Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
woensdag 8 april 2020 om 12:59
Libe wat fijn dat je je rustiger voelt!
Robertjeeeee heerlijk toch, dat je kan genieten en dat je mindfulness helpt. Geniet ervan!
Pingu wat moeilijk dat je zo twijfelt over je relatie. Je schrijft dat je een beslissing moet nemen. Moet JIJ die beslissing nemen? Hoe staat je partner erin? Wil hij wel verder met jou? En waarom moet de beslissing genomen worden? Als je twijfelt, waarom neem je niet wat tijd om er nog eens goed over na te denken? Dat je beslist dat je twijfelt en t nog niet weet.
Ik weet natuurlijk niets van je relatie dus kan je geen echt advies geven, maar soms is geen beslissing nemen, ook een beslissing.
Trouwens, super knap jij je lichtpuntjes beschrijft!
Hier een mindere dag. Het is druk op mijn werk en dat komt er op mijn vrije dag vaak uit. Dochter had hulp nodig met huiswerk, maar ik bleek er niks van te snappen....
Man werkt thuis en die zat druk te bellen en stressen, wat ik dan overneem. Dus man maar boven gestuurd, dochter gezegd dat ik later vandaag wel help, maar dat mijn hersens nu even oververhit zijn. En dat helpt! Hopelijk de rest van de dag beter!
Robertjeeeee heerlijk toch, dat je kan genieten en dat je mindfulness helpt. Geniet ervan!
Pingu wat moeilijk dat je zo twijfelt over je relatie. Je schrijft dat je een beslissing moet nemen. Moet JIJ die beslissing nemen? Hoe staat je partner erin? Wil hij wel verder met jou? En waarom moet de beslissing genomen worden? Als je twijfelt, waarom neem je niet wat tijd om er nog eens goed over na te denken? Dat je beslist dat je twijfelt en t nog niet weet.
Ik weet natuurlijk niets van je relatie dus kan je geen echt advies geven, maar soms is geen beslissing nemen, ook een beslissing.
Trouwens, super knap jij je lichtpuntjes beschrijft!
Hier een mindere dag. Het is druk op mijn werk en dat komt er op mijn vrije dag vaak uit. Dochter had hulp nodig met huiswerk, maar ik bleek er niks van te snappen....
Man werkt thuis en die zat druk te bellen en stressen, wat ik dan overneem. Dus man maar boven gestuurd, dochter gezegd dat ik later vandaag wel help, maar dat mijn hersens nu even oververhit zijn. En dat helpt! Hopelijk de rest van de dag beter!
woensdag 8 april 2020 om 14:55
Goed hoe je gewoon eerlijk tegen je dochter zegt dat je hersenen oververhit zijn, want dat begrijpt iedereen.kaatje71 schreef: ↑08-04-2020 12:59Pingu wat moeilijk dat je zo twijfelt over je relatie. Je schrijft dat je een beslissing moet nemen. Moet JIJ die beslissing nemen? Hoe staat je partner erin? Wil hij wel verder met jou? En waarom moet de beslissing genomen worden? Als je twijfelt, waarom neem je niet wat tijd om er nog eens goed over na te denken? Dat je beslist dat je twijfelt en t nog niet weet.
Ik weet natuurlijk niets van je relatie dus kan je geen echt advies geven, maar soms is geen beslissing nemen, ook een beslissing.
Trouwens, super knap jij je lichtpuntjes beschrijft!
Wb de beslissing: de hypotheekaanvraag om mij uit te kopen, loopt al. Dus eigenlijk is de beslissing al genomen. Ik heb onderschat hoe ontzettend veel verdriet ik ervan zou hebben, en ook twijfel. Ik had niet verwacht dat ik mezelf zo kwijt zou zijn. Ik weet op dit moment niet meer wie ik ben en wat ik wil, waar ik wil wonen en ik ben zó ontzettend bang voor het onbekende, wat ik eigenlijk altijd al ben geweest. En dat in deze tijden, die toch al zo onzeker en verwarrend zijn.
't Is al met al een heel gedoe
vrijdag 10 april 2020 om 08:41
Pingu, dat is toch ook niet raar? Je staat voor een enorme wending in je leven, een verdrietige, een moeilijke. Het is heel moedig om die stap überhaupt te maken, met alle twijfels, angst en onzekerheid die bij zo'n stap áltijd komen kijken. Je staat nu aan het begin van een nieuw leven, dat je stukje bij beetje moet opbouwen. Dat is eng, maar kan zoveel moois brengen.
Ik durf dit te zeggen uit ervaring. Na mijn eerste relatiebreuk, na acht jaar, was ik stuk. Ik kreeg toen mijn eerste angstaanvallen en daarna pleinvrees. Dat was een dieptepunt. Maar daar ben ik uit geklommen en mijn leven weer op de rit gekregen. En dat leven werd weer leuk ook! Nu is opnieuw een hele lange relatie op de klippen gelopen. Ik vind het heel moeilijk, maar heb deze keer wel meer vertrouwen in mezelf.
Ik kan dit. Wij kunnen dit. En het cliché is vaak echt waar: als je een deur dichtdoet, gaat er een nieuwe deur open.
Probeer niet alles in een keer te willen overzien. Pak het per onderdeel aan. Bijvoorbeeld praktisch: eerst beslissen waar je wilt wonen. Dan komt de rest.
Liefs!
Ik durf dit te zeggen uit ervaring. Na mijn eerste relatiebreuk, na acht jaar, was ik stuk. Ik kreeg toen mijn eerste angstaanvallen en daarna pleinvrees. Dat was een dieptepunt. Maar daar ben ik uit geklommen en mijn leven weer op de rit gekregen. En dat leven werd weer leuk ook! Nu is opnieuw een hele lange relatie op de klippen gelopen. Ik vind het heel moeilijk, maar heb deze keer wel meer vertrouwen in mezelf.
Ik kan dit. Wij kunnen dit. En het cliché is vaak echt waar: als je een deur dichtdoet, gaat er een nieuwe deur open.
Probeer niet alles in een keer te willen overzien. Pak het per onderdeel aan. Bijvoorbeeld praktisch: eerst beslissen waar je wilt wonen. Dan komt de rest.
Liefs!
vrijdag 10 april 2020 om 08:55
Laflamande, wat verwoord jij het goed. Hier heb ik echt zoveel steun aan. Wij kunnen dit.
Vannacht heb ik weer goed geslapen, wat scheelt dat toch altijd een stuk!
Vanavond ga ik weer wandelen met een vriendin, daar zie ik naar uit.
Wat doen jullie met de paasdagen?
Ik heb voor mezelf een hotel geboekt, eentje die nog wel open is, om even afstand te nemen en bij te komen en misschien antwoorden te vinden.
Ik heb het hotel nog even gebeld voor de zekerheid en ik ben zowat de enige gast, heerlijk toch? Wordt een soort stilte-retraite.
Vannacht heb ik weer goed geslapen, wat scheelt dat toch altijd een stuk!
Vanavond ga ik weer wandelen met een vriendin, daar zie ik naar uit.
Wat doen jullie met de paasdagen?
Ik heb voor mezelf een hotel geboekt, eentje die nog wel open is, om even afstand te nemen en bij te komen en misschien antwoorden te vinden.
Ik heb het hotel nog even gebeld voor de zekerheid en ik ben zowat de enige gast, heerlijk toch? Wordt een soort stilte-retraite.
't Is al met al een heel gedoe
vrijdag 10 april 2020 om 11:52
Wat goed dat je de tijd neemt voor jezelf dit paaweekend Pingu. Ik hoop dat je weer wat rust vindt.
Ik heb in mijn therapiegroep angststoornis ook veel mensen ontmoet die leden onder hun gebroken relatie of scheiding. Zij moesten echt leren om zichzelf weer te vinden. Ik zag vaak wel dat die mensen na een tijdje gelukkiger werden, omdat ze eindelijk de moeizame relatie achter zich konden laten. Maar het is een lang proces en heel moeilijk om door te maken omdat je je nog zo met de ander verbonden voelt.
Met mij gaat het verder psychisch best oke op het moment, maar ik word geteisterd door enorme hooikoorts waardoor ik niet naar buiten kan en ik mag er helaas ook geen medicijnen voor slikken in de zwangerschap.
Dat doe ik normaal wel en dan is het draaglijk.
Ik heb in mijn therapiegroep angststoornis ook veel mensen ontmoet die leden onder hun gebroken relatie of scheiding. Zij moesten echt leren om zichzelf weer te vinden. Ik zag vaak wel dat die mensen na een tijdje gelukkiger werden, omdat ze eindelijk de moeizame relatie achter zich konden laten. Maar het is een lang proces en heel moeilijk om door te maken omdat je je nog zo met de ander verbonden voelt.
Met mij gaat het verder psychisch best oke op het moment, maar ik word geteisterd door enorme hooikoorts waardoor ik niet naar buiten kan en ik mag er helaas ook geen medicijnen voor slikken in de zwangerschap.
Dat doe ik normaal wel en dan is het draaglijk.
Groetjes!
vrijdag 10 april 2020 om 17:06
Hee allemaal!
@Pingu; Wauw, ik merk echt dat het beter met je gaat! Goed ook dat je de stap hebt genomen om even in je eentje tot rust te komen, ik zou dat nooit durven...
@LaFlamande; Probeer wel je rust te pakken hé, niet achter de feiten aanlopen! Het weekend is nu even wat langer, probeer dan daar ook van te genieten!
@Libe; Och zo herkenbaar, hooikoorts is vreselijk, zit er zelf ook mee... Ondanks dat ze aanraden om binnen te blijven maak ik toch altijd nog wel even een ommetje in m'n eentje, vind dat altijd wel fijn!
Hier ging het goed tot gisteravond, had een klein meningsverschil met een vriendin van me en dan stort ik alweer helemaal in met de gedachte "Ik ben niet goed genoeg" en zet ik mijn eigen behoeften alweer opzij om er alles aan te doen dat ik haar niet verlies als vriendin. Ik weet dat dit fout is, en ik ga er alleen maar negatiever over denken op deze manier, maar mezelf laten lijden en haar gelukkig zien doe ik toch elke keer weer...
Net een gesprek gehad met de praktijkondersteuner, hij was zo trots op mij dat ik m'n draai heb gevonden en een vaste dagindeling echt goed werkt. Ik zie wel enorm op tot alles weer normaal is, nu ik thuis zit heb ik namelijk de tijd om tijd te nemen voor sporten, mindfulness en andere dingen die ik leuk vind. Maar als ik eenmaal weer van 8 tot 5 werk heb ik 's avonds echt geen zin om nog al die dingen te doen.
Helaas ook slecht nieuws vanuit de psycholoog, mijn videoafspraak is verplaatst van 20 april naar 28 april. Aan de andere kant stiekem ook wel weer blij dat het maar 8 dagen zijn en niet een maand.
Fijn paasweekend allen!
@Pingu; Wauw, ik merk echt dat het beter met je gaat! Goed ook dat je de stap hebt genomen om even in je eentje tot rust te komen, ik zou dat nooit durven...
@LaFlamande; Probeer wel je rust te pakken hé, niet achter de feiten aanlopen! Het weekend is nu even wat langer, probeer dan daar ook van te genieten!
@Libe; Och zo herkenbaar, hooikoorts is vreselijk, zit er zelf ook mee... Ondanks dat ze aanraden om binnen te blijven maak ik toch altijd nog wel even een ommetje in m'n eentje, vind dat altijd wel fijn!
Hier ging het goed tot gisteravond, had een klein meningsverschil met een vriendin van me en dan stort ik alweer helemaal in met de gedachte "Ik ben niet goed genoeg" en zet ik mijn eigen behoeften alweer opzij om er alles aan te doen dat ik haar niet verlies als vriendin. Ik weet dat dit fout is, en ik ga er alleen maar negatiever over denken op deze manier, maar mezelf laten lijden en haar gelukkig zien doe ik toch elke keer weer...
Net een gesprek gehad met de praktijkondersteuner, hij was zo trots op mij dat ik m'n draai heb gevonden en een vaste dagindeling echt goed werkt. Ik zie wel enorm op tot alles weer normaal is, nu ik thuis zit heb ik namelijk de tijd om tijd te nemen voor sporten, mindfulness en andere dingen die ik leuk vind. Maar als ik eenmaal weer van 8 tot 5 werk heb ik 's avonds echt geen zin om nog al die dingen te doen.
Helaas ook slecht nieuws vanuit de psycholoog, mijn videoafspraak is verplaatst van 20 april naar 28 april. Aan de andere kant stiekem ook wel weer blij dat het maar 8 dagen zijn en niet een maand.
Fijn paasweekend allen!
zaterdag 11 april 2020 om 15:03
Hoi allemaal,
Hier ook iemand die last heeft van angst. Ik sta nu op een wachtlijst voor verdere hulp. Ik ben enorm gefocust op mijn lichaam, voel ieder dingetje en lijk het niet goed te kunnen interpreteren. Ik leef zo'n beetje in mijn hoofd en kan zo moeilijk nog genieten want steeds weer die angst. Ik begrijp hoe het werkt maar ik lijk het niet te kunnen stoppen. Ik heb inmiddels al jaren last van mijn spieren, een continue hoge spierspanning in mijn hele lichaam. Is dat herkenbaar? Verder zo weinig energie, alles is teveel.
Hier ook iemand die last heeft van angst. Ik sta nu op een wachtlijst voor verdere hulp. Ik ben enorm gefocust op mijn lichaam, voel ieder dingetje en lijk het niet goed te kunnen interpreteren. Ik leef zo'n beetje in mijn hoofd en kan zo moeilijk nog genieten want steeds weer die angst. Ik begrijp hoe het werkt maar ik lijk het niet te kunnen stoppen. Ik heb inmiddels al jaren last van mijn spieren, een continue hoge spierspanning in mijn hele lichaam. Is dat herkenbaar? Verder zo weinig energie, alles is teveel.
zaterdag 11 april 2020 om 16:06
Selien, welkom hier. Ik herken de focus op mijn lichaam, daar heb ik gedurende slechte periodes veel last van. Ook die hoge spierspanning. Daar heb ik wel een goede ontspanningsoefening voor geleerd trouwens, zoek maar op 'Jacobson oefeningen' als je wil.
Met mij gaat het ietsje minder. Door de coronacrisis is de afspraak met de netvliesspecialist in het MUMC niet doorgegaan. Nu kan ik pas over 2 maanden naar de dunne plek in mijn netvlies laten kijken. Dat levert weer meer spanning op.
Met mij gaat het ietsje minder. Door de coronacrisis is de afspraak met de netvliesspecialist in het MUMC niet doorgegaan. Nu kan ik pas over 2 maanden naar de dunne plek in mijn netvlies laten kijken. Dat levert weer meer spanning op.
zaterdag 11 april 2020 om 16:07
Welkom Selien! Ik herken het in het hoofd leven heel goed, ben zelf ook constant met dingen interpreteren waarom iets zo is én waarom dat meningsverschil zo uit de hand is gelopen én waarom iemand dat tegen mij zegt én hoe ik iets moet verwoorden én noem maar op..
Ik heb zelf niet last spierspanningen, nu sport ik ook met regelmaat (krachttraining) dus dat zou er iets mee te maken kunnen hebben? Dat werkt voor mij overigens ook als ontspannen; even een uurtje lekker intensief sporten.
Ik heb zelf niet last spierspanningen, nu sport ik ook met regelmaat (krachttraining) dus dat zou er iets mee te maken kunnen hebben? Dat werkt voor mij overigens ook als ontspannen; even een uurtje lekker intensief sporten.
zondag 12 april 2020 om 09:14
Dank voor de snelle reacties!
Konijnenpantoffeltje: bedankt voor de tip! Ik heb gelijk gekeken. Volgens mij ken ik het als de bodyscan. Ooit ook geleerd van een fysio. Omdat mijn angst erg gericht is op mijn lichaam raak ik altijd erg onrustig van oefeningen gericht op mijn lichaam. Ik voel ook veel spiertrekkingen die mijn angst triggeren. Ik denk dat deze oefening wel iets is voor als de angst weer wat gezakt is. Op dit moment zit ik zo vast. Loslaten is the key maar hoe!
Oh 2 maanden wachten is erg lang, ik kan me voorstellen dat dit spanning brengt. Heb je nu veel last van je oog?
Robertjeeee: ja sporten zou mij denk ik ook helpen. Ik probeer wel wat te doen maar omdat ik zo veel last heb van mijn spieren raak ik er ook angstig van. Heel krom want ergens weet ik als ik wellicht doorzet dat mijn klachten juist beter worden. Ik zit nu echt even vast. En vraag me af of ik hier ooit nog van af kom. Al zo lang last inmiddels.
Wat fijn dat jij je draai nu hebt gevonden en dat je veel baat hebt bij mindfullnes en sporten! Misschien nog met de psycholoog bespreken hoe je dit straks kan vast houden. Ik heb aankomende week een telefonische intake. Heel gek om dit nu zo te doen he?! Maar ja het is iets:)
Succes allemaal!
Konijnenpantoffeltje: bedankt voor de tip! Ik heb gelijk gekeken. Volgens mij ken ik het als de bodyscan. Ooit ook geleerd van een fysio. Omdat mijn angst erg gericht is op mijn lichaam raak ik altijd erg onrustig van oefeningen gericht op mijn lichaam. Ik voel ook veel spiertrekkingen die mijn angst triggeren. Ik denk dat deze oefening wel iets is voor als de angst weer wat gezakt is. Op dit moment zit ik zo vast. Loslaten is the key maar hoe!
Oh 2 maanden wachten is erg lang, ik kan me voorstellen dat dit spanning brengt. Heb je nu veel last van je oog?
Robertjeeee: ja sporten zou mij denk ik ook helpen. Ik probeer wel wat te doen maar omdat ik zo veel last heb van mijn spieren raak ik er ook angstig van. Heel krom want ergens weet ik als ik wellicht doorzet dat mijn klachten juist beter worden. Ik zit nu echt even vast. En vraag me af of ik hier ooit nog van af kom. Al zo lang last inmiddels.
Wat fijn dat jij je draai nu hebt gevonden en dat je veel baat hebt bij mindfullnes en sporten! Misschien nog met de psycholoog bespreken hoe je dit straks kan vast houden. Ik heb aankomende week een telefonische intake. Heel gek om dit nu zo te doen he?! Maar ja het is iets:)
Succes allemaal!
zondag 12 april 2020 om 13:38
@Liebe, zo vervelend, die hooikoorts. Is het eindelijk zomer, kun je weer gaan snotteren en traanogen. Extra k** dat je er niets tegen mag nemen (al is het voor een goed doel).
@Robertjeeeee, lastig hoor, gelukkig is acht dagen nog te overzien. Dat gevoel van niet goed genoeg te zijn, dat is nu echt iets bij uitstek om met de hulp van je behandelaar na de intake mee aan de slag te gaan. Dat komt ergens vandaan en kan ook weer uit je systeem!
@Konijnenpantoffeltje, dat is echt niet leuk, twee maanden uitstel. Maar dat betekent wel dat de specialist het als niet-dringend inschat, toch? Dat is een goed teken (en als jij het niet gelooft, doe ik het nu even in jouw plaats als het mag).
@Selien, welkom. Herkenbaar, die angstreacties putten hoofd en lichaam uit in mijn ervaring. En na al die spanning spierpijn ja. Klinkt alsof iets als yoga misschien fijn zou zijn; stretchen en rekken, wat ook fijn is na 'gewone' spierpijn. En concentratie- en ademhalingsoefeningen horen daar ook bij. En je kunt straks met je hulpverlener zoeken naar iets wat bij jouw klachten past.
@Robertjeeeee, lastig hoor, gelukkig is acht dagen nog te overzien. Dat gevoel van niet goed genoeg te zijn, dat is nu echt iets bij uitstek om met de hulp van je behandelaar na de intake mee aan de slag te gaan. Dat komt ergens vandaan en kan ook weer uit je systeem!
@Konijnenpantoffeltje, dat is echt niet leuk, twee maanden uitstel. Maar dat betekent wel dat de specialist het als niet-dringend inschat, toch? Dat is een goed teken (en als jij het niet gelooft, doe ik het nu even in jouw plaats als het mag).
@Selien, welkom. Herkenbaar, die angstreacties putten hoofd en lichaam uit in mijn ervaring. En na al die spanning spierpijn ja. Klinkt alsof iets als yoga misschien fijn zou zijn; stretchen en rekken, wat ook fijn is na 'gewone' spierpijn. En concentratie- en ademhalingsoefeningen horen daar ook bij. En je kunt straks met je hulpverlener zoeken naar iets wat bij jouw klachten past.
zondag 12 april 2020 om 18:07
heb ff me time nodig..het gaat niet zo..schrik elke nacht wakker met hartkloppingen.
zondag 12 april 2020 om 23:12
Selien en LaFlamande: Ik heb geen last van mijn oog (klopt af op hout) maar als ik wel klachten kreeg, bijv. lichtflitsen of vlekken zien, snelle afname van het zicht, dan moet ik meteen contact op moeten nemen.
Natuurlijk vind ik het idéé van die klachten al doodeng.
En Selien, die oefeningen kun je ook het beste gaan oefenen als je ontspannen bent. Dan kun je het ook beter toepassen als je echt angstig bent. En andere dingen proberen dan, waardoor je niet meer zo in je hoofd zit? Bij mij werkt creatief bezig zijn en een beetje tuinieren op zulke momenten goed.
Hooikoorts lijk ik ook al jaren te hebben. Alleen heb ik nooit tranende ogen, maar als ik dan lenzen draag kan ik ze bijna niet meer inhouden omdat mijn ogen aanvoelen alsof er zand in zit. Wel heb ik last van niezen en een loopneus. En nog wat klachten die ik nooit ergens lees, maar wel altijd optreden zodra de berk begint met z'n stomme pollen; jeuk diep in mijn oren en verhemelte en het gevoel alsof er heel fijn zand achterin mijn keel zit. Is dit nou hooikoorts?
Of ben ik gewoon raar?
Natuurlijk vind ik het idéé van die klachten al doodeng.
En Selien, die oefeningen kun je ook het beste gaan oefenen als je ontspannen bent. Dan kun je het ook beter toepassen als je echt angstig bent. En andere dingen proberen dan, waardoor je niet meer zo in je hoofd zit? Bij mij werkt creatief bezig zijn en een beetje tuinieren op zulke momenten goed.
Hooikoorts lijk ik ook al jaren te hebben. Alleen heb ik nooit tranende ogen, maar als ik dan lenzen draag kan ik ze bijna niet meer inhouden omdat mijn ogen aanvoelen alsof er zand in zit. Wel heb ik last van niezen en een loopneus. En nog wat klachten die ik nooit ergens lees, maar wel altijd optreden zodra de berk begint met z'n stomme pollen; jeuk diep in mijn oren en verhemelte en het gevoel alsof er heel fijn zand achterin mijn keel zit. Is dit nou hooikoorts?
Of ben ik gewoon raar?
maandag 13 april 2020 om 08:18
Ja, dat is hooikoorts! Dat heb ik ook, die jeuk, achter in mijn keel/verhemelte/oren. Daar kun je met geen mogelijkheid bij en het is om gek van te worden.
Bij mij begint de hooikoorts nu ook op te zetten (nog niet volle kracht, ik ben het meest allergisch aan de bloeiende grassen, mei/juni). Maar ik durf dus bijna niet te niezen/neus snuiten als ik in de supermarkt ben. Omdat ik dan denk dat iedereen denkt dat ik ziek en besmettelijk ben en me niet aan de isolatieplicht houdt. Neus-snuit-schaamte
Bij mij begint de hooikoorts nu ook op te zetten (nog niet volle kracht, ik ben het meest allergisch aan de bloeiende grassen, mei/juni). Maar ik durf dus bijna niet te niezen/neus snuiten als ik in de supermarkt ben. Omdat ik dan denk dat iedereen denkt dat ik ziek en besmettelijk ben en me niet aan de isolatieplicht houdt. Neus-snuit-schaamte
dinsdag 14 april 2020 om 19:50
hallo allemaal
mag ik me bij jullie aanmelden ....
van de ene op andere dag klapte ik in elkaar na een stressvol jaar ... overspannen
maar kreeg steeds meer angsten mn anggedachten
wordt ik ooit weer mezelf
komt t wel weer goed?
bang om niet te slapen, terwijl ik vaak goed slaap
ben er ook de hele dag mee bezig voel me rot gespannen en een angstig nerveus gevoel
angst weer voor de volgende dag enz de cirkel
de hele dg dus angstig ,nrveus ook huil ik ontzettend veel van verdriet.wanhoop maar ook bang dt t niet meer over gaat ... vind de dagen heel zwaar
heb wel af en toe een iets rustig dagje maar de ochtenden zo en zo niet
heb soms zelfs t gevoel dat ik t zelf allemaal veroorzaak omdat ik er in blijf hangen
ook ben ik wat somber maar probeer wel afleiding te zoeken ,maar ook dan blijf ik in me hoofd zitten
ik slikte al een AD 10 jaar maar die helpt schijn baar niet meer ... ga dus deze week met een nieuwe beginnen ... best weer angstig er voor
herkend iemand zich hier in??? groetjes
mag ik me bij jullie aanmelden ....
van de ene op andere dag klapte ik in elkaar na een stressvol jaar ... overspannen
maar kreeg steeds meer angsten mn anggedachten
wordt ik ooit weer mezelf
komt t wel weer goed?
bang om niet te slapen, terwijl ik vaak goed slaap
ben er ook de hele dag mee bezig voel me rot gespannen en een angstig nerveus gevoel
angst weer voor de volgende dag enz de cirkel
de hele dg dus angstig ,nrveus ook huil ik ontzettend veel van verdriet.wanhoop maar ook bang dt t niet meer over gaat ... vind de dagen heel zwaar
heb wel af en toe een iets rustig dagje maar de ochtenden zo en zo niet
heb soms zelfs t gevoel dat ik t zelf allemaal veroorzaak omdat ik er in blijf hangen
ook ben ik wat somber maar probeer wel afleiding te zoeken ,maar ook dan blijf ik in me hoofd zitten
ik slikte al een AD 10 jaar maar die helpt schijn baar niet meer ... ga dus deze week met een nieuwe beginnen ... best weer angstig er voor
herkend iemand zich hier in??? groetjes
woensdag 15 april 2020 om 08:29
Welkom locaatje 123, en wat ellendig dat je zo angstig bent. Wel herkenbaar, ook dat de ochtenden het ergst zijn. Heb je hulp naast de medicatie? Zelf heb ik heel veel gehad aan therapie waarin ik handvatten kreeg om met de angst om te gaan en uit mijn cirkels van gedachten te komen. En ademhalingsoefeningen, die waren heel goed voor mij.
Ik kan het alleen maar aanraden. Je kunt hier uit komen. Dat moet je niet in je eentje doen, dat je kunt daar hulp bij krijgen. Soms even zoeken wat het beste werkt, maar ook dat doe je samen met de therapeut. Je schrijft ook over somberheid en verdriet, dus misschien spelen er meerdere dingen. Ondertussen is het zwaar k**, die angsten en somberheid.
Die afleiding, waar vind je die? Lukt het om af en toe te wandelen? Kun je je ei kwijt bij partner / familie / vrienden? Heb je bezigheden die je een beetje afleiden? ik denk bijvoorbeeld aan breien of ander handwerk: daar moet je je hoofd bij houden, maar is wel rustgevend. Ik ben een wandelende handwerkramp, maar in mijn ergste angstenperiode heb ik zowaar gehaakt.
Hoop dat de ophoging van de ad je nu helpt en blijf hier ook schrijven als je dat fijn vindt.
Ik kan het alleen maar aanraden. Je kunt hier uit komen. Dat moet je niet in je eentje doen, dat je kunt daar hulp bij krijgen. Soms even zoeken wat het beste werkt, maar ook dat doe je samen met de therapeut. Je schrijft ook over somberheid en verdriet, dus misschien spelen er meerdere dingen. Ondertussen is het zwaar k**, die angsten en somberheid.
Die afleiding, waar vind je die? Lukt het om af en toe te wandelen? Kun je je ei kwijt bij partner / familie / vrienden? Heb je bezigheden die je een beetje afleiden? ik denk bijvoorbeeld aan breien of ander handwerk: daar moet je je hoofd bij houden, maar is wel rustgevend. Ik ben een wandelende handwerkramp, maar in mijn ergste angstenperiode heb ik zowaar gehaakt.
Hoop dat de ophoging van de ad je nu helpt en blijf hier ook schrijven als je dat fijn vindt.
woensdag 15 april 2020 om 08:44
Goedemorgen allemaal,
Locaatje123, heel herkenbaar hoor. Ik heb er op dit moment ook veel last van. Heel onrustig, bij mij uit zich dat vooral enorm gefocust op mijn lichaam. Ik heb veel last van spierspanning en dat triggert mij. Voor mij zit hier die cirkel want ik blijf het dan maar checken en dat creert weer angst. Ik slaap ook heel slecht momenteel want niet helpt.
Ik kom er ook even niet uit maar ik weet dat je focus verleggen en iets gaan doen kan helpen. Had je je medicatie al voor angstklachten? Hopelijk gaat het ophogen dan misschien wel helpen. Goed dat je hulp hebt gezocht! Zet m op!
Oh herkenbaar van de nies-snuit schaamte haha
Hier ook last van allergieën en bang dat het me in de rij van de supermarkt gebeurd. Anderzijds houden mensen dan wel afstand;-)
Konijnenpantoffeltje; fijn dat je geen last hebt van je oog! Probeer te vertrouwen op de inschatting van de specialist maar ik weet dat t makkelijker gezegd is dan gedaan;-)
Locaatje123, heel herkenbaar hoor. Ik heb er op dit moment ook veel last van. Heel onrustig, bij mij uit zich dat vooral enorm gefocust op mijn lichaam. Ik heb veel last van spierspanning en dat triggert mij. Voor mij zit hier die cirkel want ik blijf het dan maar checken en dat creert weer angst. Ik slaap ook heel slecht momenteel want niet helpt.
Ik kom er ook even niet uit maar ik weet dat je focus verleggen en iets gaan doen kan helpen. Had je je medicatie al voor angstklachten? Hopelijk gaat het ophogen dan misschien wel helpen. Goed dat je hulp hebt gezocht! Zet m op!
Oh herkenbaar van de nies-snuit schaamte haha
Hier ook last van allergieën en bang dat het me in de rij van de supermarkt gebeurd. Anderzijds houden mensen dan wel afstand;-)
Konijnenpantoffeltje; fijn dat je geen last hebt van je oog! Probeer te vertrouwen op de inschatting van de specialist maar ik weet dat t makkelijker gezegd is dan gedaan;-)
woensdag 15 april 2020 om 11:59
dank je wel voor jullie bericht ..... ga zo naar de apotheek voor me nieuwe ad.. vind t heel eng maar weet ff niet wat ik moet doen ... hopelijk kan me t een beetje uit die cirkel halen van mijn gedachten.. t lukt me zelf echt niet!
ben boos dat t allemaal gebeurd is en ik zelf nu niet vecht om er uit te komen .. doe echt verschrikkelijk veel afleiding maar t helpt maar niet voel me gewoon zielig is toch niet normaal ... kan alleen maar klagen op t moment dat ben ik niet !
ben boos dat t allemaal gebeurd is en ik zelf nu niet vecht om er uit te komen .. doe echt verschrikkelijk veel afleiding maar t helpt maar niet voel me gewoon zielig is toch niet normaal ... kan alleen maar klagen op t moment dat ben ik niet !
woensdag 15 april 2020 om 12:07
Wat naar, locaatje. Goed dat je zo naar de apotheek gaat. Zijn er mensen met wie je je vertrouwd voelt en met wie je kunt praten, misschien een wandelingetje maken?
Die cirkel herken ik ook zo goed. Een paar weken geleden voelde ik me ook zo, en ik geloofde niet dat ik eruit zou komen, maar echt, dat gaat jou ook gebeuren, heb vertrouwen.
Het is even ontzettend rot allemaal, en dat is nu even wat het is. Maar je komt hieruit, echt.
Die cirkel herken ik ook zo goed. Een paar weken geleden voelde ik me ook zo, en ik geloofde niet dat ik eruit zou komen, maar echt, dat gaat jou ook gebeuren, heb vertrouwen.
Het is even ontzettend rot allemaal, en dat is nu even wat het is. Maar je komt hieruit, echt.
't Is al met al een heel gedoe
woensdag 15 april 2020 om 14:00
Hoi forummers,
Ik kan er niet meer onderuit : ik heb te maken met een sociale fobie helaas.
Geen idee hoe ik er aan kom. Ben nooit (noemenswaardig) gepest, heb een fijne jeugd gehad. Ik stel wel best hoge eisen aan mezelf en vind het belangrijk wat anderen van mij vinden.
Ook ben ik nogal 'conformistisch' opgevoed : mijn ouders vonden het belangrijk dat wij mensen zouden worden die in de maatschappij als ''fijn'' worden ervaren. Op zich een nobel streven, zij het niet dat er daardoor links- en rechts aan mij geslepen is in de loop der jaren, waardoor ik mezelf wel eens afvraag wie ik nou eigenlijk ben als persoon? Ja mensen vinden mij prettig/aardig, maar waar sta ik zelf voor? Mag ik ook zijn wie ik ben, inclusief mijn imperfecties?
Enfin, ik merk dat de sociale fobie een soort sluipmoordenaar is. Ik heb het niet op een zodanige manier dat ik niet naar de supermarkt durf ofzo. Maar bijvoorbeeld op de werkvloer bij besprekingen of in sociale settings die ik ook maar enigszins spannender vind dan ''normale'' interactie, doet een soort ''vecht of vlucht'' reactie zich voor. Uit angst voor die vecht of vlucht reactie (die best wel aan mij te merken is door rood worden, snel praten, trillende stem soms), vermijd ik dat soort contact, omdat ik het gênant vind.
Hierdoor ben ik op bepaalde vlakken in het leven minder succesvol dan ik zou kunnen zijn. Uit mijn carrière kan ik veel meer halen dan tot nu toe gedaan. Sinds 2011 heb ik al geen liefdesleven meer, terwijl er genoeg geïnteresseerde potentiële partners zijn geweest in de loop der jaren.
Om een voorbeeld te geven : nu met corona werkt mijn team thuis. Elke maandag hebben we een call met zijn allen. Daarin wordt even iedereen ''afgelopen'' hoe het gaat, hoe het werk ervoor staat. Hoe dichter mijn naam in de buurt komt, hoe nerveuzer ik dan word. En als ik eenmaal aan het woord ben, voel ik mij ''gevangen''. Ik kan niet gewoon rustig praten, maar alle zinnen die ik ondertussen heb zitten bedenken komen er dan met een gigantische vaart uit, en het enige dat ik hoop is dat er niet al te veel vragen worden gesteld en ik snel weer ''uit'' de aandacht kan.
Wie is bekend hiermee, en wat is een effectieve aanpak? Ik ben nu nog 30 dus er is nog een andere weg mogelijk, maar als ik dit nog 10 jaar laat voortsukkelen dan verknal ik kansen die nooit meer gerepareerd kunnen worden.
Ik kan er niet meer onderuit : ik heb te maken met een sociale fobie helaas.
Geen idee hoe ik er aan kom. Ben nooit (noemenswaardig) gepest, heb een fijne jeugd gehad. Ik stel wel best hoge eisen aan mezelf en vind het belangrijk wat anderen van mij vinden.
Ook ben ik nogal 'conformistisch' opgevoed : mijn ouders vonden het belangrijk dat wij mensen zouden worden die in de maatschappij als ''fijn'' worden ervaren. Op zich een nobel streven, zij het niet dat er daardoor links- en rechts aan mij geslepen is in de loop der jaren, waardoor ik mezelf wel eens afvraag wie ik nou eigenlijk ben als persoon? Ja mensen vinden mij prettig/aardig, maar waar sta ik zelf voor? Mag ik ook zijn wie ik ben, inclusief mijn imperfecties?
Enfin, ik merk dat de sociale fobie een soort sluipmoordenaar is. Ik heb het niet op een zodanige manier dat ik niet naar de supermarkt durf ofzo. Maar bijvoorbeeld op de werkvloer bij besprekingen of in sociale settings die ik ook maar enigszins spannender vind dan ''normale'' interactie, doet een soort ''vecht of vlucht'' reactie zich voor. Uit angst voor die vecht of vlucht reactie (die best wel aan mij te merken is door rood worden, snel praten, trillende stem soms), vermijd ik dat soort contact, omdat ik het gênant vind.
Hierdoor ben ik op bepaalde vlakken in het leven minder succesvol dan ik zou kunnen zijn. Uit mijn carrière kan ik veel meer halen dan tot nu toe gedaan. Sinds 2011 heb ik al geen liefdesleven meer, terwijl er genoeg geïnteresseerde potentiële partners zijn geweest in de loop der jaren.
Om een voorbeeld te geven : nu met corona werkt mijn team thuis. Elke maandag hebben we een call met zijn allen. Daarin wordt even iedereen ''afgelopen'' hoe het gaat, hoe het werk ervoor staat. Hoe dichter mijn naam in de buurt komt, hoe nerveuzer ik dan word. En als ik eenmaal aan het woord ben, voel ik mij ''gevangen''. Ik kan niet gewoon rustig praten, maar alle zinnen die ik ondertussen heb zitten bedenken komen er dan met een gigantische vaart uit, en het enige dat ik hoop is dat er niet al te veel vragen worden gesteld en ik snel weer ''uit'' de aandacht kan.
Wie is bekend hiermee, en wat is een effectieve aanpak? Ik ben nu nog 30 dus er is nog een andere weg mogelijk, maar als ik dit nog 10 jaar laat voortsukkelen dan verknal ik kansen die nooit meer gerepareerd kunnen worden.
woensdag 15 april 2020 om 18:12
Hallo mensen,
Ik laat mezelf ook weer even horen...
Had vandaag met een collega afgesproken, hebben even in een park gezeten met afstand, maar nu begin ik toch te malen
Dat had ik eigenlijk al wel verwacht van mezelf.. zit nu de hele tijd te twijfelen of we wel op 1,5 meter zaten.
Ben normaal gesproken al zo'n controlfreak en nu helemaal, zou het liefst helemaal niks afspreken momenteel.
Maar aan de andere kant, als ik ga joggen of fietsen komt er ook weleens iemand dichterbij langs lopen, ik ga ook naar de supermarkt en ik sta ook weleens met iemand te praten hier in de straat met afstand, dat komt dan eigenlijk op hetzelfde neer.
Maar ik kan het even moeilijk loslaten
Ik laat mezelf ook weer even horen...
Had vandaag met een collega afgesproken, hebben even in een park gezeten met afstand, maar nu begin ik toch te malen
Dat had ik eigenlijk al wel verwacht van mezelf.. zit nu de hele tijd te twijfelen of we wel op 1,5 meter zaten.
Ben normaal gesproken al zo'n controlfreak en nu helemaal, zou het liefst helemaal niks afspreken momenteel.
Maar aan de andere kant, als ik ga joggen of fietsen komt er ook weleens iemand dichterbij langs lopen, ik ga ook naar de supermarkt en ik sta ook weleens met iemand te praten hier in de straat met afstand, dat komt dan eigenlijk op hetzelfde neer.
Maar ik kan het even moeilijk loslaten
woensdag 15 april 2020 om 20:31
Welkom nieuwe mensen.
Kai koura.. herkenbaar die spanning als je in de belangstelling staat. Ratelen als een kip zonder kop... dat doe ik dan op dat soort momenten en daarna heb ik geen flauw idee meer waar ik eigenlijk gezegd heb. Meer dan herkenning kan ik niet bieden, want na al die jaren heb ik er nog steeds last van.
Selien, waar mij vaak helpt bij t slapen gaan is t luisteren van een meditatie. Ik luister vaak naar yoga nidra en ik val er redelijk goed mee in slaap.
Locaatje succes met je medicatie. Spannend om op te hogen, ik hoop van harte dat t je snel gaat helpen!
Yesss die 1.5 meter, dat hebben jullie vast samen goed op gelet. Fijn toch dat je een gezellige middag heb gehad. Ik hoop dat je je zorgen een beetje kan loslaten.
Pingu, hoe was je weekend alleen in t hotel?
Heeft t je wat rust gebracht?
Hier eigenlijk verrassend gezellige paasdagen gehad. Veel met ons gezin gedaan, veel buiten geweest. Normaal zou ik heel onrustig worden van een lang weekend zonder plannen, maar nu ging t eigenlijk heel rustig.
Helaas vandaag weer veel last van hoofdpijn, wat mijn dag echt kan verpesten. Geen aspirine helpt, en daar kan ik dan toch weer erg van balen. Maar ook leuke dingen.. met zoon en dochter lekker buiten geweest (dat is voor onze puber zoon heel wat op dit moment), dochter goed kunnen helpen met moeilijke leerstof, dus eigenlijk genoeg om trots op te zijn.
Nou morgen en nieuwe dag!
Kai koura.. herkenbaar die spanning als je in de belangstelling staat. Ratelen als een kip zonder kop... dat doe ik dan op dat soort momenten en daarna heb ik geen flauw idee meer waar ik eigenlijk gezegd heb. Meer dan herkenning kan ik niet bieden, want na al die jaren heb ik er nog steeds last van.
Selien, waar mij vaak helpt bij t slapen gaan is t luisteren van een meditatie. Ik luister vaak naar yoga nidra en ik val er redelijk goed mee in slaap.
Locaatje succes met je medicatie. Spannend om op te hogen, ik hoop van harte dat t je snel gaat helpen!
Yesss die 1.5 meter, dat hebben jullie vast samen goed op gelet. Fijn toch dat je een gezellige middag heb gehad. Ik hoop dat je je zorgen een beetje kan loslaten.
Pingu, hoe was je weekend alleen in t hotel?
Heeft t je wat rust gebracht?
Hier eigenlijk verrassend gezellige paasdagen gehad. Veel met ons gezin gedaan, veel buiten geweest. Normaal zou ik heel onrustig worden van een lang weekend zonder plannen, maar nu ging t eigenlijk heel rustig.
Helaas vandaag weer veel last van hoofdpijn, wat mijn dag echt kan verpesten. Geen aspirine helpt, en daar kan ik dan toch weer erg van balen. Maar ook leuke dingen.. met zoon en dochter lekker buiten geweest (dat is voor onze puber zoon heel wat op dit moment), dochter goed kunnen helpen met moeilijke leerstof, dus eigenlijk genoeg om trots op te zijn.
Nou morgen en nieuwe dag!
woensdag 15 april 2020 om 22:26
hoi hoi had je er maar een paar weekjes last van die cirkel .. t is jammer genoeg bij mij al wat maandjes zwaar ...maar idd gaat goedkomenPingu schreef: ↑15-04-2020 12:07Wat naar, locaatje. Goed dat je zo naar de apotheek gaat. Zijn er mensen met wie je je vertrouwd voelt en met wie je kunt praten, misschien een wandelingetje maken?
Die cirkel herken ik ook zo goed. Een paar weken geleden voelde ik me ook zo, en ik geloofde niet dat ik eruit zou komen, maar echt, dat gaat jou ook gebeuren, heb vertrouwen.
Het is even ontzettend rot allemaal, en dat is nu even wat het is. Maar je komt hieruit, echt.
gebruiken er van jullie nog meer een ad?
