Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
maandag 5 september 2016 om 07:20
Shisha, ik snap dat je niet snel om hulp vraagt en al helemaal niet als iemand je uitlacht.
Ik reageer heftig op gebeurtenissen. Soms/vaak te heftig op dat moment. Later denk ik, dat had best minder gekund. Het overvalt me dan gewoon.
Vandaag wil ik op mijn werk gaan aangeven dat ik een andere dag wil gaan werken. Ik zie er als een berg tegenop. Wil dat het lukt en wil ook mijn andere collega niet teleurstellen.
Ik reageer heftig op gebeurtenissen. Soms/vaak te heftig op dat moment. Later denk ik, dat had best minder gekund. Het overvalt me dan gewoon.
Vandaag wil ik op mijn werk gaan aangeven dat ik een andere dag wil gaan werken. Ik zie er als een berg tegenop. Wil dat het lukt en wil ook mijn andere collega niet teleurstellen.
maandag 5 september 2016 om 13:43
Vandaag weer gesprek gehad.
We verschillen nog wel iets van mening maar hij wil wel meewerken om het traject te gaan starten.
Sowieso nog een aantal sessies bij hem.
Heb hem de link van autismepunt.nl gegeven en gevraagd of hij dat voor de volgende keer even wil lezen daar naar de uitleg over autisme en dat we daar dan de volgende keer op kunnen doorgaan.
Of denken jullie dat ik te ver ga zo ?
We verschillen nog wel iets van mening maar hij wil wel meewerken om het traject te gaan starten.
Sowieso nog een aantal sessies bij hem.
Heb hem de link van autismepunt.nl gegeven en gevraagd of hij dat voor de volgende keer even wil lezen daar naar de uitleg over autisme en dat we daar dan de volgende keer op kunnen doorgaan.
Of denken jullie dat ik te ver ga zo ?
maandag 5 september 2016 om 15:17
maandag 5 september 2016 om 15:51
quote:duende12 schreef op 05 september 2016 @ 15:26:
[...]
Ja, idd!
Mother_Earth, ik zou hetzelfde gedaan hebben. Dus nee, ik vind niet dat je te ver gaat. Wat was zijn reactie?
Dat hij het zou lezen, hij moest er wel mee lachen.
Hij vindt sommige dingen tegenstrijdig aan mij, ik ben te sociaal/empatisch in zijn ogen.
Ik denk dat hij niet genoeg doorvraagt daarover en niet de goede vragen stelt.
Nu zal ik waarschijnlijk op dat rijtje ook niet hoog scoren voor ASS maar wel op andere kenmerken denk ik zo.
Sociaal uiten in gezelschap is ook geen probleem voor mij, sociale contacten onderhouden IRL des te meer.
Lachend moest hij wel bekennen dat mijn vasthoudendheid wel kenmerkend was
[...]
Ja, idd!
Mother_Earth, ik zou hetzelfde gedaan hebben. Dus nee, ik vind niet dat je te ver gaat. Wat was zijn reactie?
Dat hij het zou lezen, hij moest er wel mee lachen.
Hij vindt sommige dingen tegenstrijdig aan mij, ik ben te sociaal/empatisch in zijn ogen.
Ik denk dat hij niet genoeg doorvraagt daarover en niet de goede vragen stelt.
Nu zal ik waarschijnlijk op dat rijtje ook niet hoog scoren voor ASS maar wel op andere kenmerken denk ik zo.
Sociaal uiten in gezelschap is ook geen probleem voor mij, sociale contacten onderhouden IRL des te meer.
Lachend moest hij wel bekennen dat mijn vasthoudendheid wel kenmerkend was
maandag 5 september 2016 om 16:10
quote:Mother_Earth schreef op 05 september 2016 @ 16:09:
Kijk dat bedoel ik, niemand is hetzelfde en daarom wilde ik ook graag dat hij daar even las want dat staat daar ook heel duidelijk uitgelegd.
Ben benieuwd over 2 weekjes.Dat snap ik en dat vind ik ook goed dat je dat gedaan hebt. Ik ben ook heel benieuwd!
Kijk dat bedoel ik, niemand is hetzelfde en daarom wilde ik ook graag dat hij daar even las want dat staat daar ook heel duidelijk uitgelegd.
Ben benieuwd over 2 weekjes.Dat snap ik en dat vind ik ook goed dat je dat gedaan hebt. Ik ben ook heel benieuwd!
maandag 5 september 2016 om 17:06
quote:Mother_Earth schreef op 05 september 2016 @ 15:51:
[...]
Dat hij het zou lezen, hij moest er wel mee lachen.
Hij vindt sommige dingen tegenstrijdig aan mij, ik ben te sociaal/empatisch in zijn ogen.
Ik denk dat hij niet genoeg doorvraagt daarover en niet de goede vragen stelt.
Nu zal ik waarschijnlijk op dat rijtje ook niet hoog scoren voor ASS maar wel op andere kenmerken denk ik zo.
Sociaal uiten in gezelschap is ook geen probleem voor mij, sociale contacten onderhouden IRL des te meer.
Lachend moest hij wel bekennen dat mijn vasthoudendheid wel kenmerkend was Zelfs onder psychiaters is de onwetendheid m.b.t. autisme bij vrouwen stuitend.
[...]
Dat hij het zou lezen, hij moest er wel mee lachen.
Hij vindt sommige dingen tegenstrijdig aan mij, ik ben te sociaal/empatisch in zijn ogen.
Ik denk dat hij niet genoeg doorvraagt daarover en niet de goede vragen stelt.
Nu zal ik waarschijnlijk op dat rijtje ook niet hoog scoren voor ASS maar wel op andere kenmerken denk ik zo.
Sociaal uiten in gezelschap is ook geen probleem voor mij, sociale contacten onderhouden IRL des te meer.
Lachend moest hij wel bekennen dat mijn vasthoudendheid wel kenmerkend was Zelfs onder psychiaters is de onwetendheid m.b.t. autisme bij vrouwen stuitend.
maandag 5 september 2016 om 17:11
Na een lang trial-and-error traject met mijn eerste psycholoog kwam de suggestie "Asperger" ook pas nadat de psycholoog daar een scholing over had gehad.
Alleen maar goed dus dat je zelf informatie aan draagt wanneer je je niet serieus genomen voelt. Nu hopen dat er ook serieus naar gekeken wordt.
Mijn huidige psycholoog is een bepaald boek gaan lezen nadat ik het er iedere keer over had (omdat ik het voor mij een belangrijk boek vond, niet ASS gerelateerd)
Vind dat zoiets wel voor iemand spreekt.
Alleen maar goed dus dat je zelf informatie aan draagt wanneer je je niet serieus genomen voelt. Nu hopen dat er ook serieus naar gekeken wordt.
Mijn huidige psycholoog is een bepaald boek gaan lezen nadat ik het er iedere keer over had (omdat ik het voor mij een belangrijk boek vond, niet ASS gerelateerd)
Vind dat zoiets wel voor iemand spreekt.
maandag 5 september 2016 om 19:42
Wat fijn Duende, dat wil ik ook nog leren.
Mother_Earth, ik hoop dat ik dat ook durf te zeggen de volgende keer.
Ik vond een mooie lezing over ass, hopelijk hebben jullie er ook iets aan:
https://www.youtube.com/watch?v=6OHnDIMTCbon
https://www.youtube.com/watch?v=Z88z_NbfvWo
Mother_Earth, ik hoop dat ik dat ook durf te zeggen de volgende keer.
Ik vond een mooie lezing over ass, hopelijk hebben jullie er ook iets aan:
https://www.youtube.com/watch?v=6OHnDIMTCbon
https://www.youtube.com/watch?v=Z88z_NbfvWo
maandag 5 september 2016 om 19:44
Mother_ earth,ook ik kreeg te horen dat ik voor een autist erg emphatisch was,maar voor de rest was het erg overtuigend dat ik Asperger heb.Er zijn trouwens steeds meer deskundigen die geloven dat mensen met autisme wel empatisch kunnen zijn,zelfs teveel emphatie kunnen hebben,de kennis over autisme veranderd nog steeds,en sommigen lopen een beetje achter de feiten aan.
Ik herken erg veel in de "intense world theorie",kun je googlen als je wilt.
Ik herken erg veel in de "intense world theorie",kun je googlen als je wilt.
maandag 5 september 2016 om 23:24
Ik ben juist weer niet empathisch. Of het meer of minder is dan de gemiddelde Autist weet ik niet. Maar dingen kunnen voelen zoals anderen kan ik niet. Toen bv. mijn oom ongeneeslijk ziek (ALS) was vond ik dat ook wel erg. Maar ik had niet de behoefte om daar elke dag mee bezig te zijn. Mijn ouders waren dat wel. De laatste 2 jaar van hun huwelijk draaide alles om die oom. Driekwart van de gesprekken ging daarover. Ik was dat na een paar weken al spuugzat. Het gene wat ze vertelden daarover kwam ook niet altijd binnen. Dan zeiden ze dat ik niet zo met mezelf bezig moest zijn. Maar dat was ook de tijd dat ik overal mee vast liep en daar had ik eigenlijk genoeg aan. Voor mijzelf was dat erger dan die oom.
dinsdag 6 september 2016 om 00:06
quote:hondenmens schreef op 05 september 2016 @ 23:24:
Ik ben juist weer niet empathisch. Of het meer of minder is dan de gemiddelde Autist weet ik niet. Maar dingen kunnen voelen zoals anderen kan ik niet. Toen bv. mijn oom ongeneeslijk ziek (ALS) was vond ik dat ook wel erg. Maar ik had niet de behoefte om daar elke dag mee bezig te zijn. Mijn ouders waren dat wel. De laatste 2 jaar van hun huwelijk draaide alles om die oom. Driekwart van de gesprekken ging daarover. Ik was dat na een paar weken al spuugzat. Het gene wat ze vertelden daarover kwam ook niet altijd binnen. Dan zeiden ze dat ik niet zo met mezelf bezig moest zijn. Maar dat was ook de tijd dat ik overal mee vast liep en daar had ik eigenlijk genoeg aan. Voor mijzelf was dat erger dan die oom.
Dat vind ik ook niet zo vreemd hoor hondenmens,je had gewoon al teveel aan je hoofd.Het is bekend dat bij autisten het autistisch reageren erger word als men overgeprikkeld is,maar ook normale mensen staan minder open als ze teveel stress ervaren.
En bij mij ligt het er ook wel aan hoe mijn relatie met de ander is.
Ik vind ook niet dat anderen mogen bepalen hoe je op iets reageert,of hoe erg je iets vind,dat is opzich ook niet erg empatisch om te doen.
Als ik hier lees zie ik juist heel veel fijne reacties,mensen die elkaar begrijpen en steunen,het meest "veilige"topic op viva.
Ik zie veel emphatie.
Ieder mens heeft het meest begrip voor hen die denken/voelen zoals zijzelf,daar vind je meer herkenning,dat is bij normale mensen niet anders.
Vandaar dat er zoveel onbegrip is voor mensen met autisme,iemand met een normaal brein kan zich ook maar moeilijk inleven in wat wij de hele dag door meemaken.
Ik ben juist weer niet empathisch. Of het meer of minder is dan de gemiddelde Autist weet ik niet. Maar dingen kunnen voelen zoals anderen kan ik niet. Toen bv. mijn oom ongeneeslijk ziek (ALS) was vond ik dat ook wel erg. Maar ik had niet de behoefte om daar elke dag mee bezig te zijn. Mijn ouders waren dat wel. De laatste 2 jaar van hun huwelijk draaide alles om die oom. Driekwart van de gesprekken ging daarover. Ik was dat na een paar weken al spuugzat. Het gene wat ze vertelden daarover kwam ook niet altijd binnen. Dan zeiden ze dat ik niet zo met mezelf bezig moest zijn. Maar dat was ook de tijd dat ik overal mee vast liep en daar had ik eigenlijk genoeg aan. Voor mijzelf was dat erger dan die oom.
Dat vind ik ook niet zo vreemd hoor hondenmens,je had gewoon al teveel aan je hoofd.Het is bekend dat bij autisten het autistisch reageren erger word als men overgeprikkeld is,maar ook normale mensen staan minder open als ze teveel stress ervaren.
En bij mij ligt het er ook wel aan hoe mijn relatie met de ander is.
Ik vind ook niet dat anderen mogen bepalen hoe je op iets reageert,of hoe erg je iets vind,dat is opzich ook niet erg empatisch om te doen.
Als ik hier lees zie ik juist heel veel fijne reacties,mensen die elkaar begrijpen en steunen,het meest "veilige"topic op viva.
Ik zie veel emphatie.
Ieder mens heeft het meest begrip voor hen die denken/voelen zoals zijzelf,daar vind je meer herkenning,dat is bij normale mensen niet anders.
Vandaar dat er zoveel onbegrip is voor mensen met autisme,iemand met een normaal brein kan zich ook maar moeilijk inleven in wat wij de hele dag door meemaken.
dinsdag 6 september 2016 om 00:06
quote:shisha schreef op 05 september 2016 @ 19:42:
Wat fijn Duende, dat wil ik ook nog leren.
Mother_Earth, ik hoop dat ik dat ook durf te zeggen de volgende keer.
Ik vond een mooie lezing over ass, hopelijk hebben jullie er ook iets aan:
https://www.youtube.com/watch?v=6OHnDIMTCbon
https://www.youtube.com/watch?v=Z88z_NbfvWo
Heb de eerste gekeken tot 1 uur en 8 minuten, toen was mijn attentieboog op zeg maar. Ik vond het stukje leuk wat die man zei over liedjes enzo. Ik ebruik ook muziek om mijn stemming te verklaren. Iemand noemt me wel eens een levende jukebox.. Ik ken van heel veel nummers de tekst. En ik kan ook met de meeste liedjes op de radio(als ik ze ken) meezingen, als ik het liedje echt leuk vind echt tot detail, ook als het liedje niet gedraaid wordt, van veel liedjes alleen stukjes of refreintjes.. En alleen als ik het hoor. Maar goed, veel liedjes volgen een patroon (behalve de 4 akkoorden die gebruikt worden in zo ongeveer de meeste liedjes). Als een zin eindigt op een bepaald woord kun je wel raden wat de volgende zin wordt. Zijn vaak nrt sintrrklaasgedichtjexs, maar dan oeverloos gezever over de liefde of seks
Ik heb als iemand maar iets zegt ook gelijk wel een liedje in mijn hoofd die erbij past.
Wat fijn Duende, dat wil ik ook nog leren.
Mother_Earth, ik hoop dat ik dat ook durf te zeggen de volgende keer.
Ik vond een mooie lezing over ass, hopelijk hebben jullie er ook iets aan:
https://www.youtube.com/watch?v=6OHnDIMTCbon
https://www.youtube.com/watch?v=Z88z_NbfvWo
Heb de eerste gekeken tot 1 uur en 8 minuten, toen was mijn attentieboog op zeg maar. Ik vond het stukje leuk wat die man zei over liedjes enzo. Ik ebruik ook muziek om mijn stemming te verklaren. Iemand noemt me wel eens een levende jukebox.. Ik ken van heel veel nummers de tekst. En ik kan ook met de meeste liedjes op de radio(als ik ze ken) meezingen, als ik het liedje echt leuk vind echt tot detail, ook als het liedje niet gedraaid wordt, van veel liedjes alleen stukjes of refreintjes.. En alleen als ik het hoor. Maar goed, veel liedjes volgen een patroon (behalve de 4 akkoorden die gebruikt worden in zo ongeveer de meeste liedjes). Als een zin eindigt op een bepaald woord kun je wel raden wat de volgende zin wordt. Zijn vaak nrt sintrrklaasgedichtjexs, maar dan oeverloos gezever over de liefde of seks
Ik heb als iemand maar iets zegt ook gelijk wel een liedje in mijn hoofd die erbij past.
dinsdag 6 september 2016 om 03:07
quote:hondenmens schreef op 05 september 2016 @ 23:24:
Ik ben juist weer niet empathisch. Of het meer of minder is dan de gemiddelde Autist weet ik niet. Maar dingen kunnen voelen zoals anderen kan ik niet. Toen bv. mijn oom ongeneeslijk ziek (ALS) was vond ik dat ook wel erg. Maar ik had niet de behoefte om daar elke dag mee bezig te zijn. Mijn ouders waren dat wel. De laatste 2 jaar van hun huwelijk draaide alles om die oom. Driekwart van de gesprekken ging daarover. Ik was dat na een paar weken al spuugzat. Het gene wat ze vertelden daarover kwam ook niet altijd binnen. Dan zeiden ze dat ik niet zo met mezelf bezig moest zijn. Maar dat was ook de tijd dat ik overal mee vast liep en daar had ik eigenlijk genoeg aan. Voor mijzelf was dat erger dan die oom.
Weet dat je het als voorbeeld gebruikt, maar hier zou ik ook niet mee om kunnen. Denk dat ik toch nog redelijk empathisch ben, maar ik heb een hekel aan het eindeloze gemijmer van sommige nt'ers over zaken waar ze geen invloed op hebben. Wanneer gesprekken geen nieuwe info aanleveren beginnen ze al snel te vervelen en vervolgens te ergeren en dit staat dan volledig los van de context.
Bij overlijdens ben ik dan ook een kleine ramp daar ik gewoon het verlies wil accepteren, terwijl elk ander er een heel verhaal aan wilt knopen en niet lijkt in te zien hoezeer hun "objectiveit" een persoonlijke invulling wordt.
@ Shisha: die vertraagde reactie wanneer er iets ernstigs voorvalt herken ik compleet, lastig om mee om te gaan. Daarom controleer ik dikwijls of de dagdagelijkse zaken nog goed verlopen, en wanneer ik merk dat er daaraan iets begint te rommelen wordt het tijd dat ik eens na ga wat er de voorbije periode allemaal gebeurd is en bekijk of ik dit wel allemaal verwerkt heb.
Deurbel en telefoon: duivels tuig. Onverwachte alarmen die een onmiddellijke actie eisen, welke zieke geest heeft deze ooit bedacht? Tenzij ik iemand (of een belletje) verwacht, negeer ik ze. Als het dringend is, zullen ze wel volharden, en al de rest kan netjes een brief schrijven waarin ze hun komst aankondigen.
@Biobitch: prettige vakantie
Ik ben juist weer niet empathisch. Of het meer of minder is dan de gemiddelde Autist weet ik niet. Maar dingen kunnen voelen zoals anderen kan ik niet. Toen bv. mijn oom ongeneeslijk ziek (ALS) was vond ik dat ook wel erg. Maar ik had niet de behoefte om daar elke dag mee bezig te zijn. Mijn ouders waren dat wel. De laatste 2 jaar van hun huwelijk draaide alles om die oom. Driekwart van de gesprekken ging daarover. Ik was dat na een paar weken al spuugzat. Het gene wat ze vertelden daarover kwam ook niet altijd binnen. Dan zeiden ze dat ik niet zo met mezelf bezig moest zijn. Maar dat was ook de tijd dat ik overal mee vast liep en daar had ik eigenlijk genoeg aan. Voor mijzelf was dat erger dan die oom.
Weet dat je het als voorbeeld gebruikt, maar hier zou ik ook niet mee om kunnen. Denk dat ik toch nog redelijk empathisch ben, maar ik heb een hekel aan het eindeloze gemijmer van sommige nt'ers over zaken waar ze geen invloed op hebben. Wanneer gesprekken geen nieuwe info aanleveren beginnen ze al snel te vervelen en vervolgens te ergeren en dit staat dan volledig los van de context.
Bij overlijdens ben ik dan ook een kleine ramp daar ik gewoon het verlies wil accepteren, terwijl elk ander er een heel verhaal aan wilt knopen en niet lijkt in te zien hoezeer hun "objectiveit" een persoonlijke invulling wordt.
@ Shisha: die vertraagde reactie wanneer er iets ernstigs voorvalt herken ik compleet, lastig om mee om te gaan. Daarom controleer ik dikwijls of de dagdagelijkse zaken nog goed verlopen, en wanneer ik merk dat er daaraan iets begint te rommelen wordt het tijd dat ik eens na ga wat er de voorbije periode allemaal gebeurd is en bekijk of ik dit wel allemaal verwerkt heb.
Deurbel en telefoon: duivels tuig. Onverwachte alarmen die een onmiddellijke actie eisen, welke zieke geest heeft deze ooit bedacht? Tenzij ik iemand (of een belletje) verwacht, negeer ik ze. Als het dringend is, zullen ze wel volharden, en al de rest kan netjes een brief schrijven waarin ze hun komst aankondigen.
@Biobitch: prettige vakantie
dinsdag 6 september 2016 om 07:16
quote:moonpoppy schreef op 06 september 2016 @ 00:06:
[...]
Dat vind ik ook niet zo vreemd hoor hondenmens,je had gewoon al teveel aan je hoofd.Het is bekend dat bij autisten het autistisch reageren erger word als men overgeprikkeld is,maar ook normale mensen staan minder open als ze teveel stress ervaren.
En bij mij ligt het er ook wel aan hoe mijn relatie met de ander is.
Ik vind ook niet dat anderen mogen bepalen hoe je op iets reageert,of hoe erg je iets vind,dat is opzich ook niet erg empatisch om te doen.
Als ik hier lees zie ik juist heel veel fijne reacties,mensen die elkaar begrijpen en steunen,het meest "veilige"topic op viva.
Ik zie veel emphatie.
Ieder mens heeft het meest begrip voor hen die denken/voelen zoals zijzelf,daar vind je meer herkenning,dat is bij normale mensen niet anders.
Vandaar dat er zoveel onbegrip is voor mensen met autisme,iemand met een normaal brein kan zich ook maar moeilijk inleven in wat wij de hele dag door meemaken.Eens!
[...]
Dat vind ik ook niet zo vreemd hoor hondenmens,je had gewoon al teveel aan je hoofd.Het is bekend dat bij autisten het autistisch reageren erger word als men overgeprikkeld is,maar ook normale mensen staan minder open als ze teveel stress ervaren.
En bij mij ligt het er ook wel aan hoe mijn relatie met de ander is.
Ik vind ook niet dat anderen mogen bepalen hoe je op iets reageert,of hoe erg je iets vind,dat is opzich ook niet erg empatisch om te doen.
Als ik hier lees zie ik juist heel veel fijne reacties,mensen die elkaar begrijpen en steunen,het meest "veilige"topic op viva.
Ik zie veel emphatie.
Ieder mens heeft het meest begrip voor hen die denken/voelen zoals zijzelf,daar vind je meer herkenning,dat is bij normale mensen niet anders.
Vandaar dat er zoveel onbegrip is voor mensen met autisme,iemand met een normaal brein kan zich ook maar moeilijk inleven in wat wij de hele dag door meemaken.Eens!
dinsdag 6 september 2016 om 07:41
Ik las ooit dat autisten wel empathie hebben, maar te weinig 'skills' om daar vervolgens adequaat mee om te gaan.
Voorbeeld: goede vriendin van mij heeft veel zorgen over haar hoogbejaarde ouders, omdat hun gezondheid achteruit gaat en ze steeds meer hulp nodig hebben. Haar vader moest van de week naar het ziekenhuis voor een onderzoek en dan leef ik met haar mee en hoop ik dat het goed uitpakt.
Ik vergeet alleen wel om haar dat te laten weten.
Voorbeeld: goede vriendin van mij heeft veel zorgen over haar hoogbejaarde ouders, omdat hun gezondheid achteruit gaat en ze steeds meer hulp nodig hebben. Haar vader moest van de week naar het ziekenhuis voor een onderzoek en dan leef ik met haar mee en hoop ik dat het goed uitpakt.
Ik vergeet alleen wel om haar dat te laten weten.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 6 september 2016 om 07:53
[quote]Solomio schreef op 06 september 2016 @ 07:41:
Ik las ooit dat autisten wel empathie hebben, maar te weinig 'skills' om daar vervolgens adequaat mee om te gaan.
Voorbeeld: goede vriendin van mij heeft veel zorgen over haar hoogbejaarde ouders, omdat hun gezondheid achteruit gaat en ze steeds meer hulp nodig hebben. Haar vader moest van de week naar het ziekenhuis voor een onderzoek en dan leef ik met haar mee en hoop ik dat het goed uitpakt.
Ik vergeet alleen wel om haar dat te laten weten.[/quote]
Heel herkenbaar
Ik las ooit dat autisten wel empathie hebben, maar te weinig 'skills' om daar vervolgens adequaat mee om te gaan.
Voorbeeld: goede vriendin van mij heeft veel zorgen over haar hoogbejaarde ouders, omdat hun gezondheid achteruit gaat en ze steeds meer hulp nodig hebben. Haar vader moest van de week naar het ziekenhuis voor een onderzoek en dan leef ik met haar mee en hoop ik dat het goed uitpakt.
Ik vergeet alleen wel om haar dat te laten weten.[/quote]
Heel herkenbaar
