Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
woensdag 23 september 2020 om 12:18
Hey Kaatje, wat fijn! Met mij gaat het ook weer beter. Ik ben ruim een week geleden weer aan de pil gegaan omdat ik het idee had dat mijn hormonen enorm verstoord waren. Waarschijnlijk heb ik van nature te weinig oestrogeen en dat zit in de anticonceptiepil. Oestrogeen stimuleert de werking van serotonine. Bij oestrogeendalingen kan serotonine dus mee dalen en dit kan een depressief/angstig en prikkelbaar gevoel geven, zoals vlak voor de menstruatie kan gebeuren (PMS).
Nu slaap ik helaas nog steeds slecht, (vannacht was het weer feest om 2:00, want baby had honger) dus ik ben nog wel moe, maar gelukkig is de angst weer weg!
Nu slaap ik helaas nog steeds slecht, (vannacht was het weer feest om 2:00, want baby had honger) dus ik ben nog wel moe, maar gelukkig is de angst weer weg!
Groetjes!
donderdag 24 september 2020 om 13:32
Wat een lief berichtje! Goldster ook..bedankt dames..doet mij goedkaatje71 schreef: ↑09-09-2020 09:55Hi rammiewat ontzettend knap hoe je je staande houdt en toch naar je werk gaat, ondanks alles! Maar blijf aan jezelf denken hoor, want werken kost veel energie, maar angst en paniek putten je ook uit. Werk je hele dagen? Heb je eigenlijk nog iets van therapie of begeleiding bij het verwerken van je rouw?
Ik gun het je zo om in ieder geval iets rustiger in je vel te komen.
Goldster hoe ging je eerste dag bij jou? Jij begon toch ook weer?
Hier gaat t weer beter. Ik voel me rustiger en ben weer waar actiever met dingen ondernemen. Maar dit is iets van de laatste dagen, dus ik geniet er maar even van.
Ik werk 6u per dag. Dus weer bijna 100% . Ik krijg emdr therapie...maar weet niey wat ik ervan moet vinden.
Fijn dat je beter met je gaat Kaatje.
Ook fijn dat het goed met jou en je zoontje gaat Lube.
Op t moment heb ik erg veel past v hyperventilatie..syndroom v tietze. Komt door werk en alles eromheen..komt vast weer goed.
Nu ff bankhangen totdat de kids weer komen.
woensdag 30 september 2020 om 10:06
Hallo allemaal,
Allereerst Kaatje, lief dat je zoveel belangstelling hebt en altijd de tijd neemt om te vragen hoe het met de ander gaat.. fijn dat het zo goed met je gaat! Hopelijk lukt het om dat gevoel vast te houden.
Ik laat me ook weer even horen.
Gaat niet helemaal lekker de laatste tijd.. veel moe/hormonale klachten/somber...
Loop continu achter mezelf aan, veel moe, doe nooit meer iets leuks. Terwijl ik daar júist zo aan toe ben.
Schiet ook bij het minste geringste in de stress...
Hoe is het bij jullie? Hoe gaat het met de kleine Libe?
Allereerst Kaatje, lief dat je zoveel belangstelling hebt en altijd de tijd neemt om te vragen hoe het met de ander gaat..
fijn dat het zo goed met je gaat! Hopelijk lukt het om dat gevoel vast te houden. Ik laat me ook weer even horen.
Gaat niet helemaal lekker de laatste tijd.. veel moe/hormonale klachten/somber...
Loop continu achter mezelf aan, veel moe, doe nooit meer iets leuks. Terwijl ik daar júist zo aan toe ben.
Schiet ook bij het minste geringste in de stress...
Hoe is het bij jullie? Hoe gaat het met de kleine Libe?
yesss wijzigde dit bericht op 13-10-2020 23:02
35.81% gewijzigd
woensdag 7 oktober 2020 om 04:16
Afgelopen voorjaar en zomer schreef ik mee op dit topic. Ik heb niet alles bijgelezen, ik hoop dat het goed gaat met iedereen hier. Ik heb jullie herkenning en steun weer even hard nodig.
De laatste dagen is het weer helemaal mis met me, ik zit in een fullswing overlevingsmodus. Opgejaagd, paniekerig, slecht slapen (obviously, ik durf niet te kijken hoe laat het nu is), prikkelbaar, geheugenverlies, het gevoel dat het allemaal nooit meer goedkomt. Ik ben net verhuisd na een relatiebreuk en mijn nieuwe stek is niet helemaal wat ik ervan had gehoopt. Vanwege herkenbaarheid treed ik niet in detail, het komt erop neer dat ik nog niet de rust kan vinden die ik zocht.
