Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
woensdag 12 augustus 2020 om 13:36
Catlady met het uwv heb ik geen positieve ervaring. Ik ben 2x een lange periode ziek geweest door paniek en angst, maar het uwv kon daar niet veel mee, dus gewoon beter gemeld die uwv. Wel kreeg ik een reïntegratie traject, maar toen was de paniek nog te erg.
Uiteindelijk ben ik vrijwilligerswerk gaan doen en dat hielp mij om weer structuur te krijgen. Ik kreeg zelfvertrouwen en toen ik dit 6 maanden had volgehouden, voelde ik dat ik klaar was om te solliciteren. Bij mijn sollicitatie ben ik eerlijk geweest over mijn situatie. Dat was belangrijk voor mij. Ik heb nu een baan voor 3 dagdelen. Is nog niet de helft van wat ik voorheen werkte, maar meer lukt niet. Gelukkig heb ik een partner, zodat we dit financieel kunnen doen.
Ik werk nu alweer jaren, nog steeds ga ik soms huilend thuis weg omdat ik zeker weet dat t echt niet gaat lukken... maar toch lukt t steeds.
Ik hoop dat er voor jou ook een oplossing komt, ik wens je veel sterkte
Uiteindelijk ben ik vrijwilligerswerk gaan doen en dat hielp mij om weer structuur te krijgen. Ik kreeg zelfvertrouwen en toen ik dit 6 maanden had volgehouden, voelde ik dat ik klaar was om te solliciteren. Bij mijn sollicitatie ben ik eerlijk geweest over mijn situatie. Dat was belangrijk voor mij. Ik heb nu een baan voor 3 dagdelen. Is nog niet de helft van wat ik voorheen werkte, maar meer lukt niet. Gelukkig heb ik een partner, zodat we dit financieel kunnen doen.
Ik werk nu alweer jaren, nog steeds ga ik soms huilend thuis weg omdat ik zeker weet dat t echt niet gaat lukken... maar toch lukt t steeds.
Ik hoop dat er voor jou ook een oplossing komt, ik wens je veel sterkte
woensdag 12 augustus 2020 om 13:45
vandaag een sago gevoel niet moe maar wel fuiloos ga zo wel ff de hort op
geen zin maar wil wel
wat een raar iets eigenlijk tranen branden wel want ben zo niet .. maar is nou eenmaal zo denk ik waardoor ik sago ben denk door de fulloosheid wil me wel keertje vrolijk voelen zou wel ff fijn zijn .maar helaas kan t niet dwingen maar t voelt niet fijn dit gevoel lamlendig gevoel en soms denk ik denk ik me zelf niet zo
geen zin maar wil wel
wat een raar iets eigenlijk tranen branden wel want ben zo niet .. maar is nou eenmaal zo denk ik waardoor ik sago ben denk door de fulloosheid wil me wel keertje vrolijk voelen zou wel ff fijn zijn .maar helaas kan t niet dwingen maar t voelt niet fijn dit gevoel lamlendig gevoel en soms denk ik denk ik me zelf niet zo
donderdag 13 augustus 2020 om 11:18
Zijn er mensen die ervaring hebben met het slikken van Zolaft? Ik moet maandag de beslissing gaan maken of ik dit ga slikken of niet. Met dan dagelijks iemand die langskomt. Mijn behandelaar zei dat het dan waarschijnlijk qua klachten wel 1/2 weken erger zal worden, waar ik enorm bang voor ben. Ik ben bang dat ik dalijk suïcidaal wordt of iets in die richting. Ik voel me al zo somber. Wel zei hij dat hij zag dat het heel goed kon werken bij angst bij andere mensen die hij behandelt heeft.
donderdag 13 augustus 2020 om 13:23
Ja ik ! Zoloft en setraline (zelfde maar generiek middel).DonutMetChocolade schreef: ↑13-08-2020 11:18Zijn er mensen die ervaring hebben met het slikken van Zolaft? Ik moet maandag de beslissing gaan maken of ik dit ga slikken of niet. Met dan dagelijks iemand die langskomt. Mijn behandelaar zei dat het dan waarschijnlijk qua klachten wel 1/2 weken erger zal worden, waar ik enorm bang voor ben. Ik ben bang dat ik dalijk suïcidaal wordt of iets in die richting. Ik voel me al zo somber. Wel zei hij dat hij zag dat het heel goed kon werken bij angst bij andere mensen die hij behandelt heeft.
Ben heel tevreden en weinig bijwerkingen, bij mij .
Ik slik het nu 3 maanden.
Ik was ook bang voor de bijwerkingen en dat de klachten zouden verergeren, dit was minimaal.
Mocht dit bij jou wel zo zijn kunnen ze eventueel ook nog oxazepam voorschrijven om die beginperiode door te komen (mag je niet te vaak en te lang ivm gewenning)
Was bij mij niet nodig! Voelde me na paar dagen al beter maar duurt wel paar weken voordat het echt goed aanslaat..
