding al klaargelegd, heb een groepsles op de sportschool (een rustige les, de maandagochtend zijn altijd weinig aanmeldingen, daar houd ik nu wel rekening mee)
Dus dan heb ik een stok achter de deur en het is een hele leuke les die me energie geeft.

Heb ook wat nieuwe jassen besteld dus die kan ik daarna ophalen bij een Pick up point dus hopelijk zit er iets bij.
Gewoon weer even iets om naar uit te kijken, dat mis ik soms ook zo erg... ook omdat alleen ben moet je toch die motivatie ergens vandaan halen en dat vind ik soms ook gewoon pittig.

Nou in ieder geval nog een hele fijne zondag en fijn om hier mijn verhaal kwijt te kunnen :)
Even een :hug: voor jou.

Wilde dat ik die sombere en lege gevoelens weg kon halen, en de angsten, bij iedereen trouwens.

Ik lees nog mee, schrijf niet zoveel. Gaat redelijk goed, ben de AD aan het afbouwen tot mijn onderhoudsdosis. Die had ik in overleg met de huisarts wat verhoogd na mijn relatiebreuk. De onderhoudsdosis zal ik voor mijn angst waarschijnlijk altijd nodig hebben, maar daar kan ik prima mee leven, heb er verder geen last van.

Met kerst kan ik niet naar familie (mijn broers wonen in België, we vieren het normaal altijd samen) maar gelukkig heb ik wel beide dagen met vrienden (binnen de coronaregels) afgesproken.

