Psyche
alle pijlers
Autisme wie ook? Deel 3
woensdag 29 november 2017 om 22:29
Deel 2
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
psyche/autisme-wie-ook-deel-2/list_mess ... 1#23774901
Het wel en wee uit de levens van de viva-autisten deel 3. Nieuwkomers en nieuwsgerigen wees ook welkom.
zaterdag 3 maart 2018 om 11:25
Ik heb absoluut geen focus op mijn telefoon. Ik heb het geluid standaard uit staan. Ik snap ook niet dat mensen in de auto (of anderszins in het verkeer) steeds willen zien wat er op hun telefoon gebeurt. Het maakt me ook kwaad, omdat ze daarmee anderen in gevaar brengen. Appen achter het stuur, belachelijk.Kwebbeltje91 schreef: ↑03-03-2018 11:03Ik kan echt geen muziek luisteren of oordopjes in hebben als ik op de fiets zit. Ik wil alles kunnen horen. Mijn telefoon laat ik ook in mijn tas of jaszak zitten. Ik kan echt niet begrijpen dat mensen kunnen fietsen en appen tegelijk.
zaterdag 3 maart 2018 om 11:27
Precies dit.Case-je schreef: ↑03-03-2018 11:25Ik heb absoluut geen focus op mijn telefoon. Ik heb het geluid standaard uit staan. Ik snap ook niet dat mensen in de auto (of anderszins in het verkeer) steeds willen zien wat er op hun telefoon gebeurt. Het maakt me ook kwaad, omdat ze daarmee anderen in gevaar brengen. Appen achter het stuur, belachelijk.
zaterdag 3 maart 2018 om 11:29
Dit ja. Ik wil alles kunnen horen als ik een verkeersdeelnemer ben.
zaterdag 3 maart 2018 om 11:50
Ik kan sowieso niet tegen de radio. Gillend gek word ik van gepraat, reclames en nieuwsberichten. Bovendien erger ik me als er muziek gedraait wordt die niet mijn smaak is. Ik zit juist graag in stilte met het geluid van de vogeltjes in mijn tuin. Als ik even behoefte heb aan muziek zet ik m'n koptelefoon op met mijn youtube downloads. Heb onlangs een paar heel fijne mixen met vocal trance gedownload!
zaterdag 3 maart 2018 om 13:29
Ik heb altijd muziek aan op de fiets, maar ik moet vooral over stille fietspaden waar geen auto's mogen komen. Als het echt druk is dan doe ik 1 kant van mijn koptelefoon van mijn hoofd.
Kan alles nog goed horen met dat ding op trouwens.
Bedankt voor de reacties op mijn vraag, hebben jullie er ook lang last van als je zelf de mist in gaat, het dan oplost en alles weer goed is, en dan nog steeds het idee hebt dat het fout is?
Kan alles nog goed horen met dat ding op trouwens.
Bedankt voor de reacties op mijn vraag, hebben jullie er ook lang last van als je zelf de mist in gaat, het dan oplost en alles weer goed is, en dan nog steeds het idee hebt dat het fout is?
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 3 maart 2018 om 13:49
Kohaku schreef: ↑03-03-2018 13:29Ik heb altijd muziek aan op de fiets, maar ik moet vooral over stille fietspaden waar geen auto's mogen komen. Als het echt druk is dan doe ik 1 kant van mijn koptelefoon van mijn hoofd.
Kan alles nog goed horen met dat ding op trouwens.
Bedankt voor de reacties op mijn vraag, hebben jullie er ook lang last van als je zelf de mist in gaat, het dan oplost en alles weer goed is, en dan nog steeds het idee hebt dat het fout is?
Ik lees op dit moment alles wat ik te pakken kan krijgen over autisme (hoezo occupatie?). Mijn theorie voor mezelf is dat het een combinatie is tussen vertraagde verwerking en altijd blijven malen in je hoofd omdat er geen/ weinig onderscheid wordt gemaakt tussen hoofd- en bijzaken.
Dit zijn twee factoren die elkaar versterken op het moment dat je aan het "bijkomen" bent.
zondag 4 maart 2018 om 11:19
Kohaku, dat niet zo zeer maar ik kan er wel nog heel lang over na blijven denken en het moeilijk loslaten.
Ik heb inmiddels mijn telefonische intake gehad en mag 13 april al komen voor het intakegesprek.
De vragenlijsten zijn er ook al dus ik kan aan de slag.