Begonnen met 25 mg, toen naar 50 mg maar bleef nog piekeren, nu 100 mg en voel me prima!!
Ik heb zelf de vloeibare variant, smaakt wel vies maar daar kan ik mee leven
zondag 16 augustus 2020 om 13:03
Bedankt voor alle felicitaties!
Hier gaat het naar omstandigheden goed. Ik voel constante druk op mijn bekkenbodem en daardoor kan ik nog steeds niet goed staan, lopen en zitten. Met Ivan gaat het goed. Hij is zo lief! Hij heeft wel wat last van darmkrampjes 's nachts, waardoor we veel wakker zijn. De moeheid breekt me overdag een beetje op, ik merk dat ik veel behoefte heb aan slaap. Kraambezoek hebben we nog niet veel gehad. Alleen mijn ouders/broer en zus en de ouders van mijn man. De rest komt nog wel als we daaraan toe zijn. Gelukkig houdt mijn angststoornis zich vooralsnog koest, (ik denk door de hormonen), het zal wel weer veranderen als mijn cyclus weer op gang komt ben ik bang.
Hier gaat het naar omstandigheden goed. Ik voel constante druk op mijn bekkenbodem en daardoor kan ik nog steeds niet goed staan, lopen en zitten. Met Ivan gaat het goed. Hij is zo lief! Hij heeft wel wat last van darmkrampjes 's nachts, waardoor we veel wakker zijn. De moeheid breekt me overdag een beetje op, ik merk dat ik veel behoefte heb aan slaap. Kraambezoek hebben we nog niet veel gehad. Alleen mijn ouders/broer en zus en de ouders van mijn man. De rest komt nog wel als we daaraan toe zijn. Gelukkig houdt mijn angststoornis zich vooralsnog koest, (ik denk door de hormonen), het zal wel weer veranderen als mijn cyclus weer op gang komt ben ik bang.
Groetjes!
maandag 17 augustus 2020 om 19:34
Vandaag contact gehad met de huisarts omdat ik wilde weten hoe lang de wachtlijst van de ggz nog zou duren en of er andere opties zijn. In maart zou ze me doorverwijzen (staat zwart op wit via het portaal van de huisarts). Opeens zegt ze dat ze nergens heeft staan dat ze me heeft doorverwezen. Ze gaat het controleren maar misschien ik al 5 maanden voor niets te wachten.................
maandag 17 augustus 2020 om 23:16
Als het echt zo is dat ze me niet heeft doorverwezen dan zoek ik meteen een nieuwe huisarts... Ik heb er geen vertrouwen meer in. Ik heb nooit het gevoel dat ze me serieus neemt. Dus nu ben ik heel onrustig omdat ik dit sowieso erg vind.... Of ze het nou wel of niet heeft gedaan.... Hoe ze reageerde vond ze het mijn schuld maar ik heb gewoon bewijs, gelukkig.
dinsdag 18 augustus 2020 om 00:00
@Catlady wat naar zeg. Gadver. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt maar dan bij het GGZ zelfs. Ik zou op de wachtlijst geplaatst worden voor een groepstherapie en ik dacht na 3 maanden laat ik toch maar eens vragen hoe lang het nog duurt. Was mijn behandelaar dat destijds dus 'vergeten'. Lekker dan, ik was woest. Ze hebben mij toen wel met wat gedoe naar voren kunnen schuiven zodat ik niet opnieuw op de wachtlijst hoefde. Wellicht kan jouw huisarts ook iets regelen met voorrang. Niet geschoten is altijd mis natuurlijk.
dinsdag 18 augustus 2020 om 00:06
Wat naar! Ik snap best dat mensen fouten maken maar dit is zoiets belangrijks. Wel fijn voor je dat je alsnog voorrang kreeg!DonutMetChocolade schreef: ↑18-08-2020 00:00@Catlady wat naar zeg. Gadver. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt maar dan bij het GGZ zelfs. Ik zou op de wachtlijst geplaatst worden voor een groepstherapie en ik dacht na 3 maanden laat ik toch maar eens vragen hoe lang het nog duurt. Was mijn behandelaar dat destijds dus 'vergeten'. Lekker dan, ik was woest. Ze hebben mij toen wel met wat gedoe naar voren kunnen schuiven zodat ik niet opnieuw op de wachtlijst hoefde. Wellicht kan jouw huisarts ook iets regelen met voorrang. Niet geschoten is altijd mis natuurlijk.
dinsdag 18 augustus 2020 om 00:14
Ja ik begrijp het helemaal. Het idee dat je heelde tijd voor niks hebt zitten wachten vond ik toen ook heel naar. Je wilt als je om hulp gaat vragen het liefst direct hulp laat staan dat je dan zo lang moet wachten, op niks. Ik vind zulke fouten ook echt niet kunnen hoor. Heb me daar toen ook aardig kwaad om gemaakt tegen mijn behandelaar. Die wilde er nog met een soort grapje vanaf komen. Sorry maar we hebben het hier wel over mijn mentale gezondheid, die weer heel belangrijk is voor mijn kwaliteit van leven zeg maar. Klein dingetje maar hoor. Wanneer hoor je iets van je huisarts?