Lastig Kaatje, dat thuiswerken zo in een vol huis. Beterschap!
Alle reacties Link kopieren
In ieder geval voor iedereen fijne dagen toegewenst 🎄🌟
yesss wijzigde dit bericht op 22-12-2020 23:03
Reden: Ik laat het erbij
92.22% gewijzigd
Ik meld me ook even... Het ging zo goed met mijn angsten, zo goed dat mijn therapie gestopt is en bij een deel konden ze mij niet helpe.. En nu, een korte tijd later heb ik ineens een slikprobleem. Ik durf mijn eten bijna niet door te slikken, ben zo bang dat het blijft hangen, dat het in mijn luchtpijp terecht komt, dat ik stik en doodga of hersenbeschadiging oploop. Het is echt van het een op het andere moment ontstaan, ik kan bijna een dag en tijdstip opnoemen. Ik probeer me er niet aan over te geven, alles toe te passen wat ik tijdens mijn therapie geleerd heb (andere angst overigens) maar.. ik krijg het niet uit mijn hoofd, sta er mee op en ga er mee naar bed, zie op tegen dingen eten en ik mijn mijn normale eten. Nu is het ineens een gepureerd prutje.. en zelfs dan gaan het nog moeizaam. Ik ben zo boos, zo verdrietig.. Ik wil dit niet.. Ik ben nooit depressief geweest maar deze angst maakt wel dat ik depressieve gevoelens heb. In het nieuwe jaar ga ik me maar weer opnieuw melden bij een psycholoog.. voor nu is het gewoon zwaar kut..
Ik begrijp wel dat familie nu vraagt of je je al hebt laten testen. Hoofdpijn is 1 van de symptomen van Corona en dan laat je je dus testen zodat je weet of je in quarantaine moet.
Maakt niks uit dat dit een stukje rijden is..ik zou het erger vinden als je straks corona blijkt te hebben en je familie besmet met kerst.
Dus beter een afspraak maken voor morgen. Je hebt de uitslag normaal binnen 24-48u uur. Meestal al binnen de 30 uur. Dat betekent dat je de uitslag donderdag of vrijdag zult ontvangen. Als je de uitslag niet voor kerst ontvangt zou ik niet gaan en afzeggen. Tevens als je je nog niet goed genoeg voelt.
anoniem_641cb922228f7 wijzigde dit bericht op 22-12-2020 20:20
52.34% gewijzigd
GinnyJones schreef:
22-12-2020 19:42
Ik meld me ook even... Het ging zo goed met mijn angsten, zo goed dat mijn therapie gestopt is en bij een deel konden ze mij niet helpe.. En nu, een korte tijd later heb ik ineens een slikprobleem. Ik durf mijn eten bijna niet door te slikken, ben zo bang dat het blijft hangen, dat het in mijn luchtpijp terecht komt, dat ik stik en doodga of hersenbeschadiging oploop. Het is echt van het een op het andere moment ontstaan, ik kan bijna een dag en tijdstip opnoemen. Ik probeer me er niet aan over te geven, alles toe te passen wat ik tijdens mijn therapie geleerd heb (andere angst overigens) maar.. ik krijg het niet uit mijn hoofd, sta er mee op en ga er mee naar bed, zie op tegen dingen eten en ik mijn mijn normale eten. Nu is het ineens een gepureerd prutje.. en zelfs dan gaan het nog moeizaam. Ik ben zo boos, zo verdrietig.. Ik wil dit niet.. Ik ben nooit depressief geweest maar deze angst maakt wel dat ik depressieve gevoelens heb. In het nieuwe jaar ga ik me maar weer opnieuw melden bij een psycholoog.. voor nu is het gewoon zwaar kut..
Vervelend dat je opeens angstig bent om eten te slikken.
Hoezo denk je dat je hier zo plotseling opeens een angst voor hebt ontwikkeld dan?
Is er misschien iets gebeurd in je omgeving waarbij dit gebeurde of heb je dit ergens gelezen of op tv gezien?
Je slikt al je hele leven en je leeft nog steeds moet je denken. Je eten blijft niet in je keel hangen hoor. Mocht dit al gebeuren kun je toch iets erbij drinken of hulp gaan halen?
Heb je vaker zulke aparte angsten gehad of is dit de eerste keer?
Alle reacties Link kopieren
Wil je mijn quote misschien verwijderen Gya.
yesss wijzigde dit bericht op 23-12-2020 09:09
38.03% gewijzigd
Ja jammer dat je je zo slecht voelt door de migraine.
Als jij zeker weet dat het hormonaal is zal het wel zo zijn. Maar ik kan wel begrijpen dat anderen dan vragen of je getest bent in deze tijd heeft iedereen angst voor corona en als je hoort dat iemand in je omgeving ziek is ook al is dit hormonaal ga je toch direct anders denken. Tenminste ik wel.
Goed dat je besloten hebt om thuis te blijven. Als je morgen een ritje met de fiets of bus niet aan kan denk ik ook niet dat je overmorgen wel in staat bent om kerst te vieren bij familie. Ze raden sowiso af om bij familie op bezoek te gaan deze kerst en gewoon thuis te blijven. Heel veel beterschap!
Gya2020 schreef:
22-12-2020 20:04
Vervelend dat je opeens angstig bent om eten te slikken.
Hoezo denk je dat je hier zo plotseling opeens een angst voor hebt ontwikkeld dan?
Is er misschien iets gebeurd in je omgeving waarbij dit gebeurde of heb je dit ergens gelezen of op tv gezien?
Je slikt al je hele leven en je leeft nog steeds moet je denken. Je eten blijft niet in je keel hangen hoor. Mocht dit al gebeuren kun je toch iets erbij drinken of hulp gaan halen?
Heb je vaker zulke aparte angsten gehad of is dit de eerste keer?
Ik heb geen idee hoe dit zich opeens zo heeft ontwikkeld.. Ik zat een paar weken geleden spaghetti te eten (zoals zovaak) en de laatste hap lag achterop mijn tong, ik zou doorslikken maar mijn slik wilde niet. Dus uitgespuugd omdat ik schrok. Daarna was het mis. Ik snap dit niet want vorig jaar heb ik me echt verslikt in een after eight en toen dacht ik even dat mijn laatste uur geslagen had, zo benauwd was dat. Maar is goedgekomen, meteen weer een after eight gegeten (bewust) en nooit geen problemen gehad. Daarom vind ik het ook zo raar. Ik heb al wel mijn hele leven last met pillen slikken, die krijg ik niet weg, zelfs een klein pilletje ter grote van anticonceptie niet. Dan lukt mijn slik niet, krijg ik kokhalsneigingen, bang dat ie blijft steken. En nu lijkt dat over te zijn geslagen op normaal eten. Ik vind het verschrikkelijk want het ging net allemaal zo goed, op 1 angst na. Rationeel gezien weet ik wel dat ik al mijn hele leven slik en nog steeds leef.. Dan wordt ik bang dat het misschien toch een spierziekte is, of keelkanker, of ALS.. Dan krijg ik nog meer stress en gaat alles nog lastiger. Dus probeer ik het te vermijden maar dat is juist ook weer wat ik niet moet doen. Ik heb op dit moment erg veel stress, ik vraag me af of dat ook meespeelt en dat ik daarom terugval in mijn angsten.
Dus het is begonnen nadat je spagetthi at en een hap bleef hangen. Dat kan inderdaad de angst die je gehad hebt toen je bijna stikte in de aftereight terug opgewekt hebben.
Misschien heb je die angst toen jaren onderdrukt? Ik zou hiermee toch langs je huisarts gaan als je je zorgen gaat maken over erge ziektes alleen omdat je je een keertje verslikt hebt in slierten spagetthi. Je moet denken als je echt keelkanker of ALS zou hebben zou je je al veeeel vaker verslikt hebben en ook andere symptomen hebben.
Je hebt je alleen maar verslikt. Dit gebeurd echt supervaak bij mensen als ze niet goed gekauwd hebben of tijdens het eten praten of lachen etc. Je lichaam reageert trouwens autonatisch op verslikken met kokhalsen dus meestal lost het zich dan vanzelf op. Mocht je eten echt blijven vasthangen kun je hulp halen bij mensen van je gezin of desnoods loop je de straat op naar de buren.
Misschien komt het inderdaad doordat je momenteel veel stress hebt en kan het helpen op te schrijven waarover je stress hebt en hiervoor oplossingen te bedenken. Ook ontspanningsmuziek filmpjes tegen angsten op youtube helpen wel goed. Misschien kun je dat proberen om weer rustiger te worden. Begin gewoon terug met eten en probeer tijdens het eten niet na te denken en afleiding te zoeken. Begin met soep en aardappelpuree etc..hierin kun je niet stikken. Hoop dat de tips gaan helpen.
Yessss jeetje wat shit dat je die hoofdpijn hebt, migraine is al zwaar en dan nu met de kerstdagen in t vooruitzicht. Je hebt vaker hormonale migraine toch? Ik denk dat je zelf ook wel weet dat t migraine is en geen corona.... zou je graag naar je familie willen met kerst? Wij hebben laatst een corona sneltest laten doen bij onze zoon. Binnen een uur de uitslag (en 60 euro lichter). Is zoiets misschien in de buurt (mocht je dat willen natuurlijk hè, ik zit misschien en oplossing aan te dragen waar je helemaal niet op zit te wachten....) maar om nou alleen te zijn met de kerst, is misschien ook niet zo fijn...