Tot overmaat van ramp heb ik sinds kort een nieuwe leidinggevende met wie het totaal niet klikt, waarvan ik ook weer wakker lig. Het verplichte thuiswerken in een huis waar ik nog niet gesetteld ben breekt me op. De hele covid-ellende. Ik zie even geen licht meer aan het eind van de tunnel. Ik heb familie en vrienden en ook een paar leuke collega’s, gelukkig, maar ik voel me toch hopeloos alleen op dit moment. Ik zou zo graag écht willen slapen, maar ik schiet steeds paniekerig wakker en ‘s ochtends ben ik een wrak.
Ik ben moe maar ik slaap niet, want mijn lichaam (of geest?) vind dat ik wakker moet blijven omdat er gevaar dreigt. Niets lijkt te lukken; zo heb ik nog steeds geen huisarts in mijn nieuwe woonplaats vanwege de patientenstops. Ik had eindelijk een praktijk gevonden maar de verplichte digitale inschrijving gaat steeds mis; tijdens het bellen had ik gisteren 27 wachtenden voor me en ik mag niet persoonlijk langskomen.
Dat soort dingen. Ik zou nu het liefst willen oplossen in de ruimte, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Gewoon verdwijnen, niets meer voelen. Ik ga mezelf niets aandoen, maar ik wil wel dat dit allemaal....stopt. De stress eet mijn lijf op en ik voel me verslagen.
De laatste dagen is het weer helemaal mis met me, ik zit in een fullswing overlevingsmodus. Opgejaagd, paniekerig, slecht slapen (obviously, ik durf niet te kijken hoe laat het nu is), prikkelbaar, geheugenverlies, het gevoel dat het allemaal nooit meer goedkomt. Ik ben net verhuisd na een relatiebreuk en mijn nieuwe stek is niet helemaal wat ik ervan had gehoopt. Vanwege herkenbaarheid treed ik niet in detail, het komt erop neer dat ik nog niet de rust kan vinden die ik zocht.
Tot overmaat van ramp heb ik sinds kort een nieuwe leidinggevende met wie het totaal niet klikt, waarvan ik ook weer wakker lig. Het verplichte thuiswerken in een huis waar ik nog niet gesetteld ben breekt me op. De hele covid-ellende. Ik zie even geen licht meer aan het eind van de tunnel. Ik heb familie en vrienden en ook een paar leuke collega’s, gelukkig, maar ik voel me toch hopeloos alleen op dit moment. Ik zou zo graag écht willen slapen, maar ik schiet steeds paniekerig wakker en ‘s ochtends ben ik een wrak.
Ik ben moe maar ik slaap niet, want mijn lichaam (of geest?) vind dat ik wakker moet blijven omdat er gevaar dreigt. Niets lijkt te lukken; zo heb ik nog steeds geen huisarts in mijn nieuwe woonplaats vanwege de patientenstops. Ik had eindelijk een praktijk gevonden maar de verplichte digitale inschrijving gaat steeds mis; tijdens het bellen had ik gisteren 27 wachtenden voor me en ik mag niet persoonlijk langskomen.
Dat soort dingen. Ik zou nu het liefst willen oplossen in de ruimte, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Gewoon verdwijnen, niets meer voelen. Ik ga mezelf niets aandoen, maar ik wil wel dat dit allemaal....stopt. De stress eet mijn lijf op en ik voel me verslagen.
't Is al met al een heel gedoe
woensdag 7 oktober 2020 om 04:31
Hey meid echt heel klote he dat gevoel I know .....
Maar je doet het allemaal wel! Je bent verhuisd na een relatie breuk en dan nog dat gedoe met je werk tis niet zo raar dat het dat weer op de angst slaat he
Heb je medicijnen?
En of therapie?
Mss morgen dagje bijslapen?
Als je wil mag je me Pb doen x
Maar je doet het allemaal wel! Je bent verhuisd na een relatie breuk en dan nog dat gedoe met je werk tis niet zo raar dat het dat weer op de angst slaat he
Heb je medicijnen?
En of therapie?
Mss morgen dagje bijslapen?
Als je wil mag je me Pb doen x
woensdag 7 oktober 2020 om 05:00
woensdag 7 oktober 2020 om 18:24
Och meis,heel herkenbaar alles wat je typt. Einde realtie,nieuwe woning..is ook allemaal niet niks he!Pingu schreef: ↑07-10-2020 04:16Afgelopen voorjaar en zomer schreef ik mee op dit topic. Ik heb niet alles bijgelezen, ik hoop dat het goed gaat met iedereen hier. Ik heb jullie herkenning en steun weer even hard nodig.
De laatste dagen is het weer helemaal mis met me, ik zit in een fullswing overlevingsmodus. Opgejaagd, paniekerig, slecht slapen (obviously, ik durf niet te kijken hoe laat het nu is), prikkelbaar, geheugenverlies, het gevoel dat het allemaal nooit meer goedkomt. Ik ben net verhuisd na een relatiebreuk en mijn nieuwe stek is niet helemaal wat ik ervan had gehoopt. Vanwege herkenbaarheid treed ik niet in detail, het komt erop neer dat ik nog niet de rust kan vinden die ik zocht.