Van de week moest ik in het ziekenhuis zijn en we dreigden te laat te komen, oh dan schiet ik al zo vreselijk in de stress ook al zou het maar twee minuutjes zijn.
Eenmaal in het ziekenhuis wilde ik snel doorlopen naar waar ik moest zijn en toen liepen er allemaal mensen voor me waar ik haast niet langs kan.
Vreselijk vond ik dat.
Uiteindelijk kom ik bij de afdeling en meld mij, kon die vrouw mijn naam in eerste instantie niet vinden in de computer.
Uiteindelijk bleek de tijd in de brief die ik had gekregen niet te kloppen met wat bij hen in de computer stond, ik hoefde pas een uur later daar te zijn.
Op dat moment was ik al zo moe dat ik gewoon niet meer meekrijg wat die mevrouw nu zegt, het is dat mijn man erbij was en het mij vertelde.
Alsof er een soort mist in mijn hoofd ontstaat waardoor ik niet meer meekrijg wat er precies om me heen gebeurd.
Komt iemand van jullie dit bekend voor?
Dit gebeurd altijd als we teveel tegelijk gebeurd om me heen en eigenlijk besefte ik me van de week dus pas dat dit wellicht geen heel normale reactie is.
Ik heb inmiddels mijn telefonische intake gehad en mag 13 april al komen voor het intakegesprek.
De vragenlijsten zijn er ook al dus ik kan aan de slag.
Van de week moest ik in het ziekenhuis zijn en we dreigden te laat te komen, oh dan schiet ik al zo vreselijk in de stress ook al zou het maar twee minuutjes zijn.
Eenmaal in het ziekenhuis wilde ik snel doorlopen naar waar ik moest zijn en toen liepen er allemaal mensen voor me waar ik haast niet langs kan.
Vreselijk vond ik dat.
Uiteindelijk kom ik bij de afdeling en meld mij, kon die vrouw mijn naam in eerste instantie niet vinden in de computer.
Uiteindelijk bleek de tijd in de brief die ik had gekregen niet te kloppen met wat bij hen in de computer stond, ik hoefde pas een uur later daar te zijn.
Op dat moment was ik al zo moe dat ik gewoon niet meer meekrijg wat die mevrouw nu zegt, het is dat mijn man erbij was en het mij vertelde.
Alsof er een soort mist in mijn hoofd ontstaat waardoor ik niet meer meekrijg wat er precies om me heen gebeurd.
Komt iemand van jullie dit bekend voor?
Dit gebeurd altijd als we teveel tegelijk gebeurd om me heen en eigenlijk besefte ik me van de week dus pas dat dit wellicht geen heel normale reactie is.
zondag 4 maart 2018 om 11:40
Ja, heel herkenbaar stippelbeestje. Daarom zorg ik dat er altijd iemand bij me is, als ik een afspraak heb in het ziekenhuis, of bij de huisarts.
Ik loop nu bij een reumatoloog, en had een familielid meegevraagd. Ik ben altijd zo onzeker als ik een onbekend gebouw binnen moet lopen. Dit familielid was daar al bekend, vandaar dat ik haar meevroeg. En het was echt fijn dat ze erbij was, want 2 personen horen toch meer dan 1 persoon. Vooral omdat ik toch wat nerveus was. Ik moet over 3 weken terug, dan gaat ze ook mee.
Ik loop nu bij een reumatoloog, en had een familielid meegevraagd. Ik ben altijd zo onzeker als ik een onbekend gebouw binnen moet lopen. Dit familielid was daar al bekend, vandaar dat ik haar meevroeg. En het was echt fijn dat ze erbij was, want 2 personen horen toch meer dan 1 persoon. Vooral omdat ik toch wat nerveus was. Ik moet over 3 weken terug, dan gaat ze ook mee.
zondag 4 maart 2018 om 11:42
Ik word ook altijd ongelofelijk zenuwachtig van ziekenhuizen, dus neem m'n moeder altijd mee. Ook als ik dan niet meer zou kunnen praten kan zij het woord doen. Gelukkig is mijn longarts op de hoogte van mijn autisme, wat wel fijn is.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zondag 4 maart 2018 om 12:17
Ik ga juist liefst alleen naar allerlei medische afspraken. Als ik ook nog energie moet steken in iemand die met me mee gaat, raak ik helemaal overspannen. Ik wil mij juist in stilte (of met zelfverkozen muziek) van alles en iedereen kunnen afsluiten. Als ik specifieke vragen heb schrijf ik wat op 'n briefje.
zondag 4 maart 2018 om 12:17
zondag 4 maart 2018 om 12:20
Lief. In het topic over alles heeft een reden lukt het me niet. Weet heus wel betekenissen van woorden, maar kom er gewoon niet uit. Gisteren ging ik de mist in over het topic over bio industrie.redbulletje schreef: ↑04-03-2018 12:17Nee joh! Waarom denk jij dat je je niet goed kan uitdrukken? Ik heb volgens mij nog nooit iets raars van jou gezien.
zondag 4 maart 2018 om 12:24
Als je twijfelt over 'n woord, gewoon google checken. Doe ik ook regelmatig, vooral als ik 'n synoniem van iets nodig heb.
zondag 4 maart 2018 om 12:31
In de spreektaal wordt reden ook gebruikt hoe ik het heb gedaan. Maar daar nemen sommigen het woord letterlijk. Dan krijg ik het niet meer helder.redbulletje schreef: ↑04-03-2018 12:24Als je twijfelt over 'n woord, gewoon google checken. Doe ik ook regelmatig, vooral als ik 'n synoniem van iets nodig heb.
zondag 4 maart 2018 om 12:35
Ik ga ook het liefst alleen.redbulletje schreef: ↑04-03-2018 12:17Ik ga juist liefst alleen naar allerlei medische afspraken. Als ik ook nog energie moet steken in iemand die met me mee gaat, raak ik helemaal overspannen. Ik wil mij juist in stilte (of met zelfverkozen muziek) van alles en iedereen kunnen afsluiten. Als ik specifieke vragen heb schrijf ik wat op 'n briefje.
Ik weet dat ik juist hyper-alert ben en alles onthoud. Ik moet anderen altijd helpen bij dat soort zaken.
Wel ben ik na afloop dan heel moe, doordat ik uren in de hoogste staat van paraatheid ben geweest.
Ik moest van de week naar een dokter in een ziekenhuis waar ik nog nooit geweest was. In een andere stad ook nog.
Daarna moest ik een afspraak maken voor een mri en dat kon al aankomende week. Maar dat wilde ik niet, dat vond ik te snel.
Gelukkig heeft die mri ook geen haast, maar de afspraakmevrouw vond het geloof ik wel vreemd dat ik die mri niet zo snel mogelijk wilde.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 4 maart 2018 om 12:48
Dank jeKwebbeltje91 schreef: ↑04-03-2018 12:38AhIk herken het. Dan wil je iets typen maar weet je niet hoe je het goed neer kunt zetten.
Solo, bedankt voor jouw reactie in dat topic. Voel me nu minder dom.
zondag 4 maart 2018 om 12:57
Ik neem bijna altijd mijn moeder mee als ik naar het ziekenhuis ga. Omdat er altijd dingen zijn die ik niet onthoud. Twee paar oren horen meer dan 1, denk ik dan. Bloedprikken doe ik zeker niet alleen. Ik heb daar een grote angst voor en het is al een paar keer mis gegaan. Ik zou niet weten wie er mee zou gaan bij ziekenhuisbezoeken als mijn moeder er niet meer is.stippelbeestje schreef: ↑04-03-2018 11:19
Van de week moest ik in het ziekenhuis zijn en we dreigden te laat te komen, oh dan schiet ik al zo vreselijk in de stress ook al zou het maar twee minuutjes zijn.
Eenmaal in het ziekenhuis wilde ik snel doorlopen naar waar ik moest zijn en toen liepen er allemaal mensen voor me waar ik haast niet langs kan.
Vreselijk vond ik dat.
Uiteindelijk kom ik bij de afdeling en meld mij, kon die vrouw mijn naam in eerste instantie niet vinden in de computer.
Uiteindelijk bleek de tijd in de brief die ik had gekregen niet te kloppen met wat bij hen in de computer stond, ik hoefde pas een uur later daar te zijn.
Op dat moment was ik al zo moe dat ik gewoon niet meer meekrijg wat die mevrouw nu zegt, het is dat mijn man erbij was en het mij vertelde.
Alsof er een soort mist in mijn hoofd ontstaat waardoor ik niet meer meekrijg wat er precies om me heen gebeurd.
Komt iemand van jullie dit bekend voor?
Dit gebeurd altijd als we teveel tegelijk gebeurd om me heen en eigenlijk besefte ik me van de week dus pas dat dit wellicht geen heel normale reactie is.