dinsdag 18 augustus 2020 om 18:03
@eviva helemaal vergeten te reageren daarop! Nee ik ben nog niet begonnen. Mijn behandelaar had de maandag afgezegd en komt nu als het goed is a.s donderdag. Hij had het inderdaad ook over eventueel oxazepam mocht het erger worden. Ik ben nog steeds wel aan het twijfelen omdat het nu dus weer een paar dagen beter gaat. Dan ga ik toch weer denken dat ik het misschien toch wel zonder kan. Ook vind ik het eerlijk gezegd doodeng dat als het dan werkt ik er weer ooit mee zou moeten stoppen.
Wat is daar met jou over besproken? Bij mij zeiden ze dat ik het dan in ieder geval een jaar zou moeten slikken en dan waarschijnlijk weer afbouwen. Ik lees alleen zoveel over mensen die terugvallen als ze gaan afbouwen. Dan heb ik eigenlijk zoiets van kan ik het dan niet gewoon de rest van mijn leven slikken als het werkt. Maar dat is misschien weer te makkelijk gedacht. Dat zijn wel vragen die ik nog aan mijn behandelaar wil gaan stellen.
Wat is daar met jou over besproken? Bij mij zeiden ze dat ik het dan in ieder geval een jaar zou moeten slikken en dan waarschijnlijk weer afbouwen. Ik lees alleen zoveel over mensen die terugvallen als ze gaan afbouwen. Dan heb ik eigenlijk zoiets van kan ik het dan niet gewoon de rest van mijn leven slikken als het werkt. Maar dat is misschien weer te makkelijk gedacht. Dat zijn wel vragen die ik nog aan mijn behandelaar wil gaan stellen.
dinsdag 18 augustus 2020 om 20:10
hoi hoi
nu vandaag 6 weken aan de ad ... waar van 2 weken op de dossis of t presies de dossis is moet nog van me bloedbeeld afhangen
daar ff op wachten
maar merk er nog niks van zal ik er weer 1 hebben die niets doet of nog veel geduld hebben
hebben jullie echt angsten voor iets?
bij mij is er de hele dag een angstgevoel aanwezig . en angstgedachten van t komt niet meer goed wordt nooit meer mezelf
ik kom ook t moeilijkst de ochtend door .. dan erg angstig depri overstuur
ik kan t ook heel moeilijk accepteren voel dat ik mezelf vorleding kwijt ben
en in me eigen denk wereldtje zit... is dit herkenbaar??
nu vandaag 6 weken aan de ad ... waar van 2 weken op de dossis of t presies de dossis is moet nog van me bloedbeeld afhangen
daar ff op wachten
maar merk er nog niks van zal ik er weer 1 hebben die niets doet of nog veel geduld hebben
hebben jullie echt angsten voor iets?
bij mij is er de hele dag een angstgevoel aanwezig . en angstgedachten van t komt niet meer goed wordt nooit meer mezelf
ik kom ook t moeilijkst de ochtend door .. dan erg angstig depri overstuur
ik kan t ook heel moeilijk accepteren voel dat ik mezelf vorleding kwijt ben
en in me eigen denk wereldtje zit... is dit herkenbaar??
dinsdag 18 augustus 2020 om 21:21
@goldster de ochtend is voor mij ook het naarst. Het begint eigenlijk al dat mijn eerste gedachte is 'nee he, ben ik nu al wakker. De dag duurt nog zo lang.'. In de avond heb ik daar helemaal geen last van. Ik denk omdat de dag dan bijna voorbij is en 'het' erop zit.
Als ik me inderdaad slecht voel heb ik ook vooral de angsten 'komt dit ooit goed', 'zo kan ik niet leven' etc. Waardoor ik me helemaal terug trek en isoleer, waardoor ik dus ook aan mezelf bewijs dat het leven niet zo leuk is. Niet zo gek op die manier. Maar goed dat zie ik dan niet zo scherp natuurlijk. Het enige wat voor mij dan helpt is toch eruit gaan. Bijvoorbeeld de hond uitlaten en dan zie ik ineens dat ik dat toch wel kan. Ik heb de afgelopen weken me heel erg slecht gevoeld en nu gaat dat gelukkig weer een paar dagen beter. Voor mij helpt het vooral om echt wat te doen op een dag al is het nog zo klein. Al ruim ik de vaat op dan heb ik in ieder geval nut gehad. Nu ben ik vanmiddag bij mijn grootouders langsgegaan en dan ben ik daarvoor super zenuwachtig. Kan ik dat wel. Kan ik wel een normaal gesprek voeren nu. Voel ik me niet te slecht. Toch ga ik dan en dan zie ik dat ik het wel kan en het prima gaat. Dan voel ik me wel weer even helemaal opleven.
Als ik me inderdaad slecht voel heb ik ook vooral de angsten 'komt dit ooit goed', 'zo kan ik niet leven' etc. Waardoor ik me helemaal terug trek en isoleer, waardoor ik dus ook aan mezelf bewijs dat het leven niet zo leuk is. Niet zo gek op die manier. Maar goed dat zie ik dan niet zo scherp natuurlijk. Het enige wat voor mij dan helpt is toch eruit gaan. Bijvoorbeeld de hond uitlaten en dan zie ik ineens dat ik dat toch wel kan. Ik heb de afgelopen weken me heel erg slecht gevoeld en nu gaat dat gelukkig weer een paar dagen beter. Voor mij helpt het vooral om echt wat te doen op een dag al is het nog zo klein. Al ruim ik de vaat op dan heb ik in ieder geval nut gehad. Nu ben ik vanmiddag bij mijn grootouders langsgegaan en dan ben ik daarvoor super zenuwachtig. Kan ik dat wel. Kan ik wel een normaal gesprek voeren nu. Voel ik me niet te slecht. Toch ga ik dan en dan zie ik dat ik het wel kan en het prima gaat. Dan voel ik me wel weer even helemaal opleven.
dinsdag 18 augustus 2020 om 21:53
dank je wel donut
dat klopt wel eruit gaan doet goed ..ik doe ook heel veel maar zie t een beetje als vluchten dan.en me hoofd neem ik natuurlijk mee want t denken gaat door, ben zo bewust van het denken .. me huis doe ik ook..... alleen geef ik dat snel op bij sommige dingen.... stofzuigen gaat er maar door me hoofd wil me normaal voelen .en dat valt in herhalingen
en ook de was ophangen je blijft met je gedachten in dat wereldje
gewoon er de hele dag mee bezig met wat ik voel denk en doe .. zou zo fijn zijn als alles weer van zelf gaat ..en er niet bij nadenken van zo nu ga ik dat en dat doen
hoop dat je begrijpt wat ik bedoel....ik ben ook zo bang dat ik altijd er aan blijf
herinderd dat t zo gewoonte is geworden om zo op te staan. ik huil ook erg veel
denk toch de stress en de wanhoop en de angst ...soms lijkt t ook wel of ik me me zelf niet voel beetje eng ,,, net of ik in huis bang van alles ben zo vind ik het een ramp om te gaan douchen sta daar met me gedachten .. laat ik zeggen t is niet relax voor heen stond ik er niet bij stil dat ik dacht onder de douche
nu hang ik in dat wereldje vind t een soort opsessie
tv kijken wil me ook niet echt lukken hangt in me gedachten wat op de achtergrond
ook zit ik veel in me eigen wereldje lijkt net of ik niet echt bij me gezin ben ..gewoon niet mezelf gevoel en weinig intresse ....
vandaag wel heerlijk de schuur geverfd ... wel zitten er dan ook vaak huilbuien dwars ben echt een jankerd ..hihi emmers vol
echt goede dagen heb ik niet echt gehad .. dat ik denk wauw was een goede dag
wel wat goede uurtjes maar geen dag nog zonder gesnik
ga ze nu toch proberen in te houden die tranen want opluchten doet t niet .. en hang ik er in kan ik wel blijven snikken goede schop onder me kontje dan
me angst is echt t denken t vele er mee bezig zijn ..de gedachten ook die rare herhalingsgedachten ..ben ik sago ..gaat t wel 10x door me hoofd . liep pas op t strand en t bleef zich maar herhalen werd gewoon kwaad ja nu weet ik wel dat ik sago ben voel me sago pfffttt...
moe ben ik gelukkig niet loop op adrenaline en onrust laaat je ook wat doen hihi
vind t fijn dat ik met jullie mag meeschrijven .. ik lees jullie wel allemaal maar vind reageren nog een beetje moeilijk ff t overzicht een beetje kwijt
wel leuk en goed hoe jullie t allemaal doen .. allemaal vechtertjes
dat klopt wel eruit gaan doet goed ..ik doe ook heel veel maar zie t een beetje als vluchten dan.en me hoofd neem ik natuurlijk mee want t denken gaat door, ben zo bewust van het denken .. me huis doe ik ook..... alleen geef ik dat snel op bij sommige dingen.... stofzuigen gaat er maar door me hoofd wil me normaal voelen .en dat valt in herhalingen
en ook de was ophangen je blijft met je gedachten in dat wereldje
gewoon er de hele dag mee bezig met wat ik voel denk en doe .. zou zo fijn zijn als alles weer van zelf gaat ..en er niet bij nadenken van zo nu ga ik dat en dat doen
hoop dat je begrijpt wat ik bedoel....ik ben ook zo bang dat ik altijd er aan blijf
herinderd dat t zo gewoonte is geworden om zo op te staan. ik huil ook erg veel
denk toch de stress en de wanhoop en de angst ...soms lijkt t ook wel of ik me me zelf niet voel beetje eng ,,, net of ik in huis bang van alles ben zo vind ik het een ramp om te gaan douchen sta daar met me gedachten .. laat ik zeggen t is niet relax voor heen stond ik er niet bij stil dat ik dacht onder de douche
nu hang ik in dat wereldje vind t een soort opsessie
tv kijken wil me ook niet echt lukken hangt in me gedachten wat op de achtergrond
ook zit ik veel in me eigen wereldje lijkt net of ik niet echt bij me gezin ben ..gewoon niet mezelf gevoel en weinig intresse ....
vandaag wel heerlijk de schuur geverfd ... wel zitten er dan ook vaak huilbuien dwars ben echt een jankerd ..hihi emmers vol
echt goede dagen heb ik niet echt gehad .. dat ik denk wauw was een goede dag
wel wat goede uurtjes maar geen dag nog zonder gesnik
ga ze nu toch proberen in te houden die tranen want opluchten doet t niet .. en hang ik er in kan ik wel blijven snikken goede schop onder me kontje dan
me angst is echt t denken t vele er mee bezig zijn ..de gedachten ook die rare herhalingsgedachten ..ben ik sago ..gaat t wel 10x door me hoofd . liep pas op t strand en t bleef zich maar herhalen werd gewoon kwaad ja nu weet ik wel dat ik sago ben voel me sago pfffttt...
moe ben ik gelukkig niet loop op adrenaline en onrust laaat je ook wat doen hihi
vind t fijn dat ik met jullie mag meeschrijven .. ik lees jullie wel allemaal maar vind reageren nog een beetje moeilijk ff t overzicht een beetje kwijt
wel leuk en goed hoe jullie t allemaal doen .. allemaal vechtertjes
dinsdag 18 augustus 2020 om 21:59
Goed dat je die dingen wel doet!!! Ik moest even lachen bij het stukje over de douche. Ik hield eerst echt van douchen, ik ging soms wel drie keer op een dag om lekker te ontspannen. De afgelopen weken vind ik het echter de hel om eronder te staan om precies de reden die jij zegt. Dan sta ik daar maar met mijn gedachten. Er gingen soms dagen voorbij voordat ik dan eindelijk onder de douche stapte omdat het op een gegeven moment toch echt moet. Ik heb natuurlijk niet de oplossing maar hoe ik er naar mijn idee een klein beetje uit ben gekomen is door echt de toekomst los te laten. Je weet nou eenmaal niet of je dit over een jaar nog hebt en daar ga je nu wel vanuit. Zodra je dat als waarheid ziet is het inderdaad een onbegonnen zaak.
Ik probeer nu vooral te denken dat als ik me niet goed voel dan is dat vandaag en ik weet niet of dat morgen ook zo is. En als dat wel zo is dan weet ik niet of het die dag erna weer is. Dat weet je nooit en ik denk dat het probleem is dat we daar wel vanuit gaan dus zijn alle dagen vreselijk want je gaat er vanuit dat het morgen toch weer kut is. Waardoor dat dus ook weer zo is. Probeer het echt per dag te nemen en trots te zijn op de dingen die je wel doet.
Ik was ook continu bezig maar als ik me nu zo voel hoe moet dit dan over een jaar. Hoe moet ik dan werken. Hoe ga ik dan met mijn vrienden om. Alsof het al vast stond en dat is nu eenmaal echt niet zo. Ik probeerde in de douche me bijvoorbeeld te focussen op me gewoon wassen en er dan uit. Ik kan er nog steeds niet van genieten maar blijf ook niet zo hangen. Me juist te richten op het warme water dat ik voelde in plaats van in mijn hoofd te zitten.
Ik probeer nu vooral te denken dat als ik me niet goed voel dan is dat vandaag en ik weet niet of dat morgen ook zo is. En als dat wel zo is dan weet ik niet of het die dag erna weer is. Dat weet je nooit en ik denk dat het probleem is dat we daar wel vanuit gaan dus zijn alle dagen vreselijk want je gaat er vanuit dat het morgen toch weer kut is. Waardoor dat dus ook weer zo is. Probeer het echt per dag te nemen en trots te zijn op de dingen die je wel doet.
Ik was ook continu bezig maar als ik me nu zo voel hoe moet dit dan over een jaar. Hoe moet ik dan werken. Hoe ga ik dan met mijn vrienden om. Alsof het al vast stond en dat is nu eenmaal echt niet zo. Ik probeerde in de douche me bijvoorbeeld te focussen op me gewoon wassen en er dan uit. Ik kan er nog steeds niet van genieten maar blijf ook niet zo hangen. Me juist te richten op het warme water dat ik voelde in plaats van in mijn hoofd te zitten.
dinsdag 18 augustus 2020 om 22:03
Wat ik trouwens ook ben gaan doen is een soort dagboek bijhouden. Ik schrijf eerlijk op hoe ik me voel maar vooral ook wanneer ik een moment van positiviteit heb. Als is het maar een minuut. Als ik me slecht voel dan zie ik niet meer dat ik gisteren een redelijke avond heb gehad maar nu kan ik het terugzien en dan denk ik 'ohja, en dat was gisteren dus dat betekent dat het niet waar is dat ik me altijd zo voel'. Ook schrijf ik dan op wat ik precies gedaan heb of gedacht heb. Het geeft mij wat meer houvast als ik in mijn 'alles is kut en ik voel me altijd zo en ik kom hier nooit meer uit' mindset zit.
dinsdag 18 augustus 2020 om 23:16
dat dagboek is een top idee en ga daar zeker mee beginnen ... en zeker ook proberen positief te zijn ...want op t moment zie ik te veel negatief
en ombuigen op t moment van denken lukt me niet ..vind dat aals ik eerlijk ben zelf ook een raar iets je denkt iets negatief en buig t om naar positief .. is bij mij dan een ja nee spelletje denk t niet voor niks ..en kan dan niet ineens iets positief er tegen aan gooien
maar er zijn best positiefe puntjes op een dag ,maar idd zie ze niet .of t is wil ze niet zien .want ja ben ook nog eens iemand die niet snel tevreden is.alles moet goed gaan goed zijn en ik moet door .. en ik moet er zijn ...en wil er zijn ..
klaar om een ander te helpen er voor iemand zijn de moeder zijn enz
ik ben ook van de 1 op andere dag ingestort na een stressvol jaar .. ineens was t emmertje vol en raakte eerst overspannen ..dat is het nog wel maar angsten en somberheid is er bij gekomen
10 jaar geleden heb ik presies t zelfde gehad dus weet gelukkig wel dat ik eruit kan komen ..alleen voelt t nu sterker denk nu ook de overgang er nog eens bij
die mindset is bij mij op t moment iedere dag zo dat is zo jammer dat er nog geen goeide dagen zijn ..want daar trek je juist weer een beetje zelfvertrouwen uit
ik weet namelijk van vorige keer dat t vallen en opstaan is ... en soms weer een heel stuk terug vallen ..maar wacht nu echt op wat goede dagen .. daarom een super idee van t dag boek
en stoppen met huilen ...want dat moet ik gewoon ochtend is prima haha
dank je wel voor je berichtje en hopelijk houd je je zo hoe je je nu voelt
en ombuigen op t moment van denken lukt me niet ..vind dat aals ik eerlijk ben zelf ook een raar iets je denkt iets negatief en buig t om naar positief .. is bij mij dan een ja nee spelletje denk t niet voor niks ..en kan dan niet ineens iets positief er tegen aan gooien
maar er zijn best positiefe puntjes op een dag ,maar idd zie ze niet .of t is wil ze niet zien .want ja ben ook nog eens iemand die niet snel tevreden is.alles moet goed gaan goed zijn en ik moet door .. en ik moet er zijn ...en wil er zijn ..
klaar om een ander te helpen er voor iemand zijn de moeder zijn enz
ik ben ook van de 1 op andere dag ingestort na een stressvol jaar .. ineens was t emmertje vol en raakte eerst overspannen ..dat is het nog wel maar angsten en somberheid is er bij gekomen
10 jaar geleden heb ik presies t zelfde gehad dus weet gelukkig wel dat ik eruit kan komen ..alleen voelt t nu sterker denk nu ook de overgang er nog eens bij
die mindset is bij mij op t moment iedere dag zo dat is zo jammer dat er nog geen goeide dagen zijn ..want daar trek je juist weer een beetje zelfvertrouwen uit
ik weet namelijk van vorige keer dat t vallen en opstaan is ... en soms weer een heel stuk terug vallen ..maar wacht nu echt op wat goede dagen .. daarom een super idee van t dag boek
en stoppen met huilen ...want dat moet ik gewoon ochtend is prima haha
dank je wel voor je berichtje en hopelijk houd je je zo hoe je je nu voelt
woensdag 19 augustus 2020 om 00:18
wat ik eigenlijk t ergste vind ........is er zo mee bezig zijn .... je zelf goede dingen toespreken
niet te ver vooruit kijken
je speciaal wat je noemde je focussen in de douche op t warme water
in je hoofd postief gaan denken gedachten ombuigen
trost proberen te zijn op dingen die je doet .... iets wat ik echt niet kan want t is toch normaal wat ik doe
je eigen toespreken
in t dagboek dus schrijven
vandaag van me sp bij piekeren een elastiekje om me arm
ook vingeroefening bij gedachten
espres afleiding zoeken
ik zelf de avond automatisch al weer met de ochtend bezig
dat laten gaan dan toch ook er mee bezig
de ochtend niet op de de normale manier wakker worden
je bent er dus eigenlijk de hele dag mee bezig vind dat echt t ergste
niet te ver vooruit kijken
je speciaal wat je noemde je focussen in de douche op t warme water
in je hoofd postief gaan denken gedachten ombuigen
trost proberen te zijn op dingen die je doet .... iets wat ik echt niet kan want t is toch normaal wat ik doe
je eigen toespreken
in t dagboek dus schrijven
vandaag van me sp bij piekeren een elastiekje om me arm
ook vingeroefening bij gedachten
espres afleiding zoeken
ik zelf de avond automatisch al weer met de ochtend bezig
dat laten gaan dan toch ook er mee bezig
de ochtend niet op de de normale manier wakker worden
je bent er dus eigenlijk de hele dag mee bezig vind dat echt t ergste
donderdag 20 augustus 2020 om 10:19
Mijn vriend kwam gisteren uit het niets ermee dat hij uit elkaar wilt. Hij zit al twee maanden thuis vanwege een burnout en is pas met een trainingstraject hiervoor begonnen. Hij had vorige week de intake en dacht dat dit hem kon helpen, alleen moest hij daarvoor wel bij mij weg. Mijn issues waren er te veel bij. Mijn wereld stortte in en we hebben na een lang gesprek toch besloten het verder te proberen maar ik zie het somber in. Ik heb amper kunnen slapen en voel me echt heel somber. Alsof hij elk moment weg kan gaan en me hier achter laat. Ik had van de week besloten maandag te gaan beginnen met antidepressiva en ik weet het allemaal even niet meer. Ik blijf maar piekeren, piekeren en piekeren. Voel me echt rot en naar. Dit is gewoon te veel erbij. Hoe ga ik hier in godsnaam mee om.
donderdag 20 augustus 2020 om 11:56
o donutje wat naar allemaal ..meestal komt alles te gelijk als je al niet lekker in je vel zit ..dit er dan nog bij is zeker een reden om somber over te zijn ..mag ook zeker ..
probeer wel je keuze te maken beginnen of niet beginnen met AD geeft zoveel meer pieker gedachten .je hebt er nu al zoveel
praat veel met je vriend kan ik je enkel aanraden vertel hem hoe jij er over denkt
en ook wat voor hem t beste is ..ff afstand nemen kan voor hem maar ook voor jou
misschien ff goed zijn .. dat is uit te proberen
zo en zo is t rot dat je dit ook nog eens erbij hebt .. dat zou voor iedereen rot zijn
een relatie stoppen is nooit leuk .. maar jullie hebben gekozen om t toch nog te proberen ..samen !! probeer t dat ff niet somber in te zien en probeer er voor te gaan ... voorspellen hoe t loopt weet je toch niet van te voren ..de tijd zal t leren
houd je haaks en je rot voelen hier over mag zeker .. maar kom op ..en ga er voor
de tijd zal t leren hele dikke knuffel
probeer wel je keuze te maken beginnen of niet beginnen met AD geeft zoveel meer pieker gedachten .je hebt er nu al zoveel
praat veel met je vriend kan ik je enkel aanraden vertel hem hoe jij er over denkt
en ook wat voor hem t beste is ..ff afstand nemen kan voor hem maar ook voor jou
misschien ff goed zijn .. dat is uit te proberen
zo en zo is t rot dat je dit ook nog eens erbij hebt .. dat zou voor iedereen rot zijn
een relatie stoppen is nooit leuk .. maar jullie hebben gekozen om t toch nog te proberen ..samen !! probeer t dat ff niet somber in te zien en probeer er voor te gaan ... voorspellen hoe t loopt weet je toch niet van te voren ..de tijd zal t leren
houd je haaks en je rot voelen hier over mag zeker .. maar kom op ..en ga er voor
de tijd zal t leren hele dikke knuffel
donderdag 20 augustus 2020 om 12:00
Hoihoi iedereen. Hier gaat het niet echt lekker. Al een paar dagen had ik last van een wat snotterig gevoel in mijn neus, gisterochtend werd ik wakker en voelde ik me helemaal ellendig. Slap, geen eetlust, vieze kriebel plus een heel warm gevoel in mijn keel. Zelfs een paniekaanval gehad. 
Dacht eerst nog dat het puur de angst was die eruitkwam, aangezien ik afgelopen maandag met veel spanning naar de huisarts ging om een paar moedervlekken te laten bekijken die wat dikker waren geworden en waar ik me al langer bang om maakte (niks aan de hand overigens). Maar toen ik in de middag besloot om mijn temperatuur eens op te meten en verhoging bleek te hebben begreep ik waarom ik me zo voelde, ik heb een of ander virus te pakken.
Nu ben ik te schijterig om me te laten testen op corona. Dat staafje wat zo diep de neus ingaat en dan nog eens een staafje achterin de keel waarvan ik bang ben dat ik dan ga kokhalzen of nog erger, spugen (ik heb emetofobie). Ik durf niet.
Eigenlijk heb ik behoefte aan een praatje op de dagbesteding, maar als ik bel om te zeggen dat ik ziek ben mag ik niet komen, uiteraard.
Dacht eerst nog dat het puur de angst was die eruitkwam, aangezien ik afgelopen maandag met veel spanning naar de huisarts ging om een paar moedervlekken te laten bekijken die wat dikker waren geworden en waar ik me al langer bang om maakte (niks aan de hand overigens). Maar toen ik in de middag besloot om mijn temperatuur eens op te meten en verhoging bleek te hebben begreep ik waarom ik me zo voelde, ik heb een of ander virus te pakken.Nu ben ik te schijterig om me te laten testen op corona. Dat staafje wat zo diep de neus ingaat en dan nog eens een staafje achterin de keel waarvan ik bang ben dat ik dan ga kokhalzen of nog erger, spugen (ik heb emetofobie). Ik durf niet.
Eigenlijk heb ik behoefte aan een praatje op de dagbesteding, maar als ik bel om te zeggen dat ik ziek ben mag ik niet komen, uiteraard.
donderdag 20 augustus 2020 om 12:49
vandaag weer een echte rot dag ....helemaal weer overstuur vanochtend
wanneer sta ik weer eens normaal op .wanneer heb ik eens een goede dag
t voelt gewoon dat me leven is ingestort lijkt wel ..
blijven maar beelden door me hoofd gaat hoe goed ik me voor deze periode
voelde ...gemeen gewoon
iedere dag maar weer aanzetten om dingen te gaan doen want knap er wel wat van op.. probeer te denken aan gisteren heb de hele schuur geverfd ..maar nu dan weer boos op dat ik niet normaal opsta en weer helemaal over de rooie ben
iedere dag zeg ik ga t anders doen accepteren dat ik me de ochtend zo rot voel
de meeste hebben daar last van . dus ben echt niet de enigste ..maar hup daar ga ik weer.. kon ik t maar eens echt als ziek zijn zien . t gaat gewoon ff niet deal ermee
nee goldje wordt weer eens boos .dat t niet gaat zoals ik wil .. en heeft t zin dat boos worden NEE ik weet t wel maar uitvoeren .. ...........waar ben ik toch ???hoe kom ik terug ..
wanneer sta ik weer eens normaal op .wanneer heb ik eens een goede dag
t voelt gewoon dat me leven is ingestort lijkt wel ..
blijven maar beelden door me hoofd gaat hoe goed ik me voor deze periode
voelde ...gemeen gewoon
iedere dag maar weer aanzetten om dingen te gaan doen want knap er wel wat van op.. probeer te denken aan gisteren heb de hele schuur geverfd ..maar nu dan weer boos op dat ik niet normaal opsta en weer helemaal over de rooie ben
iedere dag zeg ik ga t anders doen accepteren dat ik me de ochtend zo rot voel
de meeste hebben daar last van . dus ben echt niet de enigste ..maar hup daar ga ik weer.. kon ik t maar eens echt als ziek zijn zien . t gaat gewoon ff niet deal ermee
nee goldje wordt weer eens boos .dat t niet gaat zoals ik wil .. en heeft t zin dat boos worden NEE ik weet t wel maar uitvoeren .. ...........waar ben ik toch ???hoe kom ik terug ..
donderdag 20 augustus 2020 om 15:24
Libe wat leuk om te horen hoe t met ivan gaat...probeer te slapen als hij slaapt, neem goed je rust! Veel liefde gewenst
Catlady333 al iets gehoord van je huisarts over die wachtlijst? Wat een domme en nare fout zeg.
Donutmetchocola wat een rot situatie met je vriend. Is ook niet makkelijk, als je beide niet goed in je vel zit. Ik snap alleen niet wat je bedoelt met "hij begon met zijn intake maar moest daarvoor wel bij mij weg" van wie moest dat??
Misschien is t even goed om allebei wat rust en ruimte te nemen zonder t meteen uit te maken want t zou zonde zijn om uit elkaar te gaan, alleen omdat je beide slecht om te vel zit. Dit soort beslissingen kun je toch slecht maken als je je beide slecht voelt ?
Konijnenpantoffeltjes aaaiii niet leuk om je nu niet fit te voelen. Eén van mijn kinderen was ook helemaal niet lekker en heeft ook getest (gelukkig alles goed). Ik heb van mensen gehoord dat ze ook wel eens alleen uit je neus testen, misschien kun je dat vragen.
Mijn kind vind t erg meevallen. Beterschap
Goldster
Catlady333 al iets gehoord van je huisarts over die wachtlijst? Wat een domme en nare fout zeg.
Donutmetchocola wat een rot situatie met je vriend. Is ook niet makkelijk, als je beide niet goed in je vel zit. Ik snap alleen niet wat je bedoelt met "hij begon met zijn intake maar moest daarvoor wel bij mij weg" van wie moest dat??
Misschien is t even goed om allebei wat rust en ruimte te nemen zonder t meteen uit te maken want t zou zonde zijn om uit elkaar te gaan, alleen omdat je beide slecht om te vel zit. Dit soort beslissingen kun je toch slecht maken als je je beide slecht voelt ?
Konijnenpantoffeltjes aaaiii niet leuk om je nu niet fit te voelen. Eén van mijn kinderen was ook helemaal niet lekker en heeft ook getest (gelukkig alles goed). Ik heb van mensen gehoord dat ze ook wel eens alleen uit je neus testen, misschien kun je dat vragen.
Mijn kind vind t erg meevallen. Beterschap
Goldster