Tot overmaat van ramp heb ik sinds kort een nieuwe leidinggevende met wie het totaal niet klikt, waarvan ik ook weer wakker lig. Het verplichte thuiswerken in een huis waar ik nog niet gesetteld ben breekt me op. De hele covid-ellende. Ik zie even geen licht meer aan het eind van de tunnel. Ik heb familie en vrienden en ook een paar leuke collega’s, gelukkig, maar ik voel me toch hopeloos alleen op dit moment. Ik zou zo graag écht willen slapen, maar ik schiet steeds paniekerig wakker en ‘s ochtends ben ik een wrak.
Ik ben moe maar ik slaap niet, want mijn lichaam (of geest?) vind dat ik wakker moet blijven omdat er gevaar dreigt. Niets lijkt te lukken; zo heb ik nog steeds geen huisarts in mijn nieuwe woonplaats vanwege de patientenstops. Ik had eindelijk een praktijk gevonden maar de verplichte digitale inschrijving gaat steeds mis; tijdens het bellen had ik gisteren 27 wachtenden voor me en ik mag niet persoonlijk langskomen.
Dat soort dingen. Ik zou nu het liefst willen oplossen in de ruimte, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Gewoon verdwijnen, niets meer voelen. Ik ga mezelf niets aandoen, maar ik wil wel dat dit allemaal....stopt. De stress eet mijn lijf op en ik voel me verslagen.
Ik heb dezelfde klachten. Het vreet echt aan je he..en 0 energie. Kapotttmoe zijn maar niet kunnen slapen. Ik hyperventileer ook erg..hele dagen door. Huisarts zegt dat ik me er teveel op focus,maar ik snak letterlijk naar adem!
Ook hele dag zenuwachtig gevoel..doemdenken..alles al bij opstaan en gelijkkkk hartkloppingen...
Ook hier alleen dringende,10m afspraken bij huisarts.
Ik slaap best goed met een oxazepam,is geen slaapmiddel,maar zo een 3x in de week neem ik het maar. Slaap ik tenminste 3nachten wat uurtjes.
@punttaart hoe is t met jou? Al iets rustiger? Nog paniekaanvallen?
@yess. Nou neem maar ff je rust nu vrijwilligersweek er niet is . Hoe is het vandaag?
Hoe nemen jullie je rust? Tel.uit en bankhangen na een bep.tijdstip..of yoga..of wat anders.
En hoe is het met de rest?
woensdag 7 oktober 2020 om 18:52
Yessss bedankt voor je lieve compliment, dat voelt fijn! Wel shit dat t niet goed gaat. Kun je je rust wat beter vinden, nu je vrijwilligerswerk even niet meer is?
Pingu, jeetje wat veel wat er bij jou gebeurd. In je werk verandering met leidinggevende, nieuwe woning, nieuwe woonplaats, praktische zaken die niet lopen. Daar krijg je denk ik een overweldigend gevoel van. En dan de hele dag in dat huis dat (nog) geen thuis is... lastig hoor. Stap voor stap, zou ik zeggen. Ik kan me misschien voorstellen dat je ook verdriet heb van je verbroken relatie, dus neem je tijd. Schrijf hier van je af als t je helpt.
Punttaart, jij ook wakker s nachts? Gaat t alweer wat beter of heb je nog zoveel paniek?
Rammie goed dat je af en toe een oxazepam neemt voor je rust. Zo naar voor je, dat je klachten zo blijven opspelen. Ik ben ooit bij een cesar of mensendieck iemand geweest ( beetje vaag, sorry) maar die hielp met een goede ademhaling. Wie weet kan jou dat ook helpen. Ik luister nog steeds naar yoga nidra op sommige avonden. Ik val er meestal wel mee in slaap.
Pingu, jeetje wat veel wat er bij jou gebeurd. In je werk verandering met leidinggevende, nieuwe woning, nieuwe woonplaats, praktische zaken die niet lopen. Daar krijg je denk ik een overweldigend gevoel van. En dan de hele dag in dat huis dat (nog) geen thuis is... lastig hoor. Stap voor stap, zou ik zeggen. Ik kan me misschien voorstellen dat je ook verdriet heb van je verbroken relatie, dus neem je tijd. Schrijf hier van je af als t je helpt.
Punttaart, jij ook wakker s nachts? Gaat t alweer wat beter of heb je nog zoveel paniek?
Rammie goed dat je af en toe een oxazepam neemt voor je rust. Zo naar voor je, dat je klachten zo blijven opspelen. Ik ben ooit bij een cesar of mensendieck iemand geweest ( beetje vaag, sorry) maar die hielp met een goede ademhaling. Wie weet kan jou dat ook helpen. Ik luister nog steeds naar yoga nidra op sommige avonden. Ik val er meestal wel mee in slaap.
woensdag 7 oktober 2020 om 18:56
Hier gaat t nog steeds wel goed. Niet top en ook nog genoeg dagen dat t mee aanvliegt, maar t lijkt wel of ik er sneller van terugveer.
Vanmorgen weer veel spanning om niks (in mijn hoofd was t groot, maar dat was t helemaal niet) , maar vanmiddag toch even wat gaan doen met onze dochter. En dan ben ik daarna wel moe en heb hoofdpijn, maar we hebben een gezellige middag gehad. Dus ik hoop dat deze periode nog heel lang duurt.
Vanmorgen weer veel spanning om niks (in mijn hoofd was t groot, maar dat was t helemaal niet) , maar vanmiddag toch even wat gaan doen met onze dochter. En dan ben ik daarna wel moe en heb hoofdpijn, maar we hebben een gezellige middag gehad. Dus ik hoop dat deze periode nog heel lang duurt.
woensdag 7 oktober 2020 om 19:00
Rammie en Kaatje, dankjulliewel voor jullie lieve reacties, die doen me echt goed.
Uiteindelijk is het me toch gelukt me in te schrijven bij een huisartsenpraktijk, de énige zonder patiëntenstop. Nu snap ik waarom; de praijktijk krijgt heel slechte online reviews.. Nou ja, we gaan het meemaken.
Mijn rust pak ik op het Vivaforum Ik zou eigenlijk elke dag een wandeling moeten maken, maar dat heb ik nog niet kunnen opbrengen.
Uiteindelijk is het me toch gelukt me in te schrijven bij een huisartsenpraktijk, de énige zonder patiëntenstop. Nu snap ik waarom; de praijktijk krijgt heel slechte online reviews.. Nou ja, we gaan het meemaken.
Mijn rust pak ik op het Vivaforum
Ik zou eigenlijk elke dag een wandeling moeten maken, maar dat heb ik nog niet kunnen opbrengen.
't Is al met al een heel gedoe
donderdag 8 oktober 2020 om 23:20
Hallo mensen,
Hier ook weer bericht van mij, omdat ik nu wel weer wat hoog in mijn angst zit. Ik kwakkel sinds vorige week een beetje met griepachtige klachten, dat was afgelopen weekend wel weggetrokken, maar sinds gisteren heb ik best wel heftige keelpijn aan één kant. Kan mijn amandel ook gewoon langs mijn tong voelen schrapen, dus amandel zal ook wel dikker zijn dan normaal. Maar waar ik, met mijn ernstigeziektevrees, nu weer helemaal gek van kan worden is dat mijn rechterlymfeklier ook voelbaar dikker is. En dus flitst de ziekte met de grote k weer door mijn hoofd.
Ik was ook nog zo stom om toch naar de ggz-dagbesteding te rijden. Ik vertelde bij binnenkomst dat ik last had van keelpijn en toen moest ik natuurlijk terug naar huis. Voel me zo stom daardoor.
Pingu, rottig dat je je ook weer minder goed voelt. En dat wandelen, probeer het toch maar te doen hoor. Bij mij werkt het tot nu toe altijd. Buiten zie je altijd wel iets interessants. En anders moet je Pokemon Go eens proberen, want met die app moet je wel naar buiten.
Hier ook weer bericht van mij, omdat ik nu wel weer wat hoog in mijn angst zit. Ik kwakkel sinds vorige week een beetje met griepachtige klachten, dat was afgelopen weekend wel weggetrokken, maar sinds gisteren heb ik best wel heftige keelpijn aan één kant. Kan mijn amandel ook gewoon langs mijn tong voelen schrapen, dus amandel zal ook wel dikker zijn dan normaal. Maar waar ik, met mijn ernstigeziektevrees, nu weer helemaal gek van kan worden is dat mijn rechterlymfeklier ook voelbaar dikker is. En dus flitst de ziekte met de grote k weer door mijn hoofd.
Ik was ook nog zo stom om toch naar de ggz-dagbesteding te rijden. Ik vertelde bij binnenkomst dat ik last had van keelpijn en toen moest ik natuurlijk terug naar huis. Voel me zo stom daardoor.
Pingu, rottig dat je je ook weer minder goed voelt. En dat wandelen, probeer het toch maar te doen hoor. Bij mij werkt het tot nu toe altijd. Buiten zie je altijd wel iets interessants. En anders moet je Pokemon Go eens proberen, want met die app moet je wel naar buiten.
vrijdag 9 oktober 2020 om 09:29
Ben ik ook weer even..
