Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:28
maandag 15 augustus 2016 om 23:31
quote:Lotte35 schreef op 15 augustus 2016 @ 23:15:
[...]
Randstad ja.
En mijn nicht zou nog niet boos worden als ik twee uur te laat zou komen.
Ik zou zo mogen blijven eten, als het echt laat zou worden.
Maar dat is juist iets wat ik niet kan.
Ik wil op tijd zijn, omdat ik ook op tijd weer naar huis wil.
Alles moet in mijn stramien passen, anders word ik heel onrustig in m'n hoofd.
Dat is ook weer een zin die vrijwel iedereen hier wel zal herkennen.Dat eten herken ik ook heel goed.
[...]
Randstad ja.
En mijn nicht zou nog niet boos worden als ik twee uur te laat zou komen.
Ik zou zo mogen blijven eten, als het echt laat zou worden.
Maar dat is juist iets wat ik niet kan.
Ik wil op tijd zijn, omdat ik ook op tijd weer naar huis wil.
Alles moet in mijn stramien passen, anders word ik heel onrustig in m'n hoofd.
Dat is ook weer een zin die vrijwel iedereen hier wel zal herkennen.Dat eten herken ik ook heel goed.
maandag 15 augustus 2016 om 23:33
quote:hondenmens schreef op 15 augustus 2016 @ 23:26:
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?Dat betekent wegdromen en helemaal opgaan in mijn interesse (en dan best dwangmatig zijn) en gedachten-flow, in een positief humeur, maar bijna geen contact kunnen maken en daardoor weinig onder de mensen komen in een mindere stemming.
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?Dat betekent wegdromen en helemaal opgaan in mijn interesse (en dan best dwangmatig zijn) en gedachten-flow, in een positief humeur, maar bijna geen contact kunnen maken en daardoor weinig onder de mensen komen in een mindere stemming.
maandag 15 augustus 2016 om 23:39
quote:hondenmens schreef op 15 augustus 2016 @ 23:26:
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?
Ik beland in een gestoorde fantasie waar ik beter niet in kan zitten.
Dat echte flow gevoel ken ik niet goed. Heb weleens ritalin geslikt, toen kwam ik dacht ik in een flow toen ik aan het lezen was. Vond het heerlijk!
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?
Ik beland in een gestoorde fantasie waar ik beter niet in kan zitten.
Dat echte flow gevoel ken ik niet goed. Heb weleens ritalin geslikt, toen kwam ik dacht ik in een flow toen ik aan het lezen was. Vond het heerlijk!
maandag 15 augustus 2016 om 23:44
quote:lisa198 schreef op 15 augustus 2016 @ 23:39:
[...]
Ik beland in een gestoorde fantasie waar ik beter niet in kan zitten.
Dat echte flow gevoel ken ik niet goed. Heb weleens ritalin geslikt, toen kwam ik dacht ik in een flow toen ik aan het lezen was. Vond het heerlijk!heb je maar 1 x ritalin geslikt? Waarom niet vaker als je het zo heerlijk vond?
[...]
Ik beland in een gestoorde fantasie waar ik beter niet in kan zitten.
Dat echte flow gevoel ken ik niet goed. Heb weleens ritalin geslikt, toen kwam ik dacht ik in een flow toen ik aan het lezen was. Vond het heerlijk!heb je maar 1 x ritalin geslikt? Waarom niet vaker als je het zo heerlijk vond?
dinsdag 16 augustus 2016 om 00:05
Ik lees even mee met jullie gezellige topic
Ik heb zelf geen autisme, maar mijn nieuwe vriend wel. En wil me een beetje kunnen voorstellen hoe het leven voor een autistisch persoon is. Nou kan je allerlei informatie op het internet vinden, maar van jullie leer ik zo ook weer een hoop bij Dankjewel daarvoor
Ik heb zelf geen autisme, maar mijn nieuwe vriend wel. En wil me een beetje kunnen voorstellen hoe het leven voor een autistisch persoon is. Nou kan je allerlei informatie op het internet vinden, maar van jullie leer ik zo ook weer een hoop bij Dankjewel daarvoor
dinsdag 16 augustus 2016 om 01:27
quote:Angel31 schreef op 16 augustus 2016 @ 00:05:
Ik lees even mee met jullie gezellige topic
Ik heb zelf geen autisme, maar mijn nieuwe vriend wel. En wil me een beetje kunnen voorstellen hoe het leven voor een autistisch persoon is. Nou kan je allerlei informatie op het internet vinden, maar van jullie leer ik zo ook weer een hoop bij Dankjewel daarvoor Geen probleem natuurlijk, maar ik zou dan wel erbij stil staan dat autisme bij vrouwen zich heel anders uit dan autisme bij mannen. Misschien gewoon eens met hem erover hebben hoe het voor hem is om autisme te hebben, waar hij precies last van heeft en waar hij wellicht wat hulp van je bij kan gebruiken?
Ik lees even mee met jullie gezellige topic
Ik heb zelf geen autisme, maar mijn nieuwe vriend wel. En wil me een beetje kunnen voorstellen hoe het leven voor een autistisch persoon is. Nou kan je allerlei informatie op het internet vinden, maar van jullie leer ik zo ook weer een hoop bij Dankjewel daarvoor Geen probleem natuurlijk, maar ik zou dan wel erbij stil staan dat autisme bij vrouwen zich heel anders uit dan autisme bij mannen. Misschien gewoon eens met hem erover hebben hoe het voor hem is om autisme te hebben, waar hij precies last van heeft en waar hij wellicht wat hulp van je bij kan gebruiken?
dinsdag 16 augustus 2016 om 02:54
quote:shisha schreef op 15 augustus 2016 @ 23:16:
[...]
..
Is er een speciale benadering of therapie voor mensen met autisme?
Dit zou ik ook wel eens willen weten. Ben in het verleden wel behandeld voor de depressieve klachten en ik weet dat er trainingen bestaan om de sociale vaardigheden op te schroeven, maar ze kunnen van mij toch niet een spontane mensenmens (zeggen ze dat zo?) maken? Trouwens, heb een hekel aan dat niet aflatende emotionele gezeik waarmee sociale interactie gepaard gaat; dat krijgen ze er in geen honderd jaar uit.
@Biobitch1984: denk dat hun terughoudendheid ivm die zelfstudie hem vooral zit in het gegeven dat ze deels met vragenlijsten werken en dat het dan nogal makkelijk wordt om de diagnose te manipuleren.
@Lotte35: Dat pushen om zo normaal mogelijk te zijn herken ik helemaal en het heeft me quasi de afgrond ingedreven omdat ik hiermee maar door bleef gaan. De diagnose was op dat vlak een hele opluchting. Heb dit misschien eerder geschreven: voor mij werd het leven een pak dragelijker toen ik dit "pushen" gewoon liet en deed waar ik me goed bij voelde. Moet hierbij steeds denken aan een uitspraak van Rousseau (sorry als ik me vergis, geen zin om het op te zoeken): Geluk bestaat uit ons vermogen waarin we onze verlangens kunnen bevredigen, en daar ons vermogen eindig is, is het beter om de verlangens te temperen dan te proberen het vermogen te verhogen.
Of is dit nu berusting?
[...]
..
Is er een speciale benadering of therapie voor mensen met autisme?
Dit zou ik ook wel eens willen weten. Ben in het verleden wel behandeld voor de depressieve klachten en ik weet dat er trainingen bestaan om de sociale vaardigheden op te schroeven, maar ze kunnen van mij toch niet een spontane mensenmens (zeggen ze dat zo?) maken? Trouwens, heb een hekel aan dat niet aflatende emotionele gezeik waarmee sociale interactie gepaard gaat; dat krijgen ze er in geen honderd jaar uit.
@Biobitch1984: denk dat hun terughoudendheid ivm die zelfstudie hem vooral zit in het gegeven dat ze deels met vragenlijsten werken en dat het dan nogal makkelijk wordt om de diagnose te manipuleren.
@Lotte35: Dat pushen om zo normaal mogelijk te zijn herken ik helemaal en het heeft me quasi de afgrond ingedreven omdat ik hiermee maar door bleef gaan. De diagnose was op dat vlak een hele opluchting. Heb dit misschien eerder geschreven: voor mij werd het leven een pak dragelijker toen ik dit "pushen" gewoon liet en deed waar ik me goed bij voelde. Moet hierbij steeds denken aan een uitspraak van Rousseau (sorry als ik me vergis, geen zin om het op te zoeken): Geluk bestaat uit ons vermogen waarin we onze verlangens kunnen bevredigen, en daar ons vermogen eindig is, is het beter om de verlangens te temperen dan te proberen het vermogen te verhogen.
Of is dit nu berusting?
dinsdag 16 augustus 2016 om 07:25
quote:shisha schreef op 15 augustus 2016 @ 23:16:
[...]
Is er een speciale benadering of therapie voor mensen met autisme?
Sommige behandelingen of therapieën moeten idd anders bij mensen met autisme.
Mindfulness bijvoorbeeld. Hoe en wat weet ik niet, maar dat valt wel te googlen.
Therapie bij depressie is volgens mij ook anders.
[...]
Is er een speciale benadering of therapie voor mensen met autisme?
Sommige behandelingen of therapieën moeten idd anders bij mensen met autisme.
Mindfulness bijvoorbeeld. Hoe en wat weet ik niet, maar dat valt wel te googlen.
Therapie bij depressie is volgens mij ook anders.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 16 augustus 2016 om 07:26
quote:lisa198 schreef op 15 augustus 2016 @ 23:26:
Ga anders naar een vrij gevestigde praktijk. Daar ben ik super goed en heel snel geholpen. Heb je wel een verwijzing van he huisarts nodig. Meid geef niet opIk denk dat het belangrijker is om iemand te vinden die verstand heeft van autisme, dan of iemand al of niet vrijgevestigd is.
Ga anders naar een vrij gevestigde praktijk. Daar ben ik super goed en heel snel geholpen. Heb je wel een verwijzing van he huisarts nodig. Meid geef niet opIk denk dat het belangrijker is om iemand te vinden die verstand heeft van autisme, dan of iemand al of niet vrijgevestigd is.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 16 augustus 2016 om 07:26
quote:hondenmens schreef op 15 augustus 2016 @ 23:26:
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?Voor mij betekent het vooral alleen zijn en mijn eigen dingen doen.
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?Voor mij betekent het vooral alleen zijn en mijn eigen dingen doen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 16 augustus 2016 om 07:48
quote:biobitch1984 schreef op 15 augustus 2016 @ 23:08:
[...]
Heb je nog tips?
Ja bijzonder is dat hè, die argwaan bij dat je zelf dingen hebt opgezocht. Alsof je er vooral niet zelf in verdiept mag hebben, soms heb ik het gevoel dat je meer kans maakt op een diagnose als je zelf doet alsof je er helemaal tegen bent ofzoiets.
Dat was bij t academisch ziekenhuis ook zo, alsof ze moe waren van het lopende bandwerk waarbij er weer iemand komt die denkt een of ander labeltje te willen.
We zijn er ook nog niet daarom nog wat vervolgsessies, ik heb nog maar de helft kunnen vertellen van dingen waar ik moeite mee heb.
Ik heb proberen uit te leggen waarom ik dat denk en open gehouden in welke vorm dat zou kunnen zijn omdat er vele overlappingen zijn op dat gebied.
Ook gezegd dat het lastiger is bij volwassene en vooral de wat oudere ( ben 47 ) om daar achter te komen en dat er ook nog een verschil zit tussen man en vrouw en niet iedereen natuurlijk dezelfde kenmerken hoeft te hebben , dat ik daarom wel graag onderzocht wil worden door iemand die daar in gespecialiseerd is omdat ik heb gehoord dat mensen vaker al jaren bezig zijn omdat ze niet bij de juiste personen terecht komen.
Natuurlijk krijg je de vraag waarom je dat graag wil, een ''naampje'' eraan geven, wat voor een meerwaarde dat voor jou is en of je er dan ook iets me wilt doen.
Hij ging wat lang door op mijn ''kwetsbaarheid'' en toen heb ik ook gezegd dat ik weet dat ik gevoelig ben maar dat ik niet blij ga worden van een naampje als hooggevoeligheid omdat ik weet dat er meer bij zit en juist velen dingen overlappen daarmee.
Ik heb geen moeite om iemand aan te kijken ( hoort ook bij mijn werk ) behalve als ik moe ben dan merk ik dat ik weleens wegkijk.
Sociale praatjes gaat me heel goed af maar dat hoort juist bij mijn werk en dat doe ik al meer dan 25 jaar, dat was vroeger wel anders toen ik jonger was.
En ja verbaal kan ik mijn mondje wel roeren.
Dus in dat plaatje wat velen onwetende hebben van autisme pas ik niet.
Maar juist in velen andere dingen herken ik me zeker.
Dat heb ik ook maar even gezegd.
Daarbij herken ik dingen bij mijn oudste dochter die wel typerend zijn, zoals het wegkijken, dingen letterlijk nemen, op jongere leeftijd het fladderen met de handen, niet praten op de peuterspeelzaal voor 2 maanden enz.
Dat heb ik ook aangehaald en de eventuele erfelijkheidsfactor daarbij.
Ik heb gewoon gezegd dat ik onderzocht wil worden daarop en waarom en dat het voor mij belangrijk is om daar duidelijkheid over te hebben ongeacht wat de uitkomst zal zijn.
Zal ook wel een beetje argwanend zijn over gekomen omdat ik bang ben dat ze mij niet willen geloven.
De tip is dus gewoon heel duidelijk zijn waarom je dat denkt en waarom het voor jou belangrijk is om daar een antwoord op te willen hebben.
Juist door het vooronderzoek wat ik zelf heb gedaan heeft mij zoveel meer duidelijkheid gegeven en meer vastberadenheid en de wil om me niet zomaar te laten afschepen.
Hoort koppigheid ook bij het rijtje of is dat puur een eigen eigenschap van mij ?
[...]
Heb je nog tips?
Ja bijzonder is dat hè, die argwaan bij dat je zelf dingen hebt opgezocht. Alsof je er vooral niet zelf in verdiept mag hebben, soms heb ik het gevoel dat je meer kans maakt op een diagnose als je zelf doet alsof je er helemaal tegen bent ofzoiets.
Dat was bij t academisch ziekenhuis ook zo, alsof ze moe waren van het lopende bandwerk waarbij er weer iemand komt die denkt een of ander labeltje te willen.
We zijn er ook nog niet daarom nog wat vervolgsessies, ik heb nog maar de helft kunnen vertellen van dingen waar ik moeite mee heb.
Ik heb proberen uit te leggen waarom ik dat denk en open gehouden in welke vorm dat zou kunnen zijn omdat er vele overlappingen zijn op dat gebied.
Ook gezegd dat het lastiger is bij volwassene en vooral de wat oudere ( ben 47 ) om daar achter te komen en dat er ook nog een verschil zit tussen man en vrouw en niet iedereen natuurlijk dezelfde kenmerken hoeft te hebben , dat ik daarom wel graag onderzocht wil worden door iemand die daar in gespecialiseerd is omdat ik heb gehoord dat mensen vaker al jaren bezig zijn omdat ze niet bij de juiste personen terecht komen.
Natuurlijk krijg je de vraag waarom je dat graag wil, een ''naampje'' eraan geven, wat voor een meerwaarde dat voor jou is en of je er dan ook iets me wilt doen.
Hij ging wat lang door op mijn ''kwetsbaarheid'' en toen heb ik ook gezegd dat ik weet dat ik gevoelig ben maar dat ik niet blij ga worden van een naampje als hooggevoeligheid omdat ik weet dat er meer bij zit en juist velen dingen overlappen daarmee.
Ik heb geen moeite om iemand aan te kijken ( hoort ook bij mijn werk ) behalve als ik moe ben dan merk ik dat ik weleens wegkijk.
Sociale praatjes gaat me heel goed af maar dat hoort juist bij mijn werk en dat doe ik al meer dan 25 jaar, dat was vroeger wel anders toen ik jonger was.
En ja verbaal kan ik mijn mondje wel roeren.
Dus in dat plaatje wat velen onwetende hebben van autisme pas ik niet.
Maar juist in velen andere dingen herken ik me zeker.
Dat heb ik ook maar even gezegd.
Daarbij herken ik dingen bij mijn oudste dochter die wel typerend zijn, zoals het wegkijken, dingen letterlijk nemen, op jongere leeftijd het fladderen met de handen, niet praten op de peuterspeelzaal voor 2 maanden enz.
Dat heb ik ook aangehaald en de eventuele erfelijkheidsfactor daarbij.
Ik heb gewoon gezegd dat ik onderzocht wil worden daarop en waarom en dat het voor mij belangrijk is om daar duidelijkheid over te hebben ongeacht wat de uitkomst zal zijn.
Zal ook wel een beetje argwanend zijn over gekomen omdat ik bang ben dat ze mij niet willen geloven.
De tip is dus gewoon heel duidelijk zijn waarom je dat denkt en waarom het voor jou belangrijk is om daar een antwoord op te willen hebben.
Juist door het vooronderzoek wat ik zelf heb gedaan heeft mij zoveel meer duidelijkheid gegeven en meer vastberadenheid en de wil om me niet zomaar te laten afschepen.
Hoort koppigheid ook bij het rijtje of is dat puur een eigen eigenschap van mij ?
dinsdag 16 augustus 2016 om 08:19
quote:Mother_Earth schreef op 16 augustus 2016 @ 07:48:
[...]
Hoort koppigheid ook bij het rijtje of is dat puur een eigen eigenschap van mij ?
Koppigheid zit bij mij in de familie, autisme ook.
Het zou zomaar kunnen dat die twee met elkaar te maken hebben.
[...]
Hoort koppigheid ook bij het rijtje of is dat puur een eigen eigenschap van mij ?
Koppigheid zit bij mij in de familie, autisme ook.
Het zou zomaar kunnen dat die twee met elkaar te maken hebben.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 16 augustus 2016 om 08:21
Ik lees een hoop akelig herkenbare dingen, net als bij sisha kreeg ik ook opeens last toen een vaste structuur (werk) wegviel. Vriend heb ik nog, maar loopt ook niet op rolletjes. De oplossing of dé therapie heb ik ook niet gevonden. Ik zoek ook niet heel hard, want ik vind het lastig, hulp zoeken. Ik denk altijd dat toch niemand mij kan helpen. Maar dat is juist een kenmerk van ass, is mij verteld bij psycho-edu. Vervelend dat jij al vastloopt op de diagnose sisha, want wat je schrijft lijkt wel op hoe ik mijn ass ervaar.
Ik weet niet waar je woont, maar in Noord-Holland heb ik goede ervaringen met Psyq in Adam West (diagnose) en Dijk en Duin (toegang tot hulp).
Ik weet niet waar je woont, maar in Noord-Holland heb ik goede ervaringen met Psyq in Adam West (diagnose) en Dijk en Duin (toegang tot hulp).
.
dinsdag 16 augustus 2016 om 08:40
quote:Valdemar_II schreef op 16 augustus 2016 @ 02:54:
@Lotte35: Dat pushen om zo normaal mogelijk te zijn herken ik helemaal en het heeft me quasi de afgrond ingedreven
Mij ook.
Wat dat betreft geeft de diagnose inderdaad wel rust en duidelijkheid voor mezelf.
Waar ik me vroeger in allerlei 'projecten' stortte die uiteindelijk toch mislukten (met alle frustraties van dien), weet ik nu beter waar ik wel of niet aan moet beginnen. Maar soms valt het toch weer tegen, zoals met het boekenkaft-verhaal. Het is de alom bekende strijd in mijn hoofd. Aan de ene kant opgetogen en trots dat ik gevraagd word. Aan de andere kant meteen die blinde paniek, en de vurige wens met rust gelaten te worden.
In het onderwijs had ik dat ook heel sterk. Ik werd door kinderen en hun ouders op handen gedragen, want ik was zo'n leuke juf (en goed ook nog). Maar van binnen werd ik gek, en stond ik stijf van de stress. Toen ik eenmaal gestopt was met het onderwijs wilde ik ook meteen helemaal niets meer met kinderen te maken hebben. Het welbekende zwart-wit-denken, waar ik ook zo ontzettend veel last van heb. Ik probeer nu een soort tussenweg te vinden door wel te 'genieten' van de kinderen in mijn familie. Maar het blijft aan me knagen dat ik me niet meer op professioneel vlak met ze bezig kan houden. Ik kan zo moeilijk dingen loslaten.
@Lotte35: Dat pushen om zo normaal mogelijk te zijn herken ik helemaal en het heeft me quasi de afgrond ingedreven
Mij ook.
Wat dat betreft geeft de diagnose inderdaad wel rust en duidelijkheid voor mezelf.
Waar ik me vroeger in allerlei 'projecten' stortte die uiteindelijk toch mislukten (met alle frustraties van dien), weet ik nu beter waar ik wel of niet aan moet beginnen. Maar soms valt het toch weer tegen, zoals met het boekenkaft-verhaal. Het is de alom bekende strijd in mijn hoofd. Aan de ene kant opgetogen en trots dat ik gevraagd word. Aan de andere kant meteen die blinde paniek, en de vurige wens met rust gelaten te worden.
In het onderwijs had ik dat ook heel sterk. Ik werd door kinderen en hun ouders op handen gedragen, want ik was zo'n leuke juf (en goed ook nog). Maar van binnen werd ik gek, en stond ik stijf van de stress. Toen ik eenmaal gestopt was met het onderwijs wilde ik ook meteen helemaal niets meer met kinderen te maken hebben. Het welbekende zwart-wit-denken, waar ik ook zo ontzettend veel last van heb. Ik probeer nu een soort tussenweg te vinden door wel te 'genieten' van de kinderen in mijn familie. Maar het blijft aan me knagen dat ik me niet meer op professioneel vlak met ze bezig kan houden. Ik kan zo moeilijk dingen loslaten.
You don't have to fit into the format
dinsdag 16 augustus 2016 om 08:45
quote:hondenmens schreef op 15 augustus 2016 @ 23:26:
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?Ik heb even na moeten denken over een antwoord. Mijn eigen wereldje is geen bezoek willen of ergens op bezoek gaan. Ik heb het soms nodig na een stress moment of periode. Dan wil ik thuis zijn en niks moeten. Ook kan mijn eigen wereldje zijn om ergens in op te gaan waar ik mee bezig ben en ik dus idd taken vergeet. Nu ligt mijn hobby stil, maar kan wel te lang achter de computer blijven hangen en tot niks komen. Maar mijn eigen wereldje is mezelf even afsluiten van anderen.
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?Ik heb even na moeten denken over een antwoord. Mijn eigen wereldje is geen bezoek willen of ergens op bezoek gaan. Ik heb het soms nodig na een stress moment of periode. Dan wil ik thuis zijn en niks moeten. Ook kan mijn eigen wereldje zijn om ergens in op te gaan waar ik mee bezig ben en ik dus idd taken vergeet. Nu ligt mijn hobby stil, maar kan wel te lang achter de computer blijven hangen en tot niks komen. Maar mijn eigen wereldje is mezelf even afsluiten van anderen.
dinsdag 16 augustus 2016 om 08:47
quote:impala schreef op 16 augustus 2016 @ 08:31:
Lotte heb jij daar geen last van? Dat je minder goed gaat nu je niet meer werkt?
Ja en nee eigenlijk.
Ik heb een heel strakke dagelijkse structuur, dus op dat punt gaat het goed.
Ik eet ook veel beter en regelmatiger, dus ook dat is een pluspunt.
Maar geestelijk gaat het echt niet zo best.
Ik voel me nutteloos, en dat maakt best wel depri.
Lotte heb jij daar geen last van? Dat je minder goed gaat nu je niet meer werkt?
Ja en nee eigenlijk.
Ik heb een heel strakke dagelijkse structuur, dus op dat punt gaat het goed.
Ik eet ook veel beter en regelmatiger, dus ook dat is een pluspunt.
Maar geestelijk gaat het echt niet zo best.
Ik voel me nutteloos, en dat maakt best wel depri.
You don't have to fit into the format
dinsdag 16 augustus 2016 om 08:51
quote:hondenmens schreef op 15 augustus 2016 @ 23:26:
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?
Voor mij is dat wegdromen, ik kan uren in het ''niets'' staren (niet verwarren met dissociëren wat ik af en toe ook doe als de spanning te hoog oploopt) en mijn eigen dingen denken. Ik ''praat'' dan met iemand in mijn hoofd.
Ik ben raar. :')
Wat betekent voor jullie precies je eigen wereldje?
Bedoel je dan bv. wegdromen, helemaal opgaan in een hobby waardoor andere taken vergeet? Of dagen/wekenlang niet onder de mensen komen?
Voor mij is dat wegdromen, ik kan uren in het ''niets'' staren (niet verwarren met dissociëren wat ik af en toe ook doe als de spanning te hoog oploopt) en mijn eigen dingen denken. Ik ''praat'' dan met iemand in mijn hoofd.
Ik ben raar. :')
dinsdag 16 augustus 2016 om 08:55
quote:duende12 schreef op 16 augustus 2016 @ 08:45:
[...]
Ik heb even na moeten denken over een antwoord. Mijn eigen wereldje is geen bezoek willen of ergens op bezoek gaan. Ik heb het soms nodig na een stress moment of periode. Dan wil ik thuis zijn en niks moeten. Ook kan mijn eigen wereldje zijn om ergens in op te gaan waar ik mee bezig ben en ik dus idd taken vergeet. Nu ligt mijn hobby stil, maar kan wel te lang achter de computer blijven hangen en tot niks komen. Maar mijn eigen wereldje is mezelf even afsluiten van anderen.
Dat is het voor mij ook. En hoewel ik er geen zin in heb, is het voor mij wel goed om toch regelmatig onder de mensen te komen en voel ik me na afloop doorgaans wel beter.
Uren in het niets staren is iets dat ik juist helemaal niet kan. Ik ben ook niet dromerig en heb nul fantasie.
[...]
Ik heb even na moeten denken over een antwoord. Mijn eigen wereldje is geen bezoek willen of ergens op bezoek gaan. Ik heb het soms nodig na een stress moment of periode. Dan wil ik thuis zijn en niks moeten. Ook kan mijn eigen wereldje zijn om ergens in op te gaan waar ik mee bezig ben en ik dus idd taken vergeet. Nu ligt mijn hobby stil, maar kan wel te lang achter de computer blijven hangen en tot niks komen. Maar mijn eigen wereldje is mezelf even afsluiten van anderen.
Dat is het voor mij ook. En hoewel ik er geen zin in heb, is het voor mij wel goed om toch regelmatig onder de mensen te komen en voel ik me na afloop doorgaans wel beter.
Uren in het niets staren is iets dat ik juist helemaal niet kan. Ik ben ook niet dromerig en heb nul fantasie.
.
dinsdag 16 augustus 2016 om 08:59
quote:impala schreef op 16 augustus 2016 @ 08:55:
[...]
Dat is het voor mij ook. En hoewel ik er geen zin in heb, is het voor mij wel goed om toch regelmatig onder de mensen te komen en voel ik me na afloop doorgaans wel beter.Doorgaans heb ik wel zin om iemand te zien, maar niet teveel in een week. Maar wanneer ik dat niet heb, heb ik even behoefte aan coconnen, zeg maar. Als dat weer voorbij is heb ik weer zin om mensen te zien.
[...]
Dat is het voor mij ook. En hoewel ik er geen zin in heb, is het voor mij wel goed om toch regelmatig onder de mensen te komen en voel ik me na afloop doorgaans wel beter.Doorgaans heb ik wel zin om iemand te zien, maar niet teveel in een week. Maar wanneer ik dat niet heb, heb ik even behoefte aan coconnen, zeg maar. Als dat weer voorbij is heb ik weer zin om mensen te zien.
