Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
vrijdag 9 februari 2018 om 21:14
Ik vind dat ook belangrijk. Maar mijn angst om er op mijn werk op afgerekend te worden is te groot.
Dus ik ben blij wanneer anderen het wel durven.
vrijdag 9 februari 2018 om 21:15
Dit heb ik ook altijd gehad.
Tot het serieus werd dat ik in de sector wilde gaan werken. Ik heb ervaren dat ze binnen de sector nog niet open staan voor ervaringsdeskundigheid met autisme en daar ook nog best wat stereotyperingen hangen. Ik deel daarom op Facebook nu een stuk minder er over en als je mijn naam intikt op Google is er nu ook niets meer over te vinden. Lange tijd heb ik actief in de media meegedaan om autisme een ander beeld te geven, dus zag je het gelijk bij mijn naam verschijnen als je me op Google zocht.
vrijdag 9 februari 2018 om 21:18
Ik verschijn op diverse plekken tegenwoordig als ervaringsdeskundige en merk ook dat er veel vooroordelen zijn, ook (of mss wel juist) onder hulpverleners.MrsLady schreef: ↑09-02-2018 21:15Dit heb ik ook altijd gehad.
Tot het serieus werd dat ik in de sector wilde gaan werken. Ik heb ervaren dat ze binnen de sector nog niet open staan voor ervaringsdeskundigheid met autisme en daar ook nog best wat stereotyperingen hangen. Ik deel daarom op Facebook nu een stuk minder er over en als je mijn naam intikt op Google is er nu ook niets meer over te vinden. Lange tijd heb ik actief in de media meegedaan om autisme een ander beeld te geven, dus zag je het gelijk bij mijn naam verschijnen als je me op Google zocht.
Maar dat zie ik dan ook als mijn taak, om ze daar fijntjes (of soms minder fijntjes) op te wijzen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 9 februari 2018 om 21:20
Graag!
Ik werk ook in de hulpverlening. Vind de vooroordelen binnen de hulpverlening ook heftig.
vrijdag 9 februari 2018 om 21:24
Ik had het er laatst over met iemand van een autisme-centrum en die zei doodleuk dat hij geen autisten in dienst neemt. Ten eerste omdat ze niet in staat zijn om een goede hulpverlener te worden en ten tweede omdat ze geen productie kunnen draaien en dus financieel niet rendabel zijn.
Mijn kaak viel echt op de grond.
Mijn kaak viel echt op de grond.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 9 februari 2018 om 21:25
Ik zit daarmee nog heel erg in dubio. Aan de ene kant wil ik het beeld van autisme veranderen. Aan de andere kant wil ik mijn baankansen in een lastige sector niet op het spel zetten. Ik had pas geleden overleg met de hoofdbehandelaar over het wel of niet diagnosticeren van autisme bij een cliënt. De cliënt liet sociale groei zien en dat was voor haar een contra-indicatie voor autisme. Het was dan niet mogelijk om normaal sociaal gezien te gaan functioneren. Althans... Zo kwam het op mij over hoe ze het bracht. Het enige wat ik kon denken is 'je moest eens weten met wie je aan het praten bent'. Had haar zo graag willen zeggen dat ik doordat ik mezelf sociaal heb kunnen ontwikkelen gekomen ben waar ik nu ben. Maarja... Dat vond ik niet heel verstandig om te doen, dus ik heb het maar gelaten.
vrijdag 9 februari 2018 om 21:27
Vroeger organiseerde de NVA nog onder de noemer SVA vakanties voor kinderen, jongeren en volwassenen met autisme. Heb ooit gekeken of ik daar vrijwilliger kon worden, maar je kon geen vrijwilliger worden als je zelf autisme had. En dat is dan de belangenvereniging voor mensen met autisme. Viel mijn mond ook compleet van open toen ik dat zag.Solomio schreef: ↑09-02-2018 21:24Ik had het er laatst over met iemand van een autisme-centrum en die zei doodleuk dat hij geen autisten in dienst neemt. Ten eerste omdat ze niet in staat zijn om een goede hulpverlener te worden en ten tweede omdat ze geen productie kunnen draaien en dus financieel niet rendabel zijn.
Mijn kaak viel echt op de grond.
vrijdag 9 februari 2018 om 21:29
In jouw situatie kan ik me goed voorstellen dat je je mond houdt. Maar lijkt me wel lastig.MrsLady schreef: ↑09-02-2018 21:25Ik zit daarmee nog heel erg in dubio. Aan de ene kant wil ik het beeld van autisme veranderen. Aan de andere kant wil ik mijn baankansen in een lastige sector niet op het spel zetten. Ik had pas geleden overleg met de hoofdbehandelaar over het wel of niet diagnosticeren van autisme bij een cliënt. De cliënt liet sociale groei zien en dat was voor haar een contra-indicatie voor autisme. Het was dan niet mogelijk om normaal sociaal gezien te gaan functioneren. Althans... Zo kwam het op mij over hoe ze het bracht. Het enige wat ik kon denken is 'je moest eens weten met wie je aan het praten bent'. Had haar zo graag willen zeggen dat ik doordat ik mezelf sociaal heb kunnen ontwikkelen gekomen ben waar ik nu ben. Maarja... Dat vond ik niet heel verstandig om te doen, dus ik heb het maar gelaten.
Ik ben nu in een positie dat ik gevraagd wordt om als ervaringsdeskundige ergens mee te denken, maar mijn toekomst hangt er niet vanaf, dus ik kan redelijk ongepolijst zeggen wat ik denk.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 9 februari 2018 om 22:23
Ik ben altijd open geweest over mijn diagnoses. Kan er ook grapjes over maken. Zal nu met diagnose ass niet anders zijn.
Nou had ik wel dat mensen mij al kenden en mijn worsteling meemaakten voordat ik een diagnose kreeg, dat maakt het vast makkelijker.
In een nieuwe situatie zal ik het niet direct zeggen maar ik schaam me er ook niet voor.
Ivm vakanties in een ander land waar ik al vaker ben geweest, zet ik niks op facebook oid. In dat land is men niet zo ruimdenkend. Ook mijn geaardheid houd ik daar stil. Ik hou van het land en de mensen daar en heb dat er wel voor over.
Nou had ik wel dat mensen mij al kenden en mijn worsteling meemaakten voordat ik een diagnose kreeg, dat maakt het vast makkelijker.
In een nieuwe situatie zal ik het niet direct zeggen maar ik schaam me er ook niet voor.
Ivm vakanties in een ander land waar ik al vaker ben geweest, zet ik niks op facebook oid. In dat land is men niet zo ruimdenkend. Ook mijn geaardheid houd ik daar stil. Ik hou van het land en de mensen daar en heb dat er wel voor over.
vrijdag 9 februari 2018 om 22:37
Sinds ik het weet ben ik juist erg open erover. Als ik ooit gedwongen word om weer te solliciteren zou ik er ook open over zijn, juist omdat ik niet meer in 'n omgeving terecht wil komen waar ik niet tegen kan (kantoortuin) Overigens ben ik idd niet iemand die productie kan draaien, als iets eentonig, geestdodend, afstompend etc is, haak ik mentaal af. Alleen als iets me boeit kan ik me er als 'n pittbul in vast bijten.
vrijdag 9 februari 2018 om 22:56
Als je wel die zendingsdrang hebt, maar je faalt in het duidelijk maken dat autisme vele gezichten heeft, ben je tot aan je pensioen de klos, omdat werkgevers zich niet willen laten voorlichten en hun eigen mening erdoor drukken, met negatieve gevolgen voor jou. Zijzelf hebben daar mooi geen last van. Ze hebben er dus voordeel aan. Ze praten met de DCW en UWV, en ze zijn minder geld kwijt.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 9 februari 2018 om 22:58
Daar heb ik een grote fout in gemaakt, zo naïef als ik was. Daar heb ik ruim 20 jaar nadeel van gehad. Er is geen "Volgende keer beter", gezien mijn leeftijd.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 9 februari 2018 om 23:00
Ik ken nog wel een voorbeeld, maar door herkenbaarheid deel ik dat liever mee in een privébericht en zet ik dat liever niet op het forum.Solomio schreef: ↑09-02-2018 21:24Ik had het er laatst over met iemand van een autisme-centrum en die zei doodleuk dat hij geen autisten in dienst neemt. Ten eerste omdat ze niet in staat zijn om een goede hulpverlener te worden en ten tweede omdat ze geen productie kunnen draaien en dus financieel niet rendabel zijn.
Mijn kaak viel echt op de grond.
hans66 wijzigde dit bericht op 09-02-2018 23:03
2.04% gewijzigd
World of Warcraft: Legion
vrijdag 9 februari 2018 om 23:02
Daarom moet je bewust afwegen waar je het wel en niet vermeld en wat voor consequenties het kan hebben. En of je die consequenties kan en wil dragen.hans66 schreef: ↑09-02-2018 22:56Als je wel die zendingsdrang hebt, maar je faalt in het duidelijk maken dat autisme vele gezichten heeft, ben je tot aan je pensioen de klos, omdat werkgevers zich niet willen laten voorlichten en hun eigen mening erdoor drukken, met negatieve gevolgen voor jou. Zijzelf hebben daar mooi geen last van. Ze hebben er dus voordeel aan. Ze praten met de DCW en UWV, en ze zijn minder geld kwijt.
Overigens vind ik het onzin dat je niet meer van baan zou kunnen wisselen als je 52 bent. Je moet nog 15 jaar werken, waarom zou je niet meer kunnen switchen? Mijn vader heeft op zijn 60e nog zonder moeite te hoeven doen een nieuwe baan gevonden. Je kan toch altijd solliciteren en het gewoon proberen? Nu blijf je in de slachtofferrol zitten en onderneem je ook geen actie om daar uit te komen.
zaterdag 10 februari 2018 om 06:18
Mijn zendingsdrang gaat gelukkig gepaard met zeer goede verbale vaardigheden en de mazzel dat ik geen 'typische' autist lijk (wat dat dan ook mag zijn).hans66 schreef: ↑09-02-2018 22:56Als je wel die zendingsdrang hebt, maar je faalt in het duidelijk maken dat autisme vele gezichten heeft, ben je tot aan je pensioen de klos, omdat werkgevers zich niet willen laten voorlichten en hun eigen mening erdoor drukken, met negatieve gevolgen voor jou. Zijzelf hebben daar mooi geen last van. Ze hebben er dus voordeel aan. Ze praten met de DCW en UWV, en ze zijn minder geld kwijt.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 10 februari 2018 om 08:04
Wat een lastige situaties komen hier voorbij.
Ik ben volledig afgekeurd en doe al jaren wat vrijwilligerswerk. Daar weten ze dat ik NLD heb. Had ik ze het niet verteld was ik gegarandeerd op minder vriendelijke wijze behandeld en was ik op nog meer onbegrip gestuit.
Ik snap dat het voor mensen met een betaalde baan veel lastiger is. Bij mij stond er immers minder op het spel. Ik zou het sowieso niet kunnen verzwijgen, want bij mij komen ze er in no-time achter dat ik niet normaal kan functioneren.
Ik ben volledig afgekeurd en doe al jaren wat vrijwilligerswerk. Daar weten ze dat ik NLD heb. Had ik ze het niet verteld was ik gegarandeerd op minder vriendelijke wijze behandeld en was ik op nog meer onbegrip gestuit.
Ik snap dat het voor mensen met een betaalde baan veel lastiger is. Bij mij stond er immers minder op het spel. Ik zou het sowieso niet kunnen verzwijgen, want bij mij komen ze er in no-time achter dat ik niet normaal kan functioneren.
zaterdag 10 februari 2018 om 09:44
Zijpad, maar... nog 15 jaar? Nog langer! Omdat straks de pensioengerechtigde leeftijd opschuift naarmate de gemiddelde levensverwachting hoger wordt. Mijn pensioenfonds laat mij zien dat ik, zoals het zich nu laat zien, nog tot mijn 69,9ste zal moeten blijven werken.MrsLady schreef: ↑09-02-2018 23:02Daarom moet je bewust afwegen waar je het wel en niet vermeld en wat voor consequenties het kan hebben. En of je die consequenties kan en wil dragen.
Overigens vind ik het onzin dat je niet meer van baan zou kunnen wisselen als je 52 bent. Je moet nog 15 jaar werken, waarom zou je niet meer kunnen switchen? Mijn vader heeft op zijn 60e nog zonder moeite te hoeven doen een nieuwe baan gevonden. Je kan toch altijd solliciteren en het gewoon proberen? Nu blijf je in de slachtofferrol zitten en onderneem je ook geen actie om daar uit te komen.
Een verschrikkelijk idee vind ik dat. En het kan dus nog verschuiven naar nóg later....
Ik vind het niet alleen verschrikkelijk omdat ik niet weet hoe ik het in vredesnaam voor elkaar moet krijgen om tot mijn 70ste productief en van maatschappelijk nut te moeten zijn (en ik vermoed dat ik vóór die tijd al werkloos zal zijn geraakt en met geen mogelijkheid meer aan het werk kom), maar ook de onzekerheid van niet weten wanneer te mogen stoppen en een steeds opschuivende pensioenleeftijd te zien.
En heel eerlijk gezegd wíl ik het ook gewoon níet. Ik kan er echt heel erg kwaad om worden.
zaterdag 10 februari 2018 om 10:03
zaterdag 10 februari 2018 om 10:07
Dat besef was voor mij het begin van mijn burnout. Toen ook mijn vader nog kanker kreeg liep mijn emmer volledig over en sindsdien heb ik niet meer gewerkt. Ik wil het ook niet meer. Liep op mijn werk op mijn tandvlees omdat het besef dat ik nog 20 jaar zou moeten mij mentaal kapot maakte. Waarom zou ik nog blijven leven als dat mijn lot was?Case-je schreef: ↑10-02-2018 09:44Zijpad, maar... nog 15 jaar? Nog langer! Omdat straks de pensioengerechtigde leeftijd opschuift naarmate de gemiddelde levensverwachting hoger wordt. Mijn pensioenfonds laat mij zien dat ik, zoals het zich nu laat zien, nog tot mijn 69,9ste zal moeten blijven werken.
Een verschrikkelijk idee vind ik dat. En het kan dus nog verschuiven naar nóg later....
Ik vind het niet alleen verschrikkelijk omdat ik niet weet hoe ik het in vredesnaam voor elkaar moet krijgen om tot mijn 70ste productief en van maatschappelijk nut te moeten zijn (en ik vermoed dat ik vóór die tijd al werkloos zal zijn geraakt en met geen mogelijkheid meer aan het werk kom), maar ook de onzekerheid van niet weten wanneer te mogen stoppen en een steeds opschuivende pensioenleeftijd te zien.
En heel eerlijk gezegd wíl ik het ook gewoon níet. Ik kan er echt heel erg kwaad om worden.
zaterdag 10 februari 2018 om 10:20
Ja, ik begrijp je reactie goed. Als tot mijn 70ste werken mijn toekomst moet voorstellen, dan hoeft het voor mij niet.redbulletje schreef: ↑10-02-2018 10:07Dat besef was voor mij het begin van mijn burnout. Toen ook mijn vader nog kanker kreeg liep mijn emmer volledig over en sindsdien heb ik niet meer gewerkt. Ik wil het ook niet meer. Liep op mijn werk op mijn tandvlees omdat het besef dat ik nog 20 jaar zou moeten mij mentaal kapot maakte. Waarom zou ik nog blijven leven als dat mijn lot was?
zaterdag 10 februari 2018 om 10:33
Ik moet nog zo'n 50 jaar werken dan :')
Maar ik snap je wel hoor Redbulletje.
Ik had het met mijn psycholoog van de week over het feit waarom 'leven met autisme zo ingewikkeld is'. Ik moest gewoon even spuien over het hele 'ik woon op een aardbol die niet eens voor mij is gemaakt en ik pas niet eens bij de rest van de mensen hier'. Soms word ik daar echt boos over, waarom moet de hele wereld aangepast zijn op neurotypische mensen? Waarom kan er niet normaler worden gereageerd op bv sensorische problemen? Waarom kan er voor een bepaald 'soort mensen' wel aanpassingen worden gemaakt, maar voor sommige niet? Blijf ik mij voor de rest van mijn leven een alien voelen die hier vast zit en 'maar moet doen alsof ze er bij hoort'? Waarschijnlijk wel, en dat wil ik niet.
Maar ik snap je wel hoor Redbulletje.
Ik had het met mijn psycholoog van de week over het feit waarom 'leven met autisme zo ingewikkeld is'. Ik moest gewoon even spuien over het hele 'ik woon op een aardbol die niet eens voor mij is gemaakt en ik pas niet eens bij de rest van de mensen hier'. Soms word ik daar echt boos over, waarom moet de hele wereld aangepast zijn op neurotypische mensen? Waarom kan er niet normaler worden gereageerd op bv sensorische problemen? Waarom kan er voor een bepaald 'soort mensen' wel aanpassingen worden gemaakt, maar voor sommige niet? Blijf ik mij voor de rest van mijn leven een alien voelen die hier vast zit en 'maar moet doen alsof ze er bij hoort'? Waarschijnlijk wel, en dat wil ik niet.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 10 februari 2018 om 11:50
Ik vind het belachelijk dat de pensioenleeftijd steeds verhoogd wordt. Zat mensen die de pensioenleeftijd niet halen en/of niet meer gezond zijn. Ook die een jaar na hun pensioen de pijp uit gaan. Daar heb je dan al die jaren voor geknokt, aan de verwachtingen van de maatschappij moeten voldoen. Ik vind dat zo zinloos. En dan heb nog geluk dat ik halve dagen mag werken. Het lijkt me sowieso de hel om hele dagen te moeten draaien. Moest het vroeger wel op stages. Amper tijd over voor andere dingen. En dan tot je 70e of langer? Dat noem ik leven om te werken in plaats van werken om te leven. Ik zou nog liever dood zijn.
