Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
maandag 10 februari 2020 om 19:46
Hier sluit ik me bij aan. Koester wat goed gaat. Ja, je reed met hartkloppingen, maar je hebt het toch maar mooi gedaan!kaatje71 schreef: ↑10-02-2020 16:50Rammie, ik vind t heel stoer van je dat je de rit gewoon gemaakt heb, bij je ouders vandaan. En je kinderen niets heb laten blijken van je angst. Hoe oud zijn je kinderen?
Weten je kinderen iets van jouw angsten af?
Je mag trots zijn op jezelf en ik hoop dat je stapje voor stapje beter in je vel komt.
maandag 10 februari 2020 om 20:27
kaatje71 schreef: ↑10-02-2020 16:50Rammie, ik vind t heel stoer van je dat je de rit gewoon gemaakt heb, bij je ouders vandaan. En je kinderen niets heb laten blijken van je angst. Hoe oud zijn je kinderen?
Weten je kinderen iets van jouw angsten af?
Je mag trots zijn op jezelf en ik hoop dat je stapje voor stapje beter in je vel komt.
maandag 10 februari 2020 om 20:27
kaatje71 schreef: ↑10-02-2020 16:50Rammie, ik vind t heel stoer van je dat je de rit gewoon gemaakt heb, bij je ouders vandaan. En je kinderen niets heb laten blijken van je angst. Hoe oud zijn je kinderen?
Weten je kinderen iets van jouw angsten af?
Je mag trots zijn op jezelf en ik hoop dat je stapje voor stapje beter in je vel komt.
maandag 10 februari 2020 om 20:28
Heel stuk getypt..is t wegLaFlamande schreef: ↑10-02-2020 19:46Hier sluit ik me bij aan. Koester wat goed gaat. Ja, je reed met hartkloppingen, maar je hebt het toch maar mooi gedaan!
Maar heel erg bedankt voor jullie reacties. Kids zijn 11 en 13 en weten wel wat angsten,maar storm bijv.niet
woensdag 12 februari 2020 om 09:33
Hoi allemaal,
Rammie; ik begrijp dat je t spannend vindt om iets te nemen..Ik neem regelmatig oxazepam, heb ook een angststoornis en rond mijn menstruatie versterkt dit erg. Dan kan ik echt niet goed relativeren. Met oxazepam wordt mn hoofd/gedachten wat rustiger. Een suf gevoel vind ik niet fijn dus het is even uitvinden bij welke dosering t goed voelt.
Het helpt mij goed in ieder geval.
Wij zijn bezig met een andere woning..al lang om ons heen ah kijken en nu zagen we een woning in een wijk ad rand van de stad, vlakbij het bos met een grote tuin. Hebben maar toegehapt en vrijdag na 2e bezichtiging waarschijnlijk een bod uitbrengen..spannend!! Ik ben niet goed in veranderingen maar dit huis voelt gewoon goed!
Rammie; ik begrijp dat je t spannend vindt om iets te nemen..Ik neem regelmatig oxazepam, heb ook een angststoornis en rond mijn menstruatie versterkt dit erg. Dan kan ik echt niet goed relativeren. Met oxazepam wordt mn hoofd/gedachten wat rustiger. Een suf gevoel vind ik niet fijn dus het is even uitvinden bij welke dosering t goed voelt.
Het helpt mij goed in ieder geval.
Wij zijn bezig met een andere woning..al lang om ons heen ah kijken en nu zagen we een woning in een wijk ad rand van de stad, vlakbij het bos met een grote tuin. Hebben maar toegehapt en vrijdag na 2e bezichtiging waarschijnlijk een bod uitbrengen..spannend!! Ik ben niet goed in veranderingen maar dit huis voelt gewoon goed!
donderdag 13 februari 2020 om 11:12
Ooh wat leuk zeg dat huis..klinkt in ieder geval als een mooie,rustige omgeving!matz schreef: ↑12-02-2020 09:33Hoi allemaal,
Rammie; ik begrijp dat je t spannend vindt om iets te nemen..Ik neem regelmatig oxazepam, heb ook een angststoornis en rond mijn menstruatie versterkt dit erg. Dan kan ik echt niet goed relativeren. Met oxazepam wordt mn hoofd/gedachten wat rustiger. Een suf gevoel vind ik niet fijn dus het is even uitvinden bij welke dosering t goed voelt.
Het helpt mij goed in ieder geval.
Wij zijn bezig met een andere woning..al lang om ons heen ah kijken en nu zagen we een woning in een wijk ad rand van de stad, vlakbij het bos met een grote tuin. Hebben maar toegehapt en vrijdag na 2e bezichtiging waarschijnlijk een bod uitbrengen..spannend!! Ik ben niet goed in veranderingen maar dit huis voelt gewoon goed!
Neem jij dan een halve in of hele?
Nou vanochtend kwam buurvrouw..vertelt ze dat haar schoonzus ern hartinfarct heeft gehad,( veel stress v haar scheiding half jr terug..ze was ruim 25jr getrouwd).
Nou ik had al een afspraak bij de huisarts net. Haar verteld, heb ook druk op borst;mag hartfilmpje laten maken..daar wacht ik nu op.
Pfff de angststoornis maakt het allemaal nog heftiger. Al zeg ik tegen me zelf; elk lichaam is anders,zij rookt etc. Kan mezelf niet kalmeren.
Ze zei af en toe oxazepam..helpt dat niet; evt.starten met antidepressiva...
vrijdag 14 februari 2020 om 08:40
Marx wat spannend een nieuw huis. Gaan jullie vandaag kijken? Heel veel plezier en succes!
Hoe is t met de rest? Rammie, hoe slaap je de laatste nachten?
En libe hoe gaat t met jou en de kleine in je buik? En met de rest?
Hier gaat t oké. Vanavond zijn we uitgenodigd om ergens te komen eten. Het is een vriendin van vroeger die ik nog wel eens op verjaardagen tegenkom. Ik heb er zin in maar tegelijk... Ik ga proberen er van te genieten en me niet te druk te maken.
Fijne dag allemaal
Hoe is t met de rest? Rammie, hoe slaap je de laatste nachten?
En libe hoe gaat t met jou en de kleine in je buik? En met de rest?
Hier gaat t oké. Vanavond zijn we uitgenodigd om ergens te komen eten. Het is een vriendin van vroeger die ik nog wel eens op verjaardagen tegenkom. Ik heb er zin in maar tegelijk... Ik ga proberen er van te genieten en me niet te druk te maken.
Fijne dag allemaal
vrijdag 14 februari 2020 om 12:22
Hey Kaatje, lief dat je het vraagt. Ik ben afgelopen dinsdag bij de verloskundige geweest en heb het hartje horen kloppen, dat was leuk. Mijn buik begint nu ook ineens wat te groeien.
Op angstgebied gaat het even wat minder deze week, ik merk dat ik snel getriggerd raak door paniek. Mijn man had deze week vreselijke maagkrampen, hij kermde van de pijn en ik dacht meteen dat hij doodging en ik kreeg hartkloppingen en enorme angst omdat ik zo bang ben om hem kwijt te raken, omdat ik dan alleen verder moet. Ik zag ons al in de ambulance zitten. ☺
Gelukkig ging het na een tijdje weer beter met hem, maar ik moest nog een paar uur bijkomen.
Ik heb vaak last van spontane hitte uitbarstingen in combinatie met hoge hartslag. Heel vervelend! Ik heb dit met de verloskundige besproken. Het kan met de zwangerschap te maken hebben, maar zij zag het toch als een reactie op angst/paniek. Het gekke is alleen dat het ook soms komt als ik rustig op de bank zit of als ik net wakker ben. Ze zei dat de baby zijn eigen bloedsomloop heeft en dat dit geen effect zou moeten hebben op zijn hart, want daar maakte ik me zorgen over. Ook begin ik steeds meer op te zien tegen de bevalling omdat ik medisch gezien zowat alles eng vind. Ook daar heb ik binnenkort een gesprek over met de verloskundige. Op 10 maart weten we eindelijk wat het gaat worden. Ik heb sterke vermoedens dat het een jongen wordt ivm nub theorie.
Kaatje, veel plezier vanavond! Probeer er maar van te genieten dat iemand anders voor je kookt haha.
Rammie; succes met het hartfilmpje, als er niks uit komt kun je ook nog om een holteronderzoek vragen, dat duurt wat langer.
Oxazepam heb ik trouwens ook eens geprobeerd, maar ik had het gevoel of alles ineens heel erg vertraagde. Als ik mijn arm optilde leek dat veel langer te duren dan normaal, heel gek. Ik vond het maar een enge gewaarwording, dus daarna niet meer gedaan. En dat was al na een kwart pil! Antidepressiva maakten mijn angsten veel heftiger, dus daar ben ik al heel snel mee gestopt. Achteraf was de dosis die ik toen had te hoog, maar nu durf ik dat ook niet meer te nemen.
Matz; leuk dat jullie een huis op het oog hebben, ben benieuwd hoe de tweede bezichtiging is gegaan. Succes met bieden!
Op angstgebied gaat het even wat minder deze week, ik merk dat ik snel getriggerd raak door paniek. Mijn man had deze week vreselijke maagkrampen, hij kermde van de pijn en ik dacht meteen dat hij doodging en ik kreeg hartkloppingen en enorme angst omdat ik zo bang ben om hem kwijt te raken, omdat ik dan alleen verder moet. Ik zag ons al in de ambulance zitten. ☺
Gelukkig ging het na een tijdje weer beter met hem, maar ik moest nog een paar uur bijkomen.
Ik heb vaak last van spontane hitte uitbarstingen in combinatie met hoge hartslag. Heel vervelend! Ik heb dit met de verloskundige besproken. Het kan met de zwangerschap te maken hebben, maar zij zag het toch als een reactie op angst/paniek. Het gekke is alleen dat het ook soms komt als ik rustig op de bank zit of als ik net wakker ben. Ze zei dat de baby zijn eigen bloedsomloop heeft en dat dit geen effect zou moeten hebben op zijn hart, want daar maakte ik me zorgen over. Ook begin ik steeds meer op te zien tegen de bevalling omdat ik medisch gezien zowat alles eng vind. Ook daar heb ik binnenkort een gesprek over met de verloskundige. Op 10 maart weten we eindelijk wat het gaat worden. Ik heb sterke vermoedens dat het een jongen wordt ivm nub theorie.
Kaatje, veel plezier vanavond! Probeer er maar van te genieten dat iemand anders voor je kookt haha.
Rammie; succes met het hartfilmpje, als er niks uit komt kun je ook nog om een holteronderzoek vragen, dat duurt wat langer.
Oxazepam heb ik trouwens ook eens geprobeerd, maar ik had het gevoel of alles ineens heel erg vertraagde. Als ik mijn arm optilde leek dat veel langer te duren dan normaal, heel gek. Ik vond het maar een enge gewaarwording, dus daarna niet meer gedaan. En dat was al na een kwart pil! Antidepressiva maakten mijn angsten veel heftiger, dus daar ben ik al heel snel mee gestopt. Achteraf was de dosis die ik toen had te hoog, maar nu durf ik dat ook niet meer te nemen.
Matz; leuk dat jullie een huis op het oog hebben, ben benieuwd hoe de tweede bezichtiging is gegaan. Succes met bieden!
Groetjes!
vrijdag 14 februari 2020 om 13:42
Hoi allemaal,
Het gaat met mij gelukkig wat beter dan de afgelopen maand. Wat er nu nog vooral is is duizeligheid wat ervoor zorgt dat ik bang ben om flauw te vallen. Heel irritant, hier begon mn stoornis ook mee 1.5 jaar geleden. Maar ik weet dat het spanning is want ik heb het bv alleen op school als je moet zitten en luisteren of tijdens werken ofzo. Soms ook tijdens sporten. Ik probeer dan rustig te blijven ademen en me niet teveel te focussen op het gevoel. Is soms lastig, maar doe m'n best.
@matz, wat leuk zeg een nieuw huis. Lijkt me ook heel spannend (ik woon nog thuis dus überhaupt huis uit gaan lijkt me een ding hahaha).
@libe, ik vind dat je het heel goed doet. Het lijkt mij namelijk extra spannend, een zwangerschap en een angststoornis. Superknap van je. Ik denk zelf ook dat die hitte aanvallen en snelle hartslag door spanning komt. Ik herken het namelijk ook. Wel lastig als het op momenten komt wanneer je het niet verwacht.
@kaatje, gezellig met z'n allen uiteten
kan me voorstellen dat je het spannend vind. Je hebt er zin in maar tegelijkertijd ben je bang voor hoe je je daar gaat voelen en wat als.. Maar idd wat je zelf zegt, probeer je daar niet al te druk over te maken want wat is het ergste dat er kan gebeuren? Zo probeer ik dan maar te denken. Al is dat natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Hoop dat je het naar je zin gaat hebben en eet smakelijk alvast
@rammie, probeer te onthouden dat wat je voelt, dus die hartkloppingen en druk op de borst, door de spanning komt. Dat het niet lichamelijk is. Heel lastig, ik weet het, maar probeer het. En idd het zit allemaal niet mee, een angststoornis en overleden partner.. Heftig allemaal hoor.. Vind het heel knap hoe je het allemaal doet.
Ik ga zo even uitwaaien op het strand met mijn vriend en daarna lekker visje halen. Fijne (rustige) dag nog allemaal
Het gaat met mij gelukkig wat beter dan de afgelopen maand. Wat er nu nog vooral is is duizeligheid wat ervoor zorgt dat ik bang ben om flauw te vallen. Heel irritant, hier begon mn stoornis ook mee 1.5 jaar geleden. Maar ik weet dat het spanning is want ik heb het bv alleen op school als je moet zitten en luisteren of tijdens werken ofzo. Soms ook tijdens sporten. Ik probeer dan rustig te blijven ademen en me niet teveel te focussen op het gevoel. Is soms lastig, maar doe m'n best.
@matz, wat leuk zeg een nieuw huis. Lijkt me ook heel spannend (ik woon nog thuis dus überhaupt huis uit gaan lijkt me een ding hahaha).
@libe, ik vind dat je het heel goed doet. Het lijkt mij namelijk extra spannend, een zwangerschap en een angststoornis. Superknap van je. Ik denk zelf ook dat die hitte aanvallen en snelle hartslag door spanning komt. Ik herken het namelijk ook. Wel lastig als het op momenten komt wanneer je het niet verwacht.
@kaatje, gezellig met z'n allen uiteten
kan me voorstellen dat je het spannend vind. Je hebt er zin in maar tegelijkertijd ben je bang voor hoe je je daar gaat voelen en wat als.. Maar idd wat je zelf zegt, probeer je daar niet al te druk over te maken want wat is het ergste dat er kan gebeuren? Zo probeer ik dan maar te denken. Al is dat natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Hoop dat je het naar je zin gaat hebben en eet smakelijk alvast @rammie, probeer te onthouden dat wat je voelt, dus die hartkloppingen en druk op de borst, door de spanning komt. Dat het niet lichamelijk is. Heel lastig, ik weet het, maar probeer het. En idd het zit allemaal niet mee, een angststoornis en overleden partner.. Heftig allemaal hoor.. Vind het heel knap hoe je het allemaal doet.
Ik ga zo even uitwaaien op het strand met mijn vriend en daarna lekker visje halen. Fijne (rustige) dag nog allemaal
zaterdag 15 februari 2020 om 10:07
Hoii,
Ik ben nieuw hier en zal me even voorstellen. Ik ben een meid van 25 jaar oud. Eigenlijk mijn hele leven al te maken met angst/paniek klachten.
Op mijn 18e hiervoor naar een psycholoog geweest, dit heeft toen geholpen. Na een tijdje kwam het weer terug, toen naar een haptonoon. Dat hielp ook gelukkig. Daarna ging het weer 2 jaar goed Maar sinds september weer een heel stuk minder.
Waar ik dan vooral last van heb is; onrust, gejaagdheid. Niet ergens kunnen "wachten", duizeligheid en een knoop in mijn buik.
Het euvel is dat ik op mijn 14e een aantal keer ben flauwgevallen (achteraf te verklaren door niet eten En hitte), maar die angst voor flauwvallen is zo in mijn systeem gekomen.
Nu ben ik wéér behandeld, CGT, ook een stukje EMDR en exposure.
Dat heeft goed geholpen en mijn paniek klachten zijn nu echt bijna wegm
Het enige is .. het zit zo in mijn lichaam en systeem, in een winkel voel ik me nog altijd paniekerig terwijl ik dit "in mijn hoofd" niet ben, herkennen jullie dit?
Daarnaast van mijn neuroloog te horen gekregen dat ik chronisch aan het hyper ventileren ben, dus daarvoor loop ik nu weer bij een ademcoach. Ook dit helpt wel weer, ik krijg bruikbare tips , alleen ik ben er zo op gefocust dat het juist soms erger lijkt te worden..
Ik heb by the way geen medicatie en ik werk 32 uur pw in de zorg. Verder woon ik samen al 4 jaar met mijn vriend, en heb een goede band met mijn ouders.
Mijn vraag is Eigenlijk;
Zou het kunnen dat ik heb geleerd nu met mijn "hoofd/gedachten" om te gaan, alleen dat mijn lichaam nog in het "oude systeem" zit.
En , fijn dat dit topic er is voor iedereen die even van zich af wil schrijven, ik lees voor mijzelf ook al zo veel herkenning!
Ik ben nieuw hier en zal me even voorstellen. Ik ben een meid van 25 jaar oud. Eigenlijk mijn hele leven al te maken met angst/paniek klachten.
Op mijn 18e hiervoor naar een psycholoog geweest, dit heeft toen geholpen. Na een tijdje kwam het weer terug, toen naar een haptonoon. Dat hielp ook gelukkig. Daarna ging het weer 2 jaar goed Maar sinds september weer een heel stuk minder.
Waar ik dan vooral last van heb is; onrust, gejaagdheid. Niet ergens kunnen "wachten", duizeligheid en een knoop in mijn buik.
Het euvel is dat ik op mijn 14e een aantal keer ben flauwgevallen (achteraf te verklaren door niet eten En hitte), maar die angst voor flauwvallen is zo in mijn systeem gekomen.
Nu ben ik wéér behandeld, CGT, ook een stukje EMDR en exposure.
Dat heeft goed geholpen en mijn paniek klachten zijn nu echt bijna wegm
Het enige is .. het zit zo in mijn lichaam en systeem, in een winkel voel ik me nog altijd paniekerig terwijl ik dit "in mijn hoofd" niet ben, herkennen jullie dit?
Daarnaast van mijn neuroloog te horen gekregen dat ik chronisch aan het hyper ventileren ben, dus daarvoor loop ik nu weer bij een ademcoach. Ook dit helpt wel weer, ik krijg bruikbare tips , alleen ik ben er zo op gefocust dat het juist soms erger lijkt te worden..
Ik heb by the way geen medicatie en ik werk 32 uur pw in de zorg. Verder woon ik samen al 4 jaar met mijn vriend, en heb een goede band met mijn ouders.
Mijn vraag is Eigenlijk;
Zou het kunnen dat ik heb geleerd nu met mijn "hoofd/gedachten" om te gaan, alleen dat mijn lichaam nog in het "oude systeem" zit.
En , fijn dat dit topic er is voor iedereen die even van zich af wil schrijven, ik lees voor mijzelf ook al zo veel herkenning!
zaterdag 15 februari 2020 om 15:50
Wat ik net had; was boodschappen doen met mijn oudste,en voor mijn gevoel achtervolgd door een man al in de winkel. Wij zelfscan kassa,hij ook. Hij had maar 1ding ging de winkel uit,wij nog bij zelfscan..zie ik m buiten bellen en toen wij eruit kwamen liep hij tegelijk met ons richting parkeerplaats.
Ik vertelde alles tegen mn oudste; ze zei dat hij haar niet was opgevallen. Ik dacht meteen aan dat hij ons iets aan zou doen...Ik kreeg hartkloppingen in de winkel..rare buikpijn..ik shake nu nog na...
Voor vnvnd staat er een verjaardag op het programma(buren) maar voel me opeens zo slecht..
Herkent iemand dit?
Ik vertelde alles tegen mn oudste; ze zei dat hij haar niet was opgevallen. Ik dacht meteen aan dat hij ons iets aan zou doen...Ik kreeg hartkloppingen in de winkel..rare buikpijn..ik shake nu nog na...
Voor vnvnd staat er een verjaardag op het programma(buren) maar voel me opeens zo slecht..
Herkent iemand dit?
zaterdag 15 februari 2020 om 15:51
Welkom hier meid..veel herkenning. Dat laatste wat je noemt zou indd kunnen ja. Heb je wat tips voor ons? Nou ik zoveel paniek en angst dat ik me v alles in mn hoofd haal..Mwrosa schreef: ↑15-02-2020 10:07Hoii,
Ik ben nieuw hier en zal me even voorstellen. Ik ben een meid van 25 jaar oud. Eigenlijk mijn hele leven al te maken met angst/paniek klachten.
Op mijn 18e hiervoor naar een psycholoog geweest, dit heeft toen geholpen. Na een tijdje kwam het weer terug, toen naar een haptonoon. Dat hielp ook gelukkig. Daarna ging het weer 2 jaar goed Maar sinds september weer een heel stuk minder.
Waar ik dan vooral last van heb is; onrust, gejaagdheid. Niet ergens kunnen "wachten", duizeligheid en een knoop in mijn buik.
Het euvel is dat ik op mijn 14e een aantal keer ben flauwgevallen (achteraf te verklaren door niet eten En hitte), maar die angst voor flauwvallen is zo in mijn systeem gekomen.
Nu ben ik wéér behandeld, CGT, ook een stukje EMDR en exposure.
Dat heeft goed geholpen en mijn paniek klachten zijn nu echt bijna wegm
Het enige is .. het zit zo in mijn lichaam en systeem, in een winkel voel ik me nog altijd paniekerig terwijl ik dit "in mijn hoofd" niet ben, herkennen jullie dit?
Daarnaast van mijn neuroloog te horen gekregen dat ik chronisch aan het hyper ventileren ben, dus daarvoor loop ik nu weer bij een ademcoach. Ook dit helpt wel weer, ik krijg bruikbare tips , alleen ik ben er zo op gefocust dat het juist soms erger lijkt te worden..
Ik heb by the way geen medicatie en ik werk 32 uur pw in de zorg. Verder woon ik samen al 4 jaar met mijn vriend, en heb een goede band met mijn ouders.
Mijn vraag is Eigenlijk;
Zou het kunnen dat ik heb geleerd nu met mijn "hoofd/gedachten" om te gaan, alleen dat mijn lichaam nog in het "oude systeem" zit.
En , fijn dat dit topic er is voor iedereen die even van zich af wil schrijven, ik lees voor mijzelf ook al zo veel herkenning!
zaterdag 15 februari 2020 om 16:03
rammie schreef: ↑15-02-2020 15:50Wat ik net had; was boodschappen doen met mijn oudste,en voor mijn gevoel achtervolgd door een man al in de winkel. Wij zelfscan kassa,hij ook. Hij had maar 1ding ging de winkel uit,wij nog bij zelfscan..zie ik m buiten bellen en toen wij eruit kwamen liep hij tegelijk met ons richting parkeerplaats.
Ik vertelde alles tegen mn oudste; ze zei dat hij haar niet was opgevallen. Ik dacht meteen aan dat hij ons iets aan zou doen...Ik kreeg hartkloppingen in de winkel..rare buikpijn..ik shake nu nog na...
Voor vnvnd staat er een verjaardag op het programma(buren) maar voel me opeens zo slecht..
Heb gegoogled en daar lees ik dingen over psychoses..nu nog banger...pfff
Herkent iemand dit?
zaterdag 15 februari 2020 om 16:13
@rammie
Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent! Goed dat je het hebt gedeeld met je dochter. Als ik jou was zou ik nu tot vanavond even goed voor jezelf zorgen.. kopje thee.. Mss even muziek luisteren of iets lezen?
Wat ik vooral altijd probeer is om "uit mijn hoofd" te komen, dit lukt me niet altijd hoor Maar soms wel. Even wandelen of zingen of cabberet kijken.. En ook denken als een soort mantra :
" ik ben niet mijn gedachten"
Dat relativeert voor mij wel .. gedachten zijn maar gedachten en gaan vanzelf weer weg. Je bepaald zelf hoe je erop reageerd .. al is dat natuurlijk veeeeel makkelijker gezegd dan gedaan.
Wij gaan vanavond bij vrienden eten En daarna nog een verjaardag.. dat zijn dan dingen waar ik erg tegenop zie.. alleen ik wil mezelf niet zo buiten sluiten ..
Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent! Goed dat je het hebt gedeeld met je dochter. Als ik jou was zou ik nu tot vanavond even goed voor jezelf zorgen.. kopje thee.. Mss even muziek luisteren of iets lezen?
Wat ik vooral altijd probeer is om "uit mijn hoofd" te komen, dit lukt me niet altijd hoor Maar soms wel. Even wandelen of zingen of cabberet kijken.. En ook denken als een soort mantra :
" ik ben niet mijn gedachten"
Dat relativeert voor mij wel .. gedachten zijn maar gedachten en gaan vanzelf weer weg. Je bepaald zelf hoe je erop reageerd .. al is dat natuurlijk veeeeel makkelijker gezegd dan gedaan.
Wij gaan vanavond bij vrienden eten En daarna nog een verjaardag.. dat zijn dan dingen waar ik erg tegenop zie.. alleen ik wil mezelf niet zo buiten sluiten ..
zaterdag 15 februari 2020 om 16:36
Rammie; als ik een oxazepam neem doe ik vaak eerst een halve..ik hoi niet van t suffe gevoel.
Ik herken wat je schrijft over dat je hoort dat iemand iets heeft gehad (zoals je buurvrouw) je hierdoor zelf ook angstig wordt. Vooral als je er al bang voor bent.
Probeer het echt te relativeren...jij bent haar niet..en mensen vertellen elkaar vaak de nare dingen die gebeuren..daarmee wil ik zeggen, soms lijkt t alsof veel mensen ziek zijn of iets anders overkomt maar het merendeel is nog gezond en is niks mee aan de hand. Alleen daar hoor je niks over..snap je wat ik bedoel?
Mijn collega's kwamen laatst ook met allemaal verhalen..daar word ik ook naar van maar probeer het dan wat in perspectief te zien.
Ik herken wat je schrijft over dat je hoort dat iemand iets heeft gehad (zoals je buurvrouw) je hierdoor zelf ook angstig wordt. Vooral als je er al bang voor bent.
Probeer het echt te relativeren...jij bent haar niet..en mensen vertellen elkaar vaak de nare dingen die gebeuren..daarmee wil ik zeggen, soms lijkt t alsof veel mensen ziek zijn of iets anders overkomt maar het merendeel is nog gezond en is niks mee aan de hand. Alleen daar hoor je niks over..snap je wat ik bedoel?
Mijn collega's kwamen laatst ook met allemaal verhalen..daar word ik ook naar van maar probeer het dan wat in perspectief te zien.
zaterdag 15 februari 2020 om 17:35
Ik twijfelde om het wel niet te vertellen,maar wel gedaan.Mwrosa schreef: ↑15-02-2020 16:13@rammie
Ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent! Goed dat je het hebt gedeeld met je dochter. Als ik jou was zou ik nu tot vanavond even goed voor jezelf zorgen.. kopje thee.. Mss even muziek luisteren of iets lezen?
Wat ik vooral altijd probeer is om "uit mijn hoofd" te komen, dit lukt me niet altijd hoor Maar soms wel. Even wandelen of zingen of cabberet kijken.. En ook denken als een soort mantra :
" ik ben niet mijn gedachten"
Dat relativeert voor mij wel .. gedachten zijn maar gedachten en gaan vanzelf weer weg. Je bepaald zelf hoe je erop reageerd .. al is dat natuurlijk veeeeel makkelijker gezegd dan gedaan.
Wij gaan vanavond bij vrienden eten En daarna nog een verjaardag.. dat zijn dan dingen waar ik erg tegenop zie.. alleen ik wil mezelf niet zo buiten sluiten ..
Zij gad dus niks aan de gaten..
Tja je hebt gelijk hoor met de mantra,maar zo makkelijk gaat dat niet indd.
Ik weet dus niet of ik wel/niet naar de verjaardag moet gaan. Voel nog 'na weeen' vd supermarkt
Veel plezier bij jullie vrienden; je doet er goed aan om wel te gaan
zaterdag 15 februari 2020 om 17:38
Ik neem ook een halve. Ik snap wel wat je bedoelt,maar alles is tig x erger geworden na mijn man....hartkloppingen al bij een gedachte,zweten....mn zus appte net met; Hollywood needs you..omdat ik doemscenarios heb gelijk,moest er ff om lachen,maar ik ben serieus.matz schreef: ↑15-02-2020 16:36Rammie; als ik een oxazepam neem doe ik vaak eerst een halve..ik hoi niet van t suffe gevoel.
Ik herken wat je schrijft over dat je hoort dat iemand iets heeft gehad (zoals je buurvrouw) je hierdoor zelf ook angstig wordt. Vooral als je er al bang voor bent.
Probeer het echt te relativeren...jij bent haar niet..en mensen vertellen elkaar vaak de nare dingen die gebeuren..daarmee wil ik zeggen, soms lijkt t alsof veel mensen ziek zijn of iets anders overkomt maar het merendeel is nog gezond en is niks mee aan de hand. Alleen daar hoor je niks over..snap je wat ik bedoel?
Mijn collega's kwamen laatst ook met allemaal verhalen..daar word ik ook naar van maar probeer het dan wat in perspectief te zien.
Fijne avond iedereen
zaterdag 15 februari 2020 om 22:01
Ik lees net je vorige berichtjes en zie dat je inderdaad een *** dag achter de rug hebt gehad. Over het wel/niet psychotisch wil ik me niet uitspreken. Wel weet ik dat stress,slecht voelen, vermoeidheid zich erg kan wreken op een persoon en op verschillende manieren tot uiting kan komen..
Ben je naar het feestje geweest? Hoe is het verlopen?
Veel liefs
maandag 17 februari 2020 om 07:18
@rammie, hoop dat het ondertussen al wat beter gaat? Lijkt me heel goed om zo'n voorval met je huisarts of therapeut te bespreken. Je gedachten kunnen echt met je op de loop gaan soms, maar het is wel goed om aan de bel te trekken als je merkt dat het erger wordt. Fijn dat je dochter het kon relativeren.
@mwrosa, heel herkenbaar hoor: mijn hoofd kon perfect rationaliseren en ook alle 'vaardigheden' van de cognitieve therapie toepassen, mijn lichaam deed daar doodleuk niet aan mee. Daar had ik ook echt lichaamsgerichte therapie voor nodig.
@mwrosa, heel herkenbaar hoor: mijn hoofd kon perfect rationaliseren en ook alle 'vaardigheden' van de cognitieve therapie toepassen, mijn lichaam deed daar doodleuk niet aan mee. Daar had ik ook echt lichaamsgerichte therapie voor nodig.
maandag 17 februari 2020 om 08:08
Ja,ik ben 1.5u gegaan,maar het was zooo druk en veel kinderen daar,dat het mij te veel werd,dus bijtijds naar huis. Ook goed dat je bent geweest!
Gisteren was achteraf ook een te lange dag voor me bij schoonfamilie,wel gezellig,maar te druk..heb amper geslapen door hartkloppingen
maandag 17 februari 2020 om 08:11
Ja,ik heb morgen weer een afspraak staan met de psy,ga het zeker bespreken.LaFlamande schreef: ↑17-02-2020 07:18@rammie, hoop dat het ondertussen al wat beter gaat? Lijkt me heel goed om zo'n voorval met je huisarts of therapeut te bespreken. Je gedachten kunnen echt met je op de loop gaan soms, maar het is wel goed om aan de bel te trekken als je merkt dat het erger wordt. Fijn dat je dochter het kon relativeren.
@mwrosa, heel herkenbaar hoor: mijn hoofd kon perfect rationaliseren en ook alle 'vaardigheden' van de cognitieve therapie toepassen, mijn lichaam deed daar doodleuk niet aan mee. Daar had ik ook echt lichaamsgerichte therapie voor nodig.
Ik herken wat je zegt; ik denk ook wel dit zijn mn gedachtes,maar dan is de lichamelijke reactie er al:vecht/vluchtgedrag,en mezelf kalmeren lukt dan echt niet!
Gisteren was ik naar schoonfamilie v smiddags 14u tot savonds 22u,was supergezellig,maar veeeels te lsnge dag. Kids wilden maar niet naar huis,dus we bleven langer. Nou voelde t daar al en in bed...wil niet steeds klagen,dus ik bespaar jullie de details.
Fijne dag all