LaFlamande wat fijn dat t beter met je gaat. Fijne kerst

Ginnyjones welkom bij de club (waar je niet bij wil horen). Wat vreemd dat deze angst zo ineens toeslaat. Je weet zelf natuurlijk ook wel dat t een irreëele angst is, dat is t meestal.. Maarja, daar wordt de angst niet minder van helaas. Ik las laatst hier een topic over een kind dat volgens mij angst voor slikken had. Daar kwam de tip om eerst gepureerd eten te eten en je eten daarna steeds grover te maken. Zodat je langzaam weer kan wennen. Ook las ik dat een logopedist je kan helpen met slik problemen. Sterkte.

Gya2020 ook welkom. Heb je zelf ook angst klachten? Als je er iets over wil vertellen, dan lezen we t wel!

Voor iedereen die t kan gebruiken een dikke :hug: :hug:
Hier gaat t eigenlijk erg goed. Vorige week flink verkouden en grieperig en dat is niet goed voor mijn hoofd... klinkt vast bekend... maar in de loop van de week ging ik me beter voelen en kreeg ik weer wat energie (de negatieve corona test hielp ook wel). Nu voel ik me al dagen goed, zelfverzekerd en blij.. Ik geniet er maar van, want ik weet dat t zo ineens weer kan en zal omslaan (graag na de feestdagen, als ik t zou kunnen regelen :-D )
anoniem_211628 wijzigde dit bericht op 23-12-2020 09:07
Reden: Schrijffoutje
0.45% gewijzigd
Kaatje71 dankje ik heb jaren zelf een angsstoornis gehad met hyperventilatie en paniekaanvallen. De laatste twee jaar gaat het eigenlijk veel beter met heel soms nog wel eens een kleine terugval.
kaatje71 schreef:
22-12-2020 22:41
Yessss jeetje wat shit dat je die hoofdpijn hebt, migraine is al zwaar en dan nu met de kerstdagen in t vooruitzicht. Je hebt vaker hormonale migraine toch? Ik denk dat je zelf ook wel weet dat t migraine is en geen corona.... zou je graag naar je familie willen met kerst? Wij hebben laatst een corona sneltest laten doen bij onze zoon. Binnen een uur de uitslag (en 60 euro lichter). Is zoiets misschien in de buurt (mocht je dat willen natuurlijk hè, ik zit misschien en oplossing aan te dragen waar je helemaal niet op zit te wachten....) maar om nou alleen te zijn met de kerst, is misschien ook niet zo fijn...

