Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
vrijdag 2 maart 2018 om 20:34
Oef! Toch nog iemand.hondenmens schreef: ↑02-03-2018 16:59Nog zoiets. Het gepiep van de rookmelder als de batterij halfvol/leeg is. Bij mijn moeder en stiefvader thuis piept dat ding al meer dan een half jaar. Elke keer als ik er ben hoor ik het weer. Ik heb ze erop aangesproken en volgens stiefvader is de batterij dan nog halfvol. En zij horen het niet. Zal hun leeftijd wel zijn zeker. Het geluid is wel zachter dan bij mijn rookmelder, maar genoeg om me eraan te storen.
Al wist ik niet dat het met mijn autisme te maken had dat ik gek wordt van dat gepiep.
Hier in huis hangen 5 rookmelders en CO-detectoren op 4 verschillende 4 verdiepingen en natuurlijk moesten de batterijen van die dingen de afgelopen weken 1 na 1 leeg zijn.
Begin maar es te zoeken "welke het nu weer is".
Bijkomend was man dan nog vergeten dat er blijkbaar op de hoogste verdieping één hing van de vorige eigenaar.
Dat spul begon gezellig mee te doen én we hebben 3 dagen zitten zoeken én ik compleet gek worden wat dat onding was* dat nog steeds piepte én waar ie zat.
Ik ben zowat in staat geweest om al die dingen gewoon kapot te kloppen én de buren om half 7 's ochtends uit hun bed te zetten om te gaan kijken of het niet van bij hen kwam.
*Uit de anderen hadden we intussen alle batterijen gehaald, dus die konden het niet meer zijn.
vrijdag 2 maart 2018 om 20:51
Basisschool vond ik ook vreselijk. Scheelde dat ik makkelijk mee kwam, want ik was regelmatig schoolziek. Einde van de basisschool hebben mijn ouders die strijd ook enigszins los gelaten en ging ik over het algemeen wel naar school, maar als ik niet wilde was het ook prima. Kreeg in groep 8 de diagnose en daarna ben ik opgenomen (en ging ik ook daar op het terrein naar school), dus eerder was er nog geen schoolwisseling mogelijk.
Na de diagnose ben ik naar voortgezet speciaal onderwijs gegaan. Een school voor jongeren met autisme en een havo/vwo-niveau. En daar was het heel fijn voor mij. Kleine klassen, schotten in het klaslokaal waardoor je weinig visuele prikkels binnen krijgt. Je volgde je eigen planning en eigen leertempo waarbij de uitleg over het algemeen individueel werd gegeven. Ook daar heb ik bij terugvallen nog veel schoolverzuim gehad, maar dan werkte ik thuis aan mijn schoolwerk en kwam 1x per week iemand van school naar huis om de dingen die ik niet snapte samen door te nemen. En doordat we staatsexamens moesten doen, kon het examen ook fijn verdeeld worden waardoor ik in het laatste jaar nog maar 5 vakken over had en me volop kon voorbereiden op de overstap naar het reguliere hoger onderwijs.
vrijdag 2 maart 2018 om 20:55
Dit klinkt als mijn huidige school. Zit in een hele fijne, kleine klas waar iedereen zo zijn eigen rugzakje heeft. Wij hebben dan geen schotten maar we mogen wel muziek luisteren onder de les wat echt zo fijn is. Even in je eigen wereldje zitten als er teveel prikkels zijn.MrsLady schreef: ↑02-03-2018 20:51Basisschool vond ik ook vreselijk. Scheelde dat ik makkelijk mee kwam, want ik was regelmatig schoolziek. Einde van de basisschool hebben mijn ouders die strijd ook enigszins los gelaten en ging ik over het algemeen wel naar school, maar als ik niet wilde was het ook prima. Kreeg in groep 8 de diagnose en daarna ben ik opgenomen (en ging ik ook daar op het terrein naar school), dus eerder was er nog geen schoolwisseling mogelijk.
Na de diagnose ben ik naar voortgezet speciaal onderwijs gegaan. Een school voor jongeren met autisme en een havo/vwo-niveau. En daar was het heel fijn voor mij. Kleine klassen, schotten in het klaslokaal waardoor je weinig visuele prikkels binnen krijgt. Je volgde je eigen planning en eigen leertempo waarbij de uitleg over het algemeen individueel werd gegeven. Ook daar heb ik bij terugvallen nog veel schoolverzuim gehad, maar dan werkte ik thuis aan mijn schoolwerk en kwam 1x per week iemand van school naar huis om de dingen die ik niet snapte samen door te nemen. En doordat we staatsexamens moesten doen, kon het examen ook fijn verdeeld worden waardoor ik in het laatste jaar nog maar 5 vakken over had en me volop kon voorbereiden op de overstap naar het reguliere hoger onderwijs.
vrijdag 2 maart 2018 om 21:18
Oh wauw, dat klinkt als een fijne school.
Ik heb vmbo gedaan, maar dat kwam voornamelijk door het niet mee kunnen komen/te snel door de lesstof heen gaan.
Eerste 2 jaar wel have/vwo richting gedaan.
Ik heb vmbo gedaan, maar dat kwam voornamelijk door het niet mee kunnen komen/te snel door de lesstof heen gaan.
Eerste 2 jaar wel have/vwo richting gedaan.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
vrijdag 2 maart 2018 om 21:44
Ja, dat was bij ons ook. Sommige luisterden muziek, anderen hadden zo'n noisecancelling koptelefoon waardoor ze overige geluiden niet mee kregen. En naast de lokalen hadden we stilteruimtes, dus als je even helemaal in rust wilde werken kon je daar gaan zitten.Kwebbeltje91 schreef: ↑02-03-2018 20:55Dit klinkt als mijn huidige school. Zit in een hele fijne, kleine klas waar iedereen zo zijn eigen rugzakje heeft. Wij hebben dan geen schotten maar we mogen wel muziek luisteren onder de les wat echt zo fijn is. Even in je eigen wereldje zitten als er teveel prikkels zijn.
vrijdag 2 maart 2018 om 21:48
Ja dat hebben wij ook. Ik heb altijd oordopjes in maar zit te overwegen om een koptelefoon te kopen.
Wij hebben een hele kleine school, en maar 1 ruimte waar je je even af kan zonderen maar het is er zó gehorig helaas. Je hoort echt alles. Of misschien komt het dat ik gewoon wat gevoeliger ben voor alles.
Wij hebben een hele kleine school, en maar 1 ruimte waar je je even af kan zonderen maar het is er zó gehorig helaas. Je hoort echt alles. Of misschien komt het dat ik gewoon wat gevoeliger ben voor alles.
vrijdag 2 maart 2018 om 22:11
In groep 8 had ik nog lang geen diagnose.MrsLady schreef: ↑02-03-2018 20:51Basisschool vond ik ook vreselijk. Scheelde dat ik makkelijk mee kwam, want ik was regelmatig schoolziek. Einde van de basisschool hebben mijn ouders die strijd ook enigszins los gelaten en ging ik over het algemeen wel naar school, maar als ik niet wilde was het ook prima. Kreeg in groep 8 de diagnose en daarna ben ik opgenomen (en ging ik ook daar op het terrein naar school), dus eerder was er nog geen schoolwisseling mogelijk.
Mijn leraar in groep 8 zei dit op de ouderavond: "Voor haar intelligentie ben ik niet bang. Ik zou haar HAVO durven laten proberen. Maar emotioneel maak ik me zorgen. Er wordt verwacht dat je op deze leeftijd al interesse hebt in het nieuws. En Hondenmens zit nog op Sesamstraat niveau. Als ze volgend jaar mee wil kunnen met de rest zal ze nog veel moeten veranderen."
Vond ik best confronterend. Maar achteraf denk ik: dan had er toch al een lichtje moeten gaan branden. Dat contrast tussen IQ en EQ.
vrijdag 2 maart 2018 om 22:41
vrijdag 2 maart 2018 om 23:08
Kan je daar een voorbeeld van noemen? Ik zou nu gewoon denken zoals ik het lees om afleiding te zoeken of even met iemand anders er over praten die je een spiegel kan voorhouden en het in perspectief kan plaatsen voor je.
vrijdag 2 maart 2018 om 23:14
Nouja, als ik bijvoorbeeld iets zeg wat bij iemand verkeerd valt, en het daarna uitgepraat is en duidelijks is hoe ik het wilde verwoorden zegmaar; daarna blijf ik nog wel een paar weken extra op mijn tenen lopen rondom die persoon qua filter en wat ik wel/niet zeg? Zoiets? Ik vind het heel moeilijk uit te leggen.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
vrijdag 2 maart 2018 om 23:38
Ik heb ook dat soort humor. Niet alleen op het werk of bij familie; soms ook op dit forum.
Humor van anderen weet ik vaak wel te waarderen. Ik herken het echter niet altijd als humor.Maar mijn jongste vindt dat juist helemaal niet grappig.
Helaas voor hem vinden mijn oudste en ik zijn grapjes niet grappig.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 2 maart 2018 om 23:41
Ik ben niet altijd netjes, soms rommelig. Maar die kunstacademie vind ik wel vreselijk rommelig. Bij mij is er een zekere bovengrens van wat ik als rommel accepteer. Als dat overschreden wordt denk ik: "Wat een gigantische puinhoop. Dat moet echt een keer worden opgeruimd!"redbulletje schreef: ↑02-03-2018 10:47Zit net de aflevering van gisteren te kijken en dat stukje waar Filemon over de kunstacademie vertelt, daar herken ik me wel in. Ik gedij ook het best in een omgeving zonder structuur en regels en kan dan ook over de zeik gaan van dat ene kleine dingetje dat niet mag.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 2 maart 2018 om 23:49
Over het niet door hebben dat iets niet altijd letterlijk moet worden genomen:
Ik zag een forumbericht: "Jammer dat je overduidelijk in Noorwegen woont." Ik had eerst niet door wat Noorwegen met het topic te maken had (het ging niet over reizen en al helemaal niet over een specifiek land).
Een forummer had al door waarom die opmerking gemaakt wordtn: "Land van de trollen." Ik dacht: O... op die manier.
Bij anderen vind ik het soms grappig dat bij een opmerking van mij niet direct het kwartje valt, maar pas na goed nadenken. Ze lachen dan niet direct, maar na een poosje.
Ik zag een forumbericht: "Jammer dat je overduidelijk in Noorwegen woont." Ik had eerst niet door wat Noorwegen met het topic te maken had (het ging niet over reizen en al helemaal niet over een specifiek land).
Een forummer had al door waarom die opmerking gemaakt wordtn: "Land van de trollen." Ik dacht: O... op die manier.
Bij anderen vind ik het soms grappig dat bij een opmerking van mij niet direct het kwartje valt, maar pas na goed nadenken. Ze lachen dan niet direct, maar na een poosje.
World of Warcraft: Legion
vrijdag 2 maart 2018 om 23:52
Ik kan heel slecht over dingen heenstappen. Als iemand mij teleurstelt/kwetst dan is het nog maar de vraag of het uit te praten valt. Ik kan iemand iets voor altijd kwalijk blijven nemen. Vaak is vriendschap dan gewoon niet meer mogelijk, omdat ik diegene blijf wantrouwen in zijn/haar motieven.Kohaku schreef: ↑02-03-2018 23:14Nouja, als ik bijvoorbeeld iets zeg wat bij iemand verkeerd valt, en het daarna uitgepraat is en duidelijks is hoe ik het wilde verwoorden zegmaar; daarna blijf ik nog wel een paar weken extra op mijn tenen lopen rondom die persoon qua filter en wat ik wel/niet zeg? Zoiets? Ik vind het heel moeilijk uit te leggen.
vrijdag 2 maart 2018 om 23:57
Ik snap wel wat je bedoelt. Klinkt voor mij een beetje als sociale onzekerheid. Ik herken het heel erg van toen ik sociaal gezien nog heel onzeker was en weinig tot geen vrienden had, maar daar wel behoefte aan had. Sinds een paar jaar heb ik een aantal vaste vrienden die me nemen zoals ik ben en daardoor kan ik sociale misstappen ook beter in perspectief zetten en makkelijker van me af laten glijden. Ik hoef niet iedereen te vriend te houden en de mensen die me kennen weten hoe ik echt ben. Echt een tip is het dus niet, maar het zou wel te verklaren zijn vanuit dat oogpunt.Kohaku schreef: ↑02-03-2018 23:14Nouja, als ik bijvoorbeeld iets zeg wat bij iemand verkeerd valt, en het daarna uitgepraat is en duidelijks is hoe ik het wilde verwoorden zegmaar; daarna blijf ik nog wel een paar weken extra op mijn tenen lopen rondom die persoon qua filter en wat ik wel/niet zeg? Zoiets? Ik vind het heel moeilijk uit te leggen.
vrijdag 2 maart 2018 om 23:59
Ik was daar vroeger ook heel erg in. Het kon al de manier van doen zijn waarop ik een persoon helemaal afschreef. Tot ergernis van de begeleiding in bijvoorbeeld het begeleid wonenproject waar ik woonde. De helft van de begeleiding hoefde niet langs te komen, want daar was ik al op afgeknapt en daar kan ik dan geen woord meer mee wisselen. De andere helft kon ik vaak zo goed mee overweg dat die zich juist wel een paar fouten konden permitteren. Maar als ik je niet mocht dan kon je ook maar beter geen contact met me zoeken want gezelliger werd het er dan niet op. Moet zeggen dat ik daar stappen in heb gemaakt in mijn privéleven. Qua werk heb ik er totaal geen last van, omdat ik dat echt als professionele relatie kan zien.redbulletje schreef: ↑02-03-2018 23:52Ik kan heel slecht over dingen heenstappen. Als iemand mij teleurstelt/kwetst dan is het nog maar de vraag of het uit te praten valt. Ik kan iemand iets voor altijd kwalijk blijven nemen. Vaak is vriendschap dan gewoon niet meer mogelijk, omdat ik diegene blijf wantrouwen in zijn/haar motieven.
zaterdag 3 maart 2018 om 06:24
Sommige geluiden, zoals harde muziek van de buren in de zomer, word ik razend van. Niet mijn soort muziek of uren achtereen. Ademhaling van mijn man kan ik alleen waarderen als het zachtjes is (als we in bed liggen), anders vind ik het echt irritant. Ik houd sowieso niet echt van harde geluiden, maar ik kan thuis af en toe even de muziek wel lekker hard zetten als ik daarvoor in de stemming ben en doe dat nooit lang. Ik ga ook altijd buiten luisteren of iemand er last van kan hebben als ik de deur open heb staan.
Over dingen heen stappen kan ik ook slecht. Ik vergeet ook heel weinig over wat gezegd is. Andere dingen vergeet ik dan wel weer snel.
Over dingen heen stappen kan ik ook slecht. Ik vergeet ook heel weinig over wat gezegd is. Andere dingen vergeet ik dan wel weer snel.
anoniem_313781 wijzigde dit bericht op 03-03-2018 06:42
0.77% gewijzigd
zaterdag 3 maart 2018 om 06:28
Brrrr.. het geluid van electriciteit!! Daar kan ik heel slecht tegen. En je hoort het altijd!
Daarom heb ik continue de radio aanstaan, want daar kan ik dan weer wél tegen. Het helpt me om alle zachte geluiden te camoufleren.
zaterdag 3 maart 2018 om 06:44
Ik vind het ook niets. Ik wil niet van alle geluiden verstoten zijn.
zaterdag 3 maart 2018 om 09:40
In 't verkeer gebruik ik m'n ogen als ik met koptelefoon en muziek op zit. Werk voor mij prima.
zaterdag 3 maart 2018 om 10:02
Joh!redbulletje schreef: ↑03-03-2018 09:40In 't verkeer gebruik ik m'n ogen als ik met koptelefoon en muziek op zit. Werk voor mij prima.
Ik gebruik mijn ogen uiteraard ook. Maar als ik mij zo isoleer van de rest van de wereld (en geluid uitsluiten ís voor mij me isoleren) dan zit ik veel te veel in mijn eigen bubbel/'sfeer'. Dan weet ik daar zo moeilijk weer uit te komen, dat ik onvoldoende alert reageer op alles en iedereen buiten mij en mijn 'sfeer'. Bovendien moet ik dan verschrikkelijk veel moeite doen om weer een nieuw 'scherm' of 'muur' te bouwen omdat ik dan meteen excessief overprikkeld raak. Ik kies ervoor om dat scherm te handhaven, zodat ik niet steeds hoef te schakelen.
zaterdag 3 maart 2018 om 11:00
Maar bijv ambulances met sirene hoor je niet aankomen, of veel later pas en dat kan best gevaarlijk zijn.redbulletje schreef: ↑03-03-2018 09:40In 't verkeer gebruik ik m'n ogen als ik met koptelefoon en muziek op zit. Werk voor mij prima.
Vergelijkbaar met mensen die de radio (hard) aan hebben in de auto, dat kan ook gevaarlijk zijn.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
