Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
donderdag 16 november 2017 om 09:28
Ja ik zie het wel zitten hoor. Mijn angst ontstaat vooral als ik iets moet doen waarbij ik niet meteen weg kan. Dus in de file, in het theater, bus/trein enz. Die dingen mijd ik ook het liefst. Ik heb geen paniekaanvallen thuis, op mijn werk, op het schoolplein en in de supermarkt bijvoorbeeld. Daarom vond ik medicatie in het begin ook zo’n heftige stap. Maar ik begrijp het idee erachter wel. Als het goed zou werken kan ik in mijn dagelijks leven normaal blijven functioneren en wordt de angst minder in de situaties die ik beschreef.
vrijdag 17 november 2017 om 07:20
Kiaya; vind het zelf ook erg spannend!! Ik ben nu 20 uur ah werk op een werkervaringsplek (na een tijd in de ziektewet te hebben gezeten) ..ik ben van functie veranderd..ik was doktersassistente in het ziekenhuis maar mijn angsten zijn met name hypochondrisch dus hier liep ik steeds tegenaan.
Het weer werken doet me erg goed (als secretaresse op een Hogeschool)..maar het is nog onzeker of er hier iets meer inzit. Ze willen me wel houden maar zitten midden in een fusie met een andere school.
De functie waar ik op gesolliciteerd heb lijkt er veel op maar dan op een andere hogeschool. Maar ik twijfel ook..Het is 24 uur en dan denk 'oooo kan ik dat wel' terwijl het maar 4 uur meer is. Nou ja we zien het wel..
Het weer werken doet me erg goed (als secretaresse op een Hogeschool)..maar het is nog onzeker of er hier iets meer inzit. Ze willen me wel houden maar zitten midden in een fusie met een andere school.
De functie waar ik op gesolliciteerd heb lijkt er veel op maar dan op een andere hogeschool. Maar ik twijfel ook..Het is 24 uur en dan denk 'oooo kan ik dat wel' terwijl het maar 4 uur meer is. Nou ja we zien het wel..
vrijdag 17 november 2017 om 09:07
Herkenbaar Matz, ik werk in een thuiszorgwinkel. Verkoop en uitleen hulpmiddelen en stukje WMO. Mensen komen niet bij ons voor een griepje. Wat ik eerst zo mooi vond aan mijn werk, vind ik nu zooo heftig. Continu die confrontatie met ellende. Ik trek het zo slecht! Daarom ontzie ik het ook nog om weer te beginnen. Ik kan me er niet voor afsluiten.
Je huidige en eventueel toekomstige baan, klinkt een stuk positiever!
Hoe gaat het met iedereen?
Je huidige en eventueel toekomstige baan, klinkt een stuk positiever!
Hoe gaat het met iedereen?
vrijdag 17 november 2017 om 13:01
Pindakaas: balen zeg die klachten hopelijk voel je je zonder meds snel stuk beter.
Matz: snap je twijfels over andere baan. Ben je nog gesloopt als je je uren gewerkt hebt of valt dat mee?
Hier gaat het beter heb nu alleen een verkoudheid te pakken. Komt ook best wat vermoeidheid uit. Ga me zo ff van de bank hijsen, douche en straks ff wandeken met mn ma en de honden. Ff frisse lucht en wat zonlicht opvangen.
Verder ben ik lekker een biek aan het lezen dus ga daarna denk lezen en mn lichaam rust gunnen. En mn man is als goed is optijd thuis kan ik evt ff potje huilen bij hem als tranen hoog zitten. Dat lucht dan weer op.
Hoe is het met de rest?
Matz: snap je twijfels over andere baan. Ben je nog gesloopt als je je uren gewerkt hebt of valt dat mee?
Hier gaat het beter heb nu alleen een verkoudheid te pakken. Komt ook best wat vermoeidheid uit. Ga me zo ff van de bank hijsen, douche en straks ff wandeken met mn ma en de honden. Ff frisse lucht en wat zonlicht opvangen.
Verder ben ik lekker een biek aan het lezen dus ga daarna denk lezen en mn lichaam rust gunnen. En mn man is als goed is optijd thuis kan ik evt ff potje huilen bij hem als tranen hoog zitten. Dat lucht dan weer op.
Hoe is het met de rest?
vrijdag 17 november 2017 om 22:23
Hoi allemaal,wat maken we toch een hoop mee.Hier nog altijd de ochtenden vaak veel onrust. Eerste intake gehad bij de psych.Morgen voor het eerst naar ademhalingstherapie en de ad wordt langzaam opgehoogd.Vandaag wezen koffie drinken op het werk,was leuk.Maar ben nog niet toe aan het echte werk,ook in de gezondheidszorg.Ik hoop voor iedereen een fijn weekend
zaterdag 18 november 2017 om 06:50
Hé toevallig! Vervelend die klachten bij afbouwen..Hoop dat ze gauw afnemen!PindakaasMetSuiker schreef: ↑17-11-2017 18:28Ik ook in ZH Matz. Grappig. Maar hoop dat je nu een goede nieuwe baan vindt waar je hypchondrie niet getriggerd wordt.
zaterdag 18 november 2017 om 06:59
Kiaya; heel herkenbaar! Het is dankbaar werk de gezondheidszorg maar inderdaad als je zelf even heel gevoelig bent is het lastig!
Hoibloesem; wat fijn dat het wat beter gaat. En lekker er even uit met de hond is vast fijn! En een man die op tijd thuis is ook...heel herkenbaar!
Ik ben nu niet meer echt vermoeid na het werk..ook omdat ik goed ingewerkt ben. Ik denk dus dat 24 uur wel zal lukken en inwerken kosten altijd extra energie. Het is meer het idee..beren op de weg zien
..daarintegen wel vaak vakantie omdat het onderwijs is!
Hoibloesem; wat fijn dat het wat beter gaat. En lekker er even uit met de hond is vast fijn! En een man die op tijd thuis is ook...heel herkenbaar!
Ik ben nu niet meer echt vermoeid na het werk..ook omdat ik goed ingewerkt ben. Ik denk dus dat 24 uur wel zal lukken en inwerken kosten altijd extra energie. Het is meer het idee..beren op de weg zien
..daarintegen wel vaak vakantie omdat het onderwijs is!
maandag 20 november 2017 om 10:29
Net bij de tandarts geweest. Alles prima in orde, mooi gebit zonder narigheid. De kies- en oorpijn die ik had komen daar dus niet van. De oorpijn was door de huisarts eerder al bekeken en die zag ook niks. Weet nu dus wel zeker dat het van de medicijnen kwam. Vandaag eerste dag zonder pillen. Volgende week dinsdag weer naar de psychiater. Ben benieuwd wat voor ideeën ze heeft.
maandag 20 november 2017 om 16:41
memberlist.php?mode=viewprofile&u=56096
Je eindigt je verhaal met "Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven". Ik vraag mij af of dit gaat helpen; sorry, maar "een steuntje in de rug" lijkt mij te weinig, een soort "pappen en nathouden"......
Gelukkig heb je (nog?) begeleiding van een psycholoog?
Daarnaast zelf gaan lezen om meer te weten te komen?
Ikzelf heb veel gehad aan het boek "De tijger ontwaakt, traumabehandeling met lichaamsgerichte therapie" van Peter A. Levine.
Je eindigt je verhaal met "Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven". Ik vraag mij af of dit gaat helpen; sorry, maar "een steuntje in de rug" lijkt mij te weinig, een soort "pappen en nathouden"......
Gelukkig heb je (nog?) begeleiding van een psycholoog?
Daarnaast zelf gaan lezen om meer te weten te komen?
Ikzelf heb veel gehad aan het boek "De tijger ontwaakt, traumabehandeling met lichaamsgerichte therapie" van Peter A. Levine.
maandag 20 november 2017 om 17:05
Ten eerste welkom bij dit topic.
Mag ik zeggen dat ik t wat onhandig vind om zo te beginnen? Als jij denkt niets aan dit topic te hebben, dan schrijf je hier toch niet mee. Ik denk niet dat iemand hier de illusie heeft dat dit topic m gaat genezen. Of dat dit DE oplossing is. Maar persoonlijk vind ik het fijn om hier af en toe mijn hart te luchten, tips te krijgen, herkenning te vinden of gewoon wat stoom af te blazen.
Dit wilde ik even kwijt!
Mag ik zeggen dat ik t wat onhandig vind om zo te beginnen? Als jij denkt niets aan dit topic te hebben, dan schrijf je hier toch niet mee. Ik denk niet dat iemand hier de illusie heeft dat dit topic m gaat genezen. Of dat dit DE oplossing is. Maar persoonlijk vind ik het fijn om hier af en toe mijn hart te luchten, tips te krijgen, herkenning te vinden of gewoon wat stoom af te blazen.
Dit wilde ik even kwijt!
woensdag 22 november 2017 om 12:39
woensdag 22 november 2017 om 14:19
Hoi allemaal ook hier gaat het beter.Ben weer terug aan de paroxitine,verhoogd naar 20 Mg.En ik voel mij rustiger.Wel erg moe maar daar is mee te leven.Verder wandel ik nog veel en ga af en toe naar mijn werk.Ook de psycholoog gaat vanaf volgende week haar ding doen.Er is licht aan het eind van de tunnel.Hopelijk gaat het zo met iedereen
woensdag 22 november 2017 om 15:45
Wat fijn Paradontax dat het je helpt!
Kaatje71; heeft die angst en paniek misschien ook een link met je menstruatiecyclus?
Ik kreeg zelf nl eind vorig jaar veel meer last van PMS. .Daar kwam ik achter toen ik ging bijhouden wanneer ik me zo rottig en angstig voelde en dit was steeds vooraf en een paar dagen tijdens de menstruatie..Sommige vrouwen hebben het ook rond de eisprong. Het schijnt dat vrouwen rond de 40 meer last kunnen krijgen..
Ik had zelf maandagen sollicitatiegesprek en dat ging best goed! Toch was ik wel een beetje opgelucht dat ik het niet geworden ben..Ik denk nl dat het toch wat te vroeg was geweest..De functie bleek ook wel aardig anders dan dat ik in gedachten had..
Kaatje71; heeft die angst en paniek misschien ook een link met je menstruatiecyclus?
Ik kreeg zelf nl eind vorig jaar veel meer last van PMS. .Daar kwam ik achter toen ik ging bijhouden wanneer ik me zo rottig en angstig voelde en dit was steeds vooraf en een paar dagen tijdens de menstruatie..Sommige vrouwen hebben het ook rond de eisprong. Het schijnt dat vrouwen rond de 40 meer last kunnen krijgen..
Ik had zelf maandagen sollicitatiegesprek en dat ging best goed! Toch was ik wel een beetje opgelucht dat ik het niet geworden ben..Ik denk nl dat het toch wat te vroeg was geweest..De functie bleek ook wel aardig anders dan dat ik in gedachten had..
woensdag 22 november 2017 om 22:32
Herkenbaar wat jullie allemaal schrijven. Ik kan nog niet zeggen dat t een angststoornissen is. Maar voel me enorm gespannen, slaap enorm slecht en ben nu een paar keer s nachts in een paniek aanval beland, enorme angst dat ik nooit meer normaal kan slapen. Vreselijk naar gevoel hebben. Labiel zijn, heel vergeetachtig en verstrooid. Zit tegen burn out / over spannenheid aan maar kan werken nog niet loslaten want dan zit ik thuis. Of t verstandig is wet ik niet....
Jullie schreven ook over toename van klachten voor de menstruatie, nu dat heb ik ook geweten. Voorals stresslevel hoog is. Afgelopen twee keer dus vlak voor de menstruatie dus echt een toename gemerkt van negativiteit / gespannenheid.
Wat heeft jullie geholpen ? Supplementen, homeopathische middeltjes?
Ik overweeg ook ad. Maar ben doorverwezen en daar kunnen ze me helpen overwegen of ik medicatie ga slikken. Heb ter overbrugging oxa gekregen. En hopelijk slaap ik dan vannacht weer eens langer dan drie uurtjes...
Fijn om ff m'n verhaal hier kwijt te kunnen.
Jullie schreven ook over toename van klachten voor de menstruatie, nu dat heb ik ook geweten. Voorals stresslevel hoog is. Afgelopen twee keer dus vlak voor de menstruatie dus echt een toename gemerkt van negativiteit / gespannenheid.
Wat heeft jullie geholpen ? Supplementen, homeopathische middeltjes?
Ik overweeg ook ad. Maar ben doorverwezen en daar kunnen ze me helpen overwegen of ik medicatie ga slikken. Heb ter overbrugging oxa gekregen. En hopelijk slaap ik dan vannacht weer eens langer dan drie uurtjes...
Fijn om ff m'n verhaal hier kwijt te kunnen.
donderdag 23 november 2017 om 18:34
Uilebalk; ik merk ook altijd een flinke toename van mijn klachten dagen voor de menstruatie en soms ook nog tijdens. Rond mijn eisprong voel ik me op mijn best. Ben nu al een tijdje bezig met magnesiumcitraat, visolie (of teunisbloemolie) en maca. Het helpt zeker! Er is wat verwarring of maca samen met antidepressiva kan.
Ik ben zelf bij een orthomoleculair therapeut voor mijn pms. Als je een adresje zoekt (zij doet het ook telefonisch of per emailconsult) dan roep je maar.
Ik ben zelf bij een orthomoleculair therapeut voor mijn pms. Als je een adresje zoekt (zij doet het ook telefonisch of per emailconsult) dan roep je maar.