LaFlamande wat fijn dat t beter met je gaat. Fijne kerst

Ginnyjones welkom bij de club (waar je niet bij wil horen). Wat vreemd dat deze angst zo ineens toeslaat. Je weet zelf natuurlijk ook wel dat t een irreëele angst is, dat is t meestal.. Maarja, daar wordt de angst niet minder van helaas. Ik las laatst hier een topic over een kind dat volgens mij angst voor slikken had. Daar kwam de tip om eerst gepureerd eten te eten en je eten daarna steeds grover te maken. Zodat je langzaam weer kan wennen. Ook las ik dat een logopedist je kan helpen met slik problemen. Sterkte.

Gya2020 ook welkom. Heb je zelf ook angst klachten? Als je er iets over wil vertellen, dan lezen we t wel!

Voor iedereen die t kan gebruiken een dikke :hug: :hug:
Dat is ook precies wat ik nu doe, eten pureren. Ik eet nu veel fruit, wat op zich natuurlijk helemaal niet slecht is maar met ander eten werkt het niet zo handig. Stom genoeg lijk ik ook hier problemen mee te krijgen. Mijn frustratie versterkt het nog meer denk ik. Ik weet dat mijn angst hoogstwaarschijnlijk irrieel is maar ik heb echt een logboek vol met "wat alsen". En ook dat voedt de angst weer. De welbekende spiraal. Soms snap ik nog steeds niet hoe overheersend angsten kunnen zijn, zelfs voor iemand met een goed IQ die het verstandelijk wel weet. Alsof het rationele ondergeschikt raakt aan de angsten.
Ginnyjones dat je rationele brein ondergesneeuwd raakt aan je angst heb ik ook. Ik heb veel therapie gehad, veel over angst gelezen, maar op t moment dat t me overspoelt, ben ik t allemaal kwijt... angst is zo'n sterke emotie, daar valt niet tegen op te vechten.
Heb je met de kerstdagen nog wat kunnen genieten of was t lastig? Vooral omdat kerst zo met eten samen hangt..

En de anderen? Hoe was jullie kerst?

Hier gezellige dagen gehad, Rustig met mijn ouders en 2e kerstdag kwam mijn schoonvader even langs. Maar voor t eerst in jaren dat ik niet ik paniek was de dagen ervoor door de verwachting die ik mezelf opleg. Dus daar erg blij mee!
Hallo allemaal .

Tijd niet geschreven.
Op zich gaat het goed (als in: geen heftige paniekaanvallen).
Zit ook op best een flinke dosis Ad.
Wat wel blijft zijn de negatieve gedachtes (angst) en soms wat lichte hyperventilatie en spanningsklachten.
Ik zet me iets sneller over dingen heen maar kan nog steeds goed piekeren/ onrustig zijn.
Vooral angsten over dat ik een ziekte krijg of mensen kwijt raak van wie ik hou.
Gelukkig ook geniet momentjes.
Helaas ben ik erg hormonaal en als ik ongesteld moet worden, hebben de negatieve gedachtes de boventoon.
Ik zou zo graag iemand willen zijn waarbij het glas halfvol zit Ipv halfleeg.
Verder heb ik ook altijd meer last met feestdagen.

Ginny wat naar! Kan het zijn dat er iets anders is wat je momenteel dwars zit? Waardoor je misschien niet lekker in je vel zit en daardoor sneller angsten hebt?
Bij mij is er vaak wel een trigger als ik in zo'n periode zit.
Als ik jou was zou ik toch proberen om vast voedsel te blijven eten, anders wordt de drempel straks steeds hoger.

Kaatje: heel fijn dat je weer opgeknapt bent! Door die corona situatie vraag je je toch direct af of het geen corona is he.
Ik heb vorige week ook getest. Gelukkig ook negatief :)
Alle reacties Link kopieren
hoi hoi heeel lang niet geschreven en helaas nog niet goed .. ga vrijdag met een nieuwe ad beginnen /zou dan heel graag weer mee willen schrijven
ik heb hef forum nog eens door gelezen en enkele van jullie zijn ook aan een ad lees
dit wordt nu mijn 4de de andere wilden helaas niet aan slaan
toch ga ik er weer voor

mag ik aan jou vragen eviva wat zijn bij jou de negatieve gedachten
ik weet nooit zo goed wat bij mij een negatieve gedachten is
de angst dus ja zo en zo dat ik nooit meer mezelf wordt een gedachte die constant er is
voel me ook nog steeds zeer rot met veel huil buien .
maarja ik ga me weer door een op afbouw periode heen vechten en komen er wel dikke knuffel jullie allemaal
Alle reacties Link kopieren
Goldster, hoe ging het met het opstarten van de nieuwe ad gisteren? Ik vind het sterk dat je er weer voor gaat. Soms is het helaas uitproberen tot je vindt wat werkt. Heb je ook therapie of begeleiding?

Dat is een hele grote negatieve gedachte, dat je nooit meer jezelf wordt. Die kun je ook niet in een keer wegmaken, daar is die veel te groot voor. Je kunt dat wel leren in kleine stappen.

Allerbelangrijkste: je bent nu jezelf. Met daarbij angstige en depressieve gevoelens en gedachten. Maar die gevoelens, die ben jij niet. Die heb jij gekregen en kun je ook weer vanaf, of verminderen, of mee leren omgaan. Net als een gebroken been, of erger: een verlamming. Die heb je en daar moet je mee dealen, maar die veranderen niet wie jij als mens bent.

Hoop dat het een beetje ok met je gaat :rose:
[quote=LaFlamande post_id=32384426 time=1610168491 user_id=394327

Allerbelangrijkste: je bent nu jezelf. Met daarbij angstige en depressieve gevoelens en gedachten. Maar die gevoelens, die ben jij niet. Die heb jij gekregen en kun je ook weer vanaf, of verminderen, of mee leren omgaan. Net als een gebroken been, of erger: een verlamming. Die heb je en daar moet je mee dealen, maar die veranderen niet wie jij als mens

Mooi gezegd laflamande!

Goldster hoe gaat t met de opbouw?

Hier gaat t oké. Niet goed, niet slecht. Op en neer. Veel wisselingen tijdens de dag. En onrustig door alle corona zaken.
Merken jullie dat corona veel invloed op jullie angst heeft?
Alle reacties Link kopieren
kaatje71 schreef:
13-01-2021 10:19
Hier gaat t oké. Niet goed, niet slecht. Op en neer. Veel wisselingen tijdens de dag. En onrustig door alle corona zaken.
Merken jullie dat corona veel invloed op jullie angst heeft?
Bij mij eigenlijk geen. Angst voor ziekte zit niet in mijn angstenpakket blijkbaar O_O . Ik heb een 'vitaal' beroep, dus ben volop aan het werk. Zie dus genoeg mensen en kom veel het huis uit. Zie af en toe vrienden 1 op 1. En heb het druk met mijn dieren. Wat dat betreft kan en wil ik absoluut niet klagen. Ik kan me de impact echter wel goed voorstellen. Niet alleen de ziekte zelf, maar ook het isolement en de baanonzekerheid voor veel mensen.
Laflamande mooi gezegd! Accepteren is denk ik ook erg belangrijk, ik ben me er vaak nog tegen aan het verzetten.

Goldster hoe gaat het met afbouwen en opbouwen nieuwe medicatie? Valt het mee?
Met negatieve gedachtes bedoel ik eigenlijk dat het glas voor mij dan eerder halfleeg dan halfvol is.
Ik heb hele dagen lichte hyperventilatie waardoor ik snel duizelig word en gespannen spieren (rug en borstspieren)
Vervolgens ga ik me weer zorgen maken om hoe het kan dat ik weer zo paniekerig ben terwijl ik al een vrij hoge dosis Ad slik. Zou het niet werken?
Moet ik overstappen? Waarom ben ik zo gespannen? Komt het ooit nog goed? Dat soort gedachtes beheersen dan m'n dag .
Ik heb ook betere periodes, maar heb het idee dat dat corona gedoe meer met me doet dan ik denk.
Hebben jullie dat ook?
Ben thuisjuf voor mijn kinderen, thuis werken met de kinderen en geen tijd meer om bij te tanken omdat de kinderen er nu gewoon altijd zijn. En ze zijn echt heel lief hoor, maar ik moet wel weer wennen dat School dicht is en ik echt de hele dag moet rennen en vliegen.
Én misschien hebben daar m'n spanningsklachten ook mee te maken.
Ook merk ik dat ik weer last krijg van hypochondrie door de spanningsklachten, hebben jullie dat ook?
Enfin, er komen vast weer betere tijden, maar als ik me zo voel dan ben ik er zo tegen aan het vechten (wat het natuurlijk ook niet beter maakt).
Maandag een evaluatie gesprek met de huisarts. Ik weet gewoon niet of ik er goed aan doe om over te stappen naar een andere AD (bang voor afbouwen en weer opbouwen)

Kaatje: hoe gaat het met jou?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven