Angststoornis

19-08-2017 11:44 3089 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)

4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.

Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.

Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
Alle reacties Link kopieren
laatste dagje mooi weer gaan we weer naar regen .

vandaag dus ff nog de tuin aan kant gemaakt en de hele schuur geverfd
voelde me goed .wel een angstgevoel op de achtergrond .. meer gedachten denk ik..

na dat ik klaar was brak ik weer weer een flinke huilbui en de bange gedachten komt t wel weer goed wordt ik weer mezelf.. ik kan dan wel blijven huilen want voel me best erg bang ben ook echt wel een beetje mezelf kwijt

ook vind ik de ochtenden zo erg ..zit daar nu al weer aan te denken .. hoe ik die wat makkelijker door kom dan veel angstgevoel onrust en vaak overstuur
kom er dan maar moeilijk uit .. ben zo bang ook dat die ochtenden blijven


fijn weekend allemaal
Alle reacties Link kopieren
@goldster mag ik vragen wat je precies doet nadat je wakker wordt? Ik heb zelf ook dat ik zo tegen die ochtenden op zie maar heb het gevoel dat het bij mij ook vooral met een 'ik heb niks te doen dus ik zit de tijd uit' te maken heeft. Zo moest ik vanochtend om half 10 ergens zijn waardoor ik s-ochtends eigenlijk niet echt de tijd had om na te denken. Ik merkte ook dat ik er dus ineens geen last van had.

Normaal sta ik op en dan denk ik 'ja en nu, weer al die extra uren uitzitten' en vandaag was het 'oh ik moet over drie kwartier ergens zijn. Laat ik maar opstaan en gaan ontbijten'.

Fijn dat de angst toch wel even op de achtergrond is geweest!

@kaatje Hij heeft een intake gehad bij een speciaal burnout traject. Alleen vond mijn vriend dat hij bij mij weg moest om aan zichzelf te kunnen werken. Het is nu ook even aan het rusten, ik denk dat hij ook een erg slechte dag had. Neemt niet weg dat hij er dus wel zo tegen aan kijkt natuurlijk. Maar goed voor nu is het wat het is en gaan we door. Focus op mezelf.

Ik had vandaag niet zo'n fijn gesprek bij mijn psycholoog. Ik vroeg om duidelijkheid wat betreft mijn behandeltraject en die kon ze me niet geven. Ik moest de controle meer loslaten. Dat vond ik echt een heel raar iets om te zeggen. Als de huisarts mij tegen maagpijn behandeld wil ik ook graag weten wat dan precies. Nu klonk het net alsof ik iets vroeg wat niet hoorde. Lijkt me vrij normaal als je jaren met klachten loopt dat je graag tot in de puntjes wilt weten wat er precies ingezet wordt en wanneer. Ik heb me een paar keer uitgesproken maar ben er uiteindelijk over op gehouden. Ging toch aan mezelf twijfelen. Volgende week woensdag spreek ik haar weer even kort. Dan ga ik toch echt op mijn strepen staan want ik hou helemaal niet van deze onduidelijkheid.
Alle reacties Link kopieren
de ochtend doe ik eigenlijk t zelfde als hoe ik altijd deed .voor deze periode
nu is dat anders wordt wakker en voel al angst.... bed uit en ja dan dan komen alle gedachten
zal ik ooit weer gewoon opstaan zonder onrust en t bange gevoel wordt vaak overstuur,, dat probeer ik nu in te houden .maar verdomd moeilijk
ik weet van 10 jaar terug toen ik t ook had .. t er gewoon laten zijn
dan is t langzaanm ineens weg
maar lukt me nu niet echt nog maar wie weet komt t ineens
ga t gooien op een ochtend humeur
over 2 weekjes gelukkig weer rond 10 uur naar me werk doe overblijfmedewerkster op school dus wie weet een goeie de ochtend te door breken maar toch kan je niet altijd iedere ochtend wat te doen hebben
dus hoop dat t straks weer gewoon opstaan is en je ding doen en geen onrust
en gedachten aan waar je nu in zit


idd zou ik als ik jou was duidelijkheid vragen .. zo blijf je er zelf ook maar mee zitten
Alle reacties Link kopieren
@Goldster: Oh, die ochtenden met angst in het hele lijf herken ik maar al te goed. En bij mij werkt dan juist het idee van in de ochtend een afspraak hebben juist averechts. Want nog opgejaagder gevoel. Dus bij mij is de oplossing om het 's morgens rustig aan te doen.
Alle reacties Link kopieren
ik heb gelukkig ook niks in de ochtend .. ik raak ook echt overstuur door de bangheid ... zijn meer mijn gedachten nog als de lichaamlijke angst sensaties
t is meer dat ik zo bang ben nooit meer op een normale manier wakker te worden
heel vaak blijf ik er ook in hangen en kan rustig de hele dag vullen met huilbuien
ga meestal wel wat doen .. want de onrust is vaak enorm ..maar echt lukken wil het niet dus is weer zitten weer wat doen ..enz wat zou t fijn zijn om weer eens normaal op te staan en je ding te doen zonder er bij na te denken
Donutmetchocola lastige situatie met je vriend. Als je allebei niet stabiel ben is elkaar steunen misschien ook lastig. Ik hoop dat jullie elkaar blijven vinden, want hopelijk is dit slechts een periode en gaan jullie je straks beter voelen.
Die controle drang bij je behandeling herken ik. Ik wilde weten wat we gingen doen, wanneer, gewoon wat t plan was. Maar dat leek bij mij ook niet erg duidelijk en zat er vaak weinig structuur in de gesprekken die ik had. Ik ben uiteindelijk gestopt, ook omdat ik t gevoel had dat t niets meer toevoegde. Dus ik begrijp je wel. Maar achteraf gezien had ik t beter kunnen aangeven bij mijn therapeute (vind ik heel lastig , omdat ik dan t gevoel heb dat ik kritiek geef), want dan kun je iets veranderen. Dus goed dat je het gaat aankaarten!

Konijnenpantoffeltjes, hoe gaat t met je konijn??

Hier gaat t oké. Ik voelde me best aardig de afgelopen dagen. Vanavond ga ik iets leuks doen mijn onze dochter, waar ik best veel zin in heb. Maar gisteravond werd ik na een uurtje slapen wakker in/ met een paniekaanval. Ik kreeg mezelf niet rustig en ging me zorgen maken over vanavond.. wat als t niet lukt, of als ik etc.... Ik word daar verdrietig van, omdat mijn angst me dus zoveel afpakt.
Maar ik blijf vastbesloten om te gaan en dit te doen!

Goldster, die ochtenden >:-(, vanmorgen hier ook zo lastig. Maar ook mij helpt t om toch wat te doen (Ik moest werken) en er niet te veel over te praten (want dan word vaak t erger) en mijn aandacht verleggen. Lukt niet altijd, helaas.
Alle reacties Link kopieren
kaatje jij gebruikt geen ad he ? vind ik zo knap
al heb ik denk ik ook nog niet de juiste,maar zonder denk ik t niet te redden
althans dat merk ik nu .want kom de dagen maar niet door .
zou willen dat er een anti huil pil bestond ..want dat vind ik zo erg dat gehuil zonder einde

volgende week dus een midweekje op vakantie maar t lijkt wel of ik overal bang van ben
zo als ik nu ben zie ik er heel erg tegen op .ben totaal niet bij me gezin
en alleen maar in me eigen wereldje huilend op snikkend
ben ook best bang dat t me frustreerd ..want dat ben ik heel erg op t moment

de week daarna ga ik weer beginnen met de overblijf op school deed dat zo graag .nu ook best bang voor ..want ik zou t zo graag beter willen zijn .....

soms denk ik echt kan ik dit ooit nog achter me laten deze periode .
Goldster Ik gebruik geen ad (wel gedaan) maar wel andere medicatie. Ik vind medicatie erg persoonlijk, ik bespreek t liever niet op dit forum.

Leuk dat midweekje weg. Ga je met jee gezin ?(hebben ze nog schoolvakantie of heb je al oudere kinderen?). Als je er zo tegenop ziet (wat ik me kan voorstellen op dit moment) waarom heb je dan geboekt? Oprechte vraag, geen kritiek. Misschien als je duidelijk heb waarom je geboekt heb dat je er ook meer zin in krijgt. En houd je verwachtingen laag, want je zal jezelf mee nemen op vakantie. Ik hoop dat een andere omgeving je misschien goed doet! Heb je buiten je medicatie trouwens ook therapie om met je depressie om te gaan?

Hier trouwens erg trots op mezelf! Het uitje met onze dochter was erg gezellig. Ik was nogal nerveus en in t begin had ik t lastig, maar het ging beter naarmate we er langer waren. Dus gaan we vaker doen!
Alle reacties Link kopieren
hoi kaatje
t is meer dat ik t eng vind t midweekje weg .ik wil wel ff eruit .hoop ook beetje dat t me wat goed doet ..maar weet dat ik me hoofd mee neem dus idd geen hoge verwachtingen maar hebben.
op t ogenblik heb ik wel therapie maar is hoofdzakelijk praten hoe met met zelf om te gaan. ik ben zelf niet zo tevreden met deze hulpverlener
maar omdat te zeggen vind ik ook heel moeilijk
ik zit bij ........... en de hele organisatie vind ik niet zo lekker lopen
loop zelf veel tegen problemen aan .heb dus vanmorgen gebeld met me huisarts om daar eerst t een en ander te bespreken of t beter is om over te gaan naar een andere organisatie

super knap t uitje met je dochter al zag je er eerst tegenop je hebt t maar mooi gedaan en zeker door gaan daar mee ..

maak er een fijne dag van
Alle reacties Link kopieren
Misschien gekke vraag hoor, maar zijn er hier mensen die een alternatieve therapie hebben geprobeerd? Of iets als mindfulness, yoga of meditatie? Iets anders dan de standaard ggz.
Alle reacties Link kopieren
@Catlady ik heb een tijd yoga en meditatie gedaan. Ik denk dat het zeker wel helpt in de zin van wat rustiger zijn in je hoofd en wat meer in het nu leven. Voor mij heeft het in ieder geval niet mijn angststoornis 'opgelost'. Dat is vaak toch meer een denkproces dat anders moet. Denk ik dan tenminste maar goed wie weet helpt het voor jou wel! Ik heb ook gehoord dat sporten heel goed kan werken. Dat heb ik helaas nog niet helemaal doorgezet. :lol: Maar ik denk zeker dat dan kan helpen om wat spanning kwijt te raken bijvoorbeeld.

@kaatje wat goed dat je hebt doorgezet en het toch gezellig was. Super goed van je!!
Dank jullie wel voor de complimenten, heb zelf ook wel trots :-)
@Catlady33 ik heb een cursus mindfulness gedaan, ik vond t heel prettig omdat bij reguliere therapie de nadruk lag op t oplossen van mijn angst. Bij mindfulness leerde ik dat ik angst ook kan accepteren, het van een afstandje bekijken. Dat was voor mij echt een heel andere kijk die me goed is bevallen. Maar wat donut zegt, het lost de angst niet op. Wel gaf het me een andere manier om ermee om te gaan. Ik heb ook acupunctuur gedaan, ook fijn, maar niet voor lange termijn. Yoga doe ik ook, gewoon thuis, dat geeft me ruimte in mijn lichaam als ik erg gespannen ben.
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Ik kom ook weer even binnen vallen...
Allereerst van harte gefeliciteerd met de geboorte van Ivan Libe! :daisy:
Hoe gaat het nu met je en gaat met de kleine ook alles goed?

Hier gaat het weer een stuk minder..
Heb mijn hormonale periode en het lijkt wel alsof er dan ook altijd iets is/gebeurd wat mijn angsten triggert..

Voelde me vanmorgen al overprikkeld voordat ik überhaubt op het werk was, combinatie hormonen, slecht slapen, voel me in de ochtend al zo depri.. Alles komt weer zo erg binnen, geluiden van auto's, muziek van een vuilniswagen enz en dan moet je dag nog beginnen en komt er ook zo'n rommelige middag achteraan.
Voel me nu helemaal raar en angstig.
Bah :cry:
yesss wijzigde dit bericht op 11-09-2020 10:55
41.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
goldster schreef:
24-08-2020 23:32
ik heb gelukkig ook niks in de ochtend .. ik raak ook echt overstuur door de bangheid ... zijn meer mijn gedachten nog als de lichaamlijke angst sensaties
t is meer dat ik zo bang ben nooit meer op een normale manier wakker te worden
heel vaak blijf ik er ook in hangen en kan rustig de hele dag vullen met huilbuien
ga meestal wel wat doen .. want de onrust is vaak enorm ..maar echt lukken wil het niet dus is weer zitten weer wat doen ..enz wat zou t fijn zijn om weer eens normaal op te staan en je ding te doen zonder er bij na te denken
Oh die ochtenden ja.. vreselijk.
Ik heb het vooral als ik ergens naartoe moet. Zie daar zooo tegenop elke keer, de dag vantevoren ligt er al zo'n schaduw over de dag.

Alleen als ik naar de sportschool ga heb ik het minder, daar heb ik dan wel zin in.
Dan voelt het wel heel nutteloos en voel ik me ook somber en nerveus als ik opsta maar ik weet dat ik daarna blij ben en dan ben ik ook kort van huis dus dat voelt dan anders.

Plus, het is ook één van de weinige dingen waar ik nog iets uit haal voor mezelf en je hoeft je ook niet leuker voor te doen ofzo. Het is toch ontspanning.
Het is een lesje volgen en ik kan weer naar huis, naar mijn cocon.

Vooral geen spanningen en stress kunnen verdragen, alsof de rek er voor een groot deel uit is... Gewoon vooral toe aan leuke dingen en ontspanning. Maar ook me weer gewoon weer eens goed willen voelen :-?
yesss wijzigde dit bericht op 14-09-2020 09:43
9.16% gewijzigd
He yessss lekker begin van je ochtend..not. ook raar daar ze dat dan niet even een berichtje sturen, kun je je er op voorbereiden. Hoop dat je snel hoort hoe lang t gaat duren, dan weet je dat ten minste.
Vind je je vrijwilligerswerk wel leuk? Want als t zoveel spanning geeft, is t dan wel goed voor je? Of voel je je beter als je er bent?

Ik had vandaag ook zo'n dag :cry: . Mijn vrije dag vandaag en dan neem ik me van alles voor... maar er komt bijna niets. Ook veel angst, spanning en gewoon klote. Voelt als zo'n verloren dag en dat frustreert me dan weer van mezelf.. compleet nutteloos natuurlijk.
Vorige week was ik best positief en had allerlei plannen, maar dat is helaas deze laatste dagen weer anders en vooral dat op en neer gaan, vind ik moeilijk.

Goldster, hoe is je vakantie?

Libe hoe gaat t met jou en de kleine??

Donutmetchocola heb je al je gesprek met de psycholoog gehad? Hoop dat je wat duidelijkheid krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Ja dat wisselende Kaatje zo frustrerend.. maar ook gewoon nooit meer écht happy zijn.
Had het weekend nog goede moed en had ook wel weer zin om iets te gaan doen maar dan komen die hormonale klachten weer en loop ik alleen maar depri rond met heel erg buikpijn, slecht slapen enz.
Maar sowieso, dat wisselende, denk je net de goede kant op te gaan..

Wat betreft vrijwilligerswerk, ik wil het liefst stoppen.. merk ook gewoon dat ik het enorm confronterend vind op meerdere vlakken, dan zou je denken dat ik het júist moet doen maar het werkt alleen maar averechts.

Iedere keer zit ik daar weer met zo'n zelfde gevoel, somber, het gevoel niet verder te komen..., terwijl het ligt niet aan de mensen maar het wil gewoon niet merk ik. Terwijl als ik me op andere dingen richt ik daar dus minder bij stilsta en me overall gewoon beter en sterker voel.

Het is dat ik al zo lang met dit rondloop (angsten/depressies/hormonale klachten, burnout gehad) en ik ook niet de energie heb om nog iets anders te zoeken,iedere keer weer terug gegooid worden op jezelf.., wil me liever gaan richten op een stukje acceptatie en meer leuke dingen voor mezelf en dat lukt me op deze manier eigenlijk niet...

Misschien moet ik eens een tijdje stoppen of weer even een gesprek aangaan. Sta ook al een tijdje op de wachtlijst dus denk dat ik ook maar weer met iemand moet gaan praten.

Maar balen dat je ook zo'n dag had vandaag.., rot is dat he, van alles in je hoofd hebben maar dat het dan even niet lukt. Hopelijk lukt het ook een beetje om tot de rust te komen.
Ik heb even kopje thee erbij gepakt, blij dat het avond is en de dag voorbij is.
Alle reacties Link kopieren
he bah yesss die ochtenden en dan die hormonen ook nog eens
af en toe bah waarom vrouw zijn op dat moment

he bah kaatje ook een niet zo lekkere dag hopelijk nu weer wat beter


op vakantie tja neem me hoofd mee ..wilde niet thuisblijven
ben wel lekker bezig zwemmen veel uiteten en we hebben een jacuzzi in t huisje
ptobeer me best te doen om er wat van de maken
maar de angst wanhoop en t gevoel blijft overheersen en blijf maar hele bange huilbuien houden .met sombere gedachten en soms echt overstuur
voel me ook zo anders dat maakt me ook zo bang
lijkt wel of ik een nieuwe angst er bij heb .. dat dit niet meer over gaat en alsof alles de laatste keer is .. wat kunnen je hersenen je toch neppen
kom hier op t park al bijna 30 jaar ..en krijg gewoon steeds beelden van herinderingen dat ik me goed voelde ..men dat doet pijn ..en vind dat gewoon zo raar en eigenlijk wel gemeen .. probeer t er maar te laten zijn de ene keer gaat dat beter als de andere keer ... vind t wel zwaar .....ook of ik nou echt geniet vind ik heel moeilijk heb er wel zin in .maar je voelt je gewoon zo anders .. als ik thuis ben heb ik een afspraak met mijn huisarts ... want denk dat de overgang ook wel lekker mee doet 10 jaar lang AD goed gewerkt en nu al 3 verschillende niks........
verder heb ik op t moment alleen praat therapie .. beetje hoe ik me voel enzo
nou dat is alleen maar rot... huilen en... blehhh(sorry negatief) ook niet leuk dus .. ga t er dus maar eens over hebben om eens te kijken wat een goede therapie voor me zou zijn
mezelf weer terug vinden haha is dat er ook..oja en cursus hoe stop ik dat huilen
en in me hoofd zitten ..want daar heb ik echt de angstaanvallen van

we gaan t wel mee maken
Yesss jammer dat je vrijwilligerswerk niet geeft wat je zou willen. Het lijkt me dat t structuur aan je dagen. Maar je schrijft dat je je beter voelt als je je richt op andere zaken. Misschien dat eens een tijdje proberen? Het lijkt me wel dat je door je werk onder de mensen blijft en bezig blijft, of zie ik dat verkeerd?

Wat je schrijft over jaren bezig zijn met je angsten etc. Is voor mij helaas hetzelfde. Al meer dan 10 jaar, wat me soms zo verdrietig maakt. Moedig dat je weer met iemand gaat praten. Praten lucht mij wel op, maar het heeft bij mij nooit de angsten weggenomen.
Ik wens je een kalme dag.

Goldster, die vakantie klinkt wel fijn! Gek hè, hoe alle omstandigheden helemaal prima kunnen zijn en je je toch shit voelt..
Maar goed dat je t doet, je bent er en probeer te zoeken naar kleine momenten dat je je misschien even wat beter voelt.
Ik zit er ook niet lekker bij, maar vanmorgen ging ik met mijn puberzoon onze huisdieren verzorgen. 1 van de beesten maakte een rare actie en we moesten allebei hard lachen.
En dat was gewoon even zo'n moment, dat fijn was.
Alle reacties Link kopieren
dat zal me een aktie geweest zij van je huisdiertjes .. die kunnen soms rare capriolen uithalen .. ik ken het gister de hond onder de douche gedaan en ja hoor ik stond ook onder de douche
yesss hopelijk heb je ook wat betere dagen .is je zo gegund en probeer keuzes te maken over je vrijwillerswerk







mijn laatste dagje hier ... en ook nog een slechte dag ..probeer de ochtend mijn huilen in te houden ..want vind t zo,n gewoonte worden
maar nee t lukt niet de angst dat ik mezelf zo kwijt ben gevoel .en bangheid
overheerst weet gewoon niet meer hoe ik me ochtend begon
vandaag nog wel ff kennis maken met de ouders van mijn schoondochter
zie er best tegen op ..ook weer voel me niet mezelf ..vind t maar allemaal
een raar iets eigenlijk zo ineens ben je overal bang van en lijkt t net of je
alles kwijt ben.. t is een gevoel dat weet ik.. en probeer er wel door heen te gaan
maar nee tranen branden steeds men wat ben ik toch emotioneel huil zelfs
op straat ..was daar maar een pilletje voor anti huil pil .. moet er wel ff om lachen
morgen belt me sp zal wel nieuwe medicijnen weer krijgen
wil ik ook wel alleen is al de derde .dus wordt je steeds banger of t wel helpt
maandag afspraak huisarts en wil ik me ook laten verwijzen naar een overgangonsulent want denk dat ik ook daar midden in zit
dan dinsdag weer beginnen met de overblijf van de kindjes op school ..als ik er nu aan denk moet ik weer huilen ..echt dat ik me zo graag weer mezelf wil voelen
acceptatie wil maar niet lukken . en ik zal t toch moeten .
wil niet klagen maar men wat is t moeilijk en een gevecht om alle nare gedachten
er gewoon te laten zijn ..en ik niet lekker in me vel zit soms weet ik echt niet
waar ik t zoeken moet en ben ik jaloers op iedereen die gewoon zijn dingetje doet
maar we blijven vechten om weer de mama en partner te worden die ik was
al springen er nu weer tranen in me ogen fijne dag allemaal
Alle reacties Link kopieren
Kaatje; hier momenteel niet goed. De kleine vraagt veel aandacht. Ik merk dat ik overdag en 's nachts niet meer tot rust kom. Ik slaap soms maar 3 uur per nacht. Voel me overdag een zombie en mijn nervositeit en angst komen weer helemaal terug. Nu een maand na de bevalling heb ik ook het idee dat mijn hormonen weer aan het veranderen zijn. Hoop niet op een postnatale depressie. Mijn man is nu met vakantie en ben bang dat het alleen maar erger wordt als hij weer moet gaan werken. We gaan in december ook verhuizen en moeten nu al vanalles regelen, wat mij ook enorm veel stress oplevert. Met de kleine is gelukkig wel alles goed. Hij heeft wat last van babykwaaltjes maar dat schijnt erbij te horen. Hoop dat het met jou inmiddels ook weer beter gaat, fijn dat je geniet van kleine dingen🙂
Groetjes!
Libe och meid wat vervelend om te lezen. Slaapgebrek is echt een crime, zeker nu je lichaam nog moet herstellen na je zwangerschap en bevalling. Heb je hulp die je kan inschakelen, familie, vrienden bv? Die je even ondersteunen als je man weer gaat werken? Of kan je man ouderschapsverlof opnemen?

Verhuizen is leuk, maar ook weer stress.. houd jezelf goed in de gaten, vraag hulp en pak zoveel mogelijk rust
Veel liefde en sterkte voor jullie!
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel Kaatje, mijn man doet nu even de voedingen 's nachts tijdens zijn vakantie en ik schakel af en toe mijn moeder in. Vanochtend ben ik weer heel onrustig, zoontje blijft maar jengelen en ik voel me niet lekker en heb behoefte aan rust om me heen. Mijn man kan helaas geen ouderschapsverlof opnemen, want hij runt zijn eigen praktijk binnen het bedrijf en kan daardoor niet gemist worden. Maargoed, ik denk dat ik even mijn draai moet vinden in de nieuwe situatie/hormonen verandering en herstel na de bevalling.
Groetjes!
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames,
Hoe is het? Ik lees veel mee,maar rwageren kost veel moeite.

@libe fijn dat je man en moeder he steunen. Vooral het 1e jaar met een kleine is zo zwaar.

Hier nog steeds last v angst en paniekaanvallen. Vooral sochtends indd gespannen wakker worden met spannings buikpijn.

Moest deze week weer naar werk. Was dag 1 bekaf door alle prikkels en vrageb hoe het met mij gaat.
Hi rammie :hug: wat ontzettend knap hoe je je staande houdt en toch naar je werk gaat, ondanks alles! Maar blijf aan jezelf denken hoor, want werken kost veel energie, maar angst en paniek putten je ook uit. Werk je hele dagen? Heb je eigenlijk nog iets van therapie of begeleiding bij het verwerken van je rouw?
Ik gun het je zo om in ieder geval iets rustiger in je vel te komen.

Goldster hoe ging je eerste dag bij jou? Jij begon toch ook weer?

Hier gaat t weer beter. Ik voel me rustiger en ben weer waar actiever met dingen ondernemen. Maar dit is iets van de laatste dagen, dus ik geniet er maar even van.
Alle reacties Link kopieren
hoi kaatje djw wel ja ik ben dinsdag weer geweest ...wel zo zenuwachtig er voor
hart zat in me keel raar want doe t al 17 jaar overblijven op school
t is me goed bevallen maar voel me heel anders vind dat wat eng
je zelf echt kwijt.
helaas was de woensdag een hele zware dag met veel angstaanvalen
was ook gestopt met de lorazepam denk beetje te snel
wel me hele huis van top tot teen gedaan onrust bij mij is daar goed voor


ook rammie wat top dat je er ook voor gaat .. en je staande houdt

fijn kaatje dat je wat rustige dagen hebt .. houd dat erin!!



ken helaas nog geen echte rustige dagen ..momentjes wel ..maar t huilen blijft maar en men wat vind ik dat erg ... vind dat gewoon niet leuk ..maar is echt de wanhoop en angst .. heb nu zelfs groot opgeschreven goldy huilen heeft geen zin en boos worden ook niet ... maar kom op meis door gaan ..
nog 1 weekje deze ad en dan gaan we toch weer switchen
en een doorverwijzing naar een overgangspoli wel lange wacht tijden
maar ja t is in de maak allemaal
vind de dagen erg zwaar maar probeer me bezig te houden en in me hoofd te prenten t komt goed ...maar verdomd moeilijk

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven