Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
donderdag 21 juni 2018 om 18:19
Ik heb een rommelige week. Elke dag vroeg opstaan. Normaal kan ik uitslapen op Woensdag, maar had gisteren een afspraak in het ziekenhuis om 9:20. Er moest niks gebeuren, maar dan toch stress hebben wat ze gaan doen. Vandaag naar Den Bosch geweest om mijn adoptiedossier op te halen. Dat mogen ze niet opsturen. Mijn moeder was mee, we moesten er om 11:00 zijn. Het was dik 1,5 uur rijden. Daarna nog wat winkels gekeken. Dan weer de hele rit terug. Om 17:00 was ik weer thuis. Ik ben echt gaar nu. Eigenlijk had ik morgenmiddag nog in de speeltuin moeten helpen met mijn moeder. Na mijn werk. Maar zij heeft geregeld dat iemand anders in mijn plaats gaat. Ze dacht al dat het anders teveel ging zijn voor me. Dat klopt ook. Anders ben ik steeds maar weg en dat vraagt veel energie.
zaterdag 23 juni 2018 om 21:54
^
Ik heb er ooit een gehuurd, was te zwaar(zelfs na ruilen) dus niet heel veel profijt van gehad. Wil er ooit nog eens een van een kilo of 5, denk dat dat beter is.
Ik ben verhuisd, ik ben gedoucht, ik heb de vloer al gedweild want het water in mijn douche ging niet weg (samen met begeleider putje leeg gemaakt :') ) en nu ga ik maar eens naar mijn bed. Zal een rustig weekend worden.
Ik heb er ooit een gehuurd, was te zwaar(zelfs na ruilen) dus niet heel veel profijt van gehad. Wil er ooit nog eens een van een kilo of 5, denk dat dat beter is.
Ik ben verhuisd, ik ben gedoucht, ik heb de vloer al gedweild want het water in mijn douche ging niet weg (samen met begeleider putje leeg gemaakt :') ) en nu ga ik maar eens naar mijn bed. Zal een rustig weekend worden.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zondag 24 juni 2018 om 10:23
Mijn toekomst m.b.t. het werk heeft een toch iets andere wending, maar ik ga daar toch mee akkoord.
Mijn nieuwe teamleider wil met mij naar een bureau om mijn inzetbaarheid te onderzoeken, nadat ik mijn intelligentie heb laten onderzoeken (niet alleen een intelligentietest). Dit lijkt voor mij interessant, omdat hij niet stigmatiseert.
Daarnaast wil ik een opleiding volgen voor directiesecretaresse. Niet dat ik dat wil of zal worden, maar veel leerstof en vaardigheden lijken mij handig om te bezitten en een aantal taken wil ik toch wel hebben. En veel vaardigheden vind ik leuk om te leren (ongeacht of ze echt nuttig zijn voor het werk). Klussen, vaak gedaan door een directiesecretaresse, lijken voor mij uitdagender dan de klussen die ik tot nog toe doe. Ik denk dat ik daarmee flink veel inzicht verwerf, en in een paar jaar meer leer dan alle voorgaande ongeveer 25 jaar.
Mijn nieuwe teamleider wil met mij naar een bureau om mijn inzetbaarheid te onderzoeken, nadat ik mijn intelligentie heb laten onderzoeken (niet alleen een intelligentietest). Dit lijkt voor mij interessant, omdat hij niet stigmatiseert.
Daarnaast wil ik een opleiding volgen voor directiesecretaresse. Niet dat ik dat wil of zal worden, maar veel leerstof en vaardigheden lijken mij handig om te bezitten en een aantal taken wil ik toch wel hebben. En veel vaardigheden vind ik leuk om te leren (ongeacht of ze echt nuttig zijn voor het werk). Klussen, vaak gedaan door een directiesecretaresse, lijken voor mij uitdagender dan de klussen die ik tot nog toe doe. Ik denk dat ik daarmee flink veel inzicht verwerf, en in een paar jaar meer leer dan alle voorgaande ongeveer 25 jaar.
World of Warcraft: Legion
zondag 24 juni 2018 om 15:08
Als er daarna een vacature is voor directiesecretaresse, kan ik er alsnog op solliciteren, maar ik geraak wel op leeftijd. Het kan zijn dat men liever een (jongere) vrouw heeft als een man van gemiddelde leeftijd, omdat de meeste mensen bij een directiesecretaresse aan een vrouw denken.
World of Warcraft: Legion
zondag 24 juni 2018 om 15:11
Daar ben ik wel blij mee. Het geeft hoop.
World of Warcraft: Legion
zondag 24 juni 2018 om 17:29
Klinkt als een goed plan voor de toekomst Hans. Gewoon op zoek naar wat jou handig en waardevol lijkt en dan is het fijn als je teamleider je daar in wel wil steunen/de ruimte geeft.
Ik had van de week mijn functioneringsgesprek. Ben daar altijd een beetje huiverig voor... maar ook al doe ik niet dat wat er volgens mijn functie van mij verwacht word, Ik word wel heel waardevol gevonden binnen het team. En we waren al de goede weg op gegaan met het verdiepen van werkzaamheden en het aansturen en zo gaan we gewoon verder. En kijken welke projecten in mijn straatje liggen...
Nu nog even lekker van een grote mok koffie genieten voordat ik straks met de rest van het gezin ga eten. Ben al drie dagen aan het shoppen (waarvan 2 dagen in m'n eentje, lekker rustig)... niet zo goed voor m'n banksaldo
Ik had van de week mijn functioneringsgesprek. Ben daar altijd een beetje huiverig voor... maar ook al doe ik niet dat wat er volgens mijn functie van mij verwacht word, Ik word wel heel waardevol gevonden binnen het team. En we waren al de goede weg op gegaan met het verdiepen van werkzaamheden en het aansturen en zo gaan we gewoon verder. En kijken welke projecten in mijn straatje liggen...
Nu nog even lekker van een grote mok koffie genieten voordat ik straks met de rest van het gezin ga eten. Ben al drie dagen aan het shoppen (waarvan 2 dagen in m'n eentje, lekker rustig)... niet zo goed voor m'n banksaldo
maandag 25 juni 2018 om 11:49
maandag 25 juni 2018 om 11:50
Mooi Hans, en fijn biebeltje dat t gesprek okay ging.
Ik zit even in een wat moet ik nou toch met mijn leven beginnen fase. Het teleurstellende daten geeft me een knauw, de gedachte de rest van mijn leven alleen te zijn benauwd me, maar er is meer.
Ik probeer mijn spullen op te ruimen en te organiseren in een huis dat vol staat met troep, niet mijn troep maar toch. Mijn ouder(s) wonen hier al 20 jaar dus een hoop troep is er al verzameld, er wordt echter nooit opgeruimd. Geen tijd voor, verwijten 'ik heb het druk met werken en zorgen voor je moedef'.
Maar ik zit nu met een overschot aan mijn eigen spullen en geen plek om iets op te ruimen zonder dat het de potentie heeft om kwijt te raken. Zelfs kleding ligt overal en nergens overheen. Ik moet gaan uitzoeken wat ik allemaal ga verkopen of weggeven aan een goed doel en wat ik houd.
Ik moet sowieso nieuwe koffers.. Misschien moet ik die eerst kopen en dan de oude overpakken en die te koop zetten. Ik wou ze eigenlijk inruilen voor korting.
Ik zit even in een wat moet ik nou toch met mijn leven beginnen fase. Het teleurstellende daten geeft me een knauw, de gedachte de rest van mijn leven alleen te zijn benauwd me, maar er is meer.
Ik probeer mijn spullen op te ruimen en te organiseren in een huis dat vol staat met troep, niet mijn troep maar toch. Mijn ouder(s) wonen hier al 20 jaar dus een hoop troep is er al verzameld, er wordt echter nooit opgeruimd. Geen tijd voor, verwijten 'ik heb het druk met werken en zorgen voor je moedef'.
Maar ik zit nu met een overschot aan mijn eigen spullen en geen plek om iets op te ruimen zonder dat het de potentie heeft om kwijt te raken. Zelfs kleding ligt overal en nergens overheen. Ik moet gaan uitzoeken wat ik allemaal ga verkopen of weggeven aan een goed doel en wat ik houd.
Ik moet sowieso nieuwe koffers.. Misschien moet ik die eerst kopen en dan de oude overpakken en die te koop zetten. Ik wou ze eigenlijk inruilen voor korting.
maandag 25 juni 2018 om 12:36
Op dit soort momenten zou een levensloopbegeleider wel van pas komen, maar zelfs het vinden daarvan in mijn regio lukt me nu niet. De website is niet goed te besturen vanaf een ipad, en ik heb geen plek om een comouter te installeren. Ik zal dus eerst mijn computer moeten inleveren voor een nieuwe.
Ik zit vast in een cirkeltje en ik kom er niet uit. Maar heb ook geen geld voor een levensloopbegeleider. Tenzij ik weer terug ga vestigen in NL, maar het is toch wel weer van de zotte dat ik vanwege mijn autisme weer niet kan gaan wonen waar ik dat wens.
Mijn keuzes zijn allemaal weer helemaal niet handig geweest, hoe kom ik toch uit die spiraal van chaos en stress?
Ik zit vast in een cirkeltje en ik kom er niet uit. Maar heb ook geen geld voor een levensloopbegeleider. Tenzij ik weer terug ga vestigen in NL, maar het is toch wel weer van de zotte dat ik vanwege mijn autisme weer niet kan gaan wonen waar ik dat wens.
Mijn keuzes zijn allemaal weer helemaal niet handig geweest, hoe kom ik toch uit die spiraal van chaos en stress?
maandag 25 juni 2018 om 13:56
Mijn eigen huis is verhuurd, het vinden van woonruimte in de stad waar ik tijdelijk werk heb lukt me niet. Ik ben best dankbaar dat ik mag logeren bij mijn ouders maar ik struikel over alles en ik moet gewoon wat orde op zaken stellen, daarvoor was ik hier naar NL gekomen, voor vrienden/familie en om wat te ordenen.
De belastingdienst gaat niet goed, twee x al een adreswijziging moeten doorgeven, bezwaarschriften die niet aankomen... Dat is de reden dat ik moet werken, die duizenden euro's zijn er nog niet en ik kan niet leven van de lucht. Het had allang rond moeten en kunnen zijn maar mijn eerste adreswijziging van mn eiland kwam niet aan. Ik zou niet weten hoe ik mijn documenten voor werkgever moet inscannen, de loonbelastingverklaring,. Welk adres geef ik daar op? Ik word aan geen enkele kant geholpen en ik kom niet tot rust hier in NL
maandag 25 juni 2018 om 15:18
Waarom is dat van de zotte?biobitch1984 schreef: ↑25-06-2018 12:36Op dit soort momenten zou een levensloopbegeleider wel van pas komen, maar zelfs het vinden daarvan in mijn regio lukt me nu niet. De website is niet goed te besturen vanaf een ipad, en ik heb geen plek om een comouter te installeren. Ik zal dus eerst mijn computer moeten inleveren voor een nieuwe.
Ik zit vast in een cirkeltje en ik kom er niet uit. Maar heb ook geen geld voor een levensloopbegeleider. Tenzij ik weer terug ga vestigen in NL, maar het is toch wel weer van de zotte dat ik vanwege mijn autisme weer niet kan gaan wonen waar ik dat wens.
Mijn keuzes zijn allemaal weer helemaal niet handig geweest, hoe kom ik toch uit die spiraal van chaos en stress?
Heel veel mensen hebben niet echt keus waar ze gaan wonen, vanwege allerlei redenen, economische redenen, emotionele redenen, 'beperkingen', wat niet al.
Waarom zou dat erg zijn?
Ik heb ook weinig keus daarin, maar binnen die beperkte keus maak ik er het beste van.
Me er alsmaar tegen verzetten kost veel meer energie.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 25 juni 2018 om 16:43
Maar dat heeft toch niets met je autisme te maken? Dat je huis verhuurd is en een andere woning vinden niet lukt?biobitch1984 schreef: ↑25-06-2018 13:56Mijn eigen huis is verhuurd, het vinden van woonruimte in de stad waar ik tijdelijk werk heb lukt me niet. Ik ben best dankbaar dat ik mag logeren bij mijn ouders maar ik struikel over alles en ik moet gewoon wat orde op zaken stellen, daarvoor was ik hier naar NL gekomen, voor vrienden/familie en om wat te ordenen.
De belastingdienst gaat niet goed, twee x al een adreswijziging moeten doorgeven, bezwaarschriften die niet aankomen... Dat is de reden dat ik moet werken, die duizenden euro's zijn er nog niet en ik kan niet leven van de lucht. Het had allang rond moeten en kunnen zijn maar mijn eerste adreswijziging van mn eiland kwam niet aan. Ik zou niet weten hoe ik mijn documenten voor werkgever moet inscannen, de loonbelastingverklaring,. Welk adres geef ik daar op? Ik word aan geen enkele kant geholpen en ik kom niet tot rust hier in NL
Wat betreft de administratie, kun je een afspraak maken bij de belastingdienst en daar uitgelegd krijgen wat je precies moet doen?
maandag 25 juni 2018 om 17:13
maandag 25 juni 2018 om 20:03
Het feit dat dit soort dingen me zo van slag maken heeft daar denk ik wel mee te maken, ik zoek sinds de diagnose echt de grenzen van mijn vermogens op, durf meer risico te nemen, dit is dan het gevolg denk ik. Een ander zou zich minder druk erover maken. Ik weet precies wat ik moet doen met de belastingdienst, het is alleen niet goed gebeurt (met dat stomme adres) dus moet het 'even' overnieuw en kost het me een berg postzegels. Daarom heb ik er nu extra werk van. Mijn hoofd draait overuren.. en stopt daar pas mee als ik alles heb geregeld. Mijn huidige ipad is nu kapot gegaan.. net op het moment dat ik hem wil verkopen (zou die het aanvoelen?
Wat dat betreft is het strontvervelend dat ik alleen in dat schuitje zit, mijn broer moest hetzelfde doormaken (en meer) met zijn België-route om weer te kunnen settelen... maar die kon zijn smart tenminste delen, werkte naar een doel.
maandag 25 juni 2018 om 20:15
Ik bedoel, dat op het eiland waar ik woon niet zoiets bestaat als levensloop-begeleiding, ondanks dat het eiland onderdeel is van Nederland, ik moet dus of zelf aanmodderen zonder enige hulp van medicatie/begeleiding of ik moet terug verhuizen naar het Europese deel van ons Koninkrijk. Op dit moment zit ik even in een zeurmodus. Ik kom daar wel weer uit, maar ik raak ook gefrustreerd van hier logeren, de continue gefrustreerde ouders vanwege bepaalde situaties. Normaal heb ik daar 1x per maand maar mee te maken een uurtje (en ben ik na bezoek helemaal gaar), maar nu moet dat elke dag ondergaan/aanhoren, hun stress geeft mij stress. Ben blij dat ik volgende week een paar dagen kan werken en logeren in een airbnb.Solomio schreef: ↑25-06-2018 15:18Waarom is dat van de zotte?
Heel veel mensen hebben niet echt keus waar ze gaan wonen, vanwege allerlei redenen, economische redenen, emotionele redenen, 'beperkingen', wat niet al.
Waarom zou dat erg zijn?
Ik heb ook weinig keus daarin, maar binnen die beperkte keus maak ik er het beste van.
Me er alsmaar tegen verzetten kost veel meer energie.
Reken er maar op dat het buiten NL behoorlijk slecht is geregeld voor 'ons soort', en dat we hier onze handjes mogen dichtknijpen met de Wajongs, WAO, PGB's. Ik had een rustig leven op mijn eiland, maar ik zit nu dus in zo'n 'transitiemoment' en merk dat ik misschien toch wel terecht een diagnose heb gekregen en toch minder kan handelen dan ik vooraf had bedacht. Ik kan het wel, maar kost me bakken energie en spierspanning.
zaterdag 30 juni 2018 om 23:56
Ik bereid me nu alvast mentaal voor op de komende dagen... lange dagen en warm! En ik krijg nieuws over mijn andere sollicitatie en hoop op positief nieuws anders heb ik echt geen zin meer om te werken deze week haha. Gok dat woensdagavond de druppel gaat worden... zes dagen achter elkaar is nieuw voor mij en heb er eigenlijk spijt van dat ik heb toegezegd. Deze week was vrij leeg en warm weer was wel lekker maar het maakt je ook zó sloom dus dat is ook weer niet goed haha. Inderdaad wil ik ook een beetje evenwicht hebben in mijn leven. Dat niet de ene dag (te) druk is en de andere dag compleet leeg.ninneketje schreef: ↑30-06-2018 21:40Dit is heel erg herkenbaar voor mij ! Ik ben nu erg aan het zoeken naar een evenwicht ... Tijd zal uitwijzen of ik dat gevonden heb ...
zaterdag 7 juli 2018 om 20:22
wat is het hier rustig! Ik heb al een aantal grote peilers van mijn 'to do-list' afgestreept. Het geeft weer een stukje rust, morgen verhuis ik de eerste spullen naar een gemeubileerde woning in de stad waar ik werk, de eerste werkweek was ook wel fijn. Oude bekenden, werkwijzes waar ik al mee bekend ben, wel heel vreemd om weer terug te zijn daar, ze zijn flink aan het verbouwen vanwege ontwikkelingen maar toch is er nog zoveel hetzelfde, alsof ik nooit weggeweest ben.
Toch heb ik ook nog best wel wat te doen... ik probeer eigenlijk redelijk te ontspullen. Er ligt overal wel iets, ik moet toch een keer de administratie gaan bijwerken ook. Alle losse bladen weer even ordenen is iets om lekker uit te stellen haha.
Ik heb trouwens iets... wat ik al redelijk lang doe maar niet precies weet waarom. Ik ben echt een type dat heel erg gesteld is op privacy, ook in algemene ruimtes waar ik op zich niks 'geks' doen of naakt rondloop of wat dan ook. Maar het liefst heb ik afplakplastic, vitrage voor de ramen of zelfs de gordijnen half dicht. Het is niet perse vanwege de zon of wat dan ook, maar echt dat gevoel dat ik niet wil dat mensen mijn huis binnenkijken. Is dit herkenbaar voor iemand? Mijn ouders riepen altijd al: doe nou toch eens die gordijnen een keer open!
Toch heb ik ook nog best wel wat te doen... ik probeer eigenlijk redelijk te ontspullen. Er ligt overal wel iets, ik moet toch een keer de administratie gaan bijwerken ook. Alle losse bladen weer even ordenen is iets om lekker uit te stellen haha.
Ik heb trouwens iets... wat ik al redelijk lang doe maar niet precies weet waarom. Ik ben echt een type dat heel erg gesteld is op privacy, ook in algemene ruimtes waar ik op zich niks 'geks' doen of naakt rondloop of wat dan ook. Maar het liefst heb ik afplakplastic, vitrage voor de ramen of zelfs de gordijnen half dicht. Het is niet perse vanwege de zon of wat dan ook, maar echt dat gevoel dat ik niet wil dat mensen mijn huis binnenkijken. Is dit herkenbaar voor iemand? Mijn ouders riepen altijd al: doe nou toch eens die gordijnen een keer open!