Wat rot Pingu dat je je zo voelt . Slaaptekort is een enorme trigger en dan al helemaal als je nog moet werken. Hoe gaat ie nu? Wat anderen ook zeggen, het is ook niet niks, hopelijk kun je een beetje je rust vinden en in ieder bijslapen, dat scheelt al zoveel..
Herken het helemaal, dat je lichaam in die onrustige adrenaline modus blijft.
Hier vannacht ook.. kwam al niet in slaap en als ik dan al in slaap val slaap ik zo licht dat ik ook om de haverklap wakker wordt. Vannacht werd ik weer wakker met een rare buikpijn
Nu zit ik helemaal brak op de bank, had eigenlijk een yoga les gepland staan maar die heb ik afgezegd, maar ik heb gisteren ook al gesport dus het is geen ramp, ben alleen blij dat ik dingen vantevoren zo min mogelijk tegen mensen vertel... dat heb ik wel geleerd door de jaren heen.
Ik weet hoe op en af het gaat en ik kan bijvoorbeeld de ene dag enthousiast vertellen tegen iemand dat ik iets ga doen en dat het dan dus toch niet lukt ... dan gaan mensen natuurlijk vragen hoe het is gegaan en moet ik weer vertellen dat het niet is gelukt. Dus ik ben blij dat ik soms dingen voor mezelf houd
Hoe doen jullie dat? Ik merk gewoon dat het me rust geeft dat ik dus niet (vantevoren) alles vertel. Anders moet ik mezelf weer uitleggen.
Wel fijn Kaatje dat het met jou zo goed gaat en dat je langere periode beter in je vel zit en mindere dagen/momenten niet zo lang blijven hangen. Misschien moet ik ook eens zo'n yoga nidra gaan luisteren, ik zal het eens opzoeken
Vandaag even beetje rustig aan, misschien even wandelen.
Sorry als ik niet op iedereen reageer, ga nog even bijlezen.
Fijne dag allemaal
Wat rot Pingu dat je je zo voelt . Slaaptekort is een enorme trigger en dan al helemaal als je nog moet werken. Hoe gaat ie nu? Wat anderen ook zeggen, het is ook niet niks, hopelijk kun je een beetje je rust vinden en in ieder bijslapen, dat scheelt al zoveel..
Herken het helemaal, dat je lichaam in die onrustige adrenaline modus blijft.
Hier vannacht ook.. kwam al niet in slaap en als ik dan al in slaap val slaap ik zo licht dat ik ook om de haverklap wakker wordt. Vannacht werd ik weer wakker met een rare buikpijn
Nu zit ik helemaal brak op de bank, had eigenlijk een yoga les gepland staan maar die heb ik afgezegd, maar ik heb gisteren ook al gesport dus het is geen ramp, ben alleen blij dat ik dingen vantevoren zo min mogelijk tegen mensen vertel... dat heb ik wel geleerd door de jaren heen.
Ik weet hoe op en af het gaat en ik kan bijvoorbeeld de ene dag enthousiast vertellen tegen iemand dat ik iets ga doen en dat het dan dus toch niet lukt ... dan gaan mensen natuurlijk vragen hoe het is gegaan en moet ik weer vertellen dat het niet is gelukt. Dus ik ben blij dat ik soms dingen voor mezelf houd
Hoe doen jullie dat? Ik merk gewoon dat het me rust geeft dat ik dus niet (vantevoren) alles vertel. Anders moet ik mezelf weer uitleggen.
Wel fijn Kaatje dat het met jou zo goed gaat en dat je langere periode beter in je vel zit en mindere dagen/momenten niet zo lang blijven hangen. Misschien moet ik ook eens zo'n yoga nidra gaan luisteren, ik zal het eens opzoeken
Vandaag even beetje rustig aan, misschien even wandelen.
Sorry als ik niet op iedereen reageer, ga nog even bijlezen.
Fijne dag allemaal
yesss wijzigde dit bericht op 13-10-2020 22:52
7.99% gewijzigd
dinsdag 13 oktober 2020 om 16:26
Hoi ik zit met iets, dus reageer even niet, sorry. zittIng heb advies nodig...
Ik heb vorige week bloed laten prikken, ik slik al langere tijd medicatie en het was al lang geleden dat er bloed geprikt was.
Nu belde ik de assistente en zij had de uitslag, maar kon niets zeggen en plande een telefonisch consult met de huisarts in om 'het verdere proces' te bespreken. Ik vroeg welk proces, maar daar gaf ze geen antwoord op.
Dus tot donderdag wachten.
Hebben jullie dit ook wel eens gehad? Is dit standaard? Jullie begrijpen, mijn hoofd slaat even op hol...
Ik heb vorige week bloed laten prikken, ik slik al langere tijd medicatie en het was al lang geleden dat er bloed geprikt was.
Nu belde ik de assistente en zij had de uitslag, maar kon niets zeggen en plande een telefonisch consult met de huisarts in om 'het verdere proces' te bespreken. Ik vroeg welk proces, maar daar gaf ze geen antwoord op.
Dus tot donderdag wachten.
Hebben jullie dit ook wel eens gehad? Is dit standaard? Jullie begrijpen, mijn hoofd slaat even op hol...
dinsdag 13 oktober 2020 om 17:23
Ohjee Kaatje, dat snap ik wel maar ik neem aan dat als er iets ernstigs is dat ze je dan niet tot donderdag laten wachten.. dan zou je al wel meteen terecht kunnen. Misschien moet je medicatie aangepast worden? Had de assistente helemaal niks gezegd?
Anders zou ik morgen nog een keer bellen met de assistente en vertellen dat je je zorgen maakt.
Houd je ons even op de hoogte en in ieder geval sterkte en hopelijk lukt het om je niet al te druk te maken, nogmaals als het echt iets ernstigs is dan doen ze het niet op deze manier denk ik hoor.
Anders zou ik morgen nog een keer bellen met de assistente en vertellen dat je je zorgen maakt.
Houd je ons even op de hoogte en in ieder geval sterkte
en hopelijk lukt het om je niet al te druk te maken, nogmaals als het echt iets ernstigs is dan doen ze het niet op deze manier denk ik hoor.
dinsdag 13 oktober 2020 om 18:06
Dank je yesss, ik belde aan t eind van de dag en morgen is de huisarts er niet. Maar je hebt gelijk, er zal niks ernstigs zijn.
Hoe gaat t nu met jou?
Wat je schrijft over niet alles vertellen, zodat je niet hoeft te zeggen als t niet gelukt is, snap ik een doe ik soms ook. Het liefst maak ik bv afspraken kort van te voren, kan ik me er ook niet druk om maken!
Konijnenpantoffeltjes hoe gaat t met je keel?
Ik vind het niet stom om te zeggen dat je keelpijn had bij de dagbesteding. Het is een gekke tijd en soms weet je gewoon even niet wat nu goed is. Dus goed dat je eerlijk was!
Hoe gaat t nu met jou?
Wat je schrijft over niet alles vertellen, zodat je niet hoeft te zeggen als t niet gelukt is, snap ik een doe ik soms ook. Het liefst maak ik bv afspraken kort van te voren, kan ik me er ook niet druk om maken!
Konijnenpantoffeltjes hoe gaat t met je keel?
Ik vind het niet stom om te zeggen dat je keelpijn had bij de dagbesteding. Het is een gekke tijd en soms weet je gewoon even niet wat nu goed is. Dus goed dat je eerlijk was!
dinsdag 13 oktober 2020 om 18:12
Nou toevallig moest mn zus vorige wk bloed laten prikken en haar hebben ze t zelfde gezegd. Uitslag binnen,maar assistente mocht niks zeggenkaatje71 schreef: ↑13-10-2020 16:26Hoi ik zit met iets, dus reageer even niet, sorry. zittIng heb advies nodig...
Ik heb vorige week bloed laten prikken, ik slik al langere tijd medicatie en het was al lang geleden dat er bloed geprikt was.
Nu belde ik de assistente en zij had de uitslag, maar kon niets zeggen en plande een telefonisch consult met de huisarts in om 'het verdere proces' te bespreken. Ik vroeg welk proces, maar daar gaf ze geen antwoord op.
Dus tot donderdag wachten.
Hebben jullie dit ook wel eens gehad? Is dit standaard? Jullie begrijpen, mijn hoofd slaat even op hol...
Dus mn zus had gezegd..moet ik nou paar dagen wachten,kunt u niks zeggen tegen de assistente,gad zij gezegd; nee ik mag niks zeggen huisarts gaat dit telefonisch met u bespreken...
Laat doemscenarios los. Ivm corona willen artsen t zelf uitvoerig bespreken
woensdag 14 oktober 2020 om 12:33
Kaatje, mijn keelpijn is over en de dikke lymfeklier is gelukkig ook weer weg.
En nu, nu trek ik de tweede coronagolf slecht... Slechter dan de eerste golf. Toen had ik stiekem nog de hoop dat alles daarna wel over zou zijn. En nu dat niet zo is voel ik vanalles. Verdriet, veel angst, boosheid, wanhoop. Na de persconferentie gisteren kreeg ik een huilbui.
En vanmorgen werd ik weer wakker met dezelfde gedachte als afgelopen maart. 'Is dit nu weer werkelijkheid of was het een nachtmerrie? Shit nee, het is echt zo."
En nu, nu trek ik de tweede coronagolf slecht... Slechter dan de eerste golf. Toen had ik stiekem nog de hoop dat alles daarna wel over zou zijn. En nu dat niet zo is voel ik vanalles. Verdriet, veel angst, boosheid, wanhoop. Na de persconferentie gisteren kreeg ik een huilbui.
En vanmorgen werd ik weer wakker met dezelfde gedachte als afgelopen maart. 'Is dit nu weer werkelijkheid of was het een nachtmerrie? Shit nee, het is echt zo."
donderdag 15 oktober 2020 om 12:16
Kaatje: hopelijk gewoon een goede uitslag of iets onschuldigs.
Ik had laatst rare klachten en heb bloed laten prikken. Mijn ferritine bleek erg laag te zijn.
Konijnpantoffeltjes; ik heb hetzelfde sombere gevoel omtrent de corona situatie.
Ben bang voor wat komen gaat en merk dat ik weer meer spanningsklachten heb.
De situatie is nu ff helemaal niet gezellig.
Verder gaat het hier redelijk, volgende week gaat mijn therapie starten omdat ik nog vaak niet lekker in mijn vel zit.
De setraline helpt wel maar niet volledig merk ik.
Maar ik zit al op 100 mg en wil eigenlijk niet verhogen.
Heb ook goede en vrolijke momenten, het wisselt af .
Merk dat ik , doordat ik veel thuis zit en werk weer angstiger wordt voor sociale situaties .
Ik had laatst rare klachten en heb bloed laten prikken. Mijn ferritine bleek erg laag te zijn.
Konijnpantoffeltjes; ik heb hetzelfde sombere gevoel omtrent de corona situatie.
Ben bang voor wat komen gaat en merk dat ik weer meer spanningsklachten heb.
De situatie is nu ff helemaal niet gezellig.
Verder gaat het hier redelijk, volgende week gaat mijn therapie starten omdat ik nog vaak niet lekker in mijn vel zit.
De setraline helpt wel maar niet volledig merk ik.
Maar ik zit al op 100 mg en wil eigenlijk niet verhogen.
Heb ook goede en vrolijke momenten, het wisselt af .
Merk dat ik , doordat ik veel thuis zit en werk weer angstiger wordt voor sociale situaties .
donderdag 15 oktober 2020 om 14:54
Goed nieuws van de dokter, alles prima in orde! Geen idee waarom de assistente dan zo moeilijk moest doen. Maar ik was eigenlijk te nerveus om daar iets van te zeggen.
De corona toestand geeft ook hier spanning. De onzekerheid van wat gaat komen, hoe lang dit duurt. Maar ook de vragen van mijn pubers die de hele dag met vriendjes op school zitten en waar ze mee sporten, maar waarmee ze op vrijdag of zaterdag avond niet mee mogen afspreken. Ik vind t allemaal lastig om mijn standpunt daardaarin in te nemen.
Konijnenpantoffeltjes sterkte, het is ook lastig allemaal. Fijn dat je keelpijn over is!
Eviva ferrine, nooit van gehoord.... was dat ernstig? Wat voor therapie ga je doen, je hebt t misschien al gezegd, maar geheugen is...
Wel fijn, want medicatie is één ding, maar met therapie erbij heeft t vast veel meer zin .
Rammie, bedankt voor je bericht over je zus, het heeft me zeker gerustgesteld!
Hoe gaat t nu met je? Nog last van die druk op je borst (tietze heette t toch)?
De corona toestand geeft ook hier spanning. De onzekerheid van wat gaat komen, hoe lang dit duurt. Maar ook de vragen van mijn pubers die de hele dag met vriendjes op school zitten en waar ze mee sporten, maar waarmee ze op vrijdag of zaterdag avond niet mee mogen afspreken. Ik vind t allemaal lastig om mijn standpunt daardaarin in te nemen.
Konijnenpantoffeltjes sterkte, het is ook lastig allemaal. Fijn dat je keelpijn over is!
Eviva ferrine, nooit van gehoord.... was dat ernstig? Wat voor therapie ga je doen, je hebt t misschien al gezegd, maar geheugen is...
Wel fijn, want medicatie is één ding, maar met therapie erbij heeft t vast veel meer zin .
Rammie, bedankt voor je bericht over je zus, het heeft me zeker gerustgesteld!
Hoe gaat t nu met je? Nog last van die druk op je borst (tietze heette t toch)?
donderdag 15 oktober 2020 om 15:44
Kaatje yes! Wat fijn. Stom dat ze je voor een goede uitslag zo beladen behandelen. Ik zou dan ook argwaan krijgen..
Ferritine is je ijzeropslag. Je kunt een goed hb hebben maar te weinig opslag en dat kan dezelfde klachten geven als bloedarmoede.
Bij mij was precies andersom, de assistente gaf de uitslag en niet de huisarts zelf, terwijl ik nog allemaal vragen had.. later nog een belafspraak met huisarts gevraagd.
Waarom moest je bloedprikken als ik vragen mag? Ik slik ook medicatie maar hoef nooit bloed te prikken daarvoor, of is dat sowieso wel aan te raden?
Ja rare tijd hè, ook voor de kinderen.
Ik vind het zo sneu dat mijn dochter van 4 opgroeit met " in elleboog hoesten" bijvoorbeeld en dat al braaf automatisch doet.
Ferritine is je ijzeropslag. Je kunt een goed hb hebben maar te weinig opslag en dat kan dezelfde klachten geven als bloedarmoede.
Bij mij was precies andersom, de assistente gaf de uitslag en niet de huisarts zelf, terwijl ik nog allemaal vragen had.. later nog een belafspraak met huisarts gevraagd.
Waarom moest je bloedprikken als ik vragen mag? Ik slik ook medicatie maar hoef nooit bloed te prikken daarvoor, of is dat sowieso wel aan te raden?
Ja rare tijd hè, ook voor de kinderen.
Ik vind het zo sneu dat mijn dochter van 4 opgroeit met " in elleboog hoesten" bijvoorbeeld en dat al braaf automatisch doet.
vrijdag 16 oktober 2020 om 10:19
eviva ik denk dat de procedure met de uitslag van dat bloed prikken standaard is. Maar hoe het bij jou ging is inderdaad ook niet handig...
Dat bloed prikken kwam omdat ik bij de dokter was om oa medicatie te bespreken en toen kwam het er op dat t al lang geleden was en de dokter mijn nier en lever functie wilde checken.
Hoe kijk je naar volgende week, als je therapie begint? Heb je zin om te beginnen? En gaat therapie nu door, met de maatregelen of is t online? Veel vragen, ben nogal nieuwsgierig naar allerlei dingen altijd, dus voel je vrij om niet te antwoorden als je dat niet wil.
Dat bloed prikken kwam omdat ik bij de dokter was om oa medicatie te bespreken en toen kwam het er op dat t al lang geleden was en de dokter mijn nier en lever functie wilde checken.
Hoe kijk je naar volgende week, als je therapie begint? Heb je zin om te beginnen? En gaat therapie nu door, met de maatregelen of is t online? Veel vragen, ben nogal nieuwsgierig naar allerlei dingen altijd, dus voel je vrij om niet te antwoorden als je dat niet wil.
zondag 18 oktober 2020 om 14:41
Kaatje goed dat je het bloedonderzoek doet! Heb je medicijnen voor de psyche? Ik slik 2 soorten medicatie (dexamfetamine (voor concentratie) in lage dosis en een antidepressiva ivm angst en spanning klachten.
Hoewel ik daardoor een menswaardig leven heb, maak ik me vaak zorgen over hoe ongezond het is om medicatie te slikken.
Vanwege klachten moest ik nu ook bloedprikken maar voor controle eigenlijk nooit. Nu zijn B12, ijzer, ferritine en nieren getest , maar zou leverwaarden ook weleens willen testen. . Gaat dat op eigen verzoek?
Liever slik ik geen medicatie, heb het er soms best wel moeilijk mee.
Ik heb eerst 1,5 jaar schematherapie gehad maar had het gevoel dat ik niet verder kwam met mijn therapeut en het soort therapie ging me tegenstaan.
Het heeft ook een hoop ellende uit mijn jeugd naar boven gehaald, waardoor ik heel erg moeite met mijn ouders kreeg, maar ik kreeg niet de juiste handvaten om met deze gevoelens om te gaan.
Nu heb ik me aangemeld bij een andere praktijk, ben benieuwd of ik daar wel een klik heb met de therapeut, ben slechte therapie eigenlijk wel spuugbeu.
Maar ik kamp nog steeds wel met spanningsklachten, af en toe hyperventilatie en ik zou daar wel wat aan Willen doen.
Hoewel ik daardoor een menswaardig leven heb, maak ik me vaak zorgen over hoe ongezond het is om medicatie te slikken.
Vanwege klachten moest ik nu ook bloedprikken maar voor controle eigenlijk nooit. Nu zijn B12, ijzer, ferritine en nieren getest , maar zou leverwaarden ook weleens willen testen. . Gaat dat op eigen verzoek?
Liever slik ik geen medicatie, heb het er soms best wel moeilijk mee.
Ik heb eerst 1,5 jaar schematherapie gehad maar had het gevoel dat ik niet verder kwam met mijn therapeut en het soort therapie ging me tegenstaan.
Het heeft ook een hoop ellende uit mijn jeugd naar boven gehaald, waardoor ik heel erg moeite met mijn ouders kreeg, maar ik kreeg niet de juiste handvaten om met deze gevoelens om te gaan.
Nu heb ik me aangemeld bij een andere praktijk, ben benieuwd of ik daar wel een klik heb met de therapeut, ben slechte therapie eigenlijk wel spuugbeu.
Maar ik kamp nog steeds wel met spanningsklachten, af en toe hyperventilatie en ik zou daar wel wat aan Willen doen.
