Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
zaterdag 3 september 2016 om 21:47
Zo, heb vandaag met mijn crush eindelijk concrete 'werk'afspraken kunnen maken.
Ik vond dat ze het veel te zwaar maakte en ik hoop dat het vanaf nu weer gewoon verder kan gaan zoals voordat ik het vertelde.
Geëindigd met een grapje, dus ik heb goede hoop dat het niet meer erg in de weg gaat zitten.
Ben erg opgelucht nu.
Ik vond dat ze het veel te zwaar maakte en ik hoop dat het vanaf nu weer gewoon verder kan gaan zoals voordat ik het vertelde.
Geëindigd met een grapje, dus ik heb goede hoop dat het niet meer erg in de weg gaat zitten.
Ben erg opgelucht nu.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 3 september 2016 om 22:57
Ik scoor 41 op de test van psychologie magazine. En dan vind ik sommige vragen nog wel lastig en situatie afhankelijk. (bij examens en toetsen vond ik dat ook altijd lastig omdat de vragen vaak niet specifiek genoeg waren. Dus dan moest ik eerst alle mogelijke situaties gaan bedenken met de daarbij passende antwoorden. Mijn antwoorden waren dan ook vaak heel uitgebreid en situatiegebonden,'in geval A, dan... maar in geval B dan... etc.)
zaterdag 3 september 2016 om 23:31
Ja, die testen zijn stom
Want dan vragen ze of je eerst naar het geheel kijkt, of eerst naar de details, maar ik heb geen idee.
Laatst zei iemand tegen mij: als de dag van gisteren,
Dus ik vroeg: wat was er gisteren dan?
Ik kreeg geen antwoord, alleen een vreemde blik en later drong tot mij door dat het figuurlijk bedoeld was.
Maar tijdens zo'n test dan vul ik in dat ik dingen nooit letterlijk neem.
Ik denk zelf meestal dat ik het wel begrijp allemaal.
Heb ook een spreekwoorden en zegswijzen boek gehad als kind en ik was niet bang om dingen te vragen.
Een keer is mijn woning afgebrand, mijn vader was verbaasd, hij zei: hoe kun je hier zo nonchalant over zijn. In ernstige situaties, voel ik juist helemaal geen emotie, soms komt het uren, soms dagen, soms weken en soms pas maanden later dat ik dat gevoel nog ineens moet gaan verwerken. Dan begin ik ineens te huilen of druk te doen, het overvalt me.
Ik heb ook geen psychose gehad met hallucinaties, ik heb nooit visuele of auditieve hallucinaties.
Wel ben ik een enorme beelddenker.
Mijn psychose was meer een enorme overdrijving van mijn obsessieve gedrag, en paranoia.
Naarmate de spanning hoger op liep, ging ik mij steeds krampachtiger gedragen en mij nog meer fixeren op mijn preoccupatie van dat moment. En ik werd prikkelbaar.
En wel op zo'n manier dat ik alleen wilde zijn, moest zijn, dat ik moeilijk mensen om mij heen kon verdragen en dat ik zo druk werd van de spanning dat ik bijna niet meer kon slapen. Na een tijdje slecht slapen en eten werd het erger en uiteindelijk stortte ik in met huilbuien.
Ik vind het ontzettend erg dat ik door de spanningen niet meer kon voelen wat ik eigenlijk voelde voor mijn vriend en dat ik hem in paniek heb weggejaagd. Ik was op dat moment totaal overspannen.
Wat vind ik het jammer dat hij mij niet kon of wilde helpen op dat moment.
Want met een paar weken rustig aan doen en slaaptabletten zou ik heus wel weer tot mezelf zijn gekomen.
Ik voel mij in de steek gelaten, door mezelf en ook door hem.
Vrienden zeiden wel eens: vraag om hulp als je het nodig hebt, maar op het moment dat ik het echt nodig had lukte het me juist niet om er op de juiste manier om te vragen.
Om hulp vragen vind ik moeilijk, ik had juist altijd alles zelf opgelost.
Maar toen ik het uiteindelijk voor het eerst in mijn leven deed, toen ik zei: wil jij mij helpen om een goede psychiater te vinden, toen lachte hij mij uit.
Ik kom daar maar niet overheen. Sindsdien ben ik er stuk van.
Alles wat ik zei kwam er zo verkeerd uit, het gevoel wat ik wilde overbrengen...het is niet gelukt.
Vaak denk ik: als hij eens wist hoe ik het echt voelde, als ik het maar had kunnen uiten.
Maar op cruciale momenten blokkeer ik en ga ratelen. Daardoor valt het niet op, dat ik dan eigenlijk ben dichtgeklapt.
het ratelen is oppervlakkig en voert spanning af, maar het ware gevoel, daar kan ik pas later bij, pas veel later.
Als het eigenlijk te laat is.
Want dan vragen ze of je eerst naar het geheel kijkt, of eerst naar de details, maar ik heb geen idee.
Laatst zei iemand tegen mij: als de dag van gisteren,
Dus ik vroeg: wat was er gisteren dan?
Ik kreeg geen antwoord, alleen een vreemde blik en later drong tot mij door dat het figuurlijk bedoeld was.
Maar tijdens zo'n test dan vul ik in dat ik dingen nooit letterlijk neem.
Ik denk zelf meestal dat ik het wel begrijp allemaal.
Heb ook een spreekwoorden en zegswijzen boek gehad als kind en ik was niet bang om dingen te vragen.
Een keer is mijn woning afgebrand, mijn vader was verbaasd, hij zei: hoe kun je hier zo nonchalant over zijn. In ernstige situaties, voel ik juist helemaal geen emotie, soms komt het uren, soms dagen, soms weken en soms pas maanden later dat ik dat gevoel nog ineens moet gaan verwerken. Dan begin ik ineens te huilen of druk te doen, het overvalt me.
Ik heb ook geen psychose gehad met hallucinaties, ik heb nooit visuele of auditieve hallucinaties.
Wel ben ik een enorme beelddenker.
Mijn psychose was meer een enorme overdrijving van mijn obsessieve gedrag, en paranoia.
Naarmate de spanning hoger op liep, ging ik mij steeds krampachtiger gedragen en mij nog meer fixeren op mijn preoccupatie van dat moment. En ik werd prikkelbaar.
En wel op zo'n manier dat ik alleen wilde zijn, moest zijn, dat ik moeilijk mensen om mij heen kon verdragen en dat ik zo druk werd van de spanning dat ik bijna niet meer kon slapen. Na een tijdje slecht slapen en eten werd het erger en uiteindelijk stortte ik in met huilbuien.
Ik vind het ontzettend erg dat ik door de spanningen niet meer kon voelen wat ik eigenlijk voelde voor mijn vriend en dat ik hem in paniek heb weggejaagd. Ik was op dat moment totaal overspannen.
Wat vind ik het jammer dat hij mij niet kon of wilde helpen op dat moment.
Want met een paar weken rustig aan doen en slaaptabletten zou ik heus wel weer tot mezelf zijn gekomen.
Ik voel mij in de steek gelaten, door mezelf en ook door hem.
Vrienden zeiden wel eens: vraag om hulp als je het nodig hebt, maar op het moment dat ik het echt nodig had lukte het me juist niet om er op de juiste manier om te vragen.
Om hulp vragen vind ik moeilijk, ik had juist altijd alles zelf opgelost.
Maar toen ik het uiteindelijk voor het eerst in mijn leven deed, toen ik zei: wil jij mij helpen om een goede psychiater te vinden, toen lachte hij mij uit.
Ik kom daar maar niet overheen. Sindsdien ben ik er stuk van.
Alles wat ik zei kwam er zo verkeerd uit, het gevoel wat ik wilde overbrengen...het is niet gelukt.
Vaak denk ik: als hij eens wist hoe ik het echt voelde, als ik het maar had kunnen uiten.
Maar op cruciale momenten blokkeer ik en ga ratelen. Daardoor valt het niet op, dat ik dan eigenlijk ben dichtgeklapt.
het ratelen is oppervlakkig en voert spanning af, maar het ware gevoel, daar kan ik pas later bij, pas veel later.
Als het eigenlijk te laat is.
zondag 4 september 2016 om 02:37
Het lukt weer eens niet om te slapen, dus heb ik maar een filmpje opgezocht over asperger bij vrouwen, op twee kleine puntjes na heb ik alle kenmerken die worden opgenoemd. Dit is echt zo treffend...
https://www.youtube.com/watch?v=iIgsJ6uSgMo
Ik ben benieuwd of jullie er ook veel in herkennen.
https://www.youtube.com/watch?v=iIgsJ6uSgMo
Ik ben benieuwd of jullie er ook veel in herkennen.
zondag 4 september 2016 om 11:08
quote:Solomio schreef op 03 september 2016 @ 21:47:
Zo, heb vandaag met mijn crush eindelijk concrete 'werk'afspraken kunnen maken.
Ik vond dat ze het veel te zwaar maakte en ik hoop dat het vanaf nu weer gewoon verder kan gaan zoals voordat ik het vertelde.
Geëindigd met een grapje, dus ik heb goede hoop dat het niet meer erg in de weg gaat zitten.
Ben erg opgelucht nu.
Wat fijn.
Misschien heb je het al verteld, maar dan heb ik het gemist; waarom kan het eigenlijk niets worden tussen jullie?
Is zij bezet, of is het niet wederzijds?
Of wil jij geen relatie?
Zo, heb vandaag met mijn crush eindelijk concrete 'werk'afspraken kunnen maken.
Ik vond dat ze het veel te zwaar maakte en ik hoop dat het vanaf nu weer gewoon verder kan gaan zoals voordat ik het vertelde.
Geëindigd met een grapje, dus ik heb goede hoop dat het niet meer erg in de weg gaat zitten.
Ben erg opgelucht nu.
Wat fijn.
Misschien heb je het al verteld, maar dan heb ik het gemist; waarom kan het eigenlijk niets worden tussen jullie?
Is zij bezet, of is het niet wederzijds?
Of wil jij geen relatie?
You don't have to fit into the format
zondag 4 september 2016 om 11:13
quote:Lotte35 schreef op 04 september 2016 @ 11:08:
[...]
Wat fijn.
Misschien heb je het al verteld, maar dan heb ik het gemist; waarom kan het eigenlijk niets worden tussen jullie?
Is zij bezet, of is het niet wederzijds?
Of wil jij geen relatie?
Zij is a) bezet en b) de behandelaar van mijn zoon.
Of het wederzijds is weet ik niet, want daar hebben we het (uiteraard) niet over, vanwege de cliënt-behandelaar-relatie.
En of ik een relatie wil weet ik ook niet, maar dat is dus helemaal niet aan de orde.
[...]
Wat fijn.
Misschien heb je het al verteld, maar dan heb ik het gemist; waarom kan het eigenlijk niets worden tussen jullie?
Is zij bezet, of is het niet wederzijds?
Of wil jij geen relatie?
Zij is a) bezet en b) de behandelaar van mijn zoon.
Of het wederzijds is weet ik niet, want daar hebben we het (uiteraard) niet over, vanwege de cliënt-behandelaar-relatie.
En of ik een relatie wil weet ik ook niet, maar dat is dus helemaal niet aan de orde.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 4 september 2016 om 11:45
Ik heb een paar bladzijden gemist, even teruggelezen.
Lotte: Ik moest toch wel een beetje lachen om je verhaal met die monteur . Al zou ik daar ook van gebaald hebben. In andermans stank zitten. Maar de manier waarop het geschreven is vind ik wel grappig.
Van tevoren vragen wat hij daar gaat doen op de wc doe je ook niet gauw.
Lotte: Ik moest toch wel een beetje lachen om je verhaal met die monteur . Al zou ik daar ook van gebaald hebben. In andermans stank zitten. Maar de manier waarop het geschreven is vind ik wel grappig.
Van tevoren vragen wat hij daar gaat doen op de wc doe je ook niet gauw.
zondag 4 september 2016 om 11:56
zondag 4 september 2016 om 12:29
Pfff, ik weet ook weer waarom ik zo'n bloedhekel heb aan telefoneren.
Ben vanmorgen gebeld door een vriendin (meer kennis inmiddels, we zijn wat uit elkaar gegroeid).
Ze had al een paar keer eerder gebeld, maar toen nam ik niet op
Vandaag toch maar wel gedaan, maar jeetje. Het lijkt wel of ik het gewoon niet kán.
Ik heb een soort talent om steeds te gaan praten als de ander ook gaat praten.
Zit je dus door elkaar heen te wauwelen.
Ook vind ik het moeilijk om te bepalen wanneer ik af kan ronden (wat mij betreft al na twee minuten, maar ja), en hoe ik dat afronden dan het beste kan doen.
Eén gesprekje, maar ik ben kapot joh.
Ben vanmorgen gebeld door een vriendin (meer kennis inmiddels, we zijn wat uit elkaar gegroeid).
Ze had al een paar keer eerder gebeld, maar toen nam ik niet op
Vandaag toch maar wel gedaan, maar jeetje. Het lijkt wel of ik het gewoon niet kán.
Ik heb een soort talent om steeds te gaan praten als de ander ook gaat praten.
Zit je dus door elkaar heen te wauwelen.
Ook vind ik het moeilijk om te bepalen wanneer ik af kan ronden (wat mij betreft al na twee minuten, maar ja), en hoe ik dat afronden dan het beste kan doen.
Eén gesprekje, maar ik ben kapot joh.
You don't have to fit into the format
zondag 4 september 2016 om 13:17
Vanmiddag heb ik afgesproken met een jonge vrouw, misschien een leuke vriendin, die ik via facebook heb leren kennen.
Ik ken haar dus niet. Zoiets heb ik nog nooit gedaan en ik ben best zenuwachtig.
Meestal rolde ik in een contact vanuit werk of cursus of via-via, maar dit is echt een afspraak.
Ik weet helemaal niet of we iets gemeenschappelijks hebben. Ik kan mij er niets bij voorstellen en voel erg veel spanning hierover.
Maar eerst komt een vriend van mij nog koffie drinken, hij is alleen best laat nu en misschien ga ik dan weer te laat komen bij haar.
Ik maak me veel te druk, de lol gaat er van af op deze manier, ik wilde al afzeggen, maar als ik niet ga, dan heb ik het niet eens geprobeerd.
Inmiddels kan ik die vriend ook niet meer bereiken, dus ik neem aan dat hij onderweg is nu, hopelijk is hij snel hier. Ik ga vast koffie zetten...
Ik ken haar dus niet. Zoiets heb ik nog nooit gedaan en ik ben best zenuwachtig.
Meestal rolde ik in een contact vanuit werk of cursus of via-via, maar dit is echt een afspraak.
Ik weet helemaal niet of we iets gemeenschappelijks hebben. Ik kan mij er niets bij voorstellen en voel erg veel spanning hierover.
Maar eerst komt een vriend van mij nog koffie drinken, hij is alleen best laat nu en misschien ga ik dan weer te laat komen bij haar.
Ik maak me veel te druk, de lol gaat er van af op deze manier, ik wilde al afzeggen, maar als ik niet ga, dan heb ik het niet eens geprobeerd.
Inmiddels kan ik die vriend ook niet meer bereiken, dus ik neem aan dat hij onderweg is nu, hopelijk is hij snel hier. Ik ga vast koffie zetten...
zondag 4 september 2016 om 16:15
zondag 4 september 2016 om 16:46
Het is toch weer anders gelopen.
Die eventuele nieuwe vriendin appte dat ze om 4 uur al weer had afgesproken om ergens te eten, dus we hebben onze afspraak verzet naar woensdag.
Die vriend die op de koffie kwam vind ik best wel leuk eigenlijk. Laatst kreeg ik ineens wat vlinders toen hij op bezoek was.
Heel dubbel, we zijn gewoon vrienden, maar mijn gevoel zegt dat er ietsje meer is.
Ik weet het niet zeker en ik ben er niet aan toe op dit moment, maar hij maakt plannen om me mee uit eten te nemen in de toekomst en heeft dit ook al wel eens gedaan. En hij geeft kleine cadeautjes, zoals een doosje luxe thee, als hij op bezoek komt.
En hij heeft gezegd dat hij naar een nieuwe woning zoekt en dat hij graag met mij zou willen samenwonen. (Als vrienden lijkt mij) terwijl hij weet dat ik hartstikke labiel ben momenteel. Maar dat is misschien omdat hij nu geen fijne woning heeft.
Hij luistert echt, neemt de tijd en is zachtaardig en voorzichtig, tot nu toe.
Ik moet hem nog beter leren kennen.
Hij staat te dralen in de deuropening en geeft een hele innige knuffel...dat soort dingen.
Misschien verwar ik vriendschap met iets meer, of misschien is het juist andersom.
Het is in ieder geval wel heel gezellig om regelmatig samen koffie te drinken.
Die eventuele nieuwe vriendin appte dat ze om 4 uur al weer had afgesproken om ergens te eten, dus we hebben onze afspraak verzet naar woensdag.
Die vriend die op de koffie kwam vind ik best wel leuk eigenlijk. Laatst kreeg ik ineens wat vlinders toen hij op bezoek was.
Heel dubbel, we zijn gewoon vrienden, maar mijn gevoel zegt dat er ietsje meer is.
Ik weet het niet zeker en ik ben er niet aan toe op dit moment, maar hij maakt plannen om me mee uit eten te nemen in de toekomst en heeft dit ook al wel eens gedaan. En hij geeft kleine cadeautjes, zoals een doosje luxe thee, als hij op bezoek komt.
En hij heeft gezegd dat hij naar een nieuwe woning zoekt en dat hij graag met mij zou willen samenwonen. (Als vrienden lijkt mij) terwijl hij weet dat ik hartstikke labiel ben momenteel. Maar dat is misschien omdat hij nu geen fijne woning heeft.
Hij luistert echt, neemt de tijd en is zachtaardig en voorzichtig, tot nu toe.
Ik moet hem nog beter leren kennen.
Hij staat te dralen in de deuropening en geeft een hele innige knuffel...dat soort dingen.
Misschien verwar ik vriendschap met iets meer, of misschien is het juist andersom.
Het is in ieder geval wel heel gezellig om regelmatig samen koffie te drinken.
maandag 5 september 2016 om 07:13
quote:Lotte35 schreef op 04 september 2016 @ 11:56:
Nou hondenmens, ik kon me gewoon niet voorstellen dat hij echt een grote boodschap zou gaan zitten doen.
Maar wel dus.
En ik snap ook wel dat als je 'moet', je nu eenmaal 'moet'.
Toch was ik gepikeerd.
Vast heel onredelijk, maar dat ben ik wel vaker Als je moet, dan moet je. Maar hij had zeker de spuitbus kunnen gebruiken en al helemaal de wc netjes moeten achterlaten.
Nou hondenmens, ik kon me gewoon niet voorstellen dat hij echt een grote boodschap zou gaan zitten doen.
Maar wel dus.
En ik snap ook wel dat als je 'moet', je nu eenmaal 'moet'.
Toch was ik gepikeerd.
Vast heel onredelijk, maar dat ben ik wel vaker Als je moet, dan moet je. Maar hij had zeker de spuitbus kunnen gebruiken en al helemaal de wc netjes moeten achterlaten.
